MALAKAS na bumagsak ang likuran ni Agape sa malambot na kama. Dama niya ang matinding pagod matapos tapusin ang huling kabanata ng kanyang akda. She was a fictional writer under an exclusive publishing company. A romance writer, to be exact. She loves to write and of course, she gains. Sa limang taong pagsusulat ng mga romansa, masasabi niyang isa siya sa mga nagpapakamakata pagdating sa larangan ng pag-ibig. But unfortunately, hindi na yata darating ang lalaki na karapat-dapat para sa kanya. Sa edad na 28 ay nawawalan na siya ng pag-asa.
She groans when she heard a loud ring. Nakakainis! Lagi na lang ba na may sisira sa tulog niya?
Ngunit napawi ang kanyang inis ng makitang tumatawag ang kanyang ina. Hindi niya maiwasang mag-alala sapagka't alam niyang hindi tatawag ang kanyang ina ng ganitong oras kung walang nangyari.
"Ma, napatawag ka?" sambit nito habang kagat ang pang-ibabang labi.
"Nak, pasensya na p-ero kasi ang kapatid mo inatake nanaman sa puso."
Pilit nitong pinapakalma ang sarili dahil sa tinuran ng ina. Nag-iinit man ang sulok ng kanyang mata ay pilit niya itong pinipigilan sapagkat ngayon higit na kailangan siya ng kanyang ina.
"Ma, pupunta agad ako dyan okay? Kumalma lang po kayo."
PAGKABABA ng tawag ay agad siyang sumakay sa sasakyan niya. Alas dos pa lang ng umaga kaya't maluwag ang kalsada. Binilisan niya pa ang pagmamaneho dahil sa sobrang kaba. Masyado pang bata ang kapatid niya para maranasan ang hirap. Kung puwede nga lang na siya na lang ang may karamdaman.
Bigla siyang napasubsob sa manibela ng tumama ang sasakyan niya sa kotse na nasa harapan. Gusto man niyang bumaba at bulyawan ang may-ari nito pero mas minabuti niya na lang na paandarin muli ang makina ng kotse at pinaharurot palayo. Wala na siyang pake kung nagasgasan man ang kotse ng nabangga niya. Kasalanan naman niya ito dahil bigla siyang tumigil. Ang mahalaga ay makarating na siya sa hospital upang tingnan ang kondisyon ng kapatid niya.
MABILIS na nagtipa ng numero si Gray pagkatapos nang bigla-biglang pag-alis ng nakabangga sa kanya. He's fuming mad. Kaya niyang bumili ng kahit sampu pang Lamborghini but he felt insulted. Hindi man lang ito bumaba ng sasakyan upang humingi man lang ng tawad.
"Hey fucker, napatawag ka?" He can hear the chuckle in the other line.
"I want you to check the CCTV near my area. Gusto kong alamin mo kung sinong nakabangga sa sasakyan ko. I want a complete information about that shit."
He needs to punish the people who's messing with his way. Hindi lang siya uupo and just forget about what happened. He's not a Pereira for nothing.
"Woah stop there man. And what will I gain?"
"You can have a one day date with Red-
"I'll send you the information after 3 minutes."
Napangisi niya ng matapos ang tawag. He really knows how to trick Lucas. He's his friend since college. Lucas Montreal, owner of Montreal CARS. A notorious playboy and a fucking fucker. Hindi ko alam kung anong gusto nito sa kapatid ko or if he was just playing with Red. It's not his business wag lang niya sasaktan ang kapatid niya.
"Agape Montrez, 28. She's a romance writer. Her family is financially stable and she has a sick brother. She lives in Real High Apartments and-
He paused. What now?
"And?"
"She's single."
Pinatay agad nito ang tawag. He doesn't want to hear any of his craziness. Papasok na sana siya sa loob ng sasakyan ng tumunog ang cellphone niya.
'I didn't know that she was a beauty bro. See for yourself'
Lucas sent a picture of that girl, Agape Montrez. Napahawak siya ng mahigpit sa manibela ng makita ang litrato ng babae.
She has an almond eyes. Her nose were pointed. She has a little freckles in her face which make her look like a Western beauty. Her lips were naturally red and it looks so soft. Added to her beauty is her curl hair, a natural blonde hair. It looks like a hairstyle of Royal Princesses of Spain. She looks so innocent. Eto ba ang nakabangga sa kanya?
Inaamin niyang nagagandahan siya sa dalaga. Every guy would fall for her charms. Pero hindi siya. For him, she's nothing but a clumsy bitch who bumped his car. At tinakasan niya lang yun.
Wait for me Agape, I will surely punish you.
LAGLAG ang balikat ni Agape matapos marinig ang sinabi ng doktor ng kapatid niya. He needs a heart transplant. Hindi na raw umeepekto ang mga gamot sa kapatid niya.
She badly needs to help his brother. Pero hindi niya alam kung san siya kukuha ng malaking halaga. Her family were well-off. May business silang flower shop. It was an inheritance from her father's mother. Maayos ang kita ng shop pero sapat lang iyon sa gamot ng kapatid niya pati sa pag-aaral nito at ng kapatid pa niyang babae. Malaki rin ang kita niya sa pagsusulat pero hindi parin iyon sasapat sa halaga ng pampa-opera sa kapatid niya.
"Kung ibenta na lang kaya natin ang bahay nak?"
Napatingin siya sa ina niya dahil sa sinabi nito. Malaking halaga ang makukuha nila kung maipagbebenta ang bahay. It's a two-storey house. Malaki at maayos ang disenyo nito lalo na't engineer ang kanyang ama noong nabubuhay pa ito. Pero hindi niyang kayang ipagbili ang bahay. Marami itong alaala sa kanya at ito na lamang ang tanging natitira sa ari-arian nila maliban sa shop.
"Ma, hindi naman po pwede yan. May iba pa namang paraan." angal ko dito.
Naluluhang tumingin sa kanya ang ina. "Pero pano si Kid? Kailangan na niyang maoperahan."
Hindi na siya nakasagot sa ina. Suntok sa buwan na makakita sila ng ganon kalaking halagang pera.
"Isangla na lang kaya natin ang bahay nak?"
"Ma!" sigaw nito sa ina.
"Mas kailangan ni Kid na operahan. May palugit namang ilang buwan ang bangko. Mababawi pa natin ang bahay."
Tama si mama. Sa ilang buwang palugit ng bangko, may posibilidad na mabawi pa nila ang bahay. Iiwanan niya muna ang pagsusulat para mas makahanap ng mas maganda pang trabaho. Pwede siyang manghiram sa kaibigan niya pero nahihiya na siya. Eto rin ang tumulong sa kanya ng minsang nabaon sila sa utang. Pero pwede siyang magpatulong sa kaibigan na maghanap ng trabaho. She came from a very wealthy family. Bigla itong napadpad sa public school nung high school sila kaya naging magkaibigan sila. Yun pala, sinundan niya lang yung crush niya dun.
Her bestfriend, Claresta Medina, was once a crazy bitch. She's too spoiled and too annoying. But they became friends of friends, nagseryoso lang ng magcollege na sila.
MATAGUMPAY ang heart transplant ng kapatid niya. Malaki ang nabayaran nila sa hospital pero masaya siyang ayos na ang kapatid niya. Ang problema niya lang ngayon ay kung san siya kukuha ng pera para pangtubos sa bahay nila.
"I told you naman kase, you can borrow money from me pero ayaw mo. Don't you see? I have lots of it." Clare blurted out.
Napailing siya sa kaibigan. Clare was really a fallen angel of their family. But now, gusto niyang maayos ang problema ng pamilya niya without needing Clare's help, financially. Tama na yung ipasok siya ng kaibigan sa kompanya ng family nila.
"Hindi ka pwede sa hospital namin since you graduate business ad. Walang ring bakante for assistant. Alangan namang ipasok kita sa maintenance? But I can talk to my cousin, marami namang bakante sa kompanya niya."
Napayakap ako sa sinabi niya. Ano na lang gagawin ko kung wala siya?
NAIINIS na sinagot ni Gray ang tawag ng pinsan niya. Tumatawag lang naman ito pag may kailangan sa kanya.
"What now, Clare?" tanong nito sa pinsan habang nagbabasa pa rin ng mga papeles sa table niya.
"Wala ka pang secretary diba? I will give you one!"
Halos mabingi siya sa lakas ng boses ng pinsan. Parang wala itong dugong Pereira kung umasta.
"No Clare, I don't need one." I said. I'm too tired firing my secretaries. Kung hindi walang kwenta, nilalandi lang siya.
"Please kuya, for me? And she's my bestfriend. I know her, hindi yun papatol sa mga katulad mo. She's professional."
"Okay. But if ever na pumalpak yang kaibigan mo, you can't stop me from firing her."
"Sure kuya."
He trust his cousin. She refers her bestfriend kaya panatag ito. He knows Clare, hindi naman ito nakikipag-kaibigan sa kung sino sino lang.
But what did Clare said? Na hindi papatol ang bestfriend niya sa mga katulad ko? Right, then let's see.
NAGMAMADALING sumakay sa elevator si Agape. Kinakabahan siya dahil ilang minuto na siyang late. Kasalanan naman iyon ni Clare na todo effort sa OOTD niya since first day daw niya bilang office girl.
She's wearing a white button down polo and a peach pencil skirt. Nakataas na ponytail ang ayos ng buhok niya. She's wearing a light makeup since she need to look presentable. Nagsuot na rin siya ng 3 inch heels. Hindi naman siya kinulang sa height, hindi naman kasi pwedeng magsneakers siya. Lalo na kung sa ganitong kompanya siya magtratrabaho.
Nasa 7th floor ang office ng boss niya, the CEO perhaps. Hindi niya pa nakikita sa personal ang pinsan ni Clare. He only know his name. Gray Pereira, owner of Pereira Co., Asia's largest chain of hotels spreading all over the world.
Sa pagkakatanda niya, dalawang taon ang tanda nito kay Clare, ganon din sa kanya. Mahilig siyang magbasa ng mga bachelor's magazine at hindi niya maitatangging nakakaakit ito sa paningin niya. Pero hindi ito ang tipo niya. She like guys with a charming smile. Yung mukang inosente at palabiro. Mga tipong masarap kasama.
Napailing na lang siya sa mga naisip niya. She should not drool over her boss.
Dahil salamin ang opisina ng boss niya, nakikita niyang busy ito sa pagbasa ng mga dokumento. He's wearing a reading glass which make him look like a hot genius. Malayo man ito ay ramdam niya ang awtoridad na nagmumula sa lalaki.
Ilang beses pa siyang napabuntung-hininga at kinatok ang pinto. You can do this Agape!
"Come in." usal ng baritonong boses mula sa loob.
Inayos niya muna ang bahagyang pagkalukot ng palda niya bago pumasok sa loob. Naabutan niya itong nakayuko kaya't ngumiti na lang siya. She can't believe she's looking with one of the hottest bachelor in town!
Tumikhim siya at mas lalo pang nilawakan ang ngiti. "Good morning, Mr. Pereira. I'm Agape Montrez, your secretary staring from today."
She can feel the dark stare nang umangat ang tingin nito sa kanya. Nagulat siya ng bigla itong ngumisi.
She like guys with charming smile but she can't help to gulp when she saw his manly smirk.
Inosente at palabiro ang tipo niya but seeing his handsome serious face, oh god, what have you done to this man? Parang bigla niyang narealize na napakababa ng standard niya sa mga lalaki.
Hindi siya sigurado kung masarap ito kasama pero alam niyang magaling ito sa kama.
Shit! You're such a flirt Agape!
Binitawan nito ang hawak na papeles at lumapit sa harapan niya. Sa sobrang lapit nito, she can already smell his breath. Sobrang nakakaliyo. The scent were too addictive. What mouthwash is he using?
Mas lalo pa itong lumapit sa kanya. He gripped her waist towards him making her body electrified. She erased her thoughts. Her body should not react!
Akmang tatanggalin niya ang hawak ng binata sa bewang niya ng bigla nitong nilapit ang labi sa tenga niya making her gasped. Ibang klaseng kiliti ang hatid nito. And she's not dumb for not knowing what it means!
Akala niya lalayo na ito ng bigla itong bumulong sending thousands of tickles in her heart.
"We meet again, love."
—
You can see me here :
Facebook: Remianah WP