Y.N: Medyayı en sonda açıkladım canlarım, Çağıl'ın da dediği gibi isterseniz buradan da izleyebilirsiniz.
Çağıl'dan
Selam dostlarım, iyi günler. Nasılsınız, neler yapıyorsunuz ? Ben sizi çok özledim... Ne zormuş en son yazmak. Bunca zaman Yekta nasıl en son yazmış, nasıl dayanmış bilemedim. Hadi size anlatacaklarıma geçeyim bekletmeden.
İyi okumalar.
Bildiğiniz üzere Hazar Yalçın'ı istedi. Tabi Onur da Deniz'i. Tam bize göre, değişik bir isteme oldu bu. Biz Bulut'un uykusu gelince erkenden evimize döndük. Minik civcivim yolda minik bulutlara sarılmış otururken uyuya kaldı.
Çok güzel bir tablo gibi görünüyordu. Boynu ağrımasın diye en büyük bulut yastığını kucağıma yerleştirdikten sonra minik civcivimin kafasını yastığın üzerine yerleştirdim. Neredeyse yarım saat kadar kucağımda uyudu. Yekta pofuduğumuz uyuduğu için arabayı yavaş kullanmıştı bu nedenle kırk dakikaya eve vardık.
Ben arabadan eşyalarımızı alıp önden kapıyı açmaya gittim Yekta da pofuduğumuzu kucağına almış ve arabayı kilitleyip arkamdan geliyordu. Sırasıyla kapıları açıp geçmelerini sağladıktan sonra anahtarla evimizin kapısını açarak içeriye girdim. Eşyaları yerlerine bıraktığım sırada pofuduğumuzu yatağa yerleştirdi Yekta.
Yanlarına gittiğimde Bulut'un gözlerini kırpıştırdığını gördüm. Yekta yüzüne minik bir öpücük kondurunca 'Çağıl da öpsüüün.' diyerek dudak büzdü. Yekta'ya Bulut'un pantolonunu çıkartmasını işaret ettikten sonra pofuduğumuzun yanına geçerek yüzüne öpücükler kondururken gömleğini çıkarttım. Bulut karşımda dünyadaki en mutlu insan gibi görünüyordu. İki minik civciviminde çok mutlu olmasını istiyorum.
Elimi arkaya uzatınca Yekta'nın pijama üstünü vermesiyle Bulut'un üzerini giydirdim ve alnına bir öpücük kondurdum. Bulut'un tekrar uyuduğunu görünce yataktan kalkarak üzerimi değiştirdim.
Yekta'nın üçümüzün bir fotoğrafına baktığını görünce yanına giderek arkadan sarıldım ve ellerimi karnında birleştirdim. Her zamanki gibi nasıl yaptığını çözemediğim bir şekilde o da bana yüzünü dönmüştü ve sırtına değil göğsüne yaslanıyordum artık.
Kafamı kaldırıp baktığımda gözlerinin ışıldadığını gördüm. 'Hani benim öpücüğüm ?' diyerek dudaklarımı esir aldı. Yaşadığım en güzel esirlikti diyebilirim. Kısa bir süre öpüştükten sonra dudaklarımız ayrıldı. Yekta 'Hadi sende yoruldun bugün, gel uyuyalım.' diyerek elimden tuttu ve yatağa götürdü. 'Sen ortaya geç, benim uykum yok deftere yazacağım.' dedim. İtiraz edecek gibi dursa da itiraz etmedi ama ortaya da yatmadı.
Defterimizi elime verip ortaya geçmemi sağladı ve diğer yanıma uzandı. Anlayacağınız iki minik civcivim iki yanımda uyuyor şu an. Üçümüzde sarılmadan uyuyamadığımız için Yekta'nın uyuyamacağı belliydi bu pozisyonda. Bulut'un minik bulutlarından birini alıp Yekta'ya uzattım ve 'Ben gelene kadar sarılabilirsin, unutma sadece ben gelene kadar.' diyerek yanağına öpücük kondurdum.
Bugün size çok uzun bir bölüm yazamamakla birlikte bu fotoğrafın anısını anlatmadan olmayacağını düşünüyorum. Hadi fotoğrafa bakın ve hangi elin hangimizin olduğunu tahmin edin. Bakalım doğru bilecek misiniz ?
Hadi soldakinden başlayalım. Sizce soldaki kimin eli ? Bence doğru bildiniz... Soldaki Yekta'nın eli. Peki ortadaki ? Ortadaki benim elim ve sağdaki de pofuduğumuzun eli. Bu fotoğraf çok eski bir fotoğraf. Onur ve Deniz'in düğününden sonra çekmiştik daha doğrusu Hazar çekmişti. Fotoğrafı çekmek için biraz zorlanmıştı ama güzel bir anımız olmuştu.
Bugün size son olarak 'Kırık Kalp Sendromu'nu anlatarak yazımı sonlandıracağım.
Kırık Kalp Sendromu'nu daha önce duydunuz mu ? Size ne çağrıştırıyor ?
Hadi size Kırık Kalp Sendromu'nu anlatayım.
Kırık kalp sendromu sevilen birinin ölümü, terk edilme veya ayrılık gibi ağır stres oluşturan durumların sonucunda ortaya çıkan geçici bir kalp hastalığı. Deniyor ki geçirilen şiddetli travmalar, ameliyatlar veya fiziksel hastalıklar da kırık kalp sendromunun ortaya çıkma ihtimalini arttırabilirmiş.
Bu sendromun ortaya çıktığı kişilerde ani başlayan bir göğüs ağrısı ortaya çıkıyormuş ve kişi adeta kalp krizi geçiriyormuş gibi hissediyormuş. Kırık kalp sendromunun gelişiminde kalbin sol bölgesindeki pompalama işlevinde geçici bir bozukluk ortaya çıkıyormuş. Kalbin geri kalan kısmı ise normal düzeninde veya daha kuvvetli şekilde kasılmaya devam ediyormuş.
Gelişim mekanizması tam olarak bilinmese de, bu sendromun kalbin stres hormonlarının seviyelerindeki dalgalanmalara verdiği tepkiye bağlı olarak ortaya çıktığını söylüyorlar.
Sizce de korkutucu değil mi ? İşte birinin kalbini kırmaktan korkmamın nedenlerinden biri de bu sendrom. Umarım kimsenin başına gelmez.
Peki üstteki minnoş kalbi beğendiniz mi ? Benim en sevdiğim karakterlerden biridir bu minnoş kalp. Dört dakikalık kısa bir filmde gördüm bu miniği. Sakın hep kırık kalıyor zannedip üzülmeyin. İyileşiyor hemde kendi kadar minnoş bir şekilde. Durun göstereyim size.
Ah o kadar tatlılar ki gidip sarılası geliyor insanın. Daha önce bu animasyonu izlediniz mi ? Ben sık sık izlerim hatta yazımdan sonra da izleyeceğim. Size linkini bırakıyorum ama bir aksilik olur diye afişini de paylaşacağım ki izlemek isteyenler ulaşabilsin.
Lütfen dört dakika beş saniyenizi ayırıp izlemeye çalışın, inanın yüzünüzde bir gülümseme oluşturacağını düşünmesem izlemenizi istemem.
Adı 'In a Heartbeat', hiç konuşma yok ama konuşmadan pek çok anlatılabileceğini görmemize vesile oluyor ayrıca kalbinizi ısıtıyor. Belki benim gibi mutlu olursunuz izleyince. Denemekten zarar gelmez dostlarım.
Wolfgang Amadeus Mozart demiş ki 'Ne üstün zekâ, ne hayal gücü ne de her ikisi beraber, bir dahi yapmaya yeter. Sevgi, sevgi, sevgi... İşte bu dehanın ta kendisidir.'
Bu sözle bugünkü yazımı sonlandırıyorum dostlarım, sevgiyle kalın.
Not: Yazar annemiz medyaya kısa filmi koydu, isterseniz medyadan da izleyebilirsiniz 🌼
Y.N: Temsili olarak kimleri hayal ederseniz o. Benim aklıma güzel çiftler geliyor...