KASSANDRA COLEEN
"Hello?"
"Bakit?"
"What's wrong? Umiiyak ka ba?"
"Bakit mo nagawa iyon?"
"Where are you? Pupuntahan kita?"
Pinatay ko na ang tawag at tinext kay Derrick Ken kung nasa ako. Nandito ako sa Park malapit sa Lim Company.
"Coleen!! What's wrong? Why are you crying?"
Tanong kaagad ni Derrick Ken pakadating pa lang niya.
"Nakatanggap ka ba ng proposal plan kahapon?"
Tanong ko sa kanya.
"Paano mo nalaman?"
Nagugulat pa na tanong ni Derrick Ken.
"Bakit mo ginawa iyon? That Proposal plan belongs to Mega. Bakit mo ginamit?"
"Okay Sige aaminin kong ginamit ko ang proposal na iyon. Sa totoo lang ang proposal na iyon ay napaka-ganda."
Naluluha ako sa mga naririnig kong sinasabi niya.
"The proposal plan landed to me without any cost. Why would not use it?"
Napatingin ako kay Derrick Ken.
"Bakit hindi mo man lang sinabi sa akin?"
"Kahit sabihin ko sayo. Gagamitin ko pa rin ang proposal plan na iyon."
Hindi ko akalain na magagawa niyang gawin iyon.
"Teka lang bakit ko naman hindi gagamitin kung napaka-gandang proposal na iyon."
Naiinis ako sa kanya nang dahil sa ginawa niya ako ngayon naiipit.
"Since you have already said it so cleared. I wish you great success in your career."
Tumayo na ako at iniwan siya pagkasabi ko niyon. Naiwan pa rin siya naguguluhan sa mga nangyayari.
Tumawag ako HR kinabukasan para mag-leave muna sa trabaho. Hindi pa ako okay. Baka hindi lang ako makapagtrabaho ng maayos kung papasok ako.
Nandito lang ako sa bahay mag-hapon. Pinipilit kumain kahit wala akong gana.
Pagdating ng gabi ako na nagluto. Sa pagluluto ko yata naibuhos ang sama ng loob ko. Kaya lang nakaka-isang subo pa lang ako nang makita ko si Xian Kenneth na papasok sa dining area.
"Bakit ka nandito?"
Tanong ko kaagad pagkalapit niya.
"Hindi ba ako welcome dito?"
Sagot naman niya.
Hindi ako kumibo. Umupo naman si Xian Kenneth sa harap ko.
"Umiiyak ka ba?"
"Wala akong balak na sagutin ang mga tanong mo."
Sabi ko na iniiwas ang tingin sa kanya.
"Dahil ba sa work o dahil sa akin sa atin?"
"Bakit naman magiging dahil sayo o sa atin? Wala kang pakialam kung umiiyak man ako o hindi. Wala kang kinalaman doon."
"I know that. Dahil sa puso mo kasi si Derrick Ken ang priority mo right?"
Napatayo ako.
"Sa Opisina ikaw ang Boss ko pero ngayon wala tau sa trabaho. At hindi ko alam kung bakit ka nandidito sa bahay ko at tatanungin ng kung ano ano? Are you discipling me?"
Tanong ko sa kanya. Nagtataka kasi ako kung ano ang ginagawa niya dito.
"I didn't want to discipline you?"
"Umalis ka na para maligpit ko na ito."
Sabi ko na ang tinutukoy na liligpitin ay ang mga niluto ko.
Hinawakan niya ang kamay ko para pigilan. Kaya napatingin ako sa kanya.
"Nakalimutan mo na ba? Na sabi mo ipapatikim mo sa akin ang mga luto mo."
Tinggal ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya at nag-iwas ng tingin.
"Sa wakas matitikman ko na ang mga luto mo. Pwede bang maupo ka at kumain kasabay ko?"
Umupo na ako na patingin tingin lang din sa kanya at hindi kumikibo.
Tinikman niya ang unang putahe ng ulam na niluto na nasa harap niya.
"The taste in this beef is actually good. But is missing some more time in the heat. Alam mo ba ang most important things sa pagluluto?"
Hindi pa rin ako kumikibo umiiwas lang ako ng tingin sa kanya.
"Ang marunong maghintay at matutong maghintay."
Bigla akong tumayo at iniwan siya. Pumasok ako sa kwarto ko pero narinig ko siyang nagsasalita mula sa labas nito.
"Didn't you always say that I didn't trust you? But have you ever considered doing something to prove yourself?"
Pinakikinggan ko lang siya mula sa kabilang pinto.
"To make those people who don't believe in you or questioning you to completely shut up."
Napapaiyak na naman ako sa sinabi niya.
"Of course for a princess who has been spoiled since she was little. Why would she care what other people thinks?"
Mga 12 na ng gabi nang tumawag ako kay Xian Kenneth pero hindi niya sinasagot.
"Ken Ken I miss you."
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Hi guys thanks sa Votes ng CHAPTER 33..
Hihintayin ko ulit ang 10 Votes nio bago aq mag UD ulit byee