မ်က္လံုးထဲ့စူးဝင္လာတဲ့ အလင္းတခ်ိဳ႕ကုိ ထုိးေဖာက္လုိက္ၿပီ မ်က္ႏွာခ်င္းျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာအျဖဴေရာင္ ..
ခု သတိထားမိတာ ကုတင္ေပၚေရာက္ေနတာပဲ..... နားေနခန္းထဲ့က သက္ေတာင့္သက္သာ နားနားေနေန လွဲလုိ႔ရေအာင္လုပ္ထားတဲ့ ကုတင္ေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္ေနတာကုိ
" သူရိန္ သက္သာၿပီလား..? မင္းခုနက မူးလဲသြားတာ.. "
သူရိန္ ကုတင္ေဘးစြန္႔ကုိ လွမ္းကုိင္ၿပီ ထမယ္လုပ္ေတာ့ မုိးမခ ေျပာလက္စ စကားကုိရပ္ၿပီ..
" မထနဲ႔ အံုး မင္း ေသြးေပါငး္ေတြထိုးက်ေနတာ ခုရက္ပုိင္း အိပ္ေရးေတြ ပ်က္ေနတာမလား "
"အင္း ဟိုတေလာက စာဖတ္တာမ်ားသြားလုိ႔ "
အမွန္ေတာ့ စာမဖတ္ျဖစ္ပါ ဟိုလူႀကီးအေၾကာင္းကုိ ေန႔ဘက္ေတြမအားေတာ့ ညဘက္ ကုိယ္ပုိင္အားလပ္ခ်ိန္ေရာက္မွ ေတြးျဖစ္ေတာ့ အိပ္ခ်ိန္ေတြ လြန္ၿပီ ၾကာေတာ့ က်န္းမာေရးပါထိတဲ့ အဆင့္ထိေရာက္လာတယ္
" သူရိန္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ငါတုိ႔ထင္တာမဟုတ္ေတာ့ "
ျဖဴစင္သူ စကားဝင္ၿပီ ေဖာက္ေျပာလုိက္ေတာ့ သူရိန္ နားမလည္သလုိ႔ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားတယ္
" ဘာကုိလဲ မမျဖဴ "
" ေအာ္ နင္ကုိ ငါတုိ႔က ခုနက ေရာဂါလကၡာေၾကာင့္ ကုိယ္ဝန္႐ွိေနတယ္လုိ႔ထင္တာ ေလ "
ၾကားလုိက္ရတဲ့ စကားလံုးေတြကလဲ သူရိန္ကုိယ္ေခါင္းေပၚကုိယ္ မုိးၾကဳိးခုႏွစ္စင္လုိက္ ပစ္ခ်လုိက္သလုိပါပဲ
" ဘယ္က ကုိယ္ဝန္႐ွိရမွာလဲ ဗ် မမကလဲ ကြၽန္ေတာ္က ေယာက်ာ္းေလးကုိ ေပါက္ေပါက္႐ွာ႐ွာေတြ ေျပာျပန္ၿပီ... ဒီမွာ မမတို႔ ဖတ္တဲ့ BL ficေတြထဲ့က အတုိင္းလုိက္႐ူးမေနနဲ႔ အဲတာေတြက အျပင္မွာ မ႐ွိဘူးေနာ္ "
" စကားကုိ ဆံုးေအာင္ေျပာနဲ႔ ေမာင္ေလး မင္းမမက အေပြးျမင္ အပင္သိၿပီသာ ေမာင္ေလးရဲ႕ "
" ဘာပင္လဲ ငွက္ေပ်ာပင္လား "
" ဟက္ ငွက္ေပ်ာ္ပင္က အေပြး႐ွိမလားဟဲ့ "
" ဟာေတာ္ၾကပါေတာ့ ဗ်ာ..မမျဖဴလဲ ေတာ္ေတာ့ သူရိန္လဲ ေတာ္ေတာ့ "
ေနာက္ဆံုး ေျဖ႐ွငး္မရတဲ ့ အထဲ့မွာ ဒိီလုိျပႆနာေတြက ထိပ္ဆံုးက... အေျဖမ႐ွိတဲ့ ေမးခြန္းေတြနဲ႔ ဘာမွမဟုတ္ဘူး ႏွစ္ေယာက္သာ အျငင္းပြားေနတာ မုိးမခ ဝင္ၿပီေတာ့ တားလုိက္မွပဲ တိတ္သြားၾကတယ္
" ဒာနဲ့ kha ငါဘာျဖစ္တာလဲ "
" မင္း ရင္ျပည့္ၿပီ အစာမေၾကျဖစ္တာ မနက္ကဘာေတြစားလာလဲ ရင္ျပည့္ေတာ့ အထက္ကို တတ္ပ်ိဳ႕ၿပီ ခနခနအန္တာဆုိေတာ့ အခတ္မသိေတာ့ အားနည္းတဲံအခ်ိန္နဲ႔တုိးၿပီ ေသြးေပါင္းထုိးၾကသြားတာ က်န္တာအကုန္ေကာင္းတယ္..."
" ေတာ္ပါေသးတယ္.. ခုမွပဲ ဒါနဲ႔ ဟုိတေယာက္ေရာ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ "
" လူနာေဆာင္ဘက္ကုိ အေရးႀကီးလုိ႔ ထြက္သြားတယ္ ဒါနဲ႔ ..နင္ခုနက ဘာမွမဟုတ္တာေတြလုပ္ထားလုိ႔ စုိးရိမ္ေနတာလဲ "
" မမျဖဴ ဘယ္လုိျဖစ္ေနတာလဲကြၽန္ေတာ္ နားမလုိ႔ အခန္းထဲ့က ထြက္ေပး.. "
" ေအးပါ ၿပိတာပဲ အေၾကာင္း႐ွိလုိ႔ မမျဖဴ ေရ ဆုိလုိ႔ကေတာ့ နင္ကုိ ငါေကာင္းေကာင္းႀကီး ေမတၱာပုိ႔ျပမယ္ ငနာေလး "
စိတ္ဆုိးတယ္လဲ မဟုတ္ပါ တေယာက္နဲ႔တေယာက္က မတည့္အတူေန မျမင္ရင္ေခ်ာင္းၾကည့္ဆုိတဲ့အထဲ့မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေလးေယာက္က ထိပ္ဆံုးမွာပါ...
ျဖဴစင္သူနဲ႔ အတူ မုိးမခပါ လုိက္သြားမလုိ႔ လုပ္ေတာ့ သူရိန္ kha လက္ကို ဆြဲထားၿပိ
" Kha မင္းမသြားနဲ႔ အံုး ငါမင္းကို ေျပာစရာ႐ွိေသးတယ္... "
" ေအာ္ အင္းအင္း... မမျဖဴ သြားႏွင့္ ေနာက္ကလုိက္ခဲ့မယ္ .."
" ၿပီတာပဲ သြားၿပီ... "
ျဖဴစင္သူ သြားၿပီ ေျပာမွ သူရိန္ ႂကြ ႂကြ ဆုိတဲ့ အမူအရာနဲ႔ လုပ္ျပလုိက္တယ္...တတ္လဲ တတ္နိုင္တဲ့ ဟာေတြ...
သူရိန္ လွဲေနရာက ေန ထထုိင္ၿပီ khaလက္ကို လက္ေမာင္းကုိ ဆြဲခ်ၿပီ ကုတင္ေပၚ ထုိင္ခုိင္းလုိက္တယ္
" မင္းကုိ ေမးစရာ႐ွိလုိ႔ မင္းနဲ႔ မင္း လူႀကီး ခနခနဆက္ဆံလား "
ဟမ္! ဒိီေကာင္း ႐ူးသြားတာလား ခုနကေလတင္ မူးလဲသြားလို႔ ေခါင္းမ်ားထိသြားတာလား ခုကြၽန္ေတာ္ကုိ ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ..
" ဘာ ဘာကုိလဲ "
သူရိန္ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့အသံနဲ႔ ထပ္ေျပာလုိက္တယ္
" မင္းနဲ႔ မင္းေယာက်ာ္း ခနခန ဟိုလုိ ဆက္ဆံလားလုိ႔ ေမးေနတာ "
ပါးစပ္ကလဲ ေျပာ လက္ဟန္ေျခဟန္ေတြနဲ႔
" မင္း ငါကုိ ဘာေမးျခင္းေနတာလဲ သူရိန္ ငါနားမလည္ဘူး ျဖစ္ေနၿပီ..."
" ေသာက္က်ဳိးနည္း မင္းတို႔ေတြ ခနခန ဟိုဟာ ကြာ. ငါ အဲတာကို ဘယ္လုိေျပာရမလဲ"
ပါးစပ္ကခုနကထပ္ ပုိၿပီ အမူရာျပင္းျပင္းထန္ထန္ နဲ႔ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ၿပီ သူပံုစံက အေပါ့သြားခ်င္ေနတဲ့သူတေယာက္လုိပဲ
" ငါ ကုိ ဒဲ့ ေမးကြာ မင္းေကြ႔ဝုိက္မေနနဲ႔.. "
" လာ ဒိနားတုိးလာခဲ့ ေျပာျပမယ္... "
သူရိန္ ေခၚတဲ့နားကို မုိးမခ ကပ္သြားေတာ့ သူရိန္ khaရဲ႕ နားရြက္နားကို ကပ္ၿပီ တုိးတုိးနဲ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့
မုိးမခ မ်က္ႏွာၿကီး စေတာ္ဘယ္ရီခင္းႀကီးလုိ႔ နီးရဲတြတ္လာၿပီ...
" မင္း ဘာ ဘာေတြ ငါ ကုိ လာ လာေမးေနတာလဲ.. "
သူေမးလုိက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ မုိးမခ စကားေတြပါ ထစ္ကုန္ၿပီ
" လုပ္ပါကြာ.. မင္းက ငါတုိ႔ထပ္ အႀကိမ္ေရ ပုိမ်ားမွာေပါ့ကြ "
" တုိးတုိးေနစမ္းပါကြာ သူမ်ားေတြၾကားရင္ ငါတို႔ မဟုတ္တာ ေျပာေနတယ္ထင္ေနအံုးမယ္ သူရိန္ ရ.."
" မဟုတ္တာ ေျပာေနတာေျပာရေအာင္ ငါခုေမးတာက ဟုတ္တာကုိ ေျပာေနတာေလကြ သူမ်ားအေၾကာင္းေျပာတာမွမဟုတ္တာ ကုိယ္အေၾကာင္းကို ေျပာေနတာ "
" အဲတာက ဟုတ္တယ္ေလ ဒါေပမယ္ ဒိီလုိကိစၥႀကီးကုိ လာေမးေတာ့ ငါကဘယ္လုိေျဖရမွာလဲ ငါမွ မေျဖ တတ္တာ... "
ထုိစကားကုိၾကားေတာ့ သူရိန္ မုိးမခကို မိန္းမႀကီးတေယာက္လုိ႔ ထုိင္ေနရင္ ခါးေထာက္ၿပီ
" မင္း လုပ္တာၾကေတာ့ ခံတယ္ ကုိယ္ခံရတာကုိယ္ ျပန္မေျပာတတ္ဘူးဆုိေတာ့... "
" မင္း႐ူးေနတာ ဒိလုိ together ကိစၥ ႀကီးကို ငါက ေတြ႔ရာလူကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလုိက္ၿပီ ေဖာက္သည္ခ်ေနရမွာလား ကြ ႐ူးေနလား "
" သူမ်ားကို ေဖာက္သည္ခ်တာမွမဟုတ္တာ ငါကို ေဖာက္သည္ခ်တာပဲ ေျပာပါကြာ ငါမူးမလဲခင္ကဆို ငါေတြးလုိက္တာက ဟိုတခါအကုိဥကၠာ ငါကို ေစာ္ကားလြတ္လုိက္တာေလကြာ... ငါထင္လုိက္တာ မနက္က ငါမွာမ်ား ဗိုက္ႀကီးေနရင္ ေတာ့.... "
သူဗိုက္လဲ သူျပန္ကုိင္ၿပီ မသိရင္ လင္ေကာင္မေပၚတဲ့ ကေလးကို ေမြးရေတာ့မယ္ သူလုိလုိ မ်က္ႏွာကလဲ မုဆုိးမ လင္ေသမ်က္ႏွာနဲ ့
" မင္း႐ူးေနလား... ေယာက်ာ္းေလးက အဲလုိ႐ွိမလားကြ... ဒီေခတ္မွာ Boy To Boy ေတြ ၾကဳိက္တာ႐ွိေပမယ့္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္တဲ့ သူနည္းတယ္ မင္း ဗိုက္ႀကီးျခင္းပါဆုိေတာင္ မႀကီးဘူး သေဘာေပါက္လား ဒါေပမယ္ ဒိေလာက္တုိးတတ္ေနတဲ့ ႏွစ္တစ္ရာစုကုိ ေရာက္ၿပီ ဆုိေတာ့ ေဆးဝါးကုထံုေတြနဲ႔ ရရင္ ရမွာေပါ့... မင္းစာေတြဖတ္တယ္ ဖတ္တယ္နဲ႔ ဘာစာေတြဖတ္ေနတာလဲ.... ဒိေလာက္ေလေတာင္မသိဘူးလား... "
အဲက်မွ သူရင္ဘက္သူ လက္နဲ႔ ဖိၿပီ....
" ေတာ္ပါေသးတယ္ ခုမွ ရင္ထဲ့က အလံုးႀကီး က်သြားေတာ့တယ္... စာဖတ္တာက ဟုတ္တယ္ကြ ငါ စိတ္ထဲ့မွာ မတင္မက်ျဖစ္ေနလုိ႔... "
" ဒါနဲ႔ မင္းညက ဘယ္မွာအိပ္မွာလဲ... "
" အဲကိစၥ ကုိ ထပ္မေျပာရင္ ေကာင္းမယ္ ေတာ္ၿပီ ငါ ခနနားလုိက္အုံုးမယ္... မင္းသြားစရာ႐ွိတာ သြားေတာ့ "
မုိးမခလဲ ထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ကုတင္ကေန ထထြက္လာေတာ့တယ္...
.
.
.
ျခံဝန္းထဲ့ ေစ်းအေတာ္သင့္႐ွိတဲ့ ဇိမ္ခံကားႀကီး တစီး ေမာင္းဝင္လာၿပီ... စင္ဝင္ေအာက္မွာ စက္႐ွိန္သတ္လုိက္တယ္...
ကားသံၾကားလုိ႔ အိမ္ထဲ့ကေန ေဒၚျမ ေျပးထြက္လာေတာ့...
ကားေပၚက ဆင္းလာသူက မင္းထက္ ရယ္..
" ေမာင္ မင္းထက္ ပါလား.. "
" ဟုတ္တယ္ ေဒၚျမ "
" တေယာက္တည့္လား ေဒၚျမ ညစာ တခါတည္ စီစဥ္ေပးထားမလုိ႔ "
" မဟုတ္ဘူး ဗ် သူေ႒းရဲ႕... "
" ေမာင္မင္းထက္ေရ ငါအတြက္ အခန္းစီစဥ္ၿပီၿပီလား..."
ေနာက္ခန္းကားမွန္အနက္ေရာင္သည္ တေရြ႔ ေရြ႔ေလ်ာ့ၾကလာၿပီ ျသဇာေညာင္တဲ့ အသံပုိင္ လူႀကီးတေယာက္ ထြက္ဆုိလာသည္
" သူက ဘယ္သူလဲ ေမာင္မင္းထက္ သူေ႒းရဲ႕ ဧည့္သည္လား.. "
မင္းထက္ ကို ေဒၚျမ ေမးလုိက္ေတာ့ မင္းထက္လဲ ကားေပၚက လူႀကီးကို ၾကည့္မိေတာ့ မ်က္စိမွိတ္ၿပီ ျပံဳးျပခါ ေခါင္ၿငိမ့္ေနေတာ့
" ဟုတ္တယ္ ေဒၚျမရဲ႕ သူေ႒းရဲ႕ ဧည့္သည္ အခန္းျပင္ထားတာ ႐ွိလား "
" အင္း အခန္းေတြအကုန္လံုးက ေဒၚျမ႐ွင္းထားတယ္ khaက အိမ္ကို သန္႔သန္႔႐ွင္း႐ွင္းေနတာကို သေဘာက်တယ္ ေမာင္မင္းထက္လဲ သိသာနဲ႔ .."
ေဒၚျမဆုိတဲ့ အမ်ဴိးသမီးနဲ႔ ေမာင္မင္းထက္ ေျပာေနတဲ့ khaဆုိတဲ့ ေကာင္ေလး က ဟုိေကာင္းရဲ့႕ ခ်စ္သူေကာင္ေလးကုိေျပာတာလား
ေအာ္ ၾကဳိက္မယ္ၾကဳိက္ေတာ့လဲ ေယာက်ာ္းေလးတေယာက္ကိုမွ ၾကဳိက္တယ္ ဒ္ီေကာင္႐ူးသြားၿပီထင္တယ္.. ဒါေပမယ့္လဲ သူေနာင္ေရးကုိ စိတ္ခ်မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ သေဘာတူမွာပါ
ခု လာရင္ကိစၥကလဲ ဒီကိစၥသက္သပ္အတြက္ပဲထြက္လာတာ ဟုိသတၱဝါကသာ ကုိယ္ကို အဘုိးလို႔ မသတ္မွတ္တာ ကုိယ္ကေတာ့ သူကို ေျမးတေယာက္လုိ႔ လုိက္ၿပီ သူမသိေအာင္ ေနာက္ကြယ္ကေန ေစာင့္ေ႐ွာက္ေနတာ ဒင္းသိဖုိ႔ေကာင္းတယ္....
မင္းထက္လဲ ေဒၚျမနဲ႔ စကားလက္စျဖတ္ၿပီ.. ကားေနာက္ခန္းတံခါးကို ဖြင့္ၿပီ johnson ေခၚ ဦးမင္းအဂၢ ကုိ ကားေပၚကေန တြဲကူလုိက္တယ္..
" ေမာင္ မင္းထက္ ငါ အေပၚထပ္အခန္းကို လုိက္ပုိ႔ေတာ့ ေရမုိးခ်ဳိးၿပီ ခနေလး နားအံုးမယ္... "
" ဟုတ္ကဲ့ သူေ႒းႀကီး..."
Johnson မင္းထက္ ကုိတြဲကူထားတဲ့ လက္ကုိ လပ္ဖြဖြပုတ္လုိက္ၿပီ
" ငါကုိ အဲလုိမေခၚနဲ႔ေလကြာ အဘုိးလုိပဲ ေခၚ ၾကားလား မင္းက ငါေျမးနားမွာ ေနၿပီ ငါေျမးအေပၚ ႏွစ္႐ွည္လာမ်ွ အလုပ္ေကြၽးျပဳေနတဲ့ သခင္နဲ႔ ကြၽန္းလုိ႔ သေဘာမ်ိဴး စိတ္ထဲ့ကုိ ႐ုိက္သြင္းမထားနဲ႔ မင္းလဲ ခုဆုိ ငါေျမး ျဖစ္ေနၿပီ.. ဟုတ္တယ္မလား..."
သူေ႒းတို႔ ေျမးအဖိုးႏွစ္ေယာက္ဆံုခ်ိန္ေတာ့ ဘယ္လုိေတြ စကားေျပာဆုိၾကလဲမသိဘူး အရင္က သူေ႒းနဲ႔ အဖိုးတို႔ စကားေျပာဆုိေနတာေတြျမင္ဖူးပါတယ္ အဲတုန္းက သူေ႒းအဖိုးကုိ ခတ္ထန္တယ္ စီးပြားေရးစိတ္ဓာတ္ဆန္မယ္ထင္ခဲ့တာ ဒါေပမယ္ ခုလုိ ေျခေနနဲ႔ လာလာမ်ွမဆုိင္ပါ...
ေက်းဇူးပါ ကြၽန္ေတာ္ အေပၚကို ေကာင္းေပးခဲ့ၾကလုိ႔...ကြၽန္ေတာ္လဲ ေသတဲ့အထိ သူေ႒းတို႔နားမွာေနၿပီ သစၥာ႐ွိသြားမွာပါ ...
.
.
.
Kha အိမ္ျပန္လမ္းမွာ မင္းေသြးပုိင္ နဲ႔ မထင္မွတ္ဘဲ ဆံုလုိ႔ မင္းေသြးပုိင္နဲ႔တူတူ အိမ္ကုိ ျပန္လာခဲ့တယ္..
မင္းေသြးပုိင္ ကားေမာင္းေနရင္ ေဘးက ကေလးငယ္ကိုၾကည့္မိေတာ့... သူကုိ ျပံဳးၿပီၾကည့္ေနတာ ဘာေတြမ်ားသေဘာက်ေနတာလဲမသိဘူး
" ကေလး ဘာလုိ႔ ကုိယ္ကို ၾကည့္ေနတာလဲ..."
" ဦးက ေခ်ာတာကုိ အဲတာေၾကာင့္ ၾကည့္ေနတာ.. "
" ကုိယ္ေခ်ာတာ ခုမွသိတာလား... အဲလုိ ေျပာတဲ့ ကေလးကုိ ညက်ရင္ ဆုႀကီးႀကီး ခ်မယ္..."
ေျပာရင္ မင္းေသြးပုိင္ လက္တဖက္ကားေမာင္းေနရင္ တဖက္က မုိးမခရဲ႕ ပန္းေရာင္သမ္းေနတဲ့ ပါးမို႔မို႔ေလးကို ခပ္ဖြဖြေလး ျဖစ္လုိက္သည္
ဟင္းဟင္း...ခုလုိ ပလီပလာ ခြၽဲေနတဲ့ ေကာင္ေလးကုိ ညက် စပါယ့္႐ွယ္ ဆုႀကီးႀကီး ခ်ေပးရမယ္.
" ဦး ဘာေတြ ရီေနတာလဲ ကားေမာင္းေနတာကုိ.... "
" ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး... ညက် ကေလးကုိ ဆု ခ်မလုိ႔ အဲတာ ဘယ္လုိဆုခ်ရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေနတာ"
" မသိဘူးေလ ခ်ခ်င္တာခ်... အာ့.... ေသပါၿပီ..."
မုိးမခေျပာလုိက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ မင္းေသြးပုိင္ ကားဘရိတ္ကို ႐ုတ္တရက္နင္းခ်လုိက္ၿပီ
" တကယ္လား ခ်ခ်င္တာခ်မွာေနာ္..."
" မဟုတ္ဘူးေလ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာ ဆုကုိေျပာတာ ခ်ခ်င္တဲ့ ဆုကုိ ခ်လုိ႔ ဦးဘာေတြထင္ေနတာလဲ ေပါက္ကရေတြ ေနာ္..."
" အင္းပါ အင္းပါ... ေနာက္က်ေတာ့မယ္ ျမန္ျမန္ ျပန္ရေအာင္...ေတာ္ၾကာဆုခ်ဖို႔ အခ်ိန္မ႐ွိဘဲေနအံုးမယ္..."
" ကားကို ဂ႐ုစုိက္ေမာင္းပါဗ် အကုန္တုိက္မိခါမွ.... "
မင္းေသြးပုိင္ မ်က္ႏွာႀကီး မႈိ့ရသလုိ ့မ်က္ခြက္ႀကီး ျဖစ္သြားၿပီ ျပန္ေမာင္းထြက္လာခဲ့တယ္....
.
.
.
မသိလုိက္တဲ့တခ်က္က မင္းေသြးပုိင္ အိမ္မွာ အေမႊစိန္အႀကီးစားႀကီးေရာက္ေနတာကုိ ခ်က္ခ်င္းသိရင္ ခုနကလုိ႔ မ်က္ႏွာႀကီး ျဖစ္အံုးမွာလားဆုိတာ...~~~~~~~
.>>>>>
.
.
.
Unicode
မျက်လုံးထဲ့စူးဝင်လာတဲ့ အလင်းတချို့ကို ထိုးဖောက်လိုက်ပြီ မျက်နှာချင်းဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာအဖြူရောင် ..
ခု သတိထားမိတာ ကုတင်ပေါ်ရောက်နေတာပဲ..... နားနေခန်းထဲ့က သက်တောင့်သက်သာ နားနားနေနေ လှဲလို့ရအောင်လုပ်ထားတဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ကျွန်တော် ရောက်နေတာကို
" သူရိန် သက်သာပြီလား..? မင်းခုနက မူးလဲသွားတာ.. "
သူရိန် ကုတင်ဘေးစွန့်ကို လှမ်းကိုင်ပြီ ထမယ်လုပ်တော့ မိုးမခ ပြောလက်စ စကားကိုရပ်ပြီ..
" မထနဲ့ အုံး မင်း သွေးပေါငး်တွေထိုးကျနေတာ ခုရက်ပိုင်း အိပ်ရေးတွေ ပျက်နေတာမလား "
"အင်း ဟိုတလောက စာဖတ်တာများသွားလို့ "
အမှန်တော့ စာမဖတ်ဖြစ်ပါ ဟိုလူကြီးအကြောင်းကို နေ့ဘက်တွေမအားတော့ ညဘက် ကိုယ်ပိုင်အားလပ်ချိန်ရောက်မှ တွေးဖြစ်တော့ အိပ်ချိန်တွေ လွန်ပြီ ကြာတော့ ကျန်းမာရေးပါထိတဲ့ အဆင့်ထိရောက်လာတယ်
" သူရိန် စိတ်မကောင်းပါဘူး ငါတို့ထင်တာမဟုတ်တော့ "
ဖြူစင်သူ စကားဝင်ပြီ ဖောက်ပြောလိုက်တော့ သူရိန် နားမလည်သလို့ ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားတယ်
" ဘာကိုလဲ မမဖြူ "
" အော် နင်ကို ငါတို့က ခုနက ရောဂါလက္ခာကြောင့် ကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်လို့ထင်တာ လေ "
ကြားလိုက်ရတဲ့ စကားလုံးတွေကလဲ သူရိန်ကိုယ်ခေါင်းပေါ်ကိုယ် မိုးကြိုးခုနှစ်စင်လိုက် ပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ
" ဘယ်က ကိုယ်ဝန်ရှိရမှာလဲ ဗျ မမကလဲ ကျွန်တော်က ယောကျာ်းလေးကို ပေါက်ပေါက်ရှာရှာတွေ ပြောပြန်ပြီ... ဒီမှာ မမတို့ ဖတ်တဲ့ BL ficတွေထဲ့က အတိုင်းလိုက်ရူးမနေနဲ့ အဲတာတွေက အပြင်မှာ မရှိဘူးနော် "
" စကားကို ဆုံးအောင်ပြောနဲ့ မောင်လေး မင်းမမက အပွေးမြင် အပင်သိပြီသာ မောင်လေးရဲ့ "
" ဘာပင်လဲ ငှက်ပျောပင်လား "
" ဟက် ငှက်ပျော်ပင်က အပွေးရှိမလားဟဲ့ "
" ဟာတော်ကြပါတော့ ဗျာ..မမဖြူလဲ တော်တော့ သူရိန်လဲ တော်တော့ "
နောက်ဆုံး ဖြေရှငး်မရတဲ ့ အထဲ့မှာ ဒိီလိုပြဿနာတွေက ထိပ်ဆုံးက... အဖြေမရှိတဲ့ မေးခွန်းတွေနဲ့ ဘာမှမဟုတ်ဘူး နှစ်ယောက်သာ အငြင်းပွားနေတာ မိုးမခ ဝင်ပြီတော့ တားလိုက်မှပဲ တိတ်သွားကြတယ်
" ဒာနဲ့ kha ငါဘာဖြစ်တာလဲ "
" မင်း ရင်ပြည့်ပြီ အစာမကြေဖြစ်တာ မနက်ကဘာတွေစားလာလဲ ရင်ပြည့်တော့ အထက်ကို တတ်ပျို့ပြီ ခနခနအန်တာဆိုတော့ အခတ်မသိတော့ အားနည်းတဲံအချိန်နဲ့တိုးပြီ သွေးပေါင်းထိုးကြသွားတာ ကျန်တာအကုန်ကောင်းတယ်..."
" တော်ပါသေးတယ်.. ခုမှပဲ ဒါနဲ့ ဟိုတယောက်ရော ဘယ်ရောက်သွားလဲ "
" လူနာဆောင်ဘက်ကို အရေးကြီးလို့ ထွက်သွားတယ် ဒါနဲ့ ..နင်ခုနက ဘာမှမဟုတ်တာတွေလုပ်ထားလို့ စိုးရိမ်နေတာလဲ "
" မမဖြူ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲကျွန်တော် နားမလို့ အခန်းထဲ့က ထွက်ပေး.. "
" အေးပါ ပြိတာပဲ အကြောင်းရှိလို့ မမဖြူ ရေ ဆိုလို့ကတော့ နင်ကို ငါကောင်းကောင်းကြီး မေတ္တာပို့ပြမယ် ငနာလေး "
စိတ်ဆိုးတယ်လဲ မဟုတ်ပါ တယောက်နဲ့တယောက်က မတည့်အတူနေ မမြင်ရင်ချောင်းကြည့်ဆိုတဲ့အထဲ့မှာ ကျွန်တော်တို့ လေးယောက်က ထိပ်ဆုံးမှာပါ...
ဖြူစင်သူနဲ့ အတူ မိုးမခပါ လိုက်သွားမလို့ လုပ်တော့ သူရိန် kha လက်ကို ဆွဲထားပြိ
" Kha မင်းမသွားနဲ့ အုံး ငါမင်းကို ပြောစရာရှိသေးတယ်... "
" အော် အင်းအင်း... မမဖြူ သွားနှင့် နောက်ကလိုက်ခဲ့မယ် .."
" ပြီတာပဲ သွားပြီ... "
ဖြူစင်သူ သွားပြီ ပြောမှ သူရိန် ကြွ ကြွ ဆိုတဲ့ အမူအရာနဲ့ လုပ်ပြလိုက်တယ်...တတ်လဲ တတ်နိုင်တဲ့ ဟာတွေ...
သူရိန် လှဲနေရာက နေ ထထိုင်ပြီ khaလက်ကို လက်မောင်းကို ဆွဲချပြီ ကုတင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်
" မင်းကို မေးစရာရှိလို့ မင်းနဲ့ မင်း လူကြီး ခနခနဆက်ဆံလား "
ဟမ်! ဒိီကောင်း ရူးသွားတာလား ခုနကလေတင် မူးလဲသွားလို့ ခေါင်းများထိသွားတာလား ခုကျွန်တော်ကို ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ..
" ဘာ ဘာကိုလဲ "
သူရိန် စိတ်မရှည်တော့အသံနဲ့ ထပ်ပြောလိုက်တယ်
" မင်းနဲ့ မင်းယောကျာ်း ခနခန ဟိုလို ဆက်ဆံလားလို့ မေးနေတာ "
ပါးစပ်ကလဲ ပြော လက်ဟန်ခြေဟန်တွေနဲ့
" မင်း ငါကို ဘာမေးခြင်းနေတာလဲ သူရိန် ငါနားမလည်ဘူး ဖြစ်နေပြီ..."
" သောက်ကျိုးနည်း မင်းတို့တွေ ခနခန ဟိုဟာ ကွာ. ငါ အဲတာကို ဘယ်လိုပြောရမလဲ"
ပါးစပ်ကခုနကထပ် ပိုပြီ အမူရာပြင်းပြင်းထန်ထန် နဲ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုတ်ပြီ သူပုံစံက အပေါ့သွားချင်နေတဲ့သူတယောက်လိုပဲ
" ငါ ကို ဒဲ့ မေးကွာ မင်းကွေ့ဝိုက်မနေနဲ့.. "
" လာ ဒိနားတိုးလာခဲ့ ပြောပြမယ်... "
သူရိန် ခေါ်တဲ့နားကို မိုးမခ ကပ်သွားတော့ သူရိန် khaရဲ့ နားရွက်နားကို ကပ်ပြီ တိုးတိုးနဲ့ ပြောလိုက်တော့
မိုးမခ မျက်နှာကြီး စတော်ဘယ်ရီခင်းကြီးလို့ နီးရဲတွတ်လာပြီ...
" မင်း ဘာ ဘာတွေ ငါ ကို လာ လာမေးနေတာလဲ.. "
သူမေးလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် မိုးမခ စကားတွေပါ ထစ်ကုန်ပြီ
" လုပ်ပါကွာ.. မင်းက ငါတို့ထပ် အကြိမ်ရေ ပိုများမှာပေါ့ကွ "
" တိုးတိုးနေစမ်းပါကွာ သူများတွေကြားရင် ငါတို့ မဟုတ်တာ ပြောနေတယ်ထင်နေအုံးမယ် သူရိန် ရ.."
" မဟုတ်တာ ပြောနေတာပြောရအောင် ငါခုမေးတာက ဟုတ်တာကို ပြောနေတာလေကွ သူများအကြောင်းပြောတာမှမဟုတ်တာ ကိုယ်အကြောင်းကို ပြောနေတာ "
" အဲတာက ဟုတ်တယ်လေ ဒါပေမယ် ဒိီလိုကိစ္စကြီးကို လာမေးတော့ ငါကဘယ်လိုဖြေရမှာလဲ ငါမှ မဖြေ တတ်တာ... "
ထိုစကားကိုကြားတော့ သူရိန် မိုးမခကို မိန်းမကြီးတယောက်လို့ ထိုင်နေရင် ခါးထောက်ပြီ
" မင်း လုပ်တာကြတော့ ခံတယ် ကိုယ်ခံရတာကိုယ် ပြန်မပြောတတ်ဘူးဆိုတော့... "
" မင်းရူးနေတာ ဒိလို together ကိစ္စ ကြီးကို ငါက တွေ့ရာလူကို ပျော်ပျော်ကြီးလိုက်ပြီ ဖောက်သည်ချနေရမှာလား ကွ ရူးနေလား "
" သူများကို ဖောက်သည်ချတာမှမဟုတ်တာ ငါကို ဖောက်သည်ချတာပဲ ပြောပါကွာ ငါမူးမလဲခင်ကဆို ငါတွေးလိုက်တာက ဟိုတခါအကိုဥက္ကာ ငါကို စော်ကားလွတ်လိုက်တာလေကွာ... ငါထင်လိုက်တာ မနက်က ငါမှာများ ဗိုက်ကြီးနေရင် တော့.... "
သူဗိုက်လဲ သူပြန်ကိုင်ပြီ မသိရင် လင်ကောင်မပေါ်တဲ့ ကလေးကို မွေးရတော့မယ် သူလိုလို မျက်နှာကလဲ မုဆိုးမ လင်သေမျက်နှာနဲ ့
" မင်းရူးနေလား... ယောကျာ်းလေးက အဲလိုရှိမလားကွ... ဒီခေတ်မှာ Boy To Boy တွေ ကြိုက်တာရှိပေမယ့် ကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့ သူနည်းတယ် မင်း ဗိုက်ကြီးခြင်းပါဆိုတောင် မကြီးဘူး သဘောပေါက်လား ဒါပေမယ် ဒိလောက်တိုးတတ်နေတဲ့ နှစ်တစ်ရာစုကို ရောက်ပြီ ဆိုတော့ ဆေးဝါးကုထုံတွေနဲ့ ရရင် ရမှာပေါ့... မင်းစာတွေဖတ်တယ် ဖတ်တယ်နဲ့ ဘာစာတွေဖတ်နေတာလဲ.... ဒိလောက်လေတောင်မသိဘူးလား... "
အဲကျမှ သူရင်ဘက်သူ လက်နဲ့ ဖိပြီ....
" တော်ပါသေးတယ် ခုမှ ရင်ထဲ့က အလုံးကြီး ကျသွားတော့တယ်... စာဖတ်တာက ဟုတ်တယ်ကွ ငါ စိတ်ထဲ့မှာ မတင်မကျဖြစ်နေလို့... "
" ဒါနဲ့ မင်းညက ဘယ်မှာအိပ်မှာလဲ... "
" အဲကိစ္စ ကို ထပ်မပြောရင် ကောင်းမယ် တော်ပြီ ငါ ခနနားလိုက်အုံးမယ်... မင်းသွားစရာရှိတာ သွားတော့ "
မိုးမခလဲ ထပ်မပြောတော့ဘဲ ကုတင်ကနေ ထထွက်လာတော့တယ်...
.
.
.
ခြံဝန်းထဲ့ ဈေးအတော်သင့်ရှိတဲ့ ဇိမ်ခံကားကြီး တစီး မောင်းဝင်လာပြီ... စင်ဝင်အောက်မှာ စက်ရှိန်သတ်လိုက်တယ်...
ကားသံကြားလို့ အိမ်ထဲ့ကနေ ဒေါ်မြ ပြေးထွက်လာတော့...
ကားပေါ်က ဆင်းလာသူက မင်းထက် ရယ်..
" မောင် မင်းထက် ပါလား.. "
" ဟုတ်တယ် ဒေါ်မြ "
" တယောက်တည့်လား ဒေါ်မြ ညစာ တခါတည် စီစဉ်ပေးထားမလို့ "
" မဟုတ်ဘူး ဗျ သူေဋ္ဌးရဲ့... "
" မောင်မင်းထက်ရေ ငါအတွက် အခန်းစီစဉ်ပြီပြီလား..."
နောက်ခန်းကားမှန်အနက်ရောင်သည် တရွေ့ ရွေ့လျော့ကြလာပြီ သြဇာညောင်တဲ့ အသံပိုင် လူကြီးတယောက် ထွက်ဆိုလာသည်
" သူက ဘယ်သူလဲ မောင်မင်းထက် သူေဋ္ဌးရဲ့ ဧည့်သည်လား.. "
မင်းထက် ကို ဒေါ်မြ မေးလိုက်တော့ မင်းထက်လဲ ကားပေါ်က လူကြီးကို ကြည့်မိတော့ မျက်စိမှိတ်ပြီ ပြုံးပြခါ ခေါင်ငြိမ့်နေတော့
" ဟုတ်တယ် ဒေါ်မြရဲ့ သူေဋ္ဌးရဲ့ ဧည့်သည် အခန်းပြင်ထားတာ ရှိလား "
" အင်း အခန်းတွေအကုန်လုံးက ဒေါ်မြရှင်းထားတယ် khaက အိမ်ကို သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတာကို သဘောကျတယ် မောင်မင်းထက်လဲ သိသာနဲ့ .."
ဒေါ်မြဆိုတဲ့ အမျိူးသမီးနဲ့ မောင်မင်းထက် ပြောနေတဲ့ khaဆိုတဲ့ ကောင်လေး က ဟိုကောင်းရဲ့့ ချစ်သူကောင်လေးကိုပြောတာလား
အော် ကြိုက်မယ်ကြိုက်တော့လဲ ယောကျာ်းလေးတယောက်ကိုမှ ကြိုက်တယ် ဒ်ီကောင်ရူးသွားပြီထင်တယ်.. ဒါပေမယ့်လဲ သူနောင်ရေးကို စိတ်ချမယ်ဆိုရင်တော့ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သဘောတူမှာပါ
ခု လာရင်ကိစ္စကလဲ ဒီကိစ္စသက်သပ်အတွက်ပဲထွက်လာတာ ဟိုသတ္တဝါကသာ ကိုယ်ကို အဘိုးလို့ မသတ်မှတ်တာ ကိုယ်ကတော့ သူကို မြေးတယောက်လို့ လိုက်ပြီ သူမသိအောင် နောက်ကွယ်ကနေ စောင့်ရှောက်နေတာ ဒင်းသိဖို့ကောင်းတယ်....
မင်းထက်လဲ ဒေါ်မြနဲ့ စကားလက်စဖြတ်ပြီ.. ကားနောက်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်ပြီ johnson ခေါ် ဦးမင်းအဂ္ဂ ကို ကားပေါ်ကနေ တွဲကူလိုက်တယ်..
" မောင် မင်းထက် ငါ အပေါ်ထပ်အခန်းကို လိုက်ပို့တော့ ရေမိုးချိုးပြီ ခနလေး နားအုံးမယ်... "
" ဟုတ်ကဲ့ သူေဋ္ဌးကြီး..."
Johnson မင်းထက် ကိုတွဲကူထားတဲ့ လက်ကို လပ်ဖွဖွပုတ်လိုက်ပြီ
" ငါကို အဲလိုမခေါ်နဲ့လေကွာ အဘိုးလိုပဲ ခေါ် ကြားလား မင်းက ငါမြေးနားမှာ နေပြီ ငါမြေးအပေါ် နှစ်ရှည်လာမျှ အလုပ်ကျွေးပြုနေတဲ့ သခင်နဲ့ ကျွန်းလို့ သဘောမျိူး စိတ်ထဲ့ကို ရိုက်သွင်းမထားနဲ့ မင်းလဲ ခုဆို ငါမြေး ဖြစ်နေပြီ.. ဟုတ်တယ်မလား..."
သူေဋ္ဌးတို့ မြေးအဖိုးနှစ်ယောက်ဆုံချိန်တော့ ဘယ်လိုတွေ စကားပြောဆိုကြလဲမသိဘူး အရင်က သူေဋ္ဌးနဲ့ အဖိုးတို့ စကားပြောဆိုနေတာတွေမြင်ဖူးပါတယ် အဲတုန်းက သူေဋ္ဌးအဖိုးကို ခတ်ထန်တယ် စီးပွားရေးစိတ်ဓာတ်ဆန်မယ်ထင်ခဲ့တာ ဒါပေမယ် ခုလို ခြေနေနဲ့ လာလာမျှမဆိုင်ပါ...
ကျေးဇူးပါ ကျွန်တော် အပေါ်ကို ကောင်းပေးခဲ့ကြလို့...ကျွန်တော်လဲ သေတဲ့အထိ သူေဋ္ဌးတို့နားမှာနေပြီ သစ္စာရှိသွားမှာပါ ...
.
.
.
Kha အိမ်ပြန်လမ်းမှာ မင်းသွေးပိုင် နဲ့ မထင်မှတ်ဘဲ ဆုံလို့ မင်းသွေးပိုင်နဲ့တူတူ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ်..
မင်းသွေးပိုင် ကားမောင်းနေရင် ဘေးက ကလေးငယ်ကိုကြည့်မိတော့... သူကို ပြုံးပြီကြည့်နေတာ ဘာတွေများသဘောကျနေတာလဲမသိဘူး
" ကလေး ဘာလို့ ကိုယ်ကို ကြည့်နေတာလဲ..."
" ဦးက ချောတာကို အဲတာကြောင့် ကြည့်နေတာ.. "
" ကိုယ်ချောတာ ခုမှသိတာလား... အဲလို ပြောတဲ့ ကလေးကို ညကျရင် ဆုကြီးကြီး ချမယ်..."
ပြောရင် မင်းသွေးပိုင် လက်တဖက်ကားမောင်းနေရင် တဖက်က မိုးမခရဲ့ ပန်းရောင်သမ်းနေတဲ့ ပါးမို့မို့လေးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဖြစ်လိုက်သည်
ဟင်းဟင်း...ခုလို ပလီပလာ ချွဲနေတဲ့ ကောင်လေးကို ညကျ စပါယ့်ရှယ် ဆုကြီးကြီး ချပေးရမယ်.
" ဦး ဘာတွေ ရီနေတာလဲ ကားမောင်းနေတာကို.... "
" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး... ညကျ ကလေးကို ဆု ချမလို့ အဲတာ ဘယ်လိုဆုချရင် ကောင်းမလဲ စဉ်းစားနေတာ"
" မသိဘူးလေ ချချင်တာချ... အာ့.... သေပါပြီ..."
မိုးမခပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် မင်းသွေးပိုင် ကားဘရိတ်ကို ရုတ်တရက်နင်းချလိုက်ပြီ
" တကယ်လား ချချင်တာချမှာနော်..."
" မဟုတ်ဘူးလေ ကျွန်တော်ပြောတာ ဆုကိုပြောတာ ချချင်တဲ့ ဆုကို ချလို့ ဦးဘာတွေထင်နေတာလဲ ပေါက်ကရတွေ နော်..."
" အင်းပါ အင်းပါ... နောက်ကျတော့မယ် မြန်မြန် ပြန်ရအောင်...တော်ကြာဆုချဖို့ အချိန်မရှိဘဲနေအုံးမယ်..."
" ကားကို ဂရုစိုက်မောင်းပါဗျ အကုန်တိုက်မိခါမှ.... "
မင်းသွေးပိုင် မျက်နှာကြီး မှို့ရသလို ့မျက်ခွက်ကြီး ဖြစ်သွားပြီ ပြန်မောင်းထွက်လာခဲ့တယ်....
.
.
.
မသိလိုက်တဲ့တချက်က မင်းသွေးပိုင် အိမ်မှာ အမွှေစိန်အကြီးစားကြီးရောက်နေတာကို ချက်ချင်းသိရင် ခုနကလို့ မျက်နှာကြီး ဖြစ်အုံးမှာလားဆိုတာ...~~~~~~~
.>>>>>