-Pietr geveleme ben neyim Kath sen söyle
-Madi şey o kurt seni ısırmis olmalı çok Üzgünüm bende bayıldım Pietr gibi koruyamadim seni
-N.. Ne diyorsun sen Kath
-Ben Üzgünüm
-Yani şimdi ben...
-Ya öleceksin yada kurt olacaksın bizim gibi...
-H..Hayır bu olmaz Hayır ben kurt olmak istemiyorum hayirrrrr
-Ben Üzgünüm
Pietr gitmişti nereye bilmiyorum bu korkunçtu b-ben kurt olacaktim yada ölecektim ölmeyi seçiyorum ben canavar olmak istemiyorum Kath sanki benim hissettiklerimi hissetmis gibi kaslarını çattı
-Biz canavar değiliz Madison !
-B-ben Üzgünüm Kath ama anla korkuyorum
-Ölmekten mi ?
-Hayır kurt olmak yerine ölmek istiyorum
-Böyle deme o kadar kötü değil hatta çok güzel bir şey
Daha sonra kapı çarpti ve Pietr yanında bir kızla gelmişti
-Bu Kim Pietr
-Bak Madi ölmeni istemiyorum eğer bir insan öldürmezsen öleceksin bunu istemiyorum
Kath
-Pietr haklı bizde öldürdük
-Hayır bunu asla yapmam asla !
Pietr
-Madi ölmeni istemiyorum hemen şunu öldür
-Sana Hayır dedim Pietr birini asla öldürmem
Aynaya baktım gözlerim değişmişti b-ben bu çok korkunç tırnaklarim çıkmıştı kız baygindi Pietr bana yaklaştı ama onu duvara yapıştırdim
-Hemen onu öldür !!!
Çok sinirlendim ve resmen Pietr a pençe atacaktim ama Pietr önüme kız i attı ve onun boynunu parçaladim B-ben bunu nasıl yaptim kahretsin
-Sen naptin Pietr
Diyip ağlamaya başladım Pietr yanıma geldi
-Sakın bana dokunma pislik herifff senin yüzünden bi insanı öldürdüm
-Ben Üzgünüm ama seni kaybedemezdim
-Şimdide kaybettin
Diyip yüzüne bir tokat attım ve gittim koşmaya başladım çok hizliydim baya çok buna alışmak zor olacaktı eve ağlayarak gittim babam mutfakta oturuyordu
-Hey genç Bayan buraya gel !
-Ne babaa
-Sen 2 gündür nerdesin He ?
-Biraz yanlız kalmak istedim
-Pietrlami ?
-Evet baba Pietr la
Hemen odama çıktım ve aynaya baktım daha sonra sırtıma sırtimda bir şey yoktu iyileşmis olmalı ben artık kurttum
Telefonu çalmasiyla irkildim Emma arıyordu
-Alo
-Alo Madi 2 gündür neredesin sen hiç aramiyorsun da
-Üzgünüm Emma iyi değilim
-Ne oldu yanına gelmemi istermisin
-Hayır görüşürüz
Bir şey demesine izin vermeden kapattım telefonu Pietr a çok kızgındim ama birazda Üzgün neredeyse öldürecetim onu ama haketti ben bi insan öldürdüm aynada kendime baktım gözlerim kırmızı olmuştu kıpkırmızı bağırarak aynaya yumruk attım
-Tatlım iyimisin
-Iyiyim hemde çok
Aksam olmuştu ve kendimi öğrenmek istedim ve pencereden atladım ayaklarimin üzerine düştüm koştum koşabildigim kadar koştum rüzgarı yüzümde hissedebiliyordum bu hoşuma gitmişti ve bi anda biriyle çarpıştim bu Harry di hemen yanına gittim kivraniyordu ayağa kaldırdım
-Üzgünüm
-Önemli değil ve sen bu kadar güçlumuydun
-Ee şey ya kosunca öyle oldu
-Anladım ne arıyorsun burada
-Koşuyorum
Ve birden uluma sesi geldi bu Pietr in sesiydi
-Hey bu kurt sesimiydi burda kurt yok sanıyordum
-Ee ben duymadim neyse görüşürüz
Sonunda kurtuldum bu Pietr in sesiydi ve uluyordu kızgındim ama ne oldu merak ettim ve koştum bi ağacın arkasına geçtim ve etrafa baktim birden arkamda Pietr belirdi
-Heey korkuttun beni
-Ne arıyorsun burda
-Sanane
-Madi yapma böyle..