January 7, 20XX
11:30 am
Monday
Weather: Cloudy
"Lydia?! NASAAN SI LYDIA?!"
Lydia?! Sino to at bakit niya ako kilala at hinahanap pa talaga ako!
Sa may see through na salamin sa pintuan, may nakita akong dumaan.
Teka. Si Kevin ba yun?!
Bumalik ito at tiningnan ang loob ng kwarto.
Nagkatagpo ang paningin naming dalawa. Ng makita niya ako ay napabuntong-hininga siya.
Binuksan niya ang pinto. Napansin niya kaagad si Vincent na nasa tabi ko. Tumingin ulit siya sa akin atsaka pumunta sa may gawing kanan ko (nasa kaliwa si Vincent).
"Lydia!" hinalikan niya ako sa cheeks.
Gulat na mukha ang binigay ko bilang tugon sa kanya.
HA! May pakisskiss ka pang nalalaman ah!
Pagkatapos ng pinakita mo kanina... ganito gagawin mo sakin? :(((
Bakit ba ako sinundan nito?! Idadagdag talaga niya ako sa koleksyon niya ah!
;<<<
Mabigat pa rin talaga ang loob ko.
"Ikaw ba si Kevin?" tanong ni Vincent pagkatapos ay tumayo siya.
"Oo, ako nga."
"Alam mo ba kung bakit nandito si Lydia ngayon? " seryoso at mukhang onting asar lang ay magwawala na si Vincent.
"Sorry pero honestly, hindi ko alam ang dahilan. " mahinahong sagot ni Kevin. Mahahalata mo sa mukha niya na medyo guilty siya.
Naguiguilty si Kevin ah. Alam niya kaya na ang dahilan kung bakit ako nandito ay considerably dahil sa kanilang dalawa ni Rachel?
Or more like, dahil sa emotions ko? =_= ok. Ok. Ito nanaman po tayo sa magulo kong mundo.
"I've been here by her side the entire time. At alam mo ba kaninong pangalan ang sinasambit niya in her dreams?"
"HAH. Who? What’s the problem of this guy?"
"Kevin! KEVIN ! KEVIN!" tiningnan ko si Vincent. Mukha siyang nagtatampo na naiinis.
Waah... bakit naman nagtatampo si Vincent? Ay! Nakalimutan ko pala siyang pasalamatan! Whushh! Baka dahil nga dun! Lagot ka Lydia! Nakasakit ka ng ibang tao!
>.<”
"Yun naman pala eh. Edi may clue ka na kung sinong gusto niya!" sigaw ni Kevin kay Vincent.
"Uy kevin! Anong pinagsasasabi mo diyan?!" gulat na gulat ako sa sinabi ni Kevin.
Clue?! Clue kung sino ang gusto ko?! Ano nanaman ba yan Kevin?!
Baka.... baka....
Baka kaya ni Kevin mambasa ng isip ng tao!
Tapos... nakita niya lahat ng iniisip ko tungkol sa kanya!
:OOOOOOO
Tahimik lamang si Vincent at Kevin pagkatapos kong magsalita. Nakatitig lamang sila sa isa’t-isa.
"Tingin ko ok ka na Lydia." sabi sakin ni Kevin bilang tugon niya sa sinabi ko sa kanya. "Uuwi ka na." dugtong pa niya habang nakatitig siya kay Vincent.
Ni isa sa kanila, walang pumipikit!
Lydia! What are you doing?! Bakit nakatitig ka lang sa kanila!
Waaah...hindi ko alam kung meron ba talaga akong gawin eh!
Patuloy lamang sila sa pagtitig sa isa’t-isa. Inangat naman ni Kevin ang kaliwa niyang kamay, takda na kapag inabot ko ito ay ihahatid niya na ako pauwi. Tumingin naman sa akin si Vincent at umiling-iling. Binaling niya ulit ang atensyon niya kay Kevin na para’ bang nagsisigawan sila sa mga utak nila.
Nakakahiya naman ata sakin mga kuya? Baka mabinat ako, dito pa kayo nagkakaganyan sa magkabilang gilid ko. >:P
Napansin ata ni Kevin na hindi ako kumikilos kaya tumingin siya sa akin at galit na nagtanong. "ANO BA LYDIA?! IHAHATID BA KITA O LILIPAD KA NA LANG?!"
Yan naman ang sungit-side nitong lokong’ to.
Aba! Kevin, just how many faces do you have?! Flirt type, Jolly, Nerdy, Snobbish, blah.
Kinuha na ni Kevin ang kamay ko nang hindi ako sumagot o kumilas man lang at dahan-dahan akong hinatak patayo.
"She's not going anywhere." ihiniga ako ulit ni Vincent.
Nakatitig nanaman sila sa isa't-isa.
I have a bad feeling about this.
"Hahah! You're making me laugh pare." inaangasan na ni Kevin si Vincent. "Sino ka ba para magdecide kung anong gagawin ni Lydia?!"dugtong pa niya.
"That's a very good question but let me ask you first, sino ka ba para ANGKININ si Lydia?" sagot naman ni Vincent na pataas na ang boses. “And correct me if I’m wrong, you’re the reason that she’s here right now and she’s with that condition.”
Nagkakainitan na talaga ang dalawa.
Hinahawi-hawi ko ang kamay ko sa pagitan nila. Baka sakaling makatulong.
Para' lang akong nanonood ng palabas ah. Kahit anong gawin kong pagpapapansin, walang nakakapansin sakin. :P
" Why don't we ask her instead. *tiningnan ako ng diretso ni Kevin* ano Lydia? Kanino ka sasama? Sa akin na kaibigan mo? O sa kanya na stranger sayo?"
“I’m not a stranger. We’re friends too.”
“Shut up. Nobody’s asking you.”
Hala! Bakit sakin naman napunta ang pagdedecide?!
Hindi pa naman ako magaling sa decision making! >,<
Mas ok pa pala kanina nung sila yung nagdedecide para sa'kin. <~ nasasabi niya yun kasi lagi siyang palpak kapag nagdedecide siya para sa sarili niya.
"Umm..."
" Umm what Lydia?" halatang naiinip at naiinis na si Kevin. Ngayo'y nakatitig na silang dalawa sakin.
Ok. I should concentrate to avoid wrong decisions.
Hmm... Masakit pa rin yung ulo ko at barado ang ilong ko ng sipon *yuck.
Ang kati pa ng lalamunan ko.
Mukhang hindi ako pwede sumama kay Kevin ngayon. T^T
Mage-enjoy naman siguro siya kasama yung Rachel niya ^_^
"I think I'm staying here. Hindi pa gaanong maayos ang kondisyon ko eh *sniff *sniff.”
" Narinig mo na ang sagot sa tanong mo pare. Siguro mas ok kung pagpapahingahin muna natin siya. Kakagaling lang niya sa sakit eh. Baka mabinat pa siya." sabi ni Vincent habang inaayos ang kumot ng kama ko.
Wow. Sweet and caring pa pala siya.
Di tulad nitong si---- pfffftt!
"Fine! Gusto mo palang magstay dito ah?! THEN YOU'RE FREE TO DO SO! Pinakitaan ka lang ng pera, bibigay ka na agad?! *dinuduro ni Kevin si Lydia* Napakababaw mo! Magsama kayong dalawa!" nagdabog si Kevin palabas.
Tear no. 2: dahil ulit kay Kevin.
Sinong pinakitaan ng pera?!
Sinong mababaw?!
Sino kaya diyan ang nangfli-flirt kay Rachel?!
Grabe talaga yung lalaking yun! Akala mo kung sino siya?!
Kung makahusga naman oh!
“Huhuhuhu... T^T. Hindi naman ako mababaw na babae eh. ;’(”
"Sige na, hayaan mo na siya. Boyfriend mo ba yun?" tanong sakin ni Vincent na may diretsong mukha.
"Ha?! Hindi AH!” todo deny naman ako.
Hindi naman kasi talaga kami.
In fact, we're friends. Best friends.
I'm sure ganun lang rin yung nararamdaman ni Kevin para sa akin. :(((
Ayoko namang magassume. Madidisappoint lang ako. :P
“Oh, yun naman pala eh. Edi huwag mo na siyang masyadong alalahanin. Tingnan mo, iniwan ka niya, kung gusto ka talaga nun, kahit ayaw niya sakin, magpupumilit siyang manatili dito makasama ka lang.”
“Tama ka...Kanina nga pala, paano mo nalamang siya ang dahilan kung bakit ako napadpad dun sa garden kung saan mo ‘ko nakita?”
“Sa totoo lang, wala naman talaga akong concrete reference nung conclusions ko kundi ang pagsabi mo ng pangalan niya nung tulog ka. I thought he’s your boyfriend. And with that, I admit that I was disappointed. Kaya kausap ko yung doktor if merong lalaking pumunta dito na may pangalang Kevin pero dahil wala, naisip ko na baka nag-away kayo.”
“Ah. Akala ko naman nakita mo yung nangyari. Setting that aside, salamat nga pala sa pagtulong mo sakin. =.=” Again, I’m Lydia Nyhart. Nice to meet you Vincent Dobereiner. Friends?” strinetch out ko ang kaliwang kamay ko para makipagshakehands kay Vincent.
Lumapit siya sakin. Akala ko’y makikipagkamayan siya bagkus ang kanyang ginawa ay....