"What kind of aircraft you want us to make?—"
Akmang mag sasalita na sana ako nang marinig ko ang mga boses ng babae sa likod. Mariin akong napapikit.
"Business jet—" Hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko, nang may tumama saakin na luggage.
Nanliit ang mata ko, humigpit ang pag kakahawak ko sa cellphone ko nang maramdaman ko ang katawan nya saakin.
Her eyes met mine. It shadowed by her long eyelashes. Tumatama ang pang-upo nya sa kamay ko. Everything seems to be in slow motion.
Natatanaw ko ang mga kaibigan nya na naka uniform din ng pag cabin crew, sa paligid. But I don't care. My eyes settle on her.
Mukhang naitulak lang sya kaya kami napunta sa pwesto namin ngayon. Hindi ko maintindihan, imbes na mainis ako sa mga babaeng tumulak sa kanya. Gusto ko pang mag pasalamat.
"Sorry, sir." Mabilis syang tumayo. Pinagpagan nya ang uniporme nya.
Nahagip ng mata ko kung paano nya samaan ng tingin ang mga babaeng kasama nya kanina.
May iilang mga tao na napatingin sa direksyon namin ngayon. Lalo na 'yung mga taong naka dine malapit saamin.
Nakita ko ang paglapit ng mga bodyguards ko na akmang papalayuin sya. Pasimple kong tinaas ang daliri ko, para senyasan silang hayaan syang makalapit.
"You interrupt me..."
She smile. "Sir, nasaktan din naman ako no'ng nag land ako sa sa'yo. Kwits lang tayo."
Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kanya. How could this woman answer me like this. In this kind of situation.
"Mr. Duran..."
Nagbaba ako ng tingin sa cellphone ko nang muling mag salita ang manufacturer.
"Talk to you later—"
Namilog ang mata ko nang muli kong nilingon ang kinatatayuan ng babae kanina, pero wala na sya doon.
Mabilis kong pinatay ang tawag. Nilibot ko ang paningin ko. I saw my bodyguards became alarm on my action.
"Yes sir?"
Nagbaba ako ng tingin sa tumunog na bagay nang tumayo ako. Pinulot ko sa ilalim ng lamesa ang isang hikaw.
That woman...
I pressed my lips as I saw a piece of paper crumple near the earing.
"Georgia and Rome..." I whisper to myself as I read her schedule.
Nanliit ang mata ko nang makita ko ang isang babae na pumasok ng salas.
"'Yong anak mo ang sadya ko."
Hindi ko maiwasang mamangha nang makita ko syang nakatayo sa harapan ko. Damn.
Pasimple kong nilingon si Corpuz na mukhang nakukuha kung ano ang nangyayare.
"You never told me, that she is your wife's friend." Mariin na saad ko.
"You knew that I'm finding her for almost a year."
Howard smirk at me. "You knew where she is, ofcourse. Wala ka lang lakas ng loob na lapitan sya."
"Damn you."
"Wag mong isisi saakin ang lahat Duran." Howard smirk. "Beside, you should be thankful. Na kasama mo sya dahil saamin."
Napaismid nalang ako habang nakatingin kay Corpuz. Mukhang gagamitin nya nanaman saakin ang mga salita, na sya ang nag sabi ng pangalan ni Esha saakin noon.
"Bar name?" Mariin na saad ko. Hindi ko inaasahan na makikipag party sya.
She have a flight tomorrow. Halos 4 ang flight nya ngayong linggo. Hindi ba sya mag papahinga.
Nanliit ang mata ko nang makita ko syang tumawid sa dagat ng tao. Even in distance I can see how flawless her legs.
Bakit nila iniiwan na mag isa ang babaeng 'to. She can get every man's attention by just walking. Tapos lagi pang nakangiti. Damn.
"Esha Doroja." Mahinang saad ko nang makita syang nag lalakad na papasok ng DIA.
This woman made me crazy.
"Sinong i-aasign mo sa mga business meetings?"
I glance at him. "Some stockholders that I trusted..."
"Mag papalipad ka talaga ng eroplano, I thought you don't want to do it. Focus ka muna sa business right?"
I sighed. "She is my focus."
Inayos ko ang polo na suot ko bago ako kumatok sa pinto. I never been this nervous in my entire life.
"Sino po sila?"
Hindi ko maiwasang mamangha habang nakatingin sa isang babae. She look like Esha. No doubt she is her sister.
"Can I come in, I just want to talk to your parents?" Pormal na saad ko.
Bigla namang kumunot ang noo nya habang nakatingin saakin.
"NBI agent ka ba?" She suddenly ask.
Kumurba ang labi ko. Ngayon alam ko na kung bakit sya ganon. But no one can replace that creature.
"I'm Hans Duran—"
"Oh, sorry sir." Saad nya, mukhang kilala nya ako.
Marahan nyang binuksan ang pinto. Nakita ko ang pag senyas nya sa mga taong nasa loob bago ako tuluyang papasukin.
My woman's family...
Nararamdaman ko ang panunubig ng mga kamay ko nang mag lakad ako papasok.
"Bakit ka nandito ijo?" Her father ask after they offer a seat to me.
I glance around, nakapalibot saakin ang mga kapatid nya. Mariin akong napalunok bago sa salubungin ang tingin ng ama nya.
"Baka may kalokohan nanaman na ginawa si Meme."
"Shut up Vico!"
Nginitian ko nalang ang mga kapatid nya bago ibaling ang tingin sa ama nya. I should be thankful for this people, they made my Esha wonderful.
"I'm not here as her boss..." I nervously smile.
Nakita ko na natigilan ang mga tao sa bahay dahil sa sinabi ko. Mukhang nakuha ko halos lahat ng atensyon nila.
"I'm here to talk to you sir." I said as I look at her father. "As her boyfriend."
Kumunot ang noo ng ama nya kaya lalo akong kinabahan. I am nothing here, I have nothing when I face them. All I have is me as her boyfriend not as Hans Duran, that everyone knew.
"I'm nervous, sir." Panimula ko. "But I manage to talk to you, I'm so sorry that it's way to late. I should talk to you when I'm just proving myself to her."
"I am serious when it comes to her." Mahinang saad ko bago ilipat ang tingin ko sa lahat ng tao sa bahay.
"Seryoso ba 'to?" The man standing near Esha's mother said.
"Si bunso, Pa?"
"Mr. Duran, right?" Her sister said. "Mabait ang kapatid ko, maingay lang 'yun. Pero mahina 'yun. Madaling masaktan si Esha, kaya kung may balak kang lokohin sya tumigil ka na."
I smile at them. "I am serious to Esha. Wala akong masamang intensyon, masyado kong mahal ang babaeng 'yun para lokohin sya."
Hindi ko napigilan ang pang-gigilid ng luha ko. I flew alot of aircraft. May karga karga akong pasahero, nakasalalay ang buhay nila sa akin. Pero ni minsan hindi ako kinabahan ng ganito.
"Thank you papa." I said as I shake his hand.
Katabi nyang nakatayo ang babaeng mahal ko. She's wearing her white gown that makes her look like a goddess.
"Hans, kasal natin to hindi to burol." Natatawang saad nya nang pinisil ang kamay ko. "Iyak ka ng iyak ih..."
Napailing nalang ako bago ibaling ang tingin ko sa nag kakasal saamin.
"I met her, but she don't remember me." I said as I speak at the microphone.
"Now, as her husband. I promise to love her more than I love myself." I glance at my wife.
"My own kind of drugs, my cabin crew, my wife... The only person I will love."
"Let's have our honeymoon on air." I kiss her forehead.
"Mahal ang gasulina, Hans." Saad nya bago punasan ang pisnge ko.
"I can't wait to seized the moment with our children." My hands travel to her waist. "Let's make it long-lasting..."
"I realize one thing." Sinubsob ko ang mukha ko sa balikat nya. Mukhang tulog na sya.
I caressly touch her hair. It's our first night together, as husband and wife. And I looking forward for more.
"I shouldn't protect you, with shield of anger." I kiss her lips. "It's better to shelter you with love... My Eshatacy, eshtacy..."
-wakas-