Chapter 6
Kinabukasan ay nanatili lang ako sa kwarto ko. Pagdating ng tanghalian ay ala-una na akong bumaba. Nakita ko si Tres na may kausap sa Laptop niya. Mukhang may meeting siya.Hindi ko na lang siya pinansin at kumain akong magisa. Pagkatapos kong kumain ay akmang babalik na ako sa taas pero tinawag niya ako kaya nilingon ko siya.
"Done with your lunch?" tanong niya kaya tumango ako.
"Oo." Sagot ko kaya siya naman ang napatango.
"For the dinner. Lets have it together." aniya kaya natigilan ako.
Tama ba ang dinig ko? Mabilis na kumabog ang dibdib ko at parang may mga paro-parong nagliliparan sa sikmura ko.
"Would that be fine, wife?" tanong niya ulit. Just thinking that we will eat together makes my heart thump faster.
Para akong nahipnotismo at wala sa sariling napatango. "O-Okay." sagot ko at mabilis na iniiwas ang tingin ko sa kanya at patakbong pumanhik sa taas. Hindi ko maintindihan kung bakit ganito na lang ang kabog ng dibdib ko. Para bang anumang sandali ay lalabas ito.
"Calm down heart." bulong ko bago iiling-iling na pumasok sa kwarto.
Pagkahapunan ay kinatok ako ni Tres sa kwarto. Pagdating sa may kusina ay nagulat pa ako dahil sa mga pagkaing nakahain sa mesa.
"Saan mo inorder ang mga to?" tanong ko ng makita ang pagkaing nasa mesa.
Natakam ako dahil mukhang masarap. Parang pagkain sa restaurant.
"Niluto ko." Sabi niya kaya napataas ang kilay ko.
Hindi ako naniniwalang siya ang nagluto, maniniwala sana ako kung sinabi niyang inorder niya ang pagkaing nasa harap namin. Mukhang nahulaan niya ang nasa isip ko dahil sa sumunod niyang sinabi.
"Ang restaurant ay nasa bayan pa. Kailangan munang sumakay ng lantsa bago makarating doon. Aabutin iyon ng kalahating oras. And one more thing I hate ordering foods. As much as possible ako ang nagluluto ng kinakain ko o kaya ay si Manang Flor." Mahabang wika niya kaya namilog ang mga mata ko.
"Ikaw talaga ang nagluto ng mga kinakain ko dito?! I thought you ordered those foods." gulat na wika ko na may halong pagkamangha.
"I cooked them for you. I want to cook for my wife." aniya na seryosong nakatingin sa akin. Pakiramdam ko ay may mga nagliliparang paro-paro sa tiyan ko. Mabilis akong nag iwas ng tingin at lihim na napangiti. Hindi ko alam kung bakit napangiti ako. Maybe for the effort.
Sinimulan ko ng kumuha ng pagkain. Medyo nailang pa ako dahil nakatingin lang siya sa ginagawa ko.
"Ang sarap." Wika ko nang matikman ang pagkaing niluto niya.
"I'm glad you like it." Aniya na sumubo din.
"I like eating. I like delicious foods." Sabi ko na sunod-sunod ang naging pagsubo. I am enjoying the food well.
"I know." Sagot niya na hindi nakaabot sa pandinig ko.
"Ano yon?"
"Wala. Sabi ko dahan-dahan ka, walang humahabol sayo." Aniya na ngumiti pa.
Lumabas ang mapuputi at pantay-pantay niyang ngipin. And Damn it, it was the most sexiest smile I've ever seen.
Pangalawang beses ko na siyang nakitang nakangiti and it has the same effect on me.
Biglang kumabog ang dibdib ko. Parang may nagkakarerahang kabayo sa loob nito. Bigla akong sininok.
Napatakip ako sa bibig ko dahil sunod-sunod ang pagsinok ko.
"Drink some water." Sabi ni Tres na inabot pa sa akin ang tubig. Mabilis ko iyong kinuha at ininom.
"Are you okay?" tanong niya habang nakatingin sa akin. Tumango ako at iniiwas ang tingin ko sa kanya.
Bakit ganito ang pakiramdam ko? I feel like my heart is going to burst. Malakas pa rin ang kabog ng dibdib ko at tila may paro-paro sa sikmura ko. Mabilis kong nahila ang kamay ko nang bigla niya iyong hawakan. Hindi ko sinasadyang hilain ang kamay ko pero nang oras na dumampi ang balat niya sa balat ko ay parang lalagnatin ako. Mainit at tila nakukuryente ako. Lumipad ang tingin ko sa mukha niya. Wala na ang kaninang ngiti at ngayon ay bumalik sa pagkaseryoso ang mukha niya.
"P-Papanhik na ako." Wika ko. Hindi ko na siya hinintay sumagot at mabilis kong tinakbo ang hagdan. Pagdating ko sa kwarto ay mabilis kong hinawakan ang tapat ng dibdib ko.
What is the meaning of this? The butterfly in my stomach? The spark? The race in my chest?
I have this kind of attraction with Tres since I saw him pero hindi ko akalain na ganito ang magiging epekto niya sa akin. Malaki ang epekto niya sa akin and it's not healthy.
***
Hindi ko alam kung anong oras na ako dinalaw ng antok. Buong oras ay nakatingin lang ako sa pinto. For the past few days ay ganito na ang ginagawa ko bago matulog. Just staring on the door as if someone will gonna enter it and do something to me.
I'm not scared that Tres might do something I won't approved. Mas takot ako sa sarili ko. Baka hindi ko makontrol ang sarili ko at makagawa ako ng bagay na pagsisisihan ko bandang huli.
Bukod kay Tres ay may isa pang dahilan kaya hindi ako kaagad dinalaw ng antok. I am thinking of my current situation.
Maybe I can escape in this Island but not with our marriage. Mapapagod lang ako kung tatakas pa ako. At saan naman ako pupunta kung makakatakas ako? Sa magulang ko? They already sold me to Tres. I am already cornered. Wala na akong ibang mapupuntahan na hindi alam ni Tres. Should I just accept my destiny? Iyon ang bagay na nakatulugan ko.
Nagising ako nang bigla akong makaramdam ng uhaw. Napatingin ako sa side table. Ala una na ng madaling araw. Bumangon ako ngunit bago ako lumapit sa may pinto ay tinignan ko ang kabilang side ng kama.
'Hindi talaga siya pumapasok sa kwarto.'
If he wants to, he can easily open the door. In that thought I smiled. Siguro nga ay tama siya. Hindi niya ako pipilitin sa bagay na ayaw kong gawin. Tuluyan na akong lumabas ng kwarto at dumiretso sa kusina. Pagkatapos kong uminom ay akmang papanhik na ako ng marinig ko ang pagstrum ng isang gitara.
Nagmumula iyon sa labas. At dahil nasa kusina ako ay dinig na dinig ko iyon. Mabilis akong lumapit sa may pinto at binuksan iyon.
'Si Tres.'
Nakaupo siya sa duyan na nandoon at nag iistrum ng gitara. Nakaside siya sa akin kaya hindi niya ako napansin. I stared at him. Sumandal ako sa hamba ng pinto at pinagmasdan siya.
There are days
I wake up and I pinch myself
You're with me, not someone else
And I am scared, yeah, I'm still scared
That it's all a dream
Napahawak ako sa tapat ng dibdib ko. Bumilis na naman ang tibok ng puso ko. And his voice is soothing my ears. Ang sarap pakinggan ng boses niya. Husky and soothing.
'Cause you still look perfect as days go by
Even the worst ones, you make me smile
I'd stop the world if it gave us time
'Cause when you love someone
You open up your heart
When you love someone
You make room
If you love someone
And you're not afraid to lose 'em
You probably never loved someone like I do
You probably never loved someone like I do
Damang dama niya ang kanta at tila ba andaming emosyong nakapaloob doon. I want to go near him. Titigan ang mukha niya habang kumakanta. My heart is beating erotically. And it gives me butterfly in my stomach.
When you say
You love the way I make you feel
Everything becomes so real
Don't be scared, no, don't be scared
'Cause you're all I need
And you still look perfect as days go by
Even the worst ones, you make me smile
I'd stop the world if it gave us time
Hindi ko napansin na lumakad pala ako patungo sa kinaroroonan niya. Lukas Graham I love his songs. Umupo ako sa upuang nasa tapat niya. Halatang nagulat siya sa biglang pagsulpot ko pero nagpatuloy siya sa pagkanta.
'Cause when you love someone
You open up your heart
When you love someone
You make room
If you love someone
And you're not afraid to lose 'em
You probably never loved someone like I do
You probably never loved someone like I do
I was just listening intently to him. Sinasabayan ko ng tingin ang pagstrum niya ng gitara at ang pagbuka ng labi niya. He looks more handsome.
All my life
I thought it'd be hard to find
The one 'til I found you
And I find it bittersweet
'Cause you gave me something to lose
I saw different emotion pass through his eyes. Love? Longing? Hurt? Hindi ko alam. Ang alam ko lang ngayon ay iba ang Tres na nakikita ko ngayon sa Tres na nakita ko sa mga nakaraang araw. This Tres looks loving and Caring pero ang Tres na nakita ko sa nakalipas na araw ay seryoso at walang emosyon.
But when you love someone
You open up your heart
When you love someone
You make room
If you love someone
And you're not afraid to lose 'em
You probably never loved someone like I do
You probably never loved someone like I do
You probably never loved someone like I do
Ilang sandali pa ay natapos ang kanta. He's still looking at me. Wala na ang emosyong nasa mata niya kanina. He was serious again. I guess he's back to normal. Kung iyon nga ang normal para sa kanya.
"Bakit gising ka pa?/Hindi ka pa natutulog?" magkasabay na tanong namin kaya hindi ko napigilang ngumiti.
"Its the first time I saw you smile since you came here and its pretty." aniya kaya mabilis kong iniiwas ang tingin ko sa kanya upang maitago ang pamumula ng pisngi ko. He said I'm pretty.
'Its not you. Ang tinutukoy niya ay ang ngiti mo.' Kontra nang kabilang bahagi ng isip ko kaya napailing ako.
"Bakit hindi ka pa natutulog?" tanong ko.
Nagkibit balikat siya. "My wife locked the door of our room. Hindi ako makapasok. Ilang araw na akong walang maayos na tulog." aniya na tinignan pa ako ng matiim.
Namilog ang mga mata ko. "Bakit hindi ka matulog sa ibang kwarto? Ang laki ng bahay mo at andaming kw-"
"I want to be with you. Hindi rin ako makakatulog knowing na nasa kabilang kwarto ka lang." diretsong wika niya kaya namula ang mukha ko.
"Crazy." wika ko na inirapan pa siya upang pagtakpan ang naging reaksyon ko.
"I'm sleeping on the living room." aniya kay napakunot ang noo ko. "This past few days I am trying my best not to enter our room. That's why I stayed on the couch. Malayo sa kwarto." aniya kaya nangunot ang noo ko.
There was something in his eyes that makes me want to believe him pero may parte sa akin na ayaw maniwala. Siguro ay sinasabi iya lang iyon para makuha ang tiwala ko.
Tumayo siya habang bitbit ang gitara niya. Lumapit siya sa akin at niyuko ako. I was stunned for a moment and I can't move when he claim my lips gently.
"Matulog ka na. I will tour you tomorrow." aniya na nauna nang naglakad papasok sa loob.
I was left with a question in my mind. Kung gusto niyang maningil ay magagawa niya iyon anytime. But why is he playing like a real gentleman?
Napahawak ako sa labi ko bago napailing.