HBAM 7
JANE
''The.......'' natigilan ako sa pag babasa ng notes ko ng maramdaman kong parang may kumakatok sa may bintana ng kwarto ko.
Nung una hindi ko pinansin dahil ayokong isipin na minumulto ako.
''Janeee!!'' maya-maya pa'y may naririnig akong may bumubulong ng pangalan ko..
Marahan kong isinara ang librong hawak ko ng mapansin kong lumalakas yung katok. 12:00 am na kase, at nakaugalian kong mag basa ng notes bago matulog.
Dapat talaga kanina pa ako natutulog, sabi kase ni Isra di raw siya makakapasok bukas dahil linalagnat ito. Kaya ang lagay sa akin naiwan lahat ng trabaho niya..
''Jane~~''
kahit natatakot ako, pinilit kong tumayo at lumapit sa may bintana ng kwarto ko.Sinilip kung may tao..
''Sino yan??'' pasimple kong kinuha yung trophy ko at pinosisyon ito na para bang mag lalaro ako ng baseball.
''Jane!!''
*tuk!*tuk*
''Sino sabi yan e!''
*tuk*tuk*
Bahala na kung anong mangyayare, basta kung sino man tong gagong tumatawag sa pangalan ko, sa oras na may ginawa siyang di kanais-nais ihahampas ko ito sa pag mumukha niya.,
''Sino ka?!'' pag kaa bukas ko ng bintana wala namang tao..
''Jane! Nandito ako sa baba!!!'' tumingin ako sa baba..
At nakita ko si...
Clarkson.
''Anong ginagawa mo?? Bat nandito ka??''
''Papaukin mo muna ako..''
Bumaba ako ng kwarto at dali-dali siyang pinag buksan ng gate. Pero anong ginagawa niya ditto??
''Pasok..'' pag yayaya ko dito..
''Ano ba kasing gusto mo?? Bakit hindi ka nalang nag text? Akala ko tuloy kung sinong baliw yung kumaakatok sa bintana ng kwarto ko''
''pasensya ka na ha?? Hindi kase abot yung bintana ng kwarto mo.. Kaya yung mga bato nalang sa labas yung ginamit ko''
''alam ba ni Natashia na nandito ka??'' umiling lang ito.
''Alam mo?? Ang mabuti pa.. Umuwi ka na. May pasok pa kami bukas..'' ng akmang tatayo na ako hinila niya yung kamay ko.
''Huwag mo muna akong pauwiin. Gusto ko lang na mag kausap tayo tsaka may dinala ako..''
Sa mga oras na hawak-hawak niya yung kamay ko, pakiramdam ko ang saya-saya ko. Matagal tagal na rin kaseng panahon nung hawakan niya ng ganto yung kamay ko.
''Dali.. Dito kana..'' hinila niya yung kamay ko at inupo dun sa isa pang swing.
''Taran!!!''
May linabas ito sa plastic..
Dalawang balot ng cracklings at lays.. Tsaka yung paborito naming iniinom nung mga bata pa kami.. Yung Chukie.
''Heto sayo.. Heto akin..''
''Akala ko..'' hindi ko kayang lokohin yung sarili ko sa mga oras na toh. Dahil, pakiramdam ko.. Bumalik kami sa dati.
''Kumain kana.. Ang tagal ko na ring hindi kumakain ng cracklings..'' bakas sa mukha nito ang pag eenjoy, samantalang ako hindi pa rin makapaniwala. Na mauulit yung ganito..
''Clarkson..'' tumigil ito sa pag nguya, at binigyan niya lang ako ng
'Baket' look.
''Bakit ba nag ka ganito tayo?? Bakit.. Nevermind.. Huwag mo nalang isipin yung sinabi ko.. Wala lang yun, tutal may kanya-kanya na tayong buhay.. Di na mahalaga yung sasabihin mo.''
nag madali akong buksan yung cracklings para hindi maipahalata sakanya na, nalulungkot pa rin ako sa mga nangyari sa amin.
''Ahh yun ba?? Huwag kang mag alala.. Wala ka namang kasalanan.. Kasalanan ko naman lahat ng 'to''
NOW PLAYING:GOODBYE MELODY
''Mahal mo ba si Natahsia??'' siguro pag narinig ko na yung gusto kong marinig, titigilan ko na talaga siya.
♫Oh I love you,Endless time, I lose my mind, Because of you♫
''Oo mahal ko si Natahsia...'' hindi ko ipinahalata dito na nasaktan ako sa isinagot niya. Dahil kailangan ko ng tanggapin na wala na talagang pag asa..
♫oh I want to kill myself,you are the only love
in my life the only thing there is night
my love you are every
breath that I
take oh I love you♫
''Haha! Nako, naging serious na tuloy tayo.. Sarap nito ahh!'' at dire-diretso akong kumain ng cracklings, para maipakita lang sakanya na OKAY LANG AKO.
''Jane..'' Lumingon ito sa akin, at tinignan ng diretso sa mata..
''Oo mahal na mahal ko si Natahsia..'' nung inulit ni Clarkson yun, hindi ko na napigilan yung sarili ko..
♫if you go say good bye but you know this
I will always love you bye bye ♫
Dahil kahit paano sabihan yung puso ko na okay lang ako.. Yung utak ko naman hindi pinakinggan yung sinasabi ng puso ko.
kase daw mas alam ng Utak ko yung totoong nararamdaman ng puso ko.
''Jane, mahal na mahal ko si Natahsia... Kaya lang'' hinawakan niya yung isaa kong kamay..
♫if you go say goodbye but you know this I will always love you♫
''kaya lang mas mahal kita.''
Hinila niya ako, at hinalikan niya ako sa may labi.
“I'm sorry if I was the reason why you're crying every night” at ikinulong niya ako sa mga bisig niya.
“Jane.. Please forgive me.”
♫When it’s hard to say anything And when I want to see you Can’t say anything Can’t do anything I can’t do anything at all) ♫
“kung sasabihin mo ngayon na iiwanan ko si Natahsia.. Sige, iiwanan ko siya.. maging okay lang tayo”
Hindi ko alam kung anong isasagot ko, dahil hindi naman ako selfish na tao.. Pero ito na yung hinihintay ko. Anong gagawin ko??
♫everyday every night every single day I want you please don't leave me alone don't leave me alone
I want you I need you love you I'm gonna take you♫
KINABUKASAN….
“Ninang beki, hindi ko napo alam yung gagawin ko..”
“kung ako sayo jane, kakalimutan ko nalang si Clarkson. May girlfriend na siya.. tsaka matagal-tagal napanahon na yung lumipas.. mag move on kana..”
“ang dali lang sabihin no ninang beki? Pero bakit ganun.. ang hirap gawin..”
“alam mo nak? Wala namang masama kung yung desisyon mo yung susundin mo.. kaya lang, matitiis ba ng konsensya mo na manira ng relasyon ng iba? Sabihin na nating.. Ikaw yung mahal niya.. pero sa maniwala ka sa hindi mahal din ni Clarkson yung si Natahsia.. Gaya niyo.. May pinag samahan din sila..”
“e pero ninang beki..”
“Jane, hindi ko hawak yung puso mo. Huwag mo akong tanungin… Basta kung saan ka Masaya doon ka. Okay?”
Di rin nag tagal at linisan ko na rin yung bahay naming at pumasok na ng school..
*Calling…
TingZhe
“hello??”
“Jane.. nasaan ka?” tumungin-tingin ako sa paligid…
“kapapasok ko lang sa school.. Baket?”
“may good news ako sayo.. Dun ka sa may tapat ng flag pole, huwag kang aalis dun ha?”
“sig--- hello?” tama bang pag babaan niya ako ng tawag???
Pag ka sarado o ng bag ko, dumeretso na ako sa may flag pole.. At doon nakita si TingZhe na may dalang bulaklak ng santan.
“Hoy, anong gimik yan??” nagulat ako ng bigla itong tumakbo papunta sa akin at yinakap ako ng pag kahigpit..
“Jane!!!” sunod pa’y hinawakan niya ako sa mukha…
“Ano?! Bat ang saya mo yata??”
“Break na kami ng girlfriend ko..”
“ha? Bre…” hindi ko ulit natuloy yung sinabi ko, dahil muli niya akong yinakap…
“Finally, pwede nang maging tayo.”
“Maging…”
“Maging tayo..”
Itutuloy…