Meliha: Yaren ?!
Karlosla birbirimizden ayrılıp anneme döndük.
Yaren: A-anne ?
Annemin gözlerinden ateş fışkırıyordu.
Meliha: Ne yapıyorsunuz siz ?
Karlos: Meliha teyze sen bizi yanlış anladın.
Meliha: Neyi yanlış anladım ya ? Neyi ?!
Yaren: Anne.
Meliha: Sus Yaren. Bana bak Karlos. Çık git bu evden. Gözüm görmesin seni !
Çaresizce Karlosa baktım. Oda bana baktı. Sonrada evden cıkıp gitti. Annem kolumdan tutup salona götürdü beni.
Meliha: Yaren ! Ben sana bu çocuktan vazgeç diyorum. Sen ne yapıyorsun ?
Yaren: Biz Karlosla birbirimizi seviyoruz.
Meliha: Bak hala seviyoruz diyor ya !
Yaren: Anne sakin ol. Bak yine rahatsızlanacaksın.
Meliha: Sen bu Karlosla görüştüğün sürece ben sakin makin olamam. Birde gelmiş herif benim evimde kızımla öpüşüyor ! Bana bak. Dogruyu söyle. Birlikte oldunuz mu ?
Yaren: Ne diyosun anne sen ? Olmadı öyle bir şey.
Meliha: Sana daha kaç kere söyleyeceğim ben. Bu cocuk senin başına büyük dertler açacak.
Yaren: Anne ben Karlosu seviyorum.
Meliha: Bak hala seviyorum diyo ya ! Yok çıldırıcam ben. Deliricem , kafayı yiyeceğim bir gün. En sonunda o olacak !
Yaren: Deme öyle anne.
Meliha: Ah benim salak kızım. Sende benim gibi salaksın.
Yaren: Anne sevmek aşık olmak salaklık mı ?
Meliha: Yaren ! Kes artık.
Ağlamaya basladım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
Yaren: Ben eski annemi istiyorum. Ben eski Melihayı istiyorum. Nerede benim vicdanlı aşka sadık duygulu annem ? Nerede ? Söylesene anne ?
Meliha: O Meliha öldü kızım. Baban sana bana dayak atarken her güm acımasızca döverken o vicdanlı Melihada öldü. Benim artık aşka saygım yok. Aşk karın doyurmaz.
Yaren: Olmaz böyle bir şey ya. Olamaz ! Benim annem böyle birisi olamaz !
Meliha: Yaren hem suclu hem güçlüsün. Birde gelmiş bana bagırıyorsun burda. Kabullen artık. Ben böyle kalacağım. Senide Gürkanla eninde sonunda evlendiricem.
Yaren: Ben Gürkanla Mürkanla evlenmem ! Asla anne asla !
Hemen odama gittim. Kapıyı kilitleyip yatağa oturdum. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Benim annem , melek gibi annem nasıl oldu da böyle bir gaddara dönüşebildi ? Aklım almıyor. Hepsi o şerefsiz babamın suçu. Hayatımızı mahvetti. Ondan nefret ediyorum. Hepte edicem. Bu asla değişmeyecek. Karlosu arasam mı acaba ? Ne diyebilirim ki ? Kıyamam ya. Giderken nasıl da masumdu öyle. Şunu anladım ki ben Karlosa gerçekten deli gibi aşığım. Normalde anneme asla bagırmazdım. Kızamazdım bile. Ama anneme olan saygım , Karlosa olan aşkıma yenik düştü. Ayağa kalktım. Pijamalarımı giyip elime müzik defterimle bir kalem aldım. Beni sadece bestelerim anlıyordu. Birde Karlos tabi. Aklımdan ilk geçen kelimeleri yazmaya başladım. Yaklaşık bir saat sürdü. Yazdıklarıma baktım. Tam bir damar şarkı olmuş. Defteri elimden bıraktım.
Meliha: Çay demledim. Gelde içelim.
İçeriden annemin sesini duydum. Gitmeye hiç niyetim yoktu.
Yaren: Sen iç çayını. Ben yatıyorum !
Defteri elimden bıraktım. Perdeyi sonuna kadar çekip kapattım. Yatağa uzandım.Yorganı üzerime çektim. Gözlerimi kapattım. Uyumaya çalıştım.
Sabah odamın kapısının sesiyle uyandım. Yatağımdan kalkıp kapıyı açtım. Annem odaya girdi. Perdeleri açtı.
Meliha: Neden kapıyı kilitliyorsun ?
Yaren: Canım öyle istedi.
Meliha: Kahvaltı hazır hadi içeriye gel.
Annem odadan cıktı. Bende kıyafetlerimi giyip içeriye gittim. Kahvaltı hazırdı. Annem ds masada oturup çayları dolduruyordu.
Yaren: Neden sen hazırladın ? Yorulmaman lazım. Ben hazırlardım.
Meliha: Senin kalkacağın yoktu. Bende hazırlayayım dedim.
Yaren: Yorulmaman lazım.
Meliha: Sence bu mümkün mü kızım ? Eğer Gürkanla evlenirsen mümkün.
Yaren: Öyle bir şey olmayacağı için.
Meliha: Bir gün gelecek o hırsızdan vazgeçeceksin. Gecmişe dönüp baktığında ne kadar aptalmışım ben diyeceksin. Ama iş işten geçmiş olacak.
Annem elime çayımı verdi. Çayı içmeye başladım. Ama kahvaltıda pek bir şey yemedim. Masayı topladım.
Yaren: Anne sen otur. Ben su çamaşırları asayım.
Meliha: Tamam.
Çamasırları bahçeye astım. Ev baya kirlenmişti. Başıma bir bandana geçirdim. Elime toz bezi aldım. Her yerin tozunu almaya başladım. Toz alma işi bitince her yeri bir güzel süpürdüm. Üstünede vileda , fıstık gibi oldu ev. Zaten ev küçücük sürmedi oldugundan fazla uzun işim. Sadece bir iki saat. İş bitince bende bittiğimi anladım. Koltuğa oturdum ve bir " Oh " çektim.
Meliha: Eline sağlık kızım. Ter temiz yapmışsın her yeri.
Yaren: Saol anne.
Meliha: Pekde hamaratsın he. Valla bana çekmişsin :D
Yaren: :D
Meliha: Kısaca Karlos sana laik değil kızım. Sen ona fazlasın.
Yaren: Ay anne. Dönüp dolaşıp aynı konuya getiriyorsun ya şaşıyorum.
Meliha: Evet dönüp dolasıp aynı konuya getiriyorum. Hepte getireceğim zaten.
Yaren: Of.
Meliha: Sen bugün pavyona çıkacak mısın ?
Yaren: Evet. Hatta daha erken cıkıcam. Dün izin aldım ya.
Meliha: Tamam hazırlan sen o zaman. Bende geleyim mi ?
Yaren: Olmaz anne. Zaten hastasın birde oralarda sürünme şimdi. Gider gelirim ben.
Meliha: Peki madem.
Önce bir duş almam gerekiyordu. Üstüm başım çamaşır suyu kokuyordu. Hemen bir duş aldım. Sonra üzerimi giyindim. Karlosla bugün hiç konusmadık. Sesini özledim. Ama aramayacaktım. Sacımı kurutup evden çıktım. Yürüyerek pavyona gittim. Hemen bir kıyafet seçip giydim. Saçım yapıldıltan sonra sahneye çıktım. Gürkan yine aynı yerindeydi. Onu gördüğümden sinirlenmedim değil. Orkestra calınca bende şarkıyı söylemeye başladım. Şarkı bitince bizim pavyonun garsonlarında Semih yanıma geldi.
Semiha: Yaren abla. Gürkan bey seni masasına çağırıyor.
Gürkana baktım.
Yaren: Söyle o göbeşe. Gelmiyorum ben hiç bir yere.
Semih: Ama abla..
Yaren: Semih. Gelmiyorum dedim.
Semih: Tamam abla.
Semih Gürkanın yanına gitti. Kulağına bir şeyler fısıldadı. Gürkan duydukları karşısında yüzünü gerginleştirdi. Bende diğer şarkıya gectim. Oda bitti. Diğerine geçti. Arka arkaya üç dört şarkıyı söyledim. Şarkıla bitince kulise geçtim. Elbisemin arkasındaki fermuarı acmıştım ki içeri Gürkan girdi. Hemen duvara yaslandım sırtım görünmesin diye.
Gürkan: Yaren ?
Kapıyı kapattı.
Yaren: Manyak mısın lan sen ? Niye giriyorsun içeri hayvan !
Gürkan: Kusura bakma.
Yaren: Gerizekalı ya !
Bana yaklasmaya başladı.
Gürkan: Neden gelmedin masama ?
Yaren: Neden geliyim masana ?
Gürkan: Bak Yaren. Seni zorlamak istemiyorum.
Yaren: O zaman çık artık hayatımdan ya çık !
Gürkan: Çıkmam. Çıkamam. Benim hayatım sensin Yaren. Senin bana böyle davranmana rağmen ben sana yine iyi davranıyorum.
Yaren: Davranma o zaman !
Gürkan: Yaren. Sabırımın son safasındayım artık.
Yaren: Allah Allah.
Gürkan: Karlosta olupta bende olmayan ne ?
Yaren: O adam gibi adam çünkü.
Gürkan: Ben değil miyim ?!
Yaren: Adam mısın lan sen :D
Gürkanın gözlerinden ateş fışkırıyordu. Bana yaklaştı. Nefesini hissedebiliyordum. Beni duvardan çekip elini sırtıma götürdü. Fermuarı yukarı doğru çekti. Elbisenin arkası kapanmıştı. Gözlerini bana dikti.
Gürkan: Suan istesem sana burda sahip olurum Yaren. Ama yapmayacağım bunu sana !
Belli ki sinirlenmişti. Kulisten çıkıp gitti. Bende elbiseyi çıkartıp kendi kıyafetlerimi giydim. Çantamı da alıp pavyondan çıktım. Gerçekten cok yorulmuştum. Ama eve gitmeyecektim hemen. Karlosun yanına gitmeye karar verdim. Hemen bi otobüse atlayıp Kandemir abinin evine gittim. Sonuçta artık orada kalıyorlardı. Karlos kapıyı açtı. Elinde birası vardı. Gözleri sersemdi. Belli ki sarhoştu.
Karlos: Yaren ?
Yaren: Karlos.
Karlos: Senin bu saatte ne işin var burada ?
Yaren: Gideyim istersen.
Tam arkamı dönmüş gidecekken Karlos kolumdan tutup geri çevirdi.
Karlos: Saçmalama. Geç içeri hadi.
İçeri geçtim. Ferdi koltukta oturuyordu. Onunda elinde birası vardı. Anlaşılan bunlar bu gece kafayı bulmuşlardı.
Ferdi: Vayy. Yenge hoşgeldin :D
Yaren: Hosbuldumda bana yenge deme oglum. Sinir oluyorum şu lafa.
Ferdi: :D
Karlos koltuğa oturdu.
Karlos: Annen kızmasın sana.
Yaren: Karlos.
Karlos: Ne Karlos ? Ne ?
Yaren: Benden bu kadar kolay mı vazgeçeceksin ? Sırf annem istemiyor diye. İstersen gideyim Gürkanla evleneyim.
Karlos ayağa kalktı.
Karlos: Ne ?! Ne evlenmesi kızım ?! Deli misin nesin be ?! O Gürkanıda öldürücem bir gün sana söyleyeyim de.
Yaren: O zaman vazgeçme benden.
Karlos: Ne vazgeçmesi lan ?! Ben senden vazgeçmem !
Yanıma oturdu. Başını omzuma yasladı. Elimi tuttu. Gözlerini kapattı. Belli ki uykusu vardı.
Ferdi: Eee .. Oldu ben kalkayım o zaman :D
Yaren: Kes Ferdi :D
Ferdi: Makas mıyım kızım ben ?
Yaren: Allah kahretsin ya :D
Bir süre öylece durduk.
Yaren: Ferdi ?
Ferdi: He ?
Yaren: Yardım etde. Karlosu yatağına yatıralım.
Ferdi: Tamam.
Ferdi ayağa kalktı.
Yaren: Karlos ?
Cevap vermedi.
Yaren: Karlos ?
Yine cevap vermedi.
Yaren: Karlos sana diyorummm. Kalk hadi. Yatağına yat.
Karlos: Hıh ?
Ferdi Karlosun koluna girdi. Bende ona yardım ettim. Birlikte odasına götürdük. Yatağı açtım. Karlosu yatırdık. Yanağına öpücük kondurdum. Ferdiyle birlikte odadan çıktık.
Yaren: Hadi Ferdi ben gideyim artık. Zaten annem buraya geldiğimi de bilmiyor.
Ferdi: Bu saatte kız başına olmaz. Ben götüreyim seni.
Yaren: Ferdi. Giderim ben. Hem Karlosta çok içkili zaten. Şimdi kalkar malkar. Ben giderim hemen.
Ferdi: Tamam. Ama gidince ara beni.
Yaren: Tamam ararım.
Evden çıktım. Bu saatte minübüse binmek istemedim. Hızlı hızlı yürüyordum. Bizim mahelleye girecektim ki arkamdan bir ses duydum.
X: Yaren ?!
Bu ses. Bu ses onun sesiydi. Arkamı dönmeye korkuyordum. Ama çaresizde döndüm. Sinirli gözleriyle bana bakıyordu. Beni nasıl bulmuştu ki ? Bana doğru gelmeye başladı. Şimdi ne yapacaktım.....