LEYSA'S POV
WEEKEND came... and here I am packing my things for a five days trip sa Burgos, Ilocos Norte, kasama sina Ate Diana, Eddy, and ofcourse Kuya Fred and their other friends pa yata, ewan ko. Hindi nga sana ako sasama eh pero pinilit lang ako ni Eddy. Dahil sobrang busy ko this past days. Oh well, nagtatrabaho rin naman ako kahit papaano, hindi lang landi ang inuwi ko rito sa Pinas.
Walang ganap din ang buong linggo ko, you know... walang bagong nangyayari sa mga plano ko, in short nagpa-miss na muna ako kay Kuya Fred. Halos hindi na kasi ako nakakauwi rito sa bahay nila ni ate. Ilang araw rin na sa hotel lang ako nagsti-stay dahil kabilaan ang mga appointments ko at mas nakakapagod pagbumyahe pa ako pauwi sa kanila galing Metro Manila.
Actually, susunod lang din ako sakanila. Kasi kanina pa yata sila bumyahe papunta roon, mag-commute na lang ako. Eh kasi wala naman akong sasakyan dito, hihintayin nga sana ako ni Eddy eh. Kaya lang sinabi ko na sumabay na siya sa kanila. 'Cause I can handle myself naman.
Pababa na ako ng hagdan, nasa last step na ako nang may matanaw akong bulto ng isang lalaki na nakaupo sa sala. Shit! bigla akong kinabahan dahil ang alam ko ay ako lang talaga ang andito sa bahay nina ate. Ano ba ito, papatayin ba niya ako pagkatapos niyang magnakaw rito? o baka gahasain niya muna ako bago patayin. My goodness!
Kahit kinakabahan ako ay dahan-dahan akong umakyat pabalik ng kwarto ko. Pero bago pa man ako makagalaw, may biglang humawak sa balikat ko at nagsalita.
"Why are you still here?" And then, biglang napaharap ako pagkarinig ko ng boses niya, nabitawan ko rin ang maleta na bitbit ko at napayakap na lang ako sa kaniya.
I cried so hard habang nakabaon ang mukha ko sa firm niyang dibdib. He hugged me back and slowly caressed my hair.
"Hey! Stop crying, baby. Anong nangyari ba?" he asked. Napatingala ako sa kaniya at napahiwalay nang mapagtanto ko na sobrang lapit na ng mukha namin sa isat-isa.
"B-baby, your face! I thought katapusan ko na, a-akala ko kasi masamang loob ka! Kuya Fred," nautal kong sagot, at natulo na naman ang luha ko na bago ko pa man mapunasan ay naramdaman ko na ang pagdampi ng malambot niyang palad sa mga pisngi ko.
"Shh... ano ka ba, hindi basta-basta makakapasok ang kung sino rito sa village, kaya stop crying na, Leys. But wait, bakit pala andito ka pa, akala ko sumabay ka na kina Diana kaninang umaga?" tanong niya.
"Wala, may mga tinapos pa kasi akong trabaho kanina. Pero paalis na rin ako ngayon. Eh ikaw kuya ba't andito ka pa," sagot ko naman at dinampot ang maleta ko at lalagpasan ko na sana siya kasi magagabihan ako nito kung hindi pa ako umalis ngayon.
Time check: 2 PM, so magagabihan na nga talaga ako, ang layo pa naman nun.
"At saan ka pupunta? Magco-commute ka? Sabay na tayo. Paalis na rin ako. Sadyang may kinuha lang ako rito sa bahay. Buti na lang pala at bumalik ako, dahil andito ka pa pala."
FREDERIK'S POV
Approximately 10 hrs ang travel time papuntang Burgos, Ilocos Norte kaya ang plano ko ay mag-plane na lang, Manila-Laoag at pasundo na lang sa mga kaibigan ko. But knowing na kasama ko si Leysa sa byahe, magda-drive na lang ako.
Many unexpected things can happen along the way, and I am glad to be with my sister-in-law, I mean okay na iyong may kasama ka habang naglalakbay ng ganoon katagal sa daan.
Nasa sasakyan na kami, at sa pagod siguro kaya nakatulog si Leysa. Mag-iisang oras na kaming nasa byahe, at oo sa isang oras na iyon ay tinulugan niya lang ako.Narinig ko namang may tumutunog na cellphone kaya chineck ko ang cellphone ko,and there –Diana is calling,
["Hey babe, asan ka na? I thought magpi-plane ka?" bungad niya agad sa akin.]
"Nope. I'll drive na lang papunta riyan, babe. Medyo delay kasi ang mga flights ngayon dahil din sa namumuong masamang panahon."
["Are you sure? Almost 10 hrs din ang byahe, and kanina medyo umuulan na sa bandang Pampanga. Kakarating nga lang namin dito eh."]
"Yup... at kasama ko pala ang kapatid mo," I informed.
["Ow. Buti naabutan mo siya, kasi plano pa naman niyan mag-commute via bus. Asan na siya? Pakausap nga. Kulit ng batang iyan eh, sabi na kasing sumabay sa amin kanina. Workaholic din."]
"She is sleeping soundly, napagod yata sa buong linggong trabaho niya at ngayon lang yata ito nakapagpahinga," I answered and stared at Leysa's angelic face.
["Ah. Oh sige. Basta ingat kayo ha. And tawag kayo, every now and then for updates kung nasaan na kayo kasi mukhang uulan ng malakas mamaya, mag-stop over kayo if needed. I love you."]
LEYSA'S POV
"Okay. I love you."
Naalimpungatan ako when I heard someone whisper.
Pagbukas ng mga mata ko, mukha agad ni Kuya Fred ang tumambad sa akin. He is intently looking at me, and I saw him holding something through his ears,"Oh! a bluetooth earpods."
Napadako naman ang tingin ko sa phone niya sa dashboard. "Assumera! Kausap niya ate mo, siya ang sinabihan ng I love you, hindi ikaw."
"Oh tamang-tama, gising ka na. Stop over muna tayo, hindi pa ako kumakain eh," he said.
"Ano ba gusto mong kainin?" wala sa isip kong tanong kaya napatingin siya sa akin.
"Are you really asking that to me?" He smirked, shit! What a jerk.
"Nahh, nevermind. Ayaw mo naman yata. Oh well, Ayon oh... may restaurant." Akala niya naman.
Itinigil nga niya ang kotse niya sa isang kainan. Bumaba na ako at hindi ko na hinintay na pagbuksan niya pa ako ng pinto. Oh well, as if gagawin niya iyon, hays! Focus Leysa, tandaan mo buong linggong walang ganap sa mga plano mo... ano na?, hindi ka pwedeng ma-distract.
Nalaman ko na nasa bandang Pampanga palang-pala kami."I told you kuya, we should have ride a plane. Eh di sana kanina pa tayo andoon," reklamo ko habang kumakain kami.
"Nahh. I want you to ride me..." seryoso niyang banggit, habang may pagnanasang nakatingin sa akin. I smirked at him and inilapit ko ang mukha ko sa mukha niya, naka-lean na ako sa table.
I can do whatever I want here dahil confident akong walang nakakakilala sa amin dito, kaya aakalain lang ng mga nakamasid ay magsyota kaming naglalandian.
"You want a stop over huh?" Paghahamon ko sa kaniya, I am sure, alam niya na ang ibig kong sabihin. He also leaned towards me, kaya sobrang magkadikit na ang aming mga mukha.
"Don't dare me, Leysa. I know no boundaries," he said and he kissed me beside my sweet lips, at may kung ano akong naramdaman sa aking dibdib, something just beating fast!
Kaya napabalik ako sa kinauupuan ko at napatingin sa paligid namin, madaming kumakain doon, at halos lahat nakamasid na pala sa amin, may narinig pa nga ako, "Look at them, Love... ang sweet nila. Ganyan din tayo noong mga panahong kaedad pa natin sila, hays... naalala ko noong nag-outing tayo sa Baguio at naiwan tayo ng bus," sambit ng isang may katandaan ng babae, napangiti naman ang matandang lalaki, I bet asawa niya iyon.
"Nako, rated spg iyon, mahal. Pero roon natin nabuo si Junior," sagot naman ng kaniyang asawa. At hindi ako boba para hindi ma-gets iyon. Hays, kaya ipinagpatuloy ko na lang ang pagkain ko.
I need strength, you know, hindi kasi natin alam baka... baka lang may mga pangyayaring hindi natin inaasahang mangyari, lalo na at mahaba-haba pa ang byaheng pagsasamahan namin ni Kuya Fred. Nagdadalawang oras palang kaming nasa byahe meaning malayo pa kami sa aming destinasyon, kaya bumalik na kami agad sa sasakyan niya pagkatapos kumain.Tahimik lang ako sa byahe, kunwaring pa-selpon selpon lang, pero ka-text ko naman talaga si Eddy. Kinakumusta niya ang byahe namin, kasi nalaman niya kay ate na magkasabay kami ni Kuya Fred. Sabi nga niya sobrang malakas na raw ang ulan doon sa Ilocos, mukhang may bagyo nga raw, kaya sobrang nag-aalala na sila sa amin.Dito kasi sa bandang Tarlac, medyo maganda pa ang panahon kahit pa-gabi na. Every now and then naman tumatawag si ate kay kuya, ang sweet nga nila eh... sobra!
Minsan napapasulyap ako kay kuya, buti na lang at focus siya sa daan kaya 'di niya ako napapansing nakamasid sa kaniya, ang gwapo niya talaga. Nasa route na kami pa-Baguio nang unti-unting bumubuhos na ang ulan. Paunti-unting patak hanggang lumakas na nga ito, kaya napatingin ako sa paligid.
Gosh! nakakatakot, kasi medyo walang mga kabahayan sa aming dinaraanan at nagdidilim na ang kalangitan, dala na rin kasi na gabi na talaga at masama pa ang panahon.
Napatingin ako kay Kuya Fred.
FREDERIK'S POV
"Kuya, can we just stay in a hotel for awhile..."
Napalingon ako sa direksyon ni Leysa. She is serious, kasi totoo naman talaga, we need to stop for awhile. Ang sama na ng panahon, at madilim na rin, delikado na para sa amin na naka-sasakyan, at ayaw ko namang maaksidente kami or what. Kaya without answering her, I take a turn... nasa Baguio na rin naman kami kaya I know madaming hotels dito.
But—
"Paano na yan kuya? Fully booked ang mga hotels dito, saan tayo magpapalipas ng sama ng panahon."
Hindi ko na siya sinagot at focus lang ako sa paligid baka may mga hostel or cabin na pwede matuluyan for a stop-over. Tamang-tama nasa 'di kalayuan sa city proper ng Baguio meron, medyo walang tao kasi walang maraming naka-park sa labas ng area.I parked the car at pumasok kami kaagad dahil biglang bumuhos ang napakalakas na ulan.Pagkapasok namin ay halos basang-basa na kami ni Leysa. I looked at her, she was wearing a white shirt kaya medyo bumabakat ang kaniyang bra. Kaya hinubad ko ang suot-suot kong jacket at itinabon sa kaniya. Napatingin naman siya at ngumiti. Yun lang at nagtungo na kami sa frontliner ng hostel.
"Room for two please, I mean two rooms, please," I said. Namali pa tuloy ako ng pagkakasabi, baka isipin pa nitong mag-asawa kami ni Leysa. Hindi naman nakalagpas sa aking paningin ang pagngisi ng hipag ko, tsk.
"Sorry boss, isa na lang ang available po namin dito. A room for a couple," sagot naman ng may-ari. Kapag sineswerte ka nga naman, oo.Tinignan ko naman si Leysa.
"Kukunin na po namin," she informed, di na ako nakapagsalita kasi ibinigay naman kaagad ng may-ari ang susi.
Together? In just one room? Shit!