💖 ခ်ဳိၿမိန္ေသာ ဇနီးဆိုးေလး 💖
Book. : 25
Chapter. : 17 - 24
Original novel : Perfect Secret Love
Translator. : Goddess
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
စာစဥ္ ၂၅၊ အခန္း ၁၇။ ဗုိက္ဆာတယ္
“ၿပန္ေရာက္ပါၿပီ”
ရီ၀မ္၀မ္၊ က်င္းဥယ်ာဥ္ကုိ ၿပန္ေရာက္လာၿပီး တံခါးဖြင့္လုိက္သည္နွင့္ ပထမဦးဆံုး ၿမင္လုိက္ရသည္မွာ စီရီဟန္သည္ ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚ လက္ပ္ေတာ့တစ္လံုးနွင့္ ထုိင္ေနၿခင္းပင္ ။
စီရီဟန္သည္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထုိင္ေနၿခင္းေၾကာင့္
ရီ၀မ္၀မ္၊ အနည္းငယ္ ေ၀ခြဲမရၿဖစ္သြားမိေတာ့၏။
“အာ၊ ေဘဘီ။ ဘာလို့ အခန္းထဲ မသြားဘဲ ဒီမွာ ထုိင္ေနတာလဲ”
စီရီဟန္္၊ စကားေၿပာေတာ့မည္ၿပဳလုိက္စဥ္။ ရီ၀မ္၀မ္သည္ကား
ဖင္ေက်ာက္ခ် ထုိင္ခ်ၿပီးသြားေခ်ၿပီ ။ “ေဘဘီ အရင္ကေၿပာေတာ့ အခန္းထဲမွာက အလင္းပုိေကာင္းတယ္ဆုိ။ အခုေတာ့ ဧည့္ခန္းက ပိုေကာင္းသြားၿပီလုိ့ ေၿပာေတာ့မလုိ့လား ။ ပါးစပ္ကေနေတာ့ အဲ့လုိေၿပာေပမယ့္လုိ့ စိတ္ထဲကေတာ့ အဲ့လုိမဟုတ္ဘူးဆုိတာကို
ခ်စ္ သိပါတယ္။ ခ်စ္ အိမ္ၿပန္လာတာကို ေစာင့္ေနတာမွတ္လား !”
စီရီဟန္ ။ “…”
စီရီဟန္အား အေၾကာက္ၾကီးေၾကာက္ခဲ့သည့္သူမေလး။
ယခုတြင္ေတာ့ ထိုသူမေလးသည္ သူ့ကို ၿမင္လုိက္သည္နွင့္
မစဘဲနွင့္ကို မေနတတ္ေတာ့ေလၿပီ။
ရီ၀မ္၀မ္၊ သူ့အား ဆက္စခ်င္ေနေသာ္လည္း သူမေလးထံတြင္ အားအင္တစ္စက္မွ မရွိေလသည္ကုိ အမွတ္ရမိသြားေလရာ ။ သူမရဲ့၀မ္းဗိုက္ေလးကို ပြက္ကာသပ္ကာၿဖင့္ နႈတ္ခမ္းေလးဆူကာ ေၿပာဆိုလာေတာ့သည္ ။ “ေဘဘီ၊ ခ်စ္ ဆာေနၿပီ ~”
စီရီဟန္၊ သူ့နံေဘးက သူမေလးအား တစ္ခ်က္ၾကည့္လုိက္ၿပီး၊ ေနာက္ မွီခ်လုိက္ကာ သူမေလးနႈတ္ခမ္းလႊာထက္ အနမ္းေပးလာပါေတာ့၏။
ရီ၀မ္၀မ္၊ ေခ်ာင္းအသာဟမ့္လုိက္မိေတာ့ၿပီး ။
“အမ္၊ အဲ့ဒီ ဆာတာ မဟုတ္ဘူး။ ခ်စ္ တကယ္ၾကီး ဗုိက္္ဆာေနတာ”
“မစားခဲ့ဘူးလား ?”
“ေတြ့ဆံုပြဲပါဆုိေန စားစရာဘယ္လုိလုပ္ ရွိမွာလဲ !”
ရီ၀မ္၀မ္ ၊ တတြတ္တြတ္ေၿပာဆုိလာေတာ့သည္ ။
သူမသည္၊ တစ္ညလံုးလံုး တာတမံက်ိဳးေပါက္သြားသည့္အလားနွယ္ ကုန္ရႊီ၏တတြတ္တြတ္ေၿပာဆုိေနမႈတုိ့ကို နားကုန္မတတ္ နားေထာင္ ေနခဲ့ရသည္ မဟုတ္ေလာ ။
စီရီဟန္၊ သူ့လက္ကို ေ၀ွ့ယမ္းလုိက္ၿပီး အိမ္ေစတစ္ေယာက္အား လွမ္းေခၚလုိက္၏။
မၾကာခင္မွာပင္၊ ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ ပူပူေႏြးေႏြးအစားအေသာက္တုိ့ စားပြဲအၿပည့္ၿဖစ္သြားေတ့ာသည္ ။
အရင္တုန္းကဆုိလ်ွင္ သူမသည္ အၿပင္သြားဖုိ့ရာပင္ ခြင့္ၿပဳခ်က္
မေတာင္းရဲခဲ့ ။ သုိ့ေသာ္၊ ယခုတြင္ေတာ့ အိမ္ၿပန္လာညဥ့္နက္လ်ွင္ေတာင္မွ ညစာ အဆင္သင့္ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ရွိေနေလရာ - သူမေလး အိမ္မက္မက္ေန သလုိ ခံစားေနမိေတာ့၏။
သူမသည္ မေကာင္းဆုိး၀ါးၾကီးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္လုပ္ေပးေနသေရြ့ သူမ၏ဘ၀သည္လည္း သာယာေနဦးမည္ပင္ - အရာရာတုိင္းသည္ မေကာင္းဆုိး၀ါးၾကီး သ၀န္မတုိေနေသးသေရြ့ ေအးေအးေဆးေဆးပင္။
ရီ၀မ္၀မ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္စြာၿဖင့္ ညစာစားလိုက္၊ စီရီဟန္အား ခြံ့ေက်ြးလုိက္ လုပ္လုိ့ေန၏။ ရုတ္တရက္၊ သူမ၏ WeChat သည္ အဆက္မၿပတ္ တုန္ခါေနေတာ့လ်က္ နုိ္တီသံတုိ့ေပါက္ကြဲမတတ္ ၿဖစ္လာေတာ့သည္ ။
ထင္သည့္အတုိင္းပါပင္၊ သူမအား အဆက္မၿပတ္မက္ေဆ့ခ်္တုိ့ ပို့ေနၿပန္သူကား ကုန္ရႊီ ။
[ကုန္ရႊီ ။ အစ္ကုိ ရီ၊ က်ြန္ေတ္ာ့ကို သၾကားလံုးေလးနဲ့ ဘယ္ခ်ိန္မွ ေတြ့ေပးမွာလဲ ?]
[ကုန္ရႊီ ။ အစ္ကို ရီ၊ က်ြန္ေတာ့္ကို မခ်စ္ေတာ့ဘူးလား ?]
[ကုန္ရႊီ ။ မဟုတ္ဘူးဆုိရင္ က်ြန္ေတာ့္အတြက္ ဘာလုိ့အလုပ္ စီစဥ္မေပးတာလဲ ?]
[ကုန္ရႊီ ။ အစ္ကုိ ရီ၊ က်ြန္ေတာ့္ကို စာလည္းမၿပန္ဘူး။ က်ြန္ေတ္ာ့ကို ဘေလာ့ခ္ထားတာလား…]
….
ရီ၀မ္၀မ္၊ မက္ေဆ့ခ်္တုိ့ကို ဖတ္ေနမိရင္းမွာပင္ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ၿဖစ္ေနမိေတာ့ေလၿပီ ။ သရုပ္ေဆာင္ေလာကထဲမွာ ဘယ္သူကမ်ား
မင္းကို ဘေလာ့နုိင္တဲ့အရည္အခ်င္းရွိလုိ့လဲ၊ သခင္ငယ္ေလးရဲ့ ?
[ရီပုိင္ ။ ငါ မင္းရဲ့ေနာက္ရိႈးပြဲတစ္ခုအတြက္ ဇာတ္ညႊန္းၿပင္ေပးထားတယ္။ စိတ္ရွည္စမ္းပါ]
ရီ၀မ္၀မ္၊ ၿမန္ၿမန္သုတ္သုတ္ပင္ စာၿပန္ရိုက္လုိက္ေတာ့ၿပီး၊ ၿပီးသြားသည္နွင့္ ၿမန္ၿမန္သြက္သြက္ ဖုန္းကုိ အသံပိတ္ထားလုိက္ေတာ့သည္တည့္ ။
ကုန္ရႊီသည္ နာမည္ဆုိးတြင္ထားၿပီးသား ၿဖစ္ေလသည္ ။ သူ၏နာမည္ဂုဏ္သတင္းသည္ကား ဆုိး၀ါးလြန္းလွ၏။
သူ၏နာမည္ကို ရွင္းလငး္ဖုိ့ဆုိသည္မွာ မၿဖစ္နုိင္သေလာက္ပင္ ။
အခုအခ်ိန္၌ အေကာင္းဆံုးေသာအေၿဖမွာ ၿပသနာ၏ေရေသာက္ၿမစ္ကုိ ရွင္းလငး္ၿပီး သူ၏အရည္အခ်င္းတုိ့ကို ထုတ္ၿပနုိင္ဖုိ့ပင္ ။
သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္အတြက္ အေၿခခံအက်ဆံုးအခ်က္မွာ သရုပ္ေဆာင္အရည္အခ်င္းပင္ မဟုတ္ပါလား ။
သရုပ္ေဆာင္ေနသည့္ သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္သည္သာ အေကာင္းဆံုးေသာသရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေခ်သည္ ။
သို့တေစ၊ ဇာတ္လမ္းေကာင္းတစ္ခု ထုတ္လုပ္နုိင္ဖုိ့ရာကား
ကုန္ရႊီအတြက္ အေတာ္ေလး စိန္ေခၚမႈမ်ားသည္တည္း ။
သူသည္ အခုခ်ိန္တြင္ သရုပ္ေဆာင္ၿခင္းကို စၿပီးၾကိဳးၾကိဳးစားစား ေလ့လာေနၿပီဆုိလ်ွင္ေတာင္ သူ၏သရုပ္ေဆာင္အရည္အခ်င္းတုိ့ ဒီေလာက္အခ်ိန္တုိေလးနဲ့ ၿဗဳန္းစားၾကီး ၿမင့္တက္သြားဖုိ့ရာဆိုသည္္မွာ မၿဖစ္နုိင္ေခ်။ ထုိ့ေၾကာင့္၊ သူမအေနနွင့္ သူ့အတြက္ ဇာတ္ညႊန္းတြင္သာ အားစိုက္ထုတ္ေပးရေပလိမ့္မည္ ။ ကုန္ရႊီနွင့္ အသင့္ေတာ္ဆံုးေသာ ဇာတ္ညႊန္းတစ္ခုကို ရွာေပးမွ ရေပလိမ့္မည္။
အရာအားလံုးသည္ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာသြားေနမည္ဆုိပါက
ကုန္ရႊီတြင္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တို့ ေရာင္ၿခည္သမ္းလာေပလိမ့္မည္…
စီရီဟန္၊ အဆက္မၿပတ္တုန္ခါေနသည့္ ရီ၀မ္၀မ္၏ဖုန္းအား ၾကည့္လုိက္ၿပီး မ်က္ေမွာင္တုိ့ ၾကဳတ္လာသည္ ။
ဤသည္ကို သတိၿပဳမိသြားသည္နွင့္၊ ရီ၀မ္၀မ္သည္ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ
ဖုန္းကို ေဘးဘက္တြန္းပို့ပစ္လုိက္ေတာ့ၿပီး စိတ္အလိုမက်သည့္ဟန္ၿဖင့္ ေၿပာလာေတာ့သည္ ။
“သရုပ္ေဆာင္ေလာကကလူေတြက အခုဘာမွ လုပ္စရာမရွိၾကဘူး။ ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္နဲ့ အတင္းေၿပာရတာကို သိပ္သေဘာက်ၾကတာ။
သူတုိ့က တကယ္ကို စိတ္၀င္စားဖုိ့ဘာမွမေကာငး္ဘူး။
ေဘဘီ၊ စိတ္မပူနဲ့ေနာ္။ ခ်စ္ကေတာ့ သူတုိ့လို မဟုတ္ဘူး !”
စီရီဟန္၊ သူမေလးအား သံသယ၀င္စြာၿဖင့္ ၾကည့္လာေလရင္း၊
ေပါ့ပါးသည့္အမူအရာၿဖင့္ ။ “အိုး ? ဘယ္လုိမ်ား မတူတာလဲ ?”
ရီ၀မ္၀မ္၊ သူမ၏ထမင္းပန္းကန္လံုးအား ေပြ့ဖက္လုိက္ေတာ့ၿပီး ။
“ခ်စ္က ဘယ္ေတာ့မွ ဗိုက္မ၀ဘူးေလ”
စီရီဟန္ ။ “…”
💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖
စာစဥ္ ၂၅၊ အခန္း ၁၈။ ေၿပာစရာရွိတယ္
အင္ပါရီယာမီဒီယာ တကၠသိုလ္ ။
ပေရာ္ဖက္ဆာတစ္ေယာက္ ပို့ခ်ေပးမည့္ အတန္းခ်ိန္ ရွိေနသည္မုိ့၊
ရီ၀မ္၀မ္သည္ တမင္သက္သက္အခ်ိန္ေပးကာ ေက်ာင္းသြားတက္လုိက္ၿပီး လုိအပ္သည္တုိ့ လုပ္လိုက္ပါ၏။
အတန္းဆင္းခ်ိန္တြင္မူ၊ က်န္းယန္ရန္နွင့္ရီ၀မ္၀မ္တုိ့ အတူတူသြားစားေသာက္ၾကသည္ ။
“၀မ္၀မ္၊ နင္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၿပန္လာၿပီ။ ငါ အရမ္းပ်င္းေနတာ။ ေလးေယာကေနရမယ့္အခန္းမွာ ငါ တစ္ေယာက္ထဲ ေနေနရတယ္ဟာ - တစ္ေယာက္က်ေတာ့ တစ္ပတ္နွစ္ပတ္ေလာက္ေနမွ တစ္ခါေရာက္လာ တယ္ ။ ေနာက္နွစ္ေယာက္ကလည္း ဘယ္လုိပံုစံရွိလဲေတာင္ မမွတ္ေတာ့ဘူး ။ ငါ ၾကားတာကေတာ့ သူတုိ့နွစ္ေယာက္က အင္တာတိန္းမန့္တစ္ခုနဲ့ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္သြားၿပီဆုိပဲ !”
က်န္းယန္ရန္၊ ကြန္ပလိန္းတက္ကာ ဆူကာမဲ့ကာေၿပာလို့ေန၏။
အင္ပါရီယာရုပ္ရွင္တကၠသိုလ္က အနုပညာေမဂ်ာယူထားသည့္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုသည္ ပထမနွစ္တက္ၿပီဆုိသည္နွင့္ စတင္အလုပ္၀င္ေနၾကသည္ခ်ည္း ၿဖစ္၏။ အမ်ားစုသည္ကား တကၠသိုလ္မတက္ရေသးခင္မွာပင္ သရုပ္ေဆာင္ေလာကထဲ ေၿခစံုခ်ၿပီးေနၾကေလၿပီ ။ ထုိ့ေၾကာင့္၊ အတန္းတက္တာနည္းသည္မွာ အလြန္ပံုမွန္ပင္ ၿဖစ္သလို အင္ပါရီယာမီဒီယာတကၠသုိလ္သည္လညး္ ထုိနည္းတူပင္ - ေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စာေမးပြဲရွိမွသာလ်ွင္ ဂုဏ္ထူးမွတ္ရဖုိ့ရာ အေၿပးအလႊားလာတက္ၾကၿခင္း ၿဖစ္၏။
ရီ၀မ္၀မ္၊ ရယ္ေမာခ်လုိက္ၿပီး ။
“ဘာလုိ့လဲ။ ခ်ဴဖုန္း နင့္ကို အေဖာ္လုပ္ေပးေနတယ္မဟုတ္ဘူးလား ?”
“သူက သုတသနစာတမ္းတစ္ခုအတြက္ က်ဴတာဆရာေနာက္ လုိက္ေနရတယ္” က်န္းယန္ရန္ ၿပန္ေၿဖလာ၏။ ဒီေနာက္၊
တစ္စံုတစ္ခုကို ရုတ္တရက္ အမွတ္ရမိသြားေတာ့ၿပီး ။
“ဟုတ္သားပဲ ။ ၀မ္၀မ္၊ နင္မွန္းၾကည့္ ။
ခုရက္အတြင္း ငါ ဘယ္သူနဲ့ ေတြ့ခဲ့တယ္ထင္လဲ ?”
“ဘယ္သူလဲ ?”
“ရွန္းမန္ခ်ီ ဟ !” က်န္းယန္ရန္ ေၿပာလာသည္ ။
“သူမက အရမ္းဟန္ေဆာင္ေကာင္းတာပဲ။ ငါ့ကို ၾကယ့္ပြင့္မ်ား အင္တာတိန္းမန့္ကို လာဖုိ့ေၿပာတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း သူ ငါနဲ့ စာခ်ဳပ္ပါခ်ဳပ္ထားခ်င္ပါတယ္ဆုိပဲ”
ရီ၀မ္၀မ္၊ ဒါကို ၾကားလုိက္သည့္အခ်ိန္၊
သူမမ်က္နွာထက္တြင္ သေရာ္ၿပံဳး အၿပံဳးတစ္ပြင့္ ေပၚထြက္လာေလၿပီ။
ရွန္းမန္ခ်ီသည္ ဟန္ေဆာင္ေကာငး္လြန္းသည္သာမဟုတ္ေခ် ။
သူမသည္ တမင္သက္သက္ပင္ မ်က္နွာလာၿပၿခင္းတည္း ။
က်န္းယန္ရန္သည္ကား ဘယ္သူကမွ စိတ္၀င္စားၿခင္းမရွိသည့္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္မ်ွသာ ရွိေသးခ်ိန္၊ ရွန္းမန္ခ်ီသည္မူ အနုပညာေလာကထဲတြင္ ေတာက္ပေနသည့္ၾကယ္တစ္ပြင့္ ၿဖစ္ေနၿပီးၿပီ။ ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္၏သခင္မေလးပါ ၿဖစ္ေသးသည္ - သူမ၏အနာဂတ္သည္ အတုိင္းအဆမရွိေတာ့ဟု။
“ဒါေပမယ့္၊ ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး နာမည္ရေနတာပဲ - သူတု့ိက နာမည္ေက်ာ္သရုပ္ေဆာင္သစ္ေတြ အမ်ားၾကီး ထုတ္ေပးထားၾကတယ္ ။ ရွန္းမန္ခ်ီဆုိ စသရုပ္ေဆာင္ရံုရွိေသးတယ္။ ဖက္ရွင္ေလာကမွာ စီနီယာေတြက တဖြဖြခ်ီးက်ဴးရတဲ့ “ဖက္ရွင္ေခါင္းေဆာင္” အၿဖစ္နဲ့ နာမည္ေပးခံေနရၿပီ…”
ရီ၀မ္၀မ္အဖုိ့ ရွန္းမန္ခ်ီ၏ေနာက္ကြယ္တြင္ ဘယ္သူရွိေနသည္လဲဆုိသည္ကိုကား
ေတြးဆၾကည့္စရာပင္ မလုိ ။
ဒီအခုိက္၊ ရီ၀မ္၀မ္၏ဖုန္း တတီတီ ၿမည္လာေလရာ ။
ဖုန္းေခၚဆုိလာသူကို ၿမင္လိုက္သည္တြင္
ရီ၀မ္၀မ္ အံ့အားသင့္သြားရေတာ့သည္တည့္ ။
အစ္ကို ေခၚေနတာပဲ…
ရီ၀မ္၀မ္၊ မ်က္ေမွာင္တုိ့ ၾကဳတ္မိသြားေပၿပီ။
သူမေလး၊ တခနေလး တိတ္ဆိတ္သြားမိေတာ့ၿပီး
ဖုန္းကိုင္လုိက္သည္ ။ “ဟယ္လုိ ?”
“ညီမေလး ေက်ာင္းမွာလား ။ ကုိကုိ အခု ေက်ာင္းေပါက္၀ ေရာက္ေနတယ္။ ထြက္လာခဲ့ဦး။ ေၿပာစရာရွိတယ္” ရီမူဖန္၊ ဖုန္းထဲကေန ေၿပာလာၿခင္း ။
ရီမူဖန္က ငါ့ကို အရင္စကားေၿပာဖုိ့ ဆက္သြယ္လာတယ္လား ?
ရီ၀မ္၀မ္၊ တခနေလာက္ စဥ္းစားလုိက္ၿပီး ၿပန္ေၿပာလုိက္သည္ ။
“ငါး မိနစ္”
ရီ၀မ္၀မ္သည္ မ်က္နွာမသာမယာ ၿဖစ္သြားေတာ့ေလသည္မုိ့၊
က်န္းယန္ရန္ ေမးလိုက္၏။ “၀မ္၀မ္၊ ဘယ္သူေခၚတာလဲ ?”
“ငါ့အစ္ကုိ”
“အဲ…”
က်န္းယန္ရန္သည္ ရီမူဖန္နွင့္ပတ္သက္ၿပီး အနည္းငယ္ၾကားဖူးနား၀ရွိထား သည္ပင္ ။ သူမ ဤသည္ကို ၾကားလုိက္သည္နွင့္ ဂရုတစိုက္ ေမးလုိက္ ၏။ “နင့္အစ္ကုိက အခု ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္မွာ လုပ္ေနတုန္းပဲလား ?”
ရီ၀မ္၀မ္၊ ေခါင္းညိတ္ၿပလုိ္က္ပါ၏။
“သူ ငါနဲ့ ေတြ့ခ်င္လို့တဲ့ ။ သြားေတြ့လုိက္ဦးမယ္ေနာ္”
“အဲ အဲ ။ သြားပါ။ ေနာက္က်ေနၿပီ။
ငါလညး္ အတန္းၿပန္တက္ေတာ့မယ္။
ေနာက္မွ ေတြ့ၾကတာေပါ့”
“အင္း။ ဘုိင့္ ဘုိင္”
…..
သူတို့၊ စားေသာက္ဆုိင္ကေန ၿပန္လာၾကၿပီးသည့္ေနာက္၊
ရီ၀မ္၀မ္သည္ ေက်ာင္း၀င္ေပါက္ရွိရာဆီ ေလ်ွာက္သြားလုိက္၏။
သူမေလး အ၀င္ေပါက္၀နား ေရာက္သြားသည္နွင့္
ရင္းနွီးေနၿပီးသားပံုရိပ္တစ္ခုကို ေတြ့လုိက္ပါၿပီ ။
ရီမူဖန္ သေပးလုိက္သည့္ သရုပ္ေဆာင္တုိ့မွာ လွပၿပီး ေတာက္ပေန ေသာ္ၿငား သူသည္ကေတာ့ လမ္းေဘးေစ်းကေန ၀ယ္ထားသည့္ အ၀တ္အစားတုိ့ကိုသာ ၀တ္ဆင္ထားလ်က္ ။
သို့ေသာ္၊ သူ့ထံတြင္ ဖက္ရွင္အၿမင္တုိ့ ရွိေနသည္တည္းမို့
ေပၚလြင္ေအာင္ ၀တ္စားတတ္ဆဲပင္ ။
သူ ရွာရသမ်ွ ပုိက္ဆံေသးေသးေလးအနက္
တစ္ခ်ိဳ့တစ္ေလကို သူ၏မိဘတုိ့အား ေပးေထာက္ၿခင္းကလြဲၿပီး က်န္ေငြအားလံုးကို ရွန္းမန္ခ်ီအတြက္ အကုန္သံုးပစ္ေလ၏။
အရင္တုန္းက၊ ရီမူဖန္ဆုိသည္မွာ အ၀တ္အစားဖက္ရွင္နွင့္ ပတ္သက္လာလ်ွင္ အလြန္တရာပင္ ေခ်းေၾကာင္မ်ားတတ္သူ ၿဖစ္၏။ နာမည္ရထားသည့္နာမည္ၾကီးဘရန္းတုိ့ကိုသာလ်ွင္ ၀တ္ဆင္တတ္သူ ၿဖစ္၏။ သူသံုးသည့္အသံုးအေဆာင္အေသးေလးတစ္ခုသည္ကပင္လ်ွင္ ထူးၿခားနားသည္ခ်ည္း ။
💖💖💖💖💖
စာစဥ္ ၂၅၊ အခန္း ၁၉။ ရည္းစားရွိလား ?
ရီမူဖန္ဆုိသည္ကား သူမေလးအတြက္ ၀တ္စံုေရြးခ်ယ္ေပးရၿခင္းကို ခ်စ္သည္။ သူမေလးအတြက္ အ၀တ္အစား၀ယ္ေပးရၿခငး္ကို ခ်စ္ၿမတ္နုိးၿပီး သူမေလးအတြက္ ဂါ၀န္တုိ့၊ ပြဲတက္၀တ္စံုလွလွေလးတုိ့ကို ဒီဇုိင္းဆြဲေပးရ ၿခင္းကို ခ်စ္ၿမတ္နုိးသူတည္း ၿဖစ္၏။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါးၾကီး အထိုးနွက္ခံခဲ့ရၿပီးသည့္ေနာက္၊
ၿပီးခ့ဲသည့္ နွစ္နွစ္တာကာလတြင္ ၀ိတ္တက္လာခဲ့ၿပီး သူမေလး၏ အ၀တ္အစားေတြအားလံုးနီးပါးမွာ သူမေလး၏ကိုယ္တုိင္းအတုိင္း
ရီမူဖန္ ေရြးေပးထားၿခင္းတုိ့သာ ။
သူမေလးသည္ ၀ိတ္တက္လာသည့္ေနာက္တြင္ပင္၊
ထုိအ၀တ္အစားတုိ့နွင့္ ၾကည့္ေကာင္းေနေသးဆဲ…
“ကိုကို…”
ရီ၀မ္၀မ္၏အသံကို ၾကားလုိက္သည္နွင့္၊
ရီမူဖန္၏ေနာက္ေက်ာ ဆတ္ခနဲေတာင့္သြားေတာ့ၿပီး
ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း လွည့္လာကာ သူမေလးအား ၾကည့္လာသည္ ။
ဆံပင္ကို ၿမင့္ၿမင့္ေၿမွာက္စည္းထားၿပီး အၿပာနုေရာင္၀တ္စံုေလးနွင့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ။ သူမေလးသည္ ကန္ေရၿပင္ကို ခြင္းေဖာက္ထြက္ၿပဴလာသည့္ ၾကာပန္းတစ္ပြင့္အလားနွယ္၊ မ်က္၀န္းေလးတုိ့ရႊန္းေ၀စြာၿဖင့္ လွပေ၀ဆာစြာ မတ္တပ္ရပ္လုိ့ေန၏။
ဤသည္မွာ သူမအဘိုး၏ေမြးေန့ပြဲၿပီးသြားသည့္ေနာက္
ပထမဆံုး ေတြ့ဆံုၾကၿခင္းပင္ ။
သူ၏ရင္နွစ္သည္းခ်ာညီမငယ္ေလးသည္ ေခ်ာေမာလွပသည္ကို သူ အၿမဲတေစ သိေနခဲ့ပါ၏။ သူမေလး ၀ိတ္တက္လာၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ သူမေလး၏ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည့္အလွတုိ့သည္ ရုန္းၾကြလာေတာ့သည္ကို သိေသာ္ၿငား၊ ဒီေလာက္ၾကီးထိ လွလာလိမ့္မည္ဟု သူ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးထားမိခဲ့ ။
ထိုေန့က ေမြးေန့ပြဲတြင္ သူမေလးအား ေတြ့ခဲ့စဥ္က သူ တစ္ၾကိမ္ မင္သက္ခဲ့ရသည္ ။ သု့ိေသာ္ ၊ အခုသူ့အေရွ့တြင္ ရွိေနသည့္ ဤမိန္းကေလးသည္ကား အရင္တုန္းကထက္ပင္ ပိုလုိ့အသက္၀င္ ပုိလို့နွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းေနေလၿပီ ။
ပန္းေလးတစ္ပြင့္သည္ ေနေရာင္ၿခည္တုိ့ေအာက္ အၿပည့္အ၀ပြင့္လန္းလာေနသလိုပင္ ။
သူမေလးသည္ ဂူရြဲ့က်ီေနာက္ တေကာက္ေကာက္လုိက္ခဲ့ဖူးသည့္ အခ်က္ကို ထားေခ်ဦး ။ အရင္တုန္းက ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထူးထူးဆန္းဆန္းၾကီးေတြ ၀တ္စားတတ္ပံုမ်ိဳးနွင့္ ယွဥ္လုိက္ပါက လံုး၀အတိ မတူၿခားနားသြားသည့္လူနွစ္ေယာက္အလားနွယ္ ။
အစက၊ သူမေလး ေၿပာင္းလဲသြားၿပီဆုိသည္ကို သူ မယံုၾကည္ခဲ့ပါေခ် ။
သို့ေသာ္၊ အခ်ိန္အၾကာၾကီး ၾကာလာၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ေတာ့ သူမေလးသည္ အမွန္တကယ္ၾကီး ေၿပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီကို ယံုၾကည္ခဲ့ရ၏။
ရီ၀မ္၀မ္၊ ရုတ္တရက္မို့ ေၿပာစရာစကားလံုးတိ့ု ရွာမရေတာ့ ။ အခ်ိန္တခနၾကာၿပီးေနာက္မွသာ ေၿပာလုိက္မိသည္ကား ။
“ကိုကို ညီမေလးကို ရွာေနတာလား ?”
ရီမူဖန္သည္လည္း နည္းတူပင္ ။
အၾကာၾကီးၾကာေအာင္ တိတ္ဆိတ္သြားၿပီးေတာ့မွ
ၿပန္ေၿဖလာသည္ ။
“ညီမေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ေတြ့ေနၿပီလုိ့
ေမေမနဲ့ေဖေဖဆီက ၾကားခဲ့တယ္”
“ဟုတ္တယ္။ အဲ့ဒီေန့တုန္းက ေမြးေန့ပြဲမွာ
ဂူရြ့ဲက်ီနဲ့ေစ့စပ္ထားတာကို ဖ်က္လိုက္တုန္းက
ညီမေလး ေၿပာခဲ့ပါတယ္ ။
ညီမေလးမွာ ခ်စ္ရမယ့္သူ ရွိေနပါၿပီလု့ိ”
ရီမူဖန္သည္ လ်န္၀မ္က်ြင္းနွင့္ ရီေရွာင္ထင္းဆီမွ
တစ္ခုခုကို ၾကားထားခဲ့ဟန္ တူသည္ ။
မ်က္နွာမရႊင္မပ် ၿဖစ္လုိ့ေန၏။
“ညီမေလး ဘယ္ေတာ့မွ ေယာက်ာ္းေလးေတြကို ရုပ္ရည္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေရြးတာ ရပ္မွာလဲ ။ သူက စီ ေကာ္ပုိေရးရွင္းမွာ အလုပ္လုပ္တယ္ ၿပီးေတာ့ သူ့ရ့ဲေနာက္ဆံုးနာမည္က စီ - သူ့ရဲ့ေနာက္ေၾကာင္းက ထင္သေလာက္ မရိုးေလာက္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ညီမေလးက အရင္တုန္းက ဒီေလာက္ၾကီး ရုပ္ဆုိးပမ္းဆုိးၾကီးကို ။ သူ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးေတာ့ ညီမေလးအေပၚ စိတ္၀င္စားနုိင္မွာလဲ ။ သူက သစၥာရွိမယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ထားမသြားဘူး တဲ့လား။ သူ ေၿပာတာမွန္သမ်ွကို ယံုတာပဲလား၊ ဟမ္။
သူက စီ ေကာ္ပိုေရးရွင္းမွာ အလုပ္လုပ္တယ္လို့ ေၿပာထားတယ္ေနာ္ ။ တကယ္ေရာ ဟုတ္လုိ့လား”
ရီ၀မ္၀မ္သည္ကား တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပင္ ။
“ညီမေလး လုပ္ေနတာ ညီမေလး သိတယ္”
ရီမူဖန္၊ ဆူပူေငါက္ငမ္းလာေတာ့သည္ ။
“သိတယ္၊ ဘာသိတာလဲ ။
အလိမ္ညာခံရတာကို အခုထိ စိတ္မကုန္ေသးဘူးလား”
ရီ၀မ္၀မ္၊ သူမ၏လိႈက္တက္လာသည့္ ေဒါသတုိ့ကို အတင္းၿမိဳသိပ္လုိက္ ေတာ့ၿပီး ရီမူဖန္အား ေအးစက္စြာ ၾကည့္လုိက္ကာ ။
“အဟတ္၊ အနည္းဆံုးေတာ့ ညီမေလးက ကိုကို့ထက္ ပုိသာတယ္ေလ - ညီမေလးက အခုဆုိ လမ္းမွန္ေပၚ ၿပန္ေရာက္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကိုကိုကေရာ။ ကိုကိုက်ေတာ့ ရွန္းမန္ခ်ီရဲ့ အသံုးခ်ခံေနရတုန္းပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ရွန္းမန္ခ်ီကေရာ ကိုကို့အေပၚ ခံစားခ်က္ရွိေနတယ္၊ ကိုကို့ကို ထားမသြား ဘူးတဲ့လား။ ကိုကိုက သူမ ေၿပာတာမွန္သမွ်ကို ယံုတာပဲလား၊ ဟမ္”
“မင္း…”
ရီမူဖန္၊ စကားလံုးတု့ိ ေပ်ာက္ရွသြားေတာ့ေလၿပီ။
ေနာက္၊ ၿပန္ေအာ္ေငါက္လာေတာ့သည္ ။
“ေတြ့သမ်ွလူေတြနဲ့ ရွန္းမန္ခ်ီကို လာမႏႈိင္းနဲ့။ ငါ မင္းနဲ့ ရန္ၿဖစ္ဖုိ့ ေရာက္လာတာမဟုတ္ဘူး။ အေရးၾကီးတာ ေၿပာစရာရွိလုိ့ ။
ေမးပါဦးမယ္ - မင္း ဒက္ဇလင္းမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာလား”
“ဘာလဲ။ ၿပသနာရွိလု့ိလား”
“အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္လုိက္”
ရီမူဖန္၊ ေၿပာလာ၏။
“အေၾကာင္းရင္းက ?”
ရီမူဖန္၊ အလြန္တရာပင္ ေဒါသထြက္သြားေတာ့ေလၿပီ ။
“အေၾကာင္းရင္း - အေၾကာင္းရင္းရွိစရာ လုိလုိ့လား ။ ဒက္ဇလင္းမီဒီယာက ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္ရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ဆုိတာ မသိလုိ့လား ။ သူတုိ့ေတြ က အၿမဲတမ္း ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္နဲ့ ဆန့္က်င္ဘက္လုပ္ၿပီးေတာ့ ဆြဲခ်ဖုိ့ပဲ ၾကိဳးစားေနၾကတာ။ ဒါနဲ့ေတာင္မွ မငး္က ဒက္ဇလင္းမွာ သြားၿပီး အလုပ္လုပ္ေနေသးတယ္ - အဲဒါက ဘာအဓိပၸာယ္လဲ”
က်ြတ္စ္၊ ငါက ဘာလုိ့ မသိရမွာလဲ ။
သူမသည္ လူသစ္ရွာေဖြေရးဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ ၿဖစ္လာခဲ့ၿပီ ဆုိကတည္းက ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္ကို တိတ္တိတ္ေလး ရိုက္ရိုက္ခ်ကာ သူတုိ့၏လူေတြကို ၿဖတ္ခုတ္ယူူယူပစ္တတ္သည့္ သူပင္တည္း။
💖💖💖💖💖💖💖
စာစဥ္ ၂၅၊ အခန္း ၂၀။ မငး္ေခါငး္ထဲ တစ္ခုခုမ်ား မွားေနသလား
ရီ၀မ္၀မ္၊ နႈတ္ခမ္းတုိ့ တြန့္ေကြးတက္လာေတာ့ၿပီး
သူ့အား ေထ့ေငါ့ေၿပာလုိက္ေတာ့၏။
“ကိုကိုေတာင္မွ ေဖေဖ့ရဲ့ဒရုိင္ဘာအတြက္ က်ြန္တစ္ေယာက္္
လုပ္ေပးနုိင္တာ။ ညီမေလးကေရာ ကမာၻအတြက္ ဘာလုိ့
အလုပ္မလုပ္ေပးနုိင္ရမွာလဲ”
“ရီ ၀မ္ ၀မ္ !”
ရွန္းမန္ခ်ီနွင့္ ဆက္ႏြယ္ၿပီး တစ္ခုခု ေၿပာလုိက္မိၿခင္းသည္
ရီ မူဖန္အား ရန္စလုိက္ၿခင္း မည္၏။
“ဒီေလာက္ထိ နား၀င္ဆုိးေအာင္ ေၿပာမေနစမ္းနဲ့။
ဦးေလး ရွန္းက ေဖေဖ့ရဲ့ ဒရုိင္ဘာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။
သူ ဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ လံုး၀ကို ရွက္စရာ မဟုတ္ဘူးကြ !”
“မန္ခ်ီက မငး္အေပၚမွာ အၿမဲတမ္းသေဘထားေကာင္းေပးတယ္။ မင္းအတြက္လညး္ အၿမဲ၀င္၀င္ေၿပာေပးတယ္။ မင္းဘက္ကို အၿမဲေတြး ေပးၿပီးေတာ့ မငး္ေနာက္ကြယ္မွာလည္း မငး္အတြက္ ရပ္တည္ေပးတယ္။ ေက်ာင္းမွာဆုိလည္း မင္းကို အေဖာ္လုပ္ေပးဖုိ့အတြက္နဲ့ တစ္နွစ္ပါ အက်ခံေပးခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ ဘာၿပန္ရလုိက္လဲ။ မင္းက သူမကုိ ေစာ္ကားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမရဲ့မိဘေတြကိုပါ ေစာ္ကားလုိက္ေသးတယ္”
ရီမူဖန္သည္ ရွန္းမန္ခ်ီအေပၚ အယံုၾကည္လြန္ကဲလုိ့ေနၿပီး ရွန္းမိသားစုအား သူ၏မိသားစုပမာ ကာကြယ္တုိက္ခုိက္ေပးေနပံုကို ၾကားလုိက္ရသည္တြင္ ရီ၀မ္၀မ္၊ စိတ္ပ်က္လြန္း၍ ရယ္ခ်မိေတာ့မတတ္ ၿဖစ္သြားရ၏။
သူမ၏အတိတ္ဘ၀တုန္းက ရွန္းမန္ခ်ီသည္ သူမအား အရုိးေပၚအေရတင္သည္ထိ ရက္စက္ခဲ့ရံုမ်ွမက၊ ရီမူဖန္၏ဘ၀ကိုပါ ခ်ိဳးပစ္ခဲ့သည္၊ အဆံုးတြင္လည္း သူမ၏မိဘနွစ္ပါးနွင့္ မိသားစုကိုပါ ဆြဲခ်သြားခဲ့ေလသည္…
အလြန္တရာပင္ ရွင္းရွင္းလင္းလငး္ မွတ္မိေနပါ၏။ သူမေလးသည္ ရင္းနွီးၿမွဳပ္နွံမႈတစ္ခုအတြက္ ရွန္း မိသားစုအား ေၿမရေစခ်င္သည္မုိ့၊
ရီ မူဖန္ အား ရီ မိသားစုကုိ လႊတ္ကာ တင္ဒါစာရြက္စာတမ္းကို ခုိ္းယူခုိင္းခဲ့၏။
ရီမူဖန္သည္ အမွန္တကယ္ၾကီး ခုိးယူေပးခဲ့ေလသည္။
သို့ေသာ္၊ ရွန္း မိသားစုသည္ထိုတင္ဒါအခ်က္အလက္ကို ရသြားသည္နွင့္ ရီမူဖန္ လုပ္ခဲ့သမွ်တုိ့ကို ရီေရွာင္အန္းနွင့္ ရီယီယီတု့ိအား သိေစခဲ့ေလ၏ ။
သူမ၏ဖခင္သည္ တစ္ခါတြင္ မွားယြင္းစြာ လုပ္မိခဲ့ဖူး၏။
သုိ့ေသာ္၊ သူသည္ မိသားစုထဲတြင္ အၾကီးဆံုးေသာသားၿဖစ္သလုိ ၊ ရီမူဖန္သည္လညး္ အၾကီးဆံုးေသာေၿမးပင္ ၿဖစ္ေလသည္ပီပီ။ သူမ၏အဘုိးအဘြားတုိ့မွာ စိတ္ေပ်ာ့သူမ်ားမို့ သူတုိ့အား အိမ္ၿပန္လာ ခြင့္ၿပဳေပးခဲ့ပါ၏။ ဤသည္မွာ သူမ၏ ဒုတိယဦးေလးနွင့္ ရီယီယီသည္ သူမ၏မိသားစုအား အဆိပ္ဆူးတစ္ခုအလားနွယ္ အၿမဲရႈၿမင္ေနၾကရ
သည့္ အေၾကာင္းၿဖစ္ေခ်၏။
ရီေရွာင္အန္းသည္ သူမ၏အေဖအား အၿမဲတေစ ဖ်က္ဆီးခ်င္ေနသလို၊ ဖ်က္ဆီးပစ္ဖုိ့ရာ နည္းလမး္ကို အၿမဲၾကံဆေနသူတည္း ၿဖစ္သည္နွင့္အညီ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ရီမူဖန္သည္ သူ့လက္ထဲ က်ေရာက္သြားခဲ့ရေတာ့၏။
ေနာက္ဆံုးရလဒ္အေနနွင့္ သူမ၏အဘိုးအဘြားတုိ့သည္ ေဒါသထြက္သြား ၾကေတာ့သည္ ။ သူတိ့ုသည္ သူမ၏မိဘနွစ္ပါးနွင့္ အေမြၿဖတ္ပစ္ေတာ့ၿပီး ရီမူဖန္အား တာ၀န္လႊဲေၿပာင္းယူေစခ်င္ခဲ့ၾက၏။ သူမ၏ဖခင္မွာ သူမ၏အစ္ကို အား ကာကြယ္ေပးဖုိ့ရာအတြက္ ေထာင္ထဲ၀င္သြားခဲ့၏။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္…
ဒီဘ၀တြင္ေတာ့၊ ရီ၀မ္၀မ္၏မွန္းဆခ်က္အရ ထိုအရာတုိ့သည္ မၾကာခင္ ၿဖစ္လာၾကေတာ့မည္။
ထိုေၿမေနရာအတြက္ တင္ဒါေခၚယူၿခင္းသည္ မၾကာခင္ စတင္ေပလိမ့္မည္….
အခု ရီမူဖန္၏အၿပဳအမူအရ သူသည္ ရွန္းမန္ခ်ီ ေတာင္းဆုိသည္မွန္သမ်ွ တုိ့အား မလြဲမေသြ လုပ္ေပးလိမ့္မည္ပင္…
ရီ၀မ္၀မ္၊ ဆက္ၿမိဳသိပ္နုိင္စြမ္း မရွိေတ့ာ။
သူမ၊ သူ့ူအား တည့္တည့္ၾကည့္လုိက္ၿပီး ေအာ္ဟစ္လုိက္ေတာ့၏။
“ရီ မူ ဖန္ ! နင္ မနုိးနုိင္ေသးဘူးလား။ နင္က ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္ မွာ လက္ေထာက္စတုိင္လစ္ေလးလုပ္ၿပီးေတာ့ ေဟာက်ြင္းခ်န္ရဲ့အေနာက္ ကေန သူတုိ့သရုပ္ေဆာင္ေတြအတြက္ အကုန္လုိက္လုပ္ေပးေနရၿပီးေတာ့ ရမွတ္ေတြ၊ ေအာင္ၿမင္မႈေတြက် သူ့ဆီကိုပဲ ေရာက္သြားတာ။ နင့္ေခါင္းမွာ တစ္ခုခုမ်ား ၿဖစ္ေနတာလား။ ဘာေတြမ်ား ေတြးေနတာလဲ”
ရီမူဖန္၏အမူအရာမွာ လံုး၀ပင္ ပ်က္ယြင္းသြားၿခင္းမရွိ။
“မင္း ဘာသိလုိ့လဲ။ ရွန္းမန္ခ်ီက ငါေကာင္းဖုိ့အတြက္ လုပ္ေပးေနတာကြ။ မငး္ကို ေၿပာလုိက္မယ္။ ရွန္းမန္ခ်ီက ငါ့ရဲ့ဘ၀မွာ အေရးအၾကီးဆံုးမိန္းမပဲ။ မင္း သူမကုိ ဒီလုိမ်ိဳး ဆက္ၿပီးေတာ့ ဆက္ဆံေနဦးမယ္ဆုိရင္ ငါတုိ့နွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ဘာမွပတ္သက္စရာမလုိေတာ့ဘူး”
ရီမူဖန္၊ ေၿပာၿပီးသြားသည္နွင့္ ေဒါသတၾကီး ထြက္သြားေတာ့၏။
“နင္…”
ရီမူဖန္ ထြက္သြားရာတူရူကို ၾကည့္ေနမိရင္း၊
ရီ၀မ္၀မ္၊ သူ့အား တားလုိက္ခ်င္၏။
ရွန္းမန္ခ်ီကုိ မယံုၾကည္ဖုိ့ရာ၊ အရူးလုပ္မခံေတာ့ဖုိ့ရာ ေၿပာၿပလုိက္ခ်င္၏။
သို့ေသာ္၊ သူမ၏နႈတ္ဖ်ားထက္ကေန ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ ထြက္မက်လာ ။
သူမ အခုေန အကုန္ေၿပာၿပလုိက္လ်ွင္ေတာင္
ရီမူဖန္သည္ သူမအား ယံုၾကည္ေပးလိမ့္မည္ မဟုတ္ၿခင္းမို့ ။
သူတု့ိ၏ဆက္ဆံေရးသာ ပိုမိုဆုိး၀ါးသြားလိမ့္မည္တည္းမုိ့ ။
သူ သူမကို ယံုၾကည္ေပးခဲ့မည္ဆုိလ်ွင္ေတာင္
တစ္ၾကိမ္သာလ်ွင္ ရနုိင္မည္။ နွစ္ၾကိမ္ေတ့ာ ရနုိင္မည္မဟုတ္သည္မို့ ။
ဒီတစ္ၾကိမ္တြင္ေတာ့ သူမသည္ ရီမူဖန္အား လႈပ္နုိးၿပီး သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္း ေပးရေပလိမ့္မည္ ။
သူမ၏မိဘနွစ္ပါးအဖုိ့ကား…အခ်ိန္တစ္ခုအထိေတာ့ နည္းနည္းေလာက္ ဆက္ၿပီး ဒုကၡခံခုိင္းရဦးမည္ပင္…
မဟုတ္လ်ွင္ သူမသည္ သူမ၏အစ္ကုိနွင့္ၿပသနာကို အေက်အလည္ မေၿဖရွင္းထားမိပါက သူမ၏မိဘတုိ့မွာ ေနာင္တြင္ ပိုလ့ို စိတ္နွလံုး ေက်ကြဲၿခင္း ၾကံဳၾကေပလိမ့္မည္….
💖💖💖💖💖💖
စာစဥ္ ၂၅၊ အခန္း ၂၁။ ဘာမွမဟုတ္ဘူး
ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္ ။
ခဲေရာင္ၿပိဳင္ကားတစ္စီး ၀ွီးခနဲေမာင္း၀င္လာၿပီး ၀င္ေပါက္တြင္ ရပ္တန့္လုိက္သည္ ။
လူတစ္ေယာက္သည္ ေခါင္းအစ ေၿခအဆံုး တန္ဖိုးၾကီတံဆိပ္တုိ့ အၿပည့္၀တ္ဆင္ထားၿပီး တန္ဖိုးၾကီးလွသည့္ ေနကာမ်က္မွန္တစ္လက္ တပ္ထားလ်က္ ကားထဲကေန ဆင္းလာ၏။
ထိုသူသည္ ကုမၸဏီထဲ လွမ္း၀င္လုိက္ၿပီဆုိသည္နွင့္ မေရမတြက္နုိင္ေသာ သရုပ္ေဆာင္တုိ့နွင့္ မ်ားစြာေသာ၀န္ထမ္းတု့ိသည္ သူ့အား တေလးတစား ႏႈတ္ခြန္းဆက္သၾကသည္။
“မဂၤလာ နံနက္ခင္းပါ၊ စတုိင္လစ္ေခါင္းေဆာင္ ေဟာ”
“စတိုင္လစ္ေခါင္းေဆာင္ ေဟာ၊ က်ြန္ေတ္ာ့ကုိ ဒီေန့ ရိြႊဳင္းေပးမယ္ဆုိ။ ဘယ္အခ်ိန္ အားလဲ။ အားလံုးက ေစာင့္ေနၾကတယ္”
“စတုိင္လစ္ေခါင္းေဆာင္ ေဟာ၊ က်ြန္မကို အရင္ကတိေပးထားခဲ့တာေနာ္”
စတားတစ္ေယာက္၏ေနာက္ကြယ္တြင္ စတုိင္လစ္အဖြဲ့၏ အေရးပါအရာေရာက္မႈသည္ကား စကားဖြဲ့စရာပင္ မလိုပါေခ်။ ထိပ္တန္းသရုပ္ေဆာင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေနာက္ကြယ္တြင္ ထိပ္တန္းစတုိင္လစ္တုိ့ ရွိၾကသည္ခ်ည္းပင္ ၿဖစ္၏။
ယခုတြင္ ေဟာက်ြင္းခ်န္သည္ သရုပ္ေဆာင္ေလာကထဲတြင္ နာမည္အၾကီးဆံုးစတုိင္လစ္တစ္ေယာက္ ၿဖစ္၏။
သူသည္ SN ဖက္ရွင္ဂရန္းအခမ္းအနားနွစ္စဥ္စတုိင္လစ္ဆုကို ရရွိခဲ့ၿပီး
“စတုိင္လစ္နတ္ဘုရား” ဟူ၍ နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့ခ်ိန္တြင္ ရွန္းမန္ခ်ီသည္ “ဖက္ရွင္ဂုရု” အၿဖစ္ အခ်ီးေၿမွာက္ခံခဲ့ရ၏။ သူမသည္ သူ၏၀တ္စံုတုိ့ကုိ ၀တ္ဆင္ခဲ့သည္နွင့္ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိပင္ ဟစ္တုိင္တစ္ခုအၿဖစ္ နာမည္ ၾကီးလာခဲ့သည္။ သူမ သရုပ္ေဆာင္ေလာကထဲ ၀င္လုိက္သည့္တခနမွာပင္ မ်ားစြာေသာ ေၾကာ္ၿငာတုိ့ ကမ္းလွမ္းၿခင္းခံခဲ့ရၿပီး ဖက္ရွင္ဘရန္းမ်ားစြာ၏ မ်က္နွာသာေပးၿခင္းခံခဲ့သည္ ။
ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ လက္ထဲတြင္ Ferrari ကားေသာ့ကို ေ၀ွ့ယမ္းေနလ်က္၊ သူ၏ကိုယ္ပုိင္ဓာတ္ေလွကားကေနတဆင့္ အေပၚထပ္သို့ တုိက္ရုိက္ တက္သြားေလသည္ ။
ကုမၸဏီ၏ပထမထပ္က အကစတူဒီယုိတြင္ ။
အကေလ့က်င့္ေနပါသည့္ မိန္းမဆီသုိ့ ေဟာက်ြင္းခ်န္၊
တိတ္တိတ္ေလး ကပ္သြားၿပီး၊ ေနာက္ ရုတ္တရက္
သူမအား အေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လုိက္ကာ ။
“ခ်စ္ေလး…”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ စစခ်င္းမွာ ေၾကာင္အသြားၿပီး၊
ေနာက္ ခ်ိဳသာစြာ ၿပံဳးၿပလုိက္ကာ
စိတ္အလိုမက်ဟန္ သရုပ္ေဆာင္လုိက္၏။
“က်ြန္မတုိ့ ရံုးခန္းမွာေနာ္၊ သတိလည္း ထားဦး”
ေဟာက်ြင္းခ်န္၏လက္တုိ့သည္ စိတ္မရွည္စြာၿဖင့္ ထိုမိန္းမ၏ကိုယ္ခႏၶာအား ပြတ္သပ္ေနကာ ။ “ဒါဆုိ ကိုယ္တုိ့ ရံုးခန္းထဲမွာ မဟုတ္ရင္ ဂရုစုိက္စရာ မလိုဘူးေပ့ါ၊ အဲ့လုိလား ။ ဒီေလာက္ေတာင္ ၾကာေနၿပီ။ ကိုယ္တုိ့….”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ အသာေလး သက္ၿပင္းခ်လုိက္ေတာ့ၿပီး ။
“ပတ္ေမႊေနတာ ရပ္ေတာ့။ ဒီစေန၊ တနဂၤေႏြပဲ ေစာင့္”
ေဟာက်ြင္းခ်န္၏မ်က္လံုးတုိ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ ၀င္းပသြားေတာ့သည္ ။
“ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ။ ကိုယ္ အရင္ေနရာမွာပဲ ေစာင့္ေနမယ္”
ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ ဆုိဖာေပၚ ထုိင္ခ်လုိက္ေတာ့ၿပီး စီးကရက္မီးညွိလုိက္၏။ ဒီေနာက္၊ မည္းပုတ္သည့္မ်က္နွာထားနွင့္ ေၿပာလာသည္ ။
“ဟုတ္သားပဲ။ အေတာက္ပဆံုးအလင္းေရာင္ ပေရာဂ်က္က အရမ္းၾကီး အေၿခအေနမေကာင္းဘူး”
“ဘာၿဖစ္လုိ့လဲ” ရွန္းမန္ခ်ီ၊ ၿမန္ၿမန္ဆန္ဆန္ပင္ ေမးလုိက္၏။
“ကုိယ္ၾကားတာကေတာ့ ရီ မိသားစု ကလည္းပဲ တင္ဒါ၀င္ၿပိဳင္မယ္တဲ့…” ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ ေၿပာလာသည္ ။
“ဘာရယ္”
ရီ မိသားစုနာမည္ ၾကားလုိက္သည္နွင့္ ရွန္းမန္ခ်ီ၏မ်က္နွာမွာ အပ်က္ပ်က္အယြင္းယြင္း ၿဖစ္သြားရေတာ့သည္ ။
သူမ၏အေဖသည္ ရီ မိသားစု၏အေစခံ ၿဖစ္ခဲ့သည္မုိ့
ဤသည္မွာ သူမအား အၿမဲတမ္း ထိုးနွက္ေနသလုိၿဖစ္ေနခဲ့ရ၏။
ေကာင္းသြားသည့္အခ်က္တစ္ခုကား လူေတြသည္ ေအာင္ၿမင္မႈ ဆုိသည္ကိုသာလ်ွင္ ၾကည့္ၾကၿခင္းမုိ့သာ - ဒီႏွစ္နွစ္အတြင္းမွာ ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္သည္ နာမည္ရသထက္ရလာသည္မုိ့ လူတုိင္း၏အၿမင္တုိ့မွာ စတင္ေၿပာင္းလဲလာခဲ့ၾက၏။
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ အံကိုတင္းေနေအာင္ ၾကိတ္လုိက္မိရင္းမွ ေတာက္ပသည့္အလင္းေရာင္တစ္ခု သူမမ်က္လံုးထဲ
ဖ်တ္ခနဲ ေ၀့တက္လာၿပီး ။
“အဲ့ေတာ့ ဘာၿဖစ္လဲ။ ရီ မိသားစုရဲ့ သံုးမယ့္ပမာဏကို က်ြန္မတုိ့ သိေနသေရြ့ အေတာက္ပဆံုးအလင္းေရာင္ပေရာဂ်က္က ပမႊားကိစၥေလး ၿဖစ္သြားၿပီ”
ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ ေမးလုိက္သည္ ။
“ကုိယ္တုိ့ေတြ အဲ့လုိမ်ိဳးအေရးပါတဲ့အခ်က္အလက္ကို ဘယ္လုိရေအာင္ လုပ္ၾကမလဲ။ ရီ အုပ္စုထဲ ခ်စ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ထည့္ထားလုိ့လား”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ တုိးတုိးေလး ေၿပာလာသည္ ။
“အေရးပါတယ္လုိ့ ရွင္ ေၿပာတယ္မလား - က်ြန္မ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို တိတ္တိတ္ေလး ထည့္ထားတယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ဒီလုိအခ်က္အလက္ကို ရဖုိ့အတြက္ နည္းလမ္းမရွိတုနး္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ရီ မိသားစုထဲက တစ္ေယာက္ က က်ြန္မတုိ့ကုမၸဏီထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနုတုန္းပဲဆုိတာ ေမ့သြားၿပီလား”
“ခ်စ္ ေၿပာေနတာ….ရီ မူ ဖန္ လား။ စားဖုိ့၊ ေသာက္ဖို့နဲ့ လက္ထပ္ဖုိ့ေလာက္ပဲ သိတဲ့ အဲဒီ့အသံုးမက်တဲ့ေကာင္လား။ ဖက္ရွင္ဒီဇုိင္းေတြနဲ့ ပတ္သက္ၿပီး နည္းနည္းေလးသိတာကလြဲရင္
သူ ဘာမ်ားလုပ္တတ္လို့လဲ” ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ စိတ္ဆုိးလုိ့ေနၿခင္းပင္ ။
“ရီမူဖန္ရဲ့တစ္မိသားစုလံုးက အေမာင္းထုတ္ခံထားရတယ္ဆုိရင္ေတာင္ သူက ရီ မိသားစုရဲ့သခင္ေလး ၿဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္ေလ။
သူ့သာဆုိ အဲ့ဒီကို တိတ္တိတ္ေလး ခုိ္း၀င္ၿပီးေတာ့ က်ြန္မတို့အတြက္ အခ်က္အလက္ယူလာေပးဖုိ့ဆိုတာ မၿဖစ္နိုင္တာမဟုတ္ဘူးေလ၊ ဟုတ္တယ္မလား”
ေဟာက်ြင္းခ်န္းသည္ အရမ္းစိတ္ေက်နပ္ဟန္ မရဘဲ တီးတုိးေၿပာလာသည္ ။
“ရီမူဖန္က ဒီလုိစြန့္စားေပးမယ္တဲ့လား။ အေရးပါတဲ့စီးပြားေရး အခ်က္အလက္ေတြကို ခုိးယူတာက တရားမ၀င္တာပဲ…”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ သူမ၏အလွေဖာ္ထားသည့္လက္သည္းတုိ့ကုိ ထိုးဆြေနရငး္မွ၊ ေထာင္လႊားသည့္အၾကည့္တစ္ခ်က္ၿဖင့္ ။ “အဲ့ေတာ့ ဘာၿဖစ္သလဲ။ အဲ့ဒါကို လုပ္ေပးဖုိ့ ေတာင္းဆုိတဲ့သူက က်ြန္မ ၿဖစ္ေနသေရြ့ သူ ေသခ်ာေပါက္ လုပ္ေပးေနမွာပဲဟာ”
💖💖💖💖💖💖
စာစဥ္ ၂၅၊ အခန္း ၂၂။ လက္တစ္ခါမွ မကိုင္ဖူးဘူး
ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ ရွန္းမန္ခ်ီ၏ခါးကို သိုင္းဖက္လုိက္ေတာ့ၿပီး ။
“ဟားဟား၊ လူဆိုးမေလး။ အဲ့အရူးေကာင္ကုိ မင္းနဲ့ ခ်စ္ခြင့္ေပးခဲ့ၿပီး ၿပီေပါ့။ အဲ့ဒါေၾကာင့္မို့သာ မင္း ေၿပာတာနဲ့ သူ တန္းလုပ္ေပးမွာ”
ဒါကို ၾကားလိုက္သည္နွင့္ ရွန္းမန္ခ်ီ၊ အလြန္တရာ စိတ္ေက်နပ္သြားဟန္ ေပၚလာလ်က္ နႈတ္ခမ္းတုိ့ ေကြးတက္လာေတာ့သည္ ။
အဲ့ဒီ ရီမူဖန္ က င့ါကို လံုး၀သစၥာရွိေနတာ။
ငါက သူ့ကိုယ္သူ သတ္ေသပါလို့ ေၿပာလိုက္ရင္ေတာင္မွ
တစ္ခ်က္ေလး မတြန့္ဘဲ လုပ္မွာပဲ။
ဟီးဟီး၊ ငါ သူ့အစ္ကုိအရင္းနဲ့ ရႈပ္ေနတာကို
အဲ့ဒီေခြးမ ရီ၀မ္၀မ္ ၿမင္မ်ားၿမင္လုိက္ရင္
ဘယ္လုိခံစားရမလဲ သိခ်င္မိပါရဲ့ ။
“ဟားဟား၊ အဲ့ဒီရီမူဖန္က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ သိပ္အထင္ၾကီးတာပဲ။
ခ်စ္က သူ့ကုိ တကယ္ၾကီးခ်စ္ေနတယ္လို့ ထင္ေနေသးတယ္၊ အဟတ္” ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ ရႈံခ်ေၿပာဆုိလာသည္။
ရွန္းမန္ခ်ီသည္ သူ့အား ၿပန္မေၿပာလာခင္ပင္
ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ သူမ၏ရင္သားတုိ့အား လက္နွင့္လာကိုင္ေလရာ ။ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလိုပင္ ရွန္းမန္ခ်ီ ရွက္ေသြးတုိ့ၿဖာသြားေတာ့ၿပီး
တုိးတုိးေလး ညည္းလာေတာ့သည္။
“အဲ့ဒီရီမူဖန္က ခ်စ္ကို ဒီေလာက္ထိ စြဲစြဲလန္းလန္းေတြ ၿဖစ္ေနတာ။
ခ်စ္ သူ့ကုိ…ဒီအရသာခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ ေပးမေက်ြးခဲ့ေလာက္ပါဘူးေနာ္” ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ တစ္စံုတစ္ခုကို အရိပ္အၿမြက္ၿပကာ ေတာင္းဆိုေနသည့္ အလားနွယ္ ေမးလုိ့ေန၏။
“အဓိပၸာယ္…အဓိပၸာယ္မရွိလုိက္တာ…”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ ေဒါသထြက္သြားေတာ့ေလၿပီ ။
“က်ြန္မက ဘာလုိ့…အရႈံးသမားကို…စိတ္၀င္စားရမွာလဲ။
သူ က်ြန္မကို…လက္ေတာင္မကိုင္ဖူးဘူး…”
“တကယ္လား”
ေၿပာေနရငး္မွာပင္၊ ေဟာက်ြင္းခ်န္၏ညာဘက္လက္ဖ၀ါးမွာ ရွန္းမန္ခ်ီ၏အေပၚပုိင္းကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ပြတ္သပ္ေနေလ၏။
“တကယ္ေပါ့။ တစ္ေန့တစ္ေန့ သူ့ရဲ့အဲ့ဒီမ်က္နွာကို ေတြ့ေတြ့ေနရတာ နဲ့တင္…က်ြန္မမွာ အန္မိေတ့ာမလို့…က်ြန္မက ရွင္နဲ့ပဲ လုပ္တာ… သူ့ရဲ့ဖက္ရွင္နဲ့အရည္အခ်င္းေတြကေတာ့…တကယ့္ကို မဆိုးဘူး။
ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ ဒါေတြအားလံုးက ရွင့္ဟာေတြခ်ည္းပဲ…” ေဟာက်ြင္းခ်န္၏ရင္ခြင္ထဲ စိတ္မပါလက္မပါ ထိုး၀င္ကာ
ေၿပာဆိုလုိ့ေနသည့္ ရွန္းမန္ခ်ီ ပင္ ။
ေဟာက်ြင္းခ်န္သည္ကား ေဒါသထြက္လုိ့ေနဆဲ။
“ရီမူဖန္က အမိႈက္သာသာပဲ။ အားရစရာေကာင္းတာက သူက ကိုယ့္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနၿပီးေတာ့ သူ့ရဲ့ခ်စ္လွစြာေသာမိန္းမက ကိုယ္နဲ့ နွစ္ပါးသြားေနတာပဲ…”
“လူဆုိးၾကီး…”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ သူမ၏လက္ေမာင္းတုိ့ၿဖင့္ ေဟာက်ြင္းခ်န္၏လည္တုိင္အား သုိင္းယွက္လုိက္ကာ ေၿပာလာ၏။
…………..
ညဥ့္နက္သန္းေခါင္။
ရီမူဖန္၊ ေနာက္ဆံုးတြင္ အလုပ္ေတြအကုန္ ၿပီးသြားၿပီမို့၊
ေအာက္ထပ္သို့ ဆင္းသြားေတာ့သည္။
သို့ေသာ္၊ သူ ရံုးခန္းကို ၿဖတ္ေက်ာ္မိလုိက္သည့္အခုိက္
ရွန္းမန္ခ်ီ၏ရံုးခန္းမီးသည္ လင္းေနေသးဆဲ ၿဖစ္ေၾကာင္း သတိၿပဳမိသြားေလရာ။
ရီမူဖန္၊ ေလ်ွာက္သြားလုိက္ေတာ့ၿပီး တံခါးေခါက္လုိက္၏။
“မန္ခ်ီ၊ အရမ္းေနာက္က်ေနၿပီ။ အိမ္မၿပန္ေသးဘူူးလား”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ မတက္မၾကြဟန္ ေပၚလုိ့ေနလ်က္။
“ညီမ ကိစၥတခ်ိဳ့ မၿပီးေသးလုိ့…”
“ဒါလား” ရီမူဖန္၊ ရွန္းမန္ခ်ီ၏စားပြဲေပၚက စာရြက္စာတမ္းအထပ္လုိက္ၾကီးအား ၾကည့္လုိက္မိၿပီး။
“အေတာက္ပဆံုးအလင္းေရာင္ ပေရာဂ်က္လား”
“ဟုတ္တယ္။ ဒါက ရင္းနွီးၿမွဳပ္နွံမႈပေရာဂ်က္ၿဖစ္ၿပီးေတာ့ ညီမတုိ့
ရွန္း မိသားစု အတြက္ အရမး္အေရးၾကီးတာကို အစ္ကုိ သိပါတယ္။
ညီမတုိ့ ဒီတစ္ေခါက္ ဒါကို မရလုိက္ဘူးဆုိရင္ ဒီလုိအခြင့္အေရးၾကီးကို ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး”
“တင္ဒါ၀င္ၿပိဳင္မယ့္ကုမၸဏီေတြကို အစ္ကို ေလ့လာၾကည့္ထားပါၿပီ - ဒီပေရာဂ်က္ကို ရဖုိ့အတြက္ ရွန္း မိသားစုအေနနဲ့ ၿပသနာမရွိေလာက္ပါဘူး” ရီမူဖန္ ေၿပာလာ၏။
ရွန္းမန္ခ်ီ၏မ်က္နွာမွာ အနည္းငယ္ ပ်က္ယြင္းသြားေတာ့ၿပီး ။
“ဟြားယြီ၊ ရွင္းတာ့၊ ဖန္ရွဲ့ - ဒီကုမၸဏီေတြက ညီမတုိ့အတြက္ေတာ့
လံုး၀ကုိ ၿပိဳင္ဘက္မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခု ညီမတုိ့ရဲ့ အၾကီးမားဆံုးၿပိဳင္ဘက္က ရီ အုပ္စု ၿဖစ္ေနတယ္…”
ရီမူဖန္၊ ဆြံ့အသြားရေတာ့သည္။
“ဘာ ။ ရီ အုပ္စုလည္း ၀င္ၿပိဳင္တယ္လား”
“ဟုတ္တယ္။ ညီမ ခုေလးတင္ ဒီသတင္းရလာခဲ့တာ။ အခုခ်ိန္မွာ ညီမတုိ့ ကမ္းလွမ္းတာေတြက ေတာ္ေတ္ာေလး တူထားတယ္ - ေစ်းနႈန္းပဲ က်န္ေတာ့တာ။ တဖက္က ေလလံနႈန္းကိုသာ ညီမတုိ့ သိနုိင္ခဲ့မယ္ဆို…”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ ေခါင္းကို ခါယမ္းလာကာ၊ သက္ၿပင္းခ်လုိက္ေတာ့ၿပီး ။
“ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ကေလလံနႈန္းကို ညီမတုိ့ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး သိနုိင္ပါ့မလဲ။ ရွန္း မိသားစုက ဒီပေရာဂ်က္အတြက္ကို အမ်ားၾကီး အားထုတ္ထားခဲ့ရတာ။ ဒါေပမယ့္ ညီမေလ ညီမတုိ့ေတြ
ရီ မိသားစုကို မနုိင္မွာကို ေၾကာက္ေနမိတယ္…”
ရီမူဖန္၊ ရွန္းမန္ခ်ီ၏မ်က္လံုး၀ုိင္း၀ုိင္းတုိ့အား ၾကည့္လုိက္မိရင္း သူ၏ရင္ဘတ္မွာ ဒိတ္ခနဲ ၿဖစ္သြားေတာ့ေလရာ ။
“ဒါနဲ့ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ပူမေနနဲ့ေတာ့။
အစ္ကို ညီမအတြက္ ကူစံုစမ္းေပးမယ္”
“မူဖန္ အစ္ကုိ၊ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္။ ညီမ ရပါတယ္။
ညီမ အမ်ားၾကီးမလုပ္နုိင္ေပမယ့္လည္း ညီမေလ ဒက္ဒီ့ကို တတ္နုိင္သေလာက္ ကူညီေပးခ်င္မိတယ္…” ရွန္းမန္ခ်ီ၊ ေၿပာလာ၏။
ဒီေနာက္၊ ဖုိင္တစ္ခ်ိဳ့ယူဖုိ့ရာ စာအုပ္စင္ဘက္သုိ့
သူမ သြားေတာ့မည္အၿပဳ။
💖💖💖💖💖💖
စာစဥ္ ၂၅၊ အခန္း ၂၃။ ကယ္လုိ့မရေတာ့ဘူး
သို့ေသာ္၊ ရွန္းမန္ခ်ီ ထရပ္လုိက္သည့္အခုိက္မွာပင္
သူမ မူးမုိက္သြားၿပီး ခႏၶာကုိယ္မွာ ပံုလဲက်သြားေတာ့ရာ ။
“မန္ ခ်ီ !!!”
ရီမူဖန္၊ မ်က္နွာမွာ စုိးရိမ္ပူပန္မႈအတုိင္းသားၿဖင့္
သူကား အလြန္တရာ ထိတ္လန့့္မိသြားေတာ့ေလသည္။ လ်င္ၿမန္စြာၿဖင့္ပင္ အေၿပးသြားလုိက္ေတာ့ၿပီး ရွန္းမန္ခ်ီအား မ,သယ္လုိက္ကာ ဆုိဖာေပၚသို့ ခ်ီေပြ့သြားေလၿပီး ။
“မန္ခ်ီ၊ သတိထားပါဦး ။ အစ္ကုိ့ကုိ မေၿခာက္ပါနဲ့…”
ရီမူဖန္၊ ေၾကာက္လန့္တၾကား ၿဖစ္လို့ေန၏ ။
တခနၾကာၿပီးသည့္ေနာက္၊
ေနာက္ဆံုးတြင္မွ ရွန္းမန္ခ်ီ သတိၿပန္ရလာေတာ့ကာ ။
“မူဖန္ အစ္ကို၊ ညီမ ရပါတယ္…ညီမ ရတယ္…နည္းနည္းေလး မူးသြားရံုပါ… အခုတေလာ ညဥ့္နက္တာမ်ားလို့နဲ့ တူပါတယ္…”
ရီမူဖန္၊ လက္သီးက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားလ်က္ ။
“ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အစ္ကုိ အသံုးမက်တာပါ -
ညီမကို အလုပ္အရမ္း ပင္ပန္းေစမိတယ္”
“မဟုတ္ပါဘူး။ အစ္ကုိ မူဖန္၊ အစ္ကုိ ညီမကို အမ်ားၾကီး ကူညီေပးထားပါတယ္” ရွန္းမန္ခ်ီသည္ ဂရုစိုက္ယုယသည့္ ေလသံေလးၿဖင့္ အေပ်ာ့ဆြဲေၿပာလုိက္ေလလ်ွင္ ။
ရီမူဖန္၊ သူမေလး၏ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသည့္မ်က္နွာအား ၾကည့္လာၿပီး တခနေလာက္ တိတ္ဆိတ္သြားေတာ့၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူ စိတ္ဒံုးဒံုးခ်လုိက္ေတာ့ၿပီး ခုိုင္ခုိင္မာမာ ေၿပာလုိက္ေတာ့သည္ ။
“မန္ခ်ီ၊ စိတ္မပူနဲ့ေတာ့။ အခု အိမ္ၿပန္ၿပီး နည္းနည္းေလာက္ အနားယူလုိက္ေနာ္ ။ ဒီကိစၥကို အစ္ကို ေၿဖရွင္းလုိက္မယ္။
ရီ အုပ္စုရဲ့ေလလံနႈန္းကို သိေစရမယ္လို့ အစ္ကုိ ကတိေပးတယ္”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ သူမမ်က္နွာထက္က အတိုင္းမသိေပ်ာ္ရႊင္သြားသည့္ဟန္ကို ပိတ္သိမ္းလုိက္ၿပီး စိတ္ပူေၾကာင့္ၾကစြာၿဖင့္ ေမးလုိက္သည္ ။
“တကယ္လား။ ဒါေပမယ့္..အစ္ကုိ ဘယ္လုိလုပ္မလုိ့လဲဟင္”
ရီမူဖန္၊ သူမေလးအား ၾကည့္လာေခ်ၿပီး
စိတ္ေအးေအာင္ ေၿပာေပးလာသည္။
“အစ္ကုိ့မွာ နည္းလမ္းရွိတယ္။ အစ္ကုိ့ကုိ ယံုပါ။ ညီမကို ကတိေပးထားမွေတာ့ အစ္ကို မရရေအာင္ လုပ္ေပးမယ္”
ရွန္းမန္ခ်ီ၏မ်က္၀န္းထက္တြင္ ခ်ီးက်ဴးေလးစားနွစ္လုိၿခင္းတုိ့ ၿပည့္လ်ွမ္းလာေတာ့ေခ်ၿပီ ။
“အစ္ကုိ မူဖန္၊ အစ္ကုိက ညီမအေပၚ သိပ္ေကာင္းတာပဲ။
အစ္ကုိသာ ညီမေဘးမွာရွိေနရင္ ညီမ အရမ္းလံုၿခံဳသလုိ ခံစားရတယ္။ ညီမ ဘာကိုမွ မေၾကာက္ဘူး။ ညီမတုိ့ကုမၸဏီ ၾကီးသထက္ၾကီးလာၿပီး
ရီ မိသားစုနဲ့ ရင္ေဘာင္တန္းနုိင္ေလာက္တဲ့အထိ အင္အားၾကီးလာတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ အစ္ကို ဒုကၡခံၿပီးေတာ့ တိတ္တိတ္ေလးအလုပ္လုပ္စရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ညီမေလ ညီမရဲ့အစ္ကို မူဖန္က ဘယ္ေလာက္ထိ အံ့ၿသဖုိ့ေကာင္းတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ထိ အရည္အခ်င္းရွိတယ္ဆုိတာ
ကို တစ္ေလာကလံုးကို သိသြားေစရမယ္”
ဒါကို ၾကားလုိက္သည့္အခ်ိန္၊
ရီမူဖန္မွာ ဟတ္ထိေၾကြက်ကာအရည္ေပ်ာ္သြားရေလ၏။
“ငတံုးမေလး၊ အစ္ကုိက မင္းကို ေပ်ာ္ေစခ်င္ရံုပဲ…
မင္းအတြက္ဆုိ…အစ္ကို ဘာမဆုိ လုပ္ေပးနုိင္တယ္”
“အစ္ကုိ မူဖန္…” ရွန္းမန္ခ်ီ၊ ရီမူဖန္၏ရင္ခြင္ထဲ
ညင္ညင္သာသာ သိမ္သိမ္ေမြ့ေမြ့ေလး တုိးေ၀ွ့၀င္လုိက္ေခ်သည္။ သို့ေသာ္၊ သူမ၏နွလံုးသားထဲတြင္ ၿပည့္လ်ွမ္းလုိ့ေနသည္ကား
မနွစ္ၿမိဳ့မႈနွင့္ ေထ့ေငါ့ေလွာင္ေၿပာင္ေနမႈတုိ့သာ ။
သူမ သိထားပါ၏။ သူမသည္ ဆက္ကာမူယာမာယာသံုးေနေသးသေရြ့ ရီမူဖန္ဆုိသည္မွာ သူမ ေၿပာသမ်ွ နာခံကာ သူမအတြက္ဆို ဘာမဆုိ လုပ္ေပးဖုိ့ အဆင္သင့္ရွိေနမည္ဆုိသည္ကို ။
ရီမူဖန္နွင့္ ရွင္းလင္းၿပီးသြားသည္နွင့္ ၊
ရွန္းမန္ခ်ီ၏မ်က္လံုးတုိ့မွာ ၀င္းပလာေတ့ာၿပီး ေမးခြန္းထုတ္လာ၏ ။
“ဟုတ္သားပဲ။ အစ္ကုိ မူဖန္၊ အခုတေလာ ၀မ္၀မ့္အေၾကာင္း ၾကားမိေသးလား။ သူမ အဆင္ေၿပရဲ့လား”
ယခုတြင္ သူမ၏တန္ဖိုးသည္ ၿမင့္တက္ေနသည္မို့
သူမအေနၿဖင့္ ေငြေၾကးပံ့ပိုးေပးမည့္သူကုိ အၿမန္မရွာေသးဘဲ အခ်ိန္ေကာင္းတစ္ခုကို ေစာင့္ဆုိင္းေနၿခင္းသာ ၿဖစ္၏။ ေဟာက်ြင္းခ်န္နွင့္ရႈပ္ေနၿခင္းဆုိသည္မွာ သူမ အေပ်ာ္ၾကံၿခင္းမ်ွသာ။
စီရီဟန္လုိ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္နွင့္ ေတြ့ဆံုခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ထိုထိုေၿမေခြးအုိၾကီးတုိ့သည္ကား မ်က္စိအစာေက်ြးၿခင္းထက္ မပိုေတာ့…
ရီ၀မ္၀မ္၏နာမည္ကုိ ၾကားလုိက္သည္နွင့္
ရီမူဖန္၏မ်က္နွာမွာ ပ်က္ယြင္းသြားရေတာ့ေလသည္ ။
“မသိဘူး - အဆက္အသြယ္မလုပ္တာ ၾကာၿပီ။ ဘာေတြလုပ္ေနလဲဆိုတာ မသိရဘူး။ အဲ့ဒီေခြးမေလးက ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ မရွိေတာ့ဘူး။ အစ္ကုိ့မိဘေတြဆီကေန ၾကားခဲ့တာေတာ့ အညတရ ေကာင္တစ္ေယာက္နဲ့ အခုတြဲေနတယ္တဲ့ - သူ့ရဲ့အေရာင္းစားခံရၿပီး သူ့ကို ပိုက္ဆံကူေရေပးေနရမွာပဲ စိုးတယ္”
“အညတရ…” ရွန္းမန္ခ်ီ၊ အလြန္အမင္း ေပ်ာ္ရႊင္သြားေလၿပီ။
သူ တကယ္ၾကီး သူမနဲ့ကစားလုိ့ ပ်င္းသြားတာနဲ့ စြန့္ပစ္လုိက္ၿပီလား။
အရမ္းဆိုးတာပဲ…ရီ၀မ္၀မ္ အစြန့္ပစ္မခံလုိက္ရခင္ ငါ စီရီဟန္နား
ကပ္ဖုိ့ အခြင့္အေရးမရခဲ့တာ…
သု့ုိေသာ္၊ ရီ၀မ္၀မ္သည္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကံဆုိးလွသည္ကို ၿမင္ေနရၿခင္း အေပၚတြင္ေတာ့ သူမ အလြန္တရာ ေပ်ာ္ရႊင္လုိ့ေနမိဆဲ ၿဖစ္လ်က္ပင္။
ၿပီး၊ ထုိထုိေထာင္လႊားသည့္ က်န္းယန္ရန္ကိုလည္း
သူမအေနၿဖင့္ ဟုိးကတည္းက ပထုတ္ၿပီးခဲ့ေခ်ၿပီမလား….
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္၊ စားေသာက္ဆုိင္တစ္ဆုိင္တြင္ ။
“သတင္းေထာက္ ေကာင္း၊ အေၿခအေနဘယ္လုိလဲ။ ဘာသတင္းေတြမ်ား ရထားေသးလဲ”
ရီ၀မ္၀မ္၊ ေမးလုိ့ေနၿခင္း ။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ မားစ္အပတ္စဥ္၏ သတင္းေထာက္ခ်ဳပ္နွင့္ မ်က္နွာခ်င္းဆုိင္တြင္ ထိုင္လို့ေနၿခင္း ၿဖစ္သည္။
သူသည္ အရင္တုန္းက ရီ၀မ္၀မ္၏ညႊန္ၾကားမႈေအာက္တြင္ ဟန္ရွန္းယြီ၏နာမည္ပ်က္ကို ကူရွင္းလင္းေပးခ့ဲပါသည့္ ထိပ္တန္းဓာတ္ပံုရိုက္ကူးေရးသမားတစ္ေယာက္ ၿဖစ္ေခ်သည္။
ထုိအခ်ိန္တုန္ုးက မားအပတ္စဥ္သည္ ပိတ္သိမ္းရလုနီးနီး ၿဖစ္ေနခဲ့သည္ပင္ ။ သို့ေသာ္ၿငား၊ ဟန္ရွန္းယြီ၏ကိစၥေၾကာင့္
သူတုိ့သည္ နာမည္ဂုဏ္သတင္း ထပ္တက္လာၿပီး
ေကာင္းေဖးမွာလညး္ အနုပညာေလာကတြင္ သူ၏အရင္ အဆင့္အတန္းကို တေၿဖးေၿဖးၿပန္လည္ရရွိလာခဲ့သည္တည့္။
ရီ၀မ္၀မ္သည္ ဒက္ဇလင္းကို ၀င္ခဲ့သည့္ေနာက္တြင္
ေကာင္းေဖးနွင့္ အၿမဲ အဆက္မၿပတ္ရွိေနခဲ့သည္တည္း ။
💖💖💖💖💖💖
စာစဥ္ ၂၅၊ အခန္း ၂၄။ ေတြ့သြားေတာ့ေရာ ဘာၿဖစ္သလဲ
“ဒါရိုက္တာ ရီ၊ ခင္ဗ်ား ရွန္း မိသားစုနဲ့ မသင့္မၿမတ္ၿဖစ္ေနတာလား။ က်ြန္ေတ္ာ ေတြ့မိသေလာက္ဆုိ ခင္ဗ်ား အခုတေလာ ၾကယ္္ပြင့္မ်ား အင္တာတိန္းမန့္နဲ့ ေၿခရႈ႔ပ္ေနတယ္” ေကာင္းေဖး၊ ေမးခြန္းထုတ္ဖုိ့ ၾကိဳးစားလာေလသည္ ။
ရီ၀မ္၀မ္၊ ထုိင္ခံုကုိ မွီခ်လိုက္ေတာ့ၿပီး ၊ သူမ၏ေသးသြယ္သြယ္လက္ေခ်ာင္းေလးတုိ့သည္
ေကာ္ဖီခြက္အား အသာအယာေမႊေနွာက္လာကာ ေအးေဆးေပါ့ေပါးစြာၿဖင့္ ေၿပာဆုိလာသည္။
“ဆုိပါေတာ့”
ေကာင္းဖန္၊ ရယ္ေမာခ်မိေတာ့ေလၿပီ။ သို့ေသာ္၊ ေမးခြန္းထပ္ထုတ္ၿခင္းကား မရွိေတာ့ ။ သူ ေၿပာလာသည္ ။
“ဒါရို္က္တာ၊ ခင္ဗ်ားေၿပာတာမွန္တယ္ဗ်။ အဲ့ဒီရွန္းမန္ခ်ီနဲ့ေဟာက်ြင္းခ်န္ တုိ့က တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူမက အရမး္ကုိ သတိၾကီး တဲ့သူဗ်။ က်ြန္ေတာ့္မွာ သူမေနာက္ လုိက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ။ ဒါေတာင္ ဘာမွမသိခဲ့ရဘူး၊ တပတ္အၾကာေလာက္ကမွ က်ြန္ေတာ္ သိလာခဲ့ရတာ။ သူတုိ့နွစ္ေယာက္က ဟိုတယ္တစ္ခုမွာ ပံုမွန္ေတြ့တတ္ တယ္ဆိုတာပဲ”
ရီ၀မ္၀မ္၏မ်က္၀န္းတုိ့ မသိမသာေၿပာင္းလဲလာေတာ့သည္ ။
“သူတို့အခန္းနံပတ္ ကူစံုစမ္းေပးပါ”
“ရပါတယ္ဗ်ာ။ စိတ္မပူပါနဲ့။ တစ္ပတ္အတြင္းမွာ သိရေအာင္လုိ့ လုပ္ေပးမယ္” ေကာင္းေဖး၊ တည့္တည့္ပင္ ေၿပာခ်လာသည္။
ရီ၀မ္၀မ္၊ သူမ၏ေကာ္ဖီခြက္ကို ေၿမွာက္လုိက္ေတာ့ၿပီး ေက်းဇူးတင္စကား ဆုိလာသည္။ “ေက်းဇူးပါ”
“ဒါရုိက္တာ ရီ၊ က်ြန္ေတာ့္ကို ေက်းဇူးတင္စကား ေၿပာစရာ မလိုပါ ဘူးဗ်ာ။ တင္မယ့္တင္ က်ြန္ေတာ့္ကသာ တင္ရမွာ - အဲ့တုန္းက ခင္ဗ်ားေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ မားစ္အပတ္စဥ္က အဆံုးသတ္သြား ေလာက္ၿပီ”
ေကာင္းေဖး၊ ရင္ထဲကေန လာသည့္စကားတုိ့ၿဖင့္ ေၿပာဆိုေနၿခင္းပင္။
ေကာင္းေဖးနွင့္ စကားစၿမည္ေၿပာဆုိၿပီး နႈတ္ဆက္စကားေၿပာဆုိ လိုက္ၾကၿပီးသည့္ေနာက္၊ ရီ၀မ္၀မ္၊ “အေတာက္ပဆံုးအလင္းေရာင္” ပေရာဂ်က္နွင့္ ပတ္သက္သည့္သတင္းတုိ့ကို ဖတ္ရႈလုိ့ေနရင္း၊ သူမမ်က္၀န္းထက္တြင္ ေအးခဲမႈတုိ့ ၿဖာထြက္လုိ့လာေခ်ၿပီ….
တင္ဒါမေခၚမီ တစ္ရက္အလုိ။
ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ခ်ိန္၊ ရီမူဖန္သည္ စားပြဲ၏ေအာက္ထစ္ဆံုးအံဆြဲထဲမွ ေသာ့တစ္တြဲကို ထုတ္ယူလုိက္၏။
သူတုိ့တစ္မိသားစုလံုးသည္ အရင္က လမ္းေဘးေခြးေလေခြးလြင့္ ေတြလုိ ေမာင္းထုတ္ခံခဲ့ၾကရ၏။ အရင္က ရီေရွာင္ထင္းသည္ အိမ္ေတာ္ၾကီးကို ပိုင္ဆုိင္ခဲ့စဥ္က သူသည္ ေသာ့ေတြအာလံုးကို ပြားထားခဲ့ပါ၏။
နွစ္အနည္းငယ္အၾကာတုန္းက သူသည္ ေသာ့ေတြအားလံုး
ကို မေတာ္တဆ ေနရာလြဲထားခဲ့မိသည္မုိ့ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေသာ့ေတြအားလံုးကို ပြားထားေတာ့ၿခင္းတည္း ၿဖစ္၏။
ရီေရွာင္အန္း၏စရုိက္အရဆုိရလ်ွင္ သူသည္ ဒီလုိအေရးၾကီး စာရြက္စာတမ္းမ်ိဳးကို အိမ္ကစာၾကည့္ခန္းထဲတြင္ ေသခ်ာေပါက္ သိမ္းထားမည္ပင္ ။
သူ့အေနၿဖင့္ အထဲခုိး၀င္ၿပီး ဘယ္သူမွ မသိေစရဘဲ ေလလံတင္ပမာဏကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ခဲ့ရံုသာ…
အသက္ၿပင္းၿပင္းတစ္ခ်က္ ရွဴရိႈက္လုိက္ေတာ့ၿပီး၊
ရီမူဖန္၊ ေသာ့တုိ့ကို ယူကာ ထြက္သြားေတာ့သည္ ။
ရီ မိသားစု၏အိမ္ေတာ္ၾကီးသည္ကား
လံုး၀အတိ ဆိတ္ၿငိမ္လုိ့ေနလ်က္ ။
ဒါသည္ကား သူ ေမြးဖြားၾကီးၿပင္းလာခဲ့သည့္ေနရာ ။ ထုိ့ေၾကာင့္ ၊ သူ့အေနၿဖင့္ ဒီေနရာအား ေကာင္းေကာင္းရင္းနွီးေနသလုိ လံုၿခံဳေရးေတြကို အသာေလးေရွာင္နုိင္ၿပီး ၿခံ၀င္းထဲ ေအးေအးေဆးေဆး ၀င္နုိင္ခဲ့ပါ၏။
အေမွာင္ထဲတြင္၊ ရီမူဖန္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလွာင္ေၿပာင္လုိ့ေနမိသည္ ။
က်ြတ္စ္၊ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာ ၿဖစ္ရဲ့သားနဲ့ သူခိုးတစ္ေယာက္လုိ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ ၀င္ေနရတယ္လုိ့…
အရာရာသည္ ထင္ထားသမ်ွထက္ အဆင္ေၿပေခ်ာေမြ့ခဲ့ေလသည္ ။
မၾကာခင္ခနေလးအတြင္းမွာပင္၊ ရီမူဖန္၊
စာၾကည့္ခန္းထဲ ခုိ္း၀င္ၿပီး အေတာက္ပဆံုးအလင္းေရာင္ပေရာဂ်က္ အတြက္ တင္ဒါ စာရြက္စာတမ္းတုိ့ကို ေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္ ရွာေတြ့နုိင္ခဲ့ၿပီး ေလလံတင္မည့္ေစ်းႏႈန္းကို သိရွိသြားခဲ့ေလၿပီ။
ေနာက္တစ္ေန့မနက္ ။
ၾကယ္ပြင့္မ်ားအင္တာတိန္းမန့္ ။
ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ ေၿခခ်ိတ္ထားထားလ်က္၊ ရြဲ့တဲ့တဲ့ ေၿပာဆိုလာသည္ ။
“အခုထိ သတင္းမရဘူး - ရီမူဖန္ လုပ္မယ္ဆုိတာ ေသေရာေသခ်ာ ရဲ့လား”
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ ေနရာတြင္ပင္ ထုိင္ေနရင္းကေန ေၿဗာင္ေၿပာဆိုုလာသည္ ။
“ဘာေတြေလာေနတာလဲ ။ အခ်ိန္မေရာက္ေသးဘူးမလား။
ရွင္ က်ြန္မကို မယံုတာလား”
ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ ရယ္ေမာေၿပာဆုိလာေတာ့သည္ကား ။
“ကုိယ္က ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးေတာ့ ရွန္း သခင္မေလးရဲ့ ဆြဲေဆာင္နုိင္စြမး္အေပၚမွာ မယံုၾကည္ဘဲေနနုိင္ပါ့မလဲဗ်ာ”
“ရွင္ အရင္သြားနွင့္။ ေနာက္ပိုင္း သူ ေရာက္လာတဲ့အခါက်
ဘာမွ မေတြ့သြားေစခ်င္ဘူး” ရွန္းမန္ခ်ီ၊ ေၿပာလာၿခင္း ။ သူမသည္ ရီမူဖန္ဆီက ဘာမွမၾကားရသည္မုိ့ စိုးရိမ္စၿပဳလာေလၿပီ ။
“သူ ကိုယ္တ့ိုကို ၿမင္သြားေတာ့ေကာ ဘာအေရးလဲ။ သူ ကိုယ့္ကုိ ဘာလုပ္နုိင္မွာမုိ့လို့လဲ။ အဲ့ဒီမိန္းမလုိမိန္းမရ ေဘာေၾကာင္ေကာင္…”
ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ ရႈံ့ခ်ေၿပာဆုိလိုက္ၿပီး တဆက္တည္းမွာပင္
ရွန္းမန္ခ်ီ၏ နႈတ္ခမ္းတုိ့ေပၚ ထပ္တူက်ေစလုိက္ရာ ။ သို့ေသာ္၊ ဒီအခ်ိန္မွာပင္ တံခါးေခါက္သံ ေပၚထြက္လာၿခိမ့္ရကား ။
“ရီမူဖန္ ပဲ ၿဖစ္ရမယ္”
ရွန္းမန္ခ်ီ၏မ်က္နွာမွာ ၀င္းပသြားေတာ့ၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိပင္ ေဟာက်ြင္းခ်န္အား တြန္းထုတ္ပစ္လုိက္ေတာ့သည္တည့္ ။
“ဟာကြာ၊ အရွိန္ေကာင္းတုန္း မီးထပ်က္တယ္လုိ့…”
ေဟာက်ြင္းခ်န္၊ စိတ္မပါလက္မပါၿဖင့္ ထရပ္လုိက္ရေတာ့၏။
ရွန္းမန္ခ်ီ၊ သူမ၏အက်ီၤကို ေသသပ္ေအာင္ ၿပင္လုိက္ၿပီးေနာက္ ေၿပာလုိက္သည္ ။ “၀င္လာခဲ့ပါ”
ရီမူဖန္ ၀င္သြားလုိက္ရာ၊ ေဟာက်ြင္းခ်န္ ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ့လုိက္သည္နွင့္ မ်က္ေမွာင္တုိ့ ၾကဳတ္သြားရေတာ့ၿပီး ။
“က်ြန္ေတာ္ မန္ခ်ီနဲ့ နွစ္ေယာက္တည္း ေၿပာစရာရွိတယ္”
ရီမူဖန္၊ ေၿပာလိုက္၏။
ေမွာင္မည္းသည့္တိမ္ထုတစ္ခုသည္ ေဟာက်ြင္းခ်န္၏မ်က္လံုးထဲ ေပၚထြက္လာေတာ့ၿပီး ထမတ္တပ္ရပ္လုိက္ေတာ့ကာ ေၿပာဆိုရလြယ္ဟန္ေဆာင္လုိက္၏။
“က်ြန္ေတာ္လည္း ၿပီးပါၿပီေလ။ ခင္ဗ်ားတုိ့ပဲ ဆက္ေၿပာၾကပါ”
💖💖💖💖💖💖
စာစဥ္ ၂၅ ၿပီး၏ ။
............
Unicode
💖 ချိုမြိန်သော ဇနီးဆိုးလေး 💖
Book. : 25
Chapter. : 17 - 24
Original novel : Perfect Secret Love
Translator. : Goddess
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
စာစဉ် ၂၅၊ အခန်း ၁၇။ ဗိုက်ဆာတယ်
“ပြန်ရောက်ပါပြီ”
ရီဝမ်ဝမ်၊ ကျင်းဥယျာဉ်ကို ပြန်ရောက်လာပြီး တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ပထမဦးဆုံး မြင်လိုက်ရသည်မှာ စီရီဟန်သည် ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာပေါ် လက်ပ်တော့တစ်လုံးနှင့် ထိုင်နေခြင်းပင် ။
စီရီဟန်သည် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်နေခြင်းကြောင့်
ရီဝမ်ဝမ်၊ အနည်းငယ် ဝေခွဲမရဖြစ်သွားမိတော့၏။
“အာ၊ ဘေဘီ။ ဘာလို့ အခန်းထဲ မသွားဘဲ ဒီမှာ ထိုင်နေတာလဲ”
စီရီဟန်၊ စကားပြောတော့မည်ပြုလိုက်စဉ်။ ရီဝမ်ဝမ်သည်ကား
ဖင်ကျောက်ချ ထိုင်ချပြီးသွားချေပြီ ။ “ဘေဘီ အရင်ကပြောတော့ အခန်းထဲမှာက အလင်းပိုကောင်းတယ်ဆို။ အခုတော့ ဧည့်ခန်းက ပိုကောင်းသွားပြီလို့ ပြောတော့မလို့လား ။ ပါးစပ်ကနေတော့ အဲ့လိုပြောပေမယ့်လို့ စိတ်ထဲကတော့ အဲ့လိုမဟုတ်ဘူးဆိုတာကို
ချစ် သိပါတယ်။ ချစ် အိမ်ပြန်လာတာကို စောင့်နေတာမှတ်လား !”
စီရီဟန် ။ “…”
စီရီဟန်အား အကြောက်ကြီးကြောက်ခဲ့သည့်သူမလေး။
ယခုတွင်တော့ ထိုသူမလေးသည် သူ့ကို မြင်လိုက်သည်နှင့်
မစဘဲနှင့်ကို မနေတတ်တော့လေပြီ။
ရီဝမ်ဝမ်၊ သူ့အား ဆက်စချင်နေသော်လည်း သူမလေးထံတွင် အားအင်တစ်စက်မှ မရှိလေသည်ကို အမှတ်ရမိသွားလေရာ ။ သူမရဲ့ဝမ်းဗိုက်လေးကို ပွက်ကာသပ်ကာဖြင့် နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ ပြောဆိုလာတော့သည် ။ “ဘေဘီ၊ ချစ် ဆာနေပြီ ~”
စီရီဟန်၊ သူ့နံဘေးက သူမလေးအား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး၊ နောက် မှီချလိုက်ကာ သူမလေးနှုတ်ခမ်းလွှာထက် အနမ်းပေးလာပါတော့၏။
ရီဝမ်ဝမ်၊ ချောင်းအသာဟမ့်လိုက်မိတော့ပြီး ။
“အမ်၊ အဲ့ဒီ ဆာတာ မဟုတ်ဘူး။ ချစ် တကယ်ကြီး ဗိုက်ဆာနေတာ”
“မစားခဲ့ဘူးလား ?”
“တွေ့ဆုံပွဲပါဆိုနေ စားစရာဘယ်လိုလုပ် ရှိမှာလဲ !”
ရီဝမ်ဝမ် ၊ တတွတ်တွတ်ပြောဆိုလာတော့သည် ။
သူမသည်၊ တစ်ညလုံးလုံး တာတမံကျိုးပေါက်သွားသည့်အလားနှယ် ကုန်ရွှီ၏တတွတ်တွတ်ပြောဆိုနေမှုတို့ကို နားကုန်မတတ် နားထောင် နေခဲ့ရသည် မဟုတ်လော ။
စီရီဟန်၊ သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်ပြီး အိမ်စေတစ်ယောက်အား လှမ်းခေါ်လိုက်၏။
မကြာခင်မှာပင်၊ ထမင်းစားခန်းထဲတွင် ပူပူနွေးနွေးအစားအသောက်တို့ စားပွဲအပြည့်ဖြစ်သွားတေ့ာသည် ။
အရင်တုန်းကဆိုလျှင် သူမသည် အပြင်သွားဖို့ရာပင် ခွင့်ပြုချက်
မတောင်းရဲခဲ့ ။ သို့သော်၊ ယခုတွင်တော့ အိမ်ပြန်လာညဉ့်နက်လျှင်တောင်မှ ညစာ အဆင်သင့် ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ရှိနေလေရာ - သူမလေး အိမ်မက်မက်နေ သလို ခံစားနေမိတော့၏။
သူမသည် မကောင်းဆိုးဝါးကြီးကို ပျော်ရွှင်အောင်လုပ်ပေးနေသရွေ့ သူမ၏ဘဝသည်လည်း သာယာနေဦးမည်ပင် - အရာရာတိုင်းသည် မကောင်းဆိုးဝါးကြီး သဝန်မတိုနေသေးသရွေ့ အေးအေးဆေးဆေးပင်။
ရီဝမ်ဝမ်၊ ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ညစာစားလိုက်၊ စီရီဟန်အား ခွံ့ကျွေးလိုက် လုပ်လို့နေ၏။ ရုတ်တရက်၊ သူမ၏ WeChat သည် အဆက်မပြတ် တုန်ခါနေတော့လျက် နိုတီသံတို့ပေါက်ကွဲမတတ် ဖြစ်လာတော့သည် ။
ထင်သည့်အတိုင်းပါပင်၊ သူမအား အဆက်မပြတ်မက်ဆေ့ချ်တို့ ပို့နေပြန်သူကား ကုန်ရွှီ ။
[ကုန်ရွှီ ။ အစ်ကို ရီ၊ ကျွန်တေ်ာ့ကို သကြားလုံးလေးနဲ့ ဘယ်ချိန်မှ တွေ့ပေးမှာလဲ ?]
[ကုန်ရွှီ ။ အစ်ကို ရီ၊ ကျွန်တော့်ကို မချစ်တော့ဘူးလား ?]
[ကုန်ရွှီ ။ မဟုတ်ဘူးဆိုရင် ကျွန်တော့်အတွက် ဘာလို့အလုပ် စီစဉ်မပေးတာလဲ ?]
[ကုန်ရွှီ ။ အစ်ကို ရီ၊ ကျွန်တော့်ကို စာလည်းမပြန်ဘူး။ ကျွန်တေ်ာ့ကို ဘလော့ခ်ထားတာလား…]
….
ရီဝမ်ဝမ်၊ မက်ဆေ့ချ်တို့ကို ဖတ်နေမိရင်းမှာပင် ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်နေမိတော့လေပြီ ။ သရုပ်ဆောင်လောကထဲမှာ ဘယ်သူကများ
မင်းကို ဘလော့နိုင်တဲ့အရည်အချင်းရှိလို့လဲ၊ သခင်ငယ်လေးရဲ့ ?
[ရီပိုင် ။ ငါ မင်းရဲ့နောက်ရှိုးပွဲတစ်ခုအတွက် ဇာတ်ညွှန်းပြင်ပေးထားတယ်။ စိတ်ရှည်စမ်းပါ]
ရီဝမ်ဝမ်၊ မြန်မြန်သုတ်သုတ်ပင် စာပြန်ရိုက်လိုက်တော့ပြီး၊ ပြီးသွားသည်နှင့် မြန်မြန်သွက်သွက် ဖုန်းကို အသံပိတ်ထားလိုက်တော့သည်တည့် ။
ကုန်ရွှီသည် နာမည်ဆိုးတွင်ထားပြီးသား ဖြစ်လေသည် ။ သူ၏နာမည်ဂုဏ်သတင်းသည်ကား ဆိုးဝါးလွန်းလှ၏။
သူ၏နာမည်ကို ရှင်းလင်းဖို့ဆိုသည်မှာ မဖြစ်နိုင်သလောက်ပင် ။
အခုအချိန်၌ အကောင်းဆုံးသောအဖြေမှာ ပြသနာ၏ရေသောက်မြစ်ကို ရှင်းလင်းပြီး သူ၏အရည်အချင်းတို့ကို ထုတ်ပြနိုင်ဖို့ပင် ။
သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်အတွက် အခြေခံအကျဆုံးအချက်မှာ သရုပ်ဆောင်အရည်အချင်းပင် မဟုတ်ပါလား ။
သရုပ်ဆောင်နေသည့် သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်သည်သာ အကောင်းဆုံးသောသရုပ်ဆောင်တစ်ယောက် ဖြစ်ချေသည် ။
သို့တစေ၊ ဇာတ်လမ်းကောင်းတစ်ခု ထုတ်လုပ်နိုင်ဖို့ရာကား
ကုန်ရွှီအတွက် အတော်လေး စိန်ခေါ်မှုများသည်တည်း ။
သူသည် အခုချိန်တွင် သရုပ်ဆောင်ခြင်းကို စပြီးကြိုးကြိုးစားစား လေ့လာနေပြီဆိုလျှင်တောင် သူ၏သရုပ်ဆောင်အရည်အချင်းတို့ ဒီလောက်အချိန်တိုလေးနဲ့ ဗြုန်းစားကြီး မြင့်တက်သွားဖို့ရာဆိုသည်မှာ မဖြစ်နိုင်ချေ။ ထို့ကြောင့်၊ သူမအနေနှင့် သူ့အတွက် ဇာတ်ညွှန်းတွင်သာ အားစိုက်ထုတ်ပေးရပေလိမ့်မည် ။ ကုန်ရွှီနှင့် အသင့်တော်ဆုံးသော ဇာတ်ညွှန်းတစ်ခုကို ရှာပေးမှ ရပေလိမ့်မည်။
အရာအားလုံးသည် ချောချောမောမောသွားနေမည်ဆိုပါက
ကုန်ရွှီတွင် မျှော်လင့်ချက်တို့ ရောင်ခြည်သမ်းလာပေလိမ့်မည်…
စီရီဟန်၊ အဆက်မပြတ်တုန်ခါနေသည့် ရီဝမ်ဝမ်၏ဖုန်းအား ကြည့်လိုက်ပြီး မျက်မှောင်တို့ ကြုတ်လာသည် ။
ဤသည်ကို သတိပြုမိသွားသည်နှင့်၊ ရီဝမ်ဝမ်သည် ချက်ချင်းဆိုသလို
ဖုန်းကို ဘေးဘက်တွန်းပို့ပစ်လိုက်တော့ပြီး စိတ်အလိုမကျသည့်ဟန်ဖြင့် ပြောလာတော့သည် ။
“သရုပ်ဆောင်လောကကလူတွေက အခုဘာမှ လုပ်စရာမရှိကြဘူး။ ဟိုစပ်စပ်ဒီစပ်စပ်နဲ့ အတင်းပြောရတာကို သိပ်သဘောကျကြတာ။
သူတို့က တကယ်ကို စိတ်ဝင်စားဖို့ဘာမှမကောင်းဘူး။
ဘေဘီ၊ စိတ်မပူနဲ့နော်။ ချစ်ကတော့ သူတို့လို မဟုတ်ဘူး !”
စီရီဟန်၊ သူမလေးအား သံသယဝင်စွာဖြင့် ကြည့်လာလေရင်း၊
ပေါ့ပါးသည့်အမူအရာဖြင့် ။ “အိုး ? ဘယ်လိုများ မတူတာလဲ ?”
ရီဝမ်ဝမ်၊ သူမ၏ထမင်းပန်းကန်လုံးအား ပွေ့ဖက်လိုက်တော့ပြီး ။
“ချစ်က ဘယ်တော့မှ ဗိုက်မဝဘူးလေ”
စီရီဟန် ။ “…”
💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖
စာစဉ် ၂၅၊ အခန်း ၁၈။ ပြောစရာရှိတယ်
အင်ပါရီယာမီဒီယာ တက္ကသိုလ် ။
ပရော်ဖက်ဆာတစ်ယောက် ပို့ချပေးမည့် အတန်းချိန် ရှိနေသည်မို့၊
ရီဝမ်ဝမ်သည် တမင်သက်သက်အချိန်ပေးကာ ကျောင်းသွားတက်လိုက်ပြီး လိုအပ်သည်တို့ လုပ်လိုက်ပါ၏။
အတန်းဆင်းချိန်တွင်မူ၊ ကျန်းယန်ရန်နှင့်ရီဝမ်ဝမ်တို့ အတူတူသွားစားသောက်ကြသည် ။
“ဝမ်ဝမ်၊ နင် နောက်ဆုံးတော့ ပြန်လာပြီ။ ငါ အရမ်းပျင်းနေတာ။ လေးယောကနေရမယ့်အခန်းမှာ ငါ တစ်ယောက်ထဲ နေနေရတယ်ဟာ - တစ်ယောက်ကျတော့ တစ်ပတ်နှစ်ပတ်လောက်နေမှ တစ်ခါရောက်လာ တယ် ။ နောက်နှစ်ယောက်ကလည်း ဘယ်လိုပုံစံရှိလဲတောင် မမှတ်တော့ဘူး ။ ငါ ကြားတာကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က အင်တာတိန်းမန့်တစ်ခုနဲ့ စာချုပ်ချုပ်သွားပြီဆိုပဲ !”
ကျန်းယန်ရန်၊ ကွန်ပလိန်းတက်ကာ ဆူကာမဲ့ကာပြောလို့နေ၏။
အင်ပါရီယာရုပ်ရှင်တက္ကသိုလ်က အနုပညာမေဂျာယူထားသည့် ကျောင်းသားအများစုသည် ပထမနှစ်တက်ပြီဆိုသည်နှင့် စတင်အလုပ်ဝင်နေကြသည်ချည်း ဖြစ်၏။ အများစုသည်ကား တက္ကသိုလ်မတက်ရသေးခင်မှာပင် သရုပ်ဆောင်လောကထဲ ခြေစုံချပြီးနေကြလေပြီ ။ ထို့ကြောင့်၊ အတန်းတက်တာနည်းသည်မှာ အလွန်ပုံမှန်ပင် ဖြစ်သလို အင်ပါရီယာမီဒီယာတက္ကသိုလ်သည်လည်း ထိုနည်းတူပင် - ကျောင်းသားတော်တော်များများမှာ စာမေးပွဲရှိမှသာလျှင် ဂုဏ်ထူးမှတ်ရဖို့ရာ အပြေးအလွှားလာတက်ကြခြင်း ဖြစ်၏။
ရီဝမ်ဝမ်၊ ရယ်မောချလိုက်ပြီး ။
“ဘာလို့လဲ။ ချူဖုန်း နင့်ကို အဖော်လုပ်ပေးနေတယ်မဟုတ်ဘူးလား ?”
“သူက သုတသနစာတမ်းတစ်ခုအတွက် ကျူတာဆရာနောက် လိုက်နေရတယ်” ကျန်းယန်ရန် ပြန်ဖြေလာ၏။ ဒီနောက်၊
တစ်စုံတစ်ခုကို ရုတ်တရက် အမှတ်ရမိသွားတော့ပြီး ။
“ဟုတ်သားပဲ ။ ဝမ်ဝမ်၊ နင်မှန်းကြည့် ။
ခုရက်အတွင်း ငါ ဘယ်သူနဲ့ တွေ့ခဲ့တယ်ထင်လဲ ?”
“ဘယ်သူလဲ ?”
“ရှန်းမန်ချီ ဟ !” ကျန်းယန်ရန် ပြောလာသည် ။
“သူမက အရမ်းဟန်ဆောင်ကောင်းတာပဲ။ ငါ့ကို ကြယ့်ပွင့်များ အင်တာတိန်းမန့်ကို လာဖို့ပြောတယ်။ ပြီးတော့လည်း သူ ငါနဲ့ စာချုပ်ပါချုပ်ထားချင်ပါတယ်ဆိုပဲ”
ရီဝမ်ဝမ်၊ ဒါကို ကြားလိုက်သည့်အချိန်၊
သူမမျက်နှာထက်တွင် သရော်ပြုံး အပြုံးတစ်ပွင့် ပေါ်ထွက်လာလေပြီ။
ရှန်းမန်ချီသည် ဟန်ဆောင်ကောင်းလွန်းသည်သာမဟုတ်ချေ ။
သူမသည် တမင်သက်သက်ပင် မျက်နှာလာပြခြင်းတည်း ။
ကျန်းယန်ရန်သည်ကား ဘယ်သူကမှ စိတ်ဝင်စားခြင်းမရှိသည့် ကျောင်းသားတစ်ယောက်မျှသာ ရှိသေးချိန်၊ ရှန်းမန်ချီသည်မူ အနုပညာလောကထဲတွင် တောက်ပနေသည့်ကြယ်တစ်ပွင့် ဖြစ်နေပြီးပြီ။ ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့်၏သခင်မလေးပါ ဖြစ်သေးသည် - သူမ၏အနာဂတ်သည် အတိုင်းအဆမရှိတော့ဟု။
“ဒါပေမယ့်၊ ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့်ကလည်း တော်တော်လေး နာမည်ရနေတာပဲ - သူတု့ိက နာမည်ကျော်သရုပ်ဆောင်သစ်တွေ အများကြီး ထုတ်ပေးထားကြတယ် ။ ရှန်းမန်ချီဆို စသရုပ်ဆောင်ရုံရှိသေးတယ်။ ဖက်ရှင်လောကမှာ စီနီယာတွေက တဖွဖွချီးကျူးရတဲ့ “ဖက်ရှင်ခေါင်းဆောင်” အဖြစ်နဲ့ နာမည်ပေးခံနေရပြီ…”
ရီဝမ်ဝမ်အဖို့ ရှန်းမန်ချီ၏နောက်ကွယ်တွင် ဘယ်သူရှိနေသည်လဲဆိုသည်ကိုကား
တွေးဆကြည့်စရာပင် မလို ။
ဒီအခိုက်၊ ရီဝမ်ဝမ်၏ဖုန်း တတီတီ မြည်လာလေရာ ။
ဖုန်းခေါ်ဆိုလာသူကို မြင်လိုက်သည်တွင်
ရီဝမ်ဝမ် အံ့အားသင့်သွားရတော့သည်တည့် ။
အစ်ကို ခေါ်နေတာပဲ…
ရီဝမ်ဝမ်၊ မျက်မှောင်တို့ ကြုတ်မိသွားပေပြီ။
သူမလေး၊ တခနလေး တိတ်ဆိတ်သွားမိတော့ပြီး
ဖုန်းကိုင်လိုက်သည် ။ “ဟယ်လို ?”
“ညီမလေး ကျောင်းမှာလား ။ ကိုကို အခု ကျောင်းပေါက်၀ ရောက်နေတယ်။ ထွက်လာခဲ့ဦး။ ပြောစရာရှိတယ်” ရီမူဖန်၊ ဖုန်းထဲကနေ ပြောလာခြင်း ။
ရီမူဖန်က ငါ့ကို အရင်စကားပြောဖို့ ဆက်သွယ်လာတယ်လား ?
ရီဝမ်ဝမ်၊ တခနလောက် စဉ်းစားလိုက်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်သည် ။
“ငါး မိနစ်”
ရီဝမ်ဝမ်သည် မျက်နှာမသာမယာ ဖြစ်သွားတော့လေသည်မို့၊
ကျန်းယန်ရန် မေးလိုက်၏။ “ဝမ်ဝမ်၊ ဘယ်သူခေါ်တာလဲ ?”
“ငါ့အစ်ကို”
“အဲ…”
ကျန်းယန်ရန်သည် ရီမူဖန်နှင့်ပတ်သက်ပြီး အနည်းငယ်ကြားဖူးနားဝရှိထား သည်ပင် ။ သူမ ဤသည်ကို ကြားလိုက်သည်နှင့် ဂရုတစိုက် မေးလိုက် ၏။ “နင့်အစ်ကိုက အခု ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့်မှာ လုပ်နေတုန်းပဲလား ?”
ရီဝမ်ဝမ်၊ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပါ၏။
“သူ ငါနဲ့ တွေ့ချင်လို့တဲ့ ။ သွားတွေ့လိုက်ဦးမယ်နော်”
“အဲ အဲ ။ သွားပါ။ နောက်ကျနေပြီ။
ငါလည်း အတန်းပြန်တက်တော့မယ်။
နောက်မှ တွေ့ကြတာပေါ့”
“အင်း။ ဘိုင့် ဘိုင်”
…..
သူတို့၊ စားသောက်ဆိုင်ကနေ ပြန်လာကြပြီးသည့်နောက်၊
ရီဝမ်ဝမ်သည် ကျောင်းဝင်ပေါက်ရှိရာဆီ လျှောက်သွားလိုက်၏။
သူမလေး အဝင်ပေါက်ဝနား ရောက်သွားသည်နှင့်
ရင်းနှီးနေပြီးသားပုံရိပ်တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ပါပြီ ။
ရီမူဖန် သပေးလိုက်သည့် သရုပ်ဆောင်တို့မှာ လှပပြီး တောက်ပနေ သော်ငြား သူသည်ကတော့ လမ်းဘေးဈေးကနေ ဝယ်ထားသည့် အဝတ်အစားတို့ကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားလျက် ။
သို့သော်၊ သူ့ထံတွင် ဖက်ရှင်အမြင်တို့ ရှိနေသည်တည်းမို့
ပေါ်လွင်အောင် ဝတ်စားတတ်ဆဲပင် ။
သူ ရှာရသမျှ ပိုက်ဆံသေးသေးလေးအနက်
တစ်ချို့တစ်လေကို သူ၏မိဘတို့အား ပေးထောက်ခြင်းကလွဲပြီး ကျန်ငွေအားလုံးကို ရှန်းမန်ချီအတွက် အကုန်သုံးပစ်လေ၏။
အရင်တုန်းက၊ ရီမူဖန်ဆိုသည်မှာ အဝတ်အစားဖက်ရှင်နှင့် ပတ်သက်လာလျှင် အလွန်တရာပင် ချေးကြောင်များတတ်သူ ဖြစ်၏။ နာမည်ရထားသည့်နာမည်ကြီးဘရန်းတို့ကိုသာလျှင် ဝတ်ဆင်တတ်သူ ဖြစ်၏။ သူသုံးသည့်အသုံးအဆောင်အသေးလေးတစ်ခုသည်ကပင်လျှင် ထူးခြားနားသည်ချည်း ။
💖💖💖💖💖
စာစဉ် ၂၅၊ အခန်း ၁၉။ ရည်းစားရှိလား ?
ရီမူဖန်ဆိုသည်ကား သူမလေးအတွက် ဝတ်စုံရွေးချယ်ပေးရခြင်းကို ချစ်သည်။ သူမလေးအတွက် အဝတ်အစားဝယ်ပေးရခြင်းကို ချစ်မြတ်နိုးပြီး သူမလေးအတွက် ဂါဝန်တို့၊ ပွဲတက်ဝတ်စုံလှလှလေးတို့ကို ဒီဇိုင်းဆွဲပေးရ ခြင်းကို ချစ်မြတ်နိုးသူတည်း ဖြစ်၏။
ရီဝမ်ဝမ်သည် ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကြီး အထိုးနှက်ခံခဲ့ရပြီးသည့်နောက်၊
ပြီးခဲ့သည့် နှစ်နှစ်တာကာလတွင် ဝိတ်တက်လာခဲ့ပြီး သူမလေး၏ အဝတ်အစားတွေအားလုံးနီးပါးမှာ သူမလေး၏ကိုယ်တိုင်းအတိုင်း
ရီမူဖန် ရွေးပေးထားခြင်းတို့သာ ။
သူမလေးသည် ဝိတ်တက်လာသည့်နောက်တွင်ပင်၊
ထိုအဝတ်အစားတို့နှင့် ကြည့်ကောင်းနေသေးဆဲ…
“ကိုကို…”
ရီဝမ်ဝမ်၏အသံကို ကြားလိုက်သည်နှင့်၊
ရီမူဖန်၏နောက်ကျော ဆတ်ခနဲတောင့်သွားတော့ပြီး
ဖြည်းဖြည်းချင်း လှည့်လာကာ သူမလေးအား ကြည့်လာသည် ။
ဆံပင်ကို မြင့်မြင့်မြှောက်စည်းထားပြီး အပြာနုရောင်ဝတ်စုံလေးနှင့် ကောင်မလေးတစ်ယောက် ။ သူမလေးသည် ကန်ရေပြင်ကို ခွင်းဖောက်ထွက်ပြူလာသည့် ကြာပန်းတစ်ပွင့်အလားနှယ်၊ မျက်ဝန်းလေးတို့ရွှန်းဝေစွာဖြင့် လှပဝေဆာစွာ မတ်တပ်ရပ်လို့နေ၏။
ဤသည်မှာ သူမအဘိုး၏မွေးနေ့ပွဲပြီးသွားသည့်နောက်
ပထမဆုံး တွေ့ဆုံကြခြင်းပင် ။
သူ၏ရင်နှစ်သည်းချာညီမငယ်လေးသည် ချောမောလှပသည်ကို သူ အမြဲတစေ သိနေခဲ့ပါ၏။ သူမလေး ဝိတ်တက်လာပြီးသည့်နောက်တွင် သူမလေး၏ဆွဲဆောင်မှုရှိသည့်အလှတို့သည် ရုန်းကြွလာတော့သည်ကို သိသော်ငြား၊ ဒီလောက်ကြီးထိ လှလာလိမ့်မည်ဟု သူ ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးထားမိခဲ့ ။
ထိုနေ့က မွေးနေ့ပွဲတွင် သူမလေးအား တွေ့ခဲ့စဉ်က သူ တစ်ကြိမ် မင်သက်ခဲ့ရသည် ။ သု့ိသော် ၊ အခုသူ့အရှေ့တွင် ရှိနေသည့် ဤမိန်းကလေးသည်ကား အရင်တုန်းကထက်ပင် ပိုလို့အသက်ဝင် ပိုလို့နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းနေလေပြီ ။
ပန်းလေးတစ်ပွင့်သည် နေရောင်ခြည်တို့အောက် အပြည့်အဝပွင့်လန်းလာနေသလိုပင် ။
သူမလေးသည် ဂူရွဲ့ကျီနောက် တကောက်ကောက်လိုက်ခဲ့ဖူးသည့် အချက်ကို ထားချေဦး ။ အရင်တုန်းက ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် ထူးထူးဆန်းဆန်းကြီးတွေ ဝတ်စားတတ်ပုံမျိုးနှင့် ယှဉ်လိုက်ပါက လုံးဝအတိ မတူခြားနားသွားသည့်လူနှစ်ယောက်အလားနှယ် ။
အစက၊ သူမလေး ပြောင်းလဲသွားပြီဆိုသည်ကို သူ မယုံကြည်ခဲ့ပါချေ ။
သို့သော်၊ အချိန်အကြာကြီး ကြာလာပြီးသည့်နောက်တွင်တော့ သူမလေးသည် အမှန်တကယ်ကြီး ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီကို ယုံကြည်ခဲ့ရ၏။
ရီဝမ်ဝမ်၊ ရုတ်တရက်မို့ ပြောစရာစကားလုံးတိ့ု ရှာမရတော့ ။ အချိန်တခနကြာပြီးနောက်မှသာ ပြောလိုက်မိသည်ကား ။
“ကိုကို ညီမလေးကို ရှာနေတာလား ?”
ရီမူဖန်သည်လည်း နည်းတူပင် ။
အကြာကြီးကြာအောင် တိတ်ဆိတ်သွားပြီးတော့မှ
ပြန်ဖြေလာသည် ။
“ညီမလေး တစ်ယောက်ယောက်တွေ့နေပြီလို့
မေမေနဲ့ဖေဖေဆီက ကြားခဲ့တယ်”
“ဟုတ်တယ်။ အဲ့ဒီနေ့တုန်းက မွေးနေ့ပွဲမှာ
ဂူရွ့ဲကျီနဲ့စေ့စပ်ထားတာကို ဖျက်လိုက်တုန်းက
ညီမလေး ပြောခဲ့ပါတယ် ။
ညီမလေးမှာ ချစ်ရမယ့်သူ ရှိနေပါပြီလု့ိ”
ရီမူဖန်သည် လျန်ဝမ်ကျွင်းနှင့် ရီရှောင်ထင်းဆီမှ
တစ်ခုခုကို ကြားထားခဲ့ဟန် တူသည် ။
မျက်နှာမရွှင်မပျ ဖြစ်လို့နေ၏။
“ညီမလေး ဘယ်တော့မှ ယောကျာ်းလေးတွေကို ရုပ်ရည်ကြည့်ပြီးတော့ ရွေးတာ ရပ်မှာလဲ ။ သူက စီ ကော်ပိုရေးရှင်းမှာ အလုပ်လုပ်တယ် ပြီးတော့ သူ့ရဲ့နောက်ဆုံးနာမည်က စီ - သူ့ရဲ့နောက်ကြောင်းက ထင်သလောက် မရိုးလောက်ဘူး။ ပြီးတော့ ညီမလေးက အရင်တုန်းက ဒီလောက်ကြီး ရုပ်ဆိုးပမ်းဆိုးကြီးကို ။ သူ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတော့ ညီမလေးအပေါ် စိတ်ဝင်စားနိုင်မှာလဲ ။ သူက သစ္စာရှိမယ်၊ ဘယ်တော့မှ ထားမသွားဘူး တဲ့လား။ သူ ပြောတာမှန်သမျှကို ယုံတာပဲလား၊ ဟမ်။
သူက စီ ကော်ပိုရေးရှင်းမှာ အလုပ်လုပ်တယ်လို့ ပြောထားတယ်နော် ။ တကယ်ရော ဟုတ်လို့လား”
ရီဝမ်ဝမ်သည်ကား တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပင် ။
“ညီမလေး လုပ်နေတာ ညီမလေး သိတယ်”
ရီမူဖန်၊ ဆူပူငေါက်ငမ်းလာတော့သည် ။
“သိတယ်၊ ဘာသိတာလဲ ။
အလိမ်ညာခံရတာကို အခုထိ စိတ်မကုန်သေးဘူးလား”
ရီဝမ်ဝမ်၊ သူမ၏လှိုက်တက်လာသည့် ဒေါသတို့ကို အတင်းမြိုသိပ်လိုက် တော့ပြီး ရီမူဖန်အား အေးစက်စွာ ကြည့်လိုက်ကာ ။
“အဟတ်၊ အနည်းဆုံးတော့ ညီမလေးက ကိုကို့ထက် ပိုသာတယ်လေ - ညီမလေးက အခုဆို လမ်းမှန်ပေါ် ပြန်ရောက်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် ကိုကိုကရော။ ကိုကိုကျတော့ ရှန်းမန်ချီရဲ့ အသုံးချခံနေရတုန်းပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ ရှန်းမန်ချီကရော ကိုကို့အပေါ် ခံစားချက်ရှိနေတယ်၊ ကိုကို့ကို ထားမသွား ဘူးတဲ့လား။ ကိုကိုက သူမ ပြောတာမှန်သမျှကို ယုံတာပဲလား၊ ဟမ်”
“မင်း…”
ရီမူဖန်၊ စကားလုံးတု့ိ ပျောက်ရှသွားတော့လေပြီ။
နောက်၊ ပြန်အော်ငေါက်လာတော့သည် ။
“တွေ့သမျှလူတွေနဲ့ ရှန်းမန်ချီကို လာမနှိုင်းနဲ့။ ငါ မင်းနဲ့ ရန်ဖြစ်ဖို့ ရောက်လာတာမဟုတ်ဘူး။ အရေးကြီးတာ ပြောစရာရှိလို့ ။
မေးပါဦးမယ် - မင်း ဒက်ဇလင်းမှာ အလုပ်လုပ်နေတာလား”
“ဘာလဲ။ ပြသနာရှိလု့ိလား”
“အခုချက်ချင်း ထွက်လိုက်”
ရီမူဖန်၊ ပြောလာ၏။
“အကြောင်းရင်းက ?”
ရီမူဖန်၊ အလွန်တရာပင် ဒေါသထွက်သွားတော့လေပြီ ။
“အကြောင်းရင်း - အကြောင်းရင်းရှိစရာ လိုလို့လား ။ ဒက်ဇလင်းမီဒီယာက ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့်ရဲ့ ပြိုင်ဘက်ဆိုတာ မသိလို့လား ။ သူတို့တွေ က အမြဲတမ်း ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့်နဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်လုပ်ပြီးတော့ ဆွဲချဖို့ပဲ ကြိုးစားနေကြတာ။ ဒါနဲ့တောင်မှ မင်းက ဒက်ဇလင်းမှာ သွားပြီး အလုပ်လုပ်နေသေးတယ် - အဲဒါက ဘာအဓိပ္ပာယ်လဲ”
ကျွတ်စ်၊ ငါက ဘာလို့ မသိရမှာလဲ ။
သူမသည် လူသစ်ရှာဖွေရေးဒါရိုက်တာတစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့ပြီ ဆိုကတည်းက ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့်ကို တိတ်တိတ်လေး ရိုက်ရိုက်ချကာ သူတို့၏လူတွေကို ဖြတ်ခုတ်ယူူယူပစ်တတ်သည့် သူပင်တည်း။
💖💖💖💖💖💖💖
စာစဉ် ၂၅၊ အခန်း ၂၀။ မင်းခေါင်းထဲ တစ်ခုခုများ မှားနေသလား
ရီဝမ်ဝမ်၊ နှုတ်ခမ်းတို့ တွန့်ကွေးတက်လာတော့ပြီး
သူ့အား ထေ့ငေါ့ပြောလိုက်တော့၏။
“ကိုကိုတောင်မှ ဖေဖေ့ရဲ့ဒရိုင်ဘာအတွက် ကျွန်တစ်ယောက်
လုပ်ပေးနိုင်တာ။ ညီမလေးကရော ကမ္ဘာအတွက် ဘာလို့
အလုပ်မလုပ်ပေးနိုင်ရမှာလဲ”
“ရီ ဝမ် ဝမ် !”
ရှန်းမန်ချီနှင့် ဆက်နွယ်ပြီး တစ်ခုခု ပြောလိုက်မိခြင်းသည်
ရီ မူဖန်အား ရန်စလိုက်ခြင်း မည်၏။
“ဒီလောက်ထိ နားဝင်ဆိုးအောင် ပြောမနေစမ်းနဲ့။
ဦးလေး ရှန်းက ဖေဖေ့ရဲ့ ဒရိုင်ဘာ မဟုတ်တော့ဘူး ။
သူ ဟုတ်ခဲ့ရင်တောင်မှ လုံးဝကို ရှက်စရာ မဟုတ်ဘူးကွ !”
“မန်ချီက မင်းအပေါ်မှာ အမြဲတမ်းသဘေထားကောင်းပေးတယ်။ မင်းအတွက်လည်း အမြဲဝင်ဝင်ပြောပေးတယ်။ မင်းဘက်ကို အမြဲတွေး ပေးပြီးတော့ မင်းနောက်ကွယ်မှာလည်း မင်းအတွက် ရပ်တည်ပေးတယ်။ ကျောင်းမှာဆိုလည်း မင်းကို အဖော်လုပ်ပေးဖို့အတွက်နဲ့ တစ်နှစ်ပါ အကျခံပေးခဲ့သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူမ ဘာပြန်ရလိုက်လဲ။ မင်းက သူမကို စော်ကားတယ်။ ပြီးတော့ သူမရဲ့မိဘတွေကိုပါ စော်ကားလိုက်သေးတယ်”
ရီမူဖန်သည် ရှန်းမန်ချီအပေါ် အယုံကြည်လွန်ကဲလို့နေပြီး ရှန်းမိသားစုအား သူ၏မိသားစုပမာ ကာကွယ်တိုက်ခိုက်ပေးနေပုံကို ကြားလိုက်ရသည်တွင် ရီဝမ်ဝမ်၊ စိတ်ပျက်လွန်း၍ ရယ်ချမိတော့မတတ် ဖြစ်သွားရ၏။
သူမ၏အတိတ်ဘဝတုန်းက ရှန်းမန်ချီသည် သူမအား အရိုးပေါ်အရေတင်သည်ထိ ရက်စက်ခဲ့ရုံမျှမက၊ ရီမူဖန်၏ဘဝကိုပါ ချိုးပစ်ခဲ့သည်၊ အဆုံးတွင်လည်း သူမ၏မိဘနှစ်ပါးနှင့် မိသားစုကိုပါ ဆွဲချသွားခဲ့လေသည်…
အလွန်တရာပင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မှတ်မိနေပါ၏။ သူမလေးသည် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတစ်ခုအတွက် ရှန်း မိသားစုအား မြေရစေချင်သည်မို့၊
ရီ မူဖန် အား ရီ မိသားစုကို လွှတ်ကာ တင်ဒါစာရွက်စာတမ်းကို ခိုးယူခိုင်းခဲ့၏။
ရီမူဖန်သည် အမှန်တကယ်ကြီး ခိုးယူပေးခဲ့လေသည်။
သို့သော်၊ ရှန်း မိသားစုသည်ထိုတင်ဒါအချက်အလက်ကို ရသွားသည်နှင့် ရီမူဖန် လုပ်ခဲ့သမျှတို့ကို ရီရှောင်အန်းနှင့် ရီယီယီတု့ိအား သိစေခဲ့လေ၏ ။
သူမ၏ဖခင်သည် တစ်ခါတွင် မှားယွင်းစွာ လုပ်မိခဲ့ဖူး၏။
သို့သော်၊ သူသည် မိသားစုထဲတွင် အကြီးဆုံးသောသားဖြစ်သလို ၊ ရီမူဖန်သည်လည်း အကြီးဆုံးသောမြေးပင် ဖြစ်လေသည်ပီပီ။ သူမ၏အဘိုးအဘွားတို့မှာ စိတ်ပျော့သူများမို့ သူတို့အား အိမ်ပြန်လာ ခွင့်ပြုပေးခဲ့ပါ၏။ ဤသည်မှာ သူမ၏ ဒုတိယဦးလေးနှင့် ရီယီယီသည် သူမ၏မိသားစုအား အဆိပ်ဆူးတစ်ခုအလားနှယ် အမြဲရှုမြင်နေကြရ
သည့် အကြောင်းဖြစ်ချေ၏။
ရီရှောင်အန်းသည် သူမ၏အဖေအား အမြဲတစေ ဖျက်ဆီးချင်နေသလို၊ ဖျက်ဆီးပစ်ဖို့ရာ နည်းလမ်းကို အမြဲကြံဆနေသူတည်း ဖြစ်သည်နှင့်အညီ နောက်ဆုံးတွင်တော့ ရီမူဖန်သည် သူ့လက်ထဲ ကျရောက်သွားခဲ့ရတော့၏။
နောက်ဆုံးရလဒ်အနေနှင့် သူမ၏အဘိုးအဘွားတို့သည် ဒေါသထွက်သွား ကြတော့သည် ။ သူတိ့ုသည် သူမ၏မိဘနှစ်ပါးနှင့် အမွေဖြတ်ပစ်တော့ပြီး ရီမူဖန်အား တာဝန်လွှဲပြောင်းယူစေချင်ခဲ့ကြ၏။ သူမ၏ဖခင်မှာ သူမ၏အစ်ကို အား ကာကွယ်ပေးဖို့ရာအတွက် ထောင်ထဲဝင်သွားခဲ့၏။ ထိုအချိန်မှာပင်…
ဒီဘဝတွင်တော့၊ ရီဝမ်ဝမ်၏မှန်းဆချက်အရ ထိုအရာတို့သည် မကြာခင် ဖြစ်လာကြတော့မည်။
ထိုမြေနေရာအတွက် တင်ဒါခေါ်ယူခြင်းသည် မကြာခင် စတင်ပေလိမ့်မည်….
အခု ရီမူဖန်၏အပြုအမူအရ သူသည် ရှန်းမန်ချီ တောင်းဆိုသည်မှန်သမျှ တို့အား မလွဲမသွေ လုပ်ပေးလိမ့်မည်ပင်…
ရီဝမ်ဝမ်၊ ဆက်မြိုသိပ်နိုင်စွမ်း မရှိတေ့ာ။
သူမ၊ သူ့ူအား တည့်တည့်ကြည့်လိုက်ပြီး အော်ဟစ်လိုက်တော့၏။
“ရီ မူ ဖန် ! နင် မနိုးနိုင်သေးဘူးလား။ နင်က ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့် မှာ လက်ထောက်စတိုင်လစ်လေးလုပ်ပြီးတော့ ဟောကျွင်းချန်ရဲ့အနောက် ကနေ သူတို့သရုပ်ဆောင်တွေအတွက် အကုန်လိုက်လုပ်ပေးနေရပြီးတော့ ရမှတ်တွေ၊ အောင်မြင်မှုတွေကျ သူ့ဆီကိုပဲ ရောက်သွားတာ။ နင့်ခေါင်းမှာ တစ်ခုခုများ ဖြစ်နေတာလား။ ဘာတွေများ တွေးနေတာလဲ”
ရီမူဖန်၏အမူအရာမှာ လုံးဝပင် ပျက်ယွင်းသွားခြင်းမရှိ။
“မင်း ဘာသိလို့လဲ။ ရှန်းမန်ချီက ငါကောင်းဖို့အတွက် လုပ်ပေးနေတာကွ။ မင်းကို ပြောလိုက်မယ်။ ရှန်းမန်ချီက ငါ့ရဲ့ဘဝမှာ အရေးအကြီးဆုံးမိန်းမပဲ။ မင်း သူမကို ဒီလိုမျိုး ဆက်ပြီးတော့ ဆက်ဆံနေဦးမယ်ဆိုရင် ငါတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ ဘာမှပတ်သက်စရာမလိုတော့ဘူး”
ရီမူဖန်၊ ပြောပြီးသွားသည်နှင့် ဒေါသတကြီး ထွက်သွားတော့၏။
“နင်…”
ရီမူဖန် ထွက်သွားရာတူရူကို ကြည့်နေမိရင်း၊
ရီဝမ်ဝမ်၊ သူ့အား တားလိုက်ချင်၏။
ရှန်းမန်ချီကို မယုံကြည်ဖို့ရာ၊ အရူးလုပ်မခံတော့ဖို့ရာ ပြောပြလိုက်ချင်၏။
သို့သော်၊ သူမ၏နှုတ်ဖျားထက်ကနေ ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ ထွက်မကျလာ ။
သူမ အခုနေ အကုန်ပြောပြလိုက်လျှင်တောင်
ရီမူဖန်သည် သူမအား ယုံကြည်ပေးလိမ့်မည် မဟုတ်ခြင်းမို့ ။
သူတု့ိ၏ဆက်ဆံရေးသာ ပိုမိုဆိုးဝါးသွားလိမ့်မည်တည်းမို့ ။
သူ သူမကို ယုံကြည်ပေးခဲ့မည်ဆိုလျှင်တောင်
တစ်ကြိမ်သာလျှင် ရနိုင်မည်။ နှစ်ကြိမ်တေ့ာ ရနိုင်မည်မဟုတ်သည်မို့ ။
ဒီတစ်ကြိမ်တွင်တော့ သူမသည် ရီမူဖန်အား လှုပ်နိုးပြီး သင်ခန်းစာကောင်းကောင်း ပေးရပေလိမ့်မည် ။
သူမ၏မိဘနှစ်ပါးအဖို့ကား…အချိန်တစ်ခုအထိတော့ နည်းနည်းလောက် ဆက်ပြီး ဒုက္ခခံခိုင်းရဦးမည်ပင်…
မဟုတ်လျှင် သူမသည် သူမ၏အစ်ကိုနှင့်ပြသနာကို အကျေအလည် မဖြေရှင်းထားမိပါက သူမ၏မိဘတို့မှာ နောင်တွင် ပိုလ့ို စိတ်နှလုံး ကျေကွဲခြင်း ကြုံကြပေလိမ့်မည်….
💖💖💖💖💖💖
စာစဉ် ၂၅၊ အခန်း ၂၁။ ဘာမှမဟုတ်ဘူး
ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့် ။
ခဲရောင်ပြိုင်ကားတစ်စီး ဝှီးခနဲမောင်းဝင်လာပြီး ဝင်ပေါက်တွင် ရပ်တန့်လိုက်သည် ။
လူတစ်ယောက်သည် ခေါင်းအစ ခြေအဆုံး တန်ဖိုးကြီတံဆိပ်တို့ အပြည့်ဝတ်ဆင်ထားပြီး တန်ဖိုးကြီးလှသည့် နေကာမျက်မှန်တစ်လက် တပ်ထားလျက် ကားထဲကနေ ဆင်းလာ၏။
ထိုသူသည် ကုမ္ပဏီထဲ လှမ်းဝင်လိုက်ပြီဆိုသည်နှင့် မရေမတွက်နိုင်သော သရုပ်ဆောင်တို့နှင့် များစွာသောဝန်ထမ်းတု့ိသည် သူ့အား တလေးတစား နှုတ်ခွန်းဆက်သကြသည်။
“မင်္ဂလာ နံနက်ခင်းပါ၊ စတိုင်လစ်ခေါင်းဆောင် ဟော”
“စတိုင်လစ်ခေါင်းဆောင် ဟော၊ ကျွန်တေ်ာ့ကို ဒီနေ့ ရွိွှုင်းပေးမယ်ဆို။ ဘယ်အချိန် အားလဲ။ အားလုံးက စောင့်နေကြတယ်”
“စတိုင်လစ်ခေါင်းဆောင် ဟော၊ ကျွန်မကို အရင်ကတိပေးထားခဲ့တာနော်”
စတားတစ်ယောက်၏နောက်ကွယ်တွင် စတိုင်လစ်အဖွဲ့၏ အရေးပါအရာရောက်မှုသည်ကား စကားဖွဲ့စရာပင် မလိုပါချေ။ ထိပ်တန်းသရုပ်ဆောင်တော်တော်များများမှာ နောက်ကွယ်တွင် ထိပ်တန်းစတိုင်လစ်တို့ ရှိကြသည်ချည်းပင် ဖြစ်၏။
ယခုတွင် ဟောကျွင်းချန်သည် သရုပ်ဆောင်လောကထဲတွင် နာမည်အကြီးဆုံးစတိုင်လစ်တစ်ယောက် ဖြစ်၏။
သူသည် SN ဖက်ရှင်ဂရန်းအခမ်းအနားနှစ်စဉ်စတိုင်လစ်ဆုကို ရရှိခဲ့ပြီး
“စတိုင်လစ်နတ်ဘုရား” ဟူ၍ နာမည်ကျော်ကြားခဲ့ချိန်တွင် ရှန်းမန်ချီသည် “ဖက်ရှင်ဂုရု” အဖြစ် အချီးမြှောက်ခံခဲ့ရ၏။ သူမသည် သူ၏ဝတ်စုံတို့ကို ဝတ်ဆင်ခဲ့သည်နှင့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ဟစ်တိုင်တစ်ခုအဖြစ် နာမည် ကြီးလာခဲ့သည်။ သူမ သရုပ်ဆောင်လောကထဲ ဝင်လိုက်သည့်တခနမှာပင် များစွာသော ကြော်ငြာတို့ ကမ်းလှမ်းခြင်းခံခဲ့ရပြီး ဖက်ရှင်ဘရန်းများစွာ၏ မျက်နှာသာပေးခြင်းခံခဲ့သည် ။
ဟောကျွင်းချန်၊ လက်ထဲတွင် Ferrari ကားသော့ကို ဝှေ့ယမ်းနေလျက်၊ သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဓာတ်လှေကားကနေတဆင့် အပေါ်ထပ်သို့ တိုက်ရိုက် တက်သွားလေသည် ။
ကုမ္ပဏီ၏ပထမထပ်က အကစတူဒီယိုတွင် ။
အကလေ့ကျင့်နေပါသည့် မိန်းမဆီသို့ ဟောကျွင်းချန်၊
တိတ်တိတ်လေး ကပ်သွားပြီး၊ နောက် ရုတ်တရက်
သူမအား အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ကာ ။
“ချစ်လေး…”
ရှန်းမန်ချီ၊ စစချင်းမှာ ကြောင်အသွားပြီး၊
နောက် ချိုသာစွာ ပြုံးပြလိုက်ကာ
စိတ်အလိုမကျဟန် သရုပ်ဆောင်လိုက်၏။
“ကျွန်မတို့ ရုံးခန်းမှာနော်၊ သတိလည်း ထားဦး”
ဟောကျွင်းချန်၏လက်တို့သည် စိတ်မရှည်စွာဖြင့် ထိုမိန်းမ၏ကိုယ်ခန္ဓာအား ပွတ်သပ်နေကာ ။ “ဒါဆို ကိုယ်တို့ ရုံးခန်းထဲမှာ မဟုတ်ရင် ဂရုစိုက်စရာ မလိုဘူးပေ့ါ၊ အဲ့လိုလား ။ ဒီလောက်တောင် ကြာနေပြီ။ ကိုယ်တို့….”
ရှန်းမန်ချီ၊ အသာလေး သက်ပြင်းချလိုက်တော့ပြီး ။
“ပတ်မွှေနေတာ ရပ်တော့။ ဒီစနေ၊ တနင်္ဂနွေပဲ စောင့်”
ဟောကျွင်းချန်၏မျက်လုံးတို့ ချက်ချင်းပင် ဝင်းပသွားတော့သည် ။
“ဟုတ်ပါပြီဗျာ။ ကိုယ် အရင်နေရာမှာပဲ စောင့်နေမယ်”
ဟောကျွင်းချန်၊ ဆိုဖာပေါ် ထိုင်ချလိုက်တော့ပြီး စီးကရက်မီးညှိလိုက်၏။ ဒီနောက်၊ မည်းပုတ်သည့်မျက်နှာထားနှင့် ပြောလာသည် ။
“ဟုတ်သားပဲ။ အတောက်ပဆုံးအလင်းရောင် ပရောဂျက်က အရမ်းကြီး အခြေအနေမကောင်းဘူး”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ” ရှန်းမန်ချီ၊ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပင် မေးလိုက်၏။
“ကိုယ်ကြားတာကတော့ ရီ မိသားစု ကလည်းပဲ တင်ဒါဝင်ပြိုင်မယ်တဲ့…” ဟောကျွင်းချန်၊ ပြောလာသည် ။
“ဘာရယ်”
ရီ မိသားစုနာမည် ကြားလိုက်သည်နှင့် ရှန်းမန်ချီ၏မျက်နှာမှာ အပျက်ပျက်အယွင်းယွင်း ဖြစ်သွားရတော့သည် ။
သူမ၏အဖေသည် ရီ မိသားစု၏အစေခံ ဖြစ်ခဲ့သည်မို့
ဤသည်မှာ သူမအား အမြဲတမ်း ထိုးနှက်နေသလိုဖြစ်နေခဲ့ရ၏။
ကောင်းသွားသည့်အချက်တစ်ခုကား လူတွေသည် အောင်မြင်မှု ဆိုသည်ကိုသာလျှင် ကြည့်ကြခြင်းမို့သာ - ဒီနှစ်နှစ်အတွင်းမှာ ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့်သည် နာမည်ရသထက်ရလာသည်မို့ လူတိုင်း၏အမြင်တို့မှာ စတင်ပြောင်းလဲလာခဲ့ကြ၏။
ရှန်းမန်ချီ၊ အံကိုတင်းနေအောင် ကြိတ်လိုက်မိရင်းမှ တောက်ပသည့်အလင်းရောင်တစ်ခု သူမမျက်လုံးထဲ
ဖျတ်ခနဲ ဝေ့တက်လာပြီး ။
“အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ။ ရီ မိသားစုရဲ့ သုံးမယ့်ပမာဏကို ကျွန်မတို့ သိနေသရွေ့ အတောက်ပဆုံးအလင်းရောင်ပရောဂျက်က ပမွှားကိစ္စလေး ဖြစ်သွားပြီ”
ဟောကျွင်းချန်၊ မေးလိုက်သည် ။
“ကိုယ်တို့တွေ အဲ့လိုမျိုးအရေးပါတဲ့အချက်အလက်ကို ဘယ်လိုရအောင် လုပ်ကြမလဲ။ ရီ အုပ်စုထဲ ချစ် တစ်ယောက်ယောက်ထည့်ထားလို့လား”
ရှန်းမန်ချီ၊ တိုးတိုးလေး ပြောလာသည် ။
“အရေးပါတယ်လို့ ရှင် ပြောတယ်မလား - ကျွန်မ တစ်ယောက်ယောက်ကို တိတ်တိတ်လေး ထည့်ထားတယ်ဆိုရင်တောင်မှ ဒီလိုအချက်အလက်ကို ရဖို့အတွက် နည်းလမ်းမရှိတုန်းပဲ။ ဒါပေမယ့် ရီ မိသားစုထဲက တစ်ယောက် က ကျွန်မတို့ကုမ္ပဏီထဲမှာ အလုပ်လုပ်နေုတုန်းပဲဆိုတာ မေ့သွားပြီလား”
“ချစ် ပြောနေတာ….ရီ မူ ဖန် လား။ စားဖို့၊ သောက်ဖို့နဲ့ လက်ထပ်ဖို့လောက်ပဲ သိတဲ့ အဲဒီ့အသုံးမကျတဲ့ကောင်လား။ ဖက်ရှင်ဒီဇိုင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး နည်းနည်းလေးသိတာကလွဲရင်
သူ ဘာများလုပ်တတ်လို့လဲ” ဟောကျွင်းချန်၊ စိတ်ဆိုးလို့နေခြင်းပင် ။
“ရီမူဖန်ရဲ့တစ်မိသားစုလုံးက အမောင်းထုတ်ခံထားရတယ်ဆိုရင်တောင် သူက ရီ မိသားစုရဲ့သခင်လေး ဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်လေ။
သူ့သာဆို အဲ့ဒီကို တိတ်တိတ်လေး ခိုးဝင်ပြီးတော့ ကျွန်မတို့အတွက် အချက်အလက်ယူလာပေးဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်တာမဟုတ်ဘူးလေ၊ ဟုတ်တယ်မလား”
ဟောကျွင်းချန်းသည် အရမ်းစိတ်ကျေနပ်ဟန် မရဘဲ တီးတိုးပြောလာသည် ။
“ရီမူဖန်က ဒီလိုစွန့်စားပေးမယ်တဲ့လား။ အရေးပါတဲ့စီးပွားရေး အချက်အလက်တွေကို ခိုးယူတာက တရားမဝင်တာပဲ…”
ရှန်းမန်ချီ၊ သူမ၏အလှဖော်ထားသည့်လက်သည်းတို့ကို ထိုးဆွနေရင်းမှ၊ ထောင်လွှားသည့်အကြည့်တစ်ချက်ဖြင့် ။ “အဲ့တော့ ဘာဖြစ်သလဲ။ အဲ့ဒါကို လုပ်ပေးဖို့ တောင်းဆိုတဲ့သူက ကျွန်မ ဖြစ်နေသရွေ့ သူ သေချာပေါက် လုပ်ပေးနေမှာပဲဟာ”
💖💖💖💖💖💖
စာစဉ် ၂၅၊ အခန်း ၂၂။ လက်တစ်ခါမှ မကိုင်ဖူးဘူး
ဟောကျွင်းချန်၊ ရှန်းမန်ချီ၏ခါးကို သိုင်းဖက်လိုက်တော့ပြီး ။
“ဟားဟား၊ လူဆိုးမလေး။ အဲ့အရူးကောင်ကို မင်းနဲ့ ချစ်ခွင့်ပေးခဲ့ပြီး ပြီပေါ့။ အဲ့ဒါကြောင့်မို့သာ မင်း ပြောတာနဲ့ သူ တန်းလုပ်ပေးမှာ”
ဒါကို ကြားလိုက်သည်နှင့် ရှန်းမန်ချီ၊ အလွန်တရာ စိတ်ကျေနပ်သွားဟန် ပေါ်လာလျက် နှုတ်ခမ်းတို့ ကွေးတက်လာတော့သည် ။
အဲ့ဒီ ရီမူဖန် က င့ါကို လုံးဝသစ္စာရှိနေတာ။
ငါက သူ့ကိုယ်သူ သတ်သေပါလို့ ပြောလိုက်ရင်တောင်မှ
တစ်ချက်လေး မတွန့်ဘဲ လုပ်မှာပဲ။
ဟီးဟီး၊ ငါ သူ့အစ်ကိုအရင်းနဲ့ ရှုပ်နေတာကို
အဲ့ဒီခွေးမ ရီဝမ်ဝမ် မြင်များမြင်လိုက်ရင်
ဘယ်လိုခံစားရမလဲ သိချင်မိပါရဲ့ ။
“ဟားဟား၊ အဲ့ဒီရီမူဖန်က ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတော့ သိပ်အထင်ကြီးတာပဲ။
ချစ်က သူ့ကို တကယ်ကြီးချစ်နေတယ်လို့ ထင်နေသေးတယ်၊ အဟတ်” ဟောကျွင်းချန်၊ ရှုံချပြောဆိုလာသည်။
ရှန်းမန်ချီသည် သူ့အား ပြန်မပြောလာခင်ပင်
ဟောကျွင်းချန်၊ သူမ၏ရင်သားတို့အား လက်နှင့်လာကိုင်လေရာ ။ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ရှန်းမန်ချီ ရှက်သွေးတို့ဖြာသွားတော့ပြီး
တိုးတိုးလေး ညည်းလာတော့သည်။
“အဲ့ဒီရီမူဖန်က ချစ်ကို ဒီလောက်ထိ စွဲစွဲလန်းလန်းတွေ ဖြစ်နေတာ။
ချစ် သူ့ကို…ဒီအရသာချိုချိုလေးတွေ ပေးမကျွေးခဲ့လောက်ပါဘူးနော်” ဟောကျွင်းချန်၊ တစ်စုံတစ်ခုကို အရိပ်အမြွက်ပြကာ တောင်းဆိုနေသည့် အလားနှယ် မေးလို့နေ၏။
“အဓိပ္ပာယ်…အဓိပ္ပာယ်မရှိလိုက်တာ…”
ရှန်းမန်ချီ၊ ဒေါသထွက်သွားတော့လေပြီ ။
“ကျွန်မက ဘာလို့…အရှုံးသမားကို…စိတ်ဝင်စားရမှာလဲ။
သူ ကျွန်မကို…လက်တောင်မကိုင်ဖူးဘူး…”
“တကယ်လား”
ပြောနေရင်းမှာပင်၊ ဟောကျွင်းချန်၏ညာဘက်လက်ဖဝါးမှာ ရှန်းမန်ချီ၏အပေါ်ပိုင်းကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပွတ်သပ်နေလေ၏။
“တကယ်ပေါ့။ တစ်နေ့တစ်နေ့ သူ့ရဲ့အဲ့ဒီမျက်နှာကို တွေ့တွေ့နေရတာ နဲ့တင်…ကျွန်မမှာ အန်မိတေ့ာမလို့…ကျွန်မက ရှင်နဲ့ပဲ လုပ်တာ… သူ့ရဲ့ဖက်ရှင်နဲ့အရည်အချင်းတွေကတော့…တကယ့်ကို မဆိုးဘူး။
ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာ ဒါတွေအားလုံးက ရှင့်ဟာတွေချည်းပဲ…” ဟောကျွင်းချန်၏ရင်ခွင်ထဲ စိတ်မပါလက်မပါ ထိုးဝင်ကာ
ပြောဆိုလို့နေသည့် ရှန်းမန်ချီ ပင် ။
ဟောကျွင်းချန်သည်ကား ဒေါသထွက်လို့နေဆဲ။
“ရီမူဖန်က အမှိုက်သာသာပဲ။ အားရစရာကောင်းတာက သူက ကိုယ့်အတွက် အလုပ်လုပ်ပေးနေပြီးတော့ သူ့ရဲ့ချစ်လှစွာသောမိန်းမက ကိုယ်နဲ့ နှစ်ပါးသွားနေတာပဲ…”
“လူဆိုးကြီး…”
ရှန်းမန်ချီ၊ သူမ၏လက်မောင်းတို့ဖြင့် ဟောကျွင်းချန်၏လည်တိုင်အား သိုင်းယှက်လိုက်ကာ ပြောလာ၏။
…………..
ညဉ့်နက်သန်းခေါင်။
ရီမူဖန်၊ နောက်ဆုံးတွင် အလုပ်တွေအကုန် ပြီးသွားပြီမို့၊
အောက်ထပ်သို့ ဆင်းသွားတော့သည်။
သို့သော်၊ သူ ရုံးခန်းကို ဖြတ်ကျော်မိလိုက်သည့်အခိုက်
ရှန်းမန်ချီ၏ရုံးခန်းမီးသည် လင်းနေသေးဆဲ ဖြစ်ကြောင်း သတိပြုမိသွားလေရာ။
ရီမူဖန်၊ လျှောက်သွားလိုက်တော့ပြီး တံခါးခေါက်လိုက်၏။
“မန်ချီ၊ အရမ်းနောက်ကျနေပြီ။ အိမ်မပြန်သေးဘူူးလား”
ရှန်းမန်ချီ၊ မတက်မကြွဟန် ပေါ်လို့နေလျက်။
“ညီမ ကိစ္စတချို့ မပြီးသေးလို့…”
“ဒါလား” ရီမူဖန်၊ ရှန်းမန်ချီ၏စားပွဲပေါ်က စာရွက်စာတမ်းအထပ်လိုက်ကြီးအား ကြည့်လိုက်မိပြီး။
“အတောက်ပဆုံးအလင်းရောင် ပရောဂျက်လား”
“ဟုတ်တယ်။ ဒါက ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုပရောဂျက်ဖြစ်ပြီးတော့ ညီမတို့
ရှန်း မိသားစု အတွက် အရမ်းအရေးကြီးတာကို အစ်ကို သိပါတယ်။
ညီမတို့ ဒီတစ်ခေါက် ဒါကို မရလိုက်ဘူးဆိုရင် ဒီလိုအခွင့်အရေးကြီးကို နောက်ထပ် ဘယ်တော့မှ ထပ်ရတော့မှာမဟုတ်ဘူး”
“တင်ဒါဝင်ပြိုင်မယ့်ကုမ္ပဏီတွေကို အစ်ကို လေ့လာကြည့်ထားပါပြီ - ဒီပရောဂျက်ကို ရဖို့အတွက် ရှန်း မိသားစုအနေနဲ့ ပြသနာမရှိလောက်ပါဘူး” ရီမူဖန် ပြောလာ၏။
ရှန်းမန်ချီ၏မျက်နှာမှာ အနည်းငယ် ပျက်ယွင်းသွားတော့ပြီး ။
“ဟွားယွီ၊ ရှင်းတာ့၊ ဖန်ရှဲ့ - ဒီကုမ္ပဏီတွေက ညီမတို့အတွက်တော့
လုံးဝကို ပြိုင်ဘက်မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အခု ညီမတို့ရဲ့ အကြီးမားဆုံးပြိုင်ဘက်က ရီ အုပ်စု ဖြစ်နေတယ်…”
ရီမူဖန်၊ ဆွံ့အသွားရတော့သည်။
“ဘာ ။ ရီ အုပ်စုလည်း ဝင်ပြိုင်တယ်လား”
“ဟုတ်တယ်။ ညီမ ခုလေးတင် ဒီသတင်းရလာခဲ့တာ။ အခုချိန်မှာ ညီမတို့ ကမ်းလှမ်းတာတွေက တော်တေ်ာလေး တူထားတယ် - ဈေးနှုန်းပဲ ကျန်တော့တာ။ တဖက်က လေလံနှုန်းကိုသာ ညီမတို့ သိနိုင်ခဲ့မယ်ဆို…”
ရှန်းမန်ချီ၊ ခေါင်းကို ခါယမ်းလာကာ၊ သက်ပြင်းချလိုက်တော့ပြီး ။
“ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်ကလေလံနှုန်းကို ညီမတို့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိနိုင်ပါ့မလဲ။ ရှန်း မိသားစုက ဒီပရောဂျက်အတွက်ကို အများကြီး အားထုတ်ထားခဲ့ရတာ။ ဒါပေမယ့် ညီမလေ ညီမတို့တွေ
ရီ မိသားစုကို မနိုင်မှာကို ကြောက်နေမိတယ်…”
ရီမူဖန်၊ ရှန်းမန်ချီ၏မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းတို့အား ကြည့်လိုက်မိရင်း သူ၏ရင်ဘတ်မှာ ဒိတ်ခနဲ ဖြစ်သွားတော့လေရာ ။
“ဒါနဲ့ပတ်သက်ပြီး စိတ်ပူမနေနဲ့တော့။
အစ်ကို ညီမအတွက် ကူစုံစမ်းပေးမယ်”
“မူဖန် အစ်ကို၊ ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်။ ညီမ ရပါတယ်။
ညီမ အများကြီးမလုပ်နိုင်ပေမယ့်လည်း ညီမလေ ဒက်ဒီ့ကို တတ်နိုင်သလောက် ကူညီပေးချင်မိတယ်…” ရှန်းမန်ချီ၊ ပြောလာ၏။
ဒီနောက်၊ ဖိုင်တစ်ချို့ယူဖို့ရာ စာအုပ်စင်ဘက်သို့
သူမ သွားတော့မည်အပြု။
💖💖💖💖💖💖
စာစဉ် ၂၅၊ အခန်း ၂၃။ ကယ်လို့မရတော့ဘူး
သို့သော်၊ ရှန်းမန်ချီ ထရပ်လိုက်သည့်အခိုက်မှာပင်
သူမ မူးမိုက်သွားပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှာ ပုံလဲကျသွားတော့ရာ ။
“မန် ချီ !!!”
ရီမူဖန်၊ မျက်နှာမှာ စိုးရိမ်ပူပန်မှုအတိုင်းသားဖြင့်
သူကား အလွန်တရာ ထိတ်လန့်မိသွားတော့လေသည်။ လျင်မြန်စွာဖြင့်ပင် အပြေးသွားလိုက်တော့ပြီး ရှန်းမန်ချီအား မ,သယ်လိုက်ကာ ဆိုဖာပေါ်သို့ ချီပွေ့သွားလေပြီး ။
“မန်ချီ၊ သတိထားပါဦး ။ အစ်ကို့ကို မခြောက်ပါနဲ့…”
ရီမူဖန်၊ ကြောက်လန့်တကြား ဖြစ်လို့နေ၏ ။
တခနကြာပြီးသည့်နောက်၊
နောက်ဆုံးတွင်မှ ရှန်းမန်ချီ သတိပြန်ရလာတော့ကာ ။
“မူဖန် အစ်ကို၊ ညီမ ရပါတယ်…ညီမ ရတယ်…နည်းနည်းလေး မူးသွားရုံပါ… အခုတလော ညဉ့်နက်တာများလို့နဲ့ တူပါတယ်…”
ရီမူဖန်၊ လက်သီးကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားလျက် ။
“တောင်းပန်ပါတယ်။ အစ်ကို အသုံးမကျတာပါ -
ညီမကို အလုပ်အရမ်း ပင်ပန်းစေမိတယ်”
“မဟုတ်ပါဘူး။ အစ်ကို မူဖန်၊ အစ်ကို ညီမကို အများကြီး ကူညီပေးထားပါတယ်” ရှန်းမန်ချီသည် ဂရုစိုက်ယုယသည့် လေသံလေးဖြင့် အပျော့ဆွဲပြောလိုက်လေလျှင် ။
ရီမူဖန်၊ သူမလေး၏ဖျော့တော့နေသည့်မျက်နှာအား ကြည့်လာပြီး တခနလောက် တိတ်ဆိတ်သွားတော့၏။ နောက်ဆုံးတွင် သူ စိတ်ဒုံးဒုံးချလိုက်တော့ပြီး ခိုင်ခိုင်မာမာ ပြောလိုက်တော့သည် ။
“မန်ချီ၊ စိတ်မပူနဲ့တော့။ အခု အိမ်ပြန်ပြီး နည်းနည်းလောက် အနားယူလိုက်နော် ။ ဒီကိစ္စကို အစ်ကို ဖြေရှင်းလိုက်မယ်။
ရီ အုပ်စုရဲ့လေလံနှုန်းကို သိစေရမယ်လို့ အစ်ကို ကတိပေးတယ်”
ရှန်းမန်ချီ၊ သူမမျက်နှာထက်က အတိုင်းမသိပျော်ရွှင်သွားသည့်ဟန်ကို ပိတ်သိမ်းလိုက်ပြီး စိတ်ပူကြောင့်ကြစွာဖြင့် မေးလိုက်သည် ။
“တကယ်လား။ ဒါပေမယ့်..အစ်ကို ဘယ်လိုလုပ်မလို့လဲဟင်”
ရီမူဖန်၊ သူမလေးအား ကြည့်လာချေပြီး
စိတ်အေးအောင် ပြောပေးလာသည်။
“အစ်ကို့မှာ နည်းလမ်းရှိတယ်။ အစ်ကို့ကို ယုံပါ။ ညီမကို ကတိပေးထားမှတော့ အစ်ကို မရရအောင် လုပ်ပေးမယ်”
ရှန်းမန်ချီ၏မျက်ဝန်းထက်တွင် ချီးကျူးလေးစားနှစ်လိုခြင်းတို့ ပြည့်လျှမ်းလာတော့ချေပြီ ။
“အစ်ကို မူဖန်၊ အစ်ကိုက ညီမအပေါ် သိပ်ကောင်းတာပဲ။
အစ်ကိုသာ ညီမဘေးမှာရှိနေရင် ညီမ အရမ်းလုံခြုံသလို ခံစားရတယ်။ ညီမ ဘာကိုမှ မကြောက်ဘူး။ ညီမတို့ကုမ္ပဏီ ကြီးသထက်ကြီးလာပြီး
ရီ မိသားစုနဲ့ ရင်ဘောင်တန်းနိုင်လောက်တဲ့အထိ အင်အားကြီးလာတဲ့ အချိန်ကျရင် အစ်ကို ဒုက္ခခံပြီးတော့ တိတ်တိတ်လေးအလုပ်လုပ်စရာ မလိုတော့ဘူး။ ညီမလေ ညီမရဲ့အစ်ကို မူဖန်က ဘယ်လောက်ထိ အံ့သြဖို့ကောင်းတယ်၊ ဘယ်လောက်ထိ အရည်အချင်းရှိတယ်ဆိုတာ
ကို တစ်လောကလုံးကို သိသွားစေရမယ်”
ဒါကို ကြားလိုက်သည့်အချိန်၊
ရီမူဖန်မှာ ဟတ်ထိကြွေကျကာအရည်ပျော်သွားရလေ၏။
“ငတုံးမလေး၊ အစ်ကိုက မင်းကို ပျော်စေချင်ရုံပဲ…
မင်းအတွက်ဆို…အစ်ကို ဘာမဆို လုပ်ပေးနိုင်တယ်”
“အစ်ကို မူဖန်…” ရှန်းမန်ချီ၊ ရီမူဖန်၏ရင်ခွင်ထဲ
ညင်ညင်သာသာ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့လေး တိုးဝှေ့ဝင်လိုက်ချေသည်။ သို့သော်၊ သူမ၏နှလုံးသားထဲတွင် ပြည့်လျှမ်းလို့နေသည်ကား
မနှစ်မြို့မှုနှင့် ထေ့ငေါ့လှောင်ပြောင်နေမှုတို့သာ ။
သူမ သိထားပါ၏။ သူမသည် ဆက်ကာမူယာမာယာသုံးနေသေးသရွေ့ ရီမူဖန်ဆိုသည်မှာ သူမ ပြောသမျှ နာခံကာ သူမအတွက်ဆို ဘာမဆို လုပ်ပေးဖို့ အဆင်သင့်ရှိနေမည်ဆိုသည်ကို ။
ရီမူဖန်နှင့် ရှင်းလင်းပြီးသွားသည်နှင့် ၊
ရှန်းမန်ချီ၏မျက်လုံးတို့မှာ ဝင်းပလာတေ့ာပြီး မေးခွန်းထုတ်လာ၏ ။
“ဟုတ်သားပဲ။ အစ်ကို မူဖန်၊ အခုတလော ဝမ်ဝမ့်အကြောင်း ကြားမိသေးလား။ သူမ အဆင်ပြေရဲ့လား”
ယခုတွင် သူမ၏တန်ဖိုးသည် မြင့်တက်နေသည်မို့
သူမအနေဖြင့် ငွေကြေးပံ့ပိုးပေးမည့်သူကို အမြန်မရှာသေးဘဲ အချိန်ကောင်းတစ်ခုကို စောင့်ဆိုင်းနေခြင်းသာ ဖြစ်၏။ ဟောကျွင်းချန်နှင့်ရှုပ်နေခြင်းဆိုသည်မှာ သူမ အပျော်ကြံခြင်းမျှသာ။
စီရီဟန်လို ယောကျာ်းတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ပြီးသည့်နောက်တွင် ထိုထိုမြေခွေးအိုကြီးတို့သည်ကား မျက်စိအစာကျွေးခြင်းထက် မပိုတော့…
ရီဝမ်ဝမ်၏နာမည်ကို ကြားလိုက်သည်နှင့်
ရီမူဖန်၏မျက်နှာမှာ ပျက်ယွင်းသွားရတော့လေသည် ။
“မသိဘူး - အဆက်အသွယ်မလုပ်တာ ကြာပြီ။ ဘာတွေလုပ်နေလဲဆိုတာ မသိရဘူး။ အဲ့ဒီခွေးမလေးက မျှော်လင့်ချက် မရှိတော့ဘူး။ အစ်ကို့မိဘတွေဆီကနေ ကြားခဲ့တာတော့ အညတရ ကောင်တစ်ယောက်နဲ့ အခုတွဲနေတယ်တဲ့ - သူ့ရဲ့အရောင်းစားခံရပြီး သူ့ကို ပိုက်ဆံကူရေပေးနေရမှာပဲ စိုးတယ်”
“အညတရ…” ရှန်းမန်ချီ၊ အလွန်အမင်း ပျော်ရွှင်သွားလေပြီ။
သူ တကယ်ကြီး သူမနဲ့ကစားလို့ ပျင်းသွားတာနဲ့ စွန့်ပစ်လိုက်ပြီလား။
အရမ်းဆိုးတာပဲ…ရီဝမ်ဝမ် အစွန့်ပစ်မခံလိုက်ရခင် ငါ စီရီဟန်နား
ကပ်ဖို့ အခွင့်အရေးမရခဲ့တာ…
သု့ိသော်၊ ရီဝမ်ဝမ်သည် ဘယ်လောက်တောင် ကံဆိုးလှသည်ကို မြင်နေရခြင်း အပေါ်တွင်တော့ သူမ အလွန်တရာ ပျော်ရွှင်လို့နေမိဆဲ ဖြစ်လျက်ပင်။
ပြီး၊ ထိုထိုထောင်လွှားသည့် ကျန်းယန်ရန်ကိုလည်း
သူမအနေဖြင့် ဟိုးကတည်းက ပထုတ်ပြီးခဲ့ချေပြီမလား….
တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင် ။
“သတင်းထောက် ကောင်း၊ အခြေအနေဘယ်လိုလဲ။ ဘာသတင်းတွေများ ရထားသေးလဲ”
ရီဝမ်ဝမ်၊ မေးလို့နေခြင်း ။
ရီဝမ်ဝမ်သည် မားစ်အပတ်စဉ်၏ သတင်းထောက်ချုပ်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ထိုင်လို့နေခြင်း ဖြစ်သည်။
သူသည် အရင်တုန်းက ရီဝမ်ဝမ်၏ညွှန်ကြားမှုအောက်တွင် ဟန်ရှန်းယွီ၏နာမည်ပျက်ကို ကူရှင်းလင်းပေးခဲ့ပါသည့် ထိပ်တန်းဓာတ်ပုံရိုက်ကူးရေးသမားတစ်ယောက် ဖြစ်ချေသည်။
ထိုအချိန်တုန်ုးက မားအပတ်စဉ်သည် ပိတ်သိမ်းရလုနီးနီး ဖြစ်နေခဲ့သည်ပင် ။ သို့သော်ငြား၊ ဟန်ရှန်းယွီ၏ကိစ္စကြောင့်
သူတို့သည် နာမည်ဂုဏ်သတင်း ထပ်တက်လာပြီး
ကောင်းဖေးမှာလည်း အနုပညာလောကတွင် သူ၏အရင် အဆင့်အတန်းကို တဖြေးဖြေးပြန်လည်ရရှိလာခဲ့သည်တည့်။
ရီဝမ်ဝမ်သည် ဒက်ဇလင်းကို ဝင်ခဲ့သည့်နောက်တွင်
ကောင်းဖေးနှင့် အမြဲ အဆက်မပြတ်ရှိနေခဲ့သည်တည်း ။
💖💖💖💖💖💖
စာစဉ် ၂၅၊ အခန်း ၂၄။ တွေ့သွားတော့ရော ဘာဖြစ်သလဲ
“ဒါရိုက်တာ ရီ၊ ခင်ဗျား ရှန်း မိသားစုနဲ့ မသင့်မမြတ်ဖြစ်နေတာလား။ ကျွန်တေ်ာ တွေ့မိသလောက်ဆို ခင်ဗျား အခုတလော ကြယ်ပွင့်များ အင်တာတိန်းမန့်နဲ့ ခြေရှု့ပ်နေတယ်” ကောင်းဖေး၊ မေးခွန်းထုတ်ဖို့ ကြိုးစားလာလေသည် ။
ရီဝမ်ဝမ်၊ ထိုင်ခုံကို မှီချလိုက်တော့ပြီး ၊ သူမ၏သေးသွယ်သွယ်လက်ချောင်းလေးတို့သည်
ကော်ဖီခွက်အား အသာအယာမွှေနှောက်လာကာ အေးဆေးပေါ့ပေါးစွာဖြင့် ပြောဆိုလာသည်။
“ဆိုပါတော့”
ကောင်းဖန်၊ ရယ်မောချမိတော့လေပြီ။ သို့သော်၊ မေးခွန်းထပ်ထုတ်ခြင်းကား မရှိတော့ ။ သူ ပြောလာသည် ။
“ဒါရိုက်တာ၊ ခင်ဗျားပြောတာမှန်တယ်ဗျ။ အဲ့ဒီရှန်းမန်ချီနဲ့ဟောကျွင်းချန် တို့က တစ်ခုခုတော့တစ်ခုခုပဲ။ ဒါပေမယ့် သူမက အရမ်းကို သတိကြီး တဲ့သူဗျ။ ကျွန်တော့်မှာ သူမနောက် လိုက်နေတာ တော်တော်ကြာနေပြီ။ ဒါတောင် ဘာမှမသိခဲ့ရဘူး၊ တပတ်အကြာလောက်ကမှ ကျွန်တော် သိလာခဲ့ရတာ။ သူတို့နှစ်ယောက်က ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ ပုံမှန်တွေ့တတ် တယ်ဆိုတာပဲ”
ရီဝမ်ဝမ်၏မျက်ဝန်းတို့ မသိမသာပြောင်းလဲလာတော့သည် ။
“သူတို့အခန်းနံပတ် ကူစုံစမ်းပေးပါ”
“ရပါတယ်ဗျာ။ စိတ်မပူပါနဲ့။ တစ်ပတ်အတွင်းမှာ သိရအောင်လို့ လုပ်ပေးမယ်” ကောင်းဖေး၊ တည့်တည့်ပင် ပြောချလာသည်။
ရီဝမ်ဝမ်၊ သူမ၏ကော်ဖီခွက်ကို မြှောက်လိုက်တော့ပြီး ကျေးဇူးတင်စကား ဆိုလာသည်။ “ကျေးဇူးပါ”
“ဒါရိုက်တာ ရီ၊ ကျွန်တော့်ကို ကျေးဇူးတင်စကား ပြောစရာ မလိုပါ ဘူးဗျာ။ တင်မယ့်တင် ကျွန်တော့်ကသာ တင်ရမှာ - အဲ့တုန်းက ခင်ဗျားကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် မားစ်အပတ်စဉ်က အဆုံးသတ်သွား လောက်ပြီ”
ကောင်းဖေး၊ ရင်ထဲကနေ လာသည့်စကားတို့ဖြင့် ပြောဆိုနေခြင်းပင်။
ကောင်းဖေးနှင့် စကားစမြည်ပြောဆိုပြီး နှုတ်ဆက်စကားပြောဆို လိုက်ကြပြီးသည့်နောက်၊ ရီဝမ်ဝမ်၊ “အတောက်ပဆုံးအလင်းရောင်” ပရောဂျက်နှင့် ပတ်သက်သည့်သတင်းတို့ကို ဖတ်ရှုလို့နေရင်း၊ သူမမျက်ဝန်းထက်တွင် အေးခဲမှုတို့ ဖြာထွက်လို့လာချေပြီ….
တင်ဒါမခေါ်မီ တစ်ရက်အလို။
ညဉ့်နက်သန်းခေါင်ချိန်၊ ရီမူဖန်သည် စားပွဲ၏အောက်ထစ်ဆုံးအံဆွဲထဲမှ သော့တစ်တွဲကို ထုတ်ယူလိုက်၏။
သူတို့တစ်မိသားစုလုံးသည် အရင်က လမ်းဘေးခွေးလေခွေးလွင့် တွေလို မောင်းထုတ်ခံခဲ့ကြရ၏။ အရင်က ရီရှောင်ထင်းသည် အိမ်တော်ကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့စဉ်က သူသည် သော့တွေအာလုံးကို ပွားထားခဲ့ပါ၏။
နှစ်အနည်းငယ်အကြာတုန်းက သူသည် သော့တွေအားလုံး
ကို မတော်တဆ နေရာလွဲထားခဲ့မိသည်မို့ နောက်ပိုင်းတွင် သော့တွေအားလုံးကို ပွားထားတော့ခြင်းတည်း ဖြစ်၏။
ရီရှောင်အန်း၏စရိုက်အရဆိုရလျှင် သူသည် ဒီလိုအရေးကြီး စာရွက်စာတမ်းမျိုးကို အိမ်ကစာကြည့်ခန်းထဲတွင် သေချာပေါက် သိမ်းထားမည်ပင် ။
သူ့အနေဖြင့် အထဲခိုးဝင်ပြီး ဘယ်သူမှ မသိစေရဘဲ လေလံတင်ပမာဏကို တစ်ချက်ကြည့်ခဲ့ရုံသာ…
အသက်ပြင်းပြင်းတစ်ချက် ရှူရှိုက်လိုက်တော့ပြီး၊
ရီမူဖန်၊ သော့တို့ကို ယူကာ ထွက်သွားတော့သည် ။
ရီ မိသားစု၏အိမ်တော်ကြီးသည်ကား
လုံးဝအတိ ဆိတ်ငြိမ်လို့နေလျက် ။
ဒါသည်ကား သူ မွေးဖွားကြီးပြင်းလာခဲ့သည့်နေရာ ။ ထို့ကြောင့် ၊ သူ့အနေဖြင့် ဒီနေရာအား ကောင်းကောင်းရင်းနှီးနေသလို လုံခြုံရေးတွေကို အသာလေးရှောင်နိုင်ပြီး ခြံဝင်းထဲ အေးအေးဆေးဆေး ဝင်နိုင်ခဲ့ပါ၏။
အမှောင်ထဲတွင်၊ ရီမူဖန်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လှောင်ပြောင်လို့နေမိသည် ။
ကျွတ်စ်၊ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ယာ ဖြစ်ရဲ့သားနဲ့ သူခိုးတစ်ယောက်လို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် ဝင်နေရတယ်လို့…
အရာရာသည် ထင်ထားသမျှထက် အဆင်ပြေချောမွေ့ခဲ့လေသည် ။
မကြာခင်ခနလေးအတွင်းမှာပင်၊ ရီမူဖန်၊
စာကြည့်ခန်းထဲ ခိုးဝင်ပြီး အတောက်ပဆုံးအလင်းရောင်ပရောဂျက် အတွက် တင်ဒါ စာရွက်စာတမ်းတို့ကို အောင်အောင်မြင်မြင် ရှာတွေ့နိုင်ခဲ့ပြီး လေလံတင်မည့်ဈေးနှုန်းကို သိရှိသွားခဲ့လေပြီ။
နောက်တစ်နေ့မနက် ။
ကြယ်ပွင့်များအင်တာတိန်းမန့် ။
ဟောကျွင်းချန်၊ ခြေချိတ်ထားထားလျက်၊ ရွဲ့တဲ့တဲ့ ပြောဆိုလာသည် ။
“အခုထိ သတင်းမရဘူး - ရီမူဖန် လုပ်မယ်ဆိုတာ သေရောသေချာ ရဲ့လား”
ရှန်းမန်ချီ၊ နေရာတွင်ပင် ထိုင်နေရင်းကနေ ဗြောင်ပြောဆိုလာသည် ။
“ဘာတွေလောနေတာလဲ ။ အချိန်မရောက်သေးဘူးမလား။
ရှင် ကျွန်မကို မယုံတာလား”
ဟောကျွင်းချန်၊ ရယ်မောပြောဆိုလာတော့သည်ကား ။
“ကိုယ်က ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတော့ ရှန်း သခင်မလေးရဲ့ ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းအပေါ်မှာ မယုံကြည်ဘဲနေနိုင်ပါ့မလဲဗျာ”
“ရှင် အရင်သွားနှင့်။ နောက်ပိုင်း သူ ရောက်လာတဲ့အခါကျ
ဘာမှ မတွေ့သွားစေချင်ဘူး” ရှန်းမန်ချီ၊ ပြောလာခြင်း ။ သူမသည် ရီမူဖန်ဆီက ဘာမှမကြားရသည်မို့ စိုးရိမ်စပြုလာလေပြီ ။
“သူ ကိုယ်တ့ိုကို မြင်သွားတော့ကော ဘာအရေးလဲ။ သူ ကိုယ့်ကို ဘာလုပ်နိုင်မှာမို့လို့လဲ။ အဲ့ဒီမိန်းမလိုမိန်းမရ ဘောကြောင်ကောင်…”
ဟောကျွင်းချန်၊ ရှုံ့ချပြောဆိုလိုက်ပြီး တဆက်တည်းမှာပင်
ရှန်းမန်ချီ၏ နှုတ်ခမ်းတို့ပေါ် ထပ်တူကျစေလိုက်ရာ ။ သို့သော်၊ ဒီအချိန်မှာပင် တံခါးခေါက်သံ ပေါ်ထွက်လာခြိမ့်ရကား ။
“ရီမူဖန် ပဲ ဖြစ်ရမယ်”
ရှန်းမန်ချီ၏မျက်နှာမှာ ဝင်းပသွားတော့ပြီး ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ဟောကျွင်းချန်အား တွန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်တည့် ။
“ဟာကွာ၊ အရှိန်ကောင်းတုန်း မီးထပျက်တယ်လို့…”
ဟောကျွင်းချန်၊ စိတ်မပါလက်မပါဖြင့် ထရပ်လိုက်ရတော့၏။
ရှန်းမန်ချီ၊ သူမ၏အကျီၤကို သေသပ်အောင် ပြင်လိုက်ပြီးနောက် ပြောလိုက်သည် ။ “ဝင်လာခဲ့ပါ”
ရီမူဖန် ဝင်သွားလိုက်ရာ၊ ဟောကျွင်းချန် ရောက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်သည်နှင့် မျက်မှောင်တို့ ကြုတ်သွားရတော့ပြီး ။
“ကျွန်တော် မန်ချီနဲ့ နှစ်ယောက်တည်း ပြောစရာရှိတယ်”
ရီမူဖန်၊ ပြောလိုက်၏။
မှောင်မည်းသည့်တိမ်ထုတစ်ခုသည် ဟောကျွင်းချန်၏မျက်လုံးထဲ ပေါ်ထွက်လာတော့ပြီး ထမတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ကာ ပြောဆိုရလွယ်ဟန်ဆောင်လိုက်၏။
“ကျွန်တော်လည်း ပြီးပါပြီလေ။ ခင်ဗျားတို့ပဲ ဆက်ပြောကြပါ”
💖💖💖💖💖💖
စာစဉ် ၂၅ ပြီး၏ ။