-Η τάση του ανθρώπου να στολίζει το πρόσωπό του και οτιδήποτε βρίσκει μπροστά του είναι η πρώτη αρχή της εικαστικής τέχνης. Είναι το πρόβλημα της ζωγραφικής. Όλη η τέχνη είναι ερωτική. Το πρώτο κόσμημα ο σταυρός είχε ερωτική προέλευση.[...] Ο άνθρωπος της εποχής μας που από μια εσωτερική παρόρμηση μουτζουρώνει τους τοίχους με ερωτικά σύμβολα είναι εγκληματίας και εκφυλισμένος.
O Jonathan Pine, φοράει ένα λευκό καλοσιδερωμένο πουκάμισο και μπλε σκούρο παντελόνι. Τα μαλλιά του είναι τακτοποιημένα προς τα πίσω, ενώ τα μανίκια του πουκαμίσου του είναι διπλωμένα, αποκαλύπτοντας το ασημένιο του ρολόι. Κρατά στα χέρια του ένα λευκό βιβλίο που απεικονίζει το " Μαύρο Τετράγωνο" του Malevich και ρίχει κλεφτές ματίες για να δει αν οι φοιτητές τον προσέχουν.
-Ο αρχιτέκτονας Adolf Loos μας εισάγει σε αυτό που αποκαλούμε εκφυλισμένο, το 1908... και θέτει σαν παράδειγμα τα δημόσια ουρητήρια , όπου εκεί μπορεί κανείς να δει δείγματα της εκφυλισμένης ζωγραφικής. Καταλήγοντας στο συμπέρασμα οτι η εξέλιξη του πολιτισμού προέρχεται από την απόρριψη του διακοσμητικού στοιχείου από τα χρηστικά αντικείμενα. Ποια κινήματα εκπροσωπούν την παραπάνω ιδέα; ρωτά ο Pine
To χέρι σηκώνει ο Nick, ένα από τα φυτά της τάξης, γιος πρώην καθηγητή της σχολής, ο οποίος πέθανε και οι καθηγητές του έβαζαν συνεχώς 10, επειδή ήταν γιος συναδέλφου. Ήταν ο καλύτερος φοιτητής της σχολής, όμως δεν είχε διακριθεί για την κριτική του σκέψη.
-Μάλιστα... το όνομά σας;
-Nick Johnson
-Κύριε Johnson, πείτε μας
-Το κίνημα της σχολής του Bauhaus στη Βαιμάρη, το De Stijl, τα κινήματα της ρωσικής πρωτοπορίας και η deutche werkbund είπε εκείνος.
Ο Pine δεν φάνηκε ιδιαίτερα ικανοποιημένος με την απάντηση του Johnson.
-Τα είπε όλα; Τι λένε οι υπόλοιποι συνάδελφοι;
-Ναι ! απάντησαν οι περισσότεροι εκτός από την Sophie Alekan
-Εσείς, τι έχετε να πείτε; είπε απευθύνοντας την τον λόγο
-Διαφωνώ με τους υπόλοιπους συναδέλφους.
-Σας ακούμε, πώς λέγεστε;
-Sophie.. Alekan είπε εκείνη ντροπαλά
-Σας ακούω κυρία Alekan , κάποια στιγμή θα μάθω τα ονόματα όλων... είπε εκείνος και έστρεψε το βλέμμα του στην Sophie
Εκείνη ένιωσε ρίγος όταν είδε τα μπλε του μάτια να στρέφονται κατά πάνω της. Ο νέος καθηγητής έχει μια απαράμιλη γοητεία και στυλ, μα οι φήμη οτι είναι ο πιο αστηρός καθηγητής έχει μαθευτεί σε όλο το πανεπιστήμιο.
-Δεν ανέφερε του φουτουριστές, αν δεν ήταν το κίνημα των φουτουριστών, δεν θα υπήρξε η ρωσική πρωτοπορία, επομένως ούτε αντίστοιχα και η σχολή του Bauhaus η οποία είχε σοσιαλιστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα που παρέμπεμπε σε εργοστάσιο παραγωγής προιόντων ντιζαιν για όλους. Αυτή την ιδεολογία είχαν εκφράσει στο πρώτο του μανιφέστο οι φουτουριστές το 1909 , πιο συγκεκριμένα ο φουτουριστής ποιητής και ιδρυτής του κινήματος, Filippo Tomasso Marinetti. είπε εκείνη με αρκετή αυτοπεποίθηση.
Ο Jonathan την άκουσε με προσοχή παρατηρώντας τις αντιδράσεις των υπόλοιπων συμφοιτητών. Ο Nick σκεφτόταν ήδη πως θα αντικρούσει την Sophie.
-Κύριε Johnson, συμφωνείτε με την δεσποινίδα Alekan ;
-Όχι... το φουτουριστικό κίνημα ήταν ένα αμιγώς κυβιστικό κίνημα που δεν είχε εκφέρει ποτέ άποψη για κάτι τέτοιο.. θεωρώ τους ισχυρισμούς της συναδέλφου άτοπους.
Η Sophie μουρμούρισε ...
- Ε, τι θα έλεγες εσύ...
- Είπατε κάτι δεσποινίς Alekan;
-Ναι... καλό θα ήταν ο συνάδελφος να μας πει μερικά επιχειρήματα για αυτό που είπε..και γιατί θεωρεί άτομο κάτι που είναι ιστορικά τεκμηριωμένο. Νομίζω πως ειδικά ο συνάδελφος, που μιλάει άπταιστα ιταλικά, να μπορεί να διαβάσει οτι το αναφέρει ξεκάθαρα ο ποιητής... είπε εκείνη
-Δεσποινίς Alekan καλό θα ήταν να ρίξετε τους τόνους... απ'όσο ξέρω, ήσασταν και αυτή που πέρασε στην τελευταία θέση στο μεταπτυχιακό ενώ ο συνάδελφός σας, στην πρώτη... μήπως θα έπρεπε να τον αντικρούετε λιγότερο; είπε εκείνος
Η Sophie ήταν έτοιμη να βγάλει καπνούς από τα αφτιά ! Ήξερε πολύ καλά πως ο Johnson είχε άδικο... πως τα είπε μισά και οτι την ακούει, επειδή είχε αποφασίσει παράλληλα με τις σπουδές της να ζήσει τα νεανικά της χρόνια, από το να σαπίζει στο διάβασμα. Δεν είπε κουβέντα. Ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα από τα νεύρα της.
-Δεσπονίς Alekan..με ακούτε; είπε εκείνος με την έντονη βρετανική προφορά
-Μάλιστα, κύριε Pine...
-Δυστυχώς για εσάς κύριε Johnson... αλλά και στους υπόλοιπους... η δεσποινίδα Alekan έχει δίκιο, ίσως μελέτησε σωστά τα μοντέρνα κινήματα, αν και όλες αυτές οι αρχές που ανέφερε είναι ευρέως γνωστές.
Πόσο θα με υποτιμήσει σήμερα αυτό το γαϊδούρι με γραβάτα; σκέφτηκε εκείνη, νιώθοντας θιγμένη και απογοητευμένη.
-Θα πρέπει μέχρι την Παρασκευή να έχετε μελετήσει το θεωρητικό κείμενο που σας διάβασα με τίτλο "Κόσμημα και Έγκλημα" και να γράψετε σε εργασία πως αυτό εφαρμόστηκε στην πολεοδομία. Βρείτε δηλαδή ένα βιβλίο πολεοδομίας και κάντε ανάπτυξη. Το όριο λέξεων είναι 3 χιλιάδες και είναι αυστηρό. Αν κάποιος έχει 3 χιλιάδες και μια λέξεις, αυτομάτως θα μηδενίζεται και δεν θα διαβάσω την εργασία. Την παρασκευή θα έχει ο καθένας σας 5 λεπτά αυστηρά για να παρουσιάσει αυτά που έγραψε. Στον πίνακα είναι το e mail μου.
O Jonathan φαινόταν αρκετά γυμνασμένος για καθηγητής πανεπιστημίου. Είχε όμορφο γυμνασμένο στέρνο, φλέβες πετάγονταν από τα χέρια του και είχε αδύνατα πόδια και όμορφα οπίσθια.
Γιατί όλα τα γαιδούρια είναι ωραία γκομενάκια; αναρωτήθηκε εκείνη
-Με εσάς δεσποινίδα Alekan θα είμαι πιο αυστηρώς.. είπε και την κοίταξε έντονα
Εκείνη διατήρησε την ψυχραιμία της. Μάζεψε τα πράγματα της και βγήκε σαν βρεγμένη γάτα από την αίθουσα, πηγαίνοντας προς το κτίριο της εστίας όπου διέμενε, όντας δηλωμένη ως άνεργη και ζώντας από τον μισθό της υποτροφίας.
Ο Jonathan Pine πήγε στο γραφείο του. Είχε το γραφείο του συνταξιοδοτημένου καθηγητή Andrea Gioccanti, του αγαπημένου καθηγητή της Sophie. O Jonathan ήταν, επίσης, πρώην φοιτητής του Gioccanti, στο Πολυτεχνείο του Μιλάνο και οι γονείς του ήταν φίλοι με εκείνον. Ο Gioccanti είχε αφήσει τα πράγματά του στο γραφείο του. Τα συλλεκτικά αντικείμενα design αλλά και τα βιβλία του ήταν εκεί. Πίσω από το γραφείο ήταν το παράθυρο που είχε θέα τον κήπο του πανεπιστημίου.
Ο Jonathan κάθησε αναπαυτικά στην δερμάτινη καρέκλα του γραφείου. Πήρε το τηλέφωνο και πληκτρολόγησε.
-Κύριε Gioccanti ! είπε εκείνος
-Jonathan, πώς πήγε το πρώτο σου μάθημα στην θέση μου;
-Πολύ καλά δάσκαλε... είπε εκείνος ενθουσιασμένος
Η φωνή του , το ύφος του.. τα πάντα ήταν πολύ διαφορετικά από όταν έφυγε από το μάθημα
-Πώς σου φάνηκαν οι φοιτητές;
-Είχατε δίκιο για την Alekan... έχει πολλές γνώσεις, είναι εξαιρετική...
-Το ξέρω.. μας είχε εντυπωσιάσει στην συνέντευξη, είναι πολύ έξυπνη, θα την παίρναμε πρώτη στο μεταπτυχιακό... αλλά συμφωνήσαμε με τους συναδέλφους πως θα την βάλουμε στην τελευταία θέση, για να μπορέσει να μας δείξει ακόμα περισσότερα. Ξέρεις... για μισό βαθμό έχασε το άριστα...
-Ναι το πρόσεξα... ανυπομονώ να δω την εργασία της... θα κάνω ότι μου πείτε...
-Οι γονείς σου Jonathan ;
Η Sophie πήγε στη βιβλιοθήκη της σχολής κάνοντας έρευνα για την βιβλιογραφία της. Παίρνει τα κατάλληλα βιβλία και πριν πάει στην υπάλληλο της βιβλιοθήκης, πηγαίνει στα ράφια με τα βιβλία λογοτεχνίας. Εκεί βρίσει ένα βιβλίο του Μαρκίσιου ντε Σαντ, το οποίο περιλάμβανε μόνο κάποια διηγήματά του. Χωρίς δεύτερη σκέψη το πήρε για να το δανειστεί. Όταν έφτασε στη ρεσεψιόν της βιβλιοθήκης είδε τον Jonathan να παραδίδει το βιβλίο " Ζυστίν" του Μαρκίσιου Ντεσάντ, όταν η υπάλληλος απουσίαζε. Εκείνη πλησίασε διακριτικά προς τη ρεσεψιόν όταν εκείνος έφυγε και αποφάσισε να το δανειστεί και εκείνο.
Μάλλον ο κύριος Pine ενδιαφέρεται για την ερωτική λογοτεχνία, όσο και για την πολεοδομία... σκέφτηκε εκείνη.