Akemi.
It's Sunday, all of us decided na kumain muna ng pizza bago magpatuloy sa training. We need to train hard kasi once na magsimula na yung Intramurals, ise-set na sa hard mode yung mga robots to test our strength, wit and skills.
"Oh, Hawaiian Pizza tayo?" tanong ni Akane and guilt is still plastered on her face.
Hindi niya kasi makalimutan yung conversation namin with Lux the other day. Mukha ngang tama siya dahil nagising nalang siya na walang kaalam-alam tapos hindi pa namin siya tutulungan? Kung nasa position niya ako, I would call life unfair.
"C'mon, cheer up Akane" sabi ni Ken, we all know na chismoso siya kaya he squeeze us to spill the juice. So we did, pati nga rin siya nagi-guilty na din.
Nag-promise din kami sa isa't-isa to try and reach out for her. Para naman hindi siya lonely, nakaka-awa din yung tao. Tsaka, siguradong pinaghahanap na siya ng mga kamag-anak niya. While she's here, prisoned.
"Okay! So, ano na nga? Hawaiian or just a Cheesy one?" she tried to sound cheerful pero yung mukha niya is stating guilt. Hay, we can't take this any longer.
Kailangan na naming mag-sorry kay Lux for what we've said earlier.
Also, hindi pa namin nakakausap sila Sir dahil naging busy sila this past few days. I don't know kung ano yung pinagkakaabalahan nila, it's either the machine or organizing the venue for the Intramurals.
"The Hawaiian sounds great. I could use some fruit," Hiro stated and matched his cool boy grin with a shrug.
"Hawaiian it is!" sabi ulit ni Akane.
She pushed a button at lumitaw yung isang hologram sa harap niya at pinili niya yung 3 Hawaiian pizzas with drinks for six. And in a moment ay lumitaw na yung pizzas and drinks sa table, ganoon kabilis yung service nila dito.
Advance technology eh.
We're busy eating at kinukwento namin yung experience naming mga nakipaglaban na sa dome sa mga hindi pa, nang biglang natigil si Akane tsaka si Ken at syempre ako din.
"May naririnig akong sumisigaw,"
"May naaamoy akong dugo,"
"May nakikita ako sa may gubat,"
Bigla kaming tumayong lahat and we made sure that dala-dala namin yung ID namin kasi doon nakadikit yung box na may weapons. Dumaan kami doon sa may hallway at tumakbo kami kung saan naririnig ni Akane at naamoy ni Ken yung possibly... murder?
After a few minutes may nakita akong shadow ng isang tao. Nang makarating kami kung nasaan sila, nagtago kami sa may bush para tignan kung ano yung nangyayari.
Pag-angat ko ng tingin, may mga taong naka-business suit at yung iba may mga weapons. They are humdrums, no wonder. Pero, bakit sila nandito? Two kilometers away kami sa Tantei High, hindi posibleng makarating sila doon. Mga lima lang yata sila so we can take them kung posibleng i-attack nila kami.
Pumasok na yung dalawang lalaki doon sa loob ng isang car at yung tatlong may weapons natira tapos may kung ano silang tinatabunan. Nakaisip ako ng idea para ma-trace namin kung nasaan sila, remember the pencil na may dart tapos sa loob may tracking device? Nilabas ko yun at in-aim yung dart sa sasakyan tapos tinira ko.
Bullseye.
"May laman na white powder sa loob ng suitcase at naka-bottles sila," Akane muttered and she wore her rayban. Recap, yun yung nakakakita kung ano yung nasa loob ng isang bagay.
Aaliw na sana kami doon ng makita ko yung wrist ng lalaki. I was so shocked, sila ba yun? Anong ginagawa nila dito? Hinahanap ba nila si Lurixia? Syempre, they are.
"That's the Adams' Mafia," I said at napatingin silang lahat sa akin. Shock was plastered all over their faces.
"We need to bring atleast one," Hiro mumbled at nilabas yung gun niya. We need to be careful, kung hindi baka mahuli kami at ma-trace yung Tantei High.
Umalis na yung dalawang kasama niya at in-incharge yung lalaki para ibaon yung rest of the suitcases. Kaya in-aim na ni Hiro yung gun niya at pinaputok yun. He was shot near the neck.
Agad-agad kaming pumunta doon after that at dinala na siya ni Reiji at pinauna na namin siya dahil the effect is just for an hour. Tumakbo na din kami and after a few minutes nakabalik na kami sa Metantei.
'We're in the boy's dorm. Bilisan niyo, magigising na siya in a minute'
Si Reiji yun. With his note, mas binilisan nga namin and we're panting ng makarating na kami doon sa Boy's Dorm. I remember the time nung nag-sneak in ako dito. That was embarassing.
Pumasok na kami at saktong nagising yung lalaki. Bigla siyang naging alert at tinutok yung baril niya sa amin.
"You know na walang bala yang baril mo," ani ni Akane, sinuot niya nanaman yung Rayban niya.
"What-Wait, who the hell are you?!" sabi niya at tumayo.
"Calm down, we're just going to ask you a few questions about your mafia," sabi naman ni Riye habang ginegesture yung kamay niya para mag-chill lang yung lalaki.
"Wala akong kinalaman sa drugs! Paalisin niyo na ako at tanungin niyo nalang si Sir," now he's more calm while mustering does words.
"No, not about drugs. Kilala mo ba si Lurixia Adams?" tanong ko.
Bigla siyang nag-stiffened at naghe-hesitate kung sasabihin niya sa amin yung alam niya. Tapos, bigla siyang nag-buntong hininga. Jackpot!
"Yes, I know her," sabi niya at nagtinginan kami. We need to push this boy for more answers.
"Ano ka niya?" this time si Ken naman yunh nag-tanong.
"Her brother," we gasped. Isa itong anak ng leader nila, kinuha na nga namin yung isa pati ba naman ito? Papakawalan naman namin siya mamaya.
"So, alam niyo na nawawala siya?" Reiji asked.
"Anong nawawala? Our father gave her a mission. Wala ngang deadline kasi masyadong mahirap yung pinapagawa sa kanya," the boy said at humalukipkip.
So, hindi nila alam na nawawala siya? Idadag mo pa yung wala siyang naaalala. Tsaka, possible din na yung task niya ay may kinalaman sa Tantei High. The humdrums already know this school?!
"What is her task, anyway?" tanong ni Akane.
"Something to do with new techs, madami kasi kaming clients." he said at may biglang nagbukas ng pinto.
"Pinapatawag kayo nung walangya niyo- Sino yan?!"
Hinarangan namin si Lux sa may pinto at kinuha ko yung gun ni Hiro sa pockets niya and I pulled the trigger sa harap nung lalaki, na kapatid niya. It's too risky kapag nalaman niyang nandito ang ate niya.
"Wala," sabi ko agad at tinulak na namin siya nila Riye at Akane palabas. I'm sure the boys can handle that.
May dala-dala namang basket si Lux, parang picnic basket?
"The boys need to co-"
She was cut off during her sentence ng biglang sumigaw si Ken from the dormitory. Mag-isa lang siya, siguro Hiro and Reiji are taking care of the boy.
"I smell pie, s'mores, and chocolates!" he said and rushed to where we are. Bigla niyang inagaw yung basket kay Lux at nag-sorry muna bago buksan ito.
"Tss. Peace offering," she said habang pinagpye-pyestahan namin yung food na dala niya sa may bench. Peace offering? Meaning, nakikipagbati na siya sa amin?
"For the record, dapat kami yung mag-sorry" sabi ko at nginitian siya pero inirapan niya lang ako and showed just a sly smile.
'Akemi, emergency.'
Bigla kong narinig yung inner voice ni Hiro sa mind ko. Emergency daw? Anong nangyayari? Kaya naman nag-excuse ako sa kanila para masagot yung mga questions that are popping in my mind non-stop.
Hindi ko alam kung saan sila pupuntahan. I tried to call them using my inner voice pero walang sumasagot. Mas lalo akong nag-worry, patuloy na dumadami yung conclusions sa mind ko.
Sana walang masamang nangyari.
Nang makapunta ako sa may tapat ng pinto ng Boy's Dorm, I was about to turn the door knob nang magsalita ulit si Hiro sa mind ko. Ano ba talagng nangyayari?
'Do not open the door, Akemi. Just, don't!'
I panicked at what he said kaya napihit ko yung door knob ang I barged in. Biglang may tumutok na baril sa leeg ko at kinulong ako in his arms. Nakatulala si Hiro at nasa side niya si Reiji na may dart sa leeg.
This dude is sneaky. No wonder they are sibblings.
"Don't come near me, or I'll pull this fucking trigger," I know I've been in this situation many times pero the feeling doesn't change. Still, hindi pa din ako makahinga.
Thinking na konting kalabit lang ng trigger ng armas niya ay pwede na akong mamatay. Si Hiro, seryoso yung mukha niya habang tumitingin-tingin sa paligid.
"Weak without an armor, dumb-ass?" he said at humalakhak pa siya.
'Tell, Akane. Or Ken, Riye, or even Lux!' sabi ko sa kanya.
'No, it's too risky. Baka malaman na nagdala tayo ng humdrum,' he shot back at naintindihan ko na. Kaya naman pala mahinahon yung pagka-sabi niya ng emergency kanina.
Nakita ko naman yung handle ng gun ni Hiro sa may pockets niya. I can do this. In just a swift movement, nakuha ko yung baril sa pockets niya at pinutok iyon.
But he didn't become unconscious.
"Babe, I drank drugs. That syrum in that dart won't affect me, anymore. Now, if you want your dearest life don't do things like that!" sigaw niya sa akin at tumahimik na ako. Tears want to fall pero I didn't let them.
Hinimas-himas niya yung braso ko and that sent shivers down to my spine. Tumawa pa nga siya sa pag-flinch ko, Hiro's jaw clenched at nakita kong susuntok na siya pero naghihintay siya ng right time.
"You're a good catch," sabi nung lalaking ito I tilted my head para magkaroon si Hiro ng chance. Pinanlakihan ko pa siya ng mata pero hindi siya natinag sa pwesto niya.
Bigla namang hinalikan ng lalaking ito yung neck ko which caused me to flinch again. Fudge. Gusto ko siyang sampalin! Hiro, ano ba? Please, let me out of this hell hole.
'Hiro, help...' I mustered at nanginginig na ako. Kaya ko nga ti-nilt yung ulo ko para suntukin niya yung lalaking ito but what is he doing? Nakatunganga lang!
Naramdaman kong biglang may pumasok at naitapon ako nung lalaki, someone's supporting my back. I won't cry, matapang ako. Akemi, hindi ka iiyak. Ang liit lang nitong problemang ito. Huwag kang OA, tapos na siya.
Binuksan ko yung mata ko at nakita ko si Hiro. Tapos lumingon nanaman ako at nakita ko si Ken at yung unconcious na lalaki. Then, I felt a burning sensation sa may cheeks ko.
I touched it and it's a red substance. Blood.
"C'mon, Akemi. Wake up! Stay with me!" ang huli kong nakita ay ang paggising sa akin ni Hiro, matapos yun sinakop na ako ng kadiliman.
Isa lang ang nasa isip ko, niligtas nanaman ako ni Hiro.
Saved, again.