"Qin ling Ge.. Yuhanကိုဘယ္လိုလုပ္ထားလဲ???"
"မင္းေျပာတဲ့ေနရာမွာ မေန႔ညထဲကဖမ္းထားေပးတယ္"
"Oki အဲ့ကိုသြားရေအာင္ Geလိုက္မွာလား??"
"လိုက္မွာ ဒါနဲ႔မင္းZhan Geကိုမေျပာေတာ့ဘူးလား???"
"မေျပာေတာ့ဘူး Ge.. Zhan Geကိုသက္သက္မဲ့မစိုးရိမ္ေစခ်င္ဘူး"
"ဟုတ္ပါၿပီ သြားၾကမယ္"
Yiboရံုးခန္းထဲက ခပ္သြက္သြက္ထြက္သြားၾကတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကိုYubin ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။
မ်က္ႏွာခ်င္းတစ္ေနရာကလာေနတဲ့ Yubinကိုမျမင္ရေအာင္ထိ သူတို႔ဘာေတြမ်ားအေရးႀကီးေနၾကတာပါလိမ့္...
Yubin phထုတ္လိုက္ၿပီး Xiao Zhanကို phေခၚလိုက္ကာ...
"Xiao Zhanမင္းWangေလးနဲ့ Qin lingကခုပဲအျပင္ထြက္သြားတယ္"
"အဲ့ဆို ငါေပးခိုင္းတဲ့ထမင္းဗူးမေပးလိုက္ရဘူးေပါ့ေနာ္"
ေလသံေလးတိုးဝင္သြားတဲ့Xiao Zhanေၾကာင့္ Yubinအျမန္ပဲ..
"Xiao Zhanတျခားေလ်ွာက္မေတြးနဲ႔ေနာ္ Yiboတို႔ကအလုပ္႐ွိလို႔ေနမွာပါ...ငါထမင္ဗူးကို သူ႔ရံုးခန္းထဲသြားထားေပးခဲ့မယ္ေလ သူျပန္လာရင္ေတြ႔မွာပါ"
"အင္းပါ အဲ့ဆိုလဲသြားထားေပးေနာ္"
"အင္းအင္း ဒါပဲေနာ္ Xiao Zhan"
"အြန္း..."
Yubinစိတ္ထဲလဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနေပမဲ့ ဘာမွမဟုတ္ေလာက္ပါဘူးလို႔ေတြ႔ကာ ထမင္းဗူးကိုရံုးခန္းထဲသြားထားေပးလိုက္ၿပီး ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
ဂိုေဒါင္တစ္ခုက ထိုင္ခိုင္ေပၚက ေျခေတြလက္ေတြႀကိဳးတုတ္ခံထားရတဲ့ Yuhanကို Yiboၾကည့္လိုက္ၿပီး
"သူကဘာလို႔ ေမ့ေနေသးတာလဲ!?"
"ေရနဲ႔ပတ္လိုက္"
Qin lingစကားအဆံုး Yiboတို႔အျပင္ ဂိုေဒါင္ထဲမွာ႐ွိေနတဲ့ သံုးေယာက္ထဲကတစ္ေယာက္ကထလာၿပီး Yuhanမ်က္ႏွာတည့္တည့္ကိုေရနဲ႔ပတ္လိုက္ေလသည္..
ေရပတ္လိုက္တာေၾကာင့္ Yuhanဆက္ခနဲ ေခါင္းေမာ့လာကာ မ်က္လံုးဖြင့္လာၿပီး Yiboကိုေခါင္းေထာင္ၾကည့္လာသည္။
"Yi...Yibo...Ge ဘာ...ဘာလို႔က်ေတာ့္ကိုဖမ္းထားတာလဲ??"
"မင္းဘာေတြလုပ္ထားလဲမင္းမသိလို႔ ငါ့ကိုေမးေနတာလား???"
"က်ေတာ္...."
"ေတာ္ၿပီ မင္းနဲ႔စကားေျပာဖို႔လာတာမဟုတ္ဘူး"
Yiboက Yuhanေနာက္ကလူကိုမ်က္ႏွာရိပ္ျပလိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ Yuhanေနာက္ေက်ာကိုကပ္လာတဲ့ မီးကင္ထားတဲ့ သံေခ်ာင္းကစာတန္းတစ္ခု...
စာတန္းက.."ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး"တဲ့
ထိုစာတန္းကို Yuhanအတြက္ Yiboကိုယ္တိုင္လုပ္ခိုင္းထားျခင္းသာ..
"ေနာက္တစ္ေနရာ!"
"ေတာင္း...ေတာင္းပန္ပါတယ္ Yibo Ge..ေတာင္းပန္ပါတယ္ အားးး!!!!!"
ခုတစ္ေနရာက Yuhanရဲ႕ ေဖြးဥေနတဲ့ေပါင္ေပၚမွာျဖစ္သည္..
ေဖြးေနတဲ့အသားေၾကာင့္ စာတန္းေလးက ရဲရဲနီစြာ ေပၚလြင္ေနသည္...
Yiboတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ၿပီး...
သို႔ေပမဲ့ ထိုအျပံဳးသည္ ႏူးညံ့ေနေသာအျပံဳးမဟုတ္ပါ။
"Yuhan ဘယ္လိုေနလဲနာလား?? အြန္း~~ ဒါနဲေသးတယ္ေနာ္Yuhan မင္းကိုသနားလို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ Zhan Geေျပာထားတဲ့စကားေၾကာင့္သာမင္းဒီေလာက္နဲ႔ၿပီးသြားတယ္မွတ္ ေနာက္တစ္ခါဆိုမင္းအေသပဲ!!"
ဆံပင္ကေနေခါင္းကိုဘယ္ညာရန္းေအာင္ ေစာင့္ဆြဲလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္..
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ Yibo Ge......."
အတင္းေတာင္းပန္ေနတဲ့ Yuhanကိုၾကည့္ၿပီး မဲ့ျပံဳးျပံဳးလ်က္ Yiboေက်ာခိုင္းထြက္လာခဲ့လိုက္သည္...
Zhan Geနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ က်ေတာ္ကရက္စက္တတ္တဲ့ သူပဲ..
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
Yiboရံုးခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့စားပြဲေပၚမွာေတြ႔လိုက္ရတဲ့ထမင္းဗူးေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာျပံဳးလိုက္မိသည္..
"အခ်ိန္မွန္ပဲေနာ္!"
စေနာက္ေနတဲ့ Qin lingကိုလဲ Yiboျပံဳးျပလိုက္ၿပီး..
"ခ်စ္တာကိုဗ် Geလဲ Yubin Geကိုရေအာင္ႀကိဳးစားသင့္ေနၿပီေနာ္.."
"ငါလဲႀကိဳးစားေနပါတယ္ကြာ.."
"ျမန္ျမန္ႀကိဳးစားေတာ့Ge ၾကာတာဘယ္အရာမွမေကာင္းဘူး"
"အင္းပါကြာ ဒါနဲ႔မင္းထမင္းဗူးက ငါ့အတြက္ေရာပါလား??"
"ေနအံုး..က်ေတာ္ Zhan Geကိုphဆက္ေမးေပးမယ္"
"ျမန္ျမန္ေမး ငါဗိုက္ဆာေနၿပီ"
တူ~တူ~တူ..
"Wangေလး ျပန္ေရာက္ၿပီလား???"
"ဟင္ Zhan Geကက်ေတာ္အျပင္သြားတာဘယ္လိုသိလဲ?"
"Ge.. Yubinကိုထမင္းလာပို႔ခိုင္းေတာ့ Wangေလးတို႔နဲ႔ေတြ႔တယ္တဲ့ ဒါေပမဲ့မင္းတို႔ကသူ႔ကိုမျမင္ပဲ အျမန္ထြက္သြားတာဆို.."
"အာ..အဲ့တာက.."
"ဘာလဲ ဘာမဟုတ္တာလုပ္ေနတာလဲ?!!"
"ဘာမွမဟုတ္တာမလုပ္ပါဘူးဗ်ာ အလုပ္ကိစၥ႐ွိလို႔ပါ.."
"တကယ္ေနာ္... "
"တကယ္ပါ Zhan Geရဲ႕.."
"ၿပီးေရာ... ခုမွျပန္ေရာက္တာဆိုေတာ့ထမင္းမစားရေသးဘူးေပါ့.."
"ဟုတယ္ Zhan Geခုစားေတာ့မလို႔ပဲ..Qin ling Geက Zhan Geပို႔တဲ့ထမင္းဗူးကသူ႔အတြက္ပါ ပါလားဆိုၿပီးေမးခိုင္းလို႔.."
"ပါပါတယ္လို႔ေျပာေပးေနာ္ ဒီေန႔Qin ling Wangေလးနဲ႔အတူ႐ွိမယ္ဆိုတာသိလို႔ ထည့္ေပးလိုက္တာ.."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်.. "
"အဲ့ဆို စားေတာ့စားေတာ့Wangေလး "
"ဟုတ္ Zhan Ge"
တီ!!!
က်သြားတဲ့phကို Yiboျပံဳးၾကည့္ေနရင္း...
"Geစားရေအာင္ ပါတယ္တဲ့"
"Oki "
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
T.B.C...
ေစာင့္ေနျကမွန္းသိလို့ ႐ွည္႐ွည္ေလးေရးေပးထားတယ္ေနာ္
.......................................................................
(Unicode)
"Qin ling Ge.. Yuhanကိုဘယ်လိုလုပ်ထားလဲ???"
"မင်းပြောတဲ့နေရာမှာ မနေ့ညထဲကဖမ်းထားပေးတယ်"
"Oki အဲ့ကိုသွားရအောင် Geလိုက်မှာလား??"
"လိုက်မှာ ဒါနဲ့မင်းZhan Geကိုမပြောတော့ဘူးလား???"
"မပြောတော့ဘူး Ge.. Zhan Geကိုသက်သက်မဲ့မစိုးရိမ်စေချင်ဘူး"
"ဟုတ်ပါပြီ သွားကြမယ်"
Yiboရုံးခန်းထဲက ခပ်သွက်သွက်ထွက်သွားကြတဲ့နှစ်ယောက်ကိုYubin ကြောင်ကြည့်နေမိသည်။
မျက်နှာချင်းတစ်နေရာကလာနေတဲ့ Yubinကိုမမြင်ရအောင်ထိ သူတို့ဘာတွေများအရေးကြီးနေကြတာပါလိမ့်...
Yubin phထုတ်လိုက်ပြီး Xiao Zhanကို phခေါ်လိုက်ကာ...
"Xiao Zhanမင်းWangလေးနဲ့ Qin lingကခုပဲအပြင်ထွက်သွားတယ်"
"အဲ့ဆို ငါပေးခိုင်းတဲ့ထမင်းဗူးမပေးလိုက်ရဘူးပေါ့နော်"
လေသံလေးတိုးဝင်သွားတဲ့Xiao Zhanကြောင့် Yubinအမြန်ပဲ..
"Xiao Zhanတခြားလျှောက်မတွေးနဲ့နော် Yiboတို့ကအလုပ်ရှိလို့နေမှာပါ...ငါထမင်ဗူးကို သူ့ရုံးခန်းထဲသွားထားပေးခဲ့မယ်လေ သူပြန်လာရင်တွေ့မှာပါ"
"အင်းပါ အဲ့ဆိုလဲသွားထားပေးနော်"
"အင်းအင်း ဒါပဲနော် Xiao Zhan"
"အွန်း..."
Yubinစိတ်ထဲလဲတစ်မျိုးဖြစ်နေပေမဲ့ ဘာမှမဟုတ်လောက်ပါဘူးလို့တွေ့ကာ ထမင်းဗူးကိုရုံးခန်းထဲသွားထားပေးလိုက်ပြီး ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
ဂိုဒေါင်တစ်ခုက ထိုင်ခိုင်ပေါ်က ခြေတွေလက်တွေကြိုးတုတ်ခံထားရတဲ့ Yuhanကို Yiboကြည့်လိုက်ပြီး
"သူကဘာလို့ မေ့နေသေးတာလဲ!?"
"ရေနဲ့ပတ်လိုက်"
Qin lingစကားအဆုံး Yiboတို့အပြင် ဂိုဒေါင်ထဲမှာရှိနေတဲ့ သုံးယောက်ထဲကတစ်ယောက်ကထလာပြီး Yuhanမျက်နှာတည့်တည့်ကိုရေနဲ့ပတ်လိုက်လေသည်..
ရေပတ်လိုက်တာကြောင့် Yuhanဆက်ခနဲ ခေါင်းမော့လာကာ မျက်လုံးဖွင့်လာပြီး Yiboကိုခေါင်းထောင်ကြည့်လာသည်။
"Yi...Yibo...Ge ဘာ...ဘာလို့ကျတော့်ကိုဖမ်းထားတာလဲ??"
"မင်းဘာတွေလုပ်ထားလဲမင်းမသိလို့ ငါ့ကိုမေးနေတာလား???"
"ကျတော်...."
"တော်ပြီ မင်းနဲ့စကားပြောဖို့လာတာမဟုတ်ဘူး"
Yiboက Yuhanနောက်ကလူကိုမျက်နှာရိပ်ပြလိုက်တာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် Yuhanနောက်ကျောကိုကပ်လာတဲ့ မီးကင်ထားတဲ့ သံချောင်းကစာတန်းတစ်ခု...
စာတန်းက.."နောက်မလုပ်တော့ပါဘူး"တဲ့
ထိုစာတန်းကို Yuhanအတွက် Yiboကိုယ်တိုင်လုပ်ခိုင်းထားခြင်းသာ..
"နောက်တစ်နေရာ!"
"တောင်း...တောင်းပန်ပါတယ် Yibo Ge..တောင်းပန်ပါတယ် အားးး!!!!!"
ခုတစ်နေရာက Yuhanရဲ့ ဖွေးဥနေတဲ့ပေါင်ပေါ်မှာဖြစ်သည်..
ဖွေးနေတဲ့အသားကြောင့် စာတန်းလေးက ရဲရဲနီစွာ ပေါ်လွင်နေသည်...
Yiboတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး...
သို့ပေမဲ့ ထိုအပြုံးသည် နူးညံ့နေသောအပြုံးမဟုတ်ပါ။
"Yuhan ဘယ်လိုနေလဲနာလား?? အွန်း~~ ဒါနဲသေးတယ်နော်Yuhan မင်းကိုသနားလို့တော့မဟုတ်ဘူး။ Zhan Geပြောထားတဲ့စကားကြောင့်သာမင်းဒီလောက်နဲ့ပြီးသွားတယ်မှတ် နောက်တစ်ခါဆိုမင်းအသေပဲ!!"
ဆံပင်ကနေခေါင်းကိုဘယ်ညာရန်းအောင် စောင့်ဆွဲလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်..
"တောင်းပန်ပါတယ် Yibo Ge......."
အတင်းတောင်းပန်နေတဲ့ Yuhanကိုကြည့်ပြီး မဲ့ပြုံးပြုံးလျက် Yiboကျောခိုင်းထွက်လာခဲ့လိုက်သည်...
Zhan Geနဲ့ပတ်သတ်ရင် ကျတော်ကရက်စက်တတ်တဲ့ သူပဲ..
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
Yiboရုံးခန်းထဲပြန်ရောက်တော့စားပွဲပေါ်မှာတွေ့လိုက်ရတဲ့ထမင်းဗူးကြောင့် နှစ်နှစ်ကာကာပြုံးလိုက်မိသည်..
"အချိန်မှန်ပဲနော်!"
စနောက်နေတဲ့ Qin lingကိုလဲ Yiboပြုံးပြလိုက်ပြီး..
"ချစ်တာကိုဗျ Geလဲ Yubin Geကိုရအောင်ကြိုးစားသင့်နေပြီနော်.."
"ငါလဲကြိုးစားနေပါတယ်ကွာ.."
"မြန်မြန်ကြိုးစားတော့Ge ကြာတာဘယ်အရာမှမကောင်းဘူး"
"အင်းပါကွာ ဒါနဲ့မင်းထမင်းဗူးက ငါ့အတွက်ရောပါလား??"
"နေအုံး..ကျတော် Zhan Geကိုphဆက်မေးပေးမယ်"
"မြန်မြန်မေး ငါဗိုက်ဆာနေပြီ"
တူ~တူ~တူ..
"Wangလေး ပြန်ရောက်ပြီလား???"
"ဟင် Zhan Geကကျတော်အပြင်သွားတာဘယ်လိုသိလဲ?"
"Ge.. Yubinကိုထမင်းလာပို့ခိုင်းတော့ Wangလေးတို့နဲ့တွေ့တယ်တဲ့ ဒါပေမဲ့မင်းတို့ကသူ့ကိုမမြင်ပဲ အမြန်ထွက်သွားတာဆို.."
"အာ..အဲ့တာက.."
"ဘာလဲ ဘာမဟုတ်တာလုပ်နေတာလဲ?!!"
"ဘာမှမဟုတ်တာမလုပ်ပါဘူးဗျာ အလုပ်ကိစ္စရှိလို့ပါ.."
"တကယ်နော်... "
"တကယ်ပါ Zhan Geရဲ့.."
"ပြီးရော... ခုမှပြန်ရောက်တာဆိုတော့ထမင်းမစားရသေးဘူးပေါ့.."
"ဟုတယ် Zhan Geခုစားတော့မလို့ပဲ..Qin ling Geက Zhan Geပို့တဲ့ထမင်းဗူးကသူ့အတွက်ပါ ပါလားဆိုပြီးမေးခိုင်းလို့.."
"ပါပါတယ်လို့ပြောပေးနော် ဒီနေ့Qin ling Wangလေးနဲ့အတူရှိမယ်ဆိုတာသိလို့ ထည့်ပေးလိုက်တာ.."
"ဟုတ်ပါပြီဗျ.. "
"အဲ့ဆို စားတော့စားတော့Wangလေး "
"ဟုတ် Zhan Ge"
တီ!!!
ကျသွားတဲ့phကို Yiboပြုံးကြည့်နေရင်း...
"Geစားရအောင် ပါတယ်တဲ့"
"Oki "
🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀
T.B.C...
စောင့်နေကြမှန်းသိလို့ ရှည်ရှည်လေးရေးပေးထားတယ်နော်