#LITD Love in the Darkness

CHAPTER 7: HELL DAY?

Kath's POV>

"Kath!" tawag sa akin ni Kara pagkapasok ko ng school after lunch dahil sobrang sakit talaga ng ulo ko kaninang umaga. "Bat ngayon ka lang? How are you? Tara ulit? Grabe sobrang nag enjoy ako last night, ngayon ko lang nagawa yun ang saya pala." excited niyang tugon sa akin. Tinignan ko lang siya. "Hey? You okay?" tanong ulit niya.

"Yah! Of course, we can do that again, but not this time." sagot ko.

"Ha? Bakit naman hindi ngayon?"

"Wag muna ngayon." sagot ko na lang.

"Kath! Enjoy sabi mo nga diba?" pagpupumilit niya.

"I was grounded. Nalaman ni dad." sagot ko na lang.

"How? Sinabi ni Eljhay?" tanong niya. Natigil ako at napaisip. Sinabi nga ba niya? Oras na malaman ko na siya ang dahilan kung bakit nalaman ni dad, humanda talaga sa akin yung lalaking yun, baka hindi ko lang ipapatikim kung anong buhay ang meron siya sa impyerno dahil baka tuluyan ko na siyang dalhin sa impyerno.

"For now, sa bahay na muna tayo. Let's do something."

"Sure!" sagot naman agad niya. Naglakad kaming dalawa papasok ng room namin.

"Hi!" agad naman na bai sa akin ni Bryan pagkatapat namin ng pinto ng classroom namin.

"What are you doing here?" tanong ko sa kanya at nilampasan lang siya papuntang upuan ko.

"I came to see you." sagot niya.

"To annoy me?"

"To see you, not to annoy Kath."

"Who is he?" bulong naman sa akin ni Kara.

"I don't know." sagot ko lang at isinuot yung earphone ko sa magkabilaang tenga ko.

"Kath..." sambit ni Bryan at inalis yung earphone ko.

"Ano bang problema mo?" inis kong tanong sa kanya.

"Nothing. I just wanted to talk to you or to be friends with you."

"Well, ako ayoko. Pwede ba? Lubayan mo ako?" sambit ko sa kanya at hinablot kong kinuha yung bag ko at lumabas na ng room.

"Kath!" habol pa rin niya sa akin.

"Ano ba? Hindi mo ba ako titigilan ha?!" sigaw ko pagkaharap ko ulit sa kanya.

"Look, makikipag kaibigan lang ako."

"Ayoko ng kaibigan na tulad mo okay? So please lubayan mo ako pwede?"

"Ano bang ginawa ko sayo at inis na inis ka sa akin?"

"Wala kang ginawa okay?"

"So bakit ka nga naiinis sa akin?"

"Because you're a boy? I don't know, I just hate simula nung nakita kita? and everytime nakikita kita. I hate the idea that you being a boy." sagot ko. Yes! Technically yes. I hate boys and I don't know why. Wala pa akong nagiging boyfriend ever since, pero ayoko na talaga sa lalaki. I hate it.