Gözleri kilitlendi genç adamın. Karşısında ki kadını beyazlar içinde görmesi gözlerinin dolmasına sebep olmuştu.
Yutkundu.... Genç kızın güzelliği adamı adeta büyülemişti. Biran onu hakettiğinden bile şüphe etmişti.
Esma merdivenlerden birer birer inerken yüzünde dünya'ya ışık saçacak bir gülümseme vardı. Elinde tuttuğu çiçekler kadar güzel yüzüne yayılan gülümseme kadar masumdu.
Öyle güzeldi ki genç adamın gözünde, bugün ki heyecanı kaburgasını delip geçmeye sebep olacak gibiydi Amir'in.
Karşısına gelen kadınla bir kez daha yutkundu genç adam. Bağlı olan ellerini açarken genç kızın sıcacık ellerine uzandı. Büyülenen gözlerini sevdiğine dikmiş alnına bir buse kondurmuştu.
Amir ise Esma'yı büyülediğinden bir haberdi.. Genç kız ona bir kez daha aşık olmuştu. Üzerine oturan gömleği ve üzerini örten çeketi üzerinde kısursuz duruyordu..
Herkes vardı düğünlerinde. Okuldan arkadaşları uzaktan yakından akrabaları. En önemlisi canından çok sevdiği arkadaşları vardı. Mezun olduğu okulun müdürleri öğretmenleri herkes...
Genç kız ellerini saran sıcak ekler masalarına otururken tüm gözler onlar da onların gözleri ise birbirlerinde idi. Çok yakışmışlardı. Sanki bozuk bir yapbozun eksik bir parçasını tamamlayan onlar olmuş ortaya çıkan görüntü herkesi büyülemişti.
Heyecan, her ikisinin de bedenini sarmış bin türlü zorluktan geçen aşklarını gözler önüne sermişti.
Masalarına kırmızı önlüklü nikah memuru otururken derin bir nefes aldı Esma. Evlilik başka bir duyguydu.
Nikah memuru sözlerine başlarken Amir yanında ki kadının ellerini tutmuş gözlerine kilitlemilti genç kıza.
"Hakım kızı Esma Haıdar oğlu Amir'i eşin olarak kabul ediyormusun"
Nikah menurunun sorusuyla genç kız ona bakan adama gülümsedi. Ellerini sıkıca tutan adamın gözlerine bakarak.
"Evet!" demişti.
Salonda alkış sesi yükselirken Carla'dan
"Yürü be kızım!" sesi duyulmuş Salondakilerin gözü Lona'ya dönmüştü. Genç kız utanarak yerine otururken Carla genç kızın omzundan çekiştiriyordu.
"Haıdar oğlu Amir, Imran kızı Esma'yı eşin olarak kabul ediyormusun"
Amir'in kalp atışları hızlanırken
"Sonsuza kadar, Evet!" demişti.
Alkışlar yükselmiş bu sefer de Carla
"Ayağına bas! Ayağına bas!" diye bağırmaya başlamıştı.
Esma Carla'ya gülümserken nikah memurunun sesi duyuldu salon da.
"Ben de sizleri koca-karı ilân ediyorum"
"Gelini öpebilirsin"
Amir, Esma'nın ellerinden tutarken önce ellerini öptü. Gözlerini genç kıza çıkarırken alnını öpmüş Esma'ya sıkıca sarmıştı kollarını. Artık onun karısıydı. Her ne kadar daha önce imam nikahları kendi kültürlerine göre kıyılsa da şuan tamamen birbirlerine ait olmuşlardı. Amir hayatında ki en büyük boşluğu tamamlamış artık heran gözlerini süsleyecek bir eşe sahip olmuştu.
Esma eline evlilik cüzdanını alırken Lona yanında getirdiği gül yapraklarını Carla ile iki gence atmaya başlamış Lona bir yandan.
"Esma! Çiçeği bana doğru at tamam mı! Bak bana doğru!"
Esma başını gülümseyerek sallarken Lona'nın rahat bir nefes vermesi herkesi gülümsetmişti. Esma çiçeğini arkasına dönüp fırlatırken çiçek yaşlı bir teyzenin ellerine düşmesiyle Lona yıkılmış.
"Olamaz!.. Benim ondan önce evlenmem gerekmez mi! Esma!!.. Neden biraz daha sağa doğru atmadın ki!"
Lona içten içe söylenirken damat büyüklerini selamlamış herkes ikramlıklarını yerken düğünün sonuna gelmişlerdi.
Takısını ve hediyesini takan yavaş yavaş çıkmaya başlamıştı salondan. Meryem bir köşede beklerken Talha karısının yanına gelmiş.
"Yoruldun bugün"
"İyiyim sen fazla telaşlısın"
Talha'nın kaşları hafiften çatılırken.
"Nerdeysd evliliğimizin üzerinden bir buçuk sene geçecek gözlerine bakarken bile anlıyorum tüm duygularını"
Meryem genç adama gülümserken başını omzuna yaslamış kollarını genç adamın yanlarından tutarken
"Aslında biraz yoruldum. Oysa sabah bile işlerle Lona ilgilendi"
Talha mis kokulu karısını sıkıca sararken.
"Benim karım bu aralar çok çalıştığının ve karnında bir bebek taşıdığını unutmuş olmalı"
Genç kız başını yasladığı omuzdan kaldırırken eşinin gözlerine bakıp
"Seni çok seviyorum"
Talha karısının alnından öperken
"Yüreğimde ki yerini birde bana sor"
İki genç birbirleriyle konuşurken herkes bir telaşla uğraşıyordu taki nerdeyse boş olan salonu Lona'nın ismi doldurana kadar
"Lona!!"
Jack yanında bir kaç adamla gözlerini genç kıza dikmişti. Lona gördüğü kişi ile mutsuz olan yüz ifadesine birde bıkmışlık eklemiş ve
"Bu hani yurt dışına gitmişti. Bunun yüzünden evlenemiyorum birde huzurumu kaçırıyor"
Genç kızın evlilik görüşmelerini bozan hatta tam anlaştım dediği adamları ne yapıp edip yolundan çeviren bir adamdı Jack.
"Bela çekiyorum! Yemin ederim bela çekiyorum"
Jack tekrar bağırdı.
"Lona!!"
Lona oturduğu yerden sinirle bir nefes alıp kalktı. Herkes onları izliyordu. Doğrusu bu görüntüyede alışmışlardı artık.
"Ne Allah'ın cezası. Ne!!"
Jack cebinden çıkardığı kırmızı kutuyu Lona'ya uzatırken genç kız bıkkınlıkla bir nefes vermiş arkadan Carla.
"Bu adama da üzülmüyor değilim. Bu bilmem kaçıncı evlilik teklifi birde aldığı yüzükler hep çöpe gidiyor sanırım Lona yüzünden iflas edebilir"
Meryem'de Talha ile kızların yanına gelirken.
"Bende üzülüyorum ama Lona başka bir ülkeye gitmemeye kararlı"
"Herkes senin gibi aşkının peşinden gidemiyor demek ki" dedi Carla
Meryem'in gözleri Talha'ya kayarken genç adam kolunu Meryem'in omzuna atıp sarmıştı. Carla'nın gözleri tekrar Lona'ya döndü
"Amma zengin çocuk ama bizim kız da akıl yok" dedi gülümserken. Meryem genç kıza ima şekilde.
"Carla" demiş onlarda gülümsemeyi ihmal etmemişti
"Jack'ti dimi" dedi Lona sesinde ki soğukluk adamı titretmeye yetmişti.
"Sonun da ezberlemişsin"
Lona derin bir nefes alırken gözünü süslü duvarlarda gezdirmiş ağrımaya başlayan başını ovmuştu.
"Başımdan gitmen için daha ne yapmalıyım" dedi genç kız. Bu sefer hiç olmadığı kadar ciddiydi. Öyle ki dizleri üzerine çökmüş adam ayaklanıp şaşkınca genç kıza bir adım atmıştı.
"Sadece evet d..." dedi ama Lona sözünü kesmişti.
"Cidden yeter artık!.. Neden anlamıyorsun seni iS-TE-Mİ-YO-RUM"
Yüzü düşen genç adam kuruyan dudaklarını ıslatırken yutkundu gözlerini Lona'ya çevirirken
"Ben istiyorum..." dedi fısıltı gibi çıkan sesiyle.
"Seni ilk gördüğüm an aşık oldum" dedi gözleri Lona'ya kitlenirken
Lona yutkundu. Başını yere eğerken kısık çıkan sesiyle.
"Bugün önemli bir gün bizim için... şimdilik.. git" demişti.
Jack Lona'nın ardına bakarken Amir ve Esma'nın mutluluğunu gözlerinden görmüştü. Üzerlerine takılan takıları görünce diğer cebinde ki hediyeyi çıkarırken Lona'yı ardında bırakıp onlara yaklaştı.
Amir'i tebrik ederken göze batan hediyesini vermiş gülümseyen yüzüyle.
"Mutluluklar dilerim dostum" demişti
Lona'nın onu istememesinin sebebi tam olarak buydu. Cebinde ki parası ile yaptığı gösteriş tıpkı sırf onu elde etmek için aldığı önce araba ardından ev altınlar mücevherler. Bu kadar zengin olup zerre duygu sahibi olmayan biriyle yaşaması mümkün olamazdı elbet.
"Ne gerek vardı böyle bir hediyeye.." demiş
Jack derin bir nefes alıp
"Az bile dostum"
"Kızın kısmetlerini kapatıyorsun oğlum" derken Talha, Jack burnunun üzerinden.
"Kısmeti yokmuş" demekle yetinmişti.
Amir'in annesi oğlunun omzuna dokunurken
"Hadi oğlum aile fotoğrafı çektirelim" Klasik bir tablonun oluşmasıyla son hatıralar makinede yerini aldu. Kızlar Esma ile fotoğraflarını çekinirken Jack yanın da bulunan Talha'ya
"Acaba kaçırsam mı" demesiyle başına okkalı bir tokat yemişti. Yüzünü acıyla ekşiten adamın eli başına giderken
"Oğlum sadece bir öneriydi ne şap diye vuruyorsun ki"
Talha gözlerini adama dikerken
"Hakettin" dedi.
Lona hiç bir zaman Jack'i sevmedi ve istemedi. Kalbinde bulunmayan bir sevgi ile de hayat kurmadı taki gittikleri bir toplantı da karşısında gördüğü Tom'a aşık olana kadar. O toplantı onların bir araya gelme sebebi gibi ikiside birbirinden etmişlerdi. Arkadaşlıkla başlayan birliktelikleri şimdi yanyana yürüyen iki sevgiliye çevirmişti onları. Aşk, Lona'ya çok yakışmıştı.
Tom herşeyi ile Lona'yı tamamlarken Jack büyük aşkını kalbine gömdü. En büyük hatasının onu zemginliği ile büyüleyeceğini sanmasıydı ama bu büyü Lona'ya ters tepmişti. Aşk paraya değil kalp güzelliğine yenilmişti.
Carla ise hala bekar hayatına devam ederken arladaşlarından dinlediği kocalarının dedikodularıyka evşenme gibi planı uzun bir süre olmayacak gibiydi. Onların hayatları birbirine sarılarak geçerken hayatlarına yeni kişiler eklenecek yeni serüvenlere beraber koşacaklardı. Belki de saçları ağarınca bile yanyana olacaklardı.
*
Hikâyenin sizde bıraktığı iz 👉