"တင်း..တောင်"
အိပ်မောကျနေစဥ် ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ထွက်ပေါ်လာတဲ့ ဘဲလ်သံကြောင့် Jiminလူးလွန့်သွားရသည်။ ဆက်တိုက်မြည်နေတဲ့အသံကြောင့် နောက်ဆုံးတော့ အိပ်ရာကထဖို့ပြင်လိုက်တော့သည်။
"Jungkook ah"
"ဟင်"
နံဘေးမှာအိပ်နေသည့် Jungkookလည်း ဘဲလ်သံကြောင့် နိုးသွားပုံရသည်။ ခေါ်သံကိုတချက်တည်းနှင့် ပြန်လည်ဖြေဆိုလာသည်။
"ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်သူတွေလဲ"
အိပ်မှုန်စုံမွှားဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှထလိုက်ပြီး အပြင်တံခါးသွားဖွင့်ဖို့ပြင်ရတော့သည်။ ကုတင်ပေါ်က နောက်ထပ်လှုပ်ရှားမှုကတော့ Jungkookပါ ထလာခြင်းဖြစ်သည်။
"သား နိုးပြီလား ကြည့်ထားလိုက်ဦး"
Jungkookကို ဦးအောင်မှာခဲ့လိုက်ရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ Jiminထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ မီးမဖွင့်ထားသော်လည်း ဘယ်နေရာမှာ ဘာရှိလဲဆိုတာကို သိနေပြီမို့ တံခါးဆီကို တန်းတန်းမတ်မတ်ရောက်သွားခဲ့သည်။
"ဟင် ဒယ်ဒီ ဒီအချိန်ကြီးဘာလုပ်ဖို့လဲ"
အပေါက်ဝမှာ ရပ်နေတဲ့ ဖခင်ဖြစ်သူနဲ့ညီဖြစ်သူကိုကြည့်ရင်း Jimin နားမလည်သလိုမေးလိုက်မိသည်။
"ငါ့မြေးရော"
"ရှိတယ် ဝင်ခဲ့လေ"
နှစ်ဦးလုံး တိုက်ခန်းထဲဝင်ပြီးသည်နှင့် Jiminလည်း တံခါးပြန်ပိတ်ကာ နောက်မှအသာလိုက်ခဲ့လိုက်သည်။
"မီးဖွင့်ဦးလေ"
"အာ ဟုတ်ကဲ့"
ချလောက်။
ချက်ချင်းလင်းကျင်းသွားတဲ့ အခန်းကြောင့် မျက်လုံးအနည်းငယ်တော့ စူးသွားသည်။ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ မနက်ငါးနာရီရှိသေးသည်။
အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသည့်Jungkookလက်တွေပေါ်မှာ သားပါ,ပါလာသည်။ ကြည့်ရတာ သားလည်းနိုးသွားပုံပဲ။ ငိုတော့ငိုမနေတာမို့ စိတ်တချက်အေးသွားရသည်။
"မြေးရေ"
အဖိုးဖြစ်သူက အသံပေးလိုက်တာမို့ Jungminလေးရဲ့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေက ဒယ်ဒီ့ဆီရောက်သွားခဲ့သည်။ ပြီးသည်နှင့် ပွစာတက်နေသော ဆံပင်လေးများနှင့် မျက်လုံးတွေပါမှိတ်သွားသည်အထိ ရယ်ပြလေသည်။
ညဝတ်အင်္ကျီကိုမှ အထက်အောက်အဝါရောင်ပိစိလေးနှင့် ချစ်ဖို့ကောင်းနေသောမြေးဖြစ်သူကို အဖိုးရဲ့လက်တွေထဲ Jungkook ထည့်ပေးလိုက်သည်။ သွက်လက်နေသည့် Jungminတို့ကတော့ ဖိုးဖိုးရဲ့အသည်းတုန်လေးပင်။
"မင်းတို့ ဘယ်အချိန်ထိအိပ်နေတာလဲ စောစောပြင်ဆင်ထားမှပေါ့"
"အချိန်ရပါသေးတယ် ဒယ်ဒီကလည်း"
မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ Jungkookနဲ့အတူ ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း ဖြေလိုက်သည်။ ဒီနေ့က သူတို့နှစ်ဦးရဲ့တရားဝင်လက်ထပ်ပွဲကျင်းပမည့်နေ့ဖြစ်ပေသည်။ ထို့အတွက်ထင်ပါရဲ့ ဒယ်ဒီတို့ကတော့ အစောကြီးကြိုလို့ပင် ရောက်ရှိလာသည်။
"Jungminလေးအတွက်ပါ ဝတ်စုံအပ်ထားတယ်"
"ချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့မှာပဲ"
ဖိုးဖိုးလက်တွေပေါ်မှာ ငြိမ်ငြိမ်လေးရှိနေသည့်သားကိုကြည့်ပြီး Jiminပြုံးလိုက်မိသည်။ အိပ်ရာနိုးကာစဆိုပေမဲ့ သွက်လက်မြူးထူးနေသည့်သားက သူတို့အားလုံးကို လှည့်ပတ်ကြည့်ကာ စကားတွေလိုက်ပြောလို့နေမြဲပင်။
"သားက နေပါ့မလား"
"မနေလည်း ခဏတဖြုတ်တော့ဝတ်ပေးရမှာပေါ့ ဓာတ်ပုံရိုက်တဲ့အချိန်လေးပဲဖြစ်ဖြစ်"
ပြောလည်းပြော အိပ်လည်းအိပ်ချင်တာမို့ Jungkookရဲ့ ပခုံးထက်ဆီ ခေါင်းတင်လိုက်သည်။ နဖူးပေါ်ဝဲကျလာသည့် ဆံပင်တွေကို Jungkookက ချက်ချင်းဆိုသလို သပ်တင်ပေးလေသည်။
"လုပ်လုပ် ပြင်စရာရှိတာပြင်ရအောင်"
"ဒယ်ဒီကလည်း ရောက်ဖို့လိုပါသေးတယ်"
Jungkookပခုံးပေါ်က မရွေ့ဘဲမျက်စိမှိတ်လျက်သား ဆိုလိုက်သည်။ အိပ်ချင်သေးပါတယ်ဆို။
"ဒီကောင်လေးဟာလေ"
ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့ ဆူဆူပူပူစကားသံတွေကိုနားထောင်ရင်း Jimin ပြုံးနေမိသည်။ မိသားစုဆိုတာ ဒီလိုမျိုးလေးထင်ပါရဲ့။
"ဒယ်ဒီတို့ တခုခုသောက်ဦးမလား မနက်စာဖြစ်ဖြစ်ပြင်လိုက်မယ်"
အသားမကျသေးပေမဲ့ Jiminမှာထားသလိုပင် ဒယ်ဒီဟုခေါ်လိုက်သည်။ အထူးအဆန်းဖြစ်သွားပုံပေါ်ပေမဲ့ မနေတတ်တာမို့ထင် သားရဲ့အဖိုးက Jungkookအား တချက်သာကြည့်ပြီး မျက်နှာလွှဲသွားသည်။
"ငါ့မြေးအတွက်သာ လုပ်ပါ ငါတို့ကစားခဲ့ပြီ"
"ဟုတ်ကဲ့"
အလိုက်တသိပင် ခေါင်းကြွပေးတဲ့ Jiminဘေးမှ Jungkookတစ်ယောက် ခပ်သုတ်သုတ်ထထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ ဒီအချိန်ဆို သားကနို့သောက်နေကျလေ။
နို့ဗူးဖျော်ပြီးသွားတော့ သားလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်သည်နှင့် သားကနှုတ်ခမ်းထော်ကာ မျက်လုံးစုံမှိတ်မှေးရင်း ဇိမ်ကျနေတော့သည်။ နာရီဝက်လောက်နေတော့ သူတို့အကုန်လုံးလည်း မင်္ဂလာပွဲကျင်းပမည့်နေရာကို ထွက်ခဲ့ဖို့ပြင်လိုက်ကြတော့သည်။
"တူလေးကို ကျွန်တော်ခေါ်ထားပေးမယ်"
"အင်း ဟျောင်းသွားပြီနော်"
သားနှင့်ညီဖြစ်သူကို အတူထားခဲ့လိုက်ရင်း Jiminတို့လည်း ပြင်ဆင်စရာရှိတာပြင်ဆင်ဖို့ အခန်းအသီးသီးထဲဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းထဲသို့ မဝင်ခင်လေးမှာတင် Jungkookက သူ့နှုတ်ခမ်းတွေအား နမ်းဖြစ်အောင် နမ်းလိုက်ပါသေးသည်။
တစ်ပတ်ပြီးတစ်ပတ် ကျော်လွန်သွားတဲ့ နာရီလက်တံတွေနောက်မှာ Jiminရင်တွေက အဆမတန်အခုန်မြန်နေခဲ့သည်။ Jungkookက သူ့စိတ်ကြိုက်ပွဲလုပ်စေတာမို့ သိပ်ပြီးကြီးကျယ်မည့်ပွဲမျိုး Jiminမရွေးလိုက်ပါ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် Jungkookရောသားပါ သူ့အနားမှာရှိနေခဲ့ပြီမို့ သူ့အတွက်လုံလောက်နေပါပြီ။ ခပ်ပြေပြေလိမ်းခြယ်ပေးခံနေတဲ့ မျက်နှာပြင်က မှန်ထဲမှာ အတော်အတန်ကြည့်ကောင်းလို့နေသည်။
ကိုယ်နဲ့တိုင်းပြီးချုပ်ထားတဲ့ အဖြူရောင်ဝတ်စုံက သူနှင့်လိုက်ဖက်စွာပင် ခန္ဓာကိုယ်ထက်မှာနေရာယူထားသည်။ မင်္ဂလာပန်းလေးကို ရင်ဘတ်မှာထိုးလိုက်ပြီးသည်နှင့် ပွဲအတွက်ပြင်ဆင်မှုက အစစအရာရာ ပြီးပြည့်စုံသွားခဲ့သည်။
"ဂုဏ်ယူပါတယ်နော်"
"ကျေးဇူးပါ"
မှန်ထဲမှာပေါ်လွင်နေသည့် မိမိရိပ်သွင်ကိုကြည့်ကာ Jimin အလိုလိုပြုံးလိုက်မိသည်။ အဖြူရောင်တွေကို သူအင်မတန် နှစ်သက်လွန်းပါသည်။
ပန်းခြံလေးထဲမှာပဲ ကျင်းပမည့်ပွဲဖြစ်တာမို့ လျှောက်လမ်းရဲ့တဖက်တချက်မှာ ပန်းပင်တွေကိုအစီအရီ ပြင်ဆင်ပေးထားသည်။ တရိပ်ရိပ်ဝင်ရောက်လာတဲ့ အသိမိတ်ဆွေတွေကတော့ ခုံဖြူဖြူလေးတွေမှာ နေရာယူနှင့်နေကြလေပြီ။
"ဒယ်ဒီ"
"သွားကြစို့"
Omegaလေးနံဘေးရောက်လာသည့် ဖခင်ဖြစ်သူက သူ့လက်မောင်းမှာ လက်ကလေးချိတ်စေပြီး အခြံအရံအနည်းငယ်နှင့်အတူ အခန်းလေးထဲမှ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
အဖြူရောင်အိန်ဂျယ်သည် ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသောမင်္ဂလာဝတ်စုံနှင့်အတူ လျှောက်လမ်းအတိုင်း ပန်းတွေကိုကျော်ဖြတ်ကာ Jungkookဆီ လှမ်းလာနေခဲ့ပြီ။
ထိုင်ခုံထိပ်ဦးပိုင်းမှာ ထိုင်နေသည့်ညီဖြစ်သူရဲ့လက်တွေပေါ်မှ Jungminကလေးကတော့ ဝတ်စုံပြည့်ကိုမှ လည်ပင်းမှာ ဖဲပွင့်သေးသေးပိစိကလေးနှင့်။
အနက်ရောင်ဝတ်စုံပြည့်လေးနှင့် အူယားစရာ လုံးတုံးတုံးသားသားကို ပြေးဖက်ချင်စိတ်အား Jiminအင်မတန်ချုပ်တည်းထားရသည်။ သားက သူ့အဖေလို လူချောလေးပဲ။
သူ့Mommyကိုမြင်တော့ လက်ကလေးနှစ်ဖက်လှမ်းနေသည့် Jungminက အင်မတန်အသည်းယားဖွယ်ကောင်းနေလေသည်။
အဖြူရောင်နှင့်ဆန့်ကျင်စွာပင် သားနည်းတူ အနက်ရောင်ဝတ်စုံဝတ်ထားသည့် Jungkookက သူ့အားလာရောက်ကြိုဆိုသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူက Omegaလေးရဲ့လက်ကိုဆွဲယူကာ Alphaလက်ထဲ စိတ်ချလက်ချ ထည့်ပေးလိုက်သည်။
ထို့နောက် နှစ်ဦးသား မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်လိုက်ရင်း ကျမ်းကျိန်ဆိုရသည်။ တလျှောက်လုံး Jiminမျက်နှာလေးကိုကြည့်ရင်း Jungkookရင်ထဲ မြတ်နိုးစိတ်က အလျှံအပယ်ပင်။
လက်ထပ်လက်စွပ်အပြန်အလှန်ဝတ်ပေးနေသည့်အချိန် Omegaလေးရဲ့ ဖူးမို့မို့လက်ကလေးကို Jungkook ခပ်ဖွဖွဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
"သတို့သားနှစ်ဦး အကြင်နာပေးနိုင်ပါပြီ"
စကားအဆုံးတွင် Jiminမျက်နှာဖူးဖူးဆီကို ဦးတည်လိုက်ရင်း အနီသွေးကြွနေသည့်နှုတ်ခမ်းအစုံကို အကြင်နာလှလှခြွေလိုက်သည်။ လက်ခုပ်သံတဖြောင်းဖြောင်းကြားမှာ နှစ်ယောက်လုံးပြုံးလိုက်မိသည်။
"Jungkook ah ဘာလို့ငိုနေတာလဲ"
မျက်ရည်တွေကို Omegaလေးက ဖယ်ရှားပေးဖို့လက်လှမ်းလိုက်သည်။ သို့သော် လမ်းတဝက်မှာတင် Alphaက ဖမ်းယူဟန့်တားလိုက်သည်။
"ကိုယ်ပျော်လို့ပါ"
"Jungkookရယ်"
ဝမ်းသာမျက်ရည်စက်တွေက Alphaတစ်ယောက် မည်မျှပင်ပျော်ရွှင်နေရလဲဆိုတာကို ပေါ်လွင်အောင်ပြသနေသည်။ Omegaလေးသည်လည်း Alphaနည်းတူ မျက်ရည်ကြည်တွေဝေ့ဝဲလာခဲ့သည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုယ့်ကိုလက်ခံပေးလို့"
Alphaဆီကစကားကို Jiminအပြုံးတစ်ပွင့်နှင့်အတူ လက်တွေကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး တုံ့ပြန်လိုက်သည်။ ခါးတွေဆီသွယ်ယှက်လာတဲ့ Alphaရဲ့လက်တစ်ဖက်ကြောင့် နှစ်ဦးသားရဲ့ကိုယ်တွေက နီးကပ်သွားရသည်။
"မင်္ဂလာပွဲကို ဂုဏ်ပြုပါတယ်နော်"
Hueningသည်လည်း ဂုဏ်ပြုစကားဆိုရင်း Jungminလေးအား Jungkookရဲ့လက်တွေပေါ် လွှဲပြောင်းပေးလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးပါ"
ဖဲပွင့်ပိစိလေးနှင့် ချစ်စရာကောင်းနေသည့်သားရဲ့ ဖောင်းမို့မို့ပါးလေးနှစ်ဖက်လုံးကို Jimin ခပ်သွက်သွက်ပင် ငုံ့နမ်းပစ်လိုက်သည်။ ပျော်ရွှင်သွားသည့်သားက တခစ်ခစ်ရယ်မောရင်း Jiminမျက်နှာကို လက်ပိစိလေးတွေနဲ့ ဆွဲယူဖို့ကြိုးစားနေလေသည်။
"ငါ့သားနဲ့မြေးကို စိတ်ချမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒယ်ဒီ"
မျက်နှာတည်ကြီးနှင့်ဆိုပေမဲ့ Jungkook နားလည်ပေးနိုင်ပါသည်။ ဖခင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ သားဖြစ်သူ Omegaလေးကို နှမြောရှာမှာပေါ့။
"Jungkookလေး သားငယ်"
"တီတီ!"
Jungkookနှင့်သိကျွမ်းပုံရတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးကို Jiminမသိပေမဲ့ မျက်နှာပေါက်ကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ယောက်နှင့်ဆွေမျိုးသားချင်းဖြစ်မယ်ဆိုတာကို မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။
"ဒီလိုအချိန်မှာ ပြောဖို့သင့်တော်မလားမသိပေမဲ့ တီတီ့သားကြီးအစား တီတီကပဲတောင်းပန်ပါရစေ"
"မဟုတ်တာပဲ မလိုအပ်ပါဘူး မတောင်းပန်ပါနဲ့"
"လိုတာပေါ့ သားကြီးရဲ့အမူအကျင့်တွေ လုပ်ရပ်တွေအတွက် မိဘတစ်ဦးအနေနဲ့ သားအပေါ် ပြောမပြတတ်အောင် အားနာပြီးရှက်မိပါတယ် ဒါကြောင့် တောင်းပန်တာကိုတော့ မငြင်းလိုက်ပါနဲ့ သားရယ်"
Jiminထင်သည့်အတိုင်းပင် ထိုအမျိုးသမီးက ချာမင်၏မိခင်ဖြစ်လို့နေခဲ့သည်။ သူမရဲ့မျက်ဝန်းတွေက Jungkookအပေါ် မည်မျှအားနာကြောင်း အတိအလင်းဖော်ပြလို့နေသည်။
"ဒီက Jungminလေးရဲ့ Mommyကိုလည်း တောင်းပန်ပါတယ် ဆင်ခြေပေးတာမဟုတ်ပေမဲ့ ဒီအကြောင်းတွေကိုမသိခဲ့လို့ လက်ထပ်မဲ့ကိစ္စကို သဘောတူခဲ့မိတာပါ"
"ရပါတယ် ကိစ္စမရှိပါဘူး"
မျက်ရည်တွေဝိုင်းနေသည့် အမျိုးသမီးကို Jiminအပြုံးတစ်ပွင့်နှင့်သာ နားလည်ပေးနိုင်ကြောင်းပြောလိုက်သည်။ ပြီးတာတွေလည်း ပြီးခဲ့ပြီပဲ။
"သားတို့စိတ်ချနော် သားကြီးကို အခုလိုထပ်ပြီးမဖြစ်စေရဘူးလို့ တီတီကတိပေးတယ် ဒီညနေပဲ သူ့အဖေဆီကိုပို့တော့မှာမို့ ဘာမှပူစရာမလိုတော့ဘူး"
Jungkook ဘာမှမပြောမိ။ သူနှင့်Jiminကြားမှာ အနှောင့်အယှက်အဖြစ်ရှိခဲ့တာမှန်ပေမဲ့ မုန်းတီးတဲ့အဆင့်ထိတော့မရောက်ခဲ့ပါ။ သူJiminကိုယုံတာမို့ နောက်ပြီး ကံကြမ္မာကိုယုံတာမို့။
"မင်းတို့ကို အန်ကယ်လ်ကသဘောတူမှာမဟုတ်ဘူး" ဆိုပြီး အိမ်အရောက် အသံကောင်းဟစ်ခဲ့တဲ့နေ့က Jungkook အမှန်တိုင်းဝန်ခံရမယ်ဆိုပါက ထိုစကားကို စိုးရိမ်ခဲ့မိပါသည်။ သို့ကြောင့်ပင် Jiminဆီလိုက်သွားမိပြီး အပြီးခေါ်ခဲ့ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့မိခြင်းပင်။
အခုတော့ ထိုသို့ပြောခဲ့ခြင်းကိုပင် သူကတပြန် ကျေးဇူးတင်မိသည်။ မဟုတ်ပါက သူ Jiminကို လက်လွှတ်ရတော့မလို့။
"ပျော်ရွှင်စရာမိသားစုလေး ဖြစ်ပါစေကွယ် တီတီ့ကိုခွင့်ပြုပါဦး"
"ဟုတ်ကဲ့ ကောင်းကောင်းသွားပါ"
တရွေ့ရွေ့ထွက်ခွာသွားသည့် အမျိုးသမီးရဲ့ကျောပြင်ကိုကြည့်ရင်း Jiminနှင့်သားကို ပိုပြီးတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ထွေးဖက်ထားမိသည်။ အခုကစပြီး သားနဲ့Jiminကို ဘယ်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မနှောင့်ယှက်စေရတော့ဘူး။
"ဓာတ်ပုံရိုက်ပါမယ်"
ကင်မရာမန်းရဲ့အသံကြောင့် မိသားစုဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့အတွက် အသီးသီးနေရာယူလိုက်သည်။ ကင်မရာမီးတဖျတ်ဖျတ်အောက်မှာ လူးလွန့်နေသည့်သားကို ထိန်းရင်း အကုန်လုံးက အပြုံးကိုယ်စီနှင့်သာ။
"သတို့သားနှစ်ဦး အကြင်နာပေးတဲ့ပုံလေးရိုက်ပါမယ်"
ဒါမျိုးကတော့ Jungkookရဲ့အကြိုက်ပင်။ ချက်ချင်းဆိုသလို ကိုယ်ကိုကိုင်းငုံ့လိုက်ရင်း Jiminရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးကို ဒုတိယအကြိမ် နမ်းလိုက်သည်။ Jiminကိုယ်တိုင်ကလည်း မျက်လုံးမှိတ်လျက် ထိုအနမ်းကို ကြည်ကြည်ဖြူဖြူလက်ခံလေသည်။
ရုတ်တရက် အသည်းအသန်ရုန်းကန်လာတဲ့ သားကြောင့် နှုတ်ခမ်းတွေကိုအမြန်ခွာကာ ဘာများဖြစ်လို့လဲဆိုပြီး နှစ်ဦးသားပြိုင်တူငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။
သားက ငိုမဲ့မဲ့နှင့်နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ Jungkookရဲ့မျက်နှာကို တွန်းထုတ်ဖို့ကြိုးစားနေတာကြောင့် Jiminသဘောပေါက်သွားကာ ရယ်လိုက်မိသည်။ လက်စသတ်တော့ သားက သူ့Mommyကို သဝန်တိုနေတာပဲ။
"ဒါတော့ မင်းမတရားဘူးကွာ တစ်ယောက်တည်းပိုင်ချင်လို့ရမလား"
Jungkookစကားကို သားနားလည်၏ နားမလည်၏တော့မသိ။ သားကတော့ Jungkookက သူ့အား နမ်းမယ်ဟန်ပြင်တိုင်း မျက်လုံးဝိုင်းလေးတွေက မကျေနပ်သလိုနှင့် နှုတ်ခမ်းပါဆူလာကာ တွန်းထုတ်ဖို့လုပ်သည်။
"မင်းMommyကို နမ်းတာမကြိုက်ဘူးပေါ့ ဒါဆို ပိုနမ်းမယ်ကွာ"
ပြောလည်းပြော တဖွဖွနမ်းနေတဲ့Jungkookကြောင့် နောက်ဆုံးတော့ သားငိုလေတော့သည်။ သူ့Mommyကို နမ်းရကောင်းလားဆိုပြီး အဖိုးဖြစ်သူဘက်ကိုလည်းလှည့်ကာ ဝူးဝူးဝါးဝါးနှင့် တိုင်ပြောနေပြန်သေးသည်။
"မစပါနဲ့တော့ သားပင်ပန်းလိမ့်မယ် လာ Mommyဆီကို"
သားကို အလျင်အမြန်ပင် ပွေ့ချီလိုက်တော့ သားက Jiminလည်ပင်းကိုတွဲခိုလာကာ တအီအီနှင့် စကားတွေပြောနေတော့သည်။ ဒီကောင်လေး အူတိုနေတတ်ပြီပေါ့။
ဤသို့ဖြင့် မျက်ရည်မခြောက်သေးသည့်သားကို အလယ်မှာပွေ့လျက်ပင် ဓာတ်ပုံဆက်ရိုက်ရတော့သည်။ သားကစိတ်ဆိုးနေပါသည်ဆိုကာမှ သားကိုပါလိုက်လိုက်နမ်းနေတာမို့ ဓာတ်ပုံထဲမှာ သူ့Daddyကိုလက်ပိစိလေးနှင့်တွန်းလွှတ်ပြီး အာဗြဲနှင့်ငိုနေသည့် သားပုံတွေက တန်းစီနေတော့သည်။
ခုတော့ မင်္ဂလာပွဲလေးက သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ရင်နှစ်သည်းချာကလေး သားသားရဲ့ငိုသံလေးတွေနှင့် စည်ကားနေခဲ့တော့သည်။
"ဘာတွေရယ်နေတာလဲ"
"ဒီမှာကြည့်ဦး သားကငိုနေတာ ချစ်စရာလေး"
ပွဲတုန်းကရိုက်ထားသည့်ဓာတ်ပုံတွေကို ကြည့်ရင်း Jiminသဘောတကျ ရယ်နေမိသည်။ သားကတကယ့် အူပုတ်ကလေး။
"ငယ်ငယ်လေးနဲ့ ဒီလောက်အူတိုရတယ်လို့"
"Jungkookနဲ့တူလို့နေမှာပေါ့"
မလှမ်းမကမ်းမှာ ဆော့နေသည့်သားကိုလှမ်းကြည့်ရင်း Jiminပြောလိုက်သည်။ သားကသူတို့ကိုကျောပေးထားတာမို့ သားရဲ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို Jungkookက တချက်ရိုက်လိုက်ရင်း Jiminဘေးဝင်ထိုင်လာသည်။
"သားအိပ်မှ တဝကြီးနမ်းရမယ်"
ပြောပြောဆိုဆိုပင် Jungkookက Jiminရဲ့ပါးလေးတစ်ဖက်ကို ပြွတ်ခနဲ နမ်းလိုက်လေသည်။
"Jungkook~"
ဆက်တိုက်ဆိုသလို နမ်းနေတဲ့Jungkookကို Jimin ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်တွန်းဖို့ပြင်လိုက်ပေမဲ့ လက်တွေကိုချုပ်ပစ်လိုက်တာမို့ ထိုအတိုင်းသာ ငြိမ်နေရတော့သည်။
"လာနေပြီ"
"အူပုတ်လေးလား"
လှည့်ကြည့်လာသည့်သားက ချက်ချင်းပင်သူတို့နှစ်ဦးရှိရာဆီ လေးဘက်ထောက်ရင်း တရွေ့ရွေ့နှင့်ရောက်လာသည်။ ပြောပါတယ် သူ့Mommyကို မတရားအူတိုတာပါဆို။
"Jungminie ဒီမှာကြည့်"
Jiminကိုဖက်ကာ နမ်းပြလိုက်တဲ့ Jungkookကြောင့် သားက နှုတ်ခမ်းလေးမဲ့လာကာ ချက်ချင်းကြီးထငိုတော့သည်။ သားအဖနှစ်ယောက်ရဲ့ ဗရုတ်ကျနေမှုကြောင့် Jiminရယ်လိုက်မိသည်။
"တော်တော့ သားငိုစရာမျက်ရည်မကျန်ဘဲနေဦးမယ်"
"ကိုယ့်mateကိုယ်နမ်းတာတောင် မရဘူးလား"
"သားကမှမကြိုက်တာ"
ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ မျက်လုံးပါမပေါ်တော့သည်အထိ အာပြဲနှင့်ငိုယိုနေသည့်သားသားကို Jiminကောက်ပွေ့လိုက်သည်။
"ကြည့်ဦး နှပ်တွေတောင်ထွက်နေပြီ"
"Mama"
"အေးပါ သားမကြိုက်ရင် မနမ်းစေရဘူး နော် ဟုတ်ပြီလား"
သူ့Mommyလည်ပင်းကိုဖက်တွယ်ရင်း သားကရှိုက်သံလေးတွေပင် ထွက်လာသည်။ သားရှေ့မှာ နမ်းမိတာနဲ့ သားကအူတိုကာ ထငိုတတ်စမြဲ။ ထို့အတူ လက်ပိစိလေးတွေနှင့် သူ့Daddyမျက်နှာကို ရိုက်လွှတ် တွန်းလွှတ်တတ်လေသည်။
"တိတ်ပါ မငိုနဲ့တော့ Jungminလေး ပင်ပန်းမှာပေါ့"
ထို့နောက် သားကို ချော့ရင်း အိပ်ရာဝင်ပုံပြင်လေးတွေဖတ်ပြရတော့သည်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့မှ သားက ငိုထားတဲ့အရှိန်ကြောင့် ပင်ပန်းကာ မောမောနှင့်အိပ်မောကျသွားတော့သည်။
"Jungkook စာအုပ်တွေသိမ်းလိုက်တော့ သားကိုသွားသိပ်လိုက်ဦးမယ်"
"အင်း"
သားဖွထားသည့် အရုပ်ကလေးများနှင့် ပုံပြင်စာအုပ်တွေကို တစ်ခုချင်းစီလိုက်ကောက်ပြီးသွားချိန်မှာတော့ Jiminလည်း သားအခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
"တစ်ခုခုပြောစရာရှိလို့လား"
ငြိမ်နေသည့်Jiminကြောင့် Jungkookဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ကာမေးလိုက်သည်။
"Jungkook ah"
"အင်း ပြောလေ"
"ဟိုတလောက ပြောခဲ့တဲ့"
ဆက်မပြောဘဲရပ်သွားတဲ့ Jiminကြောင့် Jungkook သိချင်စိတ် ပြင်းပြသွားရသည်။
"ဟိုတလောက ဘာလဲ"
"ဘာမှမဟုတ်တော့ပါဘူး"
"ပြောပြလေ Jiminပြောပြမှ ကိုယ်သိမှာပေါ့"
"အဲ့ဒါက"
ခက်ခက်ခဲခဲကြိုးစားနေရလောက်တဲ့အထိ Jiminက ဘာမေးချင်တာပါလိမ့်။ Jungkook အလိုအလျောက်ပင် Jiminရဲ့လက်တွေကို ဆွဲယူလိုက်သည်။
"ကိုယ်တို့က လက်ထပ်ပြီးပြီလေ ဘာကိုတွန့်ဆုတ်နေတာလဲ"
"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး"
"ဒါဆို ပြောပြ"
"ဟို ဟိုတလောက Knotလုပ်ပြီးသားလို့ Jungkook ပြောခဲ့တာကို သတိရသွားလို့ပါ"
ဒယ်ဒီနှင့်အချေအတင်ဖြစ်သည့်နေ့က သူတို့နှစ်ဦးကKnotလုပ်ပြီးသားပါဟု Jungkookကပြောခဲ့တာပင်။ သို့သော် အမှန်တကယ်တော့ သူတို့knotမလုပ်ဖြစ်ခဲ့ပါ။
"ဒါပေမဲ့ အခုထိ"
"ကိုယ်နားလည်ပြီ"
Jungkookမျက်နှာကို ရင်မဆိုင်ရဲတာမို့ Jimin မျက်လွှာချလိုက်သည်။ တကယ်လို့ Jungkookဘက်က ငြင်းလိုက်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ အတွေးနဲ့အတူ နှုတ်ခမ်းကိုသာ ကိုက်လိုက်မိသည်။
"ကိုယ့်ကိုကြည့်ပါဦး"
မေးဖျားကနေ ဆွဲယူလိုက်တာမို့ အလိုလိုပင် မျက်လုံးတွေက Jungkookကို ကြည့်မိသွားသည်။
"ကိုယ့်omegaလေးက Knotမလုပ်ရသေးလို့ ဝမ်းနည်းနေတာလား"
Jungkookက ထိုသို့မေးလိုက်တာမို့ Jimin ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ရင်း မျက်ရည်တွေဝေ့သီလာတော့သည်။ ထို့ကြောင့် Jungkook မိမိကိုယ်ကိုယ် အပြစ်တင်လိုက်မိသည်။
"ကိုယ်တို့ မကြာခဏအတူအိပ်ဖြစ်ပေမဲ့ Knotမလုပ်မိဘူး အဲ့ဒါက တကယ်တော့ ကိုယ်က မက်မွန်လုံးလေးလက်မခံမှာစိုးလို့ပါ"
"Jung..."
"သားကလည်း ငယ်သေးတယ်လေ အဲ့ဒါကြောင့်မို့ပါ ကိုယ့်မှာတခြားဘယ်လိုအတွေးမှမရှိပါဘူး"
Knotလုပ်ခံရပြီဆိုပါက Omegaလေးအတွက် နောက်ထပ် ကိုယ်ဝန်ဆောင်နိုင်ချေများတာမို့ မက်မွန်လုံးအတွက်ရော သားအတွက်ပါစဥ်းစားပြီး Jungkook နောက်ဆုတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။
"ငါ လက်ခံပေးနိုင်ပါတယ်"
"Jimin တကယ်ပြောတာလား"
"Jungkookနဲ့အတူ နောက်ထပ်ရင်သွေးလေးရမယ်ဆိုရင် ငါလည်းပျော်မိမှာ"
"ကိုယ်က Jiminကို ထပ်ပြီးပင်ပန်းမှာစိုးလို့ပါ"
Jungkookစကားအဆုံးမှာ ဆုပ်ကိုင်ထားပေးတဲ့လက်တွေဆီက ရုန်းထွက်လိုက်ရင်း ထွေးဖက်လိုက်မိသည်။ ခါးနှင့်ကျောပြင်ထက်ဆီ ပြန်လည်ထွေးပွေ့လာတဲ့ Jungkook လက်တွေက နွေးထွေးလွန်းနေပါသည်။
"ငါက Jungkookက ငါ့ကိုမပေးချင်ဘူးလို့ထင်နေခဲ့တာ"
" မဟုတ်တာပဲ"
"ဒါဆို ငါ့ကိုပေးမယ်မဟုတ်လားဟင်"
Jiminဆီက စကားသံကြောင့် Jungkookတစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းသွားရသည်။ အခုန်မြန်လာတဲ့ရင်ဘတ်နဲ့အတူ တစ်ကိုယ်လုံးရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းပါဖြစ်လာသလို။
"Jimin တကယ်ပြောနေတာလား?"
"အင်း တကယ်"
Omegaလေးရဲ့မျက်နှာကိုမြင်ချင်တာမို့ ဆွဲယူဖို့ကြိုးစားလိုက်ပေမဲ့ Jiminကလွှတ်မပေးဘဲ ထိုအတိုင်းသာ ဖက်ထားမြဲဖက်ထားဆဲ။
"Jungkook~"
" Jimin ကိုယ်..."
"ချစ်တယ်"
Jungkook ကိုယ်တိုင်ပင်မသိလိုက်ခင်မှာပဲ ပြုံးလိုက်မိသည်။ တလက်စတည်း ခံစားလိုက်မိတဲ့ Pheromoneတွေကြောင့် အသက်ရှူဖို့ပင် မေ့သွားရသည်။ လိမ္မော်နံ့သင်းတဲ့ Omega Park Jiminရဲ့ Pheromoneတွေ...။
Omegaနည်းတူ သူသည်လည်း Alphaရဲ့ Pheromoneတွေကို ထုတ်လွှတ်လိုက်သည်။ ရင်ခွင်ထဲမှ Omegaက ခံနိုင်ရည်အားမရှိစွာ အသက်ရှူသံတွေမြန်လာပြီး Jungkookရဲ့ လည်ပင်းကိုဖက်တွယ်ထားသည့် လက်အစုံကပြေလျော့စပြုလာသည်။
"Jimin--"
ပြိုဆင်းလာတဲ့ကိုယ်ငယ်လေးရဲ့ မျက်နှာကိုမော့စေလိုက်တော့ မျက်ဝန်းတွေက မှေးစင်းစပြုလာသည်။ မျက်နှာကလေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အုပ်မိုးကိုင်လိုက်ပြီး အနမ်းကြမ်းကြမ်းတို့ကို စိတ်ထင်သလိုပေးမိသည်။
အသင့်လှစ်ဟပေးလာတဲ့ ခံတွင်းထဲ အချိန်မဆိုင်းဘဲ တိုးဝင်လိုက်ရင်း ခံတွင်းနွေးနွေးထဲမှာ မရပ်မနားပြေးလွှားနေမိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းဆီမှ တောင့်တင်းလာတဲ့အရာက မက်မွန်လုံးလေးရဲ့မက်မွန်သီးနှင့် ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် ပို၍တင်းထန်လာသည်။
အချိန်အတော်ကြာသည်အထိ နမ်းရှိုက်နေမိပြီး အဆုတ်အတွက် လေမလုံလောက်တော့သည့်အခါမှ Omegaလေးကို လက်လွှတ်ပေးလိုက်မိသည်။ ပွယောင်းနေသည့်ဆံနွယ်များနှင့် ဖူးကြွနေသည့်နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ၊ ထပ်ပြီး မှေးစင်းနေသည့်မျက်ဝန်းတစ်စုံက သူ့အားမချင့်မရဲဖြစ်စေပြန်သည်။
နှုတ်ခမ်းတွေရဲ့ဘေးဖက်မှာ ပရမ်းပတာစီးကျနေသည့် ငွေမျှင်ရောင်အရည်ကြည်များကို လက်မနှင့်ဖိသုတ်ကာ ဖယ်ရှားပေးလိုက်ရင်း နောက်တစ်ကျော့ အနမ်းတွေကို ဆက်လိုက်သည်။
ကိုယ်ငယ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ချုပ်ထိန်းလိုက်ပြီး ဆိုဖာခုံရှည်ပေါ်လှဲချစေလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူက အပေါ်မှ အုပ်မိုးလိုက်ကာ Omegaလေးရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကြား နေရာယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများပေါက်ထွက်မတတ် ပူထူလာသည်အထိ ခရီးသွားနေမိသည်။
မက်မွန်လုံးက သိပ်ကိုအရသာရှိတယ်။
အသက်ရှူသံခပ်ပြင်းပြင်းနှင့်အတူ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ၎င်းတို့နှစ်ဦးရဲ့အငွေ့အသက်များသာ ရောယှက်ထုံမွှမ်းနေသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဦးဆုံးသက်ဆင်းသွားသည့် အရာက omegaငယ်ရဲ့ အင်္ကျီပင်။
"ဟင့်"
နှုတ်ခမ်းတွေကို နို့နှစ်ရောင်ကိုယ်ဆီမှ ချယ်ရီဖူးဆီပစ်မှတ်ထားကာ တိုက်ခိုက်လိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် Omegaလေးရဲ့ လက်တွေက Alphaရဲ့ဆံနွယ်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လာသည်။ ဤမျှအထိ နူးညံ့လွန်းသည့်ခန္ဓာကိုယ်က ထိလိုက်သည်နှင့် ပဲ့ကြွေလုမတတ်ပင်။
"Jungkook~~"
အပေါ်ပိုင်းတစ်ကိုယ်လုံးကို နေရာမလပ်နမ်းရှုံ့ကိုက်ခဲရင်း ဘက်ဘယ်လက်တစ်ဖက်က ကိုယ်ငယ်လေးရဲ့အောက်ဖက်က ခပ်မို့မို့အနောက်ပိုင်းနေရာဆီ ဖိညှစ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
"Daddy အ"
ရုတ်တရက်ထွက်ကျလာတဲ့ ညည်းသံကြောင့် Jungkook လှုပ်ရှားမှုတွေအကုန်လုံး ရပ်တန့်သွားရသည်။ အခု မက်မွန်လုံးက သူ့ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်?
အပေါ်ပိုင်းဆီပြန်လည်တိုးကပ်လိုက်ရင်း နားရွက်ဖျားလေးကို ခပ်နာနာကိုက်ပစ်လိုက်သည်။ မျက်လုံးပင်မပွင့်တော့သည့် Omegaက နာကျင်မှုကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးပွင့်ဟသွားခဲ့သည်။
ဒုတိယမြောက် ကြမ်းပြင်ဆီသက်ဆင်းသွားသည်က Omegaလေးရဲ့ လက်ကျန်အဝတ်တို့ပင်ဖြစ်ပြန်သည်။ ဝင်းမွတ်နေသည့် ပခုံးသားများကို ကိုက်ခဲကာ နားရွက်တွေဆီ တဖန်ပြန်ကူးရင်း အောက်ဘက်ကိုလည်း လက်တွေနဲ့အကူအညီနှင့် ပြင်ဆင်ပေးမိသည်။
"ပြန်ခေါ်ပါဦး ကိုယ့်ကိုစောနကလိုလေး"
"Daddy! Daddy~"
Omegaရဲ့နှုတ်ဖျားမှ ထွက်ကျလာတဲ့ အမည်နာမကြောင့် Alphaရဲ့Pheromoneတွေက ပိုပြီးပြင်းထန်သိပ်သည်းလာသည်။
"ကိုယ့်ရဲ့ Mommy"
"အ"
အဆက်မပြတ်စီးဆင်းကျလာတဲ့ Slickတွေနဲ့အတူ Omegaရဲ့ကိုယ်လေးက တချက်တုန်တက်သွားသည်။ သူခေါ်လိုက်တဲ့ နာမည်ရဲ့အလုပ်ဖြစ်ပုံကြောင့် Jungkook ပြုံးလိုက်သည်။
"သဘောကျလား အဲ့လိုခေါ်တာ?"
"ဟင့်အင်း"
လှိုက်သံရောနေသည့်ဖြေသံက အလိမ်အညာဆိုတာကို Jungkook သိနှင့်ပြီးသား။ သူ့လက်မှာပေကျံကုန်သည့် Omegaရဲ့ Slickတွေက ထိုနာမည်ကိုသဘောကျကြောင်း သက်သေပြနေပြီမို့။
"M o m m y"
"အင့်"
အောက်နှုတ်ခမ်းကိုဖိကြိတ်ထားကာ မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားသည့် Omegaရဲ့ ရင်ဘတ်ဖွေးဖြူဖြူတစ်ခုလုံးကတော့ Alphaဖန်တီးထားသည့် အမှတ်သညာအပြည့်နှင့် လှချင်တိုင်းလှနေလေသည်။
"ရ---ရလောက်ပြီ"
Omegaလေးရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို နောက်ထပ်တကြိမ် ခပ်ကျဲကျဲနမ်းရှုံ့လိုက်ရင်း အဆင်သင့်ဖြစ်သွားတဲ့အနေအထားတွင် ခပ်ပြင်းပြင်းပင် တရှိန်တည်းတိုးဝင်လိုက်သည်။
"အ အရမ်း---"
ကော့တက်သွားတဲ့ ခါးတစ်ပြင်လုံးကို သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း Jiminမျက်ဝန်းဆီမှ စီးကျလာတဲ့မျက်ရည်စက်ကို နှုတ်ခမ်းတွေနှင့်ပဲ ဖယ်ရှားပေးလိုက်သည်။
ဒီမျက်ဝန်းတွေ ဒီအနမ်းတွေ ဒီအထိအတွေ့တွေ အကုန်လုံးက သူနှင့်Jimin ပထမဆုံးဖြတ်သန်းခဲ့သည့် တစ်ညတာကို အမှတ်ရစေသည်။
"အရမ်းလှတယ် Mommy"
မျက်ရည်တွေတလက်လက်နှင့်တောင်မှ Omega Park Jiminဟာ အမှန်တကယ်ကို ယစ်မူးဆွဲမက်ဖွယ်အပြည့်ပင်။
ခါးထက်မှာတွယ်ချိတ်စေလိုက်သည့် Omegaရဲ့ခြေထောက်တွေနောက်မှာ အသည်းအသန်အချစ်ကြမ်းမိတော့သည်။ ချွေးစတွေတွဲခိုနေသည့်တိုင် သူတို့နှစ်ဦးလုံး ရပ်တန့်ဖို့သတိမရကြ။
"Daddyအတွက် နောက်ထပ်ကလေးလေးတွေအများကြီး မွေးပေးမယ်မလား ဟမ်"
"အင့်"
လက်ခုံကိုဖိကိုက်ရင်း ငိုနေသည့်Jiminက ပြန်မဖြေ။ ၎င်းမြင်ကွင်းကပင် Jungkookရဲ့အသိစိတ်မှန်သမျှကို လွှတ်ထွက်ပေးလိုက်ဖို့ အခွင့်အရေးပေးနေသလိုပင်။
"ဖြေပါဦး ကိုယ့်ရဲ့Mommyလေး"
တမင်သက်သက် ခါးအရှိန်ကိုနှေးချပစ်လိုက်တာမို့ Omegaက အားမရစွာ ကြိုးစားပင့်တင်ဖို့လုပ်လေသည်။ သို့သော် ခါးတွေကိုချုပ်ကိုင်ထားသူက Jungkookမို့ အရာမထင်ခဲ့။
"ဖြေလေ မွေးပေးမယ်မလား"
"မွေး...မွေးပေးမယ် ဒါကြောင့် Daddy ကျေးဇူးပြုပြီး...."
Park Jiminဆိုတာ မျက်ရည်တွေကအစလှရက်သူမို့ Jungkookအချိန်ကြာကြာ စနောက်မနေနိုင်။ နောက်ဆုံး အသိစိတ်မှန်သမျှမောင်းထုတ်ပစ်လိုက်ကာ Omegaငယ်ဆီမှာ စိတ်ကြိုက်နှစ်မြှုပ်လိုက်သည်။
တဖြည်းဖြည်းချင်းနီးကပ်ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ Knotကြောင့် Jiminရဲ့လက်တွေက သူ့အားအသည်းအသန်ဖက်တွယ်လာသည်။
[Knotဆိုတဲ့အဖုအဖောင်းလေးက Alphaရဲ့ကောင်းကင်ထောက်တိုင်ရဲ့ အောက်ခြေဘက်မှာရှိတတ်ပြီး Knotလုပ်မယ်ဆိုမှ တဖြည်းဖြည်းဖောင်းကြွပြီးထွက်ပေါ်လာတတ်ပါတယ်။ အဲ့Knotကို Omegaလေးရဲ့အတွင်းပိုင်းမှာ ထည့်ထားတာကို Knottingလုပ်တယ်လို့ခေါ်ပါတယ်။ အဲ့Knotလေး ပြေလျော့ပျောက်သွားတဲ့အထိ Omegaလေးထဲ ထည့်ထားရပါတယ်။ Knotလုပ်ပြီးပြီဆိုတာနဲ့ Omegaဟာ ကိုယ်ဝန်ဆောင်နိုင်ခြေလည်းများပါတယ်။]
Jiminအတွက်သာလျှင် ရည်ရွယ်တဲ့Knotကို အတွင်းဘက်မှာ ထည့်ထားလိုက်ရင်း မျိုးစေ့တွေကို ကြာရှည်သည့်အထိ ထုတ်လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့ထက်အရင် စောစီးစွာ ပြီးဆုံးသွားသည့် Omegaလေးကတော့ အသက်ကိုမနည်းဝအောင် ရှူသွင်းနေရသည်။
"ဒီအတိုင်းတော့ နေပေးဦး"
ခေါင်းငြိမ့်ပြတဲ့Jiminရဲ့ မျက်ခွံလေးတွေကိုပါ နမ်းရင်း Knotပြေမည့်အချိန်ကို ထိုအတိုင်းပင် စောင့်နေလိုက်ကြသည်။
"Jungkook ah ကျေးဇူးပဲ"
"ကိုယ်ကပြန်ပြောရမှာပါ Jiminက ကိုယ့်ရင်သွေးလေးကို ထပ်ပြီးလိုချင်တယ်ပြောလို့ ကိုယ်ကကျေးဇူးတင်ရမှာပါ"
ချွေးစတွေနှင့် သူ့ပါးပြင်အား Jiminရဲ့လက်ဖောင်းဖောင်းလေးတစ်ဖက်က နူးနူးညံ့ညံ့ပင် လာရောက်ထိတွေ့သည်။ ထိုလက်ကလေးအပေါ် သူ့လက်နှင့်ထပ်မံအုပ်မိုးဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း ပြုံးဖြစ်သည်။
"ကိုယ့်ရဲ့Mateဖြစ်ပေးတဲ့အတွက် အရမ်းသဘောကျပြီး ကျေးဇူးလည်းတင်တယ် ကိုယ့်ရင်သွေးလေးကိုမွေးဖွားပေးတဲ့အတွက်လည်းကျေးဇူးတင်တယ် ကိုယ်လေ Jiminကို သိပ်ကိုမြတ်နိုးပါတယ်"
"Jungkook ရယ်"
Jiminမျက်ဝန်းဆီမှ ပုလဲလုံးလေးတွေက တားချိန်တောင်မရလိုက်ဘဲ ကြွေကျကုန်သည်။ Jiminရဲ့အစစအရာရာတိုင်းကို သူအင်မတန်မြတ်နိုးရပါသည်။
"ငါလည်း Jungkookကို အရမ်းချစ်ပြီးမြတ်နိုးပါတယ်"
ဟိုးအရင်ဘဝတွေကတည်းက မြတ်နိုးခဲ့တာပါ Jungkookရယ်။ အဲ့အချိန်တွေတုန်းကတော့ Jungkookက ငါ့ကိုမမှတ်မိခဲ့လို့ ဝမ်းနည်းပြီးနာကျင်ရပေမဲ့ အခုတော့ မမှတ်မိလည်းဖြစ်တယ် ငါတို့အတူအမြဲရှိသွားရင်ဖြစ်ပါတယ်။
အခုဆို ငါတို့ရဲ့ရင်သွေးလေးတွေကိုလည်း အတူတူဖန်တီးနိုင်ပြီမို့ မမှတ်မိလည်းဖြစ်တယ်။ လက်ရှိအချိန်လေးမှာ ငါအရမ်းကိုကျေနပ်ပြီး ပျော်ရွှင်မိပါတယ်။
"ငါက မင်းရဲ့ထာဝရအိန်ဂျယ်ပါ"
သူ့စကားကြောင့် Jungkookက မထင်မရှားပါးချိုင့်လေးပေါ်လာသည်အထိ ပြုံးလာသည်။ ထို့နောက် သူ့လက်ဖမိုးလေးကို ခွေးပေါက်လေးလို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းသည်။ Jiminရယ်သံသဲ့သဲ့က ညကိုတွန်းတိုက်ကာ ချိုမြမြထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ကိုယ့်ရဲ့ Jungရယ်~။
"ဟုတ်တယ် အိန်ဂျယ် ဇီဇဝါတွေကိုချစ်တဲ့ ကိုယ့်အိန်ဂျယ်"
ထို့နောက် တိတ်ဆိတ်သွားသည့်ပတ်ဝန်းကျင်ကို မျက်ကွယ်ပြုကာ မဆုံးနိုင်သည့်အနမ်းရေယာဥ်ကြောမှာ ထပ်မံမျောပါမိကြတော့သည်။
"သကြားလုံးလေးတွေ
ထပ်ပြီးမလိုတော့ဘူး အိန်ဂျယ်
Jungဆိုတဲ့ ကောင်လေးအတွက်
ချိုမြိန်ခြင်းဆိုတာ
အိန်ဂျယ်ကိုယ်တိုင်ပဲမို့။"
OGCC
နောက်ဆုံးတော့ ဒါလေးလည်း အပြီးသတ်သွားခဲ့ပြီ။ ပထမဆုံးရေးမိတဲ့Omegaverseလေးမို့ အမှတ်တရပါပဲ။ ကြားထဲမှာ တချို့ပြဿနာလေးတွေကြောင့် ငါဆက်မရေးတော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပေမဲ့ အဆုံးသတ်နိုင်ခဲ့တဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကျေနပ်မိတယ်။
Jeon Jungminဆိုတဲ့ ကလေးငယ်လေးကိုလည်း Kookminရဲ့ရင်နှစ်သည်းချာကလေးအနေနဲ့ မာမိတ်အများကြီးကြိုးစားပြီး အတတ်နိုင်ဆုံး အသက်သွင်းပေးခဲ့ပါတယ်။
နောက်ပြီး Storyတစ်ပုဒ် Completedဖြစ်ဖို့က ဘယ်လောက်ခက်ခဲလဲဆိုတာ ယူတို့စာနာနားလည်မယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ်။
နောက်ဆုံးအနေနဲ့ OGCCရဲ့ မိသားစုလေးနဲ့အတူ စာဖတ်သူအားလုံးကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်နော်။
စာဖတ်သူတစ်ဦးချင်းစီကို ကျေးဇူးတင်လျက်
မာမိတ်မိုချီ။
[Zawgyi]
"တင္း..ေတာင္"
အိပ္ေမာက်ေနစဥ္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဘဲလ္သံေၾကာင့္ Jiminလူးလြန္႔သြားရသည္။ ဆက္တိုက္ျမည္ေနတဲ့အသံေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အိပ္ရာကထဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့သည္။
"Jungkook ah"
"ဟင္"
နံေဘးမွာအိပ္ေနသည့္ Jungkookလည္း ဘဲလ္သံေၾကာင့္ ႏိုးသြားပံုရသည္။ ေခၚသံကိုတခ်က္တည္းႏွင့္ ျပန္လည္ေျဖဆိုလာသည္။
"ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္သူေတြလဲ"
အိပ္မႈန္စံုမႊားျဖင့္ ကုတင္ေပၚမွထလိုက္ၿပီး အျပင္တံခါးသြားဖြင့္ဖို႔ျပင္ရေတာ့သည္။ ကုတင္ေပၚက ေနာက္ထပ္လႈပ္ရွားမႈကေတာ့ Jungkookပါ ထလာျခင္းျဖစ္သည္။
"သား ႏိုးၿပီလား ၾကည့္ထားလိုက္ဦး"
Jungkookကို ဦးေအာင္မွာခဲ့လိုက္ရင္း အိပ္ခန္းထဲမွ Jiminထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ မီးမဖြင့္ထားေသာ္လည္း ဘယ္ေနရာမွာ ဘာရိွလဲဆိုတာကို သိေနၿပီမို႔ တံခါးဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ေရာက္သြားခဲ့သည္။
"ဟင္ ဒယ္ဒီ ဒီအခ်ိန္ႀကီးဘာလုပ္ဖို႔လဲ"
အေပါက္ဝမွာ ရပ္ေနတဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူနဲ႔ညီျဖစ္သူကိုၾကည့္ရင္း Jimin နားမလည္သလိုေမးလိုက္မိသည္။
"ငါ့ေျမးေရာ"
"ရိွတယ္ ဝင္ခဲ့ေလ"
ႏွစ္ဦးလံုး တိုက္ခန္းထဲဝင္ၿပီးသည္ႏွင့္ Jiminလည္း တံခါးျပန္ပိတ္ကာ ေနာက္မွအသာလိုက္ခဲ့လိုက္သည္။
"မီးဖြင့္ဦးေလ"
"အာ ဟုတ္ကဲ့"
ခ်ေလာက္။
ခ်က္ခ်င္းလင္းက်င္းသြားတဲ့ အခန္းေၾကာင့္ မ်က္လံုးအနည္းငယ္ေတာ့ စူးသြားသည္။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ငါးနာရီရိွေသးသည္။
အိပ္ခန္းထဲမွ ထြက္လာသည့္Jungkookလက္ေတြေပၚမွာ သားပါ,ပါလာသည္။ ၾကည့္ရတာ သားလည္းႏိုးသြားပံုပဲ။ ငိုေတာ့ငိုမေနတာမို႔ စိတ္တခ်က္ေအးသြားရသည္။
"ေျမးေရ"
အဖိုးျဖစ္သူက အသံေပးလိုက္တာမို႔ Jungminေလးရဲ့မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြက ဒယ္ဒီ့ဆီေရာက္သြားခဲ့သည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ပြစာတက္ေနေသာ ဆံပင္ေလးမ်ားႏွင့္ မ်က္လံုးေတြပါမိွတ္သြားသည္အထိ ရယ္ျပေလသည္။
ညဝတ္အက်ႌကိုမွ အထက္ေအာက္အဝါေရာင္ပိစိေလးႏွင့္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေသာေျမးျဖစ္သူကို အဖိုးရဲ့လက္ေတြထဲ Jungkook ထည့္ေပးလိုက္သည္။ သြက္လက္ေနသည့္ Jungminတို႔ကေတာ့ ဖိုးဖိုးရဲ့အသည္းတုန္ေလးပင္။
"မင္းတို႔ ဘယ္အခ်ိန္ထိအိပ္ေနတာလဲ ေစာေစာျပင္ဆင္ထားမွေပါ့"
"အခ်ိန္ရပါေသးတယ္ ဒယ္ဒီကလည္း"
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ Jungkookနဲ႔အတူ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း ေျဖလိုက္သည္။ ဒီေန့က သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ့တရားဝင္လက္ထပ္ပြဲက်င္းပမည့္ေန့ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔အတြက္ထင္ပါရဲ့ ဒယ္ဒီတို႔ကေတာ့ အေစာႀကီးႀကိဳလို႔ပင္ ေရာက္ရိွလာသည္။
"Jungminေလးအတြက္ပါ ဝတ္စံုအပ္ထားတယ္"
"ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေတာ့မွာပဲ"
ဖိုးဖိုးလက္ေတြေပၚမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးရိွေနသည့္သားကိုၾကည့္ၿပီး Jiminၿပံဳးလိုက္မိသည္။ အိပ္ရာႏိုးကာစဆိုေပမဲ့ သြက္လက္ျမဴးထူးေနသည့္သားက သူတို႔အားလံုးကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ကာ စကားေတြလိုက္ေျပာလို႔ေနၿမဲပင္။
"သားက ေနပါ့မလား"
"မေနလည္း ခဏတျဖဳတ္ေတာ့ဝတ္ေပးရမွာေပါ့ ဓာတ္ပံုရိုက္တဲ့အခ်ိန္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္"
ေျပာလည္းေျပာ အိပ္လည္းအိပ္ခ်င္တာမို႔ Jungkookရဲ့ ပခံုးထက္ဆီ ေခါင္းတင္လိုက္သည္။ နဖူးေပၚဝဲက်လာသည့္ ဆံပင္ေတြကို Jungkookက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သပ္တင္ေပးေလသည္။
"လုပ္လုပ္ ျပင္စရာရိွတာျပင္ရေအာင္"
"ဒယ္ဒီကလည္း ေရာက္ဖို႔လိုပါေသးတယ္"
Jungkookပခံုးေပၚက မေရြ့ဘဲမ်က္စိမိွတ္လ်က္သား ဆိုလိုက္သည္။ အိပ္ခ်င္ေသးပါတယ္ဆို။
"ဒီေကာင္ေလးဟာေလ"
ဖခင္ျဖစ္သူရဲ့ ဆူဆူပူပူစကားသံေတြကိုနားေထာင္ရင္း Jimin ၿပံဳးေနမိသည္။ မိသားစုဆိုတာ ဒီလိုမ်ိဳးေလးထင္ပါရဲ့။
"ဒယ္ဒီတို႔ တခုခုေသာက္ဦးမလား မနက္စာျဖစ္ျဖစ္ျပင္လိုက္မယ္"
အသားမက်ေသးေပမဲ့ Jiminမွာထားသလိုပင္ ဒယ္ဒီဟုေခၚလိုက္သည္။ အထူးအဆန္းျဖစ္သြားပံုေပၚေပမဲ့ မေနတတ္တာမို႔ထင္ သားရဲ့အဖိုးက Jungkookအား တခ်က္သာၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာလႊဲသြားသည္။
"ငါ့ေျမးအတြက္သာ လုပ္ပါ ငါတို႔ကစားခဲ့ၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့"
အလိုက္တသိပင္ ေခါင္းႂကြေပးတဲ့ Jiminေဘးမွ Jungkookတစ္ေယာက္ ခပ္သုတ္သုတ္ထထြက္ခဲ့လိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္ဆို သားကႏို႔ေသာက္ေနက်ေလ။
ႏို႔ဗူးေဖ်ာ္ၿပီးသြားေတာ့ သားလက္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ သားကႏႈတ္ခမ္းေထာ္ကာ မ်က္လံုးစံုမိွတ္ေမွးရင္း ဇိမ္က်ေနေတာ့သည္။ နာရီဝက္ေလာက္ေနေတာ့ သူတို႔အကုန္လံုးလည္း မဂၤလာပြဲက်င္းပမည့္ေနရာကို ထြက္ခဲ့ဖို႔ျပင္လိုက္ၾကေတာ့သည္။
"တူေလးကို ကြၽန္ေတာ္ေခၚထားေပးမယ္"
"အင္း ေဟ်ာင္းသြားၿပီေနာ္"
သားႏွင့္ညီျဖစ္သူကို အတူထားခဲ့လိုက္ရင္း Jiminတို႔လည္း ျပင္ဆင္စရာရိွတာျပင္ဆင္ဖို႔ အခန္းအသီးသီးထဲဝင္ခဲ့လိုက္သည္။ အခန္းထဲသို႔ မဝင္ခင္ေလးမွာတင္ Jungkookက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြအား နမ္းျဖစ္ေအာင္ နမ္းလိုက္ပါေသးသည္။
တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္ ေက်ာ္လြန္သြားတဲ့ နာရီလက္တံေတြေနာက္မွာ Jiminရင္ေတြက အဆမတန္အခုန္ျမန္ေနခဲ့သည္။ Jungkookက သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ပြဲလုပ္ေစတာမို႔ သိပ္ၿပီးႀကီးက်ယ္မည့္ပြဲမ်ိဳး Jiminမေရြးလိုက္ပါ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Jungkookေရာသားပါ သူ႔အနားမွာရိွေနခဲ့ၿပီမို႔ သူ႔အတြက္လံုေလာက္ေနပါၿပီ။ ခပ္ေျပျပေလိမ္းျခယ္ေပးခံေနတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္က မွန္ထဲမွာ အေတာ္အတန္ၾကည့္ေကာင္းလို႔ေနသည္။
ကိုယ္နဲ႔တိုင္းၿပီးခ်ဳပ္ထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ဝတ္စံုက သူႏွင့္လိုက္ဖက္စြာပင္ ခႏၶာကိုယ္ထက္မွာေနရာယူထားသည္။ မဂၤလာပန္းေလးကို ရင္ဘတ္မွာထိုးလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ပြဲအတြက္ျပင္ဆင္မႈက အစစအရာရာ ၿပီးျပည့္စံုသြားခဲ့သည္။
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ေနာ္"
"ေက်းဇူးပါ"
မွန္ထဲမွာေပၚလြင္ေနသည့္ မိမိရိပ္သြင္ကိုၾကည့္ကာ Jimin အလိုလိုၿပံဳးလိုက္မိသည္။ အျဖဴေရာင္ေတြကို သူအင္မတန္ ႏွစ္သက္လြန္းပါသည္။
ပန္းၿခံေလးထဲမွာပဲ က်င္းပမည့္ပြဲျဖစ္တာမို႔ ေလ်ွာက္လမ္းရဲ့တဖက္တခ်က္မွာ ပန္းပင္ေတြကိုအစီအရီ ျပင္ဆင္ေပးထားသည္။ တရိပ္ရိပ္ဝင္ေရာက္လာတဲ့ အသိမိတ္ေဆြေတြကေတာ့ ခံုျဖဴျဖဴေလးေတြမွာ ေနရာယူႏွင့္ေနၾကေလၿပီ။
"ဒယ္ဒီ"
"သြားၾကစို႔"
Omegaေလးနံေဘးေရာက္လာသည့္ ဖခင္ျဖစ္သူက သူ႔လက္ေမာင္းမွာ လက္ကေလးခ်ိတ္ေစၿပီး အၿခံအရံအနည္းငယ္ႏွင့္အတူ အခန္းေလးထဲမွ ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
အျဖဴေရာင္အိန္ဂ်ယ္သည္ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေသာမဂၤလာဝတ္စံုႏွင့္အတူ ေလ်ွာက္လမ္းအတိုင္း ပန္းေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္ကာ Jungkookဆီ လွမ္းလာေနခဲ့ၿပီ။
ထိုင္ခံုထိပ္ဦးပိုင္းမွာ ထိုင္ေနသည့္ညီျဖစ္သူရဲ့လက္ေတြေပၚမွ Jungminကေလးကေတာ့ ဝတ္စံုျပည့္ကိုမွ လည္ပင္းမွာ ဖဲပြင့္ေသးေသးပိစိကေလးႏွင့္။
အနက္ေရာင္ဝတ္စံုျပည့္ေလးႏွင့္ အူယားစရာ လံုးတံုးတံုးသားသားကို ေျပးဖက္ခ်င္စိတ္အား Jiminအင္မတန္ခ်ဳပ္တည္းထားရသည္။ သားက သူ႔အေဖလို လူေခ်ာေလးပဲ။
သူ႔Mommyကိုျမင္ေတာ့ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္လွမ္းေနသည့္ Jungminက အင္မတန္အသည္းယားဖြယ္ေကာင္းေနေလသည္။
အျဖဴေရာင္ႏွင့္ဆန္႔က်င္စြာပင္ သားနည္းတူ အနက္ေရာင္ဝတ္စံုဝတ္ထားသည့္ Jungkookက သူ႔အားလာေရာက္ႀကိဳဆိုသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူက Omegaေလးရဲ့လက္ကိုဆြဲယူကာ Alphaလက္ထဲ စိတ္ခ်လက္ခ် ထည့္ေပးလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ဦးသား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္လိုက္ရင္း က်မ္းက်ိန္ဆိုရသည္။ တေလ်ွာက္လံုး Jiminမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ရင္း Jungkookရင္ထဲ ျမတ္ႏိုးစိတ္က အလ်ွံအပယ္ပင္။
လက္ထပ္လက္စြပ္အျပန္အလွန္ဝတ္ေပးေနသည့္အခ်ိန္ Omegaေလးရဲ့ ဖူးမို႔မို႔လက္ကေလးကို Jungkook ခပ္ဖြဖြဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
"သတို႔သားႏွစ္ဦး အၾကင္နာေပးႏိုင္ပါၿပီ"
စကားအဆံုးတြင္ Jiminမ်က္ႏွာဖူးဖူးဆီကို ဦးတည္လိုက္ရင္း အနီေသြးႂကြေနသည့္ႏႈတ္ခမ္းအစံုကို အၾကင္နာလွလွေႁခြလိုက္သည္။ လက္ခုပ္သံတေျဖာင္းေျဖာင္းၾကားမွာ ႏွစ္ေယာက္လံုးၿပံဳးလိုက္မိသည္။
"Jungkook ah ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ"
မ်က္ရည္ေတြကို Omegaေလးက ဖယ္ရွားေပးဖို႔လက္လွမ္းလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ လမ္းတဝက္မွာတင္ Alphaက ဖမ္းယူဟန္႔တားလိုက္သည္။
"ကိုယ္ေပ်ာ္လို႔ပါ"
"Jungkookရယ္"
ဝမ္းသာမ်က္ရည္စက္ေတြက Alphaတစ္ေယာက္ မည္မ်ွပင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနရလဲဆိုတာကို ေပၚလြင္ေအာင္ျပသေနသည္။ Omegaေလးသည္လည္း Alphaနည္းတူ မ်က္ရည္ၾကည္ေတြေဝ့ဝဲလာခဲ့သည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုယ့္ကိုလက္ခံေပးလို႔"
Alphaဆီကစကားကို Jiminအၿပံဳးတစ္ပြင့္ႏွင့္အတူ လက္ေတြကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး တံု႔ျပန္လိုက္သည္။ ခါးေတြဆီသြယ္ယွက္လာတဲ့ Alphaရဲ့လက္တစ္ဖက္ေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးသားရဲ့ကိုယ္ေတြက နီးကပ္သြားရသည္။
"မဂၤလာပြဲကို ဂုဏ္ျပဳပါတယ္ေနာ္"
Hueningသည္လည္း ဂုဏ္ျပဳစကားဆိုရင္း Jungminေလးအား Jungkookရဲ့လက္ေတြေပၚ လႊဲေျပာင္းေပးလိုက္သည္။
"ေက်းဇူးပါ"
ဖဲပြင့္ပိစိေလးႏွင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည့္သားရဲ့ ေဖာင္းမို႔မို႔ပါးေလးႏွစ္ဖက္လံုးကို Jimin ခပ္သြက္သြက္ပင္ ငံု႔နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္သြားသည့္သားက တခစ္ခစ္ရယ္ေမာရင္း Jiminမ်က္ႏွာကို လက္ပိစိေလးေတြနဲ႔ ဆြဲယူဖို႔ႀကိဳးစားေနေလသည္။
"ငါ့သားနဲ႔ေျမးကို စိတ္ခ်မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဒယ္ဒီ"
မ်က္ႏွာတည္ႀကီးႏွင့္ဆိုေပမဲ့ Jungkook နားလည္ေပးႏိုင္ပါသည္။ ဖခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သားျဖစ္သူ Omegaေလးကို ႏွေျမာရွာမွာေပါ့။
"Jungkookေလး သားငယ္"
"တီတီ!"
Jungkookႏွင့္သိကြၽမ္းပံုရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးကို Jiminမသိေပမဲ့ မ်က္ႏွာေပါက္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ႏွင့္ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းျဖစ္မယ္ဆိုတာကို မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။
"ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ေျပာဖို႔သင့္ေတာ္မလားမသိေပမဲ့ တီတီ့သားႀကီးအစား တီတီကပဲေတာင္းပန္ပါရေစ"
"မဟုတ္တာပဲ မလိုအပ္ပါဘူး မေတာင္းပန္ပါနဲ႔"
"လိုတာေပါ့ သားႀကီးရဲ့အမူအက်င့္ေတြ လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ မိဘတစ္ဦးအေနနဲ႔ သားအေပၚ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ အားနာၿပီးရွက္မိပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ ေတာင္းပန္တာကိုေတာ့ မျငင္းလိုက္ပါနဲ႔ သားရယ္"
Jiminထင္သည့္အတိုင္းပင္ ထိုအမ်ိဳးသမီးက ခ်ာမင္၏မိခင္ျဖစ္လို႔ေနခဲ့သည္။ သူမရဲ့မ်က္ဝန္းေတြက Jungkookအေပၚ မည္မ်ွအားနာေၾကာင္း အတိအလင္းေဖာ္ျပလို႔ေနသည္။
"ဒီက Jungminေလးရဲ့ Mommyကိုလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆင္ေျခေပးတာမဟုတ္ေပမဲ့ ဒီအေၾကာင္းေတြကိုမသိခဲ့လို႔ လက္ထပ္မဲ့ကိစၥကို သေဘာတူခဲ့မိတာပါ"
"ရပါတယ္ ကိစၥမရိွပါဘူး"
မ်က္ရည္ေတြဝိုင္းေနသည့္ အမ်ိဳးသမီးကို Jiminအၿပံဳးတစ္ပြင့္ႏွင့္သာ နားလည္ေပးႏိုင္ေၾကာင္းေျပာလိုက္သည္။ ၿပီးတာေတြလည္း ၿပီးခဲ့ၿပီပဲ။
"သားတို႔စိတ္ခ်ေနာ္ သားႀကီးကို အခုလိုထပ္ၿပီးမျဖစ္ေစရဘူးလို႔ တီတီကတိေပးတယ္ ဒီညေနပဲ သူ႔အေဖဆီကိုပို႔ေတာ့မွာမို႔ ဘာမွပူစရာမလိုေတာ့ဘူး"
Jungkook ဘာမွမေျပာမိ။ သူႏွင့္Jiminၾကားမွာ အေနွာင့္အယွက္အျဖစ္ရိွခဲ့တာမွန္ေပမဲ့ မုန္းတီးတဲ့အဆင့္ထိေတာ့မေရာက္ခဲ့ပါ။ သူJiminကိုယံုတာမို႔ ေနာက္ၿပီး ကံၾကမၼာကိုယံုတာမို႔။
"မင္းတို႔ကို အန္ကယ္လ္ကသေဘာတူမွာမဟုတ္ဘူး" ဆိုၿပီး အိမ္အေရာက္ အသံေကာင္းဟစ္ခဲ့တဲ့ေန့က Jungkook အမွန္တိုင္းဝန္ခံရမယ္ဆိုပါက ထိုစကားကို စိုးရိမ္ခဲ့မိပါသည္။ သို႔ေၾကာင့္ပင္ Jiminဆီလိုက္သြားမိၿပီး အၿပီးေခၚခဲ့ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့မိျခင္းပင္။
အခုေတာ့ ထိုသို႔ေျပာခဲ့ျခင္းကိုပင္ သူကတျပန္ ေက်းဇူးတင္မိသည္။ မဟုတ္ပါက သူ Jiminကို လက္လႊတ္ရေတာ့မလို႔။
"ေပ်ာ္ရႊင္စရာမိသားစုေလး ျဖစ္ပါေစကြယ္ တီတီ့ကိုခြင့္ျပဳပါဦး"
"ဟုတ္ကဲ့ ေကာင္းေကာင္းသြားပါ"
တေရြ့ေရြ့ထြက္ခြာသြားသည့္ အမ်ိဳးသမီးရဲ့ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္း Jiminႏွင့္သားကို ပိုၿပီးတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေထြးဖက္ထားမိသည္။ အခုကစၿပီး သားနဲ႔Jiminကို ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မေနွာင့္ယွက္ေစရေတာ့ဘူး။
"ဓာတ္ပံုရိုက္ပါမယ္"
ကင္မရာမန္းရဲ့အသံေၾကာင့္ မိသားစုဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႔အတြက္ အသီးသီးေနရာယူလိုက္သည္။ ကင္မရာမီးတဖ်တ္ဖ်တ္ေအာက္မွာ လူးလြန္႔ေနသည့္သားကို ထိန္းရင္း အကုန္လံုးက အၿပံဳးကိုယ္စီႏွင့္သာ။
"သတို႔သားႏွစ္ဦး အၾကင္နာေပးတဲ့ပံုေလးရိုက္ပါမယ္"
ဒါမ်ိဳးကေတာ့ Jungkookရဲ့အႀကိဳက္ပင္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ကိုယ္ကိုကိုင္းငံု႔လိုက္ရင္း Jiminရဲ့ႏႈတ္ခမ္းဖူးကို ဒုတိယအႀကိမ္ နမ္းလိုက္သည္။ Jiminကိုယ္တိုင္ကလည္း မ်က္လံုးမိွတ္လ်က္ ထိုအနမ္းကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလက္ခံေလသည္။
ရုတ္တရက္ အသည္းအသန္ရုန္းကန္လာတဲ့ သားေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုအျမန္ခြာကာ ဘာမ်ားျဖစ္လို႔လဲဆိုၿပီး ႏွစ္ဦးသားၿပိဳင္တူငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္။
သားက ငိုမဲ့မဲ့ႏွင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာ Jungkookရဲ့မ်က္ႏွာကို တြန္းထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာေၾကာင့္ Jiminသေဘာေပါက္သြားကာ ရယ္လိုက္မိသည္။ လက္စသတ္ေတာ့ သားက သူ႔Mommyကို သဝန္တိုေနတာပဲ။
"ဒါေတာ့ မင္းမတရားဘူးကြာ တစ္ေယာက္တည္းပိုင္ခ်င္လို႔ရမလား"
Jungkookစကားကို သားနားလည္၏ နားမလည္၏ေတာ့မသိ။ သားကေတာ့ Jungkookက သူ႔အား နမ္းမယ္ဟန္ျပင္တိုင္း မ်က္လံုးဝိုင္းေလးေတြက မေက်နပ္သလိုႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းပါဆူလာကာ တြန္းထုတ္ဖို႔လုပ္သည္။
"မင္းMommyကို နမ္းတာမႀကိဳက္ဘူးေပါ့ ဒါဆို ပိုနမ္းမယ္ကြာ"
ေျပာလည္းေျပာ တဖြဖြနမ္းေနတဲ့Jungkookေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သားငိုေလေတာ့သည္။ သူ႔Mommyကို နမ္းရေကာင္းလားဆိုၿပီး အဖိုးျဖစ္သူဘက္ကိုလည္းလွည့္ကာ ဝူးဝူးဝါးဝါးႏွင့္ တိုင္ေျပာေနျပန္ေသးသည္။
"မစပါနဲ႔ေတာ့ သားပင္ပန္းလိမ့္မယ္ လာ Mommyဆီကို"
သားကို အလ်င္အျမန္ပင္ ေပြ့ခ်ီလိုက္ေတာ့ သားက Jiminလည္ပင္းကိုတြဲခိုလာကာ တအီအီႏွင့္ စကားေတြေျပာေနေတာ့သည္။ ဒီေကာင္ေလး အူတိုေနတတ္ၿပီေပါ့။
ဤသို႔ျဖင့္ မ်က္ရည္မေျခာက္ေသးသည့္သားကို အလယ္မွာေပြ့လ်က္ပင္ ဓာတ္ပံုဆက္ရိုက္ရေတာ့သည္။ သားကစိတ္ဆိုးေနပါသည္ဆိုကာမွ သားကိုပါလိုက္လိုက္နမ္းေနတာမို႔ ဓာတ္ပံုထဲမွာ သူ႔Daddyကိုလက္ပိစိေလးႏွင့္တြန္းလႊတ္ၿပီး အာၿဗဲႏွင့္ငိုေနသည့္ သားပံုေတြက တန္းစီေနေတာ့သည္။
ခုေတာ့ မဂၤလာပြဲေလးက သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ့ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာကေလး သားသားရဲ့ငိုသံေလးေတြႏွင့္ စည္ကားေနခဲ့ေတာ့သည္။
"ဘာေတြရယ္ေနတာလဲ"
"ဒီမွာၾကည့္ဦး သားကငိုေနတာ ခ်စ္စရာေလး"
ပြဲတုန္းကရိုက္ထားသည့္ဓာတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ရင္း Jiminသေဘာတက် ရယ္ေနမိသည္။ သားကတကယ့္ အူပုတ္ကေလး။
"ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ ဒီေလာက္အူတိုရတယ္လို႔"
"Jungkookနဲ႔တူလို႔ေနမွာေပါ့"
မလွမ္းမကမ္းမွာ ေဆာ့ေနသည့္သားကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း Jiminေျပာလိုက္သည္။ သားကသူတို႔ကိုေက်ာေပးထားတာမို႔ သားရဲ့ဖင္လံုးလံုးေလးကို Jungkookက တခ်က္ရိုက္လိုက္ရင္း Jiminေဘးဝင္ထိုင္လာသည္။
"သားအိပ္မွ တဝႀကီးနမ္းရမယ္"
ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ Jungkookက Jiminရဲ့ပါးေလးတစ္ဖက္ကို ႁပြတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ေလသည္။
"Jungkook~"
ဆက္တိုက္ဆိုသလို နမ္းေနတဲ့Jungkookကို Jimin ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္တြန္းဖို႔ျပင္လိုက္ေပမဲ့ လက္ေတြကိုခ်ဳပ္ပစ္လိုက္တာမို႔ ထိုအတိုင္းသာ ၿငိမ္ေနရေတာ့သည္။
"လာေနၿပီ"
"အူပုတ္ေလးလား"
လွည့္ၾကည့္လာသည့္သားက ခ်က္ခ်င္းပင္သူတို႔ႏွစ္ဦးရိွရာဆီ ေလးဘက္ေထာက္ရင္း တေရြ့ေရြ့ႏွင့္ေရာက္လာသည္။ ေျပာပါတယ္ သူ႔Mommyကို မတရားအူတိုတာပါဆို။
"Jungminie ဒီမွာၾကည့္"
Jiminကိုဖက္ကာ နမ္းျပလိုက္တဲ့ Jungkookေၾကာင့္ သားက ႏႈတ္ခမ္းေလးမဲ့လာကာ ခ်က္ခ်င္းႀကီးထငိုေတာ့သည္။ သားအဖႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ဗရုတ္က်ေနမႈေၾကာင့္ Jiminရယ္လိုက္မိသည္။
"ေတာ္ေတာ့ သားငိုစရာမ်က္ရည္မက်န္ဘဲေနဦးမယ္"
"ကိုယ့္mateကိုယ္နမ္းတာေတာင္ မရဘူးလား"
"သားကမွမႀကိဳက္တာ"
ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ မ်က္လံုးပါမေပၚေတာ့သည္အထိ အာၿပဲႏွင့္ငိုယိုေနသည့္သားသားကို Jiminေကာက္ေပြ့လိုက္သည္။
"ၾကည့္ဦး ႏွပ္ေတြေတာင္ထြက္ေနၿပီ"
"Mama"
"ေအးပါ သားမႀကိဳက္ရင္ မနမ္းေစရဘူး ေနာ္ ဟုတ္ၿပီလား"
သူ႔Mommyလည္ပင္းကိုဖက္တြယ္ရင္း သားကရိႈက္သံေလးေတြပင္ ထြက္လာသည္။ သားေရ႔ွမွာ နမ္းမိတာနဲ႔ သားကအူတိုကာ ထငိုတတ္စၿမဲ။ ထို႔အတူ လက္ပိစိေလးေတြႏွင့္ သူ႔Daddyမ်က္ႏွာကို ရိုက္လႊတ္ တြန္းလႊတ္တတ္ေလသည္။
"တိတ္ပါ မငိုနဲ႔ေတာ့ Jungminေလး ပင္ပန္းမွာေပါ့"
ထို႔ေနာက္ သားကို ေခ်ာ့ရင္း အိပ္ရာဝင္ပံုျပင္ေလးေတြဖတ္ျပရေတာ့သည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ သားက ငိုထားတဲ့အရိွန္ေၾကာင့္ ပင္ပန္းကာ ေမာေမာႏွင့္အိပ္ေမာက်သြားေတာ့သည္။
"Jungkook စာအုပ္ေတြသိမ္းလိုက္ေတာ့ သားကိုသြားသိပ္လိုက္ဦးမယ္"
"အင္း"
သားဖြထားသည့္ အရုပ္ကေလးမ်ားႏွင့္ ပံုျပင္စာအုပ္ေတြကို တစ္ခုခ်င္းစီလိုက္ေကာက္ၿပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ Jiminလည္း သားအခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
"တစ္ခုခုေျပာစရာရိွလို႔လား"
ၿငိမ္ေနသည့္Jiminေၾကာင့္ Jungkookေဘးမွာ ဝင္ထိုင္ကာေမးလိုက္သည္။
"Jungkook ah"
"အင္း ေျပာေလ"
"ဟိုတေလာက ေျပာခဲ့တဲ့"
ဆက္မေျပာဘဲရပ္သြားတဲ့ Jiminေၾကာင့္ Jungkook သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပသြားရသည္။
"ဟိုတေလာက ဘာလဲ"
"ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး"
"ေျပာျပေလ Jiminေျပာျပမွ ကိုယ္သိမွာေပါ့"
"အဲ့ဒါက"
ခက္ခက္ခဲခဲႀကိဳးစားေနရေလာက္တဲ့အထိ Jiminက ဘာေမးခ်င္တာပါလိမ့္။ Jungkook အလိုအေလ်ာက္ပင္ Jiminရဲ့လက္ေတြကို ဆြဲယူလိုက္သည္။
"ကိုယ္တို႔က လက္ထပ္ၿပီးၿပီေလ ဘာကိုတြန္႔ဆုတ္ေနတာလဲ"
"အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး"
"ဒါဆို ေျပာျပ"
"ဟို ဟိုတေလာက Knotလုပ္ၿပီးသားလို႔ Jungkook ေျပာခဲ့တာကို သတိရသြားလို႔ပါ"
ဒယ္ဒီႏွင့္အေခ်အတင္ျဖစ္သည့္ေန့က သူတို႔ႏွစ္ဦးကKnotလုပ္ၿပီးသားပါဟု Jungkookကေျပာခဲ့တာပင္။ သို႔ေသာ္ အမွန္တကယ္ေတာ့ သူတို႔knotမလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါ။
"ဒါေပမဲ့ အခုထိ"
"ကိုယ္နားလည္ၿပီ"
Jungkookမ်က္ႏွာကို ရင္မဆိုင္ရဲတာမို႔ Jimin မ်က္လႊာခ်လိုက္သည္။ တကယ္လို႔ Jungkookဘက္က ျငင္းလိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ အေတြးနဲ႔အတူ ႏႈတ္ခမ္းကိုသာ ကိုက္လိုက္မိသည္။
"ကိုယ့္ကိုၾကည့္ပါဦး"
ေမးဖ်ားကေန ဆြဲယူလိုက္တာမို႔ အလိုလိုပင္ မ်က္လံုးေတြက Jungkookကို ၾကည့္မိသြားသည္။
"ကိုယ့္omegaေလးက Knotမလုပ္ရေသးလို႔ ဝမ္းနည္းေနတာလား"
Jungkookက ထိုသို႔ေမးလိုက္တာမို႔ Jimin ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ရင္း မ်က္ရည္ေတြေဝ့သီလာေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ Jungkook မိမိကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္လိုက္မိသည္။
"ကိုယ္တို႔ မၾကာခဏအတူအိပ္ျဖစ္ေပမဲ့ Knotမလုပ္မိဘူး အဲ့ဒါက တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က မက္မြန္လံုးေလးလက္မခံမွာစိုးလို႔ပါ"
"Jung..."
"သားကလည္း ငယ္ေသးတယ္ေလ အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔ပါ ကိုယ့္မွာတျခားဘယ္လိုအေတြးမွမရိွပါဘူး"
Knotလုပ္ခံရၿပီဆိုပါက Omegaေလးအတြက္ ေနာက္ထပ္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ႏိုင္ေခ်မ်ားတာမို႔ မက္မြန္လံုးအတြက္ေရာ သားအတြက္ပါစဥ္းစားၿပီး Jungkook ေနာက္ဆုတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
"ငါ လက္ခံေပးႏိုင္ပါတယ္"
"Jimin တကယ္ေျပာတာလား"
"Jungkookနဲ႔အတူ ေနာက္ထပ္ရင္ေသြးေလးရမယ္ဆိုရင္ ငါလည္းေပ်ာ္မိမွာ"
"ကိုယ္က Jiminကို ထပ္ၿပီးပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ပါ"
Jungkookစကားအဆံုးမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားေပးတဲ့လက္ေတြဆီက ရုန္းထြက္လိုက္ရင္း ေထြးဖက္လိုက္မိသည္။ ခါးႏွင့္ေက်ာျပင္ထက္ဆီ ျပန္လည္ေထြးေပြ့လာတဲ့ Jungkook လက္ေတြက ေနြးေထြးလြန္းေနပါသည္။
"ငါက Jungkookက ငါ့ကိုမေပးခ်င္ဘူးလို႔ထင္ေနခဲ့တာ"
" မဟုတ္တာပဲ"
"ဒါဆို ငါ့ကိုေပးမယ္မဟုတ္လားဟင္"
Jiminဆီက စကားသံေၾကာင့္ Jungkookတစ္ကိုယ္လံုး ေတာင့္တင္းသြားရသည္။ အခုန္ျမန္လာတဲ့ရင္ဘတ္နဲ႔အတူ တစ္ကိုယ္လံုးရိွန္းတိန္းဖိန္းတိန္းပါျဖစ္လာသလို။
"Jimin တကယ္ေျပာေနတာလား?"
"အင္း တကယ္"
Omegaေလးရဲ့မ်က္ႏွာကိုျမင္ခ်င္တာမို႔ ဆြဲယူဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္ေပမဲ့ Jiminကလႊတ္မေပးဘဲ ထိုအတိုင္းသာ ဖက္ထားၿမဲဖက္ထားဆဲ။
"Jungkook~"
" Jimin ကိုယ္..."
"ခ်စ္တယ္"
Jungkook ကိုယ္တိုင္ပင္မသိလိုက္ခင္မွာပဲ ၿပံဳးလိုက္မိသည္။ တလက္စတည္း ခံစားလိုက္မိတဲ့ Pheromoneေတြေၾကာင့္ အသက္ရႉဖို႔ပင္ ေမ့သြားရသည္။ လိမၼော္နံ႔သင္းတဲ့ Omega Park Jiminရဲ့ Pheromoneေတြ...။
Omegaနည္းတူ သူသည္လည္း Alphaရဲ့ Pheromoneေတြကို ထုတ္လႊတ္လိုက္သည္။ ရင္ခြင္ထဲမွ Omegaက ခံႏိုင္ရည္အားမရိွစြာ အသက္ရႉသံေတျြမန္လာၿပီး Jungkookရဲ့ လည္ပင္းကိုဖက္တြယ္ထားသည့္ လက္အစံုကေျပေလ်ာ့စျပဳလာသည္။
"Jimin--"
ၿပိဳဆင္းလာတဲ့ကိုယ္ငယ္ေလးရဲ့ မ်က္ႏွာကိုေမာ့ေစလိုက္ေတာ့ မ်က္ဝန္းေတြက ေမွးစင္းစျပဳလာသည္။ မ်က္ႏွာကေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ အုပ္မိုးကိုင္လိုက္ၿပီး အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းတို႔ကို စိတ္ထင္သလိုေပးမိသည္။
အသင့္လွစ္ဟေပးလာတဲ့ ခံတြင္းထဲ အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ တိုးဝင္လိုက္ရင္း ခံတြင္းေနြးေနြးထဲမွာ မရပ္မနားေျပးလႊားေနမိသည္။ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းဆီမွ ေတာင့္တင္းလာတဲ့အရာက မက္မြန္လံုးေလးရဲ့မက္မြန္သီးႏွင့္ ပြတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ပို၍တင္းထန္လာသည္။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိ နမ္းရိႈက္ေနမိၿပီး အဆုတ္အတြက္ ေလမလံုေလာက္ေတာ့သည့္အခါမွ Omegaေလးကို လက္လႊတ္ေပးလိုက္မိသည္။ ပြေယာင္းေနသည့္ဆံႏြယ္မ်ားႏွင့္ ဖူးႂကြေနသည့္ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု၊ ထပ္ၿပီး ေမွးစင္းေနသည့္မ်က္ဝန္းတစ္စံုက သူ႔အားမခ်င့္မရဲျဖစ္ေစျပန္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းေတြရဲ့ေဘးဖက္မွာ ပရမ္းပတာစီးက်ေနသည့္ ေငြမ်ွင္ေရာင္အရည္ၾကည္မ်ားကို လက္မႏွင့္ဖိသုတ္ကာ ဖယ္ရွားေပးလိုက္ရင္း ေနာက္တစ္ေက်ာ့ အနမ္းေတြကို ဆက္လိုက္သည္။
ကိုယ္ငယ္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ခ်ဳပ္ထိန္းလိုက္ၿပီး ဆိုဖာခံုရွည္ေပၚလွဲခ်ေစလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူက အေပၚမွ အုပ္မိုးလိုက္ကာ Omegaေလးရဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ၾကား ေနရာယူလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းမ်ားေပါက္ထြက္မတတ္ ပူထူလာသည္အထိ ခရီးသြားေနမိသည္။
မက္မြန္လံုးက သိပ္ကိုအရသာရိွတယ္။
အသက္ရႉသံခပ္ျပင္းျပင္းႏွင့္အတူ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ၄တို႔ႏွစ္ဦးရဲ့အေငြ့အသက္မ်ားသာ ေရာယွက္ထံုမႊမ္းေနသည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ဦးဆံုးသက္ဆင္းသြားသည့္ အရာက omegaငယ္ရဲ့ အက်ႌပင္။
"ဟင့္"
ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ႏို႔ႏွစ္ေရာင္ကိုယ္ဆီမွ ခ်ယ္ရီဖူးဆီပစ္မွတ္ထားကာ တိုက္ခိုက္လိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ Omegaေလးရဲ့ လက္ေတြက Alphaရဲ့ဆံႏြယ္ေတြကို ဆုပ္ကိုင္လာသည္။ ဤမ်ွအထိ ႏူးညံ့လြန္းသည့္ခႏၶာကိုယ္က ထိလိုက္သည္ႏွင့္ ပဲ့ေႂကြလုမတတ္ပင္။
"Jungkook~~"
အေပၚပိုင္းတစ္ကိုယ္လံုးကို ေနရာမလပ္နမ္းရႈံ႔ကိုက္ခဲရင္း ဘက္ဘယ္လက္တစ္ဖက္က ကိုယ္ငယ္ေလးရဲ့ေအာက္ဖက္က ခပ္မို႔မို႔အေနာက္ပိုင္းေနရာဆီ ဖိၫွစ္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
"Daddy အ"
ရုတ္တရက္ထြက္က်လာတဲ့ ညည္းသံေၾကာင့္ Jungkook လႈပ္ရွားမႈေတြအကုန္လံုး ရပ္တန္႔သြားရသည္။ အခု မက္မြန္လံုးက သူ႔ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္?
အေပၚပိုင္းဆီျပန္လည္တိုးကပ္လိုက္ရင္း နားရြက္ဖ်ားေလးကို ခပ္နာနာကိုက္ပစ္လိုက္သည္။ မ်က္လံုးပင္မပြင့္ေတာ့သည့္ Omegaက နာက်င္မႈေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးပြင့္ဟသြားခဲ့သည္။
ဒုတိယေျမာက္ ၾကမ္းျပင္ဆီသက္ဆင္းသြားသည္က Omegaေလးရဲ့ လက္က်န္အဝတ္တို႔ပင္ျဖစ္ျပန္သည္။ ဝင္းမြတ္ေနသည့္ ပခံုးသားမ်ားကို ကိုက္ခဲကာ နားရြက္ေတြဆီ တဖန္ျပန္ကူးရင္း ေအာက္ဘက္ကိုလည္း လက္ေတြနဲ႔အကူအညီႏွင့္ ျပင္ဆင္ေပးမိသည္။
"ျပန္ေခၚပါဦး ကိုယ့္ကိုေစာနကလိုေလး"
"Daddy! Daddy~"
Omegaရဲ့ႏႈတ္ဖ်ားမွ ထြက္က်လာတဲ့ အမည္နာမေၾကာင့္ Alphaရဲ့Pheromoneေတြက ပိုၿပီးျပင္းထန္သိပ္သည္းလာသည္။
"ကိုယ့္ရဲ့ Mommy"
"အ"
အဆက္မျပတ္စီးဆင္းက်လာတဲ့ Slickေတြနဲ႔အတူ Omegaရဲ့ကိုယ္ေလးက တခ်က္တုန္တက္သြားသည္။ သူေခၚလိုက္တဲ့ နာမည္ရဲ့အလုပ္ျဖစ္ပံုေၾကာင့္ Jungkook ၿပံဳးလိုက္သည္။
"သေဘာက်လား အဲ့လိုေခၚတာ?"
"ဟင့္အင္း"
လိႈက္သံေရာေနသည့္ေျဖသံက အလိမ္အညာဆိုတာကို Jungkook သိႏွင့္ၿပီးသား။ သူ႔လက္မွာေပက်ံကုန္သည့္ Omegaရဲ့ Slickေတြက ထိုနာမည္ကိုသေဘာက်ေၾကာင္း သက္ေသျပေနၿပီမို႔။
"M o m m y"
"အင့္"
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိႀကိတ္ထားကာ မ်က္လံုးစံုမိွတ္ထားသည့္ Omegaရဲ့ ရင္ဘတ္ေဖြးျဖဴျဖဴတစ္ခုလံုးကေတာ့ Alphaဖန္တီးထားသည့္ အမွတ္သညာအျပည့္ႏွင့္ လွခ်င္တိုင္းလွေနေလသည္။
"ရ---ရေလာက္ၿပီ"
Omegaေလးရဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးကို ေနာက္ထပ္တႀကိမ္ ခပ္က်ဲက်ဲနမ္းရႈံ႔လိုက္ရင္း အဆင္သင့္ျဖစ္သြားတဲ့အေနအထားတြင္ ခပ္ျပင္းျပင္းပင္ တရိွန္တည္းတိုးဝင္လိုက္သည္။
"အ အရမ္း---"
ေကာ့တက္သြားတဲ့ ခါးတစ္ျပင္လံုးကို သိမ္းက်ံဳးေပြ့ဖက္လိုက္ရင္း Jiminမ်က္ဝန္းဆီမွ စီးက်လာတဲ့မ်က္ရည္စက္ကို ႏႈတ္ခမ္းေတြႏွင့္ပဲ ဖယ္ရွားေပးလိုက္သည္။
ဒီမ်က္ဝန္းေတြ ဒီအနမ္းေတြ ဒီအထိအေတြ့ေတြ အကုန္လံုးက သူႏွင့္Jimin ပထမဆံုးျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ တစ္ညတာကို အမွတ္ရေစသည္။
"အရမ္းလွတယ္ Mommy"
မ်က္ရည္ေတြတလက္လက္ႏွင့္ေတာင္မွ Omega Park Jiminဟာ အမွန္တကယ္ကို ယစ္မူးဆြဲမက္ဖြယ္အျပည့္ပင္။
ခါးထက္မွာတြယ္ခ်ိတ္ေစလိုက္သည့္ Omegaရဲ့ေျခေထာက္ေတြေနာက္မွာ အသည္းအသန္အခ်စ္ၾကမ္းမိေတာ့သည္။ ေခြၽးစေတြတြဲခိုေနသည့္တိုင္ သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုး ရပ္တန္႔ဖို႔သတိမရၾက။
"Daddyအတြက္ ေနာက္ထပ္ကေလးေလးေတြအမ်ားႀကီး ေမြးေပးမယ္မလား ဟမ္"
"အင့္"
လက္ခံုကိုဖိကိုက္ရင္း ငိုေနသည့္Jiminက ျပန္မေျဖ။ ၄ျမင္ကြင္းကပင္ Jungkookရဲ့အသိစိတ္မွန္သမ်ွကို လႊတ္ထြက္ေပးလိုက္ဖို႔ အခြင့္အေရးေပးေနသလိုပင္။
"ေျဖပါဦး ကိုယ့္ရဲ့Mommyေလး"
တမင္သက္သက္ ခါးအရိွန္ကိုေနွးခ်ပစ္လိုက္တာမို႔ Omegaက အားမရစြာ ႀကိဳးစားပင့္တင္ဖို႔လုပ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ခါးေတြကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားသူက Jungkookမို႔ အရာမထင္ခဲ့။
"ေျဖေလ ေမြးေပးမယ္မလား"
"ေမြး...ေမြးေပးမယ္ ဒါေၾကာင့္ Daddy ေက်းဇူးျပဳျပီး...."
Park Jiminဆိုတာ မ်က္ရည္ေတြကအစလွရက္သူမို႔ Jungkookအခ်ိန္ၾကာၾကာ စေနာက္မေနႏိုင္။ ေနာက္ဆံုး အသိစိတ္မွန္သမ်ွေမာင္းထုတ္ပစ္လိုက္ကာ Omegaငယ္ဆီမွာ စိတ္ႀကိဳက္ႏွစ္ျမႇဳပ္လိုက္သည္။
တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနီးကပ္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ Knotေၾကာင့္ Jiminရဲ့လက္ေတြက သူ႔အားအသည္းအသန္ဖက္တြယ္လာသည္။
[Knotဆိုတဲ့အဖုအေဖာင္းေလးက Alphaရဲ့ေကာင္းကင္ေထာက္တိုင္ရဲ့ ေအာက္ေျခဘက္မွာရိွတတ္ၿပီး Knotလုပ္မယ္ဆိုမွ တျဖည္းျဖည္းေဖာင္းႂကျြပီးထြက္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ အဲ့Knotကို Omegaေလးရဲ့အတြင္းပိုင္းမွာ ထည့္ထားတာကို Knottingလုပ္တယ္လို႔ေခၚပါတယ္။ အဲ့Knotေလး ေျပေလ်ာ့ေပ်ာက္သြားတဲ့အထိ Omegaေလးထဲ ထည့္ထားရပါတယ္။ Knotလုပ္ၿပီးၿပီဆိုတာနဲ႔ Omegaဟာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ႏိုင္ေျခလည္းမ်ားပါတယ္။]
Jiminအတြက္သာလ်ွင္ ရည္ရြယ္တဲ့Knotကို အတြင္းဘက္မွာ ထည့္ထားလိုက္ရင္း မ်ိဳးေစ့ေတြကို ၾကာရွည္သည့္အထိ ထုတ္လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ သူ႔ထက္အရင္ ေစာစီးစြာ ၿပီးဆံုးသြားသည့္ Omegaေလးကေတာ့ အသက္ကိုမနည္းဝေအာင္ ရႉသြင္းေနရသည္။
"ဒီအတိုင္းေတာ့ ေနေပးဦး"
ေခါင္းၿငိမ့္ျပတဲ့Jiminရဲ့ မ်က္ခြံေလးေတြကိုပါ နမ္းရင္း Knotေျပမည့္အခ်ိန္ကို ထိုအတိုင္းပင္ ေစာင့္ေနလိုက္ၾကသည္။
"Jungkook ah ေက်းဇူးပဲ"
"ကိုယ္ကျပန္ေျပာရမွာပါ Jiminက ကိုယ့္ရင္ေသြးေလးကို ထပ္ၿပီးလိုခ်င္တယ္ေျပာလို႔ ကိုယ္ကေက်းဇူးတင္ရမွာပါ"
ေခြၽးစေတြႏွင့္ သူ႔ပါးျပင္အား Jiminရဲ့လက္ေဖာင္းေဖာင္းေလးတစ္ဖက္က ႏူးႏူးညံ့ညံ့ပင္ လာေရာက္ထိေတြ့သည္။ ထိုလက္ကေလးအေပၚ သူ႔လက္ႏွင့္ထပ္မံအုပ္မိုးဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း ၿပံဳးျဖစ္သည္။
"ကိုယ့္ရဲ့Mateျဖစ္ေပးတဲ့အတြက္ အရမ္းသေဘာက်ၿပီး ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္ ကိုယ့္ရင္ေသြးေလးကိုေမြးဖြားေပးတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးတင္တယ္ ကိုယ္ေလ Jiminကို သိပ္ကိုျမတ္ႏိုးပါတယ္"
"Jungkook ရယ္"
Jiminမ်က္ဝန္းဆီမွ ပုလဲလံုးေလးေတြက တားခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ဘဲ ေႂကြက်ကုန္သည္။ Jiminရဲ့အစစအရာရာတိုင္းကို သူအင္မတန္ျမတ္ႏိုးရပါသည္။
"ငါလည္း Jungkookကို အရမ္းခ်စ္ၿပီးျမတ္ႏိုးပါတယ္"
ဟိုးအရင္ဘဝေတြကတည္းက ျမတ္ႏိုးခဲ့တာပါ Jungkookရယ္။ အဲ့အခ်ိန္ေတြတုန္းကေတာ့ Jungkookက ငါ့ကိုမမွတ္မိခဲ့လို႔ ဝမ္းနည္းၿပီးနာက်င္ရေပမဲ့ အခုေတာ့ မမွတ္မိလည္းျဖစ္တယ္ ငါတို႔အတူအၿမဲရိွသြားရင္ျဖစ္ပါတယ္။
အခုဆို ငါတို႔ရဲ့ရင္ေသြးေလးေတြကိုလည္း အတူတူဖန္တီးႏိုင္ၿပီမို႔ မမွတ္မိလည္းျဖစ္တယ္။ လက္ရိွအခ်ိန္ေလးမွာ ငါအရမ္းကိုေက်နပ္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မိပါတယ္။
"ငါက မင္းရဲ့ထာဝရအိန္ဂ်ယ္ပါ"
သူ႔စကားေၾကာင့္ Jungkookက မထင္မရွားပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚလာသည္အထိ ၿပံဳးလာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔လက္ဖမိုးေလးကို ေခြးေပါက္ေလးလို တရႈံ႔ရႈံ႔နမ္းသည္။ Jiminရယ္သံသဲ့သဲ့က ညကိုတြန္းတိုက္ကာ ခ်ိဳျမျမထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။
ကိုယ့္ရဲ့ Jungရယ္~။
"ဟုတ္တယ္ အိန္ဂ်ယ္ ဇီဇဝါေတြကိုခ်စ္တဲ့ ကိုယ့္အိန္ဂ်ယ္"
ထို႔ေနာက္ တိတ္ဆိတ္သြားသည့္ပတ္ဝန္းက်င္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳကာ မဆံုးႏိုင္သည့္အနမ္းေရယာဥ္ေၾကာမွာ ထပ္မံေမ်ာပါမိၾကေတာ့သည္။
"သၾကားလံုးေလးေတြ
ထပ္ၿပီးမလိုေတာ့ဘူး အိန္ဂ်ယ္
Jungဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးအတြက္
ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းဆိုတာ
အိန္ဂ်ယ္ကိုယ္တိုင္ပဲမို႔။"
OGCC
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒါေလးလည္း အၿပီးသတ္သြားခဲ့ၿပီ။ ပထမဆံုးေရးမိတဲ့Omegaverseေလးမို႔ အမွတ္တရပါပဲ။ ၾကားထဲမွာ တခ်ိဳ႕ျပႆနာေလးေတြေၾကာင့္ ငါဆက္မေရးေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေပမဲ့ အဆံုးသတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေက်နပ္မိတယ္။
Jeon Jungminဆိုတဲ့ ကေလးငယ္ေလးကိုလည္း Kookminရဲ့ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာကေလးအေနနဲ႔ မာမိတ္အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားၿပီး အတတ္ႏိုင္ဆံုး အသက္သြင္းေပးခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး Storyတစ္ပုဒ္ Completedျဖစ္ဖို႔က ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲလဲဆိုတာ ယူတို႔စာနာနားလည္မယ္လို႔ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ OGCCရဲ့ မိသားစုေလးနဲ႔အတူ စာဖတ္သူအားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ေနာ္။
စာဖတ္သူတစ္ဦးခ်င္းစီကို ေက်းဇူးတင္လ်က္
မာမိတ္မိုခ်ီ။
-132353 Words-