"Миний хүүхдүүд хүрээд ирэв үү. Эмээ нь ач нараа ямар их санаваа" нулимсаа барьж тэвчилгүй сэтгэл нь хөдөлсөн эмээ маань гүйж ирэн биднийг тэврэн духан дээр үнэрлээд "Тэр айхтар газар хөдлөлтөөс болж эмээ нь золтой л харавчихсангүй. Ямар азаар миний хүүхдүүд тэрэнд нь өртөөгүй ингээд эрүүл саруул байж байгаа юм" гэлээ. Түүнийг сонсоод Юнги түргэхэн шиг эмчээр боолгуулсан гараа ардаа нуухыг би чимээгүйхэн хараад "Харин тиймээ эмээ. Азаар бид хоёр ямар ч аюулд ороогүй. Таны минь л ач байхдаа" гээд тэврэхэд эмээ маань бүүр жоохон хүүхэд шиг л баярлан "Бурхан бидэнд хайртай шүү дээ" гэв.
Би хоёр давхарт гарч өөрийнхөө өрөөнд ороод хувцас хунар хэдэн унших ном болон гоо сайхны бүтээгдэхүүнүүдээ өрж тавиад сул өмд цамц өмсөн өрөөнөөс гарахад Юнги доороос "Арумаа эгчдээ туслаарай" гэж ориллоо.
Би ч бас түүнд хариу "За" гэж орилчихоод Юнгигийн өрөөрүү ортол Сура чемоданаа өргөн орон дээр тавих гэж байлаа. Үүнийг хараад би бушуухан гүйж очоод чемоданыг нь гараас нь аван " Эгчээ битгий хүнд юм өргөлдөө. Жирэмсэн байж болгоомжтой байх хэрэгтэй" гэхэд тэр инээмсэглэн "Гүэ Юнги та хоёр намайг жирэмсэн жирэмсэн гэж хамаг ажил өмнүүр орж хийсээр байгаад бүүр залхуу болгох нь ээ" гэв.
Би ч бас түүнрүү инээмсэглэн "За яахав дээ. Угаасаа хүүхэд чинь гараад ирэхээр та тун завгүй болох биз" гээд түүнд үргэлжлүүлэн тусаллаа.
"Охидуудаа хоолоо идээрэй. Эмээ нь хийгээд дуусчихлаа" гэхэд Сура эгч бид хоёр бие биерүүгээ хараад доош уралдан гүйв. Яах ч аргагүй Сура эгч жирэмсэн болохоор надаас удаан байлаа. Би түүнээс түрүүлэн шатаар бууж байтал гэнэт Юнги "Арумаа ирэхдээ миний утсыг аваад ир" гэлээ. Би үүнийг сонсоод уруулаа хазалсаар гялс буцаж гүйн түүний утсыг аваад хоолны ширээний ард иртэл Сура эгч хэдийн ирчихсэн харин Юнги түүнийг түрүүлж ирсэнд баярлан сууна.
Хнн муу хорон санаат. Эхнэрээ хожуулах гээд намайг албаар утсандаа гүйлгэсэн юм шив.
Удалгүй эмээ ширээний ард ирж суухад түрүүнээс хойш арааны шүлсээ гоожуулан хүлээсэн хоолоо нэг юм амслаа.
Ахх үнэхээр ийм гоё амттай хоолыг зөвхөн эмээ л хийж чадна шүү.
Ийнхүү халбагдалт болгоноосоо кайф авсаар оройны хоолныхоо ард гарлаа.
Орой нь бид дөрөв тойрч суугаад олон хөгжилтэй зүйлсийн талаар ярилаа. Нэг хөгжилтэй зүйлийг дурдахад эмээд маань хажуу айлын хөөрхөн өвөө хандарсан шинжтэй. Заа чишшш намайг энэ талаар хэлсэн гэж түүнд хэлж болохгүй шүү ккк
---
Цаг орой болж бид өөр өөрсдийн өрөө рүү орцгоолоо. Би хөнжилдөө орон гар утсаа авч "Инстаграм"-руу ороод найзуудынхаа болон дуртай одуудынхаа хэдэн зураг дээр зүрх дарчихаад унтахаар нүдээ анив.
Өрөөний цонхоор шууд л уулс харагдаж хэдий шөнө болчихсон ч сарны гэрэл тодхон харуулна.
Маргааш эрт эмээтэй хамт уулруу гарч жимс түүх болохоор одоо ингээд эрт унтах хэрэгтэй гэж бодсоор гүн нойрондоо автлаа.
---
Зөөлхөн салхи салхилаад л шувууд жиргэлдэн хүмүүсийн инээлдэх, хоорондоо ярилцах нь тодхон сонсогдож эхлэхэд би нэг юм сэрлээ.
Удаанаар орноосоо босож цонхоор очиж харвал нар дөнгөж л уулын цаанаас туяаран мандаж харин энд амрахаар ахлах сургуулийн сурагчид ирсэн бололтой. Охидууд даашинз өмсөж үсээ задгайлан, хөвгүүд нь бүгд тэдэнд туслан ачааг нь буулгаж өгч байгаа нь их л хөөрхөн харагдаж байлаа.
"Үнэхээр сайхан өглөө байх чинь" би цонхоо хаагаад унтлагын хувцасаа тайлаад оронд нь сул хар өмд болон шар өнгийн пудволк өмсөөд өрөөнөөс гарлаа.
Юнги Сура хоёр дөнгөж сэрж байгаа бололтой хаалга нь онгорхой энийг өмс тэрийг өмс гэж хоорондоо ярьцгаана. Би явсаар тэдний өрөө рүү орвол Сура эгч орон дээрээ хөнжлөө нөмрөөд суучихсан, Юнги унтлагын хувцастайгаа шкафаа онгично.
-"Өглөөний мэнд хоёроо"
-"Өө Аурмаа өглөөний мэнд. Сайхан амарсан уу?"
-"Тиймээ сайхан амарсан. Ингэхэд Сура эгч та хамт явахгүй юм уу? Дахиад л дотор нь муу байна уу"
-"Харин тийм ээ. Өнөөдөр явж чадахгүй юм шиг байна. Маргааш л ойр хавираа гарч жоохон явахаас."
-"Заза тэгвэл тэг дээ. Би доошоо буулаа" гэхэд тэр инээмсэглэсээр намайг үдэв. Гэхдээ л Юнги "Арумаа машинаас үлдсэн нэг цүнхийг оруулаад ир" гэсэн юм даа.
Би залхуу ахынхаа зараалаар машинаас нь цүнхийг нь авчихаад гэрт орж иртэл эмээ аль хэдийн бэлэн болчихсон замдаа идэх хоол болон өглөөний цайгаа бэлдэж байлаа.
-"Хөөх эмээ их амттай харагдаж байна"
-"Тийм байна уу. Эмээ нь хүүхдүүддээ зориулаад их хичээж хийсэн юм"
-"Ахх заа та боль доо. Хичээгээгүй ч сайхан хийдэг юм байж" гэхэд тэр инээд алдан
-"Заа ах эгч хоёрыгоо хурдан дуудаад ир"
-"Ойлголоо. Гэхдээ Сура эгч явж чадахгүй гэсэн"
-"Өө тийм уу? Дахиад л дотор нь муу байна уу? Тэгвэл эмээ нь эгчид нь нэг шөл бэлдээд тавьчихъя" гээд тэр өөр тогоо шанага гаргалаа.
---
"Болгоомжтой яваад ирээрэй" гэсээр Сура эгч биднийг үдэж өгөхөд эмээ түүнд баахан зөвлөгөө өгөөд хоолоо заавал идэхийг захилаа.