Naalimpungatan si Dae sa pagkakatulog nang may narinig siyang malakas na alarm sa sala ng bahay niya
"Bloody hell?!" anito at bumalikwas sa pagkakahiga, that's the emergency
Tinignan niya ang orasan and it's still 2AM madilim pa sa labas
Naiinis na kinuha niya ang baseball bat sa may walk-in closet niya, Just in case. Kinuha niya yun sa tatay niya simula nang unang punta nila dito galing sa Korea, he doesn't trust people that time.
Bumaba siya mula sa 3rd floor, kaagad na ini-ready niya ang baseball bat nang may narinig siya sa sala, nasa hagdanan na siya ng 2nd floor, nang nasa hagdan na siya nakita niya na may taong nakatayo dun, nakatalikod ito kaya di niya makita ang mukha lalo't madilim and not to mention na singkit siya, akmang hahampasin niya ito nang biglang lumingon ang tao at mabilis na nakailag then he swing the bat again but this time nasalo na yun ng tao
"Wait, wait, chill down! It's me." anito at binaba nito ang mask na suot at binuksan ang ilaw
"Mr. Lee?" Sambit niya at huminga ng malalim. Buti na lang at naka-depensa ito, malalagutan siya ng hininga pag nalaman ng papa niya na may sinaktan siyang ka-trabaho, "What are you doing here? Do you know what time it is?" Nakakunot noo siya
Tumingin si Mr. Lee sa orasan niya "2:47 AM."
"That's not what I meant" naiinis na sabi niya habang sapo sapo ang mukha
"Chill, may pinuntahan kasi ako kanina 'di ba? Then your father called me, sinabihan niya ako na sabihin ko daw sayo na 7AM tomorrow, maybe you know what I mean." sabi nito habang nakataas ang isang kilay "don't be late, don't bring anything, anything! Kahit yang headset mo, except sa cellphone of course." pagpapaalala nito.
"Ano naman kinalaman ng headset ko?" Bored na tanong niya
"Well, may kasama kasi tayong susundo sa magulang mo, and your parent, still, don't want them to see your face, so..." May kinuha ito sa case bag niya na maliit na box at hinagis yun sa sofa "Wear that tomorrow." anito
Kinuha naman niya iyon at binuksan, sa loob nun ay may lamang plain black mouth mask, malaki ito, talagang kalahating mukha ang makikita sa kaniya kapag sinuot ito, napangisi siya baka naman kasi magmukha siyang kriminal nito. Nawala ang ngisi niya nang makita ang iba pang laman nito, it's a black shades, talagang di siya makikilala ng mga tao pag sinuot iyon. May nakita siyang maliit na letter na kulay black ang papel and the ink is color white
Bakit lahat na lang color black?.aniya sa isip
The letter says
Hi Darling, please kindly wear this things tomorrow, at magsuot ka ng turtle neck ah, I love you!
-Mom
Pagkatapos niyang mabasa iyon mabilis na kinuha niya ang remote ng TV at binuksan iyon, he's contacting his mom. Humarap siya kay Mr. Lee na nakaupo na pala sa sofa, habang hinihintay na sagutin ng mama niya ang tawag
"Really? Gagawin niyo ata akong kriminal." bored nitong sabi "Anyway, bakit hindi ka na lang tumawag?" tanong niya habang nakakunot ang noo
"I'm driving when your father is calling, then naisip ko na dumeretso na lang dito." anito "I'm going to stay here for tonight, ngayon lang." tinignan nito ang orasan "nearly 3AM." hinubad nito ang tuxedong suot at humiga sa mahabang sofa tapos tinakpan ang mukha gamit ang tuxedo "Please don't be mad, just for now." anito. Akmang magsasalita siya nang may dinugtong pa si Mr. Lee "And please don't talk to me, I'm sleepy."
Nakatulala na lang si Dae kay Mr. Lee na mahimbing na natutulog. He looks tired though. Aniya sa isip
Nawala siya sa malalim na pagiisip nang sinagot na ng mama niya ang tawag
"Why so slow to pick up?" Tanong niya agad sa mama niya
"Darling we're sleeping na" sagot nito
Sleeping ba talaga?. Napangisi siya naisip niya
"Oh no, I know that look, mali ka ng iniisip." sambit ng mama niya habang nakangiting dinuduro pa siya
"Whatever mom." aniya na nanunudyo "tsaka nga pala, why are you guys wrapping me tomorrow, I will look like a criminal mom." aniya at hinilamos ang palad sa mukha
"Kailangan lang anak, iyong sasalubong kasi sa amin isa sa mga pinakamataas na kompanya, worldwide din, kaya iyon, ayaw pa namin ipakita ang mukha mo kasi baka may kumalat na stolen pictures mo at makakatrabaho mo rin sila, so gusto namin di pa nila alam kung anong itsura mo bago magtrabaho." may pinakita siya na folder "this is your files, na-receive na namin galing kay Mr. Lee, so proud of you son." anito na nakangiti
That made his heart melt, gusto niya talaga na mapakinabangan siya ng magulang niya
"Tumaas ratings natin simula nung kumalat sa Korea ang tungkol sayo at dahil sa pagtaas ng ratings humingi ng tulong iyong kompanya na iyon and they want to collaborate, so next month you'll be having a photoshoot with the successor of that company and..." napakagat ito sa labi mukhang nagaalangan ito sa sasabihin niya "I'm sorry Darling, pero parang simula next month kakalat na sa buong mundo ang mukha mo." anito at napayuko
Parang may humaplos sa puso niya dahil sa lungkot at takot pero mas lalo siyang nalungkot dahil sa istura ng mama niya, hindi ganun ang mama niya, lagi kasi itong masigla at palangiti, di pa niya nakikita na nagkakaganito ang mama niya lalo na't dahil pa sa kaniya
"It's okay mom, don't worry about it." aniya habang nakapungay ang mata, seeing his mom like that he will do anything to make her happy
Bigla namang sumaya ang mukha ng mama niya, that made him smile too
"Really? Hindi mo tatanggihan?" Anito na parang hindi na naniniwala
"Yes mom, besides this is my way to exchange all the things you and Dad have done to me. Medyo nakakakaba nga lang, pero para sa inyo, I'll try my best." aniya habang nakangiti
"Thank you son, very much, I wish I can hug you tight right now." anito na may malapad na ngiti
"Your welcome." aniya habang nakangiti pa din "Well then see you later mom." aniya
"See you later." sagot naman nito habang nakangiti
Then he end the video call using the remote. Pagtapos nun kaagad siyang umakyat sa 2nd floor patungo sa guest room niya, kinuha niya ang kumot ng higaan doon at bumalik sa sala
Kinumutan niya si Mr. Lee na mahimbing na natutulog. He really looks so tired. Aniya sa isip. Ayaw niya itong buhatin kasi alam niyang mahihirapan siya, eh sa laki ba naman ng katawan ng lalaking ito
Iniwan niya si Mr. Lee sa sala at umakyat na sa kaniyang kuwarto. Hindi na siya makatulog, gising na gising na ang diwa niya dahil sa mga dapat niyang gawin bukas. Inihanda niya na lang ang mga susuotin niya bukas pumasok siya sa walk-in closet niya at kinuha niya ang black turtle neck na long sleeves niya
"Seriously? Ang init-init na nga dito sa Pilipinas e." naiirita niyang sabi
Kinuha niya ang tuxedo niya na kulay asul, pagtapos ay napagisipan niyang jeans na itim na lang ang ipapares niya rito
"Ganun ba talaga ka-sikat ang kompanya na yun para magsuot ako ng ganito?" Aniya sa sarili
Pagtapos niyang maghanda binuksan niya ang sliding window sa kuwarto niya at pumasok doon. Umupo siya sa harapan ng table na nandodoon, ipinikit niya ang kaniyang mata para mag-relax
This will be a long day. Aniya sa isip
Naalimpungatan nanaman si Dae, 'di niya namalayan na nakatulog na pala siya. Pumasok siya sa sliding window at isinara iyon
"5:27AM." aniya habang tinitignan ang orasan
Pumasok na siya sa banyo at naligo, pagkatapos niya maligo tinignan niya nanaman ang orasan
5:39 AM. Aniya sa isip. Di niya alam kung bakit tinitignan niya ang orasan, ayaw niya lang siguro mahuli sa usapang oras dahil may iba pala silang kasama mamaya. Jeans lang muna ang sinuot niya at naka hubad-barong lumabas na ng kuwarto
Bumaba na siya habang hawak ang tuwalya at tinutuyo ang buhok niya, papunta siya sa sala para magluto ng agahan, dahil siya lang ang nakatira sa bahay niya pinagaralan niya talaga ang pagluluto. Nakita niyang natutulog pa din si Mr. Lee sa sala kaya hinayaan niya muna, mukhang pagod na pagod talaga ito. Pancake lang ang lulutuin niya dahil ayaw niyang mahuli sa oras. Pagkatapos niyang magluto tinignan niya nanaman ang orasan
5:57 AM. Inihanda niya na ang agahan, dinamihan niya iyon para kay Mr. Lee. Pumunta siya sa sala para gisingin si Mr. Lee, akmang hahawakan niya na ito para tapikin ang balikat nguni't nakokosensiya siya, nakatayo lang siya doon habang tinitignan si Mr. Lee na mahimbing na natutulog, ayaw na ayaw niya talaga yung gigisingin niya ang isang taong mahimbing na natutulog lalo na't mukhang pagod na pagod pa ito, naawa kasi siya sa mga taong ganun dahil lagi niya na lang nakikita ang magulang niya na ganoon palagi pag natutulog, ayaw niyang maging isturbo
Nawala siya sa malalim na pagiisip nang bigla biglang bumukas ang mata ni Mr. Lee, dahil dito napatalon siya sa gulat
"What the bloody hell Mr. Lee?! That's scary!" malalaking mata na sabi niya
"Ngayon lang ako nakakita ng singkit na lumalaki ang mata." panunudyo ni Mr. Lee habang nakangiti at tumayo na
"Whatever, ngayon lang ako nakakita ng taong mahimbing na natutulog tapos bigla-biglang bubukas na lang ang mata." aniya at umirap sa hangin "The breakfast is already prepared, maligo ka na lang pagtapos kumain." habol niya
Naglakad lang si Mr. Lee patungong kusina, "You know how to cook huh." anito
"It's just a pancake, but thanks." aniya at umupo na
"Thank you for the food!" Nakangiting sabi nito "By the way, that's not bad for a student." sabi nito habang umuupo sa upuan "You really have a nice body huh, you have 6 breads, can I have some?" Nakangiting sabi nito habang nakatingin sa hubad-baro niyang katawan
"What the hell Mr. Lee! Don't tell me you're a gay?" Nakangiwing sabi niya
Tinawanan lang siya ni Mr. Lee at nagsimula na itong kumain
"Seriously? Mr. Lee? Really?" Nakakunot noong sabi niya habang isusubo na ang pagkain
Tumawa lang ulit ito, "That's a perfect rhyme for my name." anito
Tinignan niya lang ito ng masama na kinatawa ni Mr. Lee kapagkuwan ay tumigil ito.
"You need to be formal later, at huwag kang kakausap sa sino mang taga ibang kompanya, that's you father's last word to me last night."
"Really? Paano kung tanungin nila ako?" Di makapaniwalang tanong niya
"Then sagutin mo, using your phone or magsulat ka, may paraan naman e." sabi ni Mr. Lee sabay subo
"Gagawin niyo 'kong kriminal sa ipapasuot niyo sa'kin tas ngayon gagawin niyo kong pipi." bored nitong sabi
"Yeah that's right gagawin mo yun hangga't 'di pa tayo nagtatrabaho kasama sila." anito at sinubo na ang huling kutsara ng kinakain niya, "And also, use your car, mo alam mo na daw ibig sabihin nun sabi ng papa mo." habol niya
"Yeah." anito habang subo subo ang kutsara
"Where's the bathroom?." Aniya
Kaagad naman na tinuro niya, katabi lang naman ito ng kusina. Tumayo na si Mr. Lee at nagtungo na sa cr
"By the way, I'm not a gay." anito na huminto pala sa paglalakad
Kaagad namang nilingon ni Dae si Mr. Lee. "Oh bloody hell?!" Sigaw niya nang makitang naka boxer na lang si Mr. Lee, sabay kuha ng tuwalyang nakasabit lang sa balikat niya at binato kay Mr. Lee "That's scandalous!" Aniya at binalik na ang pokus sa pagkain
Nakaramdam si Dae ng pagkainggit, That old man really has a well-toned body. Aniya sa isip na naiinggit, 8 breads. Dugtong niya sabay subo ng malaki sa pagkain.
Kaagad na dumeretso si Dae sa kuwarto niya nang matapos siyang kumain.
Tinititigan niya ang susuotin niya "Ang init-init na nga e." nagpabuntong hininga siya kapagkuwan sinuot na ang damit "At least the person looks hot too." aniya habang tinitingnan ang sarili sa salamin
"Wow carrying your own chair?" Sabi ng nasa likod niya
Nakita niya sa salamin kung sino ito, it's Mr. Lee, tinutuyo nito ang buhok, nakabihis na rin ito ng ibang damit, as usual naka tuxedo ito
"Yeah whatever, paano mo nalaman na ito ang kuwarto ko?." aniya "Saan nanggaling yang damit na suot mo?" Dagdag pa niya
"Well this is the only Big room in the 3rd floor." anito na may diin "And I always bring extra clothes in the car, just in case." dagdag nito
Napailing iling na lang siya nang maalala na maarte pala ito sa suot, last time na nagusot niya ang damit ni Mr. Lee nagwalk out ito, not to mention na gusot lang yun ah
"You smell good." komento niya sa amoy ni Mr. Lee
"You too, we have a nice smell." pagkomento rin neto
"Your 2nd floor is so big too, so simple and cozy, in short your house is beautiful for a student like you." anito na pinapapalibot pa ang tingin sa kuwarto niya
"Well, that room gives me comfort." aniya habang naka ngiti.
Puro mga instrumento lang naman kasi laman ng 2nd floor niya at isang guest room. He has a perfect set of instruments in his house at ginagamit niya lang yun pang libangan.
"Talented little man." panunudyo sa kaniya ni Mr. Lee
"Silly old man." he saw Mr. Lee stilled na kinatawa niya, tumawa na rin si Mr. Lee
Nagtawanan lang sila kapagkuwan kinuha niya na yung box na binigay ni Mr. Lee na nakalagay sa bed side
"Let's go?" Aniya at kinuha ang susi ng Bugatti Veyron niyang kotse
Tumango lang si Mr. Lee at nauna ng lumabas, nang makalabas na sila kaagad naman dumeretso si Dae sa garahe ng bahay niya nakasunod lang sa kaniya sa Mr. Lee and when the garage open he saw how shock Mr. Lee
"Dude!?" Malaking matang hinarap siya ni Mr. Lee at hinawakan ang magkabilang balikat niya "Mansory Vivere Bugatti Veyron is cost a freaking 3.4 million dollars!" Anito habang niyugyogyog siya
"I know, I know, I was shock too when the first time I saw that, hindi ko inakalang ipapabili sa'kin yan ni Dad." pilit na ngiti niyang sabi
"Oh freaking way, I want to ride that next time." anito habang tinuturo ang kotse niya "There's no time for now so I will just calm mysef down." pagkatapos nitong sabihin iyon tatalikod na sana ito nang makita ang isa pa niyang kotse, nakangangang binalingan siya ni Mr. Lee nguni't kibit-balikat lang ang tugon niya "Lemme get out of here." anito habang pailing-iling na naglakad palabas ng gate
Napailing na rin siya sa pagasta ni Mr. Lee, Akala mo naman hindi mahal yung kotse niya. Aniya sa isip
Sumakay na si Dae sa kotse niya at pinaharurot na yun, di niya naman kailangan buksan ang gate dahil kusang bumubukas ito ang kaso nga lang sa mga kotse niya lang gumagana, may kung anong scanner kasi ito kaya siguro nasa labas naka park ang kotse ni Mr. Lee kasi di siya makapasok, another work from their company
Nakita niya na nakasandal si Mr. Lee sa kotse niya na Lamborghini Miura ang tatak kulay itim ito
"Nagulat ka pa talaga sa kotse ko e ang mahal din pala ng kotse mo." aniya sa labas ng bintana
Sumakay lang si Mr. Lee sa kotse nito at binuksan ang bintana non nakita niyang itinaas ni Mr. Lee ang kamay nito at ipinakita sa kaniya ang gitnang daliri "Airport, now." anito habang nakataas pa din ang kamay at sumasara na ang bintana
"The heck?" Namamanghang tanong niya, ngayon lang kasi niya nakita si Mr. Lee na minura siya, napailing siya at kinuha ang box na dala at sinuot ang laman nito kapagkuwan ay pinaharurot na ang kotse patungong airport
Kaagad na nag-park niya ang kotse nang makarating siya sa airport nakita niya naman kaagad si Mr. Lee na kalalabas lang din ng kotse hindi kalayuan
Tumakbo ito papunta sa kaniya, "Let's wait inside." anito
Tumango na lang siya at sinundan si Mr. Lee. Nang makapasok nakita niyang may tinanguan si Mr. Lee
"Good morning sir, we're here." anito habang iminuwestro ang kamay sa kaniya
Yumuko na rin siya bilang pag respeto, sabi kasi huwag daw siyang magsasalita
"Oh Lee, you're here!" sambit naman ng isang matanda na papalakad palapit sa kanila
Is that the man I saw in the restaurant?. Aniya sa isip
"Good morning sir, it's nice to see you again." ani Mr. Lee
Yup it's him.
"Anyway sir, may I introduce you to the successor of the Partriumph Company." ani Mr. Lee at hinila siya palapit sa matandang lalaki, "His name is Park Dae Byeol, you already know why he's like that and your the only one allowed to know who he is, for now." dagdag nito, tumango naman siya, "Oh, I almost forgot don't call him Mr. Park he don't like that, just call him Dae."
Ngumiti naman ang matandang lalake, "Yeah I already know that, nice to meet you Dae, I'm Raimond Earnhart." anito at nakipagkamay sa kaniya.
Earnhart? I heard that name, it's one of the top 3 most powerful company worldwide!. Aniya sa isip
"Anyways, here's my daughter... Where'd she go?" Ani Mr. Earnhart "Where's my daughter?!" Tanong nito sa body guard habang niyugyogyog ang balikat
"Dad!" Anang pamilyar na boses ng babae na nanggagaling sa likod niya, "May nakita akong café dun lang sa malapit kaya bumili ako, sorry." anito
Mabilis na nilingon niya ang pinanggagalingan ng boses, then he stilled from what he saw, it's the girl from the café
She's The daughter?.
"Oh there you are!" sabi ni Mr. Earnhart "next time can you please tell Dad where you going?" Dagdag nito nang makalapit na ang babae kay Mr. Earnhart
"Yes Dad." sagot ng babae habang sumismsim sa straw ng iniinom niya
Is it really her? Or this shades is really bothering?.
"Anyway, my apologies, as I was saying..." sambit ni Mr. Earnhart habang hinihila paharap sa kaniya ang babae, "This is my daughter, the successor of Earnhart Company." dagdag pa nito
Bakit kailangan hilain kami pag ipapakilala?. Nagtatakang tanong niya sa isip
Tinitigan siya ng babae sabay bigay ng kamay niya "Rose." anito "and you are?"
Nakatanga lang si Dae sa mukha ng babae, ito nga talaga ang babae na nakita niya sa café he's sure of it, hindi niya makakalimutan ang boses nitong 'mataray' and now he knows her name
Akmang magsasalita siya nang tapikin siya ni Mr. Lee sa balikat, "Not yet, next month you'll know what his name, sorry, he will remain as a stranger to you, for now" anito habang nakatingin kay Rose
Tumango tango naman si Rose, tatanggapin niya na sana ang pakikipag kamay nito nang kiniyom iyon ni Rose
"Sorry, I don't do hand shakes with someone I do not know the name" anito sa bored na mukha
Wow, still with that rude attitude
"Ruby! That's not the proper way to greet people, specially when it's your co-worker" galit na sabi ni Mr. Earnhart
"Don't call me by that name, only mom can call me that." anito at nagpabuntong hininga "Nice to meet you Mr... No name." bored na sabi niya
Nakatanga lang si Dae sa kaniya, he's appreciating the presence of her, sinusuri niya ang mukha nito na parang wala ng bukas.
Hinila na siya ni Mr. Lee papalayo ng kaunti sa nga ito na nagpawala sa kaniyang malalim na iniisip
"Love at first sight?" Anito
"No." Agad na sagot niya
"Then, ba't ganoon yung reaction mo?" Anito na may nanunudyong ngiti
"I don't know." nagkibit-balikat siya "It's just, I can't believe that she is a successor at nasa top 3 pa ang kompanya nila." dagdag pa niya
"You know her?" Tanong ulit nito
"No, just someone that I got bumped into." sagot niya
"Oh okay." ani Mr. Lee na may nanunudyong ngiti pa din
"Your smile is too creepy." bored na sabi niya
Tinawanan lang siya ni Mr. Lee kapagkuwan napatigil nang may tumawag sa kaniya
"Darling!" Sigaw nito habang papalapit
"Mom?" Mahina niyang sabi nang makita rin na lumalapit sa kanila ang mga Earnhart
"Darling." ani mama niya at niyakap siya
"I miss you Darling." nakangiting sabi ng mama niya at bumitaw na sa pagkakayakap
Humarap siya sa mga Earnhart
"Sorry for keeping you wait Mr. Earnhart." anito habang nakangiting nakikipag kamay kay Mr. Earnhart
Muli niyang nakita ang mukha ni Rose ng malapitan and he saw her eyes but this time hindi na ito bored, there's that kind of feeling in her eyes habang nakatingin sa mama niya na nakikipag kamay kay Mr. Earnhart, is she sad?
"No worries, where's mah man?" Sabi ni Mr. Earnhart na nakangiti
"I'm here." nagulat siya nang may bigla na lang magsalita sa likod niya
Kaagad naman niya yun binalingan ng tingin at nakita niya ang papa niya
"Shh son..." mahinang sabi ng papa niya nang magsasalita sana siya "give grumpy man a hug." anito habang nakahanda na ang kamay para yakapin siya, napailing na lang siya at tinugon naman iyon
He already miss his parents kahit na ilang araw pa lang sila hindi nagkikita
Bumitaw naman sa pagkakayakap ang papa niya at humarap kay Mr. Earnhart
"How are you my friend?" Anito habang nakangiting nakipagbeso-beso pa sa papa ni Rose
"I'm fine thank you." tugon ni Mr. Earnhart habang may malapad na ngiti
"What about we hang out for today since ang tagal na nating hindi nagkita at nakakamiss ang mga ginagawa natin noong bata pa tayo." pag-aya ng papa niya "Don't tell me you have appointments for today?" Dagdag pa nito
Kakaiba talaga ang papa niya may pa hang out, hang out pang nalalaman
"No, I already cancel all my appointments for today, alam ko na magyaya ka since isip bata ka." natatawang sambit ni Mr. Earnhart na tinawanan lang din ng mama't papa niya
"Come on, you suggest." ani papa niya
"Hmm..." umakto ng nagiisip si Mr. Earnhart "I miss going to arcade, eating in random restaurants, and arcade again while your wife and my wife wants to do shopping so arcade is no more." nagtawanan lang sina Mr. Earnhart at magulang niya sa huling sinabi nito, "So how about we bring back old days, I'm craving for random foods this days and I still want to beat your score in every arcade that we used to go to." nae-excite na sabi ni Mr. Earnhart
Akala ko naman matino na si Mr. Earnhart, wala rin palang pinagbago kila Dad. Aniya sa isip at lihim na umiling
"Rose, you go with Jin's son." he stilled when Mr. Earnhart said that. Jin is the name of his father
"What?!" Pasigaw na tanong ni Rose
"Sa kotse ng anak ni Jin" sabay turo sa kaniya, "Ikaw sasakay." pagka-klaro ng papa ni Rose
Wait? My car.
"Yes, my son wouldn't mind that, right?" Singit sa usapan ng papa habang tinatapik ang balikat niya
Tumango-tango na lang siya, he still can't believe it, sasakay si Rose sa kotse niya?
"But we have our own car!" Di makapaniwalang sambit ni Rose
"Yes, I know that pero kay Jin ako sasabay." anito sabay akbay sa papa niya "I miss this dude."
"E paano ang kotse natin? 'tsaka does he have a driver license?" Tanong ni Rose
"The guards will take care of our car." anito habang tinatapik ang balikat ni Rose
"And yes, may driver license ang anak ko." Singit nanaman ng papa niya
"Then sasabay na lang ako sa mga guards, how can you trust this guy?" Galit na sabi ni Rose habang tinuro siya na ikanigas naman niya sa pagkakatayo
She's scary. Aniya sa isip
"I trust him more than our guards, mamaya kung saan ka pa nila dalhin kasi wala ang amo nila." sabi ni Mr. Earnhart habang masamang nakatingin sa mga guard "At least Dae is my friend's son may sisisihin ako pag may nangyaring masama sa'yo." dagdag nito na sa papa niya naman nakatingin
"Yeah, don't worry my son is trust worthy." Singit ulit ng papa niya na nakangiti
He stilled again when Rose stared at her, ang taray ng tingin nito, she's really scary.
"How can I trust this guy, e mukhang may balak siyang masama." ani Rose
Nawala ang takot niya at napalitan ng irita, really? I'm not that kind of guy.
Narinig niyang tinawanan iyon ng papa niya kaya tinignan niya ito ng masama, Itong lalaking 'to singit ng singit. Naiiritang sabi niya sa isip. Mukhang napansin ng papa niya na matiim niya itong tinititigan kaya kinagat ng papa niya ang pang ibabang labi para pigilan ang pagtawa
At least he know that I'm being irritated kahit na nakasalamin ako. Aniya sa isip
"You will go with him and that's final." ani papa ni Rose at nauna na umalis kasama ang mama niya
"I will send you the location." ani papa niya bago umalis
Sumunod naman sa kanila si Mr. Lee dahil ipinagbilin ng magulang niya na bantayan ang mga guards, baka itakas daw ang kotse ni Mr. Earnhart
Naiwan silang dalawa na nakatanga.
"So, can you at least talk?" Ani Rose nang makalayo na ang magulang
How can he talk to her e pinagbabawalan siyang magsalita.
"Kanina ka pa di nagsasalita e." dagdag ni Rose
Dae can't do anything isa lang naiisip niyang paraan, so kinuha niya ang cellphone niya at binuksan ang memo at nagtype
Pagtapos niyang mag-type pinakita niya iyon kay Rose
"I can't." basa ni Rose, "Really? do you have a speech disorder?" Tanong nito sa kaniya
Nagtype ulit siya, 'No, I don't.'
"Then why?" Tanong ulit nito sa kaniya
Di niya alam ang sasabihin ayaw naman niyang sabihin kung bakit dahil di niya alam kung pwede bang ipagsabi ang dahilan
He type again, 'napaos ako, masakit sa lalamunan pag magsasalita.'
pagsisinungaling niya
Napatango tango na lang si Rose, "Then ba't ganiyan suot mo? hindi ka ba naiinitan?" Tanong nito habang naka taas ang kilay
He don't know what to say.
He type again, 'May sakit ako e.' pagsisinungaling niya
"Oh no, don't tell mo may coronavirus ka?" Ani Rose habang lumalayo ng konti sa kaniya
Kaagad naman siyang nagtype dahil sa tanong nito 'No! I'm not infected!'
Tumango-tango si Rose habang may pandidiring tingin sa kaniya "Siguraduhin mo lang talaga ha, ikaw sisihin ko pag nahawaan ako." pagtataray nito "Well? What are you waiting for? Where's your car?" Bored nitong sabi
He stilled again, sasakay talaga sa sasakyan niya si Rose
Tumango na lang siya at iginiya si Rose palabas ng airport and when he stepped out, nervousness eats him
How can I drive with a girl, this is my first time, what if there's an accident, what if their company will change their mind because of me then mom and dad will be mad at me. Naguguluhang sabi niya sa isip
"Hey! What are you waiting for? Lets go!" Ani Rose na nagpawala sa malalim niyang iniisip
Nagpabuntong hininga siya, this is seriously gonna be a long day.
A/N: I'm really into black and blue, sorry Dae🤷