Chapter 42
Nakahinga na ako ng malalim ng umalis na si Levesque sa harapan namin, Soul looked at me with worrisome. "you okay?" I rolled my eyes at sinuntok siya sa braso, hindi naman yun masyadong malakas
"stop being possessive, Soul" inis na ani ko, "kung makahawak ka sa bewang ko para bang jowa kita" dagdag ko, napakamot naman siya ng batok
"well I am not sorry about that, Athena. Kailangan kong ipakita kay Levesque na mali na sinaktan ka niya"
"Whatever" maarte kong sabi at naglakad na kami papasok sa loob. Naabutan ko si mom na kasama si King Solomon sala, and they are sweet as fuck. Napangiti naman ako, ngayon ko lang ulit nakitang masaya si mom ng ganito.
"Dad, we are here" bungad sakanila ni Soul, napatigil sila sa panonood at bumaling sa gawi namin. "at saan naman kayo galing Soul?" His dad asked
"I took Athena for dinner, dad" napa'o' naman ang bibig ni mom, "kayo na ba?" nanlaki ang mga mata ko
"mom! stop overthinking!" depensa ko, she chuckled. "wala naman masama kung maging kayo ni Soul. You are both single, at bagay naman kayo" sabi ni mom na para bang binubugaw niya ako
"sabi ko na kasi sayo maging tayo na, Athena" bulong si Soul sa tabi ko, siniko ko naman siya at tinignan ng masama. Bumaling ako muli kina mommy, "I am still moving on, mom."giit ko
" if you say so darling"at nagkibit balikat nalang si mom at sinandal ang ulo niya sa balikat ni King Solomon, I really can't believe na makakapagmove on si mom kay dad. Nakakalungkot man dahil alam ko never na magiging buo ang pamilya namin, but I want my mom to be happy at kung si King Solomon ang magiging kaligayahan niya then why would I stop them.
Napabalik ako sa realidad ng hawakan ni Soul ang kamay ko, "ang lalim ata ng iniisip mo" aniya
"kalalaki mong tao, napaka chismoso mo" sabi ko sakanya, natawa naman siya. "I need to go, Athena. See you tomorrow" I rolled my eyes, "hndi mo ko jowa kaya bat ka nagpapaalam sakin" he grinned
"balang araw mo, itaga mo sa bato Athena magiging tayo din" at hinalikan niya ang labi ko na ikinabigla ko. Fucker, bago ko pa siya batukan ay agad na siyang nakatakbo at nagpaalam na kina mom
"kinikilig talaga ako sainyong dalawa" natatawang sabi ni mommy, "mommy naman..." nilapitan ko silang dalawa at hinalikan siya sa buhok
"so when is the wedding?" nag tinginan silang dalawa at ngumiti sakin, "someone looks excited"
"well, I just want to see you wearing a wedding dress mommy" mahinang sagot ko, nahihiya talaga ako, I really became a baby in front of my mother and I can't help it
"halika nga dito" umupo ako sa tabi niya, pinaggigitnaan namin siya ngayon ni King Solomon, or I will soon to call dad I guess
Hinaplos niya ang buhok ko at ngumiti, ewan ko ba pero naluluha ako. Ilang taon kong hindi nakasama si mommy. "I am very sorry for leaving you behind, darling... I am very sorry for being selfish" napakagat ako ng labi at niyakap siya ng mahigpit.
"don't be sorry, mommy. You just wanted to be happy and leaving dad was your only choice" binaon ko ang mukha ko sa leeg niya, I really miss her smell. Ilang taon ko siyang hindi nayakap. "Wag mo na ko iwan okay? I-I just---h-hindi ko na kaya na mawala ka ulit, m-mommy"at tuluyan na kong naiyak
Hinagod niya ang buhok ko para patahanin but I kept crying. I just can't help to cry right now, sinong hindi maiiyak kung makikita mo ulit ang nanay mong nandito sa harapan mo na akala mo noon ay wala na.
"Kahit wag na ko mag asawa, ayos lang. Basta wag mo na ko iwan, I can give you the whole world for you" hikbi ko, "shhh, don't say that. Gusto ko din magka apo, darling" she eantee to lighten the atmosphere but my tears can't stop from falling
"I love you, mommy..."mahinang usal ko," and I love you so much darling"