Chapter 29
Three days.
Its been three days since that happened. Vanessa didn't want to leave pero wala din siyang nagawa. We need to. I know that she was hurt but it was for the better. Pwede siyang dalawin ni Tres. I wont remove his right as a father.
"Anak?" mabilis na napaangat ang tingin ko sa tumawag sa akin.
"Daddy." wika ko at tumayo para salubungin siya.
"Ikwa lang ba?Nasaan si Vanessa?" tanong ko dahil magkasama sila kanina.
Umupo siya sa may sofa kaya sumunod ako. Nasa grocery si Mommy kasama si Zeny. Si Daddy naman ay nagpaalam kanina na ipapasyal si Vanessa kaya naman nagtataka ako kung bakit siya lang mag-isa ngayon.
Huminga siya ng malalim at sumandal sa sandalan ng sofa. "Nasa Daddy niya."wika niya kaya natigilan ako.
"K-Kay Tres?" tanong ko kaya tumango siya.
"You didn't told us. Nagkita na pala kayo. Kung hindi lang nabanggit ni Vanessa kanina ay hindi ko pa malalaman." wika niya kaya nag-iwas ako ng tingin.
"I saw him sa resort." sagot ko.
"Kaya ba bumalik kayo kaagad? Kaya umiiyak si Vanessa at tinatawag ang Daddy niya nang araw na dumating kayo?" usisa niya kaya napatango ako.
"We met him Dad. We met him pero parang walang nangyari. He didn't tell me anything." sagot ko na tumingala pa upang pigilan ang pagpatak ng luha sa mga mata ko.
"Did you asked him?"
"Hmm." pagtango ko. Tinignan ko siya at mapait na ngumiti. "I asked him. I-I just want an explanation Dad. Kahit anong sabihin niy paniniwalaan ko.I just want him to explain everything and tell me that he love me." sagot ko at mabilis na pinahid ang luha na pumatak sa pisngi ko. "Kung ayaw niyang mag-explain fine. Just tell that he love me. I will accept him again." impokritang wika ko.
I still love Tres. Sa tatlong taon walang naging lalaki sa buhay ko. I still think about him. I still love him.
"Why don't you ask him if he love you?" suhestiyon niya kaya umiling ako.
"I'm going upstairs. Kapag nandyan na si Vanessa pakigising na lang ako." wika ko bago umakyat.
Nanatili ako sa kwarto ko. Looking at my wedding ring.
"I'm scared to ask. Takot ako na baka iba ang sabihin niya sa gusto kong marinig. I don't know if I can survive another pain from the same person." bulong ko sa sarili ko bago ko ipinikit ang mga mata ko.
Kung mahal niya ako ay dapat sinabi na niya agad. Dapat ay nagpaliwanag siya kaagad. Dapat sinundan niya kami at pinigilan. But its been three days. Three days pero ang tanging pinuntahan niya lang ay ang anak namin.
"Mumma wake up. Daddy is here." dinig kong bulong sa may tenga ko kaya dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata.
"Vanessa?" bulong ko nang makita ko siya sa tabi ko.
"Mumma Daddy is waiting. He said he wants to talk yto you." nakangiting wika niya na humagikhik pa.
"You're awake?" bago pa ako makasagot ay nagsalita na si Tres na nasa paanan ng kama kaya napabalikwas ako ng bangon.
"Anong ginagwa mo dito?!" gulat na tanong ko.
"Mumma, Daddy said he's going to talk to you." bibong wika iya bago lumapit kay Tres at niyakap ito.
"Daddy talk to Mumma now." wika ng bata kaya napailing ako. Inayos ko ang buhok ko at huminga ng malalim. Malakas ang kabog ng dibdib ko pero hindi ako nagpahalata.
"Yes baby. But for now can you please go to your Dada? We will talk privately." wika ni Tres na bahagya pang pinisil ang pisngi ni Vanessa.
"Yes Daddy." wika niya bago nagmamadaling pumunta sa akin at halikan ang pisngi ko bago lumabas ng kwarto.
Pagkalabas ni Vanessa ay mabilis akong tumayo at hinarap siya. "What is it?" tanong ko na pilit na pinakaswal ang boses. Tinignan niya ang kabuuan ko bago lumapit sa akin at yakapin ako. Pakiramdam ko ay may nagrarambulang paro-paro sa sikmura ko. I can feel my heart. Its beating too fast. I was stunned for a moment. I want to hug him back but I control myself.
"I didn't know." usal niya kaya kumabog ang dibdib ko.
"W-What do you mean?" tanong ko at mabilis siyang tinulak palayo sa akin.
Kumunot ang noo ko ng makita kong tumulo ang luha niya sa kanang mata. He's crying. Seeing him cry makes me in pain again.
"I d-didnt know." ulit niya kaya nalilitong tinignan ko siya.
"W-What do you mean, you didn't know?" pigil ang emosyong wika ko.
"I'm sorry Wife." sagot niya at tumingin sa akin kaya mabilis na nag-init ang ulo ko..
"I said stop saying sorry! Kung wala ka ng ibang sasabihin umalis ka na lang!" Sigaw ko sa kanya. Nagsisimula na namang mag-init ang sulok ng mga mata ko. I just want his explanation. Kahit anong sabihin niya ay tatanggapin ko. Kahit ano ay papaniwalaan ko. I just love Tres. And hearing another sorry from him after everything makes me mad even more.
Hinubad niya ang suot niyang puting polo kaya nangunot ang noo ko. "W-What are you doing?!"
Hindi niya ako sinagot bagkus ay tumalikod siya sa akin. Mabilis na kumunot ang noo ko nang makita ko ang dalawang peklat sa likod niya. Parang hugis bilog iyon pero hindi ganoon ka pulido. Iyon ba ang nakapa ko sa likod niya nang araw na umalis kami sa resort?
"See this wife? It was a scar of saving my love." kumabog ang dibdib ko. Nandoon ang sakit dahil sa sinabi niya.
'My love?' Ganon niya ba kamahal ang babaeng tinutukoy niya? Iyon ba ang dahilan kaya iniwan niya ako. I felt the pain in my heart with that thought.
Sasagot sana ako pero muli siyang nagpatuloy.
"When I saw her for the first time she was sitting in the lobby of my company. Wondering around and singing. I sat next to her and hear her sing." Aniya kaya napalunok ako.
"All my life
I thought it'd be hard to find
The one 'til I found you
And I find it bittersweet" kanta niya sa sa linyang iyon kaya hindi ko maiwasang hindi siya titigan. Kumalma ako at ang lahat ng pagtutol na pakinggan siya ay nawala.
Pakiramdam ko ay nananayo ang balahibo ko.
"Thats the time that I'd start to love this song and that girl. I stalked her, followed her. I even do dirty things to make her mine. I asked her father to make her my wife inexchange of the debt that they had. I know I am greedy and a devil but what can I do? I just love this girl." Patuloy niya kaya nagsimulang tumulo ang luha ko. This time ay dahil sa halo halong emotion. Not because of pain but because of a deeper emotion.
"She called me devil and I deserved that. Every single day with her is amazing. And If it was a dream I dont want to wake up anymore." Kinuha niya ang kamay ko at hinila ako paupo sa kama. "Lets sit wife. It will be a long story."
Pinaupo niya ako sa tabi niya and he stared at me. Halo-halong emosyon ang nasa mata niya na lalong nagpakaba sa akin. "We argue most of the times but she never failed to make me smile. I love everything about her but I'm too scared to tell her what I feel. Baka kapag sinabi kong mahal ko siya ay hindi siya maniwala. I am the Devil and devil doesn't know how to love."
"B-But she told you she loves you." Sabat ko sa kanya. He chuckled and kiss my lips quickly.
"At first I am shocked when she told me that she loves me. Sino bang hindi? Ang babaeng matagal mo ng hinihintay ay sasabihin na mahal ka. I am very happy. I want to shout 'I love you too' but the timing is wrong. There was a threat in her life at akala ko ay bugso lang ng damdamin kaya niya nasabi yon. Maybe she's scared and she needs comfort-"
"Ako ang nakaramdam non kaya sigurado akong mahal kita! I dont need com-" he kissed me again and smirk.
"I'm not yet done." Inayos niya ang buhok ko bago nagpatuloy. "Like what I said I thought that she's scared that's why she said that. I tried everything to know who are the assholes who were trying to scare my wife. I even pay a Wise Detective for my house and lot in baguio just to have it investigated as soon as possible." Umiling siya at ngumiti.
"Then there came the result. I want to kill those bastard when I knew about them. That day her father also called me. He said that my wife is missing. I think my mind went blank. I want to kill anyone who will touch her. I asked Dos to look for it immediately."
"Y-You were there?" kinakabahang tanong ko sa kanya. Tumango naman siya sa akin kaya mabilis natumulo ang luha ko. All along I thought he left me.
"I am there wife. When we went inside the room wala ka ng malay. I want to kill that Josh but. He pulled the trigger exactly where you are. I didn't hesitate to make my body as your shield. I want to shoot him first but I'm afraid. Paano kung mas mauna ang bala niya na tumama sayo? I'd rather sacrifice myself than my love."
Tears were unstoppable. Alam ko na namumugto na ang mga mata ko. But I cant help but to cry. I accused him of the things he didn't do. Nagalit ako sa kanya sa maling dahilan. But the real question is why did he hide it from me?
"I am in a critical condition. Two bullets hit an organ inside my body and there was a low percentage if I'll live. Then Dos made a decision. Ayaw niyang maghintay ka sa bagay na walang kasiguraduhan. He was worried with you and with me. Tinago niya ang kalagayan ko sayo dahil bente porsyento lang ang pag asang mabuhay ako. He said that it would be better if you don't know anything. Naging mahirap daw ang pagbubuntis mo kaya ayaw niyang dagdagan ang stress mo kung makikita mo akong parang lantang gulay."
Huminga siya ng malalim. "I was comatose for two years. But Dos and Alas didn't give up. Dinala nila ako sa America. There I hear your voice. Araw-araw naririnig ko ang boses mo. 'Tres I miss you. Please come back.' 'Tres were having a baby what name do you want to have?' 'Tres can you please call me? I miss you badly.' Tres I love you.'"
Those are the voicemail that I sent to him.Hindi ko alam na napakinggan niya ang mga yon.
I didnt know. Wala akong maapuhap na salita.
"Araw araw ay naririnig ko ang boses mo. I want to fight. I want to live. And luckily one day I woke up." Nakangiting saad niya. "I woke up and didn't know anything. I lost my memory. Maybe because of the way I collapse. May head hit the floor badly. But I always dream about you. I always hear you voice. Until last month I regain all my memories." aniya na pinunasan ang luhang pumatak sa pisngi niya.
"Alam mo ba ang unang ginawa ko?" Tanong niya sa akin. Ngunit umiling ako habang nagpipigil ng hikbi.
"I flew back here in the philippines and went to you. Pero nakita ko na may yakap kang Lalaki. I want to kill that bastard and I want to get mad at Dos. Dahil kung sinabi niya ang nangyari sa akin ay hindi ka mapupunta sa iba." He smiled bitterly and I was shocked.
"You already have a good life and I am scared to ruin that. Hindi na ako nag abalang magpa imbestiga sa kung anong nangayari sa nakalipas na tatlong taon. Why would I ? It will fucking hurt to know the truth that you are already happy without me." He said as he caress my cheeks.
Parang pinipitpit ang puso ko. Halo-halong emosyon. Akala ko ako lang ang nasaktan at nahirapan. I thought it was just me. But then Tres face the most hardship because of me. And I am here getting mad at him.
I hugged him. Sobrang higpit na pero parang kulang pa. Sunod-sundo ang pagpatak ng luha sa mga mata ko habang humihikbi.
"Ayaw na kitang guluhin pero parang mababaliw ako kung hindi kita makakausap. Kung hindi kita makikita. I pulled another trick to make you come. Ginawa ko lahat ng paraan para makapunta ka dito. I didn't intend to be mean to you. I was just jealous. Dahil ang kasama mong lalaki ang dahilan kung bakit ayoko na kayong guluhin."
Natigilan ako. "Si Jake? But we never had a roman-"
"Yes, now I know that now. Sinabi sa akin ni Dos. He was watching you for the whole three years. At kagabi niya lang sinabi sa akin. Siya din ang nagpapadala ng pera ng mga oras na wala akong malay. Hindi niya daw kaagad sinabi dahil baka hindi pa ako tuluyang nakakarecover. I get mad at him but then I thanked him, for watching over you." Nakita ko ang paglitaw ng luha sa mata niya kaya mabilis ko iyong pinunasan.
Lumunok ako. "I-I didnt know." Parang may nakabara sa lalamunan ko. Three years pinaniwala ko ang sarili ko na iniwan niya ako, kami. But then he suffered more than I do.
Napalakas ang hikbi ko. "Shh dont cry wife. It hurts more to see you crying." Aniya habang pinupunasan ang walang patid kong luha.
Niyakap ko siyang muli. "I was just waiting for your explanation at sinabi ko sa sarili ko.. Na..na kahit anong paliwanag na magmumula sayo ay tatanggapin ko. Kahit anong sasabihin mo ay paniniwalaan ko. Ganon kita kamahal. I love you T-Tres more than you know."
"I know sweetheart. I know." bulong niya.
Naramdaman ko ang kamay niya sa likod ko. Ayaw tumigil ng luha ko at palakas iyon ng palakas. I am happy, sad and guilty.
"Shh Je t'aime wife." Aniya kaya napakalas ako sa pagkakayakap sa kanya.
"Goodnight?" Kunot noong tanong ko.
He laughed and kiss me. "It means I love you in french." aniya kaya napangiti ako. I Didn't even bother to check what's the meaning of that. "I love you wife. The sixteen year old you, the eighteen and the twenty-one year-old. And I will love you forever."
"I love you too Tres. Kahit anong edad mo. Kahit maging puti na lahat ng buhok mo." wika ko. I heard him chuckle.