Cidden Vote verip yorum yapmanız için illaki sınır falan mı koymam gerekiyor?
Gerekiyor mu yoksa?!
İyi okumalar ❣️
....
Kimdi Nisa?
Bu soruyu belki de kendine defalarca sormuştu.Fakat, hiçbir zaman bir yanıt alamamıştı.O gerçekten kimdi?
Ezik?
Öyle miydi? Ezik bir insan mıydı Nisa? Şuan ki durumunu soracak olursanız kendisine takabileceği tek kulp ezik olurdu. Sevdiği adamın kardeşi kendisini kaçırmış birde bu yetmezmiş gibi yarınları yokmuşçasına başını duvara vurarak canına kast etmişti. Buna rağmen ezik (!) Nisa, karşısında dumur olmuş bir şekilde kendisine bakan sevdiği adamdan bir ezik(!)miş gibi kendisini öpmesini istemişti.
Tamam belki biraz cesaretli bir insandı Nisa. Lakin bu çılgın isteği isteyecek kadar cesur olduğunu zannetmiyor du bile. Bu amansız cesaretin nereden geldiğini düşündü o an. Belki de narkozun etkisidir diyerek umutlandı. Fakat Hayır! narkoz geçeli çok olmuştu. Bu cesareti tamamen baygın geçirdiği zaman biriminde gördüğü o değişik rüyalar nedeniyleydi bu saçma cesareti. Arda'yı kaybettiğini görmüştü ya da en basitinden öldüğünü görmüştü.
Nisa hayatını bir ömür korkak yaşayıp ölmek istemedi belki de.
Bu hayatı en güzel yaşayanlar cesur insanlardı kesinlikle. Arda'yı sevdiğini söylemeden ya da en basitinden onu bir kez bile öpmeden ölmek istemiyordu Nisa. Tamam belki şuan ölmeyecekti! Fakat bu onun ne zaman öleceğini bilmediği gerçeğini değiştirmezdi.Belki de yarım saat sonra ölecekti! Ya da Arda ölecekti? Hayatını ve aşkını cesurca yaşamadan ölmeye hiç niyeti yoktu Nisa'nın.
Şimdilik Atalay gerçeğini bir kenarıya atıp Arda'ya odaklanacaktı.Ki, Nisa bu hasta haliyle mantıklı düşünmeye başlayıp Arda'nın kendisini sevdiği gerçeğini fark etmesi, kendi sağlam haline geldiği zaman düşüneceği diğer gerçeklikler ile kesinlikle herkesin hayatını zindan edecekti. Arda'nın kendisini sevdiğini anlaması çok da zor olmamıştı Nisa için açıkçası. Bir kere Arda nedenini bilmediği bir şeyden dolayı sürekli özür diliyordu ondan. Şuan ise neyden dolayı özür dilediğini anlamamak için bir aptal olmak gerekirdi. Kardeşi için özür dilediği kesindi. Arda kardeşinin kendisini sevdiğini biliyordu ya da basitçe anlatmak gerekirse Nisa'nın ona yazdığını bilerek onu görmezden gelip kardeşinin kollarına itmeye çalışmasından dolayı özür diliyordu. Emin değildi. Bunlar sadece kendi düşünceleriydi.Ama o gece Nisan'ın odasına gelip yaptığı davranışlar ve sarf ettiği cümleler ile Nisa için yapboz parçalarını bir araya getirmek zor olmamıştı. Hiçbir zaman aptal biri olduğunu düşünmemişti. Fakat bu gerçeği bu kadar geç fark etmesinden dolayı kendisine ne kadar sövse azdı.
"S-seni öpmemi mi istiyorsun gerçekten?"
Nisa gülmemek için kendini zor tutup başı ile onu onayladı.
"Ama kardeşimin yaptıkl-"
"Bu konuyu konuşmak istemiyorum."
Sözünü sertçe kesip Arda'ya baktı.O olanları kesinlikle düşünmek dahi istemiyordu artık. O zamanki yaşadığı korku ve hayal kırıklığını hatırlaması kendisine eziyetten başka bir şey vermeyecekti çünkü.
"Ama benden nefret etmiyor mu-"
"Hayır."
Tekrar sözünü kesip Arda'yı kesin dille reddetti. Belki ona karşı üzgün olabilirdi. Yada Hayal kırıklığıyla dolup taşabilirdi. Ama ondan kesinlikle nefret etmiyordu. Nefret etmek istemişti zaten zamanında kim istediğini yapabilmişdiki Nisa yapsındı?
"Ama-"
"Öpecek misin artık?!"
Hayır, kesinlikle Arda'yı buradan kendisini öpmeden çıkarmayacakdı! En azından çektiği acıya, yada başındaki bariz belli olan baş ağrısına değer bir ödül istiyordu. Bunu istediği için gerçekten de ezik miydi?
"Nasıl öperim Nisa? Kendini görmüyor musun? Ağız çevren mosmor. Öpmem sana Yanlızca acı verir."
Arda'nın zorlukla yutkunarak kurduğu cümlelere gözlerini devirdi.
"Öpmek Yanlızca iki dudağın birleşmesi ile mi oluyor Arda?"
Arda'nın çocukça başını hızlı bir şekilde sağa sola sallamasına kendini tutamayıp kıkırdamalarını bıraktı. Belki de ölümden dönmemiş olsa üstüne atlayıp döve döve yanaklarını mıncıracagına emindi.
"Yanağımdan öp."
Sağ yanağını çevirerek Arda'nın öpmesi için bekledi.
Arda ise şuan çıldırmak üzereydi! Gerçekten de sevdiği ondan kendisini öpmesini mi istiyordu? Sanki beyin fonksiyonları donmuş olayları algılamakta zorluk çekiyordu. Görüyordu ama aynı zamanda algılamıyor du. Duyuyordu fakat anlamıyordu. Nisa gerçekten kendisini öpmesini istiyordu? Hem de her şeye rağmen onu affetmiş miydi gerçekten?
"Hâlâ bekliyorum."
Nisa'nın sabırsız sesini duymasıyla onu daha fazla bekletmeden, kalbinin hızla atan gümbürtüsünün sesni Nisa duymaması için içinden bolca dua ederek Nisan'ın yanağına yaklaşıp sevgi dolu bir öpücük bıraktı. Yeniden doğrulduğu yere oturacağı sırada dayanamayıp tekrar öptü. Önce gözlerinin üzerine tüy kadar hafiflikte öpücük bıraktı. Oradan rotasını burnuna çevirip burnuna küçük bir öpücük bırakıp, ardından burnu ile dudağının oldu yere minik bir öpücük daha bıraktı. Nisa'nın yüzünden uzaklaşmadan sağ elini kaldırıp kardeşinin bıraktığı parmak izlerini narince okşayıp tekrar yutkundu. Bu öyle bir yutkunmaydı ki daha çok acı veriyor aldığı nefes zehir olarak ciğerlerine gidip yakıyordu. Diğer elini de Nisan yüzüne getirip iki eli ile yanaklarını okşayıp tekrar sevdiğinin yüzüne eğilip anlına uzun bir öpücük bırakıp geri çekildi. Yerine oturmadan önce Nisa'nın dolu gözleriyle göz göze gelmiş,anında kendi gözleri de yanmaya başlamıştı.
"Git."
Şaşkınca oturduğu yerde daha dik bir pozisyona gelip Nisa'ya baktı.
"Neden?"
Öte yandan Arda Nisan'ın kafasının içinde fink atan düşüncelerden habersizdi. Ondan yalnızca bir kere öpmesini istemişti oysaki. Neden bu kadar güzel öpmüştü ki? Esma'yı da öyle mi öpüyordu? Esma ile hâlâ sevgili olup kendisini öpe biliyor muydu? Arda gerçekten kötü birisi miydi? yoksa Nisa mı aptaldı?!
"Seni affetmedim."
Her şeye rağmen ağlamadığı için mutlaka kendini ödüllendirecekti.
"Seni öpmemi isteyince ben sandım ki,Sandım ki."
Cümlesinin tamamlayamadan ayağı kalkıp tekrar yutkundu. Gözlerini pencereye çevirip dışarıda hafif yağan yağmurda birkaç saniye duraklattı. Nisa'nın onu affettiğini sancak kadar aptaldı kendisi belki de. Hem Nisa Kendisini neden affetsin ki? Kendisi yüzünden Nisa'nın başına gelenlere rağmen öylece affedecegini sanacak kadar salak mıydı Arda?
"Şey yapayım, gideyim o zaman ben."
Elini saçlarını getirip sıkıntıyla karıştırdıktan sonra Nisa'ya cevap hakkı tanımadan hızlı adımlarla odadan çıkıp kapıyı kapattı. Odanın dışındaki bekleme koltuklarında oturan Nisa'nın ailesine kısa bir baş selamı verip kendisini kantinde bekleyen Tunahan'nın yanında gitmek için yol aldı. Az önce olanları düşünmeyi daha sonraya erteledi. Tunahan ile Uzun(!) bir konuşma geçirdikten sonra kafasını patlatacak kadar düşüneceğini biliyordu.
Arda kapıyı kapattıktan sonra Nisa ilk gözyaşını bırakmıştı. Tamam belki cesur olma kararı almışt,!Fakat bu kararda gurursuzluk yoktu kesinlikle! Belki Arda ya onu sevdiğini itiraf etmişti, yada ondan öpmesini istemişti ama bunlar onu öylece affedici anlamına gelmezdi. Nisa onca acı çekmişti!günlerce ağlamış kendini harap etmişti.Arda'ya yazının kendisi olduğunu Arda bilmesine rağmen bilmemezlikten gelmişti. Üstüne kendisini engellemiş bu yetmemiş gibi gitmiş Esma ile sevgini olmuştu. kendisini aptal yerine koyan Arda'yı kesinlikle öylece affetmek istemiyordu. Affetse gözleri küser,kalbi ona sırt çevirdi.Kendisine böylesine eziyet çektirmişken Herşey bu kadar kolay olmamalıydı.
...
Tunahan ile gerçekleştirdikleri uzun konuşmanın ardından Arda'ya hastane artık dar gelmeye başlamış kendisini elindeki sıcak kahve ile birlikte hastanenin bahçesine atarak köşede kalan banklardan birine oturup arkadaşı ile gerçekleştirdiği konuşmaları düşündü.
Nisa Tunahan'a kendisinden önce kardeşi ile olanlardan kısaca bahsetmiş Arda ya da olanları özet geçmek düşmüştü. Kardeşinin hastalığından bahsedip ardından Nisa'ya saplantılı bir şekilde sevdiğinden bahsetmişti. Bunları bahsederken Tunaha'nın aldığı yüz ifadesi ile korkudan kendisini dünyadan yok etmeyi bile düşünmüştü. Belki de Tunahan ile çok yakın arkadaş olmasaydılar Tunahan ona bu kadar tolerans göstermezdi. Kardeşinin nerede olduğunu tekrar sormuş bilmediğini söyleyince Tunahan'ın gözlerindeki öfke daha çok artmıştı. Biliyordu ki kardeşini yakaladığı yerde ölümüne dövecekti. Bu yüzden Tunahan'dan önce kardeşini bulup tedavi için hastaneye yatırmalıydı. Konuşmaları genel olarak Atalay ve hastalığı hakkında olmuştu. Kendisinin de Nisa'yı sevdiğini anlatmamış, anlatamamıştı. Zaten anlatsa ne değişirdi ki? Nisa onu istemiyordu ve istememek de son derece haklıydı.
İç çekip kahvesinden Yudum alıp huzursuz bakışlarını hastaneye dikti. Bir süre boş boş bakıp kahvesini içmiş telefonuna gelen mesaj bildirim sesine kadar düşünceleri ile buğuşmuştu. Bitmiş olan kahvesini ayağa kalkıp en yakın çöpe atarak kalktığı banka tekrar gidip oturup cebindeki telefonunu çıkardı. Helen mesajın Nisa'dan olduğunu görmesi ile içine garip bir heyecan bürümüş kendisinden habersiz yüzünde oluşan küçük gülümseme ile mesajı açmıştı.
Nisa:Vay canına benim için gerçekten endişelenmişsin.
Nisa: Mesajın başındaki bana çıkışman ile sonundaki aşk itirafın arasındaki duygusal fark gözlerimi yaşarttı dogrusu :D
Nisa:Neyse.
Nisa: Umarım yalı kazığı gibi dışarıda dikilmez kendini bana affettirmek için bir plan düşünürsün.
Yüzündeki geniş gülümseme ile Nisa'nın attığı mesajları okumuş,neşe ile saçlarını dağıtmıştı. Nisa ondan kendisini affettirmesini istiyordu bu demek oluyordu ki Nisa ona küçük de olsa şans veriyordu. Kesinlikle bu şansı sonuna kadar kullanacak ve Nisa'nın sevgisini yeniden kazanana kadar durmayacakdı.
Arda:Seni seviyorum.
Gülümsedi Arda hiç gülümsediği kadar genişçe gülümsedi. Ona, Sevdiğine özgürce Sevdiğini söylediğinin ilk seferiydi ve içindeki mutluluğu tarif etmeye kelimeleri yetmezdi.
Arda:Seni çok seviyorum.
....
Duygulanrmasanıza eşekler!
Dudişten öptüreceğimi sandınız değil mi:D ben Arda'yı daha süründürmeden yapar mıyım öyle şeyler? Xnsnsndmsm
Sizce Esma olayı nedir?
Nisa Arda'yı hemen affetmeli miydi?
Sevgi ile kalın ❣️