-Яг өгүүллэг эхлэхдээ энэ талаар бодож байсан учираас бас та нарт сонирхолтой байх гэх үүднээс бичиж байгаа шүү😉~
¤¤¤
Гадаах байдал хөл хөдөлгөөн бага, салхи ихтэй зэврүүн ч гэмээр байдалтай байх аж. Хэдий гадаа цаг агаар муухай байсан ч бид кафед ярилцахаар тохироод хамгийн түрүүнд ирчихээд байгаа нь энэ байлаа. Бараг 5 гаран минут өнгөрчихөөд байхад энэ хүмүүс хэзээ ирэх эсэх дээр би тээнэгэлзэн сууна. Магадгүй 15 минут.
Зүгээр хүлээж суухаас залхуу минь хүрж утсаа гаргаж ирэн Ваттпад руугаа орлоо. Ямартайч luciferkth зохиолч хуваарь гаргачихсан учраас тогтмол цагаа хүлээж суухаар шийдчихсэн байгаа минь энэ. Бараг бүх бичвэрийг нь унших дуртай болохоор ч тэр үү, хүлээж байхдаа ч би дуртай байгаа. Тэгээд Maze дуусах дөхөж байгаа учираас одоо үлдсэн гэвэл 2 бичвэр нь л үлдэж байгаа юм. [The blood tears, Oh, that thing] энэ хоёр л үлдэнэ. Тэгээд хамгийн их хүлээж байгаа нь гэвэл хоёуланг нь зэрэгцээд хүлээж байгаа. Maze хэдхэн хэсэг ороол дуусах учираас хүлээж байгаа нь л энэ байна даа. Тэгээд бас саяхан Rainboy-ын 2 дугаар хэсэг нь дууссан. Ёстой сэтгэл хангалуун байгаа. Бүүр төсөөлөөчгүй яг нэг авах ёстой мөрөөдөж байсан зүйлээ авчихсан юм шиг санагдсан. Тийм л гоё дууссан даа. Гэхдээ бас үхэхэд нь жоохон гунигласан шүү. Бас ч гэж сайхан хайр өгүүлсэн бичвэр гэж энэ байгаа юм. Бараг Ватт ашиглах шалтгаан нь энэ хүн байсан гэхэд буруудахгүй ээ. Бичвэрт нь дурлаад, бүх бичвэрийнх нь фм болчихсон гэхэд ч бас. Бас би бичвэрийг нь унших явцдаа ерөөсөө ч залхуурч үзээгүй. Зарим бичвэр маргааш уншчихъя гээд хойш тавидаг ч энэ хүний бичвэр дээр хэзээ ч тэгж байгаагүй. Тийм учраас л дуртай шалтгаануудын маань нэг энэ байгаа юм. Сонирхолтойн аргагүй залхууралгүй унших. {luciferkth эгчийн өчүүхэн миний бяцхан note байлаа😇❤}
Тэгээд update хийсэн эсэхийг шалгачихаад юм бодож байх зуур нөгөө хэд ч бас ар араасаа цугларсаар орж ирэх аж. Цагаа шалгахад яг л 20 минут өнгөрч байх аж. Тийм байгаа биз яг 15 минут.
Жонгүг, Хэжин 2 хамгийн эхэнд нь орж ирсэн болохоор зарим нэгнийгээ "Хоцроод байх даа ч яахав дээ" хэмээн хэлээд амжив. Ёстой муухай байна даа, өөрсдөө хоцорч ирчихээд.
Энэний дараа Жимин хувцсаа гөвсөөр орж ирээд сууж байсан ширээн дээр минь сандал нэмсээр миний хажууд суух аж. Бусдыгаа иртэл бид хоорондоо ярихгүйгээр тохирчихсон мэт л чимээгүй сууцгаана.
Тэгээд л удаачгүй зохиолын маань гол дүрүүд хоорондоо ярилцсаар орж ирэх аж. Ичих нүүргүйгээр хоцорчихоод хоорондоо яриад орж ирнэ гэдэг чинь ариун явдал уу?
-Ахх, хоцорчихоод хоёулахнаа яриад орж ирж байхыг бодвол бидэнтэй ярилцахыг хүсээгүй бололтойдог оо, гомдчихлоо байна. Би сандлаа бараг л ширээтэй наалдуулах шахам тавьж буй хоёрт ийн хэлэхэд тэд асуулт ирсэн царай гаргаж байснаа буцан худал инээгээд,
-Харин Миёныг ээжид хүргэж өгөөд жоохон оройтчихлоо, уучлаарай гэж Эүн хэлэх аж.
-Яджил хэлж болох байсаншдээ, нуруугаа ядраан барин хүн хүлээлгэж байхдаа яриад хэлчихэж болох талаар бодоогүй гэж үү? Үнэхээр хэрцгий хандаж байна шүү.
Жонгүг их л шархалчихсан байртай нуруугаа илэнгээ хэлэхэд Тэхён, Жимин хоёр түүнийг шоолонгуй инээгээд "Аягүүүяаа~Жонгүгхёны нуруу их л өвдсөн байх даа, алив барьж өгөхөөс"
гэж Жимин хэлээд сандлаас босохтой зэрэгцэн "Тэгж өрөө цайруулсан нь дээр байх даа, бас би таниас дүү шүү, битгий намайг Хён гэж дуудаад бай" гэж Жонгүг хэлэв. Жимин ард нь ирээд мөрийг нь барьж өгж байгаад хүзүү рүү нь няслачихаад "Бананатай сүү хулгайлж байхдаа жоохон бодлоготой унахгүй яасан юм"
хэмээн Жимин хэлээд буцан суудалдаа суух аж. Хёнжү Жонгүг рүү муухай харахад Жонгүг бантаж буй төрх гаргаад "Тэгээд Хёнжүгийн дэргэд хэлэх нь хаашаа юм"
гэхэд Хёнжү толгой дохиод "Харин хэлсэн нь болж дээ, Жон Жонгүг гуай" гэж хэлэн хумсаараа шилэн ширээг тоншиж байснаа "Чи хүүхэддээ зориулж авсан юмыг хулгайгаар авсаар байгаад дуусах юм уу?"
"Юу гэж дээ хайраа, би өнөөдрөөс эхэлж бананатай сүү хулгайлахгүй ээ. Чи мэдчихсэн юм чинь..."
сүүлийн өгүүлбэрээ амандаа шивнэн хэлэхэд Хёнжү санаа алдаад "Угийн дахиж тэгэх юм бол би хөргөгчөө хэзээ ч онгойхгүй болтол нь түгжээд дахиж чамд бананатай сүү өгөхгүй шүү" гэх нь тэр. Жонгүг том нүдлэн "Ойлголоо, ёстой ойлгосон"
гэж хэлэхэд намайг инээхтэй зэрэгцэн бусад нь ч бас даган инээлдэж эхлэв.
Жимин гэнэтхэн намайг санасан бололтой "Аан, чи яагаад дуугуй суугаад байгаа юм бэ?" гэж хэлэхэд нь бусад нь ч мөн адил дэмжин "Ярилцах гол хүн нь байж" гэж хэлэв. Би тэдэн лүү харж байгаад "Ярилцах сэдвээ Хусог, Эрим, Жин, Намжүүн тэгээд Юнги ахыг ирэхээр больеоо, тэгэх үү?"
"Тийм ч юм уу? Аягүү бол тэр хэд ярианаас хоцорч ирчихээд бидэнгүй ярилаа гээд Жин хён шулганаад эхлэх байх. Тэгэхээр тэднийг ирсний дараа гол сэдэв рүүгээ орыдоо" гэж Жимин хэлэхэд Жонгүг санаа алдаад "Хусогхён одоо цагаа баримтлаж хамгийн эхэнд ирдэг байж яачихдаг байна аа?" гэж хэлэхтэй зэрэгцэн Хусог, Эрим хоёр хаалгаар орж ирэх аж.
-Чөтгөрийг дурсахаар гэгчээр.
-Хөөе, хөөе юу хэлсэнг чинь сонссон шүү, Жонгүг гуай гэж хэлэх аж. Тэр хоёр ч мөн адил эмээд нь ачаа аваачиж өгөөд оройтчихлоо гэж тайлбарлаад жижигхэн ширээнд ч мөн нэгдэн суулаа. "Бараг энд ирээд 30-аад хэдэн минут болчихсон байхшив" гэж намайг хэлэхэд Тэхён толгой дохих аж. Заа яахав, дараагийн удаад би хоцорч ирэхээ мэдъяаа гайгүй.
Дахиад л хаалга дуугарсаар Юнги ах орж ирсны дараа Намжүүн, Жин хоёр мөн адил орж ирэв. Бүгд нэг дор бөөнөөрөө жижигхэн ширээг тойрж сууцгаасны дараа захиалсан кофе ч мөн адил ирэх аж. Яг нэг эмээ нар шиг хов базах гэж байгаа аятай харагдаж байна. Сүүтэй цайны оронд кофе. Хөгшин биш дундаж насны залуусын хов базалт болж таарж байхшивдээ.
-Нээрээ орж ирснээс хойш кофе ерөөсөө санаанд ороогүй юм байна гэж Тэхён хэлэхэд Жонгүг ч мөн урьтан,
-Харин тийн, бас дуртай кофег маань захиалчихаж
гэхтэй зэрэгцэн Жимин ч адилхан ам уралдан,
-Үнэхээр мэдрэмжтэй байна шүү! гэж хэлэх аж.
Би магтаалд нь баярласан талархсанаа илэрхийлээд яриагаа эхлүүлэхээр нухацтай царай гарган суулаа.
-Заа тэгэхээр залуусаа гээд хоолойгоо застал Жимин байж ядаж буй болоод тэвчилгүй инээд алдахад бүгдээрээ нэг зэрэг төвлөрчихсөн байж байсан бололтой Жиминийг цохин, том томоор уулга алдацгаах аж.
-Хөөе, хөөе хүүхэд битгий цохиод бай. Өвдөж байгааштээ гэж хэлэхэд бүгдээрээ над руу сонин гэг чинь харцаар харж байснаа Жимин лүү хараад буцаад суудалдаа сууцгаав. "Та хоёр ойрын үед нээх сонин байгаа шүү, нэгнийгээ өмөөрөөл, тэгээд юм л болвол яриад. Нууж муугаа юм байвал хурдхан хэлээдэх, алив!"
Жонгүг бид хоёр луу ээлжлэн хараад нэг хөмсгөө өргөн ийн хэлэхэд би бантцан төрхөө харуулахгүйн тулд нүүрний хувирлаа хурдхан шиг өөрчлөөд "Яацгаагаад сонин харцгаагаад байгаа юм, найзууд нэгнийгээ өмөөрж болдоггүй юм уу?" гэж хэлэхэд Тэхён Жонгүгийнх дээр хачирлан "Тэгээд бид хоёр бас найзууд болж тааржийн уу?" гэж хэлэн Эүний гарнаас атган надад харуулахад ярианаас бултахыг оролдон "Царайлаг хүн тэр тусмаа сайхан гоё хосуудад юу ч хэлэхгүй" гэхэд Жин хажуунаас ч мөн хачир нэмэн "Арай шударга бус байгаа юм биш үү? Бараг бидний бүхий л нууцыг мэддэг байж бид нар чиний талаар ганц ч юм мэддэггүй байгаа нь, хэдий би царайлаг байж болох ч надад ингэж хандаж болохгүй шдээ"
гэх нь тэр.
-Би угаасаа царайлаг хүмүүсийг харахаар дургүй хүрээд байдаг юм за юу? Бас сайхан хосуудыг ч мөн гэхэд Жонгүг хөмсгөө зангидаад "Заа яахав, болж байна. Гэхдээ Жимин хён бидэнд хэлнэ" гэж Жимин лүү харахад Жимин харцнаас нь дальдчин над руу хараад "Таал даа?"
"Ээе Жиминхён, би бүүр бананатай сүүг хулгайлдаг хэргийг та тохчихсон учираас"
"Заа, бид хоёр болзож байгаа. Тэгээд яах гээд байгаа юм?"
"Мэдээд байсан юм аа"
"Харж байна уу? Царайлаг хүмүүс ганц бие байдаг юм"
"Хэзээнээс вэ?"
"Та хоёр ёстой муухай байна шүү"
Олон үг авсны дараа бид хоёр бие бие лүүгээ харж инээчихээд хоолойгоо заслаа. "Одоо чимээгүй болцгоо, энэ кафег нураах нь байна. Гол зүйлдээ орцгоохуудаа?" гэж хэлэхэд бүгдээрээ дуугаа хураацгаав.
-Хамгийн эхлээд Тэхён Эүн хоёроос эхлий гэхэд тэр хоёр толгой дохиход би хамгийн эхний асуултаа боловсруулж байлаа.
-Анх Эүнтэй хэрэлдэхдээ ямар мэдрэмж авсан талаараа бидэнд яриач.
-Сонин асуулт байна, өөр юм асуу.
-Сонин байх нь хамаагүй ээ, хурдан яриадах!
-Би тэр үед албаар мөрлөчихсөн юм. Баахан дэвтэр ном баричихсан явж байхад нь зүгээр өдмөөр санагдаад тэгээд мөрлөчихсөн юм.
Тэхёноос бусад нь: Айн222222??????
-Яав?
Бичвэртээ ийм зүйл дурдаагүй бүүр бодоочгүй байсан би: Албаар мөрлөчихсөөн?
Жин: Чи өөрөө бичээ биздээ? Яагаад гайхаад байгаа юм?
Бодоогүй байж байгаад албаар гайхсан мэт царай гаргаад байгаа юм шиг санагдах би: Би Тэхёны ямар санаа өвөрлөж байгааг яаж мэдэх юм? Би ямар бодол уншигч уу?
Надаас өөр санааг агуулж байсан Тэхён: Юу нь буруу байгаа юм?
Албаар мөрлүүлээд Тэхёны эхнэр болчихсон Эүн: *Хачин царай гаргаж суугаа харагдана*
Гэнэтийн мөрлүүлчихсэн биш албаар мөрлүүлчихсэнг нь сонссон Хусог: 'Ойлгочихсон юм шиг царайтай байгаа ч *Бидний маш олон асуулт хариултыг ойгохгүй суух шиг харагдана*'
Дүүг нь мөрлөөл аваад суучихсанг нь гайхах Юнги: 'Юу ч болоогүй мэт байгаа ч *Би нэг эмэгтэйг мөрлөдөг юм бил үү?*
Хён нь ийм аргаар эхнэртэй болсоныг сонссон Жонгүг: *Ингэж танилцдаг байсан ч юм уу÷?÷?*
Намжүүн: *Юу бодож байгааг нь мэдэх юм алга*
Энэ олон асуулт хариултыг зохиосон Тэхён: Би цааш нь үргэлжлүүлээд яримаар байна!
Мэдээгүй байсан ч намайг мэддэг гээд гүтгэгдсэн би: Өө тэгэлгүй яахав?
Царайлагийн хаан Жин: Мэдрэмжээ шууд ярь, тэгэхгүй бол бөөн хэрүүл болоод чамаас ч илүүг мэдрэх юм шиг байна.
Жинд гэмгүй гүтгүүлсэн би: Зүгээр ээ, ний нуугүй ярь. Харин одоо дуугарсан нь гахай шүү.
Намайг ийн хэлэхэд Тэхён чимээгүй болоод суучихав. "Хүүе яриачээ?"
"Гахай"
"Өө би яах вэ? Та нарыг. Заа тэгвэл Тэхён тэгээд надаас бусад нь дуугарвал гахай шүү"
"Арай ч дээ, бид нар хэл амгүй хүн байгаа юу? Хэлэх ёстой юмаа хэлээд чимээгүй үедээ чимээгүй болмоор л байнашд" Жин ийн хэлэхэд би бодож байгаад "Болж байна, гэхдээ сүр болгоод байв. Тэгэх юм бол маргааш нөгөөдрөөс цаашгүй юм болж мэдэх нь"
Тэхён хоолойгоо засаад "Тэгээд загнуулаад. Тэр үед болохоор ёстой сонирхолтой мэдрэмж төрсөн-"
"Ямар?-"
"Хөөе одоо ярианы дундуур орсон хүн нь гахай шүү"
"Анх удаа хүнд загнуулж үзсэн болохоор инээдтэй санагдсан. Уурламаар эсвэл инээмээр ч юм шиг мэдрэмж" Тэхён хэлж дуусчихаад над руу харлаа.
-Тэгээд яагаад тэр үед машиндаа Эүнийг урисан бэ?
"Яаж зүгээр өнгөрхөв, дахин дахин өдөөд баймаар ч юм шиг-"
-Чи ямар Жонгүг-
Би: Чшшшш!
Жонгүг: Гахай Жинхён
Жин: Хөөе чи, Worldwide handsome-той ингэж ярисандаа харамсана даа.
Би: Заа харамсах нь харамсаад үлдэг. Тэхёныг сонссоныхоо дараа наад хэрүүлээ хийчих тэгэх үү?
"Яаж ч бодсон энэ охиныг зүгээр өнгөрөөмөөргүй, дахин дахин загнуулаад баймаар юм шиг санагдсан. Тэгээд л гэрт нь хүргэж өгөөд дахиад загнуулсан" Тэхён хэлэнгүүтээ инээх аж. Хөвгүүд, тэр тусмаа залуучуудыг ойлгохгүй юм байна. Миний IQ ч хүрэхгүй нь бололтой.
Би: Хүргэж өгч байхдаа ямар мэдрэмж авсан?
"Шохоорхож байсан байх. Тэгээд л дурлачихсан"
Би: Заа, тэгээд та гуай манай хөөрхнөөг хаяж яваад тэр Сүёнтой яасан?
"Яахын би. Яаалгахгаад байгаа юм?"
Би: Ер нь Сүёнтой байхад нэг тийм дотно мэдрэмж аваагүй юу?
"За болидоо! Эүнийг санаад юун тэр дотно харилцаа. Хүсээгүй шүү, би яг үнэндээ"
Би: Заа, тийм байдаг юм байж. Тэгэхээр дараачийнх нь Хусог. Эримтэй танилцсан түүхээсээ хуваалцаач.
"Тэгэхээр би бас мөрлөж танилц-"
Би:
#Адилхан_хүмүүс_нэгнийгээ_олж_нөхөрлөдөг.
Жонгүг: Худлаа яриад бай
Эрим: Энэ тоглож байгаа юм аа.
Хусог: Мөрлөж танилцсан гэж би хэлэхгүй ээ, гэх гэж байхад. Бид хоёр сургуулийн номын санд танилцаж байсан. Хамтдаа давтлага хийдэг болоод тэгээд үеэрхсэн.
Би: Гоё ойлгогдохоор ярил даа.
Хусог: Ийм юм болсон. Эрим өөрийнхөө хичээл хийх номыг олохгүй би бариад явж байсан чинь Эрим над дээр ирээд тэгээд өөр ном харагдахгүй байсан гэж хэлсэн чинь Эрим хамт хичээлээ хийе гээд тэгээд танилцаж байсын.
Би: Ёстой хөөрхөн танилцсан байна. Одоо дараагийнх нь Жонгүг. Ирээдүйн хүүхдийнхаа нэрийг төвлөсөн үү?
Жонгүг: Нууц!
Жин: Шогроод байл даа!
Хёнжү: *Жонгүг руу эгдүүтэй харах* Би ч бас мэдмээр байна.
Жонгүг: Үнэндээ төлөвлөөгүй-
Жимин: Тэгээд юун төлөвлөчихсөн юм шиг нууц гэдэг юм?
Тэхён: Тоглоомтой юм аа. Дараагийнх нь.
Би: Ммм? Юнги. Найз охинтой болсон уу?
Юнги: Нуу-
Юнгигээс бусад нь: Ааааааа~
Юнги: Үгүй ээ, болоогүй.
Юнгигээс бусад нь: *Чимээгүй болох*
Саяханаас Жимин надад сонирхолтой санагдсан тул Жиминийг дараагийнхаа асуултын хариу болгон ониллоо. "Жиминшши?"
"Айн?"
"Тэхёныг явсны дараа Эүн шархалдаг хэсэг дээр чам дээр очдог доо? Тэгээд чи яагаад хэлчихсэн юм? Чиний талаас яваагүй болохоор мэдэхгүй байна"
"Тэр үед Эүн маш өрөвдөлтэй санагдсан. Хэдий явчихсан ч гэсэн тэгж араас нь гуниглаж байхыг хараад Тэхёныг март.....ах байх гээд л хэлчихсэн юм. Дахиж битгий гуниглаасай гэсэндээ л"
Тэхён: Харамсалтай нь гол дүрүүд салдаггүй юм.
Хусог: Гэхдээ бид хоёр шиг хөөрхөн үеэрхсэн хүн байхгүй шүү. Бас тэгээд бид хоёрын үеэрхлийг хөөрхнөөр дэмждэг хүмүүс зөндөө байдаг болохоор гоё байна. Тийм учираас бас бид хоёрыг дэмждэг та нарт баярлалаа, гэж хэлмээр байна. Та бүхний итгэл найдвар Хусог байлаа.
Би: Түрүүнээс хойш хэлгүй хүн гээд загнаад байсан Жин гуай ярина уу?
Жин: Юуны талаар?
Би: Тэхёны явсныг яагаад Эүнд хэлж болоогүйн бэ?
Жин: Арай ч дээ, би яаж хэлэх юм?
Би: Заа тийм дээ. Намжүүнийг би яримаар байх юм. Яагаад вэ? гэхээр бичвэр болгон дээр мундаг дүртэй гараад байдаг болохоор тэгж бичихийг их хүссэн. Догь л гэдэг үг байна. Намжүүн үнэхээр шилдэг нь.
Намжүүн: Thank u
Би: Эүн, бидэнд Тэхёны талаарх хэдэн зүйлсийг хэлээч.
Эүн: Тэхён миний хувьд үргэлж л ойлгогдоггүй тийм хүн байсан. Гэхдээ одоо өөр. Тэр надтай үеэрхнээс хойш жижиг зүйлд хүртэл анхаарал тавидаг болчихсон байсан. Миний гэх зүйлд. Би Тэхёнтой хамт байснаас хойш бүх л зүйлийг амсаад үзчихсэн. Гомдол, тайтгарал, шантрал, аз жаргал гээд бүхнийг. Одоохондоо би аз жаргал гэх зүйлийг л илүү амсаж байна. Тийм болохоор одоо би жаргалтай байгаа. Тэхён сайн нөхөр бас сайн аав. Тэгээд төгсгөл хүртэл аадармаатай, жаргалтай, бичвэрийг минь уншсанд үнэхээр баярлалаа. Сэтгэгдэл болоод воте дардаг уншдаг байсан хүмүүстээ үнэхээр талархмаар байна.
Би: Тийм шүү, та нарт үнэхээр баярлалаа. Аан бас Юнги нэг юм асуумаар байна. Эүн чамд хэлдэгшдээ, Тэхён гээд залуугаас болоод ийм байдалд хүрсэн гээд. Тэгээд тэр үед Тэхёныг яаамаар санагдсан?
Юнги: Гоё асуулт байна. Би өгзгийг нь өшиглөөд унагаачихмаар санагдсан.
Тэхён Юнги хоёроос бусад нь бүгд: *Инээх*
Тэхён: Гэхдээ одоо бол би сайн хүргэн дүү шүү.
Юнги: Тийм ээ, гэхдээ дахиад гомдоох юм бол өөрөөр ярина гэж мэдээрэй.
Би: За бас Хёнжү. Чи Жонгүгтэй үеэрхсэн гэдгийг нь мэднэ тийм үү?
Хёнжү: Мэднэ ээ, Жонгүг надад хэлсэн.
Би: Тэгээд хэлэхэд нь ямар санагдав?
Хёнжү: Ямартайч тэр үеэрхлээсээ их юм сурсан гэдгийг л мэдэж байна. Би нээх их өшөө санаж манахгүй ээ. Энэ ухаан муутай золигийг ухаантай болгож өгсөнд нь баярлаж байгаа. Хэрвээ Эүн эгчтэй үеэрхээгүй байсан бол өдийд намайг бусад охидууд шигээ л бодох байсан байх гэж бодож байна.
Би: Чи ийм ухаантай эхнэртэй харж байна уу? Золиг минь.
Жонгүг: Мэдэлгүй л яахав дээ.
Би: Заа тэгэхээр ярилцлаганд маань оролцсон та нарт баярлалаа.
Надаас бусад нь: Баярлалаа *Алга ташцгаах*
Би: Эцэс сүүлд нь Жимин гуай, нээх хөөрхөн зан гаргаад хөөрхөн найраад бай.
Тэхён: Би нэг юм хэлчих үү?
Би: Тэг тэг.
Тэхён: Бид хоёрын хайрын түүхтэй хамт байсан та бүхэнд баярлалаа. Уншигч маань байгаад. Бас зарим нь чатаар сэтгэгдэл өгснийг нь харсан. Үнэхээр их баярлалаа. Биднийг дэмждэгт. Дараа дараачийн бичвэрүүд дээр бас хамт байж өгөөрэй.
-
-Энэ хүртэл уншсанд баярлалаа. Tianaalae байлаа.😽
Ig хаяг дагахыг хүсвэл: Tianaalaeig
Facebook req явуулахыг хүсвэл: Zolzya
Заа тэгээд хөөрхөнүүдээ маааш их хайртай шүү!😻😽