Als het zaterdag is en de werkweek klaar is besluit ik uit te slapen en het lekker rustig aan te doen. Als ik wakker word en op mijn wekker kijk zie ik dat het half tien is. De perfecte tijd om een lekker ontbijtje te gaan maken. Ik trek de koelkast open en kijk wat ik nog in huis heb. Mijn ogen vallen op een paar eitjes en een avocado. Ik weet het, dit is het meest mainstream ontbijt wat je kan maken maar het blijft lekker. Ik kook twee eitjes, snij de avocado in reepjes en stop wat brood in de broodrooster. Dit allemaal perfect getimed zodat alles in een keer klaar is. Ik maak een bordje klaar en ga aan de keukentafel zitten. Mijn telefoon trilt en mijn blik gaat daar meteen naartoe.
*Dina*
Hey meid al zin in vanavond?
*Josephine*
Ja ik kan niet wachten! En jij?
*Dina*
Ja ik ook niet! Ben echt zo blij met de jurk die we hadden uitgekozen! Ricky zal zijn handen niet van me af kunnen houden hahah
*Josephine*
Nee dat denk ik ook niet hahah. Die jurk staat je echt prachtig!
*Dina*
Ja en Harry zal zijn handen niet van jou af kunnen houden ;)
Een ongemakkelijk gevoel neemt plaats. Ik weet dat Dina een deel van mijn verleden niet kent, dus ik kan het haar niet kwalijk nemen.
*Josephine*
Nou zeg! Hahah Harry is gewoon een goede collega/vriend van mij, meer niet
*Dina*
Jaja, dat zeg je nu wel maar wacht maar :P
*Josephine*
Hahah ja dat zeg ik zeker :P Maar ik ga me even omkleden want ik ga nog even een rondje hardlopen. Ik zie je vanavond wel! Xxx
*Dina*
Is goed fit girl :P Tot vanavond!
Ik leg mijn telefoon neer en eet de rest van mijn ontbijt op voordat ik me omkleed en ga hardlopen.
De zon schijnt en het maakt het buiten een beetje beter. De wind is behoorlijk fris en ik denk dat ik binnenkort al wel een thermoshirt aan kan doen. Ik loop richting het park van Holland park en geniet van de omgeving. Na zo'n tien minuten lopen loop ik een mede hardlopen voorbij. Hij heeft donkere krullen en is lang. Hij komt me bekend voor en ik draai me nog een keer om. Het is Harry!
'Hey! Ook lekker sportief aan het doen?' lach ik als ik naast Harry kom lopen.
'Hey Josy! Ik had je niet eens gezien,' lach hij en hij stopt met rennen en haalt zijn oortjes uit zijn oren.
'Ow dat geeft niet,' lach ik terug. 'Loop jij hier altijd?'
'Nee, meestal loop ik een ander stukje maar ik wilde even wat anders proberen.' Dat verklaart waarom ik hem hier nog nooit ben tegengekomen.
'Ah oké, ik dacht al. Ik had je hier nog nooit zien lopen.'
'Ja ik woon hier ook nog niet zo lang. Ik denk nu een half jaartje. Woonde eerst wat verder de stad in,' vertelt hij als we weer een stukje verder lopen.
'Wat is de rede dat je hier bent gaan wonen dan?'
'Ik wilde uit de drukte. Er is altijd wat te doen in de stad of mensen die heel erg aanwezig waren en ik wilde wat meer rust. Dus toen ben ik hier gaan wonen en ik vind het heerlijk,' lacht hij.
'Ja dat vind ik ook. Je bent niet helemaal in de middle of nowhere maar ook niet in de drukte. Perfecte combi,' lach ik en hij stemt mee in.
'Maar dan zie ik je vanavond,' zegt Harry met een knipoog.
'Tot vanavond,' glimlach ik en als we weer verder hardlopen scheiden onze wegen en loop ik mijn rondje af. Zodra ik thuiskom spring ik onder de douche en maak ik er een echt ritueel van. Ik smeer een maskertje op mijn gezicht en terwijl dat intrekt scrub ik de rest van mijn lichaam en scheer ik mijn benen. Als ik klaar ben met mijn haren wassen en alle andere dingen zet ik de douche uit, wikkel ik mijn haren in een handdoek en sla ik een andere om mijn lichaam heen. Ik droog me af en trek even wat comfortabele kleren aan. Het duurt nog wel even voordat Harry mij op komt halen dus ik wacht nog even met mijn jurk aan doen. Ik besluit nog even wat boodschappen te doen en rijdt naar de supermarkt. Als ik alles heb wat ik nodig heb verlaat ik de supermarkt weer en rijd ik naar huis.
Als ik nu op de klok kijk zie ik dat het al vijf uur is. Ik moet nog eten en me omkleden! Ik krijg een lichtelijk paniek gevoel en loop naar de keuken. Ik maak mijn eten klaar en ik ga aan de keukentafel zitten. Het nieuws op de tv klinkt op de achtergrond maar ik kijk naar buiten en geniet nog even van de zon die langzaam achter de gebouwen verdwijnt. Nadat mijn eten op is loop ik naar mijn slaapkamer en kleed ik me om in de jurk die ik met Dina had gekocht. Ik bekijk mezelf in de spiegel en ik vind hem nog steeds zo mooi als in de winkel. Daarna loop ik naar de badkamer en doe ik mijn haar en make-up. Ik wil mij niet te veel uitsloven maar ik wil er natuurlijk wel goed uitzien. Ik maar met mijn krultang wat losse krullen breng een klein beetje oogschaduw aan wat ik normaal niet zou doen. Ondertussen is het alweer half 7 en ben ik bijna klaar. Nu is het wachten tot Harry mij komt ophalen.
*Harry*
Ik ben er over 15 minuutjes
Lees ik op het scherm van mijn telefoon. Ik poets nog even mijn tanden en ga op de bank zitten. Ik haat wachten. Dit kwartiertje duurt langer voor mijn gevoel. Dan gaat eindelijk de bel. Harry is er!
Ik loop naar de deur en doe open.
'Een hele goede avond mevrouw Writers,' zegt Harry op een veel te bekakte manier waar ik er iets te hard om moet lachen
'Ook een hele goede avond aan u meneer Reddin,' lach ik met hem mee. Ik pak mijn tasje en jas en volg Harry naar zijn auto. Een staat een lichtblauwe Ford Mustang staat voor de deur. Is dit zijn auto? Normaal rijdt hij in een andere auto.
'En heb je er een beetje zin in?' vraagt Harry als we ingestapt zijn.
'Ja best wel. Ben wel een beetje zenuwachtig,' geef ik eerlijk toe. Ik hoop ook dat Dina en Ricky er al zijn zodat ik er niet alleen voor sta. Ik weet dat Harry er ook is maar die zal ook wel met familie gaan praten en niet alleen met mij. Klinkt wel een beetje sneu als ik er zo over denk.
De rit duurt langer dan verwacht en we rijden op wegen die ik nog nooit heb gezien. Op een gegeven moment zie een bordje met de naam Hampstead voorbijkomen. Daar zijn we dus. Harry zingt zachtjes mee met de radio en ik kijk een beetje om me heen.
'Zo. We zijn er,' zegt Harry als we een te lange oprit op rijden.
'Woont jouw vader hier?' vraag ik verbaas en mijn mond valt open. Een megagroot huis verschijnt voor mijn neus. Het is helemaal verlicht met spotlights en er staan al verschillende auto's op de parkeerplaats. Ja, parkeerplaats. Dit huis heeft gewoon een eigen parkeerplaats. Niet voor honderd auto's maar hier kunnen zeker zo'n 15 auto's terecht. Het huis doet me een beetje denken aan het gebouw waar het personeelsfeest was gehouden maar dan is iets kleiner.
'Jep, een van de voordelen van de baas van Colart zijn,' lacht hij en hij parkeert de auto. Voordat ik de deur open kan doen staat Harry er al en doet hij de deur voor mij open. Hij pakt mijn hand en helpt me uit de auto. Hakken en grind is geen goede combinatie en ik moet me aan Harry vasthouden wil ik niet vallen en mezelf voor schud zetten. We lopen naar de voordeur en Harry belt aan. Een paar seconde later doen een beeldschone vrouw de deur open.
'Ah Harry! Wat fijn dat je er bent!' glundert de vrouw en ze slaat Harry in haar armen.
Het is een knappe vrouw met mooie donkerbruine haren tot op haar schouder met een lichte krul erin. Haar ogen zijn net zoals die van Harry. Zou het familie zijn van hem?
'Hi mam, hoe kon ik ook de verjaardag van pap vergeten?' lacht hij en hij slaat zijn armen ook om haar heen.
'En wie is deze mooie jongedame die je hebt meegenomen?' vraagt ze en ze kijkt me aan met een glimlach en een kleine twinkel in haar ogen.
'Dit is Josephine, een nieuwe collega van mij,' zegt hij en ik stel me voor.
'Wat leuk u te ontmoeten mevrouw Reddin,' glimlach ik we schudden de handen.
'Ow zeg maar Amanda,' zegt ze en seint naar ons dat we naar binnen mogen komen.
'Kom snel binnen, het is nogal frisjes buiten,' zegt ze en ik loop achter Harry aan naar binnen. We hangen onze jassen op en Amanda wacht op ons in de hal.
De hoge muren zijn bekleed met behang tot het plafond en een grote kroonluchter verlicht de hal.
'Ik heb al zoveel gehoord over jou Josephine, Mark is echt superblij met zo'n goede aanwinst als jij,' zegt ze met een brede glimlach. Het zal wel een goed teken zijn als hij zelfs buiten werk over mij praat toch?
'Ow nou dat is fijn om te horen. Ik ben ook echt heel blij dat ik de kans heb gekregen om te mogen werken bij Colart!'
'Ik denk dat jullie ook nog vele jaren een fijne samenwerking zullen gaan hebben. Hij is namelijk heel kieskeurig over wie hij aanneemt dus je zal het vast goed doen,' verzekert ze mij. Het doet me goed om dit te horen. De onzekerheid die ik eerst had is al wat minder geworden. 'Harry, je vader en je oom zitten in de woonkamer,' zegt ze tegen hem en ze verdwijnt door een deur die lijkt naar de keuken te leiden. Ik kijk nog even rond in de hal waar we staan. Ik kan mijn ogen gewoon niet geloven. Het huis ziet er zo mooi uit en ik heb alleen nog maar de hal gezien vanbinnen.
Harry pakt mijn hand en we lopen naar de woonkamer. Het lijkt wel over een stroomschokje door mijn lichaam gaat als hij mijn hand vasthoudt. Zou het doorhebben dat hij mijn hand vast heeft? Er gaan allerlei gedachten door mijn hoofd over Harry. Wat als we ooit meer zouden zijn als vrienden? Wat als ik hier gewoon zomaar over de vloer zou komen samen met hem. Dan zou meneer Reddin mijn schoonvader zijn? Nee dat zou wel heel raar zijn toch? Het idee alleen al klinkt best raar dat je baas ook nog eens je schoonvader is omdat jij de vriendin bent van zijn zoon.
Hij doet een grote deur open en er verschijnt een kamer gevuld met vreemde mensen voor mijn gezicht behalve die van meneer Reddin die herken ik meteen. Ik kijk naar Harry. Ik hoop dat hij me niet alleen laat, of in ieder geval niet totdat Dina en Ricky er zijn. Ik bekijk de kamer en het lijkt op een soort studeerkamer en deels woonkamer. Zo'n plek waar de man achter het bureau zit en de vrouw op de loungebank lekker een boek aan het lezen is. Dat de zon nog net door de achterkant van het huis door de hoge ramen schijnt voordat hij onder gaat en het al bijna de tijd van het jaar is om de openhaard aan te zetten en je samen kan wegsmelten voor de haard, verweven in elkaars armen. Genietend van elkaars gezelschap.
'Ah Harry!' zegt een bekende stem. 'Wat fijn dat je er bent mijn jongen.' Meneer Reddin geeft hem een hand en een klop op zijn schouder.
'Ik wilde het voor geen goud missen,' lacht hij.
'En Josephine! Wat fijn dat jij er ook bent,' zegt hij en ik schud zijn hand.
'Het is mij een genoegen,' glimlach ik en ik kijk Harry weer even aan. 'Ik wilde niet met lege handen komen dus ik heb een kleinigheidje meegenomen,' zeg ik en ik haal een fles wijn uit mijn tas en handig het over aan meneer Reddin. 'Ik had van Harry de tip gekregen dat u deze wel lekker zou vinden,' glimlach ik. Hij pakt de fles aan een glimlach verschijnt op zijn gezicht.
'Heerlijk! Heel erg bedankt Josephine!' Hij zet de fles achter hem neer en vraagt of wij wat te drinken willen. Harry pakt een whisky en ik een wijntje. We nemen plaats op de bank waar nog net plek is om met z'n tweeën te zitten en we kletsen met de rest van de mensen die rond de salontafel zitten. Een man komt me erg bekend voor en dan schiet het me te binnen. Het is Dale, de baas van Consilio. Hij heeft een pantalon aan en een blouse. Het ziet er nog steeds net uit maar niet zoals toen bij het personeelsfeest.
'Ah mijn neefje. Wat fijn je weer te zien,' lacht Dale en hij schudt Harry de hand. Neefje? Dus dan moet Dale de broer van meneer Reddin zijn. Zouden ze het bedrijf ooit samen zijn begonnen? Allemaal vragen die in mij opkomen maar daar is nu het moment niet voor.
'Insgelijks oom,' lacht hij en ze praten nog wat over werk. Mijn gedachten blijven afdwalen in de kamer en mijn fantasie gaat zijn eigen weg. Harry moet de tijd van zijn leven hebben gehad toen hij nog thuis woonde. Ik ga ervan uit dat de tuin een prachtige plek was om in de zomer te picknicken en barbecues te houden met de familie. Dat je gewoon de hele zomer lekker buiten kan genieten voordat je je terug kan trekken in het prachtige huis. En als het dan herfst wordt en de bladeren nog mooi van kleur zijn je buiten nog kan genieten bij een vuurkorf en marshmallows kan snoepen en spookverhalen verteld terwijl je samen met je partner onder een dekentje zit en dicht tegen elkaar aankruipt omdat het spannend is. Als het dan winter is en alles wit is van de sneeuw je buiten een iglo gaat maken of een sneeuwpop bouwt en het meest geweldige sneeuwballen gevecht houdt met de rest van de familie die langskomt voor het kerstdiner wat in een grote kamer wordt gehouden waar dan een tafel staat met wel plaats voor 50 man. Dat je samen van kerstmuziek kan genieten en het lekkere eten wat de tantes en oma al dagen van tevoren aan het voorbereiden zijn zodat ze genoeg hebben voor iedereen. Ik zie het ook al helemaal voor me dat tijdens Pasen iedereen op jacht is naar paaseitjes en we de ochtend afsluiten met een brunch buiten in de tuin. Picknick tafels vol verse afgebakken broodjes en hardgekookte eitjes.
Na wat een half uur komen Dina en Ricky eindelijk binnen. Een gevoel van opluchting neemt mijn lichaam over en ik voel me iets meer op gemak nu ik weet dat zij er ook zijn.
'Ik ga even naar Dina,' zeg ik tegen Harry en hij knikt. Ik sta op en loop naar Dina.
'Hey, Josy! Je bent er al,' lacht ze en ze geeft me een knuffel.
'Ja natuurlijk,' lach ik. 'Ik ben nooit te laat.' Ze lacht en Ricky komt naast haar staan. Hij heeft een nette broek aan met een trui en ziet er anders uit dan als hij een pak aan heeft. Iets aan hem laat blijken dat hij meer op zijn gemakt is in een trui dan in een nette blouse met een jasje.
'Hey Josy, leuk je weer te zien,' zegt hij terwijl hij me twee kussen geeft.
'Insgelijks,' lach ik en we lopen verder de woonkamer in. Harry is nergens te bekennen. Hij zit niet meer op de plek waar we net zaten. Waar zou hij heen gegaan zijn?
'Als je Harry zoekt. Hij is in de keuken,' zegt Dale die duidelijk door had dat ik hem aan het zoeken was.
'Ah oké, dankjewel.' Ik geef hem een glimlach en loop naar de keuken. Of ja, ik zoek eerder de keuken want ik heb geen idee waar de keuken is. Ik loop door de deur waar ik Amanda doorheen zag lopen en ik heb goed gegokt want het is inderdaad de keuken. Harry staat met zijn rug naar mij toe samen met zijn moeder te praten. Het lijkt erop dat hij aan meehelpen is met hapjes klaarmaken. Wat lief van hem.
'Hey Harry,' zeg ik en hij draait zich meteen om. Ik kan mijn lach niet inhouden als ik zie dat hij op zijn blouse heeft geknoeid.
'Hey Josy, wat lach jij nou,' vraagt hij verbaasd en ik kijk met een duidelijke blik naar zijn blouse. Hij kijkt naar beneden en ziet de vlek.
'Ow shit,' zegt hij en kijkt zijn moeder aan.
'Trek hem maar uit, je vader zal vast een witte blouse in de kast hebben liggen,' lacht ze en ze loopt weer door een andere deur de keuken uit. Harry doet zijn jasje uit en hangt het over de stoel en zonder na te denken trekt hij ook zijn blouse uit. Een mooi gespierd maar niet te gespierd lichaam komt tevoorschijn en ik heb moeite met mijn ogen van hem afhouden.
'Wat is hier allemaal aan de hand?' hoor ik Dina grinniken die de keuken binnen is komen lopen.
'Het is niet wat het lijkt,' lach ik als ik nog even over deze situatie nadenk.
'Ow waar moet dit op lijken dan?' vraagt ze met een grijns. Ze weet dondersgoed dat het niet is waar zij hoopt dat het op lijkt maar de blijft grijnzen en kan haar lach niet inhouden.
'Hij heeft op zijn blouse geknoeid,' lach ik nog harder en Dina lacht mee.
'Het kan ook niet anders,' lacht ze.
'He, kom op nou ik sta gewoon hier he,' zegt Harry en hij heeft moeite met zijn lach inhouden en geeft uiteindelijk over en lacht mee.
Ondertussen komt zijn moeder weer terug met een nieuwe blouse en Harry trekt hem aan.
'Laten we maar net doen alsof dit niet is gebeurd,' lacht hij terwijl hij de laatste knoopjes dichtdoet.
'Ik weet van niks,' lach ik en ik neem nog een slok van mijn wijn.
De rest van avond flitst het beeld van Harry die zijn blouse uittrekt nog wel eens voor mijn ogen.
Het is verder erg gezellig. Ik heb nieuwe mensen leren kennen en heb even met de moeder van Harry staan praten.
'Maar zie je Harry echt niet zitten dan?' vraagt Dina uit het niets. Tuurlijk zie ik Harry wel zitten maar ik wil niet die collega zijn die er meteen met iemand vandoor gaat en ik wil eerst mezelf helemaal op orde hebben voordat ik me openstel voor een nieuwe relatie.
'Nou hij is zeker niet verkeerd om naar te kijken,' lach ik. Ik merk dat ik wat soepeler ben naar de twee wijntjes die ik op heb. Het is nog maar negen uur en als ik door blijf drinken als nu doe dan kan Harry me naar de auto dragen.
'Ik weet zeker dat Harry jou ook wel ziet zitten,' zegt Dina. Ow? Zou dat echt zijn of zegt ze dat alleen maar?
'Hoezo denk je dat dan?' vraag ik oprecht nieuwsgierig en ik kijk Dina aandachtig aan.
'Nou de manier hoe hij naar je kijkt en hoe hij zich gedraagt als jij in de buurt bent.'
'Doet hij dan echt zo anders?' Ik begin mij nu echt af te vragen of het waar is wat Dina zegt. We kennen elkaar pas zo kort.
'Ja geloof me, hij laat het anders echt niet zien. Ik heb hem vaak zat aan vriendinnen van mij voorgesteld maar die waren nooit goed genoeg en sinds jij binnen bent gelopen kan hij zijn ogen niet van je afhouden.' Een warm gevoel giert door mijn lichaam. Zou hij me dan leuk vinden? Dat kan je toch niet meteen zeggen. Ook al ben ik heel erg van als het goed voelt dan is het goed. Want ik ken mezelf. Als ik iets niet het proberen waard vind dan heeft het ook geen zin. Dan kun je aan een dood paard trekken wat je wil maar mijn gevoel veranderd dan niet.
'Ja, ik weet het niet hoor. We zijn collega's.'
'Ja dus. Ricky is ook een collega en wij hebben al vijf jaar een relatie.'
'Ja oké, maar Ricky werkt niet eens op dezelfde verdieping als jij.'
Ze knikt. 'Dat is waar maar dan nog, je weet het nooit. Misschien is hij wel de ware,' lacht ze en ze neemt nog een slok van haar drankje. Ik schud mijn hoofd bij het idee dat Harry en ik een relatie zouden hebben.
'En over wie zijn jullie nu aan het roddelen,' vraagt Harry die weer bij ons is komen zitten.
'Niemand hoor,' lach ik.
'Ja ja,' lacht hij en pakt zijn glas van de tafel en brengt het naar zijn lippen en neemt een slok. Voordat ik door heb dat ik aan het staren ben zwaait Dina met haar hand voor mijn ogen.
'Niet geïnteresseerd nee?' zegt ze zo dat alleen ik het kan horen en begint te lachen.
'Wat?' zeg ik en ze begint nog harder te lachen. Het lijkt allemaal in slow motion binnen te komen.
'Niks hoor.'
'Maar zin in een spelletje?' vraagt Harry aan de rest van de groep.
'Ja waarom niet,' zegt Ricky.
'Iedereen in voor 30 Seconds?'
'Ja!' roept bijna iedereen tegelijkertijd.
We maken de teams en natuurlijk stoppen ze mij en Harry in hetzelfde team. Het is Harry en ik tegen Dina en Ricky.
'Oké, zijn jullie er klaar voor?' vraagt Ricky en hij kijkt ons vol spanning aan en doet net alsof hij de quizmaster van het spel is. 'En... start!'
Harry pakt een kaartje uit de stapel en begint als een gek dingen te beschrijven. Als de 30 seconden op zijn hebben we er vier van vijf goed geraden. Nog best wel knap al zeg ik het zelf. Zeker nu ik al aan mijn derde wijntje bezig ben. Misschien moet ik maar even rustiger aan doen zeg ik tegen mezelf.
Uiteindelijk hebben Dina en Ricky gewonnen. Ik heb me stuk gelachen om de rare benamingen en manieren om woorden te beschrijven. Al met al is het wel een leuk feestje.
Als het een uurtje of 12 is, zijn de helft van de gasten alweer richting huis vertrokken. Alleen Dale en 3 andere mannen plus wij vier zijn nog achtergebleven.
'Harry liefje, zorg jij dat je vader het niet te laat maakt ik ga namelijk naar bed,' zegt ze en ze geeft Harry een kus op zijn wang.
'Komt goed mam,' zegt hij.
'Dag allemaal,' zegt ze en ze zwaait ons allemaal gedag en verdwijnt door de deur.
'Zullen wij ook maar gaan?' vraagt Dina en ze kijkt ons aan.
'Misschien wel verstandig,' zeg ik.
'Of hebben we nog zin om te gaan dansen,' grijnst ze. Nu ze dat zegt heb ik misschien nog wel zin om uit te gaan.
'Ik zeg doen,' stemt Ricky mee in. 'Harry? Nog even mee dansen?'
'Ja, Josy zeg het maar?' En hij kijkt mij aan. Ow ja Harry zou mij ook weer naar huis brengen natuurlijk. Dat was ik alweer helemaal vergeten.
'Ja als jij het niet erg vindt dan kunnen we nog wel even opstap gaan?' Het is alweer enige tijd geleden dat ik echt opstap ben geweest dus het kan geen kwaad om nu te gaan.
'Ik vind het prima,' glimlacht hij en we staan op.
'He pap, maak het niet te laat he. Je weet hoe mam is als je te laat naar bed gaat,' knipoogt hij naar zijn vader en hij lacht.
'Komt goed jongen, ik stuur ze zo naar huis. Gaan jullie nog de stad in?'
'Ja we gaan nog even dansen,' zegt hij terwijl hij zijn jas aantrekt.
'Nou, nog veel plezier dan.'
Ik trek mijn jas aan en loop nog even naar meneer Reddin om hem te bedanken voor de leuke avond.
'Het was me een genoegen. Ik zie jullie allemaal fris en fruitig weer op het werk maandag!' zegt hij.
'Komt goed meneer Reddin,' zegt Dina.
Hij zwaait ons uit en we verlaten het prachtige huis.
Als we de auto in zijn gestapt rijden we naar de stad en parkeren we bij het kantoor. Dat is en gratis en nog eens op loopafstand van de cafés. Het voelt ook weer heel raar om daar te parkeren zonder naar het werk te gaan. Iets wat eigenlijk niet illegaal is maar wel zo voelt.
Het café waar we naar toe gaan is Denny's. Ik kan me nog wel herinneren dat we hier dag twee van mijn nieuwe baan wat zijn gaan eten en drinken hier. De kroeg is helemaal omgetoverd zodat er een dansvloer is ontstaan. De tafels zijn aan de kant geschoven en zijn vervangen door een paar statafels en de rest is leeg. Op de hele groep mensen na die er al staan te dansen. Ik denk dat de gemiddelde leeftijd hier wel rond die van mij ligt. Sommige mensen staan om de statafels heen en praten en andere zijn weer aan het dansen. De gehele sfeer is top en ik krijg meteen kriebels om te gaan dansen.
Na zo'n twee uurtjes dansen kunnen mijn voeten niet meer. Ik had deze hakken echt niet aan moeten doen. Maar daarentegen wist ik natuurlijk ook niet dat ik nog opstap ging na het feestje. Dilemma's, dilemma's.
Harry en ik staan bij de bar te kletsen. Ik met een cocktail en Harry met een ice-tea in zijn hand. Ik merk aan mezelf dat ik moe begin te worden. Wat ook niet raar is aangezien het al bijna half drie is.
'Zullen we naar huis gaan?' vraag ik tegen Harry die er ook een beetje moe uit begint te zien.
'Alsof je mijn gedachten kan lezen,' lacht hij. 'Kom, we zeggen wel even doei tegen Dina en Ricky en dan gaan we.' Een opgeluchte zucht verlaat mijn mond en we lopen de dansvloer weer op om Dina en Ricky te zoeken. Eenmaal gevonden zeggen we doei en geven elkaar een knuffel. Zij hadden nog geen zin om te gaan maar ik kan het niet meer volhouden. We laten ze achter bij Denny's en lopen door de frisse buitenlucht terug naar de garage waar de auto staat.
Ik houd het nog net vol om naar de auto te lopen zonder mijn hakken uit te hoeven doen maar zodra ik in de auto zit doe ik ze uit. Een zucht van opluchting verlaat mijn mond en ik voel het bloed weer naar mijn voeten stromen. Dit klinkt heel dramatisch maar het is al een tijdje geleden dat ik een avond op deze hakken heb gedanst.
'Kon je ze niet meer aan?' lacht Harry die ziet dat ik mijn hakken uit doe en ondertussen de auto start.
'Nee mijn voeten doen echt zo veel pijn,' lach ik en ik leun met mijn hoofd naar achteren. Ik kan zo wel in slaapvallen. Ik sluit mijn ogen en focus op het geluid van de banden op de weg, de wind en het zachte gezang van Harry. Het klinkt als een slaapliedje op dit moment. Als we zijn aangekomen bij mijn huis word ik zachtjes wakker geschud door Harry. Zonder dat het de bedoeling was om in slaap te vallen heeft mijn lichaam toch toegeven aan de vermoeidheid van de avond.
'Josy, wakker worden,' zegt Harry met een zachte stem.
'Huh, zijn we er al?' vraag ik met een slaperige stem en ik ga wat rechterop in de stoel zitten en kijk naar buiten. We zijn inderdaad al bij mijn huis aangekomen.
'Ja, we zijn er,' lacht hij.
Ik pak mijn tas en hakken en stap met blote voeten de auto uit. Het kan me op dit moment niet schelen dat mijn blote voeten op koude grond staan. Alles is op dit moment beter dan mijn hakken.
'Ho, zo ga je niet naar je huis lopen,' lacht hij en met een beweging heeft Harry me opgetild en draagt hij me naar de voordeur. Een kleine gil verlaat mijn mond en hij lacht. Zijn parfum ruikt lekker, heel erg lekker. Ik zou hier wel een geurkaars van willen in elke kamer van mijn huis.
'Wat ben je toch een gentleman,' grinnik ik als hij me weer op de grond zet als ik de voordeur open heb gemaakt.
'Maar natuurlijk,' knipoogt hij.
'Ik vond het echt een hele leuke avond Harry,' zeg ik en ik zet mijn hakken en tas op de grond onder de kapstok.
'Daar ben ik het mee eens.' Hij glimlacht en geeft me een kus om mijn wang. Ik heb het gevoel dat mijn hoofd langzaam in de kleur van een tomaat veranderd. Het voelt goed en slecht op hetzelfde moment. Wat probeert mijn gevoel te zeggen? 'Slaap lekker Josy,' zegt hij en glimlach naar hem.
'Welterusten Harry,' zeg ik en zwaai nog een keer als hij wegrijdt en sluit daarna de voordeur.
Voordat ik mijn slaapkamer haal plof ik eerst neer op de bank. Mijn voeten hebben echt even rust nodig de komende paar dagen. Een warm gevoel giert door mijn lichaam als ik mijn wang aanraak waar Harry me een kus gaf. Ik schud mijn hoofd en zeg tegen mezelf dat ik er niks achter moet zoeken. Er zal geheid nog wat alcohol in mijn bloed zitten die me dit beter laat lijken dan dat het is. Als ik in bed lig is het drie uur en ik ben meteen weg.
Door het getril van mijn telefoon word ik langzaam wakker en ik voel al aan mijn licht bonzende hoofd dat vandaag een luie dag gaat zijn. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat Dina mij nog heeft geappt en ook nog een berichtje van Harry.
*Dina* 02:15
Oh my god! Jij en Harry zijn echt te cute!! Julie moeten echt gaan daten en I mean it!
*Dina* 03:00
Ik dacht even dat ik jullie kwijt was tot toen bedacht ik me dat jullie al weg waren hihihi
*Dina* 4:02
Oké ik spreek je morgen wel want ik ga nu lekker slapen. Mijn voeten zijn echt kapot.
Ik moet lachen als ik al de berichtjes lees die ze me heeft gestuurd. Die heeft het wel naar haar zin gehad denk ik.
*Harry* 10:48
Hey, en een beetje last van een kater ;)
*Josephine*
Hey, nou ik moet zeggen dat het wel meevalt. Heb een klein beetje hoofdpijn maar ik ga niet veel uitvoeren vandaag haha
Ik leg mijn telefoon weer naast me neer en besluit een douche te nemen. Even zorgen dat alles weer lekker fris is. Ik weet niet wat het is maar als ik uit ben geweest ruikt mijn haar meteen zo vies. Een mengeling van rook en drank dat is geknoeid op iemand waar ik dan vervolgend tegen aan kom. Het is altijd een mysterie hoe het gebeurd. Gelukkig ruikt mijn haar weer heerlijk als ik uit de douche stap. Nadat ik me heb omgekleed in mijn lounge pak loop ik de keuken in en kijk ik in de koelkast of ik nog wat te eten heb. Het aanbod is niet geweldig groot en ik pak maar wat yoghurt met muesli. Zet een lekkere kop thee en plant mezelf neer op de bank voor de tv. Af en toe flitst er een herinnering van de avond ervoor door mijn hoofd. Harry en ik die naast elkaar zitten op het feest. Samen een spelletje spelen. Erachter komen dan Dale de oom is van Harry. Met Dina en Ricky opstap gaan. Harry die me van de auto naar huis draagt en het moment dat hij me verlaat en nog een kus op mijn wang geeft. Een warm gevoel dringt steeds binnen als ik aan dat moment denk.
De rest van de spendeer ik grotendeels in mijn pyjama. Laat in de middag bedenk ik me dat ik nog boodschappen moet doen want mijn koelkast zag er aardig leeg uit vanmorgen. Ik trek mijn jas aan over mijn loungepak en trek sneakers aan. Zo valt het nog enigszins mee hoe ik eruitzie en valt het niet op dat ik eigenlijk een halve pyjama aan heb.
Eenmaal bij de supermarkt aangekomen zie ik al aan de parkeerplaats dat het niet zo druk is. Gelukkig! Minder mensen die me kunnen zien in de mat mindere staat waar ik nu in verkeer. Ik pak een winkelwagentje en haal de spullen die ik nodig heb voor komende week.
Als ik weer thuis ben zet ik alle spullen weg op de plek waar ze horen en begin ik met koken. Het is een grauwe dag vandaag als ik aan de keukentafel zit en naar buiten kijk. De zon is door de grijze wolken al niet meer te zien en het wordt steeds eerder donkerder.