I groaned when I feel the touch of the sunlight in my skin.
"Mom, mamaya na, 5 minutes pa please." I said before covering my face in the pillow.
My mother always had this habit of opening the curtain whenever I don't wake up the exact time that I should, nag-aantay ako ng sermon niya ngunit wala akong marinig. Napabalikwas ako ng maaalala ang nangyari. Wtf! Tumingin ako sa paligid at nakita ang damit ko na nasa paanan ko, maayos na nakatupi ito.
Tatayo na sana ako ng mapatigil at mapamura ng malakas. "Shit!" Ang sakit! Bakit naman sobrang lala noong sakit kumpara noong una? That big thing of Manuel is no fucking joke.
Wait what? Manuel? Avella are you nuts? porket may nangyari sa inyo may pa ganyan ka ng tawag sa kanya. Hinampas ko ang aking sarili at pilit na tumayo. Para akong pilay na iika-ika palakad sa comfort room niya. Nagbabad ako sa bathtub niya upang maibsan ang nanakit kong katawan dulot ng nangyari kahapon.
Truth be told, It doesn't hurt that much after taking a warm bath, I wore his robe and I smell like him since I used his soap and shampoo. I walked near my clothes to wear it but there is something that caught my attention. Lumapit ako sa side table at napangiti.
A Lavender and Roses flower in a vase with a small letter in a piece of paper. I smiled again while reading his message.
Avella.
Hi, baby. I will apologize first for getting you sore today but will never sorry for what happened yesterday. I do love everything about it. I just need to do something in Manila and will be back very soon.
Let's talk later, I love you.
Emmanuel.
Mind you all, this is a hand written message!
Stop, Avella. Stop smiling like an idiot!
I sacrifice my virginity for him to trust me, para makaalis ako rito. I planned this all along para makaalis sa poder niya at paghigantihan siya.
Napabuntong hininga ako pagkatapos ko mag ayos, lumabas ako ng kwarto at saktong napadaan si Leslie, "Magandang umaga po maam, nakahanda na po ang umagahan ninyo." bati nito sakin, nginitian ko siya at nilapitan.
"Tara samahan mo akong kumain at maglibot sa buong hacienda." alam kong alam niya ang pasikot sikot dahil dito na siya halos lumaki. "
"Po? kumain na po ako pero pwede ko po kayong samahan ibinilin na po sakin ni Sir Emmanuel."sagot niya sakin at ngumiti.
Nauna na siyang maglakad pababa sa hagdan at sinundan ko, luminga linga muna ako para tingnan ang lugar. Pasilyo lang iyon at pareho-parehong kulay ng pintuan.
"Nako maam, sa likod ng hacienda ay mayroong talon. doon laging naliligo dati si Sir Emmanuel at iba pa ninyang pinsan. Siguradong magugustuhan ninyo ang lugar na iyon dahil sobrang linaw ng tubig." masayang kwento niya sa akin,
"Talaga? may iba pa bang magagandang lugar dito sa hacienda? tutal pinayagan na akong mag ikot ikot gusto ko sanang malaman din yung mga daan papunta doon." wika ko,
"Meron din po maam, yung mga taniman ng halaman at prutas sobrang ganda din po doon." dugtong nito.
Pagkatapos kong kumain ay lumapit agad si Fredo at ang dalawang bodyguard na naka uniporme at nakatayo sa parehong gilid ko.
"Silang dalawa po ang naatasan ni Sir Emmanuel na bantayan ka habang naglilibot dahil kailangan po s'ya sa Maynila ngayon." paliwanag niya sakin
"Bakit anong meron sa Manila? nasabi sakin ni Emmanuel na may emergency daw don, is everything fine there?" I asked him, kunwa'y nag-aalala.
"May inaayos lang po siyang mahalagang bagay sa Manila, Ma'am." napatango nalang ako sa sinabi niya at tiningnan ang dalawang bodyguard sa gilid ko.
"Leslie?" tawag ko rito na lumapit agad sakin.
"Po?" magalang nitong sagot sakin.
"Tara igala mo ako sa buong mansion." nakangiti kong sagot sa kanya.
"Ah, sige po ipatatawag ko ang driver para hindi kayo mainit sa paglala—." pero pinigilan ko siya.
"Maglakad nalang dahil hindi pa naman ganoon kainit atsaka tatlong araw na akong nandito at walang masyadong ginagawa." wika ko at tumingin pa sa paligid ng nakangiti upang pagtakpan ang balak ko. titingnan ko ang mga pasikot sikot dito, hindi ko malalaman ang mga maliliit na detalye kung sasakay kami.
"Sige po! magdadala nalang po ako ng payong at damit ninyo kung sakaling maliligo kayo sa talon." nginitian ko siya, hinintay ko siya para kuhanin ang damit ko.
Nauna siyang maglakad at sumunod ang mga bodyguard sa likod ko,"Nasan si Manang Veron? Leslie? Hindi ko siya napansin kanina. " tanong ko sa kanya.
"Ahh, day off niya po dahil magpapacheck up po kasama ang kapatid kong nakakatanda sa akin." sagot niya. habang naglalakad ay nakita ko ang malaking gate, sa gilid nito ay may security guard.
Binalingan ko si Leslie, "Ikaw kailan ang day off mo? para mayaya kitang lumabas ng hacienda?" napangiti siya sa sinabi ko ngunit nawala rin iyon kalaunan.
"Paano po tayo makakagala Ma'am eh di kayo pinalalabas ng Hacienda ni Sir Emmanuel." alanganin ninyang sagot.
"Nako madali nalang yon kakausapin ko siya atsaka kasama naman kita at paniguradong kasama din natin ang bodyguards so, payag ka? gumala tayo kapag nakapagday off mo na?" pampalubag loob kong sagot sa kanya.
"Talaga po? osige po, asahan ko po iyan, sa wakas may kasama din akong mamasyal sa labas ng Hacienda!!!" masaya n'yang sabi sa akin ngumiti nalang ako ng buong tamis habang nagpatuloy sa paglalakad. Napatingin ako sa paligid medyo malayo na ito sa Hacienda tanaw ko na din ang Talon, ang lakas ng bagsak ng tubig nito at totoong malinaw at malinis ang tubig dito.
"Gusto ninyo po bang maligo?" pagkatapos niyang ilagay ang dala ninyang gamit sa kubo. "Oo, pero mamaya nalang muna, titingnan ko muna ang paligid, magpahinga ka muna jan." ani ko at lalabas na sana nang marinig na tumunog ang cellphone niya at lumabas siya ng kubo para sagutin iyon, ang mga bodyguards ay nasa labas rin ng kubo.
Cellphone? may pumasok na ideya sa isipan ko hiramin ko kaya ang cellphone niya? sasabihin kong tatawagan ko si Emmanuel, lumabas ako ng kubo at nakita ko ang isang bodyguard na hawak ang earpiece, halatang nagrereport siya sa amo niya.
"Yes sir, kakalabas niya lang po ng kubo." inirapan ko ito at pumunta malapit sa talon, hindi na nila ako sinundan dahil wala namang mapagtatakasan banda dito. Nakita kong nakangiting lumapit sakin si Leslie, halatang kinikilig. Tamang tama papayag siyang pahiramin ako kung masaya siya.
"Leslie? pwede bang hiramin ko cellphone mo? Tatawagan ko lang sana si Emmanuel nakalimutan ko kase yung phone ko sa bahay." habang ngiti sa kanya, abot abot ang kaba ko na hindi niya mahalata ang binabalak ko.
"Sige po Ma'am." ani niya bago inabot sakin ang cellphone niyang de-keypad, okay na itong pantawag sa magulang ko.
"Sige, punta lang muna ako doon para tawagan siya, alam mo na privacy." wika ko bago pumunta sa isang medyo liblib na pwesto, abot tanaw pa rin naman nila ako doon, nakatalikod nga lang. kapag kasi nawala ako bigla, malalaman nila na tumakas ako at siguradong magsusumbong iyon kay Emmanuel.
Nagmamadali kong tinawagan ang numero ni Mom. Nagring ito, medyo matagal bago sagutin.
"Mom, this time, picked up your phone faster!" I whispered in frustration.
"Hello?, who is this?" sagot sa kabilang linya.
"Mom! this is Avella, I need your help please." sagot ko rito. Hindi ko sinabi na I get kidnapped because I don't want my mom gets hysterical.
Ayoko rin mapunta kami sa media because Emmanuel had ways to make all the allegation towards him just a taboo. He is that powerful.
"Avella? d-dear? are you really Avella, but where are you? I thought you left for vacation?" wika niyo, bakas ang pag-aalala sa tinig.
"No. I'm on Constancia, Send your driver here in Hacienda Napoles. I'll tell you everything when I get home." sagot ko rito, nakita kong lumapit si Leslie kaya nagmadali ako.
"Hmm, yes. See you! I love you so much, bye." wika ko sa kabilang linya at pinatay agad ang tawag, binura ko agad ang numero. Ngumiti ako pagkalingon sa kanya.
"Mukhang napatagal kayo ng paguusap ni Sir Emmanuel ah." nakangiti niyang sabi, binigay ko sa kanya ang cellphone n'ya.
"Oo medyo natagalan, alam mo naman miss ko agad siya dahil hindi ko siya nakasama ngayon maglibot at maligo ngayon sa talon. Salamat sa pagpapahiram Leslie." pagdadahilan ko sa kanya at nilagpasan na siya dahil hindi ko maatim na magsinungaling sa kanya, maganda siyang makitungo sakin pero nakukuha ko siya pagsinungalingan, masyadong mabait si Leslie sa akin. I don't want to involved her to my plans pero siya lang talaga ang makakatulong sa akin. I hope she will forgive me for this.
Napagpasyahan ko na lamang maligo sa talon para makalimutan kahit paano ang mga problema ko dito sa Mansion pati na kay Emmanuel. Matapos kong magbihis panligo ay dali-dali akong tumalon sa tubig, malamig ito pero masarap sa pakiramdam. kahit papaano ay naramdaman kong nakalaya na ako kahit sa totoo ay pagkatapos kong maligo dito ay haharapin ko na ang problema ko kay Emmanuel. Sana matagalan si Emmanuel sa Maynila upang hindi n'ya maabutan ang papadala na sasakyan ni Mama sa akin, Sigurado akong magkakasakit o may dahas na mangyayari.
Ayoko naman may madamay pang ibang tao, dahil sa plano ko, gusto ko lang makauwi ng payapa at magtrabaho muli kahit alam kong kapag nakapasok ka ng payapa sa lugar na ito kabaligtaran na pangyayari sa paglabas mo.
Hinayaan ko munang tangayin ng hangin at lunurin ng nararamdamang kapayapaan ang mga naiisip ko na matagal nang bumabagabag sa akin.
Xoxo, Arabella