Zorlu Aşk ( KarYar )

12. Bölüm: Olmaz.

Karlos: Yaren ben..

Yaren: Sen ?

Karlos: Ben o günden sonra suçluluk duygu hissediyorum kendimde. Yani ne biliyim ? Belki o kadar saçmalamasaydım öyle şeyler olmayacaktı. Belkide şuanda biz.. Biz seninle evli olacaktık belki.

Yaren: Karlos.. Bak ben geçmişi unutmak istiyorum. Unutmaya çalışıyorum da. Sende kendini suçlama lütfen. O gün olanlarda senin bir payın yok.

Karlos: Bilmiyorum Yaren. Yedi senedir ne çektiğimi anlatamam bile. Ben.. Ben bu şehirde hep senin yokluğunu çektim. Aynı şehirdeydik ama birbirimize uzaktık Yaren. Ben seni çok özledim. Şuan karşı karşıyayız , hala inananıyorum ben.

Yaren: Karlos bende seni çok özledim. Bende yedi senedir çok kötüyüm. Ama John var. O hep destek oldu bana. Onunla dertleştim ben. Yanımda sadece o vardı. Onun hakkını hiç bir zaman ödeyemem de zaten.

Karlos: Johnla aranızda bir şey mi var ?

Yaren: Saçmalama Karlos. John benim arkadaşım.

Karlos: Neyse bırak şimdi Johnu. Yaren ?

Yaren: Hı ?

Karlos: Ben şimdi seni gördüm ya. Bir garip oldum.

Yaren: Nasıl yani ?

Karlos: Yani ben.. Ben artık sensiz kalmaya dayanamıyorum be Yaren. Madem ben suçlu değilim o gün o olanlar için. O zaman bir engek yok ki. Ben tekrar seninle eskisi gibi olmak istiyorum Yaren. Tekrar benim Yarlitom olmanı istiyorum.

Yaren: Karlos.. Artık çok geç.

Karlos: Madem benim bu suçum yok. O zaman neden olmaz ?

Yaren: Olmaz. Çünkü ben seni bu sabah unutmaya karar verdim. Ben geçmişi unutacağım artık. Ne olur sende unut. Arkadaş kalalım bundan sonra.

Karlos şaşırır. Yarenden olumsuz bir cevap almaya hazırdı ama bu kadar inandırıcı bir şekilde cevap almayı düşünmemişti.

Karlos gözlerini Yarene kilitledi. Yaren gözlerini cevirmeye başladı.

Karlos: Gerçekten yapabilecek misin ? Benimle arkadaş kalabilecek misin ? Hiçbir şey olmamış gibi. Hala birbirimizi sevmiyormus gibi.

Yaren: Sevmemeliyiz Karlos. Vazgeçmeliyiz. Yedi sene önceki gibi değil hiçbir şey.

Karlos: Annen yüzünden mi ?

Yaren: Hayır , annemle bi alakası yok.

Karlos: O zaman tek bir seçenek kalıyor.

Yaren neymiş o bakışıyla Karlosa bakar.

Karlos: Beni artık sevmiyorsun.

Yaren Karlosa cevap vermez. Aslında hala onu deli gibi seviyordur. Yedi sene içerisinden Karlosa olan aşkı bir gram bile azalmamıştır.

Karlos: Anladım. Ben sana hala ilk günki gibi aşıkken sen.. Sen..

Lafını tamamlayamadı Karlos. Ayağa kalktı.

Karlos: En iyi ben gideyim. Konuşacak bir şey kalmamış. Sen her şeyi bitirmişsin zaten.

Yaren cevap vermedi. Karlos bir hışımla çıktı evden. Yaren kapının sesinden Karlosun gittiğini anlayınca tuttuğu göz yaşlarını salıverdi. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Ayağa kalkıp camdan baktı. Karlos çoktan gitmişti. Odasına gidip yatağa uzandı. Ağlayarak uyuya kaldı.

#Dükkan

Karlos kafeye gelir. Ofise girer. Bizimkiler ofiste oturuyordur.

Derya: Karlos iyi misin ?