Chapter 16: End game
"Kung nanalo sana tayo sa tug of war, edi sana tayo na ang champion" Chloe's rants while we are eating our lunch.
Each group has their own tables to eat. This intramurals main goal is to make friends and know how to socialize kaya halos lahat ng activity ay kasama namin ang aming team.
"Okay na rin naman ang second place Chloe. Don't feel bad na" I told her. Nakita ko kasing hindi komportable si Kyle sa topic.
"Pero diba? Mas okay sana kung first place" okay.. I get her obsession for being number one.
"Guys softdrinks oh. Nabili ko sa labas. Kuha na kayo" sabi ni Steve.
Biglang sumaya ang mga kasamahan namin dahil malamig ito at nagyeyelo pa sa tigas. Tamang tama dahil sobrang init ngayon.
"Nat oh!" Abot sakin ni Kyle. Napatingin ako sa nanlilisik na mata ni Chubs.
"Ngayon lang please."
"Hindi na" sabay agaw niya sa inabot ni Kyle.
"Minsan lang naman Charles. Pagbigyan mo na si Niana" pangungumbinis ni Issa.
"Bilhan nalang kita ng malamig na tubig sa labas. Huwag na to" agad niyang binigay sa iba ang softdrinks.
"Ang KJ naman" rinig kong bulong ni Kyle at nagpatuloy na sa pagkain.
"Mabuti nang KJ kaysa magkasakit ka ulit" parinig niya kay Kyle habang nakatingin sakin. Tumango nalang ako sa kaniya.
Nagka ulcer ako last year. Muntik na akong operahan pero dahil sa mga gamot ay hindi na rin masyadong sumakit ang tiyan ko kaya pinagbawalan nalang ang mga pakain at inuming makakapag trigger ng ulcer ko.
Tama naman si Chubs. Tsaka kung may tubig lang din naman hindi na ako maghahanap ng iba pa. Okay na ako sa tubig.
"Walang tatagal sayo kung ganiyan ka kahigpit." This time ay diretso itong sinabi ni Kyle kay Chubs.
Hinawakan ko ang braso ni Chubs nang umamba siya lumapit kay Kyle.
"Chubs its okay." Bulong ko. Naramdaman kong lumambot na ang kamay ni Chubs.
"Hindi ako susuwayin ni Nat. Tandaan mo iyan"
"Tingnan natin" sarakstikong tawa ni Kyle.
"Hey hey! Tama na iya guys. Sana pala hindi nalang ako bumili" si Steve.
"Sorry" I apologetically mouthed Steve. He just nod and assured me its okay.
Sobrang init ngayong tanghali kaya hindi na ipinagpatuloy ang iba pang mga laro. Pagkatapos ng awarding mamaya ay may sayawan kaya ibinigay nalang itong oras sa amin para maghanda. Pinayagan din kaming maligo sa sapa pero may mga guro paring nagbabantay.
Naglibot libot muna ako para hanapin si Dave. I have to gave him this letter.
"Ang init" sabay paypay ko sa sarili. Tagaktak na rin ang pawis ko nang nakita ko si Dave.
"Pakibigay Dave" sabag abot ko ng papel.
"O-okay Nat. Punta muna ako kay Irene"
"Sige Dave. Salamat."
Pabalik na ako sa table namin nang nakasalubong ko si Chubs na may payong.
"Sa'n ka ba galing? Kanina pa kita hinahanap" sabi niya at isinulong ako sa payong niya.
"May hinanap lang" huminto kami at hindi niya inaalis ang tingin niya sakin kahit anong iwas ko.
"Ito na ang tubig mo." Tinanggap ko ito.
"Thanks."
"Pawis mo oh" lumapit ako para harapin siya.
"Mainit kasi" dahilan ko.
"Lalabas at lalabas nga talaga ang baho ng tao. Kawawa si Kyle. Pinagsasabay ng magaling nating presidente"
Napatingin ako sa nagsalita. Mga kaklase ni Kyle. Hindi ko na sila pinansin at dumiretso na sa paglalakad.
Kinuha ni Chubs ang panyo sa bulsa at nagtangkang pupunasan ang pawis ko sa mukha. Iniwas ko ang mukha ko.
"Ako na." Sabay kuha ko sa kaniya ng panyo.
"Ako na. Nahihiya ka ba?" Seryoso niya tanong.
"Hindi ah" agap kong sagot. Napansin ko na naman ang mga taong nakatingin. Tiningnan niya ang tinitingnan ko.
Ibinaba niya ang payong sakto lang para matago ako at hindi na makita ang mga nakatingin.
"Chubs?" Sabay tapik ko sa payong.
Hindi niya pinansin ang ginawa ko at pinunasan ang mukha ako. Dahil sa pagtapik ko ng payong ay kita na kami ngayon ng lahat na nasa paligid. Pinatalikod niya ako at tinagilid ang buhok ko.
"Chubs... Nakakahiya" hindi niya pinansin iyon at nilagyan ng panyo ang likod ko. Tuwing tataas ang damit ko ay binababa niya naman agad.
"Maliligo ako sa sapa" sabi niya ng matapos niya.
"O-okay. Maliligo rin ako"
"No.. Sa table ka lang" bigla ko siyang sinimangutan. Grabe!
"M-madaming nakahubad dun" nahihiyang sabi niya.
"O-okay.. S-sa table nalang ako" good idea nga na sa table nalang ako.
"Good.. Bye Nat" agad niyang takbo.
"M-mag t-shirt ka!!" Sigaw ko sa kaniya. Napahinto siya sa pagtatakbo at nginitian ako.
Pagkabalik ko sa table ay naabutan ko nalang si Kyle.
"Hindi ka maliligo Kyle?"
"Ikaw ba?" Umiling lang ako sa kaniya.
"Edi dito na rin ako"
"Anong gagawin natin dito? Maligo ka nalang"
"Samahan mo na ako"
"Hind na. Dito na ako"
"Okay. Kung iyan ang gusto mo"
"Sige na" tinanguan niya lang ako at umalis na.
It was already 7:00 in the evening. We are preparing for the awarding and the party later. I wore my thin strap maroon dress having a wavy skirt above my knee. Instead of sandal, I paired it with a flat shoes. I put some light make up just to put color on my pail skin.
"So pretty. Nakakainis ang ganda." puri sa akin ni Camille.
"You too" I said back.
I remembered my sign. Whoever say I'm ugly. He's the one. I saw Aaron outside their tent. He's alone so I walked to him.
"Hi!" Tiningnan niya kung may tao sa likod niya. Nang makumpirma niyang wala tinuro niya ang sarili niya.
"Me? You're saying hi to me?" I nodded.
"Yeah!. I'm just asking. M-my sasabihin ka ba sa akin?"
Nagsalubong ang mga kilay niya. And then his eyes grew big in shock.
"A-alam mo na?"
"Ahmm?? Oo?"
"OhmyGod." He was catching his breath. Napansin kong namula ang pisngi niya. Please tell me I'm ugly. Please. Pinag cross ko na ang daliri ko.
"You look perfect tonight and I-I like you Nat. Simula pa noong grade 7" mabilis niyang sinabi.
What?? I didn't expect that.
Hindi ko napansing nandoon na pala ang mga kaibigan niya sa likod. Kinantyaw sa ng mga ito. Agad akong umalis at baka magka komusyon pa.
A big X for Aaron. Hindi siya ang nagsusulat. So all I have is Dave, Kyle and Chubs. Sa pagbalik ko sa tent ay nakita ko si Dave. Agad akong tumakbo patungo sa kaniya.
"Oh bakit Nat?" Takhang tanong niya.
"M-may sasabihin ka ba sa akin?"
"H-huh? Wala naman. B-bakit?"
Hindi din siya. Omygod! Is it really Kyle? Parang naiiyak akong bumalik sa tent. Naabutan ko doon si Chubs na naghihintay na may dalang bulaklak.
"Oh? Ba't ka nakasimangot? Ang pangit mo na tuloy" napatingala ako sa kaniya.
I smiled. Sana nga ikaw nalang.
"Ayan.. Maganda na ulit. Flowers for you." Tsaka niya ibinigay ang ligaw na bulaklak sa akin. Natawa ako dahil hindi naman talaga ito bulaklak. Magandang damo lang.
Sabay kaming pumunta sa field kung saan gaganapin ang awarding. Naghiwalay lang kami nang sumama siya sa mga kaibigan niya. I saw Kyle kaya tumabi ako sa kaniya.
"Ang ganda mo." I stopped.
"You're ugly" napatingin ako sa kaniya. He let out a chuckle.
"Hindi ka pa din naniniwala?" Napailing ako. Both them did the sign. Wait..
"Sandali lang Kyle." Mabilis akong bumalik sa tent. I will write my final letter for him. Hindi pwedeng dalawa sila.
Meet me at the lake.
Hurry and don't be late.
I finally know you.
Please, see me and tell me the truth.
Love,
Nat
Charles' POV
"Sure ka na ba talaga mamaya tol?" Tanong sa akin ni Dave habang nagpupunas kami papuntang tent.
"Kinakabahan ako tol. Puchaa!" Tinapik niya ako sa balikat at tinawanan lang. Ulol!
I finally decided to confess my love for her. She will surely like the necklace I'm giving her. She's a minimalist kaya sigurado akong hindi niya ito matatanggihan. It's a silver necklace with a heart pendant. Sobrang kinakabahan ako pero sobrang excited din. Finally. I can tell my true feelings for her.
I am wearing a red polo shirt folded until my forearm paired with my skinny jeans and my black snickers. I placed the necklace on my wallet, grabbed some flowers and went to Nat. I saw him feeling disappointed from Dave. What did Dave do to her?
"Oh? Ba't ka nakasimangot? Ang pangit mo na tuloy" I joked. I really like it when she's pissed.
She smiled. That's it. I'm the only one who can make you smile like that.
"Ayan.. Maganda na ulit. Flowers for you." Tinawanan niya lang ito. Masyado bang pangit iyung bulaklak?
It's already eight in the evening and we're in the middle of the program. Hinihintay ko pa si Dave na inutusan kong bumili ng pagkain namin.
"So let's give a round of applause for the third place. TEAM YELLOW" nagpalakpakan ang mga tao habang hindi pa rin dumarating si Dave.
Pumunta lahat ng yellow team sa gitna at tinanggap ang certificate nila at maliit na cash prize. Tumayo na ang team namin dahil kami na ang next na iaannounce. Lumapit na ako kina Chloe at hinanap si Niana.
"Si Nat?" Tanong ko kila Erika.
"Di ko alam. Kanina pa siya wala. Pati si Kyle wala din."
Huh? Kanina pa? Sabay kaming pumunta rito ah tsaka pati si Kyle?
"Now let's give a round of applause to our second placer. The BLUE TEAM"
Isinigaw ng mga kagroupo namin ang cheer namin at pumagitna na. Hindi ako sumama at pumuntang tent nila Nat.
Binuksan ko ang tent nila pero wala siya doon. Sa table namin wala din. Dumiretso ako sa canteen at baka nandoon siya. Naabutan ko doon si Dave at Irene.
"Dave nakita mo si Nat?"
Nagkatinginan muna sila ni Irene bago niya ako sinagot.
"Nasa sapa ata." Tinanguan ko lang siya at pumunta na doon.
Hindi ko mapigilan ang ngiti ko. Umaayon ata sakin ang panahon. Kinuha ko ang kwintas sa wallet ko. I deeply exhaled. Kaya ko to.
Muntik ko nang mabitawan ang kwintas nang makasalubong ko si Kyle na pangiti ngiti pa. Mabilis ko itong tinago sa bulsa ko.
"Good luck" sabay tapik niya nang balikat ko. Iritado kong inalis ito.
"Ano ba!" Balik ko sa kaniya pero nagpatuloy lang siya sa paglalakad.
Nang makarating ako sa sapa ay nakita ko si Niana na nagpupunas ng mukha.
"Nat" tawag ko sa kaniya.
"Chubs" hindi siya makatingin ng diretso sa mata ko.
"Umiyak ka ba?" Akma kong hahawakan ang mukha niya nang iniwas niya ito.
"May problema ba? Ba't ka umiiyak?"
"Wala" namamaos ang boses niya. Naalala kong dito galing si Kyle. Biglang umakyat ang dugo ko sa ulo ko at hindi mapigilang magalit.
"Ay putaa! Si Kyle ba?" Ikinuyom ko ang kamao ko at handa nang sugudin si Kyle nang hinawakan niya ang kamay ko.
This... Her touch. Her touch will always makes me soft.
"K-kami na ni Kyle" walang emosyon niyang salita. Hindi siya mapakali sa pagpunas ng mga luha niya.
Wait lang...Sila na?.
"Huwag mo ng akong biruin ng ganiyan"
Hindi siya sumagot.
Parang tumigil ang mundo ko. So totoo..My hope is gone. Kahit anong pigil ko sa kaniya, wala na akong magagawa. I tried everything to keep her but it seems like she is slowly slipping away.
Bigla akong nanghina. Napasabunot ako sa buhok ko dahil sa inis. Putaa! Naunahan pa ako ng gago. Hindi ako iyaking tao pero nang marinig ko ang mga katagang iyon ay nag iinit ang mata ko. Shit!
"Bakit?" Pagmamakaawa ko.
Sabihin mo namang napipilitan ka lang. Sabihin mo namang hindi mo siya mahal. Please.
"Please lang Chubs. Huwag mo na akong pahirapan."
Pahirapan? Problema na ba ako? Pabigat na ba ako?
"Diba sinabi ko na sayo na layuan mo siya? Diba Nat?" Sabi ko habang hinuhuli ang pagtingin niya.
Tumango siya.. The tears are still evident on his eyes.
"G-gusto ko si Kyle" napahinto ako. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko
She said it. The magic word I wished not to hear. I felt like my body was slowly tearing. I can't even look straight to her. I love her. And its bullshit!
"Tangina!" Hindi ko mapigilang sipain ang mga bato sa harap ko. Tae!
"Ayoko na! Nasasakal na ako sayo." Napabaling ako sa kaniya.
"Naririnig mo ba iyang mga sinasabi mo Nat? Hindi ka pa kailanman nagsabing ayaw mo ah. Paanong nasasakal ka?"
"Iyun na nga! May mga bagay akong gustong gawin pero hindi ko nagagawa dahil laging ayaw mo! Palagi nalang huwag ganito, huwag ganiyan... gawin mo ito, gawin mo iyan.. hindi na ako makahinga Charles!"
Charles? Now she's calling me with my real name.
"Ayaw na kitang makita... Hindi ako makahinga tuwing kasama kita... Lahat nalang pinapakialaman mo!! Mas mabuti pa kung wala ka nalang!!"
I was shocked from what she said. My jaw remained half open. I didn't realized a tear escaped from my eyes.
"Please..." She begged me.
Gusto kong sumigaw dahil sa galit. Ganoon na ba ang tingin niya sa lahat ng ginagawa ko sa kaniya? Nakakasakal na ba ako?
"Ganoon na ba ako sayo Nat? Kino-controll kita ganoon? Tama ba Nat? Sabihin mo lang...Magbabago ako."
I am expecting her to say no but she nodded. It pains me more seeing her cry this hard.
Lumapit ako sa kaniya. Hindi siya makatingin sa akin ng diretso. I cupped her face.
"Please look at me" nilibot niya ang mga mata niya sa paligid para maiwasan ako.
"Please..." This time she looked at me with weary and swollen eyes.
"M-masaya ka ba?" Di ko mapigilang manghina.
Tumango siya pero may mga luha sa kaniyang mata.
"Mas magiging masaya ako kapag wala ka"
Akala ko kakampi ko ang tadhana. Traidor! Inalis ko ang luhang tumakas sa mata ko. Ang sakit na makitang masaya siya.. pero hindi ako ang dahilan.
"Nat.. please.." Ipinatong ko ang noo ko sa noo niya.
"Chubs.. layuan mo na ako please.." This pains more. Lumayo ako sa kaniya.
Tumango ako. That's it. This is the end game. I hugged her very tight. Yakap na parang huli na.
I love you so much. Please.. Tell me this is just a dream.
"Mag-ingat ka ha... Ayokong sinasaktan ka ng iba... Tumakbo ka lang sakin kapag feeling mo bibitawan ka na niya. Nandito lang ako.. Handang yakapin ka ulit... Remember that you'll always be my sunshine, baby" Huling bigkas ko bago ko sa bitawan sa yakap at bumalik na sa tent namin.
Love,
_pastelhues_