Gecenin bir yarısında çalan telefonu onu uykusundan uyandırdı.Kocasını uyandırmak istemediği için sessizce hareket ediyordu.Telefonun sesini kısıp hızlıca cam kenarına oturdu ve telefonu açtı.Uykusundan yeni uyandığı için kafası fazla yerinde değildi bu yüzden sadece telefonu kapatıp ertesi gün arayacaktı.
Beverly; "Kimsiniz?"
Mike; "Beverly Marsh?"
Beverly; "Evet?"
Mike; "Ben Michael Hanlon.Derry'den."
Mike bu konuda cidden sıkılmıştı.
Beverly; "Üzgünüm,hatırlayamadım ve neden gecenin bu saatinde aradınız?"
Mike; "Merak etme Bev.Kimse bir şey hatırlamıyor şu an.Ben Derry'de evden eğitim gören,ailesi yanan çocuğum.Gelirsen hatırlarsın belki."
Beverly anımsıyordu bir şeyler.
Beverly; "Çok üzgünüm Mike..Gecenin bir yarısı başım da çok ağrıyor bir şeyleri hatırlamakta güçlük çekebiliyorum."
Mike; "Dediğim gibi Bev,kimse bir şey hatırlamıyor.O yüzden senin de hatırlamaman normal.Ama beni dinle,Derry'e geri dönmen lazım.Sana ihtiyacımız var."
Beverly; "Mike,gerçekten hatırlamıyorum bir şey.."
Mike; "Elindeki yara izine bak!Küçükken bir söz verdik ve elimizi cam parçasıyla kestik!O yüzden elinde bir çizik var."
Beverly çok şaşırdı çünkü şu ana kadar elindeki yara izini hiç fark etmedi.Hayır,yara izi yoktu şu ana kadar!Nasıl birden elinde yara izi belirmişti?Neler oluyordu?
Mike; "Bev?"
Beverly; "Buradayım...Ne zaman gelmem gerek?"
Mike; "Ne kadar erken yola çıkarsan o kadar iyi."
Beverly; "Tamam Mike.Kapatıyorum,olabildiğince hızlı geleceğim oraya.Her şeyi anlatırsın sen."
Mike; "Tamamdır."
Beverly,valizini hazırlamaya koyuldu.Kocası hâlâ uyuyordu.Birkaç parça kıyafet,kredi kartları,iki çift ayakkabı alıp dışarı çıkacaktı.O sırada kocasının uyandığını gördü.
Beverly; "Canım benim acilen gitmem gerekiyor.En geç iki haftaya gelirim."
Dedi ve kocasını öptü.
Tom; "Nereye?"
Beverly; "Açıklayamam şu an ama en kısa sürede geleceğim.Seni seviyorum."
Tom; "Telefonda birisiyle konuşuyordun.Kimdi o?"
Beverly; "Çocukluk arkadaşlarımdan birisi."
Tom; "Ya?Ama isminin Mike olduğunu duydum!"
O an Beverly bir olay çıkacağını anlamıştı.Gitmeye kalktı ama Tom ona tokat atmıştı.İşte o an Beverly ve Tom'un arasında şiddetli bir kavga başladı.
Tom; "Geçen seferki gibi başka bir adama mı gideceksin Beverly!"
Tom,kemerini çıkardı ve Beverly'e vurmaya çalıştı ancak Beverly kaçmaya çalıştığı için sadece kollarına denk gelmişti kemer.Bev,komidinin üstündeki bir sürü parfüm şişesini Tom'a fırlattı.Tom'un yüzünde kesikler vardı.Tom afallayınca Beverly ona sert bir tekme attı.Sanırım bayılmıştı.Hızlıca merdivenlerden indi ama Tom bayılmamıştı.Peşinden gelerek onun saçlarından tutup çekti.Beverly artık dayanamıyordu ve yanındaki vazoyu Tom'a geçirdi.
Beverly; "DİNLE SENİ ŞEREFSİZ!BEN ARKADAŞLARIMIN YANINA GİDİYORUM.SAKIN PEŞİMDEN GELME YOKSA YEMİN EDERİM SENİ ÖLDÜRÜRÜM DUYDUN MU BENİ?SENİ ÖLDÜRÜRÜM!"
Koşarak kapıdan çıktı.
Tom; "BEN OLMADAN BİR HİÇSİN BEVERLY!"
Beverly,yüzüğünü çıkarıp kenara attı.Gecenin o saatinde Derry için bir bilet buldu.Uçağın saati geldiğinde yerine oturdu.Bir şeyler anımsıyordu.Korku kaplasa da içini bir yandan çok mutluydu.Eskiden Çorak Topraklarda oynarken mutlulardı.Bev birden gülmeye başladı ancak uçaktakiler kendisini deli sanmasınlar diye ağzını eliyle kapattı ve gülmemeye çalıştı.Ne çok gülerlerdi eskiden!Acaba gruptakiler şimdi ne yapıyorlardı.Beverly o günden sonra hiçbirini görmedi bir daha.Üniversitede rastlantı sonucu Tom'a aşık olmuştu.Tom da ona ve birkaç yıl sonra evlenmişlerdi.Tom çok ünlü bir kıyafet markasının başına geçmişti,Beverly ise kıyafetleri tasarlıyordu.Ancak tek sıkıntısı Tom'un babası gibi olmasıydı.Derry'de..Ona birisi şiir yazmıştı ve içinde buruk bir hatıra olarak kaldı.Uçak havalanınca dışarıyı seyrederek uyuyakaldı.Bu düşünceler onu yoruyordu çünkü Beverly korkularıyla yüzleşememiş,hatta daha beterleri ortaya çıkmıştı.Ama bunu hiç fark etmemişti.Tom'dan dayak yemek istemezdi o yüzden hiçbir zaman onunla ters düşmezdi.Tom hata yapınca hiçbir sorun yoktu ama Beverly yaparsa Tom ya onu kemerle döverdi ya da en sertinden bir tokat atardı.Babası da aynıydı..Ve en büyük korkularından birisi olan kişilikle evlenmişti.Ne kadar aşık olsa da hayatının hatasını yaptığını anlaması çok geç olmuştu.Ama eskiden korkularına rağmen gülebiliyordu çünkü arkadaşları vardı..
Uçak inince Beverly eşyalarını alıp bir taksiye bindi ve Mike'ın evinin yolunu tuttu.