Chapter 15
Gabi na ngunit wala pa rin si Tres. Ayoko siyang hintayin ngunit nagkukusa ang puso at isip ko na hintayin siya. Sabi niya ay babalikan niya ako pero anong oras na ay wala pa rin siya. Nakaharap na kami ngayon sa hapag kainan ngunit nilalaro ko lang ang pagkain ko gamit ang tinidor.
"Don't you like the food Sam?" tanong ni Mommy kaya mabilis akong napatingin sa kanila.
"N-No." mabilis na sagot ko kasabay ng pag iling. "I like the food.. Paborito ko to e. May iniisip lang ako." sagot ko na napangiti pa dahil lahat ng nasa hapag kainan ay mga paborito ko. Ngunit hindi ko maiwasang hindi malungkot. Thinking that Tres is with another Girl, wants me scream in anger. Gabi na ngunit wala pa rin siya.
"Where is Tres by the way?" tanong ni Daddy kaya nagulat ako ngunit mabilis ding nakabawi.
"Oo nga nasaan ba ang asawa mo? Nakalimutan ko ng itanong kanina. Hinatid ka ba niya dito?" Mommy.
Tumango ako. "H-He need to attend an emergency meeting. Hinatid muna niya ako bago dumiretso sa company pero sabi niya ay babalik siya." sagot ko ng hindi sinasalubong ang tingin nila.
Hindi naman ako nagsinungaling dahil totoong kailangan umattend ni Tres sa meeting hindi ko nga lang alam kung umattend pa ba siya. Iyon ang dahilan niya kung bakit kami pumunta dito sa maynila. Ayoko naman sabihin na wala siya ngayon dito dahil nag-aalala siya sa Carissa NIYA.
Baka maguilty lang si Daddy kung malalaman niyang ibang babae ang dahilan kung bakit wala si Tres dito.
Hindi na sila sumagot kaya nagpatuloy kami sa pagkain. Natapos ang hapunan ay hindi dumating si Tres. Ganon na lang ang inis ko dahil hindi niya tinupad ang sinabi niya kanina. Nasa kwarto na ako at nakapaghimalamos na ngunit wala pa ring Tres na dumadating.
Hindi ko alam kung anong oras na akong nakatulog. Nagising na lang ako sa pagkatok sa labas ng kwarto ko.
Pupungas-pungas akong tumayo at tinignan kung sino ang nasa labas. "Mommy?" kunot noong wika ko ng makita na siya ang nasa labas ng pinto.
"Good morning hija. Nandyan na ang asawa mo. Bumaba ka na ng makakain na tayo." si Mommy na nakangiti sa labas ng pinto.
Biglang kumabog ang dbdib ko. Nandyan na si Tres? Tila nagising ang katawang lupa ko sa sinabi ni Mommy.
Mabilis akong tumakbo patungo sa Cr at mabilisang naligo. Pagbaba ko ng Dining area ay nadoon na nga si Tres kasama si Mommy at Daddy. Mabilis kong hinamig ang sarili ko at hindi nagpahalata na excited akong makita siya.
"Good Morning Dad, Mom." Hindi ko siya nilingon bagkus ay lumapit lang ako kay Daddy at hinalikan siya sa pisngi gayon na rin kay Mommy. I miss him but I'm mad. Siguro naman may karapatan akong magalit?
Umupo ako sa tabi ni Tres ng hindi tumitingin sa kanya. "Good morning wife. Where's my morning kiss?" bulong niya sa akin ngunit hindi ko siya pinansin. Magdusa siya. Sabi niya ay babalikan niya ako kahapon. He's a liar!
"Kamusta ka na hijo?" tanong ni Mommy sa kanya kaya nalipat ang atensyon niya sa Mommy ko.
Nagsimula na akong kumain gayon din sila.
"I'm good Mrs. Valdez." pormal na wika ni Tres. Kita ko sa gilid ng mga mata ko na bahagya niya pang sinulyapan si Daddy.
"I think it will be better if you will call us Mom and Dad." sagot ni Mommy na sumulyap pa kay Daddy.
Nakita kong tinanguan ni Dad si Tres kaya lihim akong napangiti.
"Are you going home today?" tanong ni Dad kaya bumaling ang paningin ko kay Tres. Hindi ko pa siya natanong kung uuwi na ba kami ngayon.
Tumikhim muna siya at tinignan ako bago sumagot. "Not yet Dad. I think we will be staying here in Manila for a few more days. May inaaskiaso pa ako." aniya kaya kumunot ang noo ko.
Gusto kong itanong kung ano ang inaasikaso niya ngunit nanahimik na lang ako. I am still mad at him! Kaya bahala siya! I won't talk to him. Pabor din naman sa akin na dito muna kami. I miss my parents.
Natapos ang agahan ng hindi ako nagsasalita. Dad talk to me pero puro tango at iling lang ang sagot ko.
Pagkatapos kumain ay pumunta ako sa garden at kagaya ng dati ay ako na ang nagdilig ng halaman. Ngunit wala pa akong kinse minutos doon ay dumating si Tres.
"Bakit hindi mo ako kinakausap?" tanong niya. Hindi ko siya sinagot at patuloy lang ako sa pagdidilig ng mga bulaklak. Do I need to answer his question? He should know.
"Wife?" hindi ko siya pinansin at tila walang narinig. Patuloy lang ako sa pagdidilig.
"Samantha." No response.
"Mrs. Del Fuego." Inis na tumalikod ako sa kanya at binitawan ang hose. I was about to leave when he hugged me from behind. Nagulat ako.
Bumilis ang tibok ng puso ko at nagsimula na namang magrambulan ang mga laman loob ko. Sa isang yakap mula sa kanya ay parang natunaw ang pagtatampo ko. Kahit ata pigilin ko ang puso ko ay hindi ko magagawa dahil kusa siyang tumitibok ng mabilis kapag nasa malapit si Tres.
There are days
I wake up and I pinch myself
You're with me, not someone else
And I am scared, yeah, I'm still scared
That it's all a dream
Nagsimula siyang kumanta sa mahinang boses. His lips were touching my ears. At nagbibigay iyon ng hindi maipaliwanag na pakiramdam sa akin. There was an electrifying feeling that runs in my skin.
Pinatong niya ang baba niya sa balikat ko at hinigpitan ang yakap sa sa akin.
'Cause you still look perfect as days go by
Even the worst ones, you make me smile
I'd stop the world if it gave us time
I can't suppress the smile that form in my lips. Hindi ko man aminin ngunit kitang-kita sa mukha ko ang kilig at saya. Gusto kong humarap sa kanya at sabihing okay na pero pinipigilan ako ng pride ko.
Lumayo siya sa akin at hinarap ako sa kanya. Idinikit niya ang noo niya sa noo ko at nagpatuloy sa pagkanta. I bit my lips and diverted my gaze. I can feel his eyes. They are staring at me.
All my life
I thought it'd be hard to find
The one 'til I found you
And I find it bittersweet
'Cause you gave me something to lose
Ilang sandali na siyang tapos kumanta ngunit ganon pa rin ang ayos namin. Sinubukan kong lumayo sa kanya ngunit humigpit ang hawak niya sa bewang ko.
"Aren't you going to talk to me wife?" bulong niya kaya tumama ang mainit niyang hininga sa mukha ko. Gusto kong pumikit at namnamin ang kakaibang pakiramdam na dulot ng hininga niyang tumatama sa mukha ngunit mariin kong pinigilan ang sarili ko.
Iniiwas ko ang tingin ko sa mata niya dahil anytime ay bibigay na ako.
"Wife. I'm sorry." aniyang muli bago ako tuluyang yakapin. "Kung anoman ang nagawa ko, sorry." sabi niya pa kaya mabilis na kumunot ang noo ko. Itinulak ko siya at sinamaan ng tingin. Lahat ng inis ko ay naipon sa ulo ko.
"Hindi mo alam kung anong ginawa mo?!" sigaw ko sa kanya. Naiinis ako. How can he forgot what he promised me yesterday?!
Sa pagkakataong ito ay siya naman ang kumunot ang noo. "N-No I don't know." walang ideyang sagot niya kaya hinampas ko siya.
"Gago ka ba! Bakit hindi mo alam?!" sigaw ko na ikinagulat niya at maging ako ay nagulat sa sinabi ko ngunit hindi ako nagpahalata.
"What? Did you cussed at me?" hindi makapaniwalang tanong niya at napailing.
Kinagat ko ang labi ko. "Wife?" aniya.
"Ikaw kasi! May kasalanan ka sa akin pero hindi mo alam! You apologize without knowing the reason why I am mad! Hindi ba importante sayo ang iisipin ko? You were just apologizing to make us okay pero hindi mo naman alam ang rason! You just apologize pero hindi sincere! Para sabihin ko sayo nagagalit ako sayo kasi hindi mo tinupad ang pangako mo! Ang sabi mo babalikan mo ako kahapon! Naghintay ako pero ni anino mo wala akong nakita tapos sasabihin mo hindi mo alam kung bakit hindi kita kinakausa-"
Nakulong sa bibig ko ang lahat ng gusto kong sabihin ng bigla niyang angkinin ang labi ko. He's kissing me torridly. He bit and suck my lower lips. Then a few seconds his tongue was already playing with mine. Lahat ng pagtutol ko ay nawala at unti-unting natupok. Gumanti ako ng halik sa kanya at ipinulupot ko ang kamay ko sa batok niya.
After a few minutes he release my lips and smile at me. "Sweet lips." aniya kaya namula ako. Nanlisik ang mga mata ko at dinuro siya.
"Hindi ko pa rin nakakalimutan ang atraso mo sa akin!" angil ko sa kanya at lumayo ng konti.
"That's why I'm sorry. I came here around 3 am pero patay na lahat ng ilaw kaya nagstay ako sa sasakyan ko. I'm sorry wife."
Para namang nakonsensya ako sa paliwanang niya. He stayed in his Car for hours. Hindi komportable na matulog sa sasakyan. Sa laki niyang tao ay baka nangawit lang siya.
"If you want you can look at the CCTV ca-"
"B-Bakit kasi alas tres ka ng nakarating dito?! Dapat tumawag ka pa rin! May cellphone ka hindi mo naman ginagamit?!" mahina ngunit paangil na wika ko. Kasalanan ko bang late na siyang umuwi? He should come home early. "Parang kasalanan ko pa na natulog ka sa sasakyan mo!"
"Something came that's why. At hindi kita sinisisi." tipid na sagot niya na halata namang ayaw pag usapan kung anong nangyari sa lakad niya kahapon.
Lihim na lang akong napabuntong hininga. I shouldn't think anything. I should trust him. Iyan ang tinitibok ng puso ko pero iba ang sinasabi ng isip ko.
Napailing ako. I am overthinking again.
"Am I forgiven?" Tanong niya. Napataas ang kilay ko at hinampas pa siya ng isang beses.
"Pasalamat ka maganda boses mo!" Kunwari ay angil ko sa kanya. Tumawa naman siya at hinapit ako sa bewang.
"Boses lang ba? Akala ko napatawad mo na ako dahil sa halik ko."pilyong wika niya kaya mabilis ko siyang kinurot. Humalakhak siya at pinigil ang braso ko.
"Siya nga pala, wala ka na bang ibang alam na kanta? Yan lagi ang naririnig ko sayo e." Tanong ko. Maybe it was his favorite song.
"Love someone by Lukas Graham. I love this song. I heard it from a sixteen year old girl and it keeps ringing in my head." Aniya na tila inalala ang unang beses na narinig ang kanta.
"Sino yung babae? Huwag mong sabihin nagkagusto ka sa sixteen year old?! Child abuse ka Manong!" Biro ko sa kanya na tinawanan niya lang.
Lumayo ako sa kanya at kinuha ko ulit ang hose at pinagpatuloy ang pagdidilig habang si Tres naman ay naupo sa bakal na upuan na nandoon.
"Wife, Do you want to go shopping?" tanong ni Tres matapos ang ilang sandali kaya bumalik sa kanya ang tingin ko.
"Shopping?"
"Yes. Shopping then date." nakangising wika niya.
"Ano suhol?" inis kong tanong.
"Hindi suhol to. I just want to date my wife. Hindi pa tayo nakakapag date." aniya na kinindatan pa ako.Binaba ko ang hose at ngumiti sa kanya.
"Pasalamat ka gusto kong magshopping." sabi ko bago ko siya lagpasan. Narinig ko pa ang tawa niya kaya napangiti ako.