"NAG PROPOSE SAYO!?"
gusto kong magtakip ng tainga nang sabay sabay na sumigaw ang Burgurls. Napanguso ako bago tignan sila Khaning at Shiela na nasa screen.
I sigh. "kahit ako nagulat, ng sobra." Nakangusong saad ko habang naka harap sa salamin.
Bahagya kong binuhol ang scarf ko. Hindi ko maiwasang mapailing nang maalala ko nanaman ang kulay ng mata nya sa mga dots na design ng scarf na 'yon.
"Anong sagot mo?" Tanong ni Risimei.
Napatakip ako ng mukha nang marinig ko nanaman 'yon. Hindi ko maiwasang mahiya sa ginawa ko.
"Gurls. Ganto kasi 'yun..." I walk near them. "Sobrang Hindi ko alam na mangyayare yun. As in wala akong ideya-"
"Kinakabahan ako sa sinagot mo sa kanya, Me." I heard kyl laugh. Sapo-sapo nya ang noo nya habang nakatingin saakin.
"Diba wala akong ideya. Hindi ko akalain na luluhod sya sa harap ko." Binagsak ko ang sarili sa sofa.
"Biglang nag blanko ang sistema ko ih. Hindi ako makapagisip ng tama. Lahat ba naman ng atensyon ng mga crew and staff nasa amin-" I added.
"Ano ngang sinagot mo?" Rinig kong tanong ni Tresha.
I pout. "Hindi ko kasi alam na ganon pala..." hinawakan ko ang kinalalagyan ng puso ko. "Dapat pala nanood muna ako ng mga YouTube videos tungkol doon—"
"Ano ngang sinagot mo!?"
Napanguso nalang ako nang sabay-sabay ulit silang nagsalita. Kahit ang dalawang babae na nasa screen ay kasabay din nila.
Inabot ko ang unan malapit saakin. Kinuha ko 'yon at tinabon sa mukha ko.
"Kailangan kong mag CR." I almost whisper.
"Huh?"
"The heck Esha. The comfort room is so freaking near. Ngayon pa talaga na nasa gitna tayo ng tsismisan-" Reklamo ni Risimei.
"Yun 'yung sinagot ko!"
Mabilis kong inalis ang unan sa mukha ko. Alam kong bakas ang pag pula ng mga pisnge ko.
Shit...
Natigilan naman silang lahat. Sinandal ko ang likod ko sa sofa ng wala ni isa sa kanila ang nagsalita. Nagkatinginan pa sila na parang hindi makapaniwala sa sinabi ko.
"Fuck that answer!" Napaismid ako nang marinig ko ang malutong na mura ni Shiela mula sa screen.
"Edi anong sabi ni Hans?" KC Sat beside me. "Its Hans..." she nervously smile.
I pout. "Hindi ko na inantay ang sagot nya. Tumakbo na ako paalis-"
"W-what the hell?" Natatawang saad ni kyl. "Wait! Me, don't tell me. Hindi Ka na pumasok?"
Hinilot ko ang sintido ko nang maramdaman ko ang pag kirot niyon.
"Sobra akong nahiya ih." I sigh. "Feeling ko kasi na corner ako."
"Mas napahiya mo si Hans." saad ni Jannilyn.
I look down. Pinagtugma ko ang dalawa kong hintuturo. Mabilis ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa tatoo sa paanan ko.
"Gurls. Friendship over lovelife." I nervously smile. "That's our rule way back high school-"
"Wala namang kaso saamin. Ngayon pa ba kung kailan lumagay na sa tahimik 'yung dalawa?" Risimei laugh.
Saglit ko syang binalingan ng tingin.
"Hindi naman 'yon ih. Kung nakita nyo kung gaano kalamig ang trato saakin ni Ivy noong nasa bus palang kami. Nalulungkot na ako, kasi naging kaibigan ko 'yon at alam kong gusto nya si Hans-"
"Me, look." I heard Kyl's serious tone. "Kaibigan mo. Kaibigan ka ba?"
"You know, friendship is a type of relationship. Parang ganto lang yan. Sinasabi ko na boyfriend ko ang isang tao pero hindi nya naman ako tinuturing na ganon. Tingin mo ba in relationship kami?" She seriously said.
Para akong sinampal sa sinabi nya. "Kyl. she is my friend! She will still my friend and I don't care if she doesn't consider me as one. I still care of what she felt."
Nilingon ko si Jannilyn nang bigla syang tumawa. Halos lahat kami na kakunot noong nakaharap sakanya.
"Sorry ah." She raise a peace sign. "Kasi naman. Esha used to laugh when heavy atmosphere covers our conversation."
Bahagya nya akong Nilingon. "Eh Mukha namang problemado sya kaya sinubukan kong basagin 'yung atmosphere kaso, parang lalong napasama."
"We really need our Esha." Jannilyn added.
I pout. Ngitian ko nalang si Jannilyn. "Nasa bus ako nyun. I'm 3 hours early for my flight. Akala ko na adjust kaya sumakay agad ako sa bus kaso hindi naman na move 'yung flight. Habang nasa bus ako ramdam ko ang tensyon ni Ivy saakin. Sobra akong nakaramdam ng guilt. Kaya nag pasya muna akong mag rest room break. Tapos pag balik ko wala ng tao sa bus pero nakabukas parin naman ang pintuan ng aircraft. Sasakay na sana ako dun nang marealize ko na wala akong dalang luggage-"
I pressed my lips. "Tapos ayun na. Hindi ko inaasahan na ganon yung magiging kalalabasan ng sorpresang 'yon."
"Parang matagal na pinag planuhan." Napabuntong hininga ako.
Nanatili akong nakayuko kahit nararamdam ko ang pag hagod ni KC sa likod ko.
"It well planned?" She laugh. "Knowing Hans. Maraming galamay 'yon ih."
I look at her. "Baka nga nag bayad lang sya ng ibang tao para gawin 'yon. Kasi kung tutuusin sino nga naman ba ako para pag effortan nya ng ganon-"
Tresha sigh. "Hindi ko maintindihan. Akala ko ba may kaaway kayo nyun. Bakit ngayon may surprise surprise na ganap?"
Inakbayan ni Kyl si Tresha. Nakuha nya naman ang atensyon nyun.
"Bawal bang may magbago? Alam mo Tresh, Pagtumino 'yang jowa mo maniniwala na ako sa himala-" Kyl chuckles.
"Nagbago na sya Kyl." She smile.
I laugh. "Lagpas isang daang beses mo na 'yang sinabi saamin." Tumayo ako upang kunin ang luggage ko. "Maybe thats the reason why I didn't say anything to Colonel, because I am afraid to end like you."
"Wag mong lahatin!" Mariin akong napapikit nang magsalita si Shiela.
Umirap nalang ako sa hangin. Kinuha ko muli ang hair dress na gagamitin ko.
"Hindi na 'yon mag papakita saakin. Malamang sa malamang galit yun sa ginawa ko." I shrugged my shoulders. "Okay lang naman. Hindi natin naman ako mag tatagal doon."
"Paano pag nag effort?" I heard kyl ask. "Because the effort determined how much the man loves you-"
"Kyl, Rein is different from Hans." KC laugh. "Madalas kong kasama 'yon sa business trip. That guy is so freaking business minded. Ipupusta ko ang isang sport car ko. Hindi ka na kakausapin nyun-"
Hindi ko alam kung bakit para akong sinaksak ng paulit ulit nang marinig ko ang mga sinasabi nila.
Para akong biglang nanlumo na hindi ko maintindihan ang dahilan.
"Mei, may kumakatok." sabi ni Jannilyn kay Risimei na syang pinaka malapit sa pinto.
"I can't judge you." Nakangiting saad ni kyl. "Kasi guilty din ako sa pag trato ng ganyan kay Rein-"
I laugh. "Sharing the same blood line" Nagkibit balikat ako. "Mas malala ka saakin Kyl."
"Esha." Madiin na saad ni Risimei halatang nagpipigil ng emosyon.
Kagagaling lang nito sa pintuan.
Kunot-noo akong bumaling sa kanya. Parang nag slow motion ang lahat. My jaw dropped while looking at the man beside her.
"Good morning." Napaismid ako ng makita syang nakangiti.
"S-sir." Nahihiyang saad ko
I press my lips. Naramdaman ko ang siko ni KC sa tagilidan ko.
"Nanganganib yung sport car ko." She whispered at my ear.
Tumayo sya para lumapit kay Hans. "Bro, why are you here?"
Bahagya kong nilingon ang Burgurls nang makita ko silang nag fist bump.
Kumalabog ang puso ko nang pagmasdan ang suot ni Hans. Naka polo sya na grey. Hawak hawak nya ang isang bouquet ng rose sa kanang kamay nya sa mantalang folder naman sa kabila. Kapansin-pansin din ang nakataas nyang buhok dahilan para mas lalong ma emphasize ang mata nya.
He crinkle his nose. "Nanliligaw ako ih-"
"But Esha didn't answer you yes." KC wink at me as she playfully smile.
"I really don't need an answer. Gusto ko lang in- announce sa kanila na gagawin ko 'yon"
I gulp as our eyes met. "Courtship is proving yourself to the girl. I don't stop the moment I didn't recieve any answer. Yes or no lang ang sagot. Hindi ko pipilitin ang kaibigan mo na sumagot saakin ng araw na 'yon-"
He smile at me. "I know she is still in shock."
Lumakad sya papalapit saakin. Nilahad nya ang bulaklak sa harap ko.
"Tangina, ni rerecord ko ah." I heard Risimei said. "Lubos lubusin na natin. Para pag naging kayo. Malalaman ng buong mundo-"
"Mei." Kyl laugh. "Sinisira mo yung moment nila."
Hindi ko na pinansin ang mga kaibigan ko. Hindi ko maiwasang mamula. Nadarama ko ang hiya lalo na kaharap ang Burgurls. Shems. Siguradong aasarin nanaman ako ng mga ito.
"W-why are you here sir?" I formally ask.
He chuckles. "Call me that word again. It fuels me more to do my mission-"
"Mission?" Kunot noo kong tanong.
Mabilis padin ang pintig ng puso ko. Lalo na sobrang lapit ng distansya naming dalawa.
He nod. "to change that 'sir' and to change your surname."
Binuklat nya ang folder sa gilid nya. Nagbaba naman ako ng tingin sa sapatos na hindi ko pa naayos ang pag kakasuot.
"Tara na malalate ka na." He glance around. "Where's your luggage?"
Natigilan ako habang nakatingin sa kanya. "Huh?"
He chuckles. "I'm here to pick you." inangat nya ang folder na hawak nya. "This is you sched-"
"My last Schedule." I slightly smile.
He laugh. "No. This isn't."
Naglakad sya pakaliwa kung nasaan naka baba ang maleta ko.
"Let's go-" Hans said as he stand in front the door.
"May sasakyan ako sir." Mabilis kong sagot.
"Sayang sa gas!"
Halos mapatalon ako ng sabay sabay nanaman na magsalita ang Burgurls.
I turn around to see them. Nakita ko ang iba't ibang reaksyon sa mga mukha nila. Kyl's serious aura fear me the most.
I gulp. "Hindi na talaga-" Pasimple kong nilingon si Hans. "Okay lang ako"
"Malalate ka na." Nilingon ko si Kyl sabihin nya iyon. "Flat ang gulong ng kotse mo, sumabay ka na sa kanya-"
I pout. "H-hindi nalang"
"Me, go na." She slightly smile. Kumalabog ang puso ko ng tumayo sya. "Don't dare to hurt her. We've talk about this-"
"Yes doc!" Nasapo ko ang ulo ko nang sumaludo si Hans sa Kanya. "Do I get it right this time?-"
Kyl slowly nod with blank reaction. "Treat my cousin Right not because you want any answer from her. Treat her right because she deserved it."
Nakita ko ang pag galaw ng Adam's apple ni Hans habang nakatingin kay Kyl. We all know her aura. It's really interesting. Hindi mo alam kung matatakot ka o hahanga.
He proudly smile. "I surely will." He wave his hand as he look at my squad.
"Don't worry. I can bring her here, safely."
"Hatid sundo kita-" Mabilis kong kinuha ang luggage ko nang marinig ko ang pag kanta ng Burgurls.
"Tara na. Baka lumala pa 'yan." I sighed.
Hindi ko pa tuluyang naaabot ang maleta ko nang kinuha nya na 'yon.
"This luggage makes me jealous." Bulong nya nang makalabas na kami. "Hold my hand either than this-"
"Ulul." Saad ko.
Pinipigilan ko ang kakaibang emosyon na nag hahari sa puso ko.
"Ingat ah." Nilingon ko ang Burgurls pag katapos kong makapasok sa sasakyan.
Nakatayo sila sa pintuan ng bahay ni Kyl. Nakahilera pa nga silang lahat. Mga siraulo talaga. Hawak-hawak parin nila ang laptop kung saan nakikita ko sila Khaning at Shiela. Napanguso ako nang makita ko na vivideohan parin kami ni Risimei. Nasapo ko nalang ang ulo ko. Kahit Kailan talaga.
"Did I make you that nervous for you to run like that?" He calmly ask.
I pressed my lips. "Sorry about that..."
"Don't be." Niliko nya ang sasakyan. "It will happen again but I will make that reaction change."
I pout. Nilingon ko ang bulaklak na nakalapag sa likod. Well organized 'yon. Nakapatong ito sa folder kung nasan nakalagay ang mga schedule ko.
"Mag laland ang plane by 5pm sa Singapore. It's 2 non-stop flight so it won't last long." He said.
Nanatili akong nakatingin sa harap namin. Hindi na ako nag abalang mag tanong kung bakit nya 'yon nalaman. Hawak nya ang sched ko.
"Sunduin kita ng 7pm sa Airport." He added
Binaling ko ang tingin ko sa kanya. "Wala ka bang iba na gagawin..."
Saglit nya akong Nilingon bago Tignan ang kalsada.
"-I mean you are the owner of DAL. Marami kang kailangan asikasuhin"
"Your schedule is full. I am sure about that." I added.
He laugh. "There is always a slot when it comes to you"
Napaismid nalang ako sa sinabi nya. Hindi na ako muling sumagot. Minabuti ko nalang na mag iwas ng tingin. Hindi ko man nakikita ramdam ko ang pag init ng mukha ko dahil doon.
"See you, after that flight."
Nauna syang bumaba ng sasakyan, para buksan ang pinto.
I sigh. "You don't really need to do it..." Lumingon ako sa paligid. May iilang staff ang napapatingin saamin. "-Nakakapanibago 'yung ganto"
He laugh. "Bakit naman?" Kinarga nya ang maleta ko palabas. "This isn't the first time and won't be the last."
"Napilitan ka lang nung first time." I chuckles. "Pakitang tao ka kasi-"
He laugh. "Paano ka naman nakasigurado?"
Naglakad na ako papasok ng airport. "Ikaw mismo ang nagsabi"
Hinila nya ang luggage ko. Nanatili syang naglalakad sa tabi. Hindi ko maiwasang makaramdam ng hiya nang makita ko ang ilang tao na napapatingin saamin.
This is too much...
"I just say it." He laugh. "Mag i-in ka na?"
I slowly nod. "Akin na 'yan-" Sinubukan kong kunin ang maleta ko nang iiwas nya 'yon.
"Idederetso ko na sa bus." He smirk. "Just go and do what you suppose to do-"
"Hindi na kailangan!" I shout.
Kumaway nalang sya bago nag lakad palayo. I sighed.
Wala akong choice, mukhang hindi sya papayag na sundin ang gusto ko. Naglakad ako papunta sa mga computer. I really need to check my position for this flight.
"Hi." Nilingon ko ang likod ko nang marinig ko ang boses ni Rebecca.
"Hello. Same flight pala tayo?" kabadong saad ko. Hindi ko alam kung parang biglang nag bago lahat.
'Sya na yung babae?-'
'Wag mong tignan baka makahalata sya, na sya'yung pinaguusapan natin'
Ramdam ko ang pagsulyap saakin ng mga dumadaan. Napabuntong hininga nalang ako bago ko ituon muli ang paningin ko sa monitor.
"Don't mind them." Rebecca laugh. "Inggit lang 'yun ikaw ba naman ng surpresahin ng ganon." Kinikilig na saad nya.
"Wag mo nang ipaalala saakin." I sigh. "N-nahihiya ako ih." I almost whisper.
She laugh. "Bruha ka kasi. Umalis ka agad-" Inikot nya ang upuan nya paharap saakin.
"Alam mo ba na sobrang pinagplanuhan 'yon. Grabe. Kung alam mo lang kung ilang mga tao 'yung kinausap ni Sir para doon. Mas kikiligin ka...-"
I pout. "He talk to all of you——including Ivy?" Nag aalangan na saad ko.
She nod. "Malamang head natin si Ivy. Sya ang unang makakaalam." Binalik nya ang atensyon sa monitor. "So, tell me what happen next. Usap-usapan ang pag hatid nya sayo kanina ha."
I pressed my lips. "wala lang naman 'yon." Nag Iwas ako ng tingin. "Si Ivy, Nasan sya?-"
She sigh. "On leave. family matters." Nag kibit balikat sya.
"Don't worry. Magiging okay lang din sya. Hindi naman ganon kababaw 'yun para magalit sayo..."
"You think so?" I gulp.
She nod. "Bilisan mo na mag sagot. Kikitain ko yung jowa ko sa Singapore"
Napailing nalang ako ng Humalaklak si Rebecca. Alam naming lahat na wala naman talaga syang nobyo. Puro fling lang 'to.
"Ulul." Natatawang saad ko.
"Bakit, ikaw lang ba may karapatan mag ganon." Pumameywang pa siya. "Aba Hindi ako papatalo."
I laugh as she joke.
Mag kasabay kaming bumaba ng aircraft. Biglang kumalabog ang dibdib ko nang makita ko ang sasakyan ni Hans sa labas.
It's been a week since the day he started doing this. Pinagulong ko ang maleta ko papunta sa pinag park-an nya.
Parang may humaplos sa puso ko nang makita ko si Hans na nakasandal sa bintana ng sasakyan nya. Kahit nasa labas ako, halatang hindi sya komportable sa posisyon nya habang tulog.
"Shems." Hinilot ko ang sintido ko bago ko katukin ang bintana.
Hindi ko mapigilang maawa sa itsura nya. He looks really tired. Galing pa 'to sa ibang bansa para sa business meeting nya. Kaya hindi ko rin alam kung bakit sya nandito.
Napanguso ako nang gumalaw sya. Dahan-dahan nyang Minulat ang mata nya. I sighed as I observed those ocean blue eyes. Bakas ang pagod sa mga 'yon.
Namilog ang mata nya nang makita ako. Humakbang ako patalikod, binuksan nya ang pinto.
"Sorry. Dito na ako nag antay-"
Inayos nya ang nalukot nyang polo buhat siguro sa posisyon nya ng matulog sya.
I slightly smile. "Ako nalang ang mag da-drive-"
"No." Mabilis nyang sagot. Umikot sya papuntang front seat. "You are tired too."
Napanguso nalang ako bago ka Pumasok sa loob ng sasakyan. Habang si Hans ay nilalagay ang maleta ko sa loob.
"How's the flight?-"
"You look tired." I said. "Dapat hindi mo nalang ako sinundo. Mukhang hirap na hirap ka na-"
He laugh. "Wala kang dalang sasakyan." Binuhay nya ang makina ng sasakyan. "Tsaka na sanay narin ako."
Binalingan ko sya ng tingin nang makita ko ang pag hikab nya.
"Power hugs?"
Napapikit ako namg bigla nyang i preno ang sasakyan pagkasabi ko nyun.
binalingan nya ako ng tingin pagkatapos nyang Ihinto ang sasakyan.
"O-okay lang?" I slowly nod. Bigla namang kumurba ang labi nya. "Walang bawian ah."
I laugh. I open my arms. Napapikit nalang ako ng maramdaman ang pag libot ng Kamay nya sa beywang ko pag katapos nyang kalasin ang seat belt.
"Damn." I heard him curse. "I am willing to get so fucking tried if at the end of the day, I will end in your arms."
Hindi na ako sumagot. Napapikit ako ng masinghot ko ang pabango nya. Ramdam ko ang pag haplos nya sa buhok ko.
"Pag pagod ka na. Wag mo nang pilitin na sunduin ako." I pout. "Pwede naman akong mag taxi-"
"Mas lalo akong Mapapagod. Kasi hindi ako makakapag re-charge." I heard him laugh.
I sigh. "Why are you doing this thing. I am giving you no assurance-"
Every time he breathe it gives me an unknown tinkle at my ear.
"I love you with no Guarantee."
I gulp. Gusto kong kalasin ang yakap nya saakin. Bumibilis na nanaman pag tibok ng puso ko. Natatakot ako na baka maramdaman nya rin 'yon.
"H-how long it takes for you to be fully recharged?" Pagiiba ko sa usapan. Mahina pa akong Tumawa.
"Shhh." He said. "It takes a minute but now it can take a day or two if you let me."
Bahagya ko syang tinulak. "Abusado ka naman."
He laugh. Muli nyang binalik ang yakap.
"They said heaven can be found above the sky but mine can be found when I am with you. Maybe if you are in duty, that's the time when heaven really found above the sky."
"Damn." He whispered. "I love you with no guarantee" Marahan nyang hinaplos ang buhok ko nang ulitin nya ang mga salitang 'yon.