Kath's Point of View
"Kath wake up!" pag gising sa akin ni lola sa mga sumunod na araw. Bumaling lang ako ng posisyon sa paghiga at nagpatuloy sa pagtulog.
"Kath! You need to go to your school. Nakabihis na si Eljhay hinihintay ka na sa baba."
"He can go lola. Susunod na lang po ako sa school." Sagot ko.
"Apo. Hindi pwede. Utos ito ng daddy mo. Tsaka hindi mo pa alam kung saan ang school mo." Inis akong bumangon at mabilis na nag-ayos ng sarili ko sa loob ng banyo. Kinuha ko yung bag ko bago bumaba.
"Ma'am Monique------"
"How many times do I need to tell you that don't call me on my second name?" pagpuputol ko kay Eljhay.
"Sorry po ma'am Kath." Paumanhin niya. "Eh! Bakit naman po ganyan ang suot niyo?" sita niya sa suot ko.
"What's wrong?" tanong ko.
"Apo. Sa school ang pupuntahan mo at hindi mall o kaya party, at tiyaka ano yang hawak mo?"
"It's nothing lola." sambit ko. "And what's wrong about my clothes? La. I'm in a college, I'm not a high school anymore ."
"Apo. Wala ka sa U.S. andito ka sa Probinsiya."
"La! I'm your granddaughter. You owned the University right? You can tell them that you are allowing me to wear whatever I want." Sagot ko bago naupo sa dining table at ibinaba yung rice wine na naiuwi ko galing U.S.
"What are you doing? We're going to be late if you are just going to watch me." Baling ko kay Eljhay "Sit and eat so we can go."
"Sorry po."
Pagtapos naming kumain ay nagpaalam na kami kay lola bago pumasok ng school. Pinagbuksan pa ako ni Eljhay ng pintuan ng kotse bago siya umikot papunta sa driver seat.
"You know what? Kahit pala maaga tayong papasok ng school male-late at male-late pa rin naman pala tayo eh." Sambit ko.
"Ha?" tumingin ako sa rear mirror at nakita ko siyang nakatingin sa akin.
"Ha? Hakdog!" inis na sambit ko sabay irap sa kanya.
"Are you going to keep on driving with that slow? Eh! Bukas pa ata tayo aabot ng school eh. Hindi mo sinabi para kahapon pa tayo bumyahe diba?" natawa siya sa sinabi ko kaya napakunot ako ng noo.
"Are you laughing? May nakakatawa ba sa sinabi ko" iritableng tanong ko.
"Ang cute niyo po pala pag nagtatagalog." Sambit niya. "Pero mas bagay niyo po mag english lalo na po pag nagagalit kayo, para po kasi kayong nanay na nagagalit pag nagtatagalog po kayo" Sabay tawa niya.
"Are you mocking me?!"
"Hindi naman po sa ganun ma'am Kath. Imbes na matakot po kasi yung pinapagalitan niyo mas matatawa pa po kasi nabubulol kayo pag tagalog ginamit niyo."
"Shut the hell up!" sigaw ko. "Don't say one more word or else I'm going to fire you!" dagdag ko.
"Andito na po tayo ma'am Kath." Sambit niya after 10 minutes na biyahe. Napapikit ako.
"Are you insulting me?"
"Ma'am?"
"Drive me in my school!" utos ko sa kanya.
"Eh! Ma'am andito na po tayo." Sagot niya. Natawa ako.
"Me? Going to that Public school?" sabay turo ko sa school. "Gensan State Public University? Oh! Come on!" singhal ko.
"Ma'am. Eh. Wala po ata kayong ka alam alam sa school ng lola niyo." Natatawang sambit niya sa akin. "Eh. Hindi po ba nila nasabi sa inyo ng Public po ang pag-mamay-aring school ng lola niyo?" dagdag niya.
"Oh! Hell!" sabay kuha ko ng cellphone ko sa bag ko.
"What is this shit dad?!" inis kong tanong kay daddy pagkasagot niya ng tawag ko.
"Ow! You called me so early on the time I expected you to call me." Sambit niya.
"Just tell what is this fucking shit dad!" sigaw ko.
"Hindi ko nagugustuhan ang tabas ng dila mo Kathryn Monique." Ssambit ni daddy.
"Well, hindi ko din nagugustuhan what's happening on my life now dad!"
"Wala akong magagawa, you choose that. Kung nagtino ka lang sana dito sa U.S. eh di sana hindi ka mag-aaral ngayon sa public school."
"I want to go back dad. Please I'm begging." Sambit ko.
"Prove it to me Kath. If you will change yourself there in just a month I will get you back here." Sagot niya.
"Da---" binabaan niya ako? "What the heck. Dad!" sigaw ko. "Urrgggghhh! I hate you! I hate you! I hate youuuuuu!" sigaw ko sa loob ng kotse habang nagwawala.
"Okay lang po ba kayo ma'am?" tanong ni Eljhay.
"Tseeeee!" sabay bukas ko ng pinto ng kotse at binalibag ko ang pagkakasara.
"Ma'am naman." Habol niya sa akin.
"I.D." sambit nung guard nung papasok na sana ako ng school.
"Do you want to get fired?" inis kong tanong sa guard.
"Manong guard pasensiya na po kayo. Apo po siya ng may ari ng shool si Dona Charita, Dito na po siya mag-aaral." Paliwanag ni Eljhay. Buti naman may pakinabang din naman pala itong kupal na to eh.
"Pasensiya na po kayo, hindi ko po kasi alam." Sagot niya.
"Next time, the first thing you must check ay kung sino ang mga binabangga mo ha? Baka kasi next time wala ka ng trabaho." Sagot ko at naglakad na papasok ng gate.
"Wait." Sambit ko sabay harap kay Eljhay.
"Ano po yun ma'am?" tanong niya.
"Do you really think I will walk hanggang makarating ako ng building ko?" napakamot siya ng ulo niya. "Get the car and take me there."
"Eh. Ma'am. Pasensiya na po eh bawal daw po kasing ipasok ang mga sasakyan sa loob ng campus eh. Wala po kasing permanent na parking area ang mga sasakyan sa loob sa labas po kasi ang main parking lot ng school." Sagot niya.
"I don't care. Ang luwang ng campus, wala akong pakialam kung walang permanent parking lot ang loob! Ang sa akin ipag drive mo ako hanggang sa building ko!"
"O-opo ma'am." Sabay takbo niya palabas ulit ng campus para kunin yung kotse.
"Babalikan ko na lang po kayo dito pagtapos po ng afternoon class ko ma'am Kath." Paalam niya sa akin pagkarating namin ng department building ko.
Business Marketing ang kinukuha ko sabi kasi daddy sa akin, I need to make my own business right after I graduate. And he need to approve it.
"Tignan mo nga naman ang tadhana no?" sambit ng isang estudyante sa harap ko. Tinignan ko siya and she looks famillar. "Yung maarteng mayaman na akala mo kung sino dito din naman pala sa public mag-aaral." Nung nakita ko na siya at naalala ko kung saan ko siya nakita ay lumapit agad ako sa kanya.
"Do you want to say something on me?" tanong ko paglapit ko dun sa babae. "If you wanna say something on me. Say it in front of my face and don't just say it on the wind, besides I'm just here." Sambit ko, tinaasan ko siya ng kilay at inirapan naman niya ako. Umayos ako ng tayo bago ako humalukipkip.
"Gusto mo ng away?" tanong niya. Nginitian ko siya.
"Are you sure you can give me a fight? Hindi ako pumapatol in just a cat fight." Sambit ko.
"Alam mo ikaw? Napaka yabang mo talaga no? Huy! Gising!" sambit niya sabay snap ng daliri niya sa may harap ng mukha ko. "Pare-parehas lang tayo na nag-aaral ng public school tandaan mo yan." Dagdag niya.
"But we are not on the same ground on this school." Sagot ko naman.
"Kasi may marami kang baon na pumapasok dito at kami wala? Kasi may maayos kang sinusuot na damit na pumapasok dito at kami parang losiyang? Kasi may kotse kang pumapasok dito at kami wala? Kasi mayaman ka na nag-aaral dito at kami hindi? Ganun? Ganun ba yun?" nagkibit balikat ako.
"Sarili mong bibig lumabas ang mga salitang yan not on me." Sagot ko. "Well kung yun ang naisip mong dahilan well halata naman eh. Isali nalang natin." nakita ko kung pano siya manggigil sa sinabi ko, nakita kong kinuyom niya ang mga kamao niya. Napangiti naman ako habang nakatingin sa kanya.
"How can we fight if you will just act like that? Alam mo kung tinataray taray mo lang ako ng ganyan we can't fight." Habang tumingin ulit ako pababa sa kamay niya. Inalis naman niya iyon kaagad.
"Why? Hindi mo kailangang pigilan ang nararamdaman mo. I know you want a fight with me." Dagdag ko.
"Good Morning class." Bati bigla nung isang prof pagpasok ng room namin kaya nagsi-upo na yung iba. While me I remain standing kasi hindi ko pa alam kung saan ako uupo.
"Ow. Ms. Melix right?" pansin sa akin nung prof I smiled and just nodded. "Oh! Come in front and let me introduce you to them." Sambit niya kaya ngalaad ako papuntang harap.
"Okay class this is Kathryn Monique Melix your new classmate here in BS Marketing she is the granddaughter of our school owner Dona Charita Cruz." Sambit niya ngumiti naman ako sa harap nila and I saw them na nagbulong bulungan.
"You can now take your seat Ms. Melix." Naglakad naman na ako papunta sa may bakanteng upuan sa may likod.
"Just like what I told you. We are not on the same ground here." Sambit ko nung huminto ako sa may gilid ng babaeng nakasagutan ko kanina bago tuluyang naglakad papuntang likod.
Nag start ng nag discuss yung prof naming about marketing, if how we can make a plan to start a business and whatever, hanggang sa matapos na yung oras namin.
"Till on our next meeting class. Goodbye!" kinuha ko yung phone ko sa bag ko at tinawagn si mommy.
"Mom?" sambit ko. "I want to go back." Sambit ko.
"Anak, alam mo namang sinubukan ko ng kausapin ang daddy mo about this diba? wala akong magagawa sa ngayon sa naging desisyon ng daddy mo." Sagot niya
"Just do what he wants right now, malay mo pabalikin ka niya dito. We already talk about it earlier, about you going to a public school; he said that once you do something good there he will get you back here in US."
"Did he mean it?"
"Hmm. Don't worry, if he didn't get into his words, ako ang magbabalik sayo dito whether he likes it or not, sa ngayon just do a good job huh?"
"Okay mom."
"Okay. Take a good care anak. Bye. I love you."
"I love you mom. Bye."
Pumikit ako bago huminga ako ng malalim pagkatapos naming nag usap ni mommy. 'Just do a good job Kathryn Monique and you will get over into this.' Sambit ko sa sarili ko before I exhaled.
"Ano yan? Meditation? Ng tanghali?" rinig kong sambit ng isang boses babae sa gilid ko. Iritable kong minulat ang mga mata ko at inis na tumingin sa babae. Ikaw na naman? Ayaw mo talaga akong tantanan ha?
"Hindi mo ba alam yung absorbing a good vibes?" tanong ko. "Well I guess hindi kasi ikaw mismo ang bad vibes." Dagdag ko bago ako tumayo at lumabas na ng room.
Tss. Nakakasira ng araw ang pagmumukha niya. Kairita. Hindi kaya siya naiirita sa sarili niyang pagmumukha? Or even kaya yung mga palagi niyang kasama? Kasi ako maski anino lang niya na makikita ko naiirita na ako.
"Ma'am Monique!" rinig kong tawag sa akin ng isang pamilyar na boses. Napapikit ako sa inis at napahinto sa paglalakad. Ilang tao pa ba ang sisira ng araw ko ngayon ha?
"Saan po kayo ma'am Monique? Cafeteria?"
"it's Kath!" sigaw ko sa kanya. Napatingin siya sa paligid namin dahil sa sigaw ko sa kanya.
"How many times do I need to tell you that you have no right to call me on my second name huh?"
"Ah." Sambit niya at napakamot sa ulo niya. Inirapan ko siya. "Pasensiya na po kayo ma'am Kath, mas nagagandahan po kasi ako sa Moniq-----"
"Yaahhh!" inis sigaw ko ulit sa kanya, bago ako nagpatuloy sa paglalakad.
"Sorry ma'am. Sorry po." Sambit niya. Naglakad lang ako ng naglakad hanggang sa makapasok ako ng cafeteria.
"Ugh!" singhal ko pagkakita ko sa kumpulan ng mga tao sa may loob ng cafeteria. Looks like they've having such a cat fight which is I don't like. Inis akong pumikit.
"Seeing a fight like this will always make me pissed tss. Ahh." bulong ko sa sarili ko.
"Tabi!" sigaw ko sa mga taong nakaharang sa mga nag-aaway at tumabi din naman sila kaagad, may nakita akong mga babaeng umirap pa sa akin dahil sa ginawa ko pero hinayaan ko na lang muna.
"Sa susunod kilalanin mo kung kaninong boyfriend ang nilalandi mo!" sigaw nung babae. Ugh! Siya ulit? War freak ba siya? Naghahanap kung nasaan ang gulo? Eh! Nasa harapan ko lang kanina itong kupal na'to ah tapos andito na namang nakikipagsagutan? Tss.
"Ahh. Kaya ba galit kasi boyfriend mo yun?" tanong naman nung kaaway niya.
"balamdung-iI" ("flirt") bulong ko, sabay ngisi at halukipkip ko. "naneun geugeos-eul joh-ahanda." ("I like it.") dagdag ko.
"My bad. He don't treat you as his girlfriend kaya siya lumandi sa akin." Dagdag niya.
"Anong sinabi mo?!" sigaw nung babae. Ngumisi lang yung babae sa kanya, napahilot na lang ako sa noo ko. I really hate watching a fight like this.
"goyang-i nae eongdeong-ileul ssawo." ("Cat fight my butt tss.") bulong ko ulit.
"Will a low class always fight like this huh?!" sigaw ko habang hinihilot parin ang noo ko. Tumingin ako sa kanila at ramdam kong nakatingin lahat ng mga mata sa akin.
"Mwo?!" (WHAT?!") sigaw ko ulit, natingin lang sila sa akin."Are you really going to fight in just exchanging words huh?!" dagdag ko.
"Anong problema mo?" baling sa akin nung babaeng nakaaway ko rin kanina, well nung isang araw pa by the way.
"Ikaw! Ikaw ang problema ko! Lilibutin mo ba talaga ang school para maghanap ng kaaway ha?" tanong ko.
"Ikaw na naman?" sambit niya "Yung transferring mayabang?" dagdag niya. Nginisian ko siya.
"Wag kang makisali dito! Baliw ka ba ha?" tanong niya, Tinaasan ko siya ng kilay at tinignan ko siya lalo ng masama.
"michin?" ("Crazy?") ulit kong tanong sa kanya. "You've just called me crazy huh?" ulit ko.
"Tss." Singhal ko bago ko siya nginitian ng nakakaloko at inirapan.
"You guys makes me pissed huh?"Sambit ko sabay turo ko sa dalawa.
"What do you want?" tanong sa akin nung isa.
"Give me a good fight." Malumanay na sagot ko.
"Even though I want, kung duwag ang makakalaban ko, I'm just wasting my energy to fight her." Sagot niya. Humalukipkip ulit ako at ngumisi ako sa kanya.
"Duwag pala ha?" sambit naman nung war freak na mukhang butiki at inatake ang babaeng kaaway niya. Watching them pulling each other's hair ay ginaganahan ako sa panonood.
Nakangisi lang akong pinapanood yung dalawa habang nagsimula nang nag-ingay ang buong cafeteria dahil sa mga ibang nandoon na pinapanood ang dalawang nagsasabunutan.
May napunta na I.D sa may paanan ko at agad kong pinulot iyon. "Kara Kate Tomas" ang nakalagay na pangalan. Napailing na lang ako at patuloy na nakangisi habang nanonood sa dalawa.
"That's what we called fight." Mahinang sambit ko.
"Freya! Itigil mo na! Hindi ka mananalo sa kanya!" pag-aawat naman nung mga magkakaibigang hindi matukoy tukoy kung butiki.
''Freya huh? What a trash." Sabay iling ko.
Nakita kong tinadyakan ni Kara yung Freya kaya mas lalo akong nangiti. Pagkatadyak niya ay tumilapon yung Freya sa may mesa kaya sumugod na din yung mga kaibigan niya para pagtulungan yung Kara. Pumalakpak ako ng konti bago umiling na napapikit.
"jungji." ("Stop.") mahinahon kong pag-aawat sa kanila sa kabila ng ingay ng lahat. Pero rinig na rinig ko pa rin ang pag-aaway nila.
"meomcwo!" ("Stop it!") sigaw ko na. Pero patuloy pa din ang pag-atake ng magbabakarda kay Kara.
"neon nal hwanage haess-eo." ("You made me angry") sambit ko bago lumapit sa kanila at isa isa kong hinila ang mga buhok ng magbabarkadang butiki.
"You've already gone me mad guys." Sambit ko sa kanila. Panay ang sigaw nila dahil sa higpit ng pagkakahawak ko sa mga buhok nila.
"Bitawan mo nga ako! Ahhh! Bakit ka ba nakikisali ha? Diba ito ang gusto mo?! Ang mag-away kami? Ang magsabunutan kami? Ang magsuntukan?! Para matawag mo yun na good fight!"
"Urggh! How noisy you are huh? Kung sana may binatbat ka naman sa laban niyo then I will allow you pero hindi eh? Masiyado kang mahina." Sagot ko. Sabay bitaw ng mga buhok nila. "Aiiiisssttt!" singhal ko.
Humarap naman ako kay Kara and I point my finger to her para lumapit sa akin. Lumapit naman siya agad. Binigay ko sa kanya yung napulot kong I.D niya.
"I want you." Sambit ko sabay lakad paalis.
"Huh?" habol niya sa akin. "What do you mean?" tanong niya.
"I want you to be my slave." Sagot ko habang naglalakad pa rin.
"Are you gone crazy?" pasigaw na tanong niya sa akin. Nahinto ako sa paglalakad ko. "Slave? Me? Sayo? No way." Sambit niya.
"Ano ba ang hindi mo maintindihan sa sinabi ko?" tanong ko sabay harap sa kanya. "Yes, slave. I want you to be my slave." Dagdag ko.
"Uh? Seryoso ka? So, sa tingin mo papayag akong maging "slave" mo?"
"Of course you will."
"Hindi ako magpapaalipin sayo. Sino ka ba sa akala mo ha?" tanong niya.
"I guess, you don't know me?" tanong ko. Hinalukipkipan niya ako ng kanyang mga braso. "Ako lang naman ang nag-iisang apo ng may-ari ng school na to." Sambit ko.
"At akala mo masisindak mo ako diyan ha? Kahit anak ka pa ng Presidente dito hinding hindi ako magpapaalipin sayo tandaan mo yan." ngumiti ako sa kanya.
"Being the only granddaughter of the owner will not scare you but who I really am will." I pointed my finger on her face.
"You will be scared on me, the whole me, on what can I do with you. I can make your life living like a hell while you were here in this school or whether you like it or not, may kasalanan ka man o wala I can kick you out of this school anytime I want." Dagdag kong banta sa kanya. I see her face shocked. Dahan dahan kong pinagpag yung damit niya sa may balikat niya. "And if I don't kick you I'm hundred% sure that you will leave this school on your own."
"Poor you, you have nowhere to go, you will come on me to be my slave or to have a hell life in this University." Dagdag ko. "It's your choice." Sabay kibit balikat ko bago ko siya ulit tinalikuran at naglakad palayo sa kanya.
"Kath what did you do this time?!" galit na tanong sa akin ni daddy pagbigay sa akin ng maid yung telepono mula sa linya ng bahay ni lola pagkapasok ko ng bahay. Hindi ako nagsalita, hinihilot ko lang ang sintido ko at hinihintay ang susunod na sasabihin sa akin ni daddy.
"You didn't answer my calls on your phone after what mess you did on your school!" just be angry with me dad, I don't care.
"Hindi ka ba nahihiya ha? Kakapasok mo pa lang Kath! Kailan ka ba titino?"
"Take me back." Sambit ko.
"No! I want you to learn! Every mistakes you will be extended your living there for 1 week!" napahinto ako sa paghilot ng sintido ko at napaayos ng upo. "I told you. 1 week in just 1 mistake! Kung wala pa rin one month in just one mistake for you to learn!" Sabay baba sa akin ng tawag.
"Ahhhhhh!" sigaw ko at ibinato yung telepono. "I hate this! I hate my life ahhhh!"
"Apo? Did something happen?"
"Wala po. Akyat na po ako sa kwarto ko."
Pagka akyat ko ng kwarto binalibag ko ang pagkakasara ng pinto ng kwarto ko dahil sa inis. Lumapit ako sa may room caller ko at pinindot iyon.
"Tell Eljhay to come to me." Sambit ko. Napahilamos ako sa mukha ko.
After 5 minutes may kumatok na sa kwarto ko.
"Come in!" sigaw ko.
"Ma'am Kath, pinapatawag niyo daw po ako." Sambit niya.
"Yes. We are going somewhere. Ihanda mo yung kotse." Sambit ko.
"Pero ma'am hindi ko po oras ng trabaho para ipag drive kayo ngayon."
"I don't care. Just get the car ready and we have to go somewhere."
"Ma'a-----"
"I said, get the car ready now!" sigaw ko sa kanya.
"Okay po ma'am." Kumaripas siya ng takbo palabas ng kwarto.
Kailangan magpasigaw muna bago niya gawin? Haaiiissst! Mga tao nga naman dito oo. Walang sariling common sense.
"Oh! Apo. You are going somewhere?" tanong ni lola pagkababa ko ng kwarto ko.
"Yes La. don't worry kasama ko po si Eljhay."
"Saan kayo pupunta?"
"Car shop. Jewellery shop?" Sagot ko.
"Ng ganyan ang suot mo?" tinuro ni lola yung suot ko mula taas pababa.
"Yes lola, why?" tanong ko. Whats wrong with my clothes? I'm wearing black dress, black gloves, I pony my whole hair, wearing a pearl necklace and an earing and I put some red lipstick on.
"A-ah! Nothing. Are you going to buy one?" pag-iiba niya ng tanong niya.
"Car? Opo La."
"Alam ba ng daddy mo that you will buy one?" umiling ako.
"But I will tell to mom later."
"Do you have money then?"
"I have my Card."
"Wait." Sambit niya at nagpunta ng kwarto niya. "Take this." Sambit niya sabay bigay sa akin ng isang bank card.
"La." Sambit ko.
"Ang dami kong na missed na birthday mo, every birthday mo naghuhulog ako ng 250 thousand in that card as a gift for you dahil hindi na ako nakakapunta ng birthday mo and I think this is the right time for you to have it." Sagot ni lola. I smiled and I hugged her.
"Thanks lola." Sambit ko.
"Go ahead. Take care. Balik din kayo agad ha?" tumango na lang ako tumalikod na kay lola.
"joh-eun. (nice.)" sabay pagpag ko ng card na bigay sa akin ni lola sa kamay ko.
"The last time I have her on my birthday was when I was turning 7. So 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 16, 16, 17, 18, 19, 20 and 13 years of my birthday with a 250 thousand in this card with the calculation amount of 3.2 million." Pag compute sa laman ng card habang naglalakd palabas ng bahay. Ngumisi ako. "I can buy whatever I want right now." Bulong ko.
"What a wonderful treasure."