To: Ven
Psst. Call me when u get this. U busy ass.
"Maam? Okay na po ung mga product. Nasa conference room na rin po sina Mr. Lim at ung iba pang investors." I immediately bring my phone down to my desk at inaayos ang timpla ng mukha. My secretary is now smilling while peeping on my door kaya naman napahinga ako ng malalim at hinayaang makapag-focus ulit sa trabaho. This is really the stupid part of me.
"Sige. Susunod na ako." Saad ko at tumayo na. Minabuti ko munang patayin ang phone ko para hindi na naman mapadpad kung saan-saan ang aking isip. I manage to release a deep breath bago nilikom ang mga important folders sa table ko at inayos na ang corporate blazer na suot ko.
Pagkapasok ko sa conference room ay sinalubong ako ng mga ngiti ng mga investors ng kompanya. I smile widely at them, ipinapakita na sobrang laking break na naman netong irerelease naming mga produckto. It's an all range of variety, the series of all choices.
Naupo ako sa pinakadulong upuan at nakita ko na ang marketing department para ilatag sa amin ang marketing strategies na maari naming gawin para sa araw na ilalabas ang mismong produkto.
"Good morning Ms. Alcantara, shall we start the presentation?" Bakas ang excitement sa boses ng head ng marketing department habang nakangiting nakatayo sa harap naming lahat habang sa likod naman niya ay ang white screen with the prepared presentation nilang team. I lean my hand up to signal a go at ngumiti rin sa kanila.
"So for this new break of the Glamour, we welcome you the Touch of Individuality." Panimula nila at marahan ko namang binuklat ang mga papel at iilang hard copy ng mga presentation at strategies na balak ng team para sa endorsement at marketing.
"Since this newly set of variety of perfumes showcases individual differences as a unique compliment for each personality, the packaging for each perfume is categorize by the colors that suit the scent of it." Paliwanag sa unahan kaya naman tumango-tango ako. It's a good attack in the packaging lalo pa't people are still aiming for creativity not only on the world of arts but also fashion industry.
Maayos nilang naipresinta ang pinaka-strategy proposal and I might say that it is incredible and fascinating, kahit ako bilang isang consumer ay maeengganyong bumili ng produkto not only because of the packaging proposal but also on the endorsement and marketing proposal, bukod sa social media endorsement, personality endorsement rin ang balak nila along with the people who they think is suitable to each of the perfume in this series to give justice to our own vision.
"Do we still questions from the board?" I ask at nilingon ang mga taong naka-upo sa elongated table. They all shook their head and agree with the presentation.
"Well then, I like to congratulate the marketing department for the job well-done. We are all looking forward for this project. Details for the release of the product will be sent to each and every one of you. That's all for today. Meeting adjourned." I said at nauna ng tumayo and congratulate the team personally. Lahat naman sila ay nahiya sa akin pero nagpasalamat sa appreciation, but they do deserve it.
Nang makabalik sa opisina at para akong aligaga na binuksan ang phone ko ulit. Hindi ko pa nga nailalapag ang mga dala kong files ay halos ibalibag ko na ang phone ko habang inaantay iyong bumukas.
I sat down on the sofa in my office at hinilot ang sentido ko dahil sa sobrang frustration na nararamdaman habang inaantay ang phone na tuluyang bumukas and when it did wala pang isang segundo ay nasa messages na ako.
Nang makitang walang mensahe galing kay Ven doon ay pabalang kong ibinagsak ang phone sa foam sa tabi ko at humalukipkip. Damn this! Ano na bang nangyari sa babaeng 'yon?!
When we got home from Jomalig, maayos naman kaming naghiwalay, aside from saying that she would be busy for the following weeks dahil nga balik practice na sila, wala na siyang sinabi sa akin bukod doon. My god! I'm so stupid to really be furious right now! Dahil lang sa hindi siya nagre-reply sa mga messages ko. I'm not desperate enough na tawagan siya... Ugh!
Kinuha ko ang phone ko at tinawagan na ang numero niya. Inilapag ko pa iyon sa mesa para lamang mapigilan ang sarili ko na paliparin iyon papunta kung saan. I bite the side of my right cheek to refrain myself from shouting in so much frustration! Damn it!
Nag-ring na iyon! At halos tumayo ako sa pagkakaupo ng marinig iyon. Pero para ring malulukot ang mukha ko ng i-declined ang call. This woman! Napakakapal ng mukha! Is she ghosting the hell out of me?!
Ang ideyang pumasok sa utak ko ay parang isang apoy na sinilaban ang buong kalooban ko. I can feel my face heating in anger! Pagkatapos niyang-Pagkatapos ng nangyari- Putang ina mo talaga kahit kailang, Iyssa Veriane, ano?
"You think hahabulin kita? You think this time I'll be a fool again?—"
"Maam, sino pong kausap niyo?" Napapitlaag naman ako sa sekretarya kong bigla na lamang nasulpot sa gilid ko. I frown at her ng makita siyang takang-taka na nakatingin sa akin.
"Bakit hindi ka nakatok?!" Bulyaw ko sa kanya at inirapan naman siya dahil sa nararamdaman pa ring inis sa kaibuturan ko.
"E, maam. Kumatok po ako pero hindi po kayo nasagot tas naabutan kop o kayang nagsasalita—"
"Ano bang kailangan mo?! Straight to the point." Puno ng inis kong sabi kaya naman halos mapatalon siya sa gulat ng hindi ko na pinatapos pa ang sasabihin niya. Inilahad niya sa akin gang mga folders na hawak niyo.
"Hard copy na kailangan niyo pong pirmahan, maam." Mukha na siyang maamong tupa ngayon sa harapan ko kaya naman inismiran ko siya bago kunin ang mga hawak niya at sinenyasan na siyang umalis na dahil baka sa kanya ko pa mabuntong ang galit ko. Mahirap na at baka mawalan ako bigla ng sekretarya.
I manage to massage the bridge of my nose bago tuluyang ibaon ang sarili sa mga nakahilerang trabahong kailangan kong gawin.
I don't want to indulge myself on thinking why isn't she contacting me this time, after everything kahit ang sakit-sakit sa ego 'non.
"What?! Naku, Monique tigil-tigilan mo ko!" sigaw ko sa kanya habang andito kami ngayon sa unit niya. Nagpapasa kasi siya ngayon na pumunta sa OB niya para sa annual check-up niya.
"I'm just saying! Bakit ka ba kasi nagagalit na she's not contacting you? Ano ba kayo? Ikaw isusumbong kita kay Annica. Nawawala na naman 'yang utak mo!" Sita niya sa akin kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. For sure kung andito si Annica ay nasapak niya na ako.
"We had sex on that island, Monique!" Hindi ko na pigilan ang dila ko and for a few moment na tinitignan ako ni Monique ay nakita kong napahawak siya sa sentido niya at marahang hinilot iyon. Ngayon ko lang na-realize na ang tanga ng dahilan ko sa kanya! Jesus Christ! What should I freaking do with myself! Gusto ko na lang magsuicide dahil sobrang rupok ko!
"Tatawagan ko na si Annica—"
"I hate you Monique Angel!" Sigaw ko sa kanya kaya naman tinaasan niya ako ng kilay matapos iyon at kahit ako ay napapikit sa inaakto ko. This is making me act like a crazy stupid girl, smitten in love with that bitch na hanggang ngayon ay hindi pa 'rin ako kinakausap! Ni hibla ng buhok niya ay hindi ko makita.
"E, kasi naman. You're being delirious Aryanna Gayle!" Sigaw niya sa akin habang ipinupusod ang buhok niya. I roll my eyes on her at natuptop na sa sofa niya habang pabalik na siya sa harapan ko.
"Aryanna, bakit ka kasi sumama sa kanya in the first place? A, dahil sinabi niyang she'll win you back? 'Tas ano, ire-reason out mo sa akin na you guys had sex?! Isusumbong talaga kita kay Annica, isinuko mo na naman 'yang pagkatao mo kasama puso't kaluluwa ng 'di namamalayan. Sige." Sabi niya pa at dumaan naman muli papunta sa kabilang parte ng unit niya para matungo ang kusina.
I pursed my lips because of her remarks. Naiinis sa sarili dahil sa katangahan na nararamdaman.
"I didn't ask her again just so you know!" Depensa ko pa na parang kayang pagtakpan noon ang pag-iinarte ko ngayon. Tinaasan niya lamang ako ng kilay bago tuluyang ilingan. Sighing in defeat of making me realize how stupid I am to actually think like this... to feel like this.
It's been... I don't know! After everything that happened. I was ghosted! Ano siya teenager to not have the audacity to tell what happen to her?! Ni isang text wala!
"Alam mo, kung ako sayo. Kapag ayaw huwag ipilit! You live for four years without her presence, ngayong naranasan mo lang ulit ay hindi ka na magkanamaway sa kakaisip. Aryanna, why did you left her for four years just to find your way back to her?" Ngayon ay maayos na ang tono ni Monique ay masinsinan ng tinitignan ako. I sigh on my defeat at tinignan na siya.
"I know. Hindi lang naman si Annica ang nakakaramdam na marupok ka ano. C'mon samahan mo na ko sa OB ko, baka may progress na ko ngayon, o. Let's be positive! Launching niyo na next week, so no to negativity muna tayo." I nod at her kahit pa dama ang bigat sa puso na kanina'y nag-aalab dahil sa nararamdaman.
After namin sa OB ni Monique ay agad 'din akong dumiretso ng uwi para na rin makapagpahinga dahil marami 'rin akong trabahong kailangan tapusin sa mga susunod pang araw.
Days went passed by at ddumating na ang launching date ng bago naming produkto. Muli kong sinilip ang phone ko habang inakabit ang maliit na loop earing sa aking tenga pero wala pa ring mensaheng natanggap doon galing sa kanya. I look at myself in the mirror at inayos na ang tube top jumpsuit na suot ko. Pinewesto ko pa ang belt ng maayos sa gitna ng aking bewang bago huminga ng malaim.
Kinuha ko ang phone ko at nagtipa doon for the last time.
To: Ven
Hey, launching date ng product namin ngayon. I hope you could come.
Matapos iyon ay napabuga na naman ako ng isang malalim na hininga bago muling tumingin sa salalim.
I feel so stupid now lalo pa't alam kong sa sarili ko ay nagtatanong ring ako kung may mali bang nangyari roon sa isla. Aside from my unreasonable jealousy ay wala na naman kaming ibang pinagtalunan. Actually the whole trip is dreamy and surreal, iniisip ko nga ngayon baka panaginip lamang iyon and it's not even true kaya hindi na ako muling kinausap ni Ven. But remembering every heated moment of us, no... It's just too good to be true... but it is real...
Siguro nga, we shouldn't expect people to live up to our imaginary expectations. Kahit naman itanggi ko sa sarili ko, I know I expected that maybe something may happen after it. Now look at me, pathetic and going crazy.
Hindi ko na lang muling inisip iyon dahil kahit papaano nakakasawang maging tanga. Alam kong ginawa ko siyang hobby four years ago, ayoko ng bumalik sa kabaliwang iyon ulit. Not now that I have more priorities than to leap over my feels for someone who isn't even sure with me.
Tama na ang mga panahon na iyon.
When I reach the main branch of Glamour sa may Ortigas ay naabutan kong nagreready na ang mga tao doon. The staff is busy and when they found me walking towards them ay nakita kong mas lalo silang nag-panic. The warmth in me creeps towards my chest ng makitang hindi lamang ako ang nag-effort for the sake of Glamour, these people too. And I want to thank them later on after this event.
Ang vibrant red colors ng shop ay decorated now with specialized bouquet of roses in five colors and two neutral ones for set of this series. Pink, yellow, green, blue, violet, white and black.
"Kamusta kayo rito?" I ask at lumapit sa head ng marketing team ng mamataan siyang nagmamando ng iilang personnel doon. I smiled at her nervous face ng makita ako.
"Madam! Ang aga niyo naman!" Balik niyang sabi sa akin nab akas ang kaba sa tono niya. She's sweating at ang adrenalin sa kanya ay kitang-kita ko.
"Just, Calm dow. I'm just here to be ready. May maitutulong ba ako?" maagap ko namang tanong sa kanya habang siya ay natataranta pa rin.
"Naku, Madam! Patapos na ho kami! Just some retouches and were good for the press. The personalities that we invited are already here. Nandoon po sila sa loob." She said and gesture me to enter the shop. Kaya naman tumango ako sa kanya bago magpaalam at tinahak ang daan papunta sa loob ng boutique.
Andoon na ang pitong celebrities and high-profile people na kinuha nila I can't even imagine how they persuaded this people dahil bigatin ang mga ito sa larangan ng showbiz and corporate business! Grabe! Hands down for our marketing department.
I greeted some of them, lalo pa't nakilala agad nila ako bilang may-ari. I even recognize the one in pink as one of the angles of a famous lingerie brand! Ung isa ay isang sikat na actor in the showbiz industry with his matte black suit, I know she's known for his god-like name. I smiled at him and seeing him wink at me make flush a bit in my insides dahil sobrang gwapo rin naman talaga niya.
"You really are stupid aren't you?" nagulat naman ako ng marinig ang malditang boses na iyon. A small smirk formed in my lips ng makita ko siya. In a very sexy tight hugging body dress paired with a black beret hat na mas lalong pinatingkad ang kagandahan niya, I smile at her ng makita na rin siyang kumislap ang mga mata sa akin.
Her hug is warm like my mother's hug. Namiss ko tuloy sina mama na hindi makakapunta ngayon dahil nasa ibang bansa gawa ng trabaho kasama si papa.
"I don't remember inviting you here, madame." I stated and gave out my most famous smirk at ang guhit ng irita sa mukha niya ang mas lalong nagpabunyi sa kaloblooban ko.
"You stupid bobita talaga. I don't need an invitation to be here! I'm needed here." Sa presko ng pagkakasabi niya ay baka hanginin na ako. I look again at her at kitang-kita na kahit sa katandaan ay sobrang lakas pa rin ng aura na dala niya that even the stars inside my boutique now are all looking at her habang siya ay parang modelong nakatayo roon at nililibot ang tingin sa buong shop.
"You should send me this new series of yours. I like the old one though. Since you're my daughter-in-law, can you personalized a perfume for me." Napataas naman ang isang kilay ko sa request niya and her elegant laugh filled the room lalo pa ng ma-realize ang sinabi niya.
"I know you can't turn me down, though my daughter is plain stupid, I can't say sorry about that. Mana siya sa kanyang ama." Ang alat sa boses niya dahil sa sinabi ay hindi nakatakas sa pandinig ko but even before I can recognize something in her delicate eyes ay itinapat niya na sa mukha ko ang isang bag ng mamahaling clothing line.
"Here, a congratulatory gift for your success... I'm still rooting for you for my daughter. Kung hindi ikaw ang dahilan ng pagiging ganun niya, she better straight up her path because I'll ruin her life again." Ang pagbabanta sa boses niya ang nagpairap naman sa akin.
Excuse me, but your daughter is making my life into a coaster ride, so no thanks lalo pa't hindi ko na kinaya ang biglaang hindi na naman niya pagkausap sa akin. I'm looking like a fool here.
"Mrs. Montevedra! You're here! Could we interview you for a bit! Also with the head of the Glamour! Of course!" Kahit pa gusto kong ismiran iyong media na gustong i-cover ang nanay ni Ven at kunwari lamang na dinamay ako out of respect ay pinaunlakan ko na lamang ang kanilang gusto.
After a few minutes, we started the opening. I didn't expect that a lot of reports and media personality will be coming today and it is a good venture for the boutique! Especially sa product. Some of the samples are highly praised especially those that fit their personality ay nakuha agad ang puso nila. I was smiling giggly about all the compliments and all I could say is how grateful they are because of this. It's so perfect na panandalian kong nakalimutan ang mapait na nararamdaman ko ng mga nakaraang araw.
Habang sumisimsim sa wine flute ko at nakikipagkwentuhan sa ina ni Ven ay nagbabalik sa akin kung paano nga ba siya naging malapit sa buhay ko. She would occasionally send me gifts and she is one of the investor of Glamour, kalaunan ay ibinenta niya rin sa akin ang shares niya so I'll own almost half of the company na sobrang ikinatuwa ko naman.
"No! Let me through! I'll talk to the owner of this stupid boutique! How dare you?!" Naglingunan kaming lahat dahil sa lakas ng boses na iyon.
Alliyah, the head of the marketing team, is stopping someone from getting inside the boutique. Hindi ako nagdalawang isip na lapitan sila dahil sa komosyon na nabubuo dahil doon.
Napapitlag ako when I see Bea on the entrance, verge of lashing out.
"Get off me! I need to talk to the owner of this shop! Their marketing department went to me then after a few days, babawiin nila ang offer! How dare this stupid people!" nagulat ako sa sinabi niya. I look at Alliyah na ngayon ay nakatingin na rin sa akin habang ang isang security guard ay lumapit na para pigilan siyang magpumiglas.
Ang mahaba at pinong itim na buhok ay sumabog na sa mukha niya habang namumula siya sa galit. Alliyah don't even know what to do habang nahihiyang sinisilip ako.
"Get-off me! You—"
"Bitawan niyo na siya." The coldness in my voice remains in the air as they all heard it from me. Si Alliyah ay parang nag-aalinlangan pang gawin iyon pero kalaunan ay binitawan rin si Bea.
I walk towards them, rinig ang tunog ng stiletto sa marmol na sahig as Bea's face is lace with shock and confusion habang naglalakad ako papalapit sa kanya.
"What the fuck are you doing here—"
"You said you want to talk to the owner, andito na ako. Now what?" Ang iritasyon sa boses ko ay rinig na rinig. I can sense that the people are now looking habang ang isang media personel ay abang na abang sa maaring mangyari.
"Huh?! Are you fooling me around?! This bitch is your boss?" Hindi makapaniwala niyang tanong. She even pointed me and hysterically look at Alliyah na nasa gilid ko na at mabilis naman itong tumango.
Nakita ko pang sinuklay niya ang buhok niya para maayos na makita ko ang mukha niya. She remains in her height while I grew taller on her. Tinaasan niya pa ako ng kilay bago suyurin ang kabuuan ko. She's in a tight hugging dress too, mas maiksi kumpara sa karaniwan, partnered with a high-end stiletto with six-inches heels.
"I want you to fire her! She can't handle her job properly!" Taas noo niyang sabi sabay ng pagkrukrus ng kamay sa dibdib habang tinitignan ako ng may panliliit na mata.
"Ano nga ulit ang ginawa niya for you to shamelessly drag yourself here?" Puno ng pang-uuyam ang tanong ko. Narinig ko pa ang mahinang halakhak mula sa ina ni Ven and in one second only, her face changes, now it is wash with full irritation and madness and is about to erupt on me.
"Your damn head of marketing contacted me to endorse one of those damn perfume! Tapos sasabihin na may nakuha na raw sila a few days later! Are they playing with me?!" I roll my eyes in pure irritation ng marinig ko kung gaano kababaw ang rason niya para ipahiya ang sarili ng ganito.
Indeed, not all pretty face has a brain inside. Masyado siyang nasobrahan sa ganda at kinulang sa utak.
"Ow, baby. Did we hurt your ego?" Wala sa sariling asar ko and for the first time, I feel satisfied because of her red face, galit na galit.
"You bitch! Sinadya mo iyon ano?! Just to get your sweet revenge on me!" I was taken back ng sabihin niya iyon. She even takes a step forward to me at tinitigan ako sa mata. Bakas ang pamatay na ekspresyon sa maganda niyang mukha pero hindi na niya ako matitinag ngayon.
"Just because your girlfriend fucked me before, you plot this stupid revenge on me para mapahiya ako! My friends are expecting me in this venture and now? You ruined it." Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. The audacity of this girl is beyond heaven reach!
Bakit parang proud pa siyang may nangyari sa kanila ni Ven behind my back like it is the biggest trophy of her life! I couldn't believe she will be this low!
Hindi lang utak ang wala siya pati common sense! Wala rin! I will surely donate a great amount of money for her brain recovery! Nakakaawa siya! Her neurons must be exhausted because of her stupidity, they couldn't take it and give up. Nakakaawa naman ang utak niya, it's place wronged on her body, baka nasa talampakan niya iyon!
"Um... It's not my fault if there is someone better than you, hindi mo naman ako kasing babaw para mag-aksaya pa ako ng panahon sayo." I said refraining myself from drowning on my thoughts. Sinilip ng aking mata ang ina ni Ven and her familiar devilish face is now resurfacing while Bea is still not done with her range.
"Someone better than me? Excuse me? Even Iyssa left you because of me! Hindi niya kasi kaya iyong committed masyado! She couldn't take someone who is such a dependent in the relationship! You're probably clingy and such an attention seeker! She likes it mature, occasionally lamang nanghihingi ng oras sa kanya, not only sexually but also emotionally." My head hurts as I couldn't take her logic anymore, grabe.Ido-donate ko na ang kalahati ng utak ko sa kanya.
I look at her with fire in my eyes, habang naglalaro pa sa utak ko ang sinabi niya. So they occasionally have sex. Wow, Iyssa Veriane.
Ang mukha niya na ngayon ay nakatutok sa akin, puno ng pagmamalaki. A small smile creeps on my lips habang iniilingan pa siya.
"Are you saying you're having casual sex with Iyssa Veriane?" paninigurado ko pa, sa tunog ng pang-uuyam at pagkadisgusto habang pinipigilan ang puso kong mabasag sa sagot niya.
"Yes, she likes it casual. No string attached. Sorry, did I break your heart?" pang-aasar niya pa. I control my face to hold the disgust in me kahit may parte sa akin na gustong magwala. Gustong tanggaling ang buhok niya sa bunbunan niya.
Cheap fights are not worth my hormones, they are a very big waste of my adrenaline and endorphins. Sayang lang kaya huwag na.
"Oh, no baby. You just announce it to the world that you're a side chick. Aside from being pretty, you also prove them you don't have the brains and to that conclusion, people will only come for you just to bed you. Nothing more, nothing less. Pangkama ka lang ba, Bea?" I whisper softly to her at ang pagbabago sa ekspresyon ng mukha niya ang nagdikta na panalo ako. I look at her ashamed face, mukhang nakita na ang media sa gilid na isinusulat ang bawat sasabihin niya. Too bad she's a known athlete pero napaka basura ng ugali niya.
"And oh, go fuck whoever you want. Huwag ka lang magkalat sa boutique ko, okay? I don't pay thousand just so someone could sweep you away. Sayang ang pera ko." Saad ko at tinalikuran na siya.
The victorious smile is plastered on Mrs. Montevedra's face pero agad ko iyong iniwasan ng bumalik ang sinabi ni Bea kanina. Parang sirangp plaka iyon na paulit-ulit na naririnig ko sa isip ko.
I remember my young heart only distinguishing between love and hate back then. I couldn't hate Ven so I love her hard enough to make a fool of myself. How stupid of me now to even think na sana ganoon na lamang ulit ang nararamdaman ko. Na sana I can only classified things that way, unlike now. Hindi ko alam kung ano ang uunahing damhin.
Galit. Poot. Kahihiyan. Sakit.
I don't know...
It is not the people around me that have faults on my situation now, lalo pa't ako naman ang tumuwid para makamtam ang ekspektasyon nila sa akin but now, looking back at all the things I have surrendered to Ven only to find out that she's still having sex with the mere girl who had broken my trust years ago! Damn it!
I feel so betrayed to the point of not giving a damn anymore! Tangina!
Namumutawi ang sakit sa akin habang dere-deretso akong pumapasok ng comfort room.
The only thing running in my mind right now is that I'm extremely mad.
Galit na galit ang puso ko habang tinitignan ang sarili sa salamin. Walang bakas ng luha pero punong-puno ng hinanakit ang mga mata ko.
Never knowing, until now. That I give her once again, everything that I have ng pumunta kami sa isla na iyon.
My heart, soul and body. Every virtue you could name. I give it all unconsciously but willingly.
And I hate it dahil wala akong ibang masisi kundi sarili ko because I gave in. Nagpadala na naman ako sa puso ko without my brain. How hypocrite of me to ask drag Bea's thinking capacity, e mukhang yung akin rin ay hindi nagana.
Damang-dama ko ang mahigpit na pagliit ng espasyo sa dibdib ko dahil sa sakit. Force is making me hard to breath along with the silent cries that I made habang madiing kinakagat ang pam-ibabang labi, ironically with no tears but my whole heart is crying.
It's like a force from the past has magically in front of me now. At hindi ko na alam ang gagawin ko dahil unti-unti akong inuubos ng pwersang iyon.
Until all I could feel is emptiness.