Chapter 28
Francine's POV
2 weeks passed. walang communication ang barkada. Busy na naman sila eh. At ako ito at kausap si mama sa phone.
"Ma? Ano po?" Sabi ko.
"Pinabook na kita iha. After 2 weeks, bumalik ka na dito." -Mama
"Bat parang ang aga naman po ata?" Sabi ko.
"Kasi hinahabol natin yung class mo. Aba naman Francine, nagaaral ka pa. Di ka nagbabakasyon na lang dyan." Sabi ni Mama.
"Pano kung dito na lang kaya ako magaral?" Sabi ko
"At ano? Iiwan mo ko dito magisa?" Sabi ni mama
Gusto ko pa naman dito. Nakakaiyak naman.
"Opo mama. 2 weeks time." Sabi ko
"Good. Ingat kayo ng lola mo dyan ah." Sabi niya.
Binaba na namin yung phone.
Napaupo ako sa kama ko. 2 weeks na lang pala. Grabe para kong nagcocount down.
"2 weeks ka na lang pala sakin Love?" Sabi ni Mommy.
Napayakap ako.
"Ayoko pa sana mommy pero tama si Mama, wala naman siyang kasama." Sabi ko
"Looks like your really enjoying your stay here." -Mommy Belle
"After 2 years Mommy, everything falls into place. Everything is according to what I want." Sabi ko
"Ikaw na rin naman nagsabi na pwede ka pa namang bumisita dito diba? At pwede akong bumisita sa inyo?"-Mommy
"Mommy!" Sabi ko ng nakayap sa kanya.
"Ehem. Hello po." May tao sa may pinto.
"Ate Kai, anong ginagawa mo dito?" Sabiko
"Pasensya na po sa abala. Sabi kasi akyat na lang daw ako eh. Hehe." Sabi ni Ate Kai
"Sige Ill leave you two first." Sabi ni Mommy.
Bumeso muna si Ate Kai bago umalis si Mommy.
"2 weeks na lang pala aalis ka na. Wala ka na nanaman bang planong sabihin samin?" Sabi ni Ate Kai
"Meron naman. Naunahan mo lang ako Ate. Napadalaw ka po pala?" Sabi ko
"Party sa bahay ni Uno. Diba birthday niya ngayon? And lets make the most of your time bago ka bumalik ng France." -Ate Kai
Biglang pumasok sa utak ko si Brix.
Nakaramdam ako ng lungkot.
"Yan bang kalungkutan na yan ay dahil sa isang tao?"-Ate Kai
Tumingin lang ako sa kanya.
"Wag na ideny. Si Brix yan no." -Ate Kai
"Nako kayong dalawa. Di ko alam. Ang tatanga niyo. Bat kasi di na lang magaminan. "-Ate Kai
"Buti kung may aaminin." Sabi ko.
Bigla kong naalala yung bracelet na napulot ko. Si Hero at si Brix?
Kinuha ko sa bag ko.
"Oh bracelet ni Brix yan diba? Yan yung couple bracelet niyo?"-Ate Kai
"Friendship bracelet no." Pagclear ko.
"Eh bat nasayo yan?" Sabi ni Ate Kai
"Kausap ko si Hero 2 weeks ago. And nung iniwan niya ko napulot ko to. Wala namang tao dun maliban samin." Sabi ko
"Hindi kaya si Hero at si Brix ay iisa?"-Ate Kai
"Yun din iniisip ko eh. Pero bakit di ko man lang napansin? Ayy wait." Sabi ko sabay kuha ng panyo na binigay sakin ni Hero. Then yung panyong bigay sakin ni Brix. Parehong may initials na BXM.
"I knew it! BXM. Brile Xion Miranda. Si Brix si mystery guy mo!"-Ate Kai
Bakit di ko man lang napansin. Si Hero ko ay si Brix.
Napaupo ako sa kama.
"Oh bat ka malungkot?"-Ate Kai
"Kasi di ko alam kung ano irereact ko?"
"I think you should be happy. Si Brix si Hero mo. Meaning he really wants to get to know you better. Diba?"-Ate Kai
Kung sabagay.
"SO IBIG SABIHIN MEANT TO BE NGA KAMI?" Bigla kong masayang sabi.
"OA neto. Pwede. Malay mo naman. Hahaha! Ang swerte. Crush mo na yon oh." -Ate Kai
"I swear talaga. Ako talaga magiging first gf niya. Hahaha!"
Nangarap na naman ako. Taas talaga ng goal ko sa buhay. Hahaha!
"Support kita girl!" -Ate Kai
"Sa tingin mo nga Ate, may possibility na magkagusto siya sakin?"
Lumapit si Ate Kai at sinuklay buhok ko.
"Your Francine Rizalde, boys have all the reason to like you and you have all the reason to be loved by a guy whom you deserve. And if its Brix, then Im here to support you." -Ate Kai
Niyakap ko si Ate Kai.
"And Im so lucky to have you! Lagi kang andyan para sakin Ate Kai." Sabi ko.
"Syempre naman no. Baby sister kaya kita." -Ate Kai
"Tama na nga dramahan. Magayos ka na din sabay na tayo pumunta sa house ni Uno at dun makikita mo si Prince Charming Brix." Pagwink ni Ate Kai.
----
Uno's House
Andito na kami ni Ate Kai. Daming tao dito sa bahay nila. Dami niyang kaibigan. Andito na rin halos lahat ng mga kabarkada ko except one....
"Mukhang may hinihintay ka Pards ah." Bati ni Uno sakin.
"Pinagsasabi mo?" Deny ko
"Sakin ka pa ba maglilihim. Ayan na pala siya oh." Sabi ni Uno.
Napatingin naman ako. Nakita ko si Migs.
"Ayy disappointed." Bulong ni Uno then binati na si Migs.
Binati rin naman ako ni Migs. Pero di ko na siya masyado pinansin kaya umalis na din muna siya.
"Kita ko yung mukha mo nung nakita mo si Migs. Mukhang di siya ang iniintay mo. Hahaha!" Pangaasar ni Uno.
"Che! Ewan ko sayo Uno ah." Sabi ko na lang.
Niyakap ako ni Uno.
"Darating din siya. Late lang siguro. Ininvite ko siya para sayo no." -Uno
Kumalas na siya sa yakap tapos ay umalis na.
Di ko na lang mapigilang ngumiti.
.
.
.
Sumama na ko sa barkada muna. Hanggang ngayon wala parin siya. Bakit kaya? Its 9 pm.
Darating pa kaya siya?
.
.
.
Maya maya may pumasok na lalaki sa loob.
Di ko mapigilang titigan siya.
I can hear my heart beating so fast.
He glance at my direction and smile.
My heart melts!
Binati niya na ang kada.
Lumapit siya sakin.
"Hi." Bati niya.
"Hi." I said breathless. Para kong nawalan ng hangin. Amp.
Tinitigan ko lang siya.
He's so perfect. Ganon siguro kapag inlove no. Lahat perfect.
"Frans, okay ka lang?" -Brix na binabalik ako sa realidad
"Ha? Ano?" Sabi ko na lang.
Lakas makaday dream.
"Sabi ko if kamusta ka naman?" Sabi ni Brix
"Ahh ito. Okay naman--" di ko natuloy sasabihin ko ng tawagin ako ni Migs.
"Ayy wait lang Brix ah." Sabi ko then lumapit ako kay Migs.
Naiwan ko siyang magisa don.
Pagkalapit ko kay Migs hinampas ko siya.
"Aray naman." Sabi niya
"Nakita mong may moment ako panira ka!" Sabi ko.
"Sorry ah. Tumawag kasi si Grey. Kasama niya daw si Sabie." Sabi ni Migs.
Nasa Batangas pa si Sabie. Mukhang nagiging okay na sila ni Grey at Migs. Good!
"Ayy asan na?" Sabi ko
"Binaba na tagal mo eh. Tss." Sabi ni Migs.
"Panira ng moment. Iwan na nga kita." Sabi ko tapos ay umalis na.
Hinanap ko na si Brix.
Asan kaya siya?
Naisipan kong pumunta na lang ng playground baka andun.
Walang tao?
Paalis na sana ko ng may makita akong anino sa may swing.
Pamilyar.
Nilapitan ko.
Siya nga. Napangiti ako. Si Brix.
"Himala ikaw ang nauna dito at hindi ako. May problema ba?" Pangasar ko sa kanya habang umuupo sa swing na katabi.
"Francine..." Yung boses niya. Its clear. Siya nga si Brix.
"Andito ka pala. Wala lang mas masarap yung ambiance dito kesa dun sa party." -Hero
Napangiti ako. Huhulihin ko siya!
"Party? Andun ka din? Meaning Hero, I might know you?" Sabi ko ng jolly.
"Ahh ehhh. Baka hindi." Sabi niya. Stuttering huh?
"Kaano ano mo yung celebrant?"
"Kaibigan ko?"-Hero
"Ahhh. Eh lahat ng kaibigan niya kakilala ko. So meaning kilala kita. Sino ka ba talaga?" Pagpupumilit ko.
"Wala." He said casually
"Wag mong hintaying malaman ko kasi kung hindi, lagot ka." Sabi ko ng nakangiti at natatawa.
Tumayo na ko.
Pero nagulat ako ng hawakan niya ko at hatakin papalapit sa kanya. We were inches close.
I can feel his breathe. Mint. Ang bango.
"Are you threathening me? What would you do if you knew my identity?" Sabi niya still close to me. Natutunaw ako shemay!!
"Ahhh. Ehhh." Now its me who is stuttering. Reverse psych ba ito?
"Hahahahahaha" then he release me.
Feeling ko namumula na ko.
"Tameme ka no." Sabi niya still laughing.
"Tigilan mo ko Brix ah. Nangaasar ka na naman." Then its him who suddenly stop laughing.
He was dumbfounded when I called his name.
"So? Sino ang tameme?" Sabi ko.
"Alam mo?" Bigla niyang sabi.
"Hahahaha! So tama ako. Ikaw nga si Brix?" Sabi ko. Habang umuupo ulit sa swing. Sumunod naman siya sakin at umupo din sa katabing swing.
"Di naman ako magrereact ng ganto kung hindi ako si Brix eh." Sabi niya
"Sorry naman. Hehe." Sabi ko.
"Pano mo nalaman." Sabi niya
"Well, kanina ko lang nafigure out nung nakita ko yung panyong binigay mo bilang hero at bilang Brix, parehong pareho. Kaya ayun." Sabi niya
He smile. A shy smile. Im falling for this guy.
"Palpak talaga. Naobvious tuloy. Hahaha!" Sabi niya.
"Okay lang naman sakin yon eh. At least ngayon..." I hold his face.
"Kilala ko na kung sino ang hero ko. And it really fits you... My hero." Sabi ko.
We stayed like that for a minute.
Sana tumigil na lang yung oras.
Kumalas na ko. Sabay kaming tumigin sa langit.
"Bakit di mo sinabi na ikaw pala talaga yan all along?" Sabi ko
Tumigin ako sa kanya. Nagkibit balikat siya.
Tumingin ako ulit sa langit.
"Bakit of all the people ikaw talaga yung nakakita sakin at my least moments?"
"Kasi ako lang naman ang willing makita ka at your least moment. Ako yung taong willing maging parte ng least moments mo. Siguro ganon?" -Brix
He was just staring at me while saying that.
*dugtug dugtug dugtug*
I smile.
"Im lucky to have you as my hero Brix. Lucky na ikaw yung andyan para sakin." Sabi ko sabay yakap sakanya.
"Thank you hero ko." Bulong ko.
He hugged me tight.
I felt his warmth.
"Ang drama mo. Tara na nga. Baka hinahanap na tayo don." Sabi niya.
Tumayo na siya. Sumunod naman ako.
Nagulat ako ng hawakan niya yung kamay ko.
"Tara na. Diba kapag magkasama tayo girlfriend kita?" Sabi niya
Di na ko nakapagrespond.
Im just happy.
"Ayy wait. Oh." Sabi ko sabay abot sa kanya yung bracelet niya.
"Nahulog ni Hero nung iniwan niya ko last time sa playground. Pero okay lang. Ikaw naman ang nahanap ko. Hahaha!" Sabi ko.
Naglakad na kami.
Ngayon alam ko na ang true identity ni hero. Alam ko na na meant to be kami!
Sooner or later, yang girlfriend trip namin magiging totoohanan na!
Sa ngayon, ganto muna. Tanggapin na kahit pano gf niya ko kahit hindi namn talaga totoo.
Im special to him. Okay na yon!
Pagbalik namin ni Brix.
Lahat ng iniisip ko parang nawala.
Gusto kong bumalik na lang sa playground.
At least kaming dalawa lang don.
"Brile." Someone called him.
Parang slow mo ang lahat.
Unti unti kumalas ang kamay niya sa kamay ko.
Pakiramdam ko, bigla akong ginising sa realidad at tapos na ang fairytale ko.
Pero paanong?