FLASHBACK 5 YEARS AGO.
MONTHS AFTER BURN'S BIRTHDAY..
Eunique ~
Flashback from a month after Burn's Bday.
Ilang araw hanggang naging ilang linggo na akong umiiyak. Dinrop ko lahat ng subject ko. Halos ayaw ko ng lumabas. Punong puno ako ng haters at threats sa mga social media account ko. Takot na takot ako.
Pero ang mas ikinatatakot ko ay ang sitwasyon ko ngayon.
"Niks, di magandang nagmumukmok ka jan. Kumain ka naman kahit kaunti." ani Cons.
Di ako sumagot.
"Eunique.."
Andito nanaman siya.
"Ryle, ayan nanaman ayaw nanaman kumain." pagrereklmo ni Cons kay Ryle.
"Eunique, hindi magandang magpalipas ka ng kain. Alam mong hindi pwede sayong nagpapagutom, kailangam mo ng lakas. Para sa sarili mo at sa batang dinadala mo.." aniya.
Yes I am 2 weeks pregnant.
At sigurado akong si Burn ang ama ng dinadala ko wala ng iba. Kahit pa ipa DNA Test pa to.
"Ryle, samahan mo na ako." umiiyak na sabi ko.
"Eunique?! Hindi pwede yang gusto mo!" sigaw niya.
"Niks, walang kasalanan ang bata." singit ni Cons.
"Ayoko. Ayoko sa batang ito! Please, ipapabort ko na to. Ayoko dito!!!" hinampas hampas ko ang tiyan ko kahit pa nasasaktan ako.
Pinagtulungan nila akong pigilin sa ginagawa ko.
"Tama na. Nasasaktan ka na!" humagulgol ako sa iyak. Hinawakan ni Ryle ang dalawang kamay ko.
Di ko kayang magpalaki ng bata, ayokong maalala si Burn. Ayoko!!
"Niks, palalakihin natin ang bata. Kasama mo ako." ani Cons.
"Kasama mo rin ako, hindi kita iiwan. Hindi ko kayo iiwan ng batang iyan." Seryosong ani Ryle.
Pinunasan niya ng mga luha ko.
Ilang araw pa akong tulala.
-
Araw na wala si Cons, at di pumunta si Ryle,
I decided to go outside.
I'm almost, 2 months pregnant now.
Pero di padin halata ang baby bumps ko.
Sumakay ako ng Taxi at tumungo sa bahay ng mga Dela Cuesta.
Masakit, pero ayokong palakihin ang batang ito ng mag isa. Sa sobrang katangahan ko, gusto ko paring kasama si Burn na mag palaki sa anak namin.
Pagbaba ko ng mansion ng mga Dela Cuesta ay nagdoorbell agad ako ng ilang beses.
Maid ang nagbukas sa akin,
"Bakit ho?" aniya.
"A-Anjan ho ba si Burn?" nagaalangang tanong ko.
Tinitigan muna ako ng maid ng ilang segundo, "Teka titignan ko.." aniya at umalis sinarhan muli ako ng gate.
Maya maya ay nakarinig na ako ng gate na nagbubukas, kaya naexcite ako at tumayo ako sa pagkakaupo sa gutter.
Pero hindi si Burn ang sumalubong sa akin,
"Anong ginagawa mo dito Slut?" bungad agad ni Bann sa akin.
"Bann, asan kuya mo? May kailangan kaming pag usapan." kalmado pang sabi ko.
Mapakla siyang tumawa, "As if sasabihin ko sayo kung nasaan. Umalis ka na. Don't make a scene." Mataray na sabi niya.
Akmang pagsasarhan niya ako ng gate pero pinigil ko ito, iniharang ko ang kamay ko.
"Please, maawa ka sa akin! Kailangan kong makausap ang kuya mo! May dapat siyang malaman!!" sigaw ko.
Pero tinulak niya lang ako. Muntik na akong matumba sa sahig, buti naka aalalay agad ako sa poste.
"Ano pa dapat niyang malaman? Haha! Di ba niloko ka lang naman ng Kuya ko? Kawawa ka naman. Naghahabol ka pa."
"I'm pregnant." agad na sabi ko kaya nahinto siya sa pagtawa.
"Ah so, ipaaako mo sa Kuya ko ang batang dinadala mo?" aniya.
"Hindi! Dahil siya naman talaga ang ama ng dinadala ko!" naiiyak na sabi ko.
Tumawa siya ng nakakaloko, animoy nagbibiro ako, "Sure ka? Sinong maniniwala sayo? Eh malandi ka, pokpok ka, whore ka, slut ka!! Sure kabang sa kuya ko yan? Eh iba ibang lalaki na ang nakagalaw at nakagamit sayo Eunique! Kaonting hiya naman?! Ipapaako mo sa Kuya ko yan?"
Agad na sinara ni Bann ang gate.
Pero hinampas hampas ko pa yon, "Bann!! Ilabas mo si Burn!! Please parang awa mo na!"
"BURN!!!!"
"Burn!! Please, lumabas ka..." pagod na pagod na sabi ko.
Maya maya ay may nagbubukas muli ng gate, maid nilang matanda, "Iha, wala dito si Burn. Di siya umuwi dito pagkatapos ng birthday niya. Siguradong andoon yon sa condo niya. Magiingat ka." sabi ng matanda.
Nginitian ko siya, at tumango tango ako.
Nagpunta nga ako sa condo unit ni Burn,
Nasa akin pa ang duplicate key na binigay niya sa akin noon.
Kumatok ako ng kumatok, at nagdoorbell pero walang nagbubukas.
Na pag pasyahan kong buksan ito gamit ang susing ibinigay niya sa akin.
Mukhang may tao naman dahil bukas ang aircon, madami lang kalat sa sahig.
Una kong pinuntahan ang kitchen, wala siya dito.
Pumunta ako ng sala, bukas ang tv pero walang tao doon.
Nanginginig akong hinawakan ang doorknob ng kwarto ni Burn.
Alam kong may tao dito, nakakarinig ako ng mga galawa at paghinga.
Nakaramdam na din ako ng pagkahilo at pagod, dala ng pakikipag talo ko siguro kay Bann kanina.
Pagod man ay pinili ko pading pumunta at hanapin si Burn.
Pinihit ko ang doorknob, at na unlock ito.
Binuksan ko na ito ng tuluyan,
To only see, BURN AND VICTORIA having sex.
They are both totally naked.
Ni hindi nila narinig ang yabag ko, at pagbukas ng pinto dahil enjoy na enjoy sila sa ginagawa.
Napahawak ako sa tiyan ko, para bang nasaktan din ang anak ko sa nakita ko. Bigla itong nanakit.
Biglang bumuhos ang mga luha ko,
Tinakpan ko ang bibig ko upang di makalikha ng ingay.
Ang sakit.
Hilong hilo ako, nandidilim ang paningin ko.
Para akong nasusuka.
Iniisip ko nalang ang anak ko ng mga oras na ito.
Agad akong umalis sa condo ni Burn.
Halos di mawaglit sa isip ko ang nakita ko.
Totoong niloko mo lang ako Burn.
Humawak ako sa gilid ng elevator, dahil nahihilo na ako.
May umalalay sa aking Bell Boy, dahil nahalata siguro nitong di na ako makalakad ng maayos.
"Mam, ayos lang ho ba kayo?" aniya.
"P-Paki sakay naman ako ng Taxi. Please." nanginginig na ako. Di na maayos ang pakiramdam ko.
Inalalayan ako nito at naisakay agad ng taxi.
Nagpadala ako sa pinakamalapit na ospital.
Nagawa ko pang itext si Cons at Ryle. Kahit nanghihina na ako.
Bigla nalang nagdilim ang paningin ko.
———
"Hays, san ba galing ang babaeng ito!"
"Shhh baka magising."
Unti unti akong napadilat sa boses nina Cons at Ryle.
Agad silang lumapit sa akin,
"Saan ka nang galing? Eunique naman, paano kung may mangyari sayo? Wala ka pang kasama." pag aalala ni Ryle.
"Sana kasi ay hinintay mo nalang ako Niks, para nasamahan kita e." ani Cons.
Pero isa lang ang gusto kong malaman,
"Ang baby ko? Ayos lang ba siya?"
Natatakot ako. Nakakita na ako ng dugo kanina sa hita ko kaya nandidilim na ang paningin ko.
Hinaplos ni Ryle ang buhok ko, "Ayos lang siya. Wag mo ng uuliting umalis ng walang kasama Eunique." aniya.
Tumango ako,
Doon ako nagdecide na, buong puso kong tatanggapin ang batang ito. Kahit wala si Burn. Papalakihin ko siya ng puros pagmamahal at saya, di tulad kong pinagkaitan ng kasiyahan sa buhay.
Ilang araw na ang lumipas after ng insidente, napagpasyahan kong hindi na maghabol kay Burn. Kakayanin ko ito.
"Eunique,.." nagulat ako ng pagbukas ni Cons ng apartment ay pinapasok niya si Gian,
Pero hindi lang si Gian ang naroon,
Ang Mommy at Daddy niya ay kasunod niya. Maging si Janeen ay kasama niya.
Hindi ko halos alam ang irereact ko, ng makitang muli si Tito, pagtapos ng ilang taong pananahimik niya.
Lumapit sa akin si Gian,
"Eunique, andito kami, andito si Dad para humingi ng tawad." aniya agad.
"Di ko kailangan ng sorry niyo, makakaalis na kayo." seryosong sagot ko.
"Eunique, I'm sorry. Sa lahat lahat. Kahit nung tayo pa, kahit nung nangyari sa inyo ni Burn. May kasalanan din ako—"
Sinampal ko siya, "Walang hiya ka! Buong relasyon namin ni Burn, alam mong nagsisinungaling lang siya sa akin! You knew everything! Pero pinagkait mong malaman ko ng mas maaga. Ipinagkait niyo sa akin ang kasiyahan at katahimikan Gian!" naiiyak na sabi ko, "May pinagsamahan naman tayo diba? Bakit mo naman itinago sakin ang katotohanan?!" sigaw ko.
Napayuko siya, di nakasagot.
Saka ko dinuro si Tito at sinampal, tinulak tulak ko siya, sobrang sama ng loob ko.
"T-Tito, pa-paano..paano niyo iyon nagawa sa akin? Binaboy mo ako!!" sigaw ko. At saka na ako iyak ng iyak. Bumabalik lahat ng paghihirap ko ng gabing pinag samantalahan niya ako. "Sinira mo ang buhay ko Tito. Para niyo narin akong tinanggalan ng karapatang mabuhay ng matiwasay! A-Alam niyo ho bang, muntikan ko ng mapatay ang sarili ko?"
"Iha, tatanggapin ko ang lahat. Kung ano ang gusto mo, ipakulong mo ako. Pagbabayaran ko lahat. Im sorry for everything." nahihiyang ani Tito.
"May magagawa pa po ba? May magagawa pa po ba pag ipinakulong kita? Sirang sira na ang buhay ko. Wala akong napatunayan. Wala akong narating dahil sa ginawa niyo sa akin."
Naramdaman ko ang pag haplos ni Cons sa akin, "Makakasama sayo yan Niks, tama na. Paalisin ko na sila." aniya.
Pero di ako tumigil, dahil narating ko na ang boiling point, galit na galit ako. Iilang tao nalang ang kaya kong pagkatiwalaan.
"At Ikaw Tita Amanda?!" pero napayuko siya at di makatingin sa akin, "Ipinagkait mo sa akin ang hustisya! Nagbingi bingihan ka sa ginawa ng asawa mo sa akin! Babae ka rin, pero anong ginawa mo? Minadali mo ang papeles at pinapunta agad ang asawa mo sa US? At binayaran niyo ng malaking halaga ang Ama ko. Anong klaseng babae ka?"
Napaupo ako sa sofa, dahil nanghihina na ako.
PAGOD NA PAGOD NA AKO.
Kung wala lang akong dinadala sa sinapupunan ko? Nagsuicide na ako. Feeling ko kasi, wala akong karapatang mabuhay. Binuhay lang ako para masaktan.
Napahagulgol ako ng iyak. Ang sakit sakit sobra. Di ako makaalis sa madilim na parte ng buhay ko.
Iniwan pa ako ng kaisa isang lalaking minahal ko at pinagkatiwalaan ko ng lubos.
Pero nabigla ako, ng may maliliit na kamay na umakap sa akin,
"Ate EK, I felt bad for everything you've been through." umiiyak na ani Janeen.
Mas niyakap niya ako ng mahigpit, "I'm sorry if you feel sad, lonely and tired. Just rest, but don't quit, don't lose hope. I Love you." aniya at nginitian ako ng pagka ganda ganda.
Naiyak na ako ng todo, at yumakap din sakanya.
Doon ko sinimulang baguhin ang pananaw ko.
Nagpatawad ako sa lahat ng taong nagawan ako ng masama. Kahit pa they don't feel sorry for doing bad things to me.
Kahit pa di sila nanghingi ng tawad. Sa isip ko ay pinatawad ko na sila. Isang tao lang ang diko mapatawad. Gusto ko siyang makausap, gusto kong malaman niyang may anak kami.
Pero tuwing gagawin ko yon, ay napanghihinaan ako ng loob.
——
AFTER 3 YEARS ~
"Anak, kamusta pakiramdam mo?" ani Papa.
Sumama ako sakanya dito sa Japan.
Tulad ng pagpapatawad ko sa iba, buong puso ko ring pinatawad ang sarili kong Ama.
Dito na ako nanganak. Isinama ko si Cons sa akin.
Pero sa susunod na buwan ay babalik na rin kaming Pilipinas.
Tanging kay Ryle lang kami may Contact.
Ilang beses niya narin kaming dinalaw dito.
"Okay naman po. Tulog pa ba si Moonlight, Pa?" tanong ko, sobrang sakit ng ulo ko sa puyat dahil sa pagpapatulog ko sa napaka kulit kong anak.
"Oo, binuhat ko siya sa kwarto, andon si Cons. Nagbabantay sakanya." binigyan niya ako ng hot coffee, tinanggap ko yon at ininom.
Three years na kami dito sa Japan.
Meaning, tatlong taon na din Ang anak ko.
I named him, Moonlight.
Noong dumating siya sa buhay ko, biglang nagliwanag ang lahat. Para bang siya ang naging ilaw ko sa kadiliman?
Siya ang nagbigay kulay at liwanag sa buhay kong dati ay black and white lang.
Tumayo ako sa couch at pumasok sa kwarto, nadatnan ko sila ni Cons na nagtatalo.
"Tita Tancia, you are a girl so I must call you Tita!" pagpapaliwanag ng anak ko. Napangiti ako.
He reminds me of his Dad.
Kung tititigang mabuti, hawig na hawig niya si Burn. Kilay at nunal ay nakuha ng anak ko sakanya. Pati ang mapupungay na mata.
Pareho pa sila ng expression ng mukha.
"No! Im a boy, but a girl!" magulong paliwanag ni Cons. Kumamot sa ulo ang anak ko tila ba nahihirapan intindihin ang sinasabi ni Cons.
Ng makita ako ng anak kong nakasandal sa gilid ng pinto ay napangiti ito at tumakbo agad sa akin at niyakap ako.
Siya ang dahilan kung bakit, naging makabuluhan ang buhay ko.
Kinakaya ko lahat dahil sakanya.
"I'm sorry for giving you a hard time last night Nanay." malambing na aniya.
Yumuko ako parang maging kapantay niya, hinaplos ko ang ulo niya, "Its okay, anak." saka ako ngumiti.
Bigla niya akong hinalikan, "I Love you Nanay." bulong niya at niyakap ako ng mahigpit.
YOU ARE MY EVERYTHING ANAK.