Canlarımi yorumlarınız benim için çok önemli... Eksik etmez ve düşüncelerinizi paylaşabilirseniz çook mutlu olurum:) Keyifli okumalarr
3. Bölüm
__ Off Allah’ım! Sadece eğlenmek istiyorum, bırak kolumu acıtıyorsun!
Korhan onun kolunu serbest bırakırken Selen’in gözlerine baktı dikkatle.
__ Selen… Anladın mı?
__ Beni arkadaşlarımın önünde küçük düşürecek misin?
Gerçekten çileden çıkmak üzereydi Korhan, bu işi hiç kabul etmemeliydi. Onu sarsıp ölümle tehdit edildiğini söylese davranışları büyük ölçüde değişirdi ama yapamıyordu!
__ Öyle bir niyetim yok.
Selen ona başını salladı o zaman ve her şeyi yine olumlu görmeye çalışarak arabadan inmeyi başardı bu sefer. Ama maalesef yanında ki devin hızla yanına gelip kolunu sıkıca tutması ve beraber yürürlerken sürekli etrafını incelemesi hiç de hoş olmuyordu!
Tanrım, bu adam işini ciddiye alıyordu, hem de çok! Sadece bir kuruntu sebebiyle bunları yaşadığına inanamıyordu.
__ Gerçek bir koruma gibi davranıyorsun.
__ Çünkü öyleyim. Arkadaşların gelmiş midir?
Kendisine bakmadan konuşması sinirlerini bozmuştu Selen’in. Kendini küçük bir kız gibi hissediyordu onun yanında!
__ Senin arabayı kullanışın sayesinde, hayır sanmıyorum!
Korhan araba sürüşü sayesinde kaç kez tehlike atlattığını ona anlatmaya gerek görmedi. Herkes kendi halinde görünüyordu şimdilik ama her an tetikte olmalıydı. Hem de sadece çevredekilere karşı da değil… Selen elini ondan çektiği an da kaçmak isteyecekti muhtemelen ve bir kaybederse onu burada bulamazdı.
__ Arkadaşların biraz daha geç gelirlerse seni burada asla bulamazlar.
O an Selen’in kaygılandığı başka şeyler vardı! Birlikte içeri girerlerken Selen müziği bastırmak için bağırarak konuşmak zorunda kalmıştı.
__ Seni onlara kim olarak tanıştıracağım?
__ Benim için fark etmez! Ama yanından bir an bile ayrılmayacağım, ona göre bir yalan bul!
Ona göre mi? Dibinden ayrılmamasını makul gösterecek nasıl bir yalan bulabilirdi ki?
Selen bir kukla gibi Korhan’ın yönlendirmesiyle boş kalan nadir masalardan birine oturdu. Kendini aptal gibi hissediyordu. Bu özel koruma saçmalığı ortaya çıkınca hemen bu geceyi iptal etmeliydi aslında. Şimdi korkuyordu. Ya Ozan gelirse ne diyecekti ona? Bir koruması olduğunu öğrenirse muhtemelen kaçardı. Peki ya gelmezse?
Selen yanında oturmakla kalmamış, sandalyesine de kolunu yaslamış olan Korhan’a baktı bir an ve eğildi kulağına doğru hırsla.
__ Silahın var mı?
Şaşırmıştı Korhan ama yine de cevap verdi ona.
__ Evet!
__ Güzel! Çek ve vur beni!
__ Bu seni korumaktan daha kolay olurdu.
Selen sakince söylenen bu sözler karşısında inanamayarak baktı ona bir an ve onun umursamaz hali karşısında kollarını göğüslerinin altına yasladı. Gözlerini bir şeyleri protesto edercesine dans edenlere çevirmişti. Daha doğrusu kalabalıkta dans etmeye çalışanlara!
Aradan geçen sessiz on beş dakika da her an Korhan biraz daha rahatlamıştı. Etraflarında ki herkes kendi halinde serseri tiplerden oluşuyordu. Ve galiba söylediğinde haklı çıkacaktı çünkü hala Selen’in arkadaşlarından kimse gelmemişti.
Sonunda Korhan bakışlarını etrafından çekerek yanında sıkılmış, mahzun bir ifadeyle oturan Selen’e çevirdi. Bu gece için hayalleri olduğunu söylemişti.
Hayalleri neydi bilmiyordu ama o gece için özenle hazırlandığı belli oluyordu.
Üzerinde göğüslerinin üzerinden sıkıca saran, güzel omuzlarını açıkta bırakan kırmızı dar bir buluz ve altında biçimli bacaklarını ortaya çıkaran kısa kot bir etek vardı.
Korhan içinden bir kez daha onun çok güzel olduğunu düşünerek aklının başka şeylere kaymasını engellemek istercesine gözlerini yavaşça yüzüne kaldırmıştı.
Hafif çekik gözleri kısılmıştı üzgünlüğünü vurgulamak istercesine, muhtemelen en kötü doğum gününü yaşıyordu. Korhan dayanamadı sonunda…
__ Hadi, dans ediyoruz.
__ Ne?
Korhan elini tutup ayağa kalkmıştı bile ama Selen hala oturuyordu. Korhan ona doğru eğildi sesini duyurabilmek için!
__ Bütün gece oturacak mısın? Hem arkadaşların gelse bile benden başkasıyla dans edemezsin. Hadi…
Açıkçası Selen’in daha fazla tartışacak hali kalmamıştı. Ona uyup ayağa kalkınca Korhan’ın bir kez daha kendisini yönlendirmesine izin verdi. Ama sonra dans etmek için karşı karşıya gelince… Selen şöyle bir etrafına baktı önce. Gerçekten sahne çok sıkışıktı ve…
__ Otursak iyi olur bence!
Korhan onu duymamış gibi kolunu Selen’in beline dolayarak yavaşça çekti onu kendine doğru. Selen’in bir an kalbi teklemişti bu hareketle!
__ Sorun ne?
__ Çok kısa kalıyorum yanında!
İşte bu sözler Korhan’ın gülümsemesine neden olmuştu. Selen sert yüz hatlarının bu gülümseyişle yumuşamasına baktı hafif bir şaşkınlıkla, üstelik yanağında belli belirsiz bir gamzesi de vardı galiba. Selen nedenini bilmiyordu ama o da küçücükte olsa gülümsemişti. Kendini tam anlamıyla rezil hissediyordu!
__ Tamam, bu sorunu çözebiliriz.
__ Nasıl?
__ Ayaklarımın üzerine bas.
__ Daha neler…
Selen hemen ayrılacaktı karşısından ama o kollar çelikten yapılmış gibiydi ve çok ısrarcıydı! Hem de fena halde dürüsttü!
__ Bak… Ya eve gidip duvarları sayacaksın ya da gelmeyecek arkadaşlarını masaya dönüp sessizce bekleyeceksin. Üçüncü seçenek ise bu… Hangisi daha iyi?
Ne söyleyeceğini bilemiyordu Selen ama Korhan bir cevap almıştı. Sadece küçük bir hareketle zaten belinde olan kolunun yardımıyla Selen’in ayaklarını yerden kesti ve… Selen’in ufacık çığlığıyla beraber artık ayakları ayaklarının üzerindeydi!
__ İşte oldu…
Evet, olmuştu! Hem de fena halde! Ayakları birbirlerinin üzerinde olduğu için Selen beline kadar tamamen ona yapışık bir haldeydi. Korhan bu durumu önemsememiş gibiydi ama Selen kızardığını hissediyordu. Hareket edemiyordu ama Korhan elini dans pozisyonunda tutunca elinde olmadan diğer elini Korhan’ın omzuna bırakmıştı.
Aslında ona uymamalı ve hemen üzerinden inmeliydi ama yapmadı!
Korhan Selen’in tüm ağırlığını üzerinde taşımıyormuş gibi rahatça dans adımlarını atmaya başlarken ona baktı.
__ O kadar da kötü değil, değil mi? Hadi rahat bırak kendini…
Evet, gergindi! İçine çektiği nefesi zorla verirken Selen konuştu yavaşça.
__ Danstan sonra her yerin ağrıyacak.
Bunu öyle sevimli bir şekilde söylemişti ki Korhan küçük bir kahkaha attı. Selen’in bakışları Korhan’ın dudaklarına gitti bir an… Bir insan bu kadar güzel gülebilir miydi? Gülüyordu işte! Emindi ki o dudaklarla zehir de saçabilirdi etrafına ama gülerken tüm yüzü ışıldıyor, mavi bakışları yumuşuyor sevimli sayılabilecek parıltılar saçıyordu.
Selen bu ayrıntıları oldukça yakınından fark ederken hiçbir tepki verememişti!
Korhan’sa bu hayran bakışları çok iyi biliyordu ama anlamamış gibi yaparak konuştu yavaşça.
__ Çok hafifsin, merak etme…
Gerçekten hafifti, bir saat bile dans etseler kendisine bir fark yaratacağını sanmıyordu ama bu onu hissetmediği anlamına gelmiyordu. Yavaşça susarlarken Korhan elinde olmadan Selen’in çıplak bacaklarının temasının hoş, tatlılığını düşündü bir an. Elbette ki pantolonu olduğu için onu tam olarak hissedemiyordu ama… Yumuşaklığını ve sıcaklığını biliyordu!
Korhan bir an gözlerini kırpıştırdı bu düşüncelerden kendisini kurtarmak için. O kendisinden beş yaş küçüktü ve Korhan olgun kadınlardan hoşlanırdı! Ayrıca Tanrı aşkına onu korumakla görevliydi. Bakışları hemen yine çevresinde dans eden çiftler de dolaştı yavaşça. Evet, sıcaklığını, güzelliğini düşünmek yoktu…
Ama etraflarında dikkatini çekebilecek, sıra dışı hiçbir şey yoktu ve Selen sanki narin vücudunu biraz daha bırakmıştı kendisine. Üstelik ılık nefesini boynunda hissetmeye başlamıştı! İçinden ince bir sızının gelip geçtiğini hissetti. Evet, Selen’in elinden geldiğince kendisinden uzak kalmak için kendini sürekli sıktığını ve doğal olarak bundan yorulmuş olduğunu biliyordu ama… Yapamadı.
Hissettiği o elektrikle beraber yüzünü Selen’e doğru çevirdi. Şimdi tatlı soluğu çenesine değiyordu! Çiçeğimsi, ilkbaharı hatırlatan çok güzel bir kokusu vardı.
Onunla hep bu şekilde kalabilirdi ya da kalamazdı! Çünkü bakışları… Onlar çok başkaydı. İşin gerçeği şimdiye kadar çok insan tanımış, insanların basit oyunlarını çok iyi öğrenmişti ama kendini tamamen teslim etmiş bu güzel kız… Masumiyetin ötesinde “bomboş” olamayacak kadar içten ve belki biraz da hüzünle bakıyordu! İçinde kimseye gösteremediği başka bir Selen vardı belki de…
Aynı anlar da Selen de zaman kavramını unutmuştu. Bir büyüye kapılmış gidiyordu! Korhan… İtiraf etmesi gerekirse gerçekten çok yakışıklıydı ama bunun ötesinde bir şeyler vardı. Gözlerinde farklı bir derinlik hissediyor ve sadece bedeninin değil karakterinin de güçlü olduğunu belki de bir içgüdüyle biliyordu.
Daha iki saat evvel tanıdığı bu yabancı gerçek bir güç ve güven timsali gibiydi.
Kalbi çok hızlı atıyordu, sırtında bir ürperti vardı anlayamadığı…
Ve o an da Korhan’ın yüzünün birazcık kendisine eğildiğini hissetti. Evet, artık nefesi nefesindeydi! Selen’in bakışları bir saniyeliğine Korhan’ın dudaklarına kayınca kendisini elektrik çarpmış gibi hissetmişti.
Selen öyle hızlı bir şekilde onun üzerinden çekilmek istemişti ki neredeyse düşüyordu.
Onu yakalayan yine Korhan olmuştu.
__ Sakin ol! İyi misin?
__ Ben… Evet! Sadece bir an başım döner gibi oldu.
Yalandı! İkisi de ondan neden ayrılmak istediğini biliyordu ama kimse bu yalanla yüzleşmedi. Birlikte, sözleşmişler gibi kapıya ulaşmak için adımlar atmaya başlamışlardı. Korhan yine onu kolundan tutuyordu. Selen’se neredeyse gözle görülecek biçimde titriyordu! Onu daha yeni tanımıştı, yeni!
Üstelik o âşıktı, prensini bulmuştu. Tabii ki… Ortamdan etkilenmişti mutlaka, tabii bir de kendini yalnız hissetmesi ondan etkilenmesine neden olmuştu. O kadar!
Selen dışarı çıkınca durup bir an derin nefes aldı rahatlamaya çalışarak… Ve aynı an da onu gördü! Ozan’ı… İnanamıyordu, gelmişti! Yüzünde derin bir gülümseme oluştu, içi sıcacık olmuştu. Kolunu nihayet Korhan’dan kurtararak hızla koşmaya başladı Ozan’a… Sevdiği ve geleceğini geçireceği sandığı adama!