"Virgo?."
Ang nakangiting mukha ni Radu ay unti-unting napapalitan ng pagkaseryoso. Bumabalik na naman yung dating ng kaniyang nanghihipnotismo na mga mata.
Sa loob ng matagal na panahon, ngayon ko lamang siya natitigan ng ganito ka lapit. Ang mata niyang mapang-akit ngunit mapanganib. Ang ilong na matangos. Ang pisnging makinis. At ang labing mapula. Ewan ko kung alin sakaniya ang nagbago.
"Hey. What's wrong?." May pag-alala sa boses nito.
I smiled at him.
"I d-don't want to lie. I - I really missed you." Sabi ko at nahihiyang nag-iwas ng tingin.
Natitigilang tumitig si Radu sakin. Nilingin ko siyang muli at nagkagat ng labi. Ilang saglit pay hinila niya ako at niyakap ng mahigpit.
"Fuck.... You scared me to death, Virgo."
"Sorry..." bulong ko.
"Why are you saying sorry?." May pangamba pa rin sa boses nito.
Hindi ako sumagot. Imbes ay tumawa na lamang ako at kumalas sa yakap nito.
"What's wrong? Are you still doubting me?. What's bothering you?. Tell me, please."
Nag-iwas ako ng tingin at matunog na ngumisi.
"Namissed lang kita. Di ba pwede?."
Mas lalo niya akong tinignan ng seryoso. Sa totoo lang abot-abot na ang kaba ko ngayon. Hindi pa rin ako sigurado kung tama bang hayaan ko ang aking sarili ngayon.
"You're scaring me..."
I sighed deeply at ibinagsak ang tingin sa magkahawak pa rin naming mga kamay. Hinaplos ko ang likod ng palad niya gamit yung isa kong kamay.
"Honestly, I am also scared." Sabi ko habang nakatingin parin sa kamay naming dalawa.
"Don't be-."
"Hindi mo iyun maalis sakin."
Nagtagal ang tingin ko sakaniya at muli'y nagbuntong hiningang.
"Please understand that this is so hard for meI don't know if If what I feel is enough for me to trust you. Taon ang lumipas. Mahirap sakin paniwalaan ang lahat ng mga sinabi mo. A-ayokong makagulo sa relasyon-..."
"I already told you that It was my mom who wants me to date her. I am not inlove with her. Believe me. Wala na kami..."
"But you w-were once a lover, right?!. She choosed her career over you and you were so broken because of that!. Sinabi iyun ni Egil sakin." Nangingilid na ang luha ko habang nakatingin sakanya.
Napamura si Radu at sandaling nag-iwas ng tingin. I wipe my tears right away.
It's weird how you can actually feel it in your chest and stomach when something really hurts your feelings.
"Is this what's bothering you all these time?!." mariing wika nito.
"Marami pa..." diretsahang sagot ko naman.
"Then, tell me. Everything that's bothering you. Tell me, please. I want to know." Malumanay at paki-usap niyang sabi.
I tried to remove my hand pero mas hinigpitan pa niya iyun. Inilipat pa niya iyun sa lap niya. Nanlaki ang mga mata ko kung gaano kalapit iyun sa kaniya. Perv!
Mabilis kong hinampas ang braso ni Radu at pilit nilalayo ang kamay ko sakaniya. Ngumisi lamang ito at nakipag-hilahan sakin.
Natigil ako ng mapagtantong wala akong laban sa lakas niya. Hinila ako nito at isinandal sa dibdib niya. I was so shocked when I feel his heart beating so loud and fast.
"It's you who I love the most. You're the only reason why my heart is beating this fucking crazy... So please, stop overthinking, babe. It will only ruin you. It will ruin us."
Natutulala kong pinapakinggan ang tibok ng kaniyang puso.... Sobrang lakas ng kalabog nito.
Dinungaw ako ni Radu at dahan-dahang inilapit ang idinampi ang labi nito sa labi ko. Marahan at malalim ang halik nito sakin na naging dahilan ng pagtakbo ng katinuan ko. I'm still totally stunned, especially with how crazy his heart is beating for me...
The next thing I knew ay nakasunod na ako kay Egil palabas ng restaurant nila Mikee. Kanina pa naka-uwi si Radu. Kung di pa siya nakatanggap ng tawag mula sa Daddy nito para sa isang importanteng meeting ay di pa siya aalis.
"Bukas na ako babalik ng kompanya. Kaloka. Sandamakmak na pipirmahan at sunod sunod na mga meeting. Na-iistress ako te." Asik ni Egil.
"Ikagaganda mo yan, ghurl. Laban lang."
"Ai talaga. Mas ikakaganda ko pa talaga to. Ravan!."
Tumunog ang cellphone ni Egil kaya naman sinagot niya agad ito.
"Thank you for calling Jollibee. Can I get your order?!." Maligayang Bungad pa nito.
Natawa ako sa kalokohan ng bakla at tumingin nalang sa mga dumadaan sa kalsada.
Lumayo ako kay Egil at tumingin sa kabilang street. Ngunit ganoon nalang ang pagkatigil ko ng may mahagip ang mga mata kong imahe sa di kalayuan.
Nakatayo lamang ito at kahit naka shades ito ay nararamdaman kong sakin nakadirekta ang kaniyang tingin. Kumunot ang noo ko nang magtagal ang mga mata ko sakaniya.
Maya-maya lang ay tumalikod na siya at nagsimulang maglakad palayo.
Humakbang rin ako ngunit ganon nalang ang paghiyaw ko nang may makabangga ako.
"Sorry, miss..."
Tinignan ko ang lalaking nakabangga sakin. Agad akong kinilabutan ng makasalubong ang mga mata nito. Mapupula ang mga mata nito at malaki siyang tao. Nakasuot siya ng itim na sumbrero at Denim na jacket.
"Okay ka lang, miss?." Tanong niya sabay humawak sa braso ko.
Agad kong hinawi ang braso ko mula sakaniya at lumayo. Nagulat ang lalaki sa kilos ko at tinignan ako nang matagal.
"O-okay lang. Pasensya na rin."
I don't know, but I don't feel good after I looked at him.
"Te?! Anong nangyare?! Okay ka lang?." Nakalapit na pala si Egil samin.
I turned to him and I nodded.
"Mag iingat ka sa susunod, miss." Sabi nung lalaki.
Tinanguan na ako nung lalaki at agad na umalis. Sinundan ko ito ng tingin hanggang sa makalayo na ito.
"Ano yun? Nakakatakot naman ang porma nun. Parang mga kontrabida sa probinsyano. Tapos na ba yung palabas ni Cardo Dalisay?." Ngiwi ni Egil sabay lingun dun sa lalaki.
Habang bumabyahe kami ay di mawala sa isipan ko ang nakita kong taong nakatingin sakin at yung lalaking nakabangga ko kanina. Just a weird day thou. Until, umabot sa point na kinilabutan na ako.
Nawala lamang yung pagiisip ko ng tumunog ang phone ko.
"Namissed ka kaagad ng Baby boy ah..." panunuksong sabi ni Egil.
"It's Nixon..."
Natutop agad ni Egil ang bibig niya at nilingun ako. Sinagot ko na yung tawag.
"Hi! I missed you. Kamusta?." Bungad niya.
"Hi! Okay lang. Magkasama kami ni Egil ngayon. Ikaw? Kayo riyan?."
"Hello, papa Nixon!." Biglang singit naman ni Egil.
Rinig namin ang pagngisi ni Nixon. I put the call on loudspeaker.
"Kamusta kayo, Egil?."
"We're super duper fine here. Don't worry about, Virgo. She is in good hands, Nixon. Very very good hand..." sabi ni Egil sabay tinignan ako ng nakakaloko.
"Mabuti naman kung ganun..." Nixon
Humalakhak si Egil.
"Pero, hindi di ko rin naman masisisi ang mga lalaking tumitingin sakaniya, Nix. Alam mong diyosa ang kaibigan namin."
Pinandilatan ko si Egil at kumindat lamang ito.
"I know..." Nixon, he sighed. "I can't wait for her to come home."
Nagkatinginan kami ni Egil at nagkasenyasan. I know the he knows what I am thinking right now. Dati palang ay sinasabi na nila saking may nararamdaman silang espesyal na pagtingin si Nix sakin. Ayoko ko lang talagang eentertain pa ang ideyang iyun.
Napalunok na lamang ako at ini off ang loud speaker.
"Uh. Nix. Salamat nga pala sa pagbabantay kay Ate Raquel at Niccolo, ha. Uuwi din ako pagkatapos ko rito..."
"No problem, Virgo..."
Hindi rin nagtagal ay natapos na ang tawag namin ni Nixon. Pagbaba ko ng phone ay agad akong nagpakawala ng buntong hininga.
"Sino ang pipiliin ko. Ikaw ba na pangarap ko o siya bang kumakatok sa puso ko. Oh! Anong paiiralin ko isip ba o ang puso ko. Akoy litong-litong-lito. Sino ang pipiliin ko. Mahal ko o Mahal ako..." malakas na kanta ni Egil sabay overtake sa isang SUV car.
Masyadong mabigat ang iniisip ko para makitawa sakanya. I am even preoccupied to think more about it.
Why is it so hard to love someone without hurting anyone?. Bakit di nalang masaya lahat?. Bakit kailangang may masasaktan pang-iba?.
Naka-uwi na kaming lahat. Dumiretso ako sa kwarto at nagbihis. Lumabas ako at pumuntang sala. Andun si Mikee. Nanunuod ng TV. Tumabi ako sakanya at yumakap.
"Oh. Anyare sayo?." Aniya
"Torn between two lovers yan!." Sigaw ni Egil mula sa pool.
Naliligo ito kasama si Juancho.
"Two lovers?! Sino?." baling sakin ni Mikee.
Humalakhak lamang si Egil at lumangoy na. Ngumuso nalamang ako at mas yumakap pa kay Mikee.
"What is it? Tell me." Seryosong tanong ni Mikee.
Huminga ako ng malalim at nagbuntong hininga. Itinutok ko ang mga mata ko sa telebisyon.
"Parang may idea na ako kung sino. Si papa Nix ba ito?."
I bit my lower lip and nodded.
"Alam mo bang nagtetext iyun samin. Nagtatanong lagi tungkol sayo."
Agad akong kumalas sakanya at di makapaniwalang tinignan ito.
"I think he's hoping so much for the both of you. Ilang taon din kayong magkasama nun."
"He's a good friend." Yun nalamang ang nasabi ko.
Sa kawalan pa ng masasabi ay bumalik ako sa pagkakayakap kay Mikee. Natahimik na kaming dalawa at nanuod na lamang ng palabas. Hindi ko na alam pa yung sunod na nangyari sa pinapanuod ko. Sa tingin ko ay nakatulog na ako.
I slowly open my eyes when I felt a hand softly caressing my face. Dumilat ako at una kong nakita ang blurry figure ng isang tao.
Napapikit akong muli ng may labing dumampi sa noo ko. Ng dumilat muli ako ay nakita ko na ang mapupungay na mga mata ni Radu.
I'm sleeping on his lap!
Agad akong bumangon at nag-ayos ng buhok. Shit!. He chuckled when he see me panicking.
"A-Anong oras na?!."
Anong oras ba ako nakatulog kanina?! 4? 5 pm?!.
"It's quarter to 7." Sagot niya
"K-kanina ka pa ba? Bat dimo nalang ako ginising?."
Tumawa si Radu at hinagilap ang kamay ko. He pulled me closer to him and hugged me.
"I already cooked for us." He whispered.
Lumayo ako sakaniya at tinignan ang kabuuan nito. Naka-uwi na siguro siya sa unit niya. Naka-dark gray sweatshirt at black shorts na ito.
"S-sandali lang..." Bumaba ako ng couch at nagmamadaling nagtungo sa kwarto ko. Nakasalubong ko pa ang nagngingising aso na si Egil.
Dumiretso ako kaagad sa banyo. Agad akong naghilamos at nagsepilyo. Mabilis akong naghanap ng susuotin. Since kaswal lang naman ang suot niya edi kinuha ko nalang yung itim kong slip dress. Puting tshirt ang ipinaloob ko dun. I just let my hair down.
Lalabas na sana ako ng kwarto ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa duon ang Nagngi-ngising aso na si Mikee at Egil.
"Ang malanding Diyosa....ay seeessss..." Egil
Kumapit silang dalawa sa magkabilang braso ko at sabay na lumabas na kami ng kwarto. Ng makarating sa sala ay agad na lumingun si Radu samin.
He smiled at me. Tumili ang baklang Egil na agad namang kinurot ni Mikee. I bit my lower lip at natatawa nalamang habang nakikipagtitigan pa rin kay Radu.
"Paki-suli nalang ng babygirl namin later. Cinderella kasi yan. Hanggang 12 midnight lang yung spell." ani ni Mikee
"No worries, Mikee." Ngiting sagot ni Radu.
Nagpa-alam na ako sa mga kaibigan ko at hinatid na nila kami hanggang sa labas ng pinto. Ng makasakay na kami ni Radu sa elevator ay bigla nalamang kaming nagkatinginan at sabay na nagpakawala ng tawa.
Parang mga tanga.
"Come here..." hinila niya ako palapit sakaniya at niyakap.
"Bakit ka lumipat ng condo?." I asked.
"All the corners of that unit reminds me of you."
I cant help but smirk.
"Oh? Dahil lang dun lumipat ka?."
He slowly nodded.
"Kailan ka lumipat.?"
He heaved a deep sigh at malungkot akong nilingun.
"It was the day that I saw Darryl visited you in Siargao."
"S-Seryoso?!."
He nodded again at hinalikan ako sa noo. Pumunta ba siya dati sa Siargao?! Kailan yun? Kung nakita niya si Darryl duon. I think that was 3 years ago?!.
"It doesn't matter anymore. I have you now."
He opened his unit using a card. Una niya akong pinapasok sa loob at awtomatikong umilaw ang kaniyang unit.
Literally, my jaw dropped. Di gaya nung una niyang condo, this time, the interior has a combination of brown and different shades of gray. Bubungad din sayo ang napakalaking overlooking window na tanaw na tanaw ang kalangitan at ang buong kamaynilaan.
May yellow lights ang edge ng bawat wall. From the 4 LED rings chandelier, furnitures, wall designs, paintings, and all are darkly elegant. Halatang maarte ang may-ari ng unit na ito.
Lumipat ang tingin ko sa mga braso ni Radu ng yumakap siya sa bewang ko mula sa likuran.
"Let's eat, babe...."
"Babe?!" Asik ko
Tumawa si Radu at ipinatong ang baba niya sa balikat ko. Dinampian niya ng halik ang leeg ko.
"Why? Do you want me to call you baby?."
Suminghap ako at tinampal ang braso niyang nakapulupot sakin.
"Ang corny mo!." Tatawa kong sabi.
Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at nagpatianod sakanya ng maglakad na siya patungo sa dining room. Nakayakap pa rin siya sa bewang ko.
May nakahanda na nga duong pagkain sa mesa. Inalalayan na niya akong maupo at sa tapat naman siya.
"Come on. Taste it." Aniya
Nagkibit balikat ako at dinampot na ang fork and knife. Paborito niya ata talaga ang steak. Yun ang una niyang niluto para sakin dati.
"How was it?."
Napangiti nalamang ako sa wariy hindi malaman ang isasagot. May di ba siya kayang gawin?!. Why is he so good in all.
Sa kawalan ko pa rin ng masasabi sa niluto niya ay nagthumbs up nalamang ako at ngumiti sakanya sabay pumikit pa. He mocked me. Natawa nalamang din ako dahil ang cute niyang tignan.
Nagkuwento siya sakin tungkol sa pag-aaral niya sa harvard. Nagkwento rin ako tungkol sa mga naging trabaho ko sa Surigao.
"I hate it when customers talk and stare at you. And why did you worked in that place? Alvin was right. May degree ka. Why didn't you look for a better job?." Biglang sabi nito
"Eh? Anong mali sa pagiging waitress?!. Marangal na trabaho naman yun." Nakangusong wika ko
"There's no problem with it, babe. It's just that..its so hard to see you doing...that work."
Nanliliit ang mga mata kong tinignan siya. Ngumuso pa lalo ako ng tinaasan niya ako ng isang kilay.
"And why is your custome like that?!. I can almost see men fantasizing you. Damn it. If Alvin didn't stopped me....Tsk." Nalukot ang kaniyang mukha at nag-iwas na lamang ng tingin. Batid koy yung suot ko sa show ang tinutukoy nito.
Humalakhak ako habang tinitignan siyang namumula. Umirap si Radu at uminom nalamang ng wine.
"Bakit dimo ako pinapansin nun? Ha? Alam mo bang badtrip na badtrip na ako sa kasupladuhan mo.?!..."
"Really? Hindi halata. Umiyak ka nga nung akala mong nawawala ako dun sa Rock pools..."
Namilog ang bibig ko dahil sa sinabi niya. He smirked cockily and played his fingers on his wine flute. Nakaka-inis.
So, nakita niya akong palihim na umiiyak. So that means he was looking at me. Tss.
"Ang manhid mo kasi..." mapakla kong sabi
"Sino ba ang nang-iwan?."
Napanguso nalamang ako sa kawalan ng maisasagot. Kainis naman tong lalaking to. Namemersonal agad.