Uçan balona binmek için heyecanlanan Sumru yükseklikten korkmasına rağmen buna aldırmayacak durumdaydı. Onunla birlikte yeni bir şey yapmaları hele ki böyle bir şey.. yani biraz romantik bir şeyi yapacak olmaları onu fazlasıyla heyecanlandırmıştı.
" Sen bunu kullanmayı biliyor musun ki ? " diye soran Sumru 'nun gözleri balondan Kutay 'a döndü.
Kutay havalı gülüşüyle Sumru 'nun kalbini çaldığınının farkında değildi. " Karşında helikopter kullanmış biri duruyor, uçan balonu mu kullanamayacak ? " diye sorduğunda Sumru 'nun gözleri irice açılmıştı. Dudakları o halini alırken Kutay 'ın gözleri oraya kaymış sonra tekrar gözlerimi bulmuştu.
Bu kızla bir gün geçirmişti ama ona geçirmek denilirse ! Kendinden geçmeden önce yollarını ayırmaları her ikisi içinde güzel olacaktı ama daha bir günleri daha vardı. Bugünü hiç saymıyordu bile.. Aslında onunla günü güzel geçiyordu. Ama bir o kadar da dokunulmaz.. İşte bu yakıyordu canını.
Canını mı yakıyordu? Kutay iyice şaşırmıştı.
" Vay canına bundan hiç bahsetmemiştin. " diye fısıldadı Sumru.
Kutay onu duymuştu ama buna bir cevap vermek yerine onunla bir an önce uçan balona binmek istiyordu. Aslında aklında çok farklı fikirler vardı. Madem Sumru çılgınlık yapmak istiyordu o zaman Kutay onu fantezileriyle boğabilirdi. Gözlerini kapatarak düşüncelerini zihninden atmaya çalıştı.
" Binelim mi artık ? " diye sorduğunda umursamaz görünmeye çalışıyordu. Sumru 'ya nasıl hissettiğini belli etmemek için büyük bir çaba içerisindeydi.
" Sen korkmuyorsun değil mi ? " diye sordu onun yüzündeki umursamazlıktan rahatsızlık duyan Sumru. " Yani eğer korkarsam, sana tutunabilirim değil mi ? "
Kutay sertçe yutkundu. Kaşlarını çatmış olmasına rağmen içinde adlandıramadığı bir duygunun içerisinde kendiyle boğuşuyordu. Keşke diye geçirdi içinden, keşke korksan ve bedenlerimizin birbirine tutunması için bana bir sebep yaratsan.
" Sorun değil, bana tutunabilirsin tabiki. Arkadaşlar bu günler içindir. " diye mırıldandığında sessiz kufurlerini savurmadan edemedi. Arkadaşlık da nerden çıkmıştı şimdi? Onunla arasında bir şey olamazdı bunu biliyordu ama neden arkadaşlıktan bahsetmişti ki şimdi ?
" Arkadaşız.." dedi Sumru buna alınmış gibi başını sallayarak. " Bineyim o zaman. " dediğinde uçan balona ilk giriş yapan o olmuştu. Kalbinin acıdığını hissediyordu Sumru. Arkadaşız diye bilerek mi demişti Kutay ? Aralarında bie şeyler olmayacağını mı dile getirmeye çalışıyordu? Sumru yüzünü asacaktı ki, buradan giderken yapacakları aklına gelince alt dudağını dişlerimin arasına alarak ısırdı. Kutay 'a sadece arkadaş olmadıklarını gösterecekti.
Ve bunu yaptıktan sonra belki de onu bir daha hiç göremeyecekti.
Buna rağmen yapacaktı, yapmak istediklerini. Çünkü Sumru eğer şimdi bunu yapmazsa bir daha hiç yapmazdı.
Bana binsene, diye geçirdi içinden Kutay. Kendine hakim olmakta zorlanıyor gibiydi. Aklına sürekli onunla konuştuğu diyaloglar geliyordu. Onunla birliktelik yaşamamış olsalar bile, konuşmuşlardı. Ve Sumru 'nun çok meraklı olması onun daha da istekli olmasına neden oluyordu. Sumru 'yu daha fazla bekletmemek için uçan balona o da girdi ve ardından kapısını kapattı.
Kapıyı kapattığı an onu köşeye çekmek ve farklı bir dünyaya götürmek istedi.
Kutay 'ın düşüncelerinden habersiz olan Sumru onun yüzüne baktıkça aģlamak istiyordu. Kutay ona hiç de güzel bakmıyordu. Sanki bir an önce gitmesini istiyor gibi bakıyordu. Kendini ana kaptırması gerektiğini hatırlatan zihnine teşekkür ederek yüzüne büyük bir tebessüm yerleştirdi.
" Kalkışa hazır mısınız, çılgınlık isteyen hanımefendi? " diye soran Kutay 'ın sesiyle kalbinin hızlandığını hissederek elini kalbinin üzerine koydu Sumru. Onun bu hareketiyle gözleri hiç kaynaması gereken yere kayan Kutay sertçe yutkundu. Koştukları gün onu kucağına aldığında hissetmişti o dolgunlukları. Ve bu..inanılmaz güzel hissettirmişti.
Keşke tekrar o ana dönebilselerdi.
" Hazır gibiyim. " dedi Sumru heyecanla yerinde zıplayarak. " Umarım kalbim durmaz. "
" Neden ? " diye soran Kutay balonu uçurmak için gerekli her şeyi hallederek ona doğru yaklaştı.
" Kalbim.." dedi onun kendine doğru yaklaşmasıyla nefesini düzenlemeye çalışan Sumru. " Çok hızlı atıyor. " senin için atıyor diyemedi, Sumru. Sadece yüksekliği bahane edebilirdi. Kalbinin onun için attığını bilse ne olurdu ? Hiç iyi şeyler olacağını sanmıyordu.
" Bakayım.." derken yerden yükselmeye başlamışlardı.
" Anlarsın sen.." dedi Sumru başıyla onaylayarak. Kutay kalp doktoruydu. Bunu bildiği için yanındayken onunla çok yaklaşmamaya çalışıyordu. Kalbinin atışını duymamalıydı. Çünkü bu atışlar normal değildi. Her şeyi açığa çıkarabilirdi.
" Anlarım.." dedi Kutay yanına yaklaşıp tam karşısında durduğunda Sumru 'nun göğsünün üzerinde eline bakarak. " Dokunsam, daha iyi anlarım.." Kutay kendini çok farklı hissediyordu. Sanki onun kalbi de hızlanmıştı. Neden böyle hissediyordu ki ? Büyük elini Sumru 'nun küçük ellerinin üzerine koyduğunda gerildi. Sumru 'nun açıkta kalan göğsünün üst kısmına parmak uçları değiyordu. Kahretsin ! Bu çok farklı bir histi.
Yasak olan bir elma gibiydi.
Ve Kutay yasakları çok severdi.
Elini çekmek istedi ama aynı zamanda da zihnindeki sese dur diyemedi. Bir daha nasıl dokunabilirdi ki ona ? Yapamazdı. Bu onun için eline geçmiş bir nimetti. Bunu değerlendirmesi gerekmez miydi ? Elini hareket ettirerek " Burası acıyor mu ? " diye sordu göğsünü yoğurur gibi kavramıştı eli onu.
Sumru onun sesiyle kendine gelmeye çalıştı. Uçan balonda korkmaya bile zamanı kalmamıştı. Kafası çok farklı yerlerdeydi. Kutay 'ın elleri üzerindeyken hele ki göğsündeyken ucan balondan korkmak da neyin nesiydi ? Kutay 'ın sorusunu cevaplamak istedi. Aslında acımıyordu. Ama biraz daha dokunmasını istediği için elini onun elinin altından çekerek inlemeye benzer acı dolu ses çıkardi. " Ah, evet. " dedi hiç acımıyor olmasını umursamadan. " Acıyor.."
Kutay sanki bu anı bekliyormuş gibi onun elini çekmesiyle göğsüne daha yakından temas etti. Alt dudağını dişlerinin arasına aldığında yutkunmadan edemedi. " Nasıl bir acı ? " diye sorduğunda zihninde onun inleme sesi yankılanıyordu. Onu yere yatırıp öpse miydi ? Elinin altındaki göğüs tam eline göreydi. Kahretsin ! Kutay elini çekmek istemiyordu. Bu böyle giderse aralarındaki çekim yüzünden başka şeyler yapmak zorunda kalacaktı. Aklımdan geçenleri Sumru bilse arkasına bakmadan kaçardı. O böyle şeyleri yapmazdı, sadece konuşurdu. Ve Kutay 'ın zihninde konuştukları senaryolar canlanıyordu.
" Sanki nefessiz kalacakmışım gibi. " dedi Sumru kendini ayakta tutamayacak gibi dizlerini kırdığında Kutay onun belinden tutarak düşmesini engelledi. Çıplak beline dokunan elini hemen geri çekmek istese de bunu yaparsa çok dikkat çekirdeğinin farkına vararak bunu yapmaktan vazgeçti. " Çok yüksekteyiz, bakamıyorum aşağıya. "
Sumru 'nun yüzünün aldığı şekli fark eden Kutay onu kendine yaslayarak yüzünü göğsüne koymasını sağladı. Bir eli hala gogsundeydi. Kalbinin atışını elinin altında hissediyordu ki hissettiği tek şey kalbin atışı değildi. " Korkma, buradayım ben. "
Sumru Kutay 'ın elinin olduğu yerde takılı kalmıştı. Korktuğu falan yoktu. Sadece duygularını gizlemek için uydurduğu bir senaryoydu bu. " Korkmamayı deneyeceğim. " diye mırıldandığında kollarını sıkıca ona sarmayı ihmal etmedi. " Sallanıyor bu.." dediğinde sesi korku dolu çıkıyordu.
" Uçuyoruz, normal değil mi ? " Kutay onu korkutmak istemiyordu. Ama biraz daha bu pozisyonda kalmak için korkmasına göz yumabilirdi.
" Bu korktuğum gerçeğini değiştirmiyor. "
Kutay onu kendine biraz daha bastırınca Sumru derin bir nefes aldı. Yarın onunla son günü olacaktı. Aklına gelen şeyle kalbine hançer saplanmış gibi hissetti.
" İndireyim mi o zaman ? " diye soran Kutay aslında hiç de bunu yapmak istemiyordu. Biraz daha böyle kalsalar olmaz mıydı ? Kutay yüzünü burusturarak bu gece uykunun onu es geçeceğini zihnine kazıdı.
" Otursak, olur mu ? " diye sorduğunda yüzünü kaldırarak Kutay 'a baktı Sumru. Öyle masum görünüyordu ki Kutay şu an dudaklarına eğilip sertçe onu öpse suçlu sayılır mıydı ?
Sayılmamalıydı.
Kutay ona bir cevap vermeden yukarıdaki ipe dokunduğunda Sumru başını tekrar onun göğsüne gömdü. Anı yasamak istediğini söylemişti değil mi ? Bu anda kalamazlar mıydı ? Hep böyle ona sarılı kalsa ne kadar da mutlu olurdu ? Kutay hiç beklemediği bir anda yere oturduğunda balonun aşağıya doğru hareket ettiğini fark etti. Kutay 'ın oturmasıyla birlikte o da onun kucağına oturduğunda altında hissettiği şeyin ne olduğunu bilecek kadar bilinçliydi.
Sertçe yutkunduğunda Kutay " Oturduk. " diyerek nefesini yüzüne doğru üfledi. Ya da O öyle hissetti.
Daha rahat oturmak için kucağında hareket ettiğinde Kutay inler gibi ses çıkardı. Ikisininde isteği belliydi. Bir-birlerine karsi bu kadar çekiliyorken neden kendilerini rahatlatmıyorlardı ki ? Sumru gözlerini kapatarak anın tadını çıkarmak istedi. Belki de bir daha böyle bir yakınlık olmayacaktı aralarında. Bunu değerlendirmesi gerekiyordu. Kollarını Kutay 'ın omzuna koyarak derin bir nefes aldı.
" Aşağıya inmesi daha fenaymış. " dediğinde Kutay ona bakıyordu. Kendini ona bastırmamak için çok zor duruyordu. Neden gelmişti ki yanına? Bu pozisyona neden gelmişlerdi ? Kutay cidden kendini zor tutuyordu. Bir an önce inmek ve onu kucağından indirmek istiyordu. Yoksa sertliğini hissedecekti Sumru. Buna izin veremezdi. Onu korkutmak istemiyordu.
Sumru ise yerinde o kadar rahattı ki keşke hiç aşağıya inmesek diye geçiriyordu içinden. Gözlerimi kapatarak bu anın tadını çıkarıyorken kalçasını bilinçli olarak bie kez daha kıpırdattı. Buna kayıtsız kalamayan Kutay kalcasini yukarı doğru kaldırarak kendini ona bastırdı. Sumru inlediğinde " Konuşmaları.." dudaklarına inen parmakla birlikte susmak zorunda kaldı. Konuşmalarını hatırlıyor muydu diye soracaktı sadece. Ama Kutay buna izin vermemişti.
Kalbi..kırılmıştı.
" İndi. " dedi Kutay zorlukla yutkunup onu yan tarafa koyarak. Uçan balondan kaçarcasına çıktığında kendine hakim olamayacakmış gibi hissediyordu. " Çıkabiliriz. "
Sumru ise öylece yerde oturuyordu. Kutay 'ın onu yere hızla bırakması, lafını kesmesini hala hazmedememişti. Ama gülümsemeyi denedi. Ağlamamak için dudaklarımı büktüğünde yarın buradan giderken ağlayacağını zihnine not etti.