Chapter 19: Lies
Chub's POV
"Ugh!" agad kong pinunit ang ang pangatlo kong papel.
Hindi ko alam kung ano ang isusulat ko. Gusto ko sanang sulatan si Nat dahil sa makalawa na ang alis ko. Napatayo ako at lumipat sa kama ko.
"Nat.." sabi ko sa isip ko.
Bumalik sa isipan ko iyung mukha niyang laging masaya kapag nakakatanggap siya ng mag sulat ko.
"Oh. Eto ba makakapagpangiti sayo?" sabay bigay ko nang sulat sa kaniya..
"Thank you"
"Parang bata" tukso ko sa kaniya nang makitang abot tenga ang ngiti niya.
Galing sakin iyan. Ang manhid mo naman..
Natawa ako sa naalala.. Napabangon ako at kumuha ng special paper at ballpen. Pinatong ko ito sa unan at nagsimulang magsulat.
I've been admiring you since we are kindergarten.
I already liked you when you stole my pen.
I know you only see me as a friend..
So I alway tell my self "Wake up fool, your fairytales got to end"
I've been hiding for so long.
Still a coward and not so strong.
Not strong enough to confess.
So you're now happy with someone else.
Somebody that is not me.
Somebody that you chose and wanted to see.
I missed you so much my sunshine.
I'll be gone but you'll be fine.
Please take care well.
Couse' Ill be living like hell if you dont "I swear"
I hope I'll find a reason to comeback.
So please.. Be the reason of my "I'll be back".
Love,
Huejay Charles "Chubs"
Its already 11:00 when I finished the letter. Hindi ako makatulog kaya nagbukas muna ako ng facebook. Napabangon ako nang makita kong online si Nat. Hindi ko mapigilang mag alala.
Still awake?
...
The three bottons are making me nervous. Please reply Nat.
Can't sleep.
Why?
I quickly typed. This feels like happines. Finally, she is talking to me.
Di ko alam
Me too..
She already saw it but didn't replied.
Let's drink milk..
Tinakbo ko ang papunta nang kitchen para buksan ang organic milk at nilagay sa baso.
I took a picture of it and send to her. Hindi siya agad nakareply kaya bigla akong nalungkot. Ayaw niya na talaga siguro akong kausap. I closed my phone and quickly drink the milk. Sayang naman kung itatapon ko.
I am currently drinking when my messenger ringtone sounded. Agad kong ibinaba ang baso at binuksan ang phone ko. Its a picture of her glass with milk. Napasuntok ako sa hangin dahil sa sobrang saya.
Masama pa ba ang pakiramdam mo?
Sinisipon lang.
Did you drink your meds?
Yeah.
Can I call?
No.
Kung kanina ay naghihintay pa ako ng ilang minuto pero ngayon ay ang bilis niyang magreply.
Kahit huwag ka nang sumagot.
Please.
Okay.
Agad kong pinindot ang call botton.
"Hi.."
Naramdaman kong inilapag niya ang phone niya.
"Can I tell you something?"
Hindi siya sumasagot kaya nagpatuloy ako.
"Nandito si Zico kanina. Hinahanap ka.. Where's ate Nat? Iyun ang lagi niyang sinasabi.. Haha.. Crush ka ata.."
Napabuntong hininga ako. Bumalik ako sa kwarto at doon nahiga.
"Tapos nagbasketball kami diyan sa inyo. Kasama ko si Dave. Kalaban namin iyung taga kabilang subdivision. Ayun.. Panalo kami.. Puntahan sana kita kaso sabi ko diyan din naman ako magdidinner. Haha."
Tulog na ba siya? Wala na kasi akong naririnig sa kabila.
"Nat?"
"Bakit?"
"Inaantok ka na?"
"Hindi pa.. Magkwento ka pa.."
Napatango ako kahit hindi niya naman nakikita.
"Nat naalala mo iyung bike na red? Iyung bike na ginamit natin papunta kila manang Terry para bumili ng ice cream. Natumba pa nga tayo nun eh. Haha.. Nakita ko ulit yun. Maayos pa naman pero may mga kalawang lang.. Naikwento ko lang. Haha.. Nat?"
"Hmmm?"
"I missed--"
"Inaantok na ako.. Goodnight" agad niya pinutol ang linya.
Nat's POV
"Tapos nagbasketball kami diyan sa inyo. Kasama ko si Dave. Kalaban namin iyung taga kabilang subdivision. Ayun.. Panalo kami.. Puntahan sana kita kaso sabi ko diyan din naman ako magdidinner. Haha."
Pinunasan ko ang mga luhang kanina pa hindi tumitigil sa pag agos. Hindi pa rin ako umaalis dito sa kusina at naupo na muna sa high chair. Inihilig ko ang ulo ko sa mga braso dito sa counter top. Nakatingin lang sa teleponong ipinatong ko sa gilid.
"Nat?"
Napabangon ako. Inayos ko ang lalamunan ko at baka mahalata niyang umiiyak ako.
"Bakit?" pilit kong nililiit ang boses ko.
"Inaantok ka na?" napailing ako kahit hindi niya naman nakikita.
"Hindi pa.. Magkwento ka pa.."
Sobrang na miss ko ang boses mo at imbis na maantok ay mas gugustuhin ko nang magpuyat marinig lang ang mga kwento mo. Gustuhin man kitang makausap ay hindi pwede.
May magagalit..
May masasaktan..
at may mawawala.
Alam kong mali pero hindi ko alam kung kailan ako nahulog nang ganito sayo. Tama nga siguro ang kasabihan. Mararamdaman mo nalang na importante ang tao kapag nawala na ito sa iyo.
Mahal mo na pala, nagbubulagbulagan ka pa.
Nasa harap mo na, naghahanap ka pa ng iba.
Is this cheating?
I'm in a relationship but my heart is with someone else. I should stop this. I can't fall hard to Chubs. We're good friends and I know this is just one sided.
"... naikwento ko lang. Haha. Nat?"
"Hmmm?" I can't speak more. Ramdam kong namamaos na ang boses ko kakaiyak.
"I missed--"
Shit! This is what I'm scared of. I have to stop this and be loyal to Kyle. My heart should stop beating for another guy.
"Inaantok na ako.. Goodnight" hindi ko na siya hinayaang magsalita at pinatay na ang phone.
Napahilamos ako sa mukha.
"Mali.. Mali ito! I can't.." agad kong pina alis ang mga luhang nag uunahan na naman.
Mugto ang mga mata kong umalis para mag grocery. Late na akong natulog kagabi at isang good night chat nalang ang nakita kong mensahe niya kaninang umaga.
Wala naman na akong pasok kaya inako ko na ang pag grocery. Nagtshirt lang ako at nag sweat pants palabas. Nagtsinelas nalang rin ako dahil mabilis lang naman ako doon.
Dumiretso ako sa meat section at kumuha ng isang kilong baboy at isang kilo na din ng manok. Bumili na rin ako ng gatas at itlog para sa umaga.
Dala dala ko ang basket habang namimili ng itlog nang may bumati sa akin.
"Nat?" paglingon ko ay ang mama pala ni Kyle.
"Tita.." lumapit ako at bumeso.
"Akala ko magkasama kayo ni Kyle" nagsalubong ang mga kilay ko.
"Po?"
"Nagpaalam siya kaninang lumabas dahil may lakad daw kayo."
"Eh.." hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.
"Ah, siguro para sorpresahin ka. By the way ikaw ang nag go-grocery sa inyo?"
"Napag-utusan pong mag grocery" inangat ko ang basket para ipakita sa kaniya.
"Kayo po?"
"Ah.. Nag last minute grocery para sa bakasyon namin. Nabanggit na ba sayo ni Kyle?"
"Ah opo.. Have a safe trip po papuntang London."
"London?? Sa New Zealand kami hija, hindi sa London.. Doon kami magpapasko." Parang huminto ang pag iisip ko. Biglang nanghina ang mga kamay ko at nailapag ko ang tray na dala.Hindi ko na narinig ang ibang sinabi ni tita.
I'll be leaving soon.
I'm flying to London.
It will be just a vacation.
Just a week and I'm coming home.
"Okay ka lang Nat?" napasandal ako sa tray ng itlog. Napahawak ako sa dibdib ko.
"Okay lang po.." pagdadahilan ko.
Agad kong kinuha ang phone ko at itinipa ang numero ni Kyle.
"Meet me at the park. We have to talk"
Hindi ko na hinintay na sumagot siya at pinatay ko na ang tawag. Wala ako sa tamang huwisyo nang pumasok ako sa sasakyan at nagpahatid sa park.
Naloko ba ako? Parang tanga! Bakit ako umiiyak? Kinalma ko ang sarili ko at baka may mga mali akong masabi kay Kyle.
Binuksan ako ang letter na nakaipit sa wallet ko. Maraming pagbabago. Mula sa penmanship hangang sa katotohanang nilalaman nito. Hindi ko matatanggap kung maloloko nga ako. Shit!
Padarag akong bumaba at lumapit sa kakarating lang din na si Kyle. Naka polo shirt siya at naka dark na jeans. Halatang may magarbong lakad.
"Babe.. Ano to? Ang aga ha" biro niya pa.
"Nagsusulat ka pa o hindi na?" hindi na ako nagpatumpik tumpik pa sa pagtatanong. I need answers.
"A-ano bang sinasabi mo? Hindi kita maintindihan?" nagtangka siyang lumapit sa akin ngunit pinigilan ko siya.
"Oo o hindi!!"
"You mean the letters? Hindi na syempre."
"Iyung totoo Kyle." my voice cracked.
"Oo naman Nat."
"Tangina!! Pinagkatiwalaan kita!" I'm already voicing out what I think. I can't control my language anymore. Maybe because of frustrations?
"Hindi kita maintindihan babe.. Hindi ako nagsisinungaling"
"So, ilang linggo kayo sa ibang bansa?"
"Bakit ba iyan ang mga tinatanong mo?"
"Sagutin mo nalang kasi Kyle, please"
"Dalawa lang. Promise, nagsasabi ako ng totoo."
"Then, saan kayo magpapasko?"
"Hindi ko ba nasabi sayo?"
"SAAN!" Napatalon siya sa pagtaas ng boses ko. Parang napigtas lahat ng pasensyang inipon ko dahil sa mga kasinungalingan kong naririnig.
"N-new Zealand.. Kumalma--"
"Eh ano to?" agad kong pinakita sa kaniya ang pink envelope. Kita sa kaniyang mga mata ang pagkagulat.
"Ahh. Iyan? Sulat ko.. Kanina lang ba ibinigay sayo?" kahit siya ay lito nang makita ang hawak ko.
"Fuck it!! Stop lying. Everything you said contradicts everything that's written here. Kung galing nga sa iyo ito bakit London ang nakasulat dito at hindi New Zealand! Bakit dalawang linggo eh nakasulat dito ay isa lang! Putangina niloloko mo ba ako?" hindi ko napigilan ang sarili at naibuhos ko ang lahat ng gusto kong sabihin. Kasabay nito ay ang pagpatak ng luha ko. Agad ko itong inalis.
"Babe.." he stepped forward. I raised my hands making him to stop.
"Don't ever call me with that endearment please.."
"I'm sorry Nat." napatingin ako sa kaniya. Puro awa ang nakikita ko sa mga mata niya. The old Kyle I meet on the bench. The guy who offered me water.
"So, you're admitting it. Niloko mo ako?" But I dont have to be fooled again. Not twice. Not anymore.
"I really liked you before. I saw some opportunity so I grabbed it--"
"Opportunity to fool me, is that it?" hindi siya nakasagot.
"I have been honest with you all the time Kyle. Sinaktan mo ako."
"No you're not! And what do you know about pain, Nat huh?" putol niya sa akin. This time, he had a darker aura. Anger was evident in his eyes. It scares me.
"Hindi ka naging totoo, Nat. Sa loob ng tatlong buwan, ako iyung nagpakatotoo. I did my best to be the good guy. Para hindi mo na makita lahat ng kasinungalingan ko. I risked everything to get you, Nat. Pero parang hindi ka pa din akin. It stings."
"But what you did was not right"
"I know. Stoling someone's work? Yeah. I did it. But I only did it because you're happy when you're having it. I want to be the reason of your happiness, Nat"
"I'm sorry Kyle but we're not each other's happiness. But believe me, I tried to love you back. I tried.."
"Then try harder. Nat, I love you. Please.. Let's settle this."
"I'm sorry Kyle. In our three months I realized that I still don't know you. I never said yes its because what we had is just a deal. A fucking deal!"
"So hindi mo pala ako talaga minahal Nat? Nakipagrelasyon ka lang sa akin dahil sa pag aakalang ako iyung nagsusulat ganoon ba? Iyun lang ba talaga ang habol mo sa akin? Ngayong alam mo nang hindi ay hindi na pwedeng maging tayo? Ganoon ba?"
"Yes!! Totoo lahat ng sinabi mo. Pero hindi sana tayo nagkakaganito kung hindi ka lang nagsinungaling! Iniwan ko lahat para sayo.." hindi ko mapigilang manghina dahil sa pagkakaibigan namin ni Chubs na nasira.
"Let's break up.." I plainly said.
"Fuck! No!" marahan siyang lumapit sa akin at hinawakan ang pisngi ko.
"What are you doing?" inilapit niya ang mukha niya sa akin at marahas akong hinalikan. Sinubukan kong magpumiglas sa hawak niya ngunit masyado siyang malakas para makawala ako. Naglakbay ang mga halik niya sa aking leeg na nagpatindig ng balahibo ko. I pushed him with all my strength.
"Kyle!" pinag ekis ko ang kamay sa aking katawan. Kasabay nito ang ang pag agos ng mga luha ko. Shit! What did he do.
"Napaka arte mo! Halik lang hindi mo ako mapagbigyan--" dumapo ang palad ko sa pisngi niya. Napa awang ang bibig niya at nakatagilid pa din ang muhka niya.
"Niloko mo ako.. I did nothing wrong with you. I showed you kindness. I defended you. I never fooled you! And I will never use someone to get what I want. I deserve to be happy. And you deserve it too. I wasted three months to be with someone who fooled me. I should have spent it with someone I trully love. But you ruined it. You ruined our friendship!.. and you can't bring that back! We're done Kyle."
Pagkauwi ay dumiretso agad ako sa kwarto. May iilang kasambahay na nagtanong kung nasaan na ang ipinamili ko ngunit nilagpasan ko lang sila. Nahihiya kasi akong harapin silang mugto ang mga mata. Isinalampak ko ang katawan sa kama at itinago ang mukha sa mga unan.
Why didn't I notice it?
Matalino akong tao pero kapag sa pag ibig na ay natatanga ko. Parang tanga akong naniwala na kaya kong magmahal ng iba. I wasted my three months to be with someone pretended to be the one I love and risking to break the bond we have with the one I trully love.
Nobody said it would be this hard.
Isinalampak ko ang sarili sa kama. I am feeling that I am not crying because I and Kyle broke up. I cried because I said hurtful words to Chubs that he doesn't deserve. I should have listened to him that I should have avoided him. Ngayon.. napahiya ako dahil mali na naman ang desisyon ko. Sabi nang hindi ko kayang magdesiyon kapag hindi siya umaproba.
Tanga!! Ang tanga mo Nat!
I regretted everything what I said to him. Shit! I should have said sorry. I had been hard on him. Baka kahit sorry ko ay hindi niya na tanggapin.
Its already midnight and Im having my insomnia again. I can't sleep. I brought my blanket and went to mama's room. I saw him reading a book and not yet asleep. I slowly opened her door.
"Mama?" agad niyang tiniklop ang libro at sa ibinaba ang salamin.
Gumapang ako sa kama niya. I rested on her chest. I hugged her. I felt her arms wrapped me too. Parang may bukol sa lalamunan ko. Pinigilan ko ang nagbabadyang mga luha.
"What's wrong?" agad akong umiling sa kaniya.
"I can feel it. You can tell me." hindi ko na napigilan ang mga luhang agad kong pinaalis.
"Wala po.." siniksik ko ang sarili sa ilalim ng kilikili ni mama.
"Is it because of a guy?" hindi ako nagsalita.
Yeah mama. Its Chubs. I lost him. I wasted something I cherished the most.
"I chose the wrong guy, mama... and I pushed away the right one."
"You know what, people come and go, baby. You just have to watch them. Don't beg nor force him to stay. A right man will never leave you, anak. He will stay even you are pushing him to leave. He will try to reconnect even you are cutting all the cords. He may hurt you, but that's part of loving."
Tumango ako sa lahat ng sinabi ni mama. Isang tao lang ang naiisip ko. Its Chubs. He keeps coming back even if I pushed him hard before. He keeps pursuing me even if I ignored him all the time. He's the right one I guess.
"I hurted him so much!" humagulgol na ako sa yakap ni mama.
"Husshh.. I told you.. The right one won't leave. Masasaktan man ay babalik iyan. Itinaboy mo man ay mananatili iyan. Basta tamang tao, hindi iyan lalayo."
Pinahid ko ang mga luhang kumawala. Tumango tango lang ako sa mga sinasabi ni mama habang marahan niyang tinatapik ang likod ko.
"Did you meant everything you told him?"
"No. Never. Not a single thing. I just said it for him to leave. Baka kasi kapag hindi ko sinabi iyon ay baka mahulog na ako mama. I know its just one sided."
Napabuntong hininga si mama.
"You're too young to feel this. Gustong gusto kitang ipagdamot anak because nobody deserves you. Nobody deserves you kindness and purity. You're so precious that I can't bare seeing you like this."
"I'm sorry.. I just can't sleep."
"Thinking of him?"
"I dont know.."
"Do I know this guy?" napatingala ako sa kaniya.
"Si Chubs ma.. mahal ko po"
Finally I said it.
Love,
_pastelhues_