The long wait is over! Thanks for waiting!
12.24.14
SPECIAL CHAPTER
Enrique's POV
Pinagbuksan na ako ng gate ni Manang Mina. Kaya idiniretso ko na ang sasakyan sa parking.
Bumaba ako ng sasakyan and proudly look at our house. We moved in after our wedding which is seven months ago. Yes seven months. Ang bilis.
"Ouch..." napabalikwas ako sa narinig ko. Kasunod nun ay ang pagtili ni Cara. Kaya kinabahan ako bigla. "Ser... si Mam..." sa narinig kong yun ay napatakbo ako sa loob.
Shet! My wife is now sitting on the last step of our stairs. "..Ric..." nahihirapang tawag niya sa'kin nung nakita niya ako.
"Daddy, okay lang po ba si Mommy?" It's Ethan, and yes marunong na siyang magtagalog.
"God! Ric...ssh... my water bag..." dun ako natauhan sa nangyayari. Our twin is coming. Namumuo na ang pawis ni Lara. Nilapitan ko na siya at inalalayan patayo.
"Manang yung gamit, pakilagay sa sasakyan." Di na magkandaugagang utos ko. Binuhat ko na si Lara.
It's not my first time, pero kinakabahan ako, I know how hard it is for her. Gan'to din nung kay Cara, but I guess it is more painful because it's a twin.
Isinakay ko na siya sa back seat, at ipinagbilin kay Manang ang mga bata. Tapos tumakbo na kami sa pinakamalapit na hospital.
Dinala agad siya sa ER. Pinagpalit na din ako ng lab gown, para makapasok na ako sa loob. As much as possible ay gusto ko na nandun ako pag nanganak ang asawa ko.
Naaawa ako sa itsura niya, halos namumuo na ang pawis sa noo niya.
"Sir, do you want to do it normal or cesarean?" hindi ko alam ang isasagot ko. Lara wants a normal delivery like what she had with the two, pero naaawa ako sa kanya... "Ces-"
"Nor-mal." she said sa nahihirapang boses.
"Babe, are you sure?" Tumango lang ito at nalukot na naman ang mukha, ayokong tignan ang itsura niya. Parang masakit.
God, sa lahat yata ng paglilihing pinagdaanan ng asawa ko, ito ang pinaka-nahirapan ako.
There are times na magigising siya in the middle of the night para humingi ng mga bagay na hindi ko alam kung s'an ko kukunin.
Marami ding instance, na ayaw niya akong makita. Kung kay Ethan ayaw niya sa amoy ko, kay Cara pinanggigigilan niya ako.
Dito sa huli, ayaw niya talagang lumapit sa'kin. Even if I want to kiss her or kung gusto kong maglambing.
Pero 'pag siya ang may gusto, kahit pagod ako, hindi ako pwedeng tumanggi dahil paniguradong di ako niyan kikibuin at magmumukmok pa siya.
She is very emotional these past few months. Inunawa ko nalang kasi alam kong mahirap ang sitwasyon niya. Knowing that the big ball in her stomach is a twin.
And my sacrifice nung mga panahong naglilihi siya, that is something special and unforgettable, iniisip ko pa nga kung gusto ko pang sundan e, pero syempre it is not only me who need to decide.
"Uwaa," I was back to reality when I heard that cry. 6:24 pm, baby boy.
Napangiti ako nung makita ko ang anak ko, "Another Misis." hinawakan ko pa ng mahigpit ang kamay niya at hinalikan siya sa noo. "Very good, Mommy one more..."
"Ugghhh." ang higpit ng kapit niya sa kamay ko.
"Okay Misis...Relax... one, two, three...push..."
"Sshhss... Ugh..."
"6:29 pm, baby girl." Pagtapos ng delivery ay inabot sa'min ang bata, parang mangiyak ngiyak si Lara ng makita niya ang kambal.
Halatang halata ang pagod niya, kaya matapos kunin ang mga bata ay nakatulog na siya. I am proud of her, because for the third time she gave birth to my baby. And now, kambal ang anak namin.
"Sir ano pong name ng Buenavista twin?"
Natigilan ako, when I heard the nurse ask me.
"Oh it's Lawrence Buenavista and Raine Buenavista." sagot ko, remembering what we talk about a few months ago.
"Sir, pakisulat nalang po dito."
---
"Daddy, alam mo feeling ko malaki ang baby, ang bigat kasi e." She said na hinihimas ang may kalakihan niya nang tiyan.
"Five months palang 'yan Mommy di'ba?" I ask her, while driving, we are on our way to her ob, papa-ultrasound siya to check the baby's gender.
"Sa tingin mo twin din 'to kagaya niyo ni Joyce and her baby? Uh, na-miss ko na naman si Aira and Aila." she's talking about my nieces, ang kambal ni Joyce, madalas kasi siyang nabisita dun at aliw na aliw siya sa mga batang yun.
"I don't think so, matakaw ka kaya kumain, I think it is just because of that." bigla namang sumama ang tingin niya sa'kin. "Just kidding." I said na tumatawa, pero hindi pa rin siya kumibo.
"Baby naman, hindi mabiro." Pero hindi pa rin niya ako kinibo, hanggang sa makarating kami sa clinic.
"Good morning Mister and Misis Buenavista." Bati nang Doktor. "Good morning Dok." halos sabay na pagbati namin, pero inirapan niya lang ako at humarap na ulit sa Doktora.
"So are you ready to know your baby's gender?" nakangiting tanong ng Doktora.
Kaya nung pareho kaming sumangayon nag-umpisa pinapwesto na si Lara for her ultrasound.
"So here is the baby, oops, the babies."
"Babies?" sabay na tanong namin.
"Yes, it's a boy and a girl." She said pointing at the monitor.
Napahawak sa'kin si Lara. "I love you Mommy." I said and kiss her on her forehead.
"As you can hear the heartbeat, your twin is healthy, at wala naman akong nakikitang mali, so just continue your vitamins and regular check-ups to check on your twins." Bilin pa nung Doktora.
After the check-up, we decided to go home.
"Wow! I can't believe it, ang lakas talaga ng genes ko." at tinaasan ako ng kilay ng maganda kong asawa dahil sa sinabi ko. Kaya tumawa ako ng malakas.
"May naisip ka na bang pangalan?" tanong ko para maiba ang usapan.
"I think isunod natin kay Daddy." sagot niya.
"That's great."
"Then we'll name him Lawrence. The girl's name is your pick." Mabilis na sabi niya.
"If that's what you want." Pagsang-ayon ko then she nodded at me, hiding the smile on her beautiful lips. "So what's your pick?" excited na tanong niya.
"Rain with an e." Napatingin siya sa'kin.
"Rain with an e?" Naguguluhang tanong niya.
"I had this feeling kasi that our twin was made during our vacation sa resort sa Davao, naalala mo ba yun? Noong umulan, kaya hindi ka nakapag-swimming and then we spend the whole day at our hotel suite." Nakita ko agad ang pamumula ng mukha niya dahil sa sinabi ko. Tapos hinampas niya ako sa braso.
"Hep! I'm driving." natatawang sabi ko, at dahil doon ay tumigil na siya.
"Pero Mommy, sure na ba yung pangalan na 'yon?" I ask her.
"I want it that simple. Lawrence and Rain with an E." Natawa ako sa sinabi niya.
"Yes Rain with an E."
"So meron tayong Kuya Ethan, Ate Cara, baby Lawrence and baby Rain with an E..." tumingin ako sa kanya nung na park ko na yung kotse sa bahay namin.
"O ano 'yang tingin na 'yan?" she ask suppressing her smile.
"Alam mo Mommy, gusto ko yung, madaming nagtatakbuhan sa bahay, tapos yung maraming tatawag sa'yo ng Mommy at Daddy..."
"Uh-uh, 'di ko gusto yang pinupunto mo." natatawang sabi niya. "Ikaw kaya magbuntis at manganak."
Hindi ko na napigilan ang sarili ko na tumawa. "May sinabi ba ako." pagkasabi ko nun ay bumababa na ako para pagbuksan siya ng pinto.
---
"Daddy...." nabalik ako sa kasalukuyan pagkarinig ko sa sigaw na iyon ni Cara.
"Baby." Tumakbo naman agad siya sa akin at nagpakarga, kasunod niya si Ethan at si Manang Mina.
"Daddy where is Mommy?" tanong niya agad sa'kin, after she kissed me on my cheeks. "Miss mo na si Mommy?"
"Of course." agad agad na sagot niya. Ang daldal talaga ng baby ko, my three year old Ate.
"How about Kuya?" Sinilip ko naman si Ethan, "Dad, I want to see my new brother and sister."
"Sir gising na po si Mam." sabay sabay kaming napatingin sa nurse na sumilip from Lara's room.
Kaya pumasok na kami sa kwarto, at agad agad na nagsilapit ang dalawang bata sa Mommy nila.
"Mommy, I miss you." bungad ni Cara nung makita niya ang Mommy niya.
"I miss you too Ate."
"Where's kuya Ethan?" Tanong nito na hinahanap si Kuya.
"Andito po ako Mommy, I'm excited to see the babies." Excited na sagot ni Ethan na lumapit sa Mommy niya.
Napatingin naman kami lahat sa pinto nang bumukas 'yon. It's the nurse carrying our twin.
Inabot kay Lara si Lawrence tapos sa'kin inabot si Raine.
"Oh Mommy look the Baby smiled." excited na sabi ni Cara nung nakita niyang nag smile si Raine.
Tapos kung ano ano na ang pinagtatanong nung dalawa.
Kaya hindi ko mapigilang mapangiti. I have a very beautiful family and I'm excited to grow old with them, to watch my sons and daughters grow. I'm willing to sacrifice and do everything for them, for my family.
I kissed Lara on her forehead. "Thank you Mommy..." tumingin siya sa akin at ngumiti."I love you Daddy... thank you too, for giving me this family."
"I love you too Mommy..." this time I kiss her quickly on her lips.
(Abangan...)
----
Thanks for the long wait! Medyo late! Wait for the delayed 12.25.14.