Daha Kötüsü Olabilir Mi?
İlk duyduğumda hastalığını ve tedavisinin olmadığını söylediğinde kalbim burkuldu. Gözlerim donuk ve sessizce hiçbir şey hissettirmeden dinliyordum anlattıklarını. Gözlerime hislerimi örten perdeler inmiş, kalbimde şifan için dualar dillendiriyordum. Yüzümde soğukkanlılıkla hiçbir şey duymamış gibi oturan asker duruşu, kalbimde çocuğu için yardım dilenen bir anne çığlığı gizliydi.
Dilimde bir çaresi yok mu soruları ve kulaklarımda işitiğim ise sürekli olan bir hastalık ve ilaçlar, diğer yandan zamansız gelen ağrılar. Hepsinden acı olan beni soğuk ateşte yakan o sözler ki " Bu halime şükür olsun daha kötüsü de olabilirdi " sözleriydi. Bir arkadaştan duyulan güzel bir söz olarak kaldı kalbimde.
[Duygu, düşünce ve yorumlarınızı paylaşmanız bizleri mutlu edecektir.]