The girl who cried murder

By Serialsleeper

4M 168K 79.8K

Ripper series #1: Envied for her almost perfect life, Tamara Consulacion has everything a girl could ever ask... More

Prologue
Chapter 1 : The Crimson Ripper
Chapter 2 : Teenage freaks
Chapter 3 : And then there was him
Chapter 4 : The Bad blood
Chapter 5 : Play my game
Chapter 6 : Can you save them?
Chapter 7 : Smells like teenage sht
Chapter 8 : Left for dead
Chapter 9 : Faces of Grief
Chapter 10 : Dead and Gone
Chapter 11 : Never look back
Chapter 12 : Tattle
Chapter 13 : Bloodshot eyes
Chapter 14 : Pointing fingers
Chapter 14 : Pointing Fingers (cont.)
Chapter 15 : Vague
Chapter 16 : How bad the past was
Chapter 17 : A toast
Chapter 18 : The Name Game
Chapter 19 : The end of their story
Chapter 20 : Rippled Effects
Chapter 21 : Hoodwinked
Chapter 22 : The past she begged to bury
Chapter 23 : Her Worst Nightmare
Chapter 24 : The good girl's downfall
Chapter 25 : Her untold misery
Chapter 26 : How to end the game
Chapter 27 : Nice to meet you
Chapter 28 : The Missing Piece
Chapter 30 : She who cried murder
Chapter 31 : Beguiled
Chapter 32 : The Bloody History of Crimson Lake
Chapter 33 : Haywire
Chapter 34 : The Expiration
Epilogue.
Author's Note
Sequel

Chapter 29 : Ain't a coward

73.7K 4K 2K
By Serialsleeper

29.

Ain't a coward

Tammy

Papalapit ng papalapit ang naririnig kong pagkalansing ng kadena. Takot na takot ako pero tinakpan ko na lamang ang bibig ko upang mapigilan ang sarili kong tumili. Habang hawak-hawak parin ang cellphone, gumapang ako pabalik sa kinaroroonan ni Milky. 

"M-milky he's here, he's coming. Oh God this cant be happening." Natataranta kong sambit at muling pumulot ng matalim na bubog. 

"Ha? S-sino?" Takot namang sambit ni Milky na nakabitin parin ng patiwarik. Unti-unti ng nalalaglag ang hair extension niyang may bahid ng dugo at ang fake eyelashes naman niya ay nasa noo na niya.

"Shhhh." Bulong ko at muling sinubukang putulin ang seatbelt.

"T-tammy?  Tammy, I can't feel my leg." Mangiyak-ngiyak na sambit ni Milky kaya tumigil ako sa ginagawa't napatingin sa kanya.

"No, you still can, I'm gonna get this fucking seatbelt off of you and we're going to run like hell." My voice started cracking just like Milky's. Nanginginig ang mga kamay ko at parang may sariling isip ang rumaragasa kong luha. Sobrang sakit na ng kamay ko pero hindi ko binibitawan ang bubog.

"Tammy takbo." Bulong niya habang humahagulgol. 

"Hindi." Iyak na lamang ako ng iyak. "Malapit natong maputol. Tatakbo tayo. Makakaalis tayong dalawa at sasabunutan natin si Quinn ng sabay." Sa sobrang panginginig ng kamay ko ay para na itong nawalan ng lakas at bigla ko na lamang nabitawan ang bubog.

Napasinghap ako at muling kinapa-kapa ang bubog sa sahig. Pilit kong pinipigilan ang paghikbi ko pero bigla na lamang hinawakan ng nanginginig na mga kamay ni Milky. Tiningnan ko ang kamay niya at lalo akong naiyak nang makita ko ang napakalakig hiwa nito. Sa sobrang laki, lumabas na ang buto niya at halos yupi na ito.

"Hin--Hindi ako duwag. 'Wag mo akong alalahanin." Suminghap siya't lumunok. Kitang-kita kong labis siyang nasasaktan at hinang-hina na pero pinipilit parin niyang ngumiti at magsalita. "I'll be okay. Please... Tammy tumakbo ka na. Para kay Dustin at sa mga magulang mo, tumakbo ka na." Umiiyak niyang sambit kaya umiling-iling parin ako.

"No! I'm not leaving you! Milky I wont---" Tili. Wala akong ibang nagawa kundi mapatili na lamang nang maramdaman kong may humila sa mga paa ko palabas ng sasakyan. Sinusubukan kong kumapit kay Milky o kahit na anong bagay pero hinang-hina na ako.

Namalayan ko na lamang na nakadapa na ako sa gitna ng kalsada. Basang-basa na ako sa ulan at humahalo na sa bahang kalsada ang dugo mula sa mga sugat ko. Paulit-ulit ang tunog ng kulog at kidlat na para bang pinagkakaisahan ako.

Wala na akong nararamdang nakahawak sa mga paa ko kaya tumihaya ako upang makita kung nasaan siya.

"No! No! Bitawan mo siya!" Tili na lamang ako ng tili nang makita kong si Milky naman ang sapilitan nitong kinakaladkad palabas ng sasakyan. Hinang-hina na si Milky at hindi na ito nakakapanglaban pa. Awang-awa ako sa kaibigan ko.

Ayokong tumakbo. Ayokong umalis.

Milky is my bestfriend and leaving her doesnt just make me a bad friend, it makes me a bad person.

Andami naming pinagsamahan ni Milky at ayokong may mangyaring masama sa kanya.

Nagulat ako nang makita ko ang isang kotse sa hindi kalayuan. Wala itong plate number at ang likod lang nito ang nakikita ko. Umiilaw ang backlight nito ng paulit-ulit.

Teka may tao ba sa loob?

"Tammy takbo!"

Biglang tumili si Milky kaya lumingon sa direksyon ko ang salaring kumakaladkad sa kanya. Akala ko lalapitan niya ako pero nagtaka ako nang ibinalik lamang niya ang tingin kay Milky at kinaladkad ito hanggang sa makarating sila sa mismong likod ng sasakyan. 

Para akong nanigas sa kinaroroonan ko dahil sa gulat nang bigla na lamang niyang ikinadena ang dalawang paa ni Milky sa likod ng sasakyan. Sa pagkakataong 'to, para ng tambol ang pagkabog ng puso ko at para na akong masisiraan ng bait. Diyos ko anong gagawin niya sa kaibigan ko?!

Napasinghap ako nang bigla na lamang iniwan ng salarin si Milky. Pumasok siya sa loob ng sasakyan, hindi sa driver's seat kundi sa passenger's seat. Isa lang ang ibig sabihin nito--May kasabwat siya! Hindi siya nag-iisa!

"Milky!"

With all my strength and might, I stood up. I heard something snap on my leg, it was excruciating but I ignored the pain and ran as fast as I could. I was tipsy, it was as if I was drunk, Drunk with pain and downright terrror.

Para akong tuluyang nawalan ng lakas nang makalapit kay Milky. Nadapa ako sa tabi niya pero hindi ko na ininda ang matinding sakit, dali-dali kong hinawakan ang kadenang nagkakabit sa kanya sa kotse. Umaandar na ang makina ng sasakyan at sigurado akong ano mang oras ay tatakbo ang sasakyan at makakaladkad ang kaibigan ko at kung hindi ako bibitaw, siguradong makakaladkad din ako.

"Tammy what are you doing?! Run!" Pagmamakaawa ni Milky habang humahagulgol.

"No! I'm not leaving you! I wont let go!" Muli kong giit habang pilit na kinakalas ang kadena ngunit balewala, may kung ano itong locking mechanism na hindi ko maaninag.

"Bestfriend, thank you." Narinig kong muling humagulgol si Milky kaya napatingin ako sa kanya. Umiiyak man, nakikita ko siyang ngumingiti. Kung hindi lang siya mukhang takot, masasabi kong mukha siyang natutuwa.

Narinig kong bumakas at sumara ang pinto ng sasakyan. May lumabas mula rito at patungo ito sa amin pero imbes na bumitaw o tumakbo, lalo lang akong humawak ng mahigpit sa kadena at muli itong hinigit at sinubukang kalasin mula sa sasakyan.

"Tammy tumakbo ka na!" Muling sumigaw si Milky habang nakatingin sa likod ko na para bang takot na takot. Hindi ko na kailangan pang magtanong, alam ko at ramdam kong nakatayo na sa mismong likod ko ang salarin.

Bigla kong naramdamang hinawakan ng salarin ang paa ko at para bang kakaladkarin na naman niya ako kaya hindi ako bumitaw sa kadena at sa halip ay niyakap ko ng mahigpit si Milky.

"Tammy!" tili ng tili si Milky. Kapwa kami takot na takot, nanginginig at humahagulgol.

"I wont let go! I wont let go!" Paulit-ulit kong sambit habang mas hinihigpitan pa ang yakap sa kanya. Maging siya'y yumayakap narin sakin kaya hindi ako mahila ng tuluyan ng salarin.

Milky is my bestfriend and I'm not letting go. If we will die tonight, I'd rather die with my bestfriend.

Biglang kumidlat at saglit na lumiwanag ang paligid. Sa di malamang dahilan, bigla kong naramdamang bumitaw si Milky sakin. Nagulat ako sa ginawa niya at dahil dito ay tuluyan akong nahila ng salarin paupo at palayo sa kanya.

Bigla kong naramdaman ang braso ng salaring pumulupot sa bewang ko. Para niya akong niyayakap mula sa likod gamit ang dalawa niyang kamay. Masyado siyang malakas kaya nagawa niya akong kargahin palayo kay Milky.

Hinang-hina na ako. Parang switch ng ilaw ang paningin ko, bigla-bigla nalang dumidilim at lumiliwanag. Nag-aagaw ang kamalayan ko't pagod. Pakiramdam ko ano mang sandali ay mawawalan ako ng ulirat.

Bigla akong iniupo ng salarin sa tabi ng kotse ni Quinn na nakataob. Pinosas niya ang kamay ko sa isang bahagi nito.

Hindi ko makita ang mukha niya. Masyadong madilim at may takip ang mukha niya. Hindi siya nagsasalita o gumagawa ng kahit na anong ingay.

Nagulat ako nang bigla na lamang siyang lumuhod sa harapan ko gamit ang isang paa. Napatili ako at napapikit. Akala ko ay sasaksakin niya ako o di kaya'y pagbubuhatan ng kamay pero laking gulat ko nang maramdaman kong may ipinulupot siyang piraso ng tela sa ulo ko dahilan kung bakit tuluyang naghari ang dilim sa paningin ko. Teka totoo ba to? Pinipiringan lang ako ng salarin?!

Akala ko hanggang dun lang pero nagtaka ako kasi may inilapat siya sa dalawang tenga ko--Headphones. Sa isang iglap, ang tanging naririnig ko na lamang ay ang kanta ng Centuries ng Fall Out Boy.

Dilim at malakas na musika. Dahil sa dalawa ay para akong nawawala sa reyalidad. Wala akong makita, wala akong marinig pero dahil dito ay lalo lamang tumitindi ang takot ko.

Huminga ako ng malalim at pinilit kong makiramdam sa paligid. Unti-unting humihina ang musikang naririnig ko hanggang sa tuluyang pumangibabaw sa pandinig ko ang napakalakas na palahaw ni Milky na labis na nasasaktan. 

"Milky!!!!"

End of Chapter 29

Author's Note : Guys, please let's avoid spoilers lalo na pag nasa social networking sites. Maawa kayo sa ibang readers na hindi pa nakakapagbasa ng latest update. hahahahaha.

Thanks for reading!

Vote and Comment <3

Continue Reading

You'll Also Like

2.3M 83.6K 39
Pact Series #3 | "Think like a knight, act like a pawn"
1.9M 103K 33
Sampu silang umalis, sampu rin silang bumalik. Ang hindi nila alam, isa sa kanila ang naiwan. Sino ang nagbabalatkayo? Sino ang hunyango? (Watty Awar...
Please Find Me By bambi

Mystery / Thriller

1.9M 101K 41
(FHS #4) Tired of running away from her nightmares, Kirsten returns to Filimon Heights to make peace and start anew. Little does she know, returning...
82.4M 2.4M 73
Erityian Tribes Series, Book #1 || Not your ordinary detective story.