5. Bölüm: Meliha Patlıyor

900 48 12
                                    

Meliha: Yaren ?!

Karlosla birbirimizden ayrılıp anneme döndük.

Yaren: A-anne ?

Annemin gözlerinden ateş fışkırıyordu.

Meliha: Ne yapıyorsunuz siz ?

Karlos: Meliha teyze sen bizi yanlış anladın.

Meliha: Neyi yanlış anladım ya ? Neyi ?!

Yaren: Anne.

Meliha: Sus Yaren. Bana bak Karlos. Çık git bu evden. Gözüm görmesin seni !

Çaresizce Karlosa baktım. Oda bana baktı. Sonrada evden cıkıp gitti. Annem kolumdan tutup salona götürdü beni.

Meliha: Yaren ! Ben sana bu çocuktan vazgeç diyorum. Sen ne yapıyorsun ?

Yaren: Biz Karlosla birbirimizi seviyoruz.

Meliha: Bak hala seviyoruz diyor ya !

Yaren: Anne sakin ol. Bak yine rahatsızlanacaksın.

Meliha: Sen bu Karlosla görüştüğün sürece ben sakin makin olamam. Birde gelmiş herif benim evimde kızımla öpüşüyor ! Bana bak. Dogruyu söyle. Birlikte oldunuz mu ?

Yaren: Ne diyosun anne sen ? Olmadı öyle bir şey.

Meliha: Sana daha kaç kere söyleyeceğim ben. Bu cocuk senin başına büyük dertler açacak.

Yaren: Anne ben Karlosu seviyorum.

Meliha: Bak hala seviyorum diyo ya ! Yok çıldırıcam ben. Deliricem , kafayı yiyeceğim bir gün. En sonunda o olacak !

Yaren: Deme öyle anne.

Meliha: Ah benim salak kızım. Sende benim gibi salaksın.

Yaren: Anne sevmek aşık olmak salaklık mı ?

Meliha: Yaren ! Kes artık.

Ağlamaya basladım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.

Yaren: Ben eski annemi istiyorum. Ben eski Melihayı istiyorum. Nerede benim vicdanlı aşka sadık duygulu annem ? Nerede ? Söylesene anne ?

Meliha: O Meliha öldü kızım. Baban sana bana dayak atarken her güm acımasızca döverken o vicdanlı Melihada öldü. Benim artık aşka saygım yok. Aşk karın doyurmaz.

Yaren: Olmaz böyle bir şey ya. Olamaz ! Benim annem böyle birisi olamaz !

Meliha: Yaren hem suclu hem güçlüsün. Birde gelmiş bana bagırıyorsun burda. Kabullen artık. Ben böyle kalacağım. Senide Gürkanla eninde sonunda evlendiricem.

Yaren: Ben Gürkanla Mürkanla evlenmem ! Asla anne asla !

Hemen odama gittim. Kapıyı kilitleyip yatağa oturdum. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Benim annem , melek gibi annem nasıl oldu da böyle bir gaddara dönüşebildi ? Aklım almıyor. Hepsi o şerefsiz babamın suçu. Hayatımızı mahvetti. Ondan nefret ediyorum. Hepte edicem. Bu asla değişmeyecek. Karlosu arasam mı acaba ? Ne diyebilirim ki ? Kıyamam ya. Giderken nasıl da masumdu öyle. Şunu anladım ki ben Karlosa gerçekten deli gibi aşığım. Normalde anneme asla bagırmazdım. Kızamazdım bile. Ama anneme olan saygım , Karlosa olan aşkıma yenik düştü. Ayağa kalktım. Pijamalarımı giyip elime müzik defterimle bir kalem aldım. Beni sadece bestelerim anlıyordu. Birde Karlos tabi. Aklımdan ilk geçen kelimeleri yazmaya başladım. Yaklaşık bir saat sürdü. Yazdıklarıma baktım. Tam bir damar şarkı olmuş. Defteri elimden bıraktım.

Meliha: Çay demledim. Gelde içelim.

İçeriden annemin sesini duydum. Gitmeye hiç niyetim yoktu.

Zorlu Aşk ( KarYar )Where stories live. Discover now