Chapter 18
Paglabas ko sa CR ay wala na si Tres sa kwarto. Isang maliit na note sa may side table na lang ang nadatnan ko.
'Wife I'll be waiting for you down stairs.'
Napangiti ako at mabilis na nagbihis. Bago ako lumabas ng kwarto ay inipit ko muna ang note sa may wallet ko.
Nadatnan ko sa baba si Mommy na kasama si Daddy na nakaupo sa sofa.
"Goodmorning Mom, Dad." wika ko na kapwa sila hinalikan sa pisngi. "Where is Tres?" tanong ko sa kanila.
"Why didn't you tell us?" seryosong tanong ni Daddy sa akin kaya napakunot ang noo ko.
"About what?" tanong ko pabalik.
"Habang naliligo ka kanina ay may nagpadala ulit ng bulaklak. And this time may kasama iyong patay na daga! Tres immediately went out para mahabol ang nagdala niyon dito." puno ng pag-aalalang wika ni Mommy.
"W-What?!" Hindi makapaniwalang tanong ko.
"You should have told us Samantha! Hindi magandang biro ang ganon! That was a threat!" sigaw ni Daddy na tumayo pa at hinawakan ang sentido.
"K-Kanina pa ba umalis si Tres?" kinakabahang tanong ko.
"I think ten minutes ago." wika ni Mommy at lumapit sa akin.
Binundol ako ng kaba. Baka may mangyari sa kanya dahil sa ginawa niya. Mabilis akong tuamkbo palabas ng bahay. Narinig ko pa ang pagtawag sakin ngunit hindi ko sila pinansin. I am nervous. Paano kung may mangyari sa kanyang masama? Nagpalingon lingon ako sa labas ng bahay ngunit wala si Tres doon. Nasaan na ba yon?
Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama kay Tres!
"Anak. Tayo na sa loob. Doon mo na hintayin si Tres." si Mommy.
"Mommy p-paano k-kapag may nangyaring masama kay Tres dahil dito?" naiiyak na tanong ko. Hindi pa rin humuhupa ang kaba na nasa dibdib ko. Hanggat hindi ko nakikita si Tres ay hindi ako mapapanatag.
"He will be fine hija."
"But Mom whoever did this is crazy! Hindi natin masasabi baka kung anong gawin niya kay Tres!" Histerikal na sagot ko. Kunot na kunot ang noo ko at natatakot ako!
Akmang sasagot pa si Mommy ng marinig ko ang papalapit na sasakyan. It was Tres car!
Pagkababang-pagkababa niya sa kotse niya ay mabilis akong tumakbo palapit sa kanya.
"Anong nangyari?" mabilis na tanong ko at ininspeksyon pa kung may sugat siya. "Hindi ka ba nasaktan? Wala bang masakit sayo? Tell me Tres!" natatarantang wika ko. Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko at ngumiti ng bahagya.
"I'm fine wife. You don't need to worry." aniya kaya para bang nawala ang bara sa dibdib ko at nakahinga ako ng maaayos.
"Bakit ba kasi sinundan mo pa yon?! Paano kung may gawin siya sayo? Paano kung nasaktan ka?!" sigaw ko sa kanya.
"Seeing you worried right now wants me to kiss you. But your mother is here I think I'll do it later." bulong niya habang yakap ako.
Iniyakap ko ang braso ko sa likod niya. "Sobra akong nag-alala. Alam mo ba na para akong aatakihin sa puso ng marinig kong sinundan mo ang nagpadala ng patay na daga?! Hindi mo alam kung gaano ako natakot. Paano kung masama talagang tao yon at saktan ka?" sita ko na sumubsob pa sa dibdib niya.
"But I am fine. Hindi ko nga nahabol e. He was riding a motorcycle at pumasok siya sa makipot na eskinita kaya hindi ko nagawang ipasok doon ang sasakyan ko. Swerte niya dahil hindi ko siya nahuli pero malas niya dahil sa susunod sisiguraduhin kong sa kamay ko ang bagsak niya." mahabang wika niya bago kinalas ang yakap namin.
"Hayaan mo na ang pulis ang mag imbestiga. Don't put yourself in danger."
"Hindi pwede yon dahil ang 'buhay' ko ang nasa panganib." makahulugang wika niya na nagpakunot ng noo.
Ako ang nasa panganib pero buhay niya ang tinutukoy niya. I don't get it.
"Do you think I need to buy a motorcycle?" biglang tanong niya kaya nanlisik ang mga mata ko.
"Don't you dare Tres!" sigaw ko sa kanya at iniwan siyang tumatawa.
Tss. Buy a motorcycle? Para ano? Para mabilis niyang masundan ang nasa likod ng lahat ng ito? Never! Baka dahil sa gaagwin niyang pagsunod ay mapahamak pa siya.
***
Sa hapong ding iyon ay dumating si Dianne sa bahay. Nagulat pa ako dahil hindi ko akalaing dadalaw siya ngayon. Tres went to his office dahil tumawag si Brylle.
"Pasensya na nga pala sa nangyari noong nakaraan. Nasira ko ata ang lunch natin." aniya nang madatnan ko siya sa sala.
Ngumiti naman ako at tumabi sa kanya. "Okay lang yon. How are you?" tanong ko sa kanya.
"Actually nagkaroon kami ng problema ni Mommy kaya naman hindi ako okay ng mga sandaling iyon. Alam mo naman kung paano kami mag away." aniya na mapait na napangiti.
Yes. Her mom is kinda strict. Hindi naman siya ganoon kabait pero wala rin naman siyang pinakitang masama kapag nasa kanila kami. She was civil and formal.
"Do you mind if I asked? Ano bang pinag-awayan niyo? Maybe I can help."
Ngumiti siya ng mapait. "Old issues. Unending fights over her bad habits." aniya na tila ayaw ng pag usapan iyon. I understand her. Dati pa man ay iyon na ang reklamo niya sa nanay niya.
Divorced ang Mommy at Daddy niya. At mula noon ay wala ng ginawa ang mommy niya kundi magpakalulong sa mga bisyo. Alak, sigarilyo. Kahit na ang business nila ay unti-unti ng nalulugi dahil napabayaan.
"I see. Would you like to go out? Like the old times." nakangiting wika ko. Biglang nagliwanag ang mukha niya at ngumiti.
"Sure. May bagong bukas na Restobar na napuntahan na namin ni Josh. We can go there." nakangiting wika niya kaya tumango ako. I think this will be better para naman makalimot siya ng konti.
"I'll get my bag then we will go." sabi ko bago ko siya iwan at mabilis na umakyat para kunin ang bag ko.
***
"SIR nakuha na namin ang CCTV footage sa subdivision nina Ms. Samantha." wika ni Brylle na ngayon ay kakapasok lang ng opisina ko.
"Forward it to me via email brylle." kunot noong wika ko. I am thinking about what happen earlier.
Nakita ko ang tattoo sa may bandang binti ng taong nakamotor at alam kong nakita ko na iyon dati. I just cant remember where. Walang kaaway ang asawa ko at kakabalik lang namin galing isla kaya wala akong makitang dahilan para pagbantaan ang buhay niya.
Napatingin ako sa laptop ko nang tumunog iyon. Binuksan ko ang email ko at pinanood ang CCTV. Ganon na lang ang pagkuyom ng kamao ko ng makita ang pamilyar na mukha. Damn it! I should have been aware of that!
Muli kong tinawag si Brylle at pinaimbestigahan sa kanya ang taong nakita ko. I know there was something fishy the first time I saw this person.
Matapos kong utusan si Brylle ay sinubukan kong tawagan muli si Alas. Isa pa itong lalaking ito. I am worried with my wife pero nag aalala din ako kay Carissa.
"Hello brother!" mula sa kabilang linya ay wika ni Alas.
"Damn you Alas! Mabuti at sinagot mo ang tawag! Where is Carissa?"
"Chill brother. Sabi ko naman sayo relax ka lang. I wont hurt her okay." aniya na tila natatawa sa pagkabahala ko.
"Paano akong makakasiguradong hindi mo siya sasaktan?"
"You know me. I won't hurt her." seryosong wika niya kaya natahimik ako. I know he has something for Carissa even before. Ang pinag-aalala ko lang ay baka matakot si Carissa sa kanya.
Bumuntong hininga ako. "Do you know where Dos is?" tanong ko sa kanya.
"Bakit ako ang tinatanong mo? Try to call him bro."
"Hindi kita tatawagan kung sumagot siya sa tawag ko." inis na wika ko bago muling sumulyap sa laptop kung saan kitang-kita ko ang pamilyar na mukha.
"Baka nasa operasyon. Alam mo naman yon mahilig sa action." tumatawang wika niya kaya napailing ako.
"Gago! Kapag nahanap kita ay malalagot ka sa akin. Isang galos lang ang makita ko kay Carissa ay ipapadala kita sa giyera sa North Korea Alas!" sigaw ko sa kanya na tinawanan niya lang.
"Not even a scratch bro. Kapag nagalusan siya ay baka magkaroon ng world war four dahil sa inyo ni Dos. And please don't tell Dos about us." aniya bago pinatay ang tawag.
"Assh*le!" naiwika ko bago muling tumingin sa laptop.
Now I need to think of a plan to catch this dimwit. Kahit gahibla ng buhok ng asawa ko ang masaling ay hindi ako magdadalawang isip na patayin siya.