၃၁ဘံုမွာဦးအခ်စ္တတ္ဆံုး

၃၂

ဆရာေတာ္ဘုရားသီတင္းသံုးတဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ဘက္ကို မင္းေသြးပုိင္ နဲ႔ မိုးမခတို္႔ႏွစ္ေယာက္ တတ္သြားၿပီ ..ေက်ာင္းမွာ လုိအပ္တဲ့ေနရာေတြကို လႉဖို႔ ကိစၥတုိင္းပင္ရင္... ဦးစုိင္းခ သက္႐ွိထင္႐ွာ ႐ွိစဥ္က ဆရာေတာ္ဆီကို ခနခနလာေရာက္တယ္ဆုိတာေရာ ဆရာေတာ္ဘုရားနဲ႔ မၾကာမၾကာေတြျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း..
ကြၽန္ေတာ္ကသာ အဲခ်ိန္က ေဆးရံုနဲ႔ အိမ္ကုိသာ အကုူးသန္းလုပ္ေနေတာ့ သိပ္ၿပိေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းကန္လဲ မသြားျဖစ္ပါ.. ေနရာသိတာကလဲ ေဆးရံုက ပရဟိတအလွည့္က် ေဆးကုသဖို႔ ဒိီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ခနခန လာေရာက္ေဆးကုရင္သိသြားတာပါ ေဖေဖမကြယ္လြန္ခင္က ေျပာဖူးတယ္ ေဖေဖက ေကာင္းတာေပါ့သားရယ္တဲ့ ခုလို တတ္ႏုိင္သေလာက္ လုပ္အားဒါနနဲ႔ ကုသုိလ္ယူတာ အမြန္ျမတ္ဆံုးပဲ ခနခန ေျပာခဲ့ဖူးတယ္..

" ဒကာေလးတို႔ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွာေတာ့ လုိအပ္တာေတြကေတာ့ သူေနရာနဲ႔ သူမွာေတာ့ လုိအပ္ေနတာႀကီးပါပဲ.. အခုလဲ ဒကားေလးတို႔ လႉထားတဲ့ နဝကၼနဲ႔ ဝထၳဳေငြေတြေတာင္ ကပၸိယႀကီးဆီကို အပ္ထားတယ္.. ခုလုိ ဒကာႀကီးဦးစုိင္းခ ကုိ ရည္းစူၿပီ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လာေရာက္အလႉတန္းလုပ္ အမ်ွေဝးသာဓုေခၚၿပိၿပိပဲ ဒကာႀကီးလဲ ေကာင္းရာဘံုဘဝကုိေရာက္သြားပါၿပီပဲ.."

" ဟုတ္ကဲ့ပါ ဘုန္းဘုန္း.."

မင္းေသြးပုိင္ ကေလးစကားသံၾကားေတာ့ လက္အုပ္ခ်ီထားရင္ ကေလးဘက္ကို ေခါင္းေလးလွည့္ၿပီ..
တုိးတုိးေလးဆုိလာသည္..

" တင္ပါ ဘုရားလုိ႔ ေျပာရတဲ့ ကေလး...ဟုတ္ကဲ့လုိ႔ မေျပာရဘူး..."

ဆရာေတာ္လဲ မင္းေသြးပုိင္ မိုးမခကို တီတုိးစြာေျပာေနသံၾကားေတာ့ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ သေဘာက်ေန႐ွာတယ္..

" ရပါတယ္ ဒကာေလးရယ္ ဒီက ဒကာေလး မုိးမခေနာ္ အသက္ဘယ္ေလာက္႐ွိၿပိတုန္.."

" ၂၃ပါ ဘုရား.."

" ငယ္ေသးတာပဲ.. ေ႐ွ႕ေလ်ွာက္ ဒကာႀကီးမ႐ွိတဲ့ေနာက္ပိုင္း ဒီက ဒကာေလးပဲ ေစာင့္ေ႐ွာက္ထားရမွာေပါ့.. ဘုန္းဘုန႔္းတုိ႔ဆီလဲ အကူညီတတ္ႏုိင္သေလာက္ေတာင္းလုိ႔ရပါတယ္.."