Evet şimdi napıyoruz?
"Sinan?.."
Ona doğru yürüdüm ama karşıma çıkan Serkan mı, ne haltsa buna izin vermedi.
Arkamdan hâlâ ismini bilmediğim Serkan'ın abi diye seslendiği kişi konuştu.
"Evettt Şimdi ne yapıyoruz?"
Sinan onun sözlerine sinirlendi
"Senin varya gelmişini ,geçmişini..Meleği hemen rahat bırakıyorsun.!!."
Sinanın sesiyle Fatih sorduğu sorunun cevabını almıştı.
Sinan'ın sözlerine karşılık onunla dalga geçerek konuştu.
"Öyle mi diyorsun Gümüş? Ama ben size çok güzel şeyler planladım, gösteri izleyecektim ama sen öyle diyorsan öyle olsun..Serkan lütfen Melek Gümüşü geri götürün. Gümüş öyle istiyorsa öyle olsun ya da dur sen Gümüş ona nasıl sesleniyordun? Hah Peri kızı."
"Ben ona öyle seslenmiyorum!!"
"Öyle sesleniyordun..hatta ameliyatlı baygın bir şekilde bile yatarken bu kadını sayıkladın. "
Sinan'a baktım gözlerini kaçırdı.
Ameliyatlı haliyle bile beni mi sayıklamış?
"Yok öyle bir şey!!"
Şimdi neden bana peri kızı dediğini reddediyordu?
"Tamam Gümüş sinirlenme sen bana lazımsın , sen şimdi peri kızıyla hasret gider, bizde gösteri parkurunu kuralım. "
"Ne gösterisi be manyak?"
Sesim istemsizce içeri kaçmıştı. Benim soruma cevap vermeden konuştu manyak.
"Serkan, çocuklar peri kızının üstünü aradı mı ?"
İşte şimdi hapı yuttun kızım Melek!
"Telefonu mu aldınız zaten! Sakın bana dokunmayı aklınızda bile geçirmeyin, dokununca neler olduğunu ikiniz biliyorsunuz!"
Benim dediklerimle Serkan ve adını bilmediğim kişinin yüz ifadeleri değişti .
"Serkan al bunları güllüde biraz misafir et. "
"Tamam abi ,yürüyün!"
Güllü nereydi ?
Sinanın yüz ifadelerinden iyi bir yer olmadığı kesindi.
Serkan'ın bana doğru yürü demesiyle Sinan'ın yanına doğru gittim. Sinan beni bileğimden tutup arka tarafına doğru çekti.
"Meleği bırak gitsin! Derdin neyse benimle hallet. "
"Peri kızını güllüde ağırlamamı bile istemiyorsun, çok mu seviyorsun sen bu peri kızını?"
Sinan o manyağın sorusuna karşılık ellerini yumruk yaptı, cevap bile vermedi .
"Ben aldım cevabımı Gümüş..Serkan götürün sonrada dediklerimi hazırlayın. "
"Tamam abi. "
Serkan bize bakıp konuştu
"Yürüyün. "
Sinan elimden tutup yürümeye başladı. Serkan diğerlerine bir şeyler söyledi, onlar yanımızdan gitti Serkan , Sinan ve ben epey yürüyünce etrafı inceledim, ne değişik ve büyük bir yerdi burası hiç bir köşesi bana iyi şeyler hissettirmedi ama evi incelerken niye farklı hissetmiştim..
Yukarı kata bakınca birinin bizi izlediğini yeni görmüştüm!
Benim kafamı o tarafa çevirmemle perdeyi hızlıca kapatması bir oldu!
Kimdi bu?..
Yukarı bakarken düşecek gibi oldum tabi Sinan tutmasaydı.
Burda iyi şeyler olmadığı kesindi. Sinan'ın koluna sarıldım, içimden bir ses biran önce burdan kurtulmamız gerektiğini söylüyordu.
"İyi misin... niye geldin!"
Sinanın hafif ve kısık sinirli sesiyle ona döndüm .
"İyiyim ama biran önce bebeklerime gidersem çok daha iyi olacağım, ve diğer soruna gelirsek ,senin için gelecek halim yok ya abimle kandırdı beni.."
Sinan bunları benden duyunca kafasını yere eğip üzgün bir şekilde yürüdü.
"Biliyorum benim için gelmediğini... ama ne olursa olsun genede kimse için bile bu delilerin yanına gelmemen gerekiyordu."
"Haklısın..Kimse bebeklerim kadar değerli değil..Zamanı birazcık geri alsam asla böyle bir saçmalık yapmazdım. "
"Onlar nasıl?.."
"Kimler, Çocuklar mı?"
"Evet.."
"Kötüler sen ortadan kaybolunca hepsi seni aradı ama bulamayınca hepsi kafayı yedi desem yeridir galiba. "
"Onları sormuyorum!"
"Neyi soruyorsun be adam başka çocuklar varda benim mi haberim yok?.. "
Kulağımdaki gülüşme sesleriyle sinirlendim.
"Ne gülüyorsunuz be sizde!!"
Bunu sesli söylediğime inanamıyorum!
Kendimle ilgili şunu öğrenmiş oldum bir daha asla ve asla bebeklerimden ayrılmayacağım .
Serkan manyağı durup bana baktı.
"Ne dedin?"
"Hiç bir şey demedim. "
Şüphelenmiş gibi bana baktı bir adım atarak bana doğru gelirken ağzımdan onu durduracak sözler çıktı.
"Hepsi senin yüzünden, ne konuştun be bir susmadın gitti Sinan, kafamı şişirdin."
Sinan bana şaşkınca baktı,
Kafayı mı yedim kızım der bakışlarıyla .
"Neymiş çocuklar nasılmış, kötü diyince onları sormuyorum diye kızıyorsun hangi çocukları soruyorsun be adam sanki bizim çocuklarımız va-"
Aklıma gelen bebeklerimle Sinan'ın sorusunu şimdi anlamıştım!
Kulağımdaki gülüşmelerin sebebini de!
"Aaaa vardı demi bizim çocuklarımız. Ya bu soru öyle mi sorulur! Bak şuan bile onlardan ayrı olduğum için kafayı yiyecegim, ben ne salaklıkla bebeklerimi bırakıp geldim, üstüne üstlük birde Asaf Arası Şeyda tehlikesiyle birlikte bıraktım !.."
Bana bakan şaşkın ikiliye bakıp konuşmama devam ettim.
"Rica etsem beni aldığınız yere bırakır mısınız , ben anneyim be sizin düşmanlığınız beni bağlamaz! Valla terlikle döverim sizi!"
Serkan benim söylediğim sözler içinde, ben anneyim dediğimde niye öyle bir yüz ifadesi üzgün olmuştu?
Anne olmak bazen zor ve kötü bir şeymiş karışımda öyle üzgün duran Serkan'ı görünce anladım .
"Ne oldu sen niye öyle üzüldün?.."
Benim sorumla Sinan, Serkan'a baktı benim gördüğümü görmediği kesindi öküzün!
Serkan daldığı düşüncelerinden benim sorumla kendile geldi, bana öyle bir baktı ki, neye şaşırmıştı soruma mı, yoksa yarasını görmüş olmama mı?
"Üzülme be ,kocaman adam olmuşsun, O annelik yapmadıysa onun ayını koca adam. Hem ne derler kıran kırılır..Boşverrrrr .Yaşıyor mu?"
"Sen..Sen nasıl?"
"Anne olmak böyle bir şeymiş galiba, hayatımda hiç bu kadar çok konuştuğumu hatırlamıyorum bile. Biran önce onların yanına gitmek istiyorum, ben onlar için burda çırpınırken senin hâlâ annen için atan kalbinin sesini ve çırpınışlarını duydum. Hayatta mı? "
"Sen gerçekten iyi bir annesin..Hayatta değil!..Çok şanslılar . "
"Üzüldüm keşke hayatta olsaymış..Şanslı olanlar kim?"
"Üzülme. Tanısan öldüğüne sende sevinirdin emin ol. Şanslı olanlar bebeklerin, senin gibi bir anneye sahip oldukları için. "
"Teşekkür ederim ama ortanca beni çok sinir ediyor. "
Sinana dönüp konuşmama devam ettim.
"Biliyor musun, Asaf Aras beni Şeyda'yla kıskandırıyor bak babası oğluna bir şey söyle, ama yok böyle devam ederse erken sünnet ettireceğim onu. Yağız Alparslan'la Amine Asel öylemi."
"Melek isimleri...Kerem koymadın mı?"
"Yok canım koydum Kerem'i de dördüncü bebeğimize koydum.Sinan iyi misin sen?
Bizim üç bebeğimiz var ve isimleri Yağız Alparslan, Asaf Aras ve Amine Asel."
Sinan'ın gözleri dolmuştu. Ona isimleri şu durumda söylediğime inanamıyorum.
Ben şuan konuştuklarıma, söylediklerime hiç birine inanamıyordum!
Serkan'a dönüp konuştum.Tabi konuşmam sırasında Sinan'ın elini nasıl tuttum anlamadım.
"Bakın biz bir anne ve baba olarak gitmemiz gerek evde üç evladımız bizi bekler müsaadenizle, iyi günler. "
Sinan'la geldiğimiz tarafa doğuru dönünce ilerde karşımda duran karabasanı gördüm.
Yutkundum tekrar yavaşça Serkan'a doğru döndüm
"Ne taraftan gidiyoruz bayım şu güllüye?"
"Bu taraftan..Emrah buraya bak ben abinin yanına gidiyorum. "
Yanına gelen adama bizi güllüye götürmesini söyleyerek gitti gitmeden dedikleri beni üzmüştü.
"Keşke elimde olsa senin burdan gitmeni isterdim..Ama elimde olan bir şey yok üzgünüm.."
"Olsun, biz burdan kurtulacağız zaten. "
Yanımıza gelen Emrah ismindeki kişi bizi şu meşhur güllüye doğru götürdü.
Bebeklerimi özledim biran önce burdan çıkıp, gitmek istiyorum. Acaba şuan ne yapıyorlardı?..
Bizi getirdikleri yeri görünce şaşkınlıkla Sinan'a baktım.
Bizi dondurucu deposuna getirmişlerdi bunlar nasıl bir manyaktı!!
Kulağımda Fatih'in sesi geldi.
"Melek nereye götürüyorlar sizi?"
Fatih'in sorusuna cevabı Emrah mı ne haltsa ona soru sorarak cevapladım..
"Siz ne tür bir manyaksınız , bizi dondurucu deposuna mı koyacaksınız?"
"Ne oldu beğenemedin Gülüm?"
Sinan hangi ara elimi bırakıp adama kafayı geçirdi anladım.
"Ona bir daha Gülüm de bak seni nasıl gebertiyorum gör p*ç herif seni!"
Sinan yumruklarını ,adamın yüzüne ardı ardına geçirdi. Allahtan bizi tek bir kişi getirmişti buraya, başka kimse yoktu.
Sinan adamın belindeki Silahı alıp baygın bir şekilde yatan adamın kafasına dayayarak yerden kaldırdı
"Arkamda dur peri kızı, burdan çıkmamız lazım. "
"Ta..Tamam. Fatih ve diğerleri de
burda. "
"Tamam kulağındaki cihazla beni duyuyorlar mı? Biran tek başına geldin diye nasıl korktum biliyor musun sen?"
"Duyuyorlar. Onlarla plan yaptık, bir anne olarak önce çocuklarım gelir kusura bakmayın. Öyle biri aradı abine şöyle oldu, şuna böyle oldu hemen gidecek halim yok!Kimse için tehlikeye kendimi atamam ,çocuklarım kadar kimse kıymetli değil."
Sinan benden bunları duymayı beklemiyordu yüz ifadesi öyle bir değişmişti ki.
"Anladım..Hadi çıkalım burdan. Fatih çıkış kapısına doğru gelin biz oraya doğru gidiyoruz, hazırlıklı geldiniz değil mi? "
Kulağımdaki cihazdan Fatih'in sesi ve bir metal sesi geldi!
Yutkundum benden cevap bekleyen Sinan'a kafamı salladım.
O önde ben arkada bahçeye kadar çıkmıştık
Birden başlayan çatışma sesleriyle ,Sinan beni ağacın arkasına doğru itti kendi de elindeki silahla bize doğru ateş eden gruba karşılık veriyordu.
Sesler o kadar çok çoğalmıştı ki ellerimle kulaklarımı kapattım, sırtımı dayadığım ağaçtan yere çöktüm gözlerimi kapattım
İki taraftan açılmış bir ateşin içindeyken, tek aklımdan geçen şey..
Evlatlarımdı..
Allahım onlar çok küçük onlardan beni ve babalarını ayırma..
Bizi onlara kavuştur..
Ellerimin üstünde başka bir el hissettiğim zaman gözlerimi açtım.
Ellerimi çektim, sesler yoktu!
Bitmişmiydi?
"Geçti peri kızı, hadi ağlama gidelim ."
Ağladığımın bile farkında değildim. Göz yaşlarımı sildim Sinan'ın yardımıyla ayağıya kalktım.
Etrafta, ya da yerde kimse yoktu?
Etrafa daha dikkatli bakmaya başlayınca Sinan konuştu.
"Birden geri çekildiler, seni biran önce burdan çıkarmam lazım. "
Karşıdan Fatih ve diğerleri geliyordu, Sinan'ı gördüklerine hepsi sevinmişti. Ayak üstü konuştular Fatih yanındaki adamlara evi ve çevresini aramayı söyledi, sonrada hepsi Sinan'la hasret giderdi sarıldılar dışarı doğru çıkarken adamlardan biri yanımıza koşarak geldi.
"Abi.. Abi görmeniz lazım. "
Fatih karşısında duran adamına sordu
"Neyi?"
Adam konuşmakta zorlanıyordu, sanki cin gördü içerde.
"Abi görmeden inanmazsınız. "
Yiğit adamın haline sinirlenip bağırdı .
"Neye oğlum neye inanmayız!"
"Abi bizim çocuklar getiriyor. Aha abi bakın. "
Adamın sözleriyle gösterdiği yere baktım, evden çıkan ikili ile nefes alamadım. Bizi Bu hale sokan şey durduran şey karşımızda duran ikili oldu!!
Bu..
Bu ..
Bu nas..
Bu nasıl..
Bu nasıl olur?
Benim ve Sinan'ın ağzından aynı anda kelimeler döküldü
"Abii!!"
"Zerda!!"
Şuan bir rüya görüyorum galiba..
Ama herkesin aynı anda aynı rüyayı görme ihtimali yüzde kaçtı?..
Abim birden bana doğru bağırdı.
"Melek!!"
Herkes bana niye bakmaya başladı, Sinan niye üstüme atladı, beni yere düşürdü?..
Ne oluyordu burda ?
Kolumdaki yanma neyin nesiydi
Sorumun cevabını bu sefer kimse cevaplamadan almıştım.
Canım niye yanmaya başladı?
Ve ben bunca sorunun içinde niye karanlığa gözlerimi kapatmıştım?..
.
.
Niye böyle oldu?
Ben nerde yanlış yaptım?
Valla yıldıza basmak çok mu zor?
Tek kendi kitabım için geçerli değil lütfen okuduğunuz tüm kitaplara hakkını verin.
Emeklerinin karşılığı olan yıldıza basın,lütfen sizden bunu rica ediyorum.
Başından beri oy veren güzel insanlar Allah sizden razı olsun iyiki varsınız 💞💞💞
Artık bundan sonra her bölümde okur canlarıma ithaf ediyorum
minoz-87 💞💞💞💞💞💞
user34611906💞💞💞💞💞
Seviyorum sizi
Allah'a emanet olun ❣