Binilisan ko nalang ang lakad ko dahil sa tanong ni Ozi.
Bakit ba siya ganyan? Tapos naapektuhan naman ako!
"Ate Ami, makulit na po si Amaya. Madaldal na rin po." Sabi ni Rina. I smiled.
"Talaga? Hinahanap niya ba ako?" Tumango siya.
Nadaanan namin ang isang covered court ng bahay ampunan. Dito madalas tinuturuan mag-exercise ang mga bata at maglaro na rin ng iba't ibang sports. Also kapag may mga small events ay dito rin ginagawa ang lahat.
Pagkapasok namin sa isang mini event hall nila, nakita namin na nandoon na ang ibang mga bata at hinihintay kami. There are smiles plastered on their faces and I am so happy to see that. I smiled at all of them.
"Magandang Umaga po Ate Ami at Kuya Ozi!" They all greeted. It was like they really expect us to come here. Siguro ay sinabi na ni Ozi kay Sister Helen kaya ganon.
"Hi, dearies!" I said with glee.
"Kamusta kayo?" Ozi said.
Yung sampung bata na kasama namin ay umupo na rin kasama ang iba pa.
"Doon muna ako sa kanila." Ozi said. Tumango ako.
Lumapit naman sa akin si Tita Rhian, she's also helping here at stay in siya, she's carrying Amaya. I hurriedly went them. Niyakap ko sila parehas. Tapos kinarga ko agad si Amaya and kissed her. I really missed my baby.
"Hey, Amaya. How are you?" I asked. She giggled. This baby is really beautiful with her amber eyes. Well, all the kids here are beautiful and lovely.
"Mimi!" I let out a soft chuckle. Right, she calls me Mimi.
"I missed you." I kissed her again.
"Mityuuu..."
"Nako, Amira mabuti naman at nakapasyal ka ulit." I looked at Tita Rhian and smiled at her.
Halos lahat ng staffs ay ka-close ko naman pero mas malapit talaga kami nila Tita Rhian at Sister Helen.
"Yes po, actually this was sudden. Kung hindi po sinabi sa akin ni Ozi na pupunta kami rito ay hindi po ako makakapunta." She looked at Ozi who was now playing and talking with other kids.
I am smiling right now looking at him. He really loves kids, huh? Karga niya pa rin ang Parekoy niya.
Umiwas ako ng tingin when he suddenly look at our direction.
"Magkakilala pala kayo. Madalas ding nagpupunta si Ozi rito. Nagluluto siya para sa mga bata at nakikipaglaro. Mahal na mahal niya lahat sila tulad mo. Napakalaking pasasalamat namin at dumating kayo."
Tumango nalang ako. Wow ginagawa lahat ng 'yon ni Ozi?
"Walang anuman po."
I haven't cooked for the kids here. I mean kapag kasi nagpupunta kami rito ay may mga foods ng tapos na iluto. But Ozi buys ingredients tapos dito siya nagluluto? That's really nice of him. Hindi ko talaga inaasahan iyon.
Nasa harap na kami ngayon ng mga bata. Nagbigay lang ako ng kaunting mensahe sa kanilang lahat habang karga ko pa rin si Amaya. I guess we both missed each other that's why hindi kami mapaghiwalay.
Honestly, I really do love babies or kids.
Kaya nga noong dumating ang kambal ay sobra akong natuwa dahil bukod sa mga batang nandito sa Home for the Angels ay may kambal pa akong aalagaan sa tuwing bumibisita ako sa bahay ni Kyana.
"So, who wants to play with their new toys?" I asked.
"Ate Ami, tagalog please!" I laughed a little.
"Okay, I'm sorry. So sino sa inyo ang gustong maglaro gamit ang mga bagong laruan? Mayroon ding mga bagong libro at school supplies. Para sa inyo lahat ng iyon." They all cheered.
Nagtaas sila ng kamay lahat and Ozi guided them to get their new toys. Sinamahan din sila ng ibang mga staffs.
"How about you Amaya? Gusto mo ng laruan?" I asked. She nodded.
"Salamat po." I pinched her cheek.
"Okay, let's go. Pipili ka okay?"
"Opo, Mimi." Tama nga sila she can talk now clearly.
Lumapit kami kay Ozi na tuwang tuwa habang nagbibigay ng mga laruan. He also says something na nagpapatawa lalo sa mga bata.
Napatingin ulit siya sa amin ni Amaya.
"Hi." He said to Amaya.
"Say hello, baby." I whispered.
"Hello."
"Ozi this is Amaya, Amaya he is Kuya Ozi." Pagpapakilala ko sa dalawa, kahit na alam ko namang nagkikita sila kapag pumupunta si Ozi dito.
"Night rain..." Oh he knows the meaning of her name?
"I was the one who gave the name." Tumango-tango siya na para bang nay narealize.
"So ikaw pala 'yung babaeng kinukwento nila dati pa, na tumutulong dito at nakakita kay Amaya at ang kwento kung paano. Naalala ko na."
"Naikwento pala nila sayo iyon."
"Syempre, pinilit ko sila." He let out a soft laugh.
"Pogi." Napatingin kami pareho kay Amaya.
"Pogi ako? Maliit na bagay Amaya. Hindi talaga marunong magsinungaling ang mga bata." I almost rolled my eyes.
"Pili ka na ng laruan." I said to her. Lumapit kami lalo sa mga laruan na nasa mahabang mesa. Tapos tinuro niya ang isang doll. Ozi got it for her and handed Elsa of Frozen to Amaya.
"Para sa magandang baby." He said and pinched Amaya's cheek.
"At para sa magandang binibini na may hawak sa magandang baby." Tinapat niya sa mukha ko ang isang rose na stuff toy.
Inasar naman ako ng mga bata. Lumingon din ako sa paligid at pati mga staffs, sila Sister Helen at Tita Rhian ay nakangiti sa amin.
Kinuha ko 'yong inaabot ni Ozi. He even kissed the back of my hand and winked. Ugh, seriously?
Nag-ayiee naman ang lahat at may iba pa ngang pumalakpak.
"Thank you." I said, couldn't contain the smile on my lips anymore. Pinapanindigan talaga ang pagiging hired boyfriend.
Matapos ang ilang minuto ay nagkanya-kanya na ang mga bata sa garden at naglalaro. Iyong iba ay nagpe-paint na sinamahan na muna namin at nakipaglaro rin. Nakipaghabulan din kami ni Ozi na parang mga bata. We even played tagu-taguan.
Mabuti nga at pinayagan pa rin ang mga bata na maglaro kahit na hapon na at malapit ng mag-gabi.
After that, nandito na kami sa kitchen to prepare dinner. Others left sa isang room, may kasama lang kami ngayon na mga batang mahilig magluto.
Kaya pala maraming pinamili si Ozi na mga gulay at iba't ibang karne dahil sa tuwing pumupunta siya rito ay ipinagluluto niya sila.
I cooked Caldereta De Light, simple lang naman iyon lutuin at lahat ng ingredients ay mayroon kami na lara bang pinili talaga iyon ni Ozi para iyon ang iluto namin para sa mga bata. Also other side dishes, mayroon ding mga gulay at iba't iba pang mga masusustansyang mga pagkain na si Ozi halos lahat ang may idea.
Maagang naghahapunan ang mga bata, 6 pm palang ay dapat nakakain na sila. At pagpatak ng 7 pm ay oras na para matulog naman sila.
"You really good at cooking." I commented. Eyeing the dishes na nasa harapan namin. Parang pang professional din ang plating at kahit tingin palang ay alam kong masarap na.
"Chef nga kasi ako."
"Okay..."
"Hindi ka pa rin naniniwala?"
"Sige na, Chef ka na." I said.
"Idol mo nga ako eh." Tinaasan ko siya ng kilay habang hinahalo ang last na dish na niluluto ko. Pagkatapos ay pinatay na ang kalan. Kumuha naman ako ng malaking bowl at isinalin iyon doon.
"Opo Ate Amira, Chef po 'yan si Kuya Ozi. Ang sarap po ng mga niluluto niya para po sa amin." Sabi ni Janine.
"Lalo na po ang mga desserts. The best po." Daryl smiled.
Wow, now I remembered Kharlo Rozzi Kho dahil kay Ozi. Kharlo also known as best in desserts. Kaya nga minsan ay bumibili ako ng mga shortcakes or cheesecakes and truffles sa restaurant niya dito sa Pilipinas.
Ozi ruffled their hairs.
"Parang ikaw po Ate Ami!" Desa cheerfully said.
Tumango-tango nalang ako sa sinabi nila.
"Really? That's good then. Mabuti naman at hindi sumasakit tyan niyo?" I joked and they all laughed.
"Grabe ka talaga sa akin, mi amor." Ozi pouted.
I stucked my tongue out.
"Masaya ka?" He asked.
I nodded, "I am, super. Thank you."
Kahit papaano ay nawala ang hangover ko, nawala rin ang lungkot ko. All because of him and his idea na magpunta rito. Kahit na maikling oras lang dahil hapon na rin kami pumunta ay sulit naman.
"I know because I like to see you happy." He was so sincere saying that.
"Huwag mo lang akong inisin masya na ako." I answered.
"Ako naman ang masaya kapag iniinis kita." Hinampas ko siya ng celery, "para ka kasing brat." He chuckled.
"What?!"
"Mukha kang dragon na maarte." Dragon na maarte?!
"Ikaw mukhang adik."
"Adik na sayo." He answered. Oh my gosh.
I gulped.
"Tara na mga future Chefs, let's go and eat your dinner. Nako mag-aalasais na, kailangan niyo nang kumain." Tinulungan ko ang limang batang kasama namin na maghugas ng kamay at magtanggal ng apron pagkatapos ay inaya ko na sila palabas na sana ng kusina.
I know that Ozi was just watching me. I even heard him chuckled, maybe because of how I acted.
"Kinilig ka?" He asked.
"No!" Sagot ko agad. He's smiling at me, damn.
"Amira!" Sigaw niya.
I stopped and looked at him. "What?"
"Cheese ka ba?"
"Huh?"
"Kasi gusto kita."
I rolled my eyes. I was about to take another step para makalabas na ng kusina but he called my name again. Hindi ko alam kung paanong narinig ko pa ang boses niya kahit na sobrang lakas ng tibok ng puso ko.
Come on Amira, he's not serious. He's just playing with you. You know it wasn't real. How was that even possible?
"Ano?"
"Kamatis ka ba?" Ano bang trip niya?
"What are you talking about?" I asked.
"Kasi iniisip ko kung, are you good for my heart? Kung oo hindi na ako aatras."
"Ozi..."
"Yes, mi amor?"
"Ang landi mo."
With that, I turned my back on him while I can't stop to smile because of his cheesiness. Ang corny din. Anong nakain niya?
What the hell are you doing now, Ozi?
-
Sorry po for the late and short update. Hope you enjoyed reading this chap by the way.