Chapter 25
"What?! Are you serious Jake?!" Bulalas ko habang kausap ang kasamahan kong photographer sa cellphone.
Gusto daw ng client na magchange location at ang mas malala ay sa siquijor iyon. If I didnt mention, my Job for the last two years is a photographer. Nagshoshoot kami ng mga picture para sa cover ng mga magazines and we even do a promotional video. Nakilala ko si jake sa isang seminar about photograpy. We click at the first time we talk. Hanggang sa nagdecide kaming maging partner sa mga raket namin.
We do photoshoots and do some shooting for promotional video na naging madali lang dahil nagtapos si Jake ng multimedia arts habang ako naman ay nakatuntong ng 3rd year college sa photography. Hinahati namin ang trabaho. If I will be the photographer then he will be the editor. And really! Mas gusto ko ang magshooting at humawak ng camera kaysa mag edit! Ang daming oras ang kailangan sa editing.
"Yes Sammy and the offer will be thrice as the previous amount. Libre lahat. Food, accomodation and transportation." Excited na wika ni Jake kaya napabuntong hininga ako.
"Jake masyadong malayo. May anak ako na kailangan kong uwian araw-araw. My father has a small business at hindi niya matututukan ang anak ko. And my Mom is too old para mag alaga ng bata. Baka sumumpong lang ang arthritis niya." Paliwang ko sa kanya.
"May Yaya naman si Vanessa hindi ba?"
"Yes. Pero ayokong mawala sa paningin ko ang anak ko sa loob ng tatlong araw." Umupo ako sa gilid ng kama ko.
"Then isama mo siya together with her Nanny. Sayang ang opportunity na ito Sammy. It's a big Client. At kung successful ang gagawin nating promotional video ay mas dadami pa ang magiging big time client natin.". Napaisip ako. He has a point pero hindi pa rin ako komportable dahil masyadong malayo ang siquijor.
"Sammy think this way okay. Kung magagawa natin ang trababong ito ay mas malaking pera ang makukuha natin. Pwede mo ring iextend ang stay mo kung kaagad tayong matapos para makapagbakasyon kayong mag ina. Take this opportunity Sam."
Malakas akong napabuntong hininga at napahiga sa kama. "Fine. Gawin natin." Sagot ko bago pinatay ang tawag. I think it will be better. I hope so.
***
Pagbaba namin sa Van na sinasakyan namin ay mabilis kaming sinalubong ng mga staff ng resort kung saan kami magiistay. Ang resort na ito ang gagawan namin ng promotional video.
Pagbaba palang ng sasakyan ay mabilis na humaplos sa balat ko ang lamig ng hangin. It was 1 o'clock in the afternoon.
Mabilis kong kinuha kay Zeny si Vanessa na tuwang tuwa sa nakikita.
"Mumma its beautiful!" Wika niya na ikinangiti ko.
Tama siya. Maganda nga ang lugar pero may mas magandang lugar kumpara dito.
'Isla Del Fuego.'
Biglang sumagi sa isip ko ang islang yon. The Island where Tres and I lived for almost two month.
"The place is breathtakingly beautiful!"wika ni Jake na nasa tabi ko na. "Right Vanessa?" Nakangiting baling nito sa anak ko.
"Yes tito pogi." Sagot ng bata kaya kinurot ng bahagya ni Jake ang pisngi niya. Sign of adoration. "Mumma, are we going to swim later?"
"No honey but after my work we can do that." Sagot ko habang sumusunod kami sa staff na maghahatid sa magiging kwarto namin.
Si Jake ay kasunod ang lalaking Staff na maghahatid sa kanya habang ako at si Zeny ay nakasunod sa isa pang staff.
Pagdating namin sa room ay agad kong inilapag si Vanessa at nag ayos ng gamit. Pagkatapos kong ayusin iyon ay napagpasyahan kong lumabas ng silid. Nakatulog na ang bata kaya naman pinaiwan ko na si Zeny kung sakaling magising siya.
The place is really beautiful. May mga puno ng niyog na nagiging lilim sa masikat na araw. Ang alon ay kalmado habang ang buhangin ay puti.
Sayang lang at naiwan ko ang Camera sa kwarto. This romantic view should be captured.
Napatigil ako sa paglalakad nang makarinig ako ng isang tinig. My heart thump fast.
Isang boses lang ang nakakapagpabilis ng tibok ng puso ko and he was gone. Iniwan niya ako.
I automatically followed the voice. Naging mabilis ang paghakbang ko hanggang marating ang isang puno. Malapad ang puno kaya naman hindi ko masyadong makita kung sino ang naroon. Patuloy ang pagstrum ng gitara at ang boses sa pagkanta.
'Cause you still look perfect as days go by
Even the worst ones, you make me smile
I'd stop the world if it gave us time
'Cause when you love someone
You open up your heart
When you love someone
You make room
If you love someone
And you're not afraid to lose 'em
You probably never loved someone like I do
You probably never loved someone like I do
Same voice. Same emotion. Nanatili akong nakatayo sa likod ng puno at tila nawalan ako ng lakas upang kumpirmahin ang hinala ko.
When you say
You love the way I make you feel
Everything becomes so real
Don't be scared, no, don't be scared
'Cause you're all I need
My heart is beating so damn fast and tears running down in my face. Bakit ba ako naiiyak sa isang kanta? Why do I have to remember him when he already forget us?
All my life
I thought it'd be hard to find
The one 'til I found you
And I find it bittersweet
'Cause you gave me something to lose
He's a liar! I shouldn't trust him. Hindi ko siya dapat minahal. He left me broken hearted. Without a word. Without a goodbye.
Ano bang kailangan kong isipin? Ako lang naman ang nagmahal.Hindi ko narinig kahit isang beses na sinabi niyang mahal niya ako. Hindi niya ako minahal kaya ganon niya lang ako kadaling kalimutan. Ganon kadaling iwan.
But when you love someone
You open up your heart
When you love someone
You make room
If you love someone
And you're not afraid to lose 'em
You probably never loved someone like I do
You probably never loved someone like I do
You probably never loved someone like I do
I didnt notice that the song already ended. Eksaktong tumayo ang lalaki at humarap sa direksyon ko.
I am shocked. Habang siya ay walang emosyon ang mukha.
"Samantha." Wika niya na para bang hindi kami matagal na hindi nagkita. It makes my heart bleed in pain.
"T-Tres." Banggit ko sa pangalan niya. Damn destiny, fucked fate! Bakit ngayon ko siya kailangan makita? After 3 years?
Mabilis akong tumalikod at pinunasan ang luha ko.
"Ang galing magbiro ng tadhana. I saw you here." Natatawang wika ko. And that laughed is the most awkward laugh I did.
Muli akong humarap sa kanya. "Its not destiny. I hired your team to do a promotional video for my resort. I am your employer for three days." Sagot niya na nakapagpakunot ng noo ko.
"Y-You own this resort?!" Tanong ko sa kanya ng hindi makapaniwala.
Tumango siya at ngumisi sa akin. "Long time no see Samantha." Kaswal na wika niya na parang wala siyang ginawang masama.
Tinignan ko siya ng masama. "So you plan all of this?" Tanong ko na nanghihingi ng kompirmasyon.
"Yes but not this one. Wala pa sa plano ko ang magpakita sayo ngayong araw." Sagot niya na mas lalong nakapagpainis sa akin.