• UNICODE •
"Tae ရော့ စား .."
မနက်ထမင်းစားဝိုင်းတွင် JungKook ရဲ့ အကဲပိုလွန်းနေသော အမူအရာကြောင့် TaeHyung မျက်မှောင်ကြုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ပန်းကန်ထဲတွင်လည်း ဟင်းတွေဖြင့်ပြည့်လျှံနေပြီဖြစ်သည်။
" JungKook မင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကိုယ့်ဘာသာ စားစမ်းပါ "
" အေးလေကွာ TaeHyung မှာလည်းလက်ပါ ပါတယ်"
"Hyung ကလည်း Tae နဲ့ ကျွန်တော် အခုမှ အဆင်ပြေခါစရှိတာကို "
" မင်း ကိုက ပိုလွန်းနေတာ အမြင်ကပ်အောင်လာမလုပ်နဲ့ "
Yoongi Hyung ကပါပြောတော့ သူ့ဆံပင်တွေကိုထိုးဖွလိုက်ရင်း TaeHyung ဆီကိုသာ အကြည့်တွေဆက်ပို့ထားလိုက်သည်။
" Jeon JungKook စားလေ ငါ့ကိုထိုင်ကြည့်မနေနဲ့ အမြင်ကပ်လာပြီနော် "
TaeHyung ပြောတော့ JungKook က စပ်ဖြီးဖြီးလုပ်ရင်း ထမင်းငုံ့စားတော့သည်။
TaeHyung ရေချိုးပြီးတော့ အခန်းထဲတွင်ပဲစာဖတ်ရင်းအချိန်ဖြုန်းနေမိသည်။ မနက်စာစားပြီးသွားကြတော့ Hoseok Hyung နဲ့ Yoongi Hyung တို့သားအဖ အတူတူမြို့ထဲထွက်သွားကြသည်။ JungKook ကတော့ အခုရက်ပိုင်း သူ့အခန်းထဲတွင်သာ အချိန်ဖြုန်းနေတတ်၍ သူအခုလို အေးဆေးစာဖတ်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် သူ့ကို ' ချစ်တယ်' ဆိုတဲ့ စကားခြင်းသာ လာပြောလွန်းလို့ သူ့မှာမျက်နှာပူရသည်။ သူတွေးနေရင်း JungKook ရဲ့ခြေသံတွေကိုသူကြားနေရသည်။ အိကျသွားတဲ့ မွေ့ရာနဲ့အတူ JungKook ကသူ့ဘေးတွင်ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။
" ဘာလာလုပ်ပြန်တာလဲ "
သူ့အကြည့်တွေကို စာအုပ်က မခွာဘဲမေးတော့ ပြန်မဖြေ ။ သူ့လက်ထဲက စာအုပ်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး စားပွဲပေါ် ပစ်တင်လိုက်သည်။ သူ့လက်တွေကို ဆွဲယူရင်း JungKook က နှုတ်ခမ်းနဲ့ခပ်ဖွဖွထိတွေ့နေသည်။
" JungKook မင်း တော်တော်ရဲတင်းနေပါလား "
သူ့လက်တွေကိုရုန်းလိုက်တော့ ပိုပြီးတော့ သူ့အနားတို့လာပြီး လက်ချောင်းရှည်တွေပေါ် သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ထိထားပြန်သည်။ JungKook ရဲ့အပြုအမူကြောင့် သူ့ရင်တွေအဆက်မပြတ်ခုန်နေတာ သတိထားမိတယ် ။ ထပ်ပြီး မရုန်းမိတော့ပဲ သူ့လက်နောက်တဖက်နဲ့ JungKook ဆံပင်တွေကိုထိုးဖွလိုက်တယ်။ အံ့သြတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ JungKook က မော့ကြည့်ချိန်မှာတော့ သူ့အပြုံးတွေက JungKook ကြောင့်ဖြစ်တည်ကုန်သည်။
( တကယ်ဆို ငါလည်း မင်းကို သဘောကျနေပြီထင်တယ် JungKook )
" ကျွန်တော့်ကို ချစ်တယ် လို့ပြောပါလား "
" ငါ .. ငါ လည်း မင်းကို ချစ်နေပြီ ထင်တာပဲ "
" ဟာ ဘယ်လိုကြီးလည်း Tae ကလဲ ချစ်တယ်ဆိုချစ်တယ်ပေါ့ကွာ ဘာလို့ ထင်တာတွေ ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ "
" မင်း ဘာဖြစ်နေလဲ "
TaeHyung ရဲ့မျက်နှာရဲရဲ ကြောင့် JungKook ကျေကျေနပ်နပ်ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ TaeHyung နဖူးကိုထပ်မံဖိကပ်လိုက်သည်။
" ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ကချစ်သူတွေဖြစ်သွားပြီပေါ့နော် "
TaeHyung ကပြန်မဖြေပဲ ပြုံးနေသည်။ TaeHyung ရှက်နေမှန်းသိလို့ JungKook ထပ်မပြောတော့ပဲ TaeHyung ကိုယ်လုံးလေးကိုသူ့ရင်ခွင်ကျယ်ထဲမြှုပ်နေအောင်ဖက်ထားလိုက်တော့သည်။ သူအခုချိန်အရမ်းကိုပျော်နေမိသည်။ သို့ပေမယ့် ဘာကြောင့်မှန်းမသိ သူ့ရင်ထဲတစ်ခုခုကိုစိုးရိမ်နေမိသည်။
ပုစွန်ဆီရောင်ညနေခင်းသည် အမှောင်ထဲတဖြေးဖြေးတိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားကာ လရောင် ကြယ်ရောင်တို့ဖြင့် ညသို့တဖန်ပြန်ရောက်သည်။ ထိုနေ့ ညစာကတော့ သူနဲ့ TaeHyung နှစ်ယောက်တည်းစားဖြစ်ကြပြီး Hoseok Hyung တို့ကပြန်မလာသေးပေ ။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ဝရံတာတွင်ရပ်လျက် ညအလှကိုခံစားနေမိသည်။
" Tae ကျွန်တော်ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီးသွားရင် လက်ထပ်ကြရအောင်နော် "
မျက်နှာချင်းဆိုင်လျက် သူ့လက်တွေကို TaeHyung ပခုံးပေါ်ဖိကိုင်ရင်းပြောလိုက်သည်။ TaeHyung ကပြန်မဖြေပဲ ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်လိုက်သည်။
" Tae .. ကျွန်တော်ပြောတာလက်ခံတယ်မလား "
" ဒီအတိုင်းလည်း ငါတို့အဆင်ပြေနေတာပဲလေ "
" ကျွန်တော်က Tae ကိုအပိုင်လိုချင်တာ ပိုင်ဆိုင်ချင်တာ "
JungKook က TaeHyung ရဲ့နားကိုခပ်ဖွဖွကိုက်ရင်းပြောလိုက်တော့ TaeHyung ကိုယ်လေးတုန်တက်သွားသည်။
" မင်း..မင်း ဘာလုပ်ပြန်တာလဲ "
လရောင်ဖျော့ဖျော့အောက်မှာ TaeHyung မျက်နှာလေးရဲနေတာကို သူအသည်းယားစွာတွေ့ရသည်။ အနောက်ကိုခြေလှမ်းအနည်းငယ်ဆုတ်သွားတဲ့ TaeHyung ကြောင့် သူ့လက်တွေနဲ့ TaeHyung ခါးကိုလှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ နှာခေါင်းခြင်းထိလုမတတ်အနေထားမှာ TaeHyung ရဲ့မျက်လုံးလှလှလေးတွေကိုသူစိုက်ကြည့်လိုက်တယ် ။ သူ့မျက်လုံးတွေကိုလှုပ်ရှားလျက် TaeHyung ရဲ့မျက်နှာပေါ်ကအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းစီကို သူ့မျက်လုံးတွေအခြေချတယ် ..
" မင်း အရမ်းလှတယ် "
JungKook ရဲ့ခပ်တိုးတိုးပြောသံကြောင့် TaeHyung မျက်နှာတွေပူလာသည်။ နားရွက်ဖျားတွေရဲတက်လာကာ JungKook ရဲ့မျက်လုံးတွေကြားက သူရှောင်ဖယ်ရန်ကြိုးစားမိသည်။
" မင်း အိပ်တော့လေ မိုးချုပ်နေပြီ "
TaeHyung ရဲ့လက်ချောင်းတွေက သူ့ရင်ဘက်ကိုတွန်းထုတ်ရင်းဆိုသည်။
" အိပ်မှာပါ အခုစောသေးတယ် ကျွန်တော်တို့တစ်ခုခုလုပ်ရအောင် "
" ဘာ !!! မင်း ဒါဘာစကားပြောတာလဲ "
" ဟော .. ဘာဖြစ်လို့ ထအော်ရတာလဲ Tae ရယ် ကျွန်တော်ပြောတဲ့စကားမှာ ဘာအော်စရာပါလို့လဲ "
" မင်း .."
"ကျွန်တော်ပြောတဲ့ တစ်ခုခုက ဒါလေ .."
သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ TaeHyung မျက်နှာကိုဆွဲမော့ရင်းနှုတ်ခမ်းခြင်းထိကပ်လိုက်သည်။ ဝိုင်းစက်သွားတဲ့ TaeHyung ရဲ့ မျက်လုံးတွေအပေါ် သူ့လက်တွေနဲ့အုပ်ချလိုက်ရင်း မှိတ်စေသည်။ သု့မျက်လုံးတွေကိုလည်း မှိတ်ထားလိုက်ရင်းလက်တွေနဲ့ TaeHyung ခါးကိုဆွဲဖက်ရင်း သူနဲ့နီးသထက်နီးစေသည်။
ပိုမိုထိကပ်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးကိုသူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ဖိကပ်နမ်းရှုတ်ရင်း လျှာဖျားဖြင့်ပါခံတွင်းသို့တိုးဝင်လိုက်သည်။ TaeHyung ရဲ့လက်တွေကသူ့ဆံပင်ထဲတိုးဝင်ကာ သူ့အနမ်းကိုပြန်လည်တုန့်ပြန်သည်။ သူ့အနမ်းတွေကတဖြေးဖြေးကြမ်းလာပြီး TaeHyung ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုပါ သွေးထွက်သည်အထိဖိကိုက်မိတယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေလည်းထူပူနေလောက်ပြီဖြစ်တဲ့ TaeHyung ကသူ့ရဲ့မရောင့်ရဲနိုင်မှု့တွေကြောင့် ခြေထောက်တွေခွေကျချင်သလိုဖြစ်လာသည်။ နမ်းနေရင်း သူ့ရင်ဘက်ကိုတွန်းထုတ်လာတဲ့ TaeHyung ရဲ့လက်တွေကိုသူဂရုမစိုက်ဘဲ ကိုယ်လုံးလေးကိုပင့်ချီလိုက်တော့ TaeHyung ခြေထောက်တွေက အလန့်တကြားနဲ့သူ့ခါးတွင်လျော့တိလျော့ရဲတွဲခိုသည်။ သူ့ရဲ့သန်မာတဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ TaeHyung ကိုယ်ကိုထပ်မံမချီလိုက်ရင်း အခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည်။
သူကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်ချလိုက်တော့ TaeHyung ကသူ့အပေါ်တွင်ထိုင်လျက်ပင် ။ ပြတ်လုစဲစဲအနမ်းတွေကို သူလက်လွှတ်မခံပဲ TaeHyung တစ်ကိုယ်လုံးကိုတင်းနေအောင်ပွေ့ဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းတွေကိုပိုမိုစုပ်ရှုမိပြန်တယ် ။ အနည်းငယ်ရုန်းနေပြီဖြစ်တဲ့ TaeHyung ကြောင့် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို တဖြေးဖြေးလည်တိုင်ဆီသို့ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ TaeHyung ပခုံးလေးအနည်းငယ်တွန့်သွားတာ သူသတိထားမိတော့နမ်းနေရင်းပြုံးမိပြန်တယ် ။
" အ! ..J..Jung Kook တော်တော့လေ "
TaeHyung ကပြောရင်းသူ့အပေါ်ကဆင်းမည်လုပ်တော့ သူ့လက်တွေနဲ့ပိုတိုးဖက်ထားလိုက်သည်။ TaeHyung ကရုန်းလျက်
" JungKook မင်းပြောတော့နမ်းပဲနမ်းမှာဆို ..အ !"
TaeHyung ရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုကုတင်ပေါ်လှဲစေပြီး အပေါ်ကနေအုပ်မိုးလိုက်သည်။
" မပြောမိပါဘူး နမ်းပဲနမ်းမယ်လို့ ..တစ်ခုခုလုပ်ရအောင်လို့ပဲ ပြောတာ"
JungKook က TaeHyung အနားတိုးကပ်ရင်းပြောလိုက်တော့
" မင်း လူကြီးအပေါ်မယုတ်မာနဲ့နော် .."
" ကျွန်တော်အရွယ်ရောက်နေပြီလေ ယုတ်မာလို့ရတယ်မဟုတ်လား "
" မင်း ဘာတွေပြောနေတာလဲ ဖယ် !"
သူ့အပေါ်က JungKook ကိုယ်လုံးကြီးကိုတွန်းဖယ်လိုက်ရင်း ထထိုင်လိုက်သည်။ ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့သူ့ဆံပင်တွေကို သပ်တင်လိုက်ရင်း
" မင်းသွားလိုက်တော့ "
" ဟာ Tae ကလည်း အစောကြီးရှိသေးတယ်လေကွာ "
JungKook လက်တွေက TaeHyung ခါးပေါ်တဖန်ပြန်ရောက်လာသည်။ JungKook မျက်နှာကို TaeHyung ပခုံးပေါ်တင်မှောက်ရင်းပြောလိုက်သည်။
" မစောတော့ဘူး မိုးချုပ်နေပြီ မင်းကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်စမ်းပါကွာ မင်းနဲ့နေရတာငါ့ကိုယ်ငါစိတ်မချဘူး "
" ကျွန်တော် ဘာလုပ်လို့လဲ ဟင် "
" ဘာလုပ်လို့လဲ ဟုတ်လား ငါပြောလိုက်ရင်မကောင်းဘူး "
" အင်း ပြောကြည့်လေ "
JungKook ကရွှတ်နောက်နောက်ပြောရင်း TaeHyung ပါးကိုနမ်းလိုက်သည်။
" မင်းနောက်မနေနဲ့ သွားတော့ ငါအိပ်တော့မယ် Hoseok Hyung တို့ပြန်လာရင် ငါတို့ကိုတွေ့သွားရင်မကောင်းဘူး ဟိုတစ်ခါမြင်ပြီးကတည်းက.. ကဲ ပြန်တော့ကွာ ငါရှက်တယ် "
" မပြန်ဘူးဗျာ ကျွန်တော်မေးတာဖြေဦးလေ "
" ဘာလဲ "
" ကျွန်တော်တို့ လက်ထပ်ကြမယ်မလားဟင် "
" ငါ ..ငါမစဥ်းစားရသေးဘူး "
" ဘာစဥ်းစားစရာလိုလို့လဲ ကျွန်တော် Tae ကိုအပိုင်လိုချင်နေပြီ "
" မင်းကတော့လေ "
" ကျွန်တော် ဒီနေ့ ဒီမှာအိပ်မယ်နော် "
JungKook ကပြောရင်း TaeHyung အိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ သူ့လက်မောင်းကိုဆန့်ထားလိုက်ပြီး
" လာ Tae ကိုယ်တို့ဖက်အိပ်ရအောင် "
TaeHyung ဆက်မပြောချင်တော့၍ JungKook ဘေးတွင်ဝင်လှဲလိုက်သည်။
" မင်း ငါ့အခန်းမှာနေ့တိုင်းလိုလို လာအိပ်နေတာပါ .." ဒီနေ့ " တွေ ဘာတွေလုပ်နေသေးတယ် လူလည်ကောင် "
" အဟား ..ဟား.. မလည်ပါဘူးဗျာ "
" အပိုတွေ "
" Tae တစ်ယောက်တည်းအတွက်ပဲ "
TaeHyung ပြုံးနေလိုက်တော့သည်။ JungKook ရဲ့ရင်ခွင်က တကယ်ကိုနွေးထွေးနေတာ သူကောင်းကောင်းကြီးသတိထားမိတယ် ။
" ငါမင်းကို ချစ်တယ် JungKook "
" ကိုယ်လည်း ချစ်တယ် Tae "
သူတို့မျက်လုံးတွေကိုမျက်လုံးတွေကိုမှိတ်ထားလိုက်ရင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပိုတိုးဖက်ထားလိုက်သည်။ ထိုညက သူတို့နှစ်ယောက်လုံးအတွက် အလှပဆုံးဖြစ်ခဲ့ပါသည်။
• My Little Wolf •
" အဟင်း .."
JungKook သူ့လက်ဖဝါးတွေထဲကနေ အပြင်ကိုဖြာထွက်နေတဲ့ အပြာရောင်အလင်းတန်းကြောင့်ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်သည်။ ထိုစွမ်းအားမျိုးက သူတို့မျိုးနွယ်စုတွင်ရရန်ခက်ခဲသည်။ အရင် ဝံပုလွေမျိုးနွယ်စုခေါင်းဆောင်တွေရေးထားချက်တွေထဲမှာ ဒီလို အပြာရောင်မျိုးကတော်တော်ပြင်းထန်တယ်လို့သိရတယ် ။ သူလည်းခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်တော့မည်ဖြစ်၍ သူ့အရည်အသွေးကို သူကိုယ်တိုင်စမ်းသပ်လေ့ရှိသည်။ သူလေ့လာထားသလောက်ဆိုရင် သူ့ရဲ့ခွန်အား စွမ်းအားလောက်ဆို ခေါင်းဆောင်ကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်တာထက် ကျော်လွန်နေလောက်ပြီ ။ ဒါပေမယ့် သူစိုးရိမ်တာက Dark ရဲ့စွမ်းအားကိုမကျော်လွန်နိုင်မှာကိုပင် ။ ကျန်တာတွေထက်သူအစိုးရိမ်ဆုံးကတော့ TaeHyung ..
KNOCK !! KNOCK !!
တံခါးခေါက်သံကြောင့် JungKook အတွေးတွေရပ်တန့်လိုက်ပြီး ဝင်လာရန်ပြောလိုက်သည်။
" Tae .."
သူအံ့သြစွာ TaeHyung ကိုကြည့်မိသည်။ အမြဲတမ်းသူကသာ TaeHyung အခန်းကိုဝင်ထွက်သွားလာနေတာ TaeHyung ကတော့သူ့အခန်းထဲလာတတ်တဲ့သူမဟုတ် ။ အခု TaeHyung ကသူ့အခန်းထဲဝင်လာတော့ သူအံ့သြရုံတင်မက ရင်တွေပါခုန်လာတယ် ။
" မင်း မျက်နှာကဘာဖြစ်နေတာလဲ "
" ထူးထူးဆန်းဆန်း Tae ကျွန်တော့်အခန်းထဲလာတယ် "
" အင်း မင်းထမင်းစားပြီးကတည်းက ထွက်မလာလို့ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ "
" ဘာမှမလုပ်ပါဘူး အခုလုပ်ရင်ကောင်းမလားလို့ "
JungKook ရဲ့နှုတ်ခမ်းစွန်းတွေကော့တတ်သွားပြီး သူ့ကိုစိုက်ကြည့်တာကြောင့် TaeHyung နောင်တရချင်သွားသည်။
" ဘာမှမလုပ်ဘူးဆိုလည်းပြီးတာပဲ ငါသွားပြီ "
လှည့်ထွက်သွားတဲ့ TaeHyung ရဲ့ကျောပြင်ကိုကြည့်ပြီး JungKook ညစ်ကျယ်ကျယ်ထပ်ပြုံးမိသည်။ TaeHyung တံခါးနားမရောက်ခင် သူ့ရဲ့ကိုယ်လုံးနဲ့အခန်းတံခါးရှေ့ပိတ်ရပ်လိုက်သည်။
" နေပါဦး ပိုင်ရှင်ခွင့်ပြုမှထွက်သွားခွင့်ရမယ် "
" JungKook မင်း ဘယ်လိုသေချင်လဲ ပြော!"
" Tae သတ်ရင်သေရဲတာပေါ့ "
" လူလည်ကောင် !! ခွေးကောင် "
" ဟာ! ဆဲတယ်ပေါ့ "
" မင်း နောက်မနေနဲ့ ဖယ်စမ်းပါ!! "
TaeHyung တွန်းထုတ်လိုက်ပေမယ့်အရာမဝင် ။ JungKook ရဲ့လက်တွေနဲ့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုမချီလိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်လိုက်သည်။ TaeHyung မှာ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အနေထားနဲ့ ပြုတ်ကျသွားသည်။ ပြန်ထပေမယ့် သူ့အပေါ်တက်ဖိကာ အုပ်မိုးထားတဲ့ JungKook ရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကြောင့် အင်အားမမျှခဲ့ ..
" မင်း ဘာလုပ်မလို့လဲ "
" မနေ့ညကထက် ပိုတာလေး "
" မင်းတော်တော်အရှက်မရှိတာပဲ "
" အင်း မရှိဘူး အဲ့ဒါကြောင့် ..."
JungKook က သူ့နားကိုလျှာနဲ့ရပ်လိုက်ရင်းတိုးတိုးဆိုသည်။
" ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ပေးမလား "
TaeHyung မျက်နှာတွေ ရဲတက်လာပြီး JungKook ရဲ့အကြည့်စူးစူးတွေအောက်မှာ ရုန်းထွက်ရန်ခက်ခဲလွန်းလှသည်။ JungKook ရဲ့လက်ချောင်းတွေက TaeHyung ရဲ့တင်ပါးကိုဖိချေရင်း သူ့လည်တိုင်ကိုနှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ပွတ်ဆွဲသည်။
" အ..JungKook!! ငါ ..ငါ အွတ်!! "
သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုအတင်းနမ်းရှုတ်လာတဲ့ JungKook ကြောင့် သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ JungKook ကျောပြင်ကျယ်ကိုဖက်တွယ်လိုက်သည်။
"အု..အင်း..J .Jung Kook !! "
နှုတ်ခမ်းတွေပေါ်ကအနမ်းတွေက သူ့လည်တိုင်တွေဆီဖိနှိပ်လာပြန်တော့ TaeHyung ထပ်မဲညည်းမိပြန်သည်။
" တော်တော့!!..."
TaeHyung ထပ်အော်လိုက်ပေမယ့်အရာမဝင် ။ JungKook လက်တွေကလျင်လျင်မြန်မြန်ပင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့တွင် လှုပ်ရှားစဲ ။
" ချစ်လိုက်တာကွာ "
" ရူးနေလားကွာ မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ ရပ်တော့လို့ "
သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သတ်နမ်းရှိုက်နေသည့် JungKook ကြောင့် TaeHyung လည်းစိတ်တွေမခိုင်တော့ ..
( မင်း သေပြီမှတ် )
* ဝုန်း! *
အသံနဲ့အတူ JungKook ကိုယ်လုံးကကုတင်ခြေရင်းသို့ ပြုတ်ကျသွားသည်။
ခရမ်းရောင်အလင်းတန်း တစွန်းတစထွက်လာချိန် JungKook သတိထားမိလိုက်သည်။ သူ ဒီလိုမျိုး TaeHyung ဆီကနေတိုက်ခိုက်ခံရတာ နှစ်ကြိမ်ရှိပြီဖြစ်သည်။ TaeHyung ကတံခါးအပြင်ဘက်ကနေ ခေါင်းပဲဖော်ရင်းဖြင့်
" ငါက အခုလက်ရှိ Alpha မျိုးနွယ်စုရဲ့ခေါင်းဆောင်ဆိုတာမေ့သွားတာလား မင်းအကြံအစည်မအောင်မြင်လို့စိတ်မကောင်းပါဘူးကွာ ..အဟား ...သွားပြီ ခွေးကောင် !!"
TaeHyung ရဲ့ ကလေးဆန်တဲ့အမူအရာကြောင့် JungKook ရယ်မိသည်။ နာသွားတဲ့တင်ပါးကိုလက်နဲ့ဖိကိုင်ရင်း JungKook နှုတ်ခမ်းထက် Evil smile ကထပ်မံပေါ်လာသည်။
" အလျော့ပေးထားတာကို Tae ကပျော်နေတယ်ပေါ့ အဟင်းဟင်း .. နောက်တခေါက်ဆိုမင်းကိုယ့်လက်ကနေဘယ်လိုပြေးမလဲ စောင့်ကြည့်မယ် "
•• My Little Wolf ••
" အဲ့ဒါဆို ခေါင်းဆောင်ဆီမှာအမြုတေနှစ်ခုပေါင်းထားတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှမသိဘူးပေါ့ "
" အဟင်း .. သူတို့က ငါ့လက်ခုပ်ထဲကရေလောက်ပါပဲ "
"ဒါဆိုကျွန်တော်တို့ လုပ်ငန်းက ဟိုကလေးရဲ့ ခေါင်းဆောင်တင်မြှောက်ပွဲမှာပေါ့ "
"ဟုတ်တယ် မင်းလက်အောက်က ဝံပုလွေတွေကိုသေချာစီမံထား ငါတို့ကိစ္စလွဲချော်လို့မဖြစ်ဘူး "
" ဟုတ်ကဲ့ ဒါဆို ကျွန်တော်သွားလိုက်ပါဦးမယ် "
Dark ရဲ့အကြည့်တွေက သားရဲတစ်ကောင်လိုစူးရှနေခဲ့သည်။ ယုံကြည်မှု့ပြင်းထန်ပြီး သူ့ရဲ့ရည်မှန်းချက်အောင်မြင်တော့မည်ဟု တထစ်ချယုံကြည်နေလေသည်။ ညအမှောင်တွင် Dark ရဲ့မျက်လုံးရဲရဲတွေသည် မကြာမီဖြစ်လာတော့မည့် အခြေအနေတွေကိုပုံဖော်နေတော့သည်။ ။
#####
HELLO😊
Come back with new ep!!
Sorry for Late😁
Thank U💙
• ZAWGYI •
"Tae ေရာ့ စား .."
မနက္ထမင္းစားဝိုင္းတြင္ JungKook ရဲ႕ အကဲပိုလြန္းေနေသာ အမူအရာေၾကာင့္ TaeHyung မ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႕ၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႕ပန္းကန္ထဲတြင္လည္း ဟင္းေတြျဖင့္ျပည့္လွ်ံေနၿပီျဖစ္သည္။
" JungKook မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကိုယ့္ဘာသာ စားစမ္းပါ "
" ေအးေလကြာ TaeHyung မွာလည္းလက္ပါ ပါတယ္"
"Hyung ကလည္း Tae နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ အခုမွ အဆင္ေျပခါစရွိတာကို "
" မင္း ကိုက ပိုလြန္းေနတာ အျမင္ကပ္ေအာင္လာမလုပ္နဲ႕ "
Yoongi Hyung ကပါေျပာေတာ့ သူ႕ဆံပင္ေတြကိုထိုးဖြလိုက္ရင္း TaeHyung ဆီကိုသာ အၾကည့္ေတြဆက္ပို႔ထားလိုက္သည္။
" Jeon JungKook စားေလ ငါ့ကိုထိုင္ၾကည့္မေနနဲ႕ အျမင္ကပ္လာၿပီေနာ္ "
TaeHyung ေျပာေတာ့ JungKook က စပ္ၿဖီးၿဖီးလုပ္ရင္း ထမင္းငုံ႕စားေတာ့သည္။
TaeHyung ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ အခန္းထဲတြင္ပဲစာဖတ္ရင္းအခ်ိန္ျဖဳန္းေနမိသည္။ မနက္စာစားၿပီးသြားၾကေတာ့ Hoseok Hyung နဲ႕ Yoongi Hyung တို႔သားအဖ အတူတူၿမိဳ႕ထဲထြက္သြားၾကသည္။ JungKook ကေတာ့ အခုရက္ပိုင္း သူ႕အခန္းထဲတြင္သာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနတတ္၍ သူအခုလို ေအးေဆးစာဖတ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ မဟုတ္လွ်င္ သူ႕ကို ' ခ်စ္တယ္' ဆိုတဲ့ စကားျခင္းသာ လာေျပာလြန္းလို႔ သူ႕မွာမ်က္ႏွာပူရသည္။ သူေတြးေနရင္း JungKook ရဲ႕ေျခသံေတြကိုသူၾကားေနရသည္။ အိက်သြားတဲ့ ေမြ႕ရာနဲ႕အတူ JungKook ကသူ႕ေဘးတြင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
" ဘာလာလုပ္ျပန္တာလဲ "
သူ႕အၾကည့္ေတြကို စာအုပ္က မခြာဘဲေမးေတာ့ ျပန္မေျဖ ။ သူ႕လက္ထဲက စာအုပ္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး စားပြဲေပၚ ပစ္တင္လိုက္သည္။ သူ႕လက္ေတြကို ဆြဲယူရင္း JungKook က ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ခပ္ဖြဖြထိေတြ႕ေနသည္။
" JungKook မင္း ေတာ္ေတာ္ရဲတင္းေနပါလား "
သူ႕လက္ေတြကို႐ုန္းလိုက္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ သူ႕အနားတို႔လာၿပီး လက္ေခ်ာင္းရွည္ေတြေပၚ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ထိထားျပန္သည္။ JungKook ရဲ႕အျပဳအမူေၾကာင့္ သူ႕ရင္ေတြအဆက္မျပတ္ခုန္ေနတာ သတိထားမိတယ္ ။ ထပ္ၿပီး မ႐ုန္းမိေတာ့ပဲ သူ႕လက္ေနာက္တဖက္နဲ႕ JungKook ဆံပင္ေတြကိုထိုးဖြလိုက္တယ္။ အံ့ၾသတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ JungKook က ေမာ့ၾကည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕အၿပဳံးေတြက JungKook ေၾကာင့္ျဖစ္တည္ကုန္သည္။
( တကယ္ဆို ငါလည္း မင္းကို သေဘာက်ေနၿပီထင္တယ္ JungKook )
" ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္ လို႔ေျပာပါလား "
" ငါ .. ငါ လည္း မင္းကို ခ်စ္ေနၿပီ ထင္တာပဲ "
" ဟာ ဘယ္လိုႀကီးလည္း Tae ကလဲ ခ်စ္တယ္ဆိုခ်စ္တယ္ေပါ့ကြာ ဘာလို႔ ထင္တာေတြ ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ "
" မင္း ဘာျဖစ္ေနလဲ "
TaeHyung ရဲ႕မ်က္ႏွာရဲရဲ ေၾကာင့္ JungKook ေက်ေက်နပ္နပ္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး သူ႕ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ TaeHyung နဖူးကိုထပ္မံဖိကပ္လိုက္သည္။
" ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၿပီေပါ့ေနာ္ "
TaeHyung ကျပန္မေျဖပဲ ၿပဳံးေနသည္။ TaeHyung ရွက္ေနမွန္းသိလို႔ JungKook ထပ္မေျပာေတာ့ပဲ TaeHyung ကိုယ္လုံးေလးကိုသူ႕ရင္ခြင္က်ယ္ထဲျမႇုပ္ေနေအာင္ဖက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ သူအခုခ်ိန္အရမ္းကိုေပ်ာ္ေနမိသည္။ သို႔ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ သူ႕ရင္ထဲတစ္ခုခုကိုစိုးရိမ္ေနမိသည္။
ပုစြန္ဆီေရာင္ညေနခင္းသည္ အေမွာင္ထဲတေျဖးေျဖးတိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ လေရာင္ ၾကယ္ေရာင္တို႔ျဖင့္ ညသို႔တဖန္ျပန္ေရာက္သည္။ ထိုေန႕ ညစာကေတာ့ သူနဲ႕ TaeHyung ႏွစ္ေယာက္တည္းစားျဖစ္ၾကၿပီး Hoseok Hyung တို႔ကျပန္မလာေသးေပ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ဝရံတာတြင္ရပ္လ်က္ ညအလွကိုခံစားေနမိသည္။
" Tae ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီးသြားရင္ လက္ထပ္ၾကရေအာင္ေနာ္ "
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လ်က္ သူ႕လက္ေတြကို TaeHyung ပခုံးေပၚဖိကိုင္ရင္းေျပာလိုက္သည္။ TaeHyung ကျပန္မေျဖပဲ ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
" Tae .. ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာလက္ခံတယ္မလား "
" ဒီအတိုင္းလည္း ငါတို႔အဆင္ေျပေနတာပဲေလ "
" ကြၽန္ေတာ္က Tae ကိုအပိုင္လိုခ်င္တာ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာ "
JungKook က TaeHyung ရဲ႕နားကိုခပ္ဖြဖြကိုက္ရင္းေျပာလိုက္ေတာ့ TaeHyung ကိုယ္ေလးတုန္တက္သြားသည္။
" မင္း..မင္း ဘာလုပ္ျပန္တာလဲ "
လေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္မွာ TaeHyung မ်က္ႏွာေလးရဲေနတာကို သူအသည္းယားစြာေတြ႕ရသည္။ အေနာက္ကိုေျခလွမ္းအနည္းငယ္ဆုတ္သြားတဲ့ TaeHyung ေၾကာင့္ သူ႕လက္ေတြနဲ႕ TaeHyung ခါးကိုလွမ္းဆြဲလိုက္သည္။ ႏွာေခါင္းျခင္းထိလုမတတ္အေနထားမွာ TaeHyung ရဲ႕မ်က္လုံးလွလွေလးေတြကိုသူစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ သူ႕မ်က္လုံးေတြကိုလႈပ္ရွားလ်က္ TaeHyung ရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚကအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီကို သူ႕မ်က္လုံးေတြအေျခခ်တယ္ ..
" မင္း အရမ္းလွတယ္ "
JungKook ရဲ႕ခပ္တိုးတိုးေျပာသံေၾကာင့္ TaeHyung မ်က္ႏွာေတြပူလာသည္။ နား႐ြက္ဖ်ားေတြရဲတက္လာကာ JungKook ရဲ႕မ်က္လုံးေတြၾကားက သူေရွာင္ဖယ္ရန္ႀကိဳးစားမိသည္။
" မင္း အိပ္ေတာ့ေလ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ "
TaeHyung ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက သူ႕ရင္ဘက္ကိုတြန္းထုတ္ရင္းဆိုသည္။
" အိပ္မွာပါ အခုေစာေသးတယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ခုခုလုပ္ရေအာင္ "
" ဘာ !!! မင္း ဒါဘာစကားေျပာတာလဲ "
" ေဟာ .. ဘာျဖစ္လို႔ ထေအာ္ရတာလဲ Tae ရယ္ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့စကားမွာ ဘာေအာ္စရာပါလို႔လဲ "
" မင္း .."
"ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့ တစ္ခုခုက ဒါေလ .."
သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ TaeHyung မ်က္ႏွာကိုဆြဲေမာ့ရင္းႏႈတ္ခမ္းျခင္းထိကပ္လိုက္သည္။ ဝိုင္းစက္သြားတဲ့ TaeHyung ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြအေပၚ သူ႕လက္ေတြနဲ႕အုပ္ခ်လိဳက္ရင္း မွိတ္ေစသည္။ သု႔မ်က္လုံးေတြကိုလည္း မွိတ္ထားလိုက္ရင္းလက္ေတြနဲ႕ TaeHyung ခါးကိုဆြဲဖက္ရင္း သူနဲ႕နီးသထက္နီးေစသည္။
ပိုမိုထိကပ္လာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးကိုသူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕ဖိကပ္နမ္းရႈတ္ရင္း လွ်ာဖ်ားျဖင့္ပါခံတြင္းသို႔တိုးဝင္လိုက္သည္။ TaeHyung ရဲ႕လက္ေတြကသူ႕ဆံပင္ထဲတိုးဝင္ကာ သူ႕အနမ္းကိုျပန္လည္တုန႔္ျပန္သည္။ သူ႕အနမ္းေတြကတေျဖးေျဖးၾကမ္းလာၿပီး TaeHyung ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုပါ ေသြးထြက္သည္အထိဖိကိုက္မိတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေတြလည္းထူပူေနေလာက္ၿပီျဖစ္တဲ့ TaeHyung ကသူ႕ရဲ႕မေရာင့္ရဲနိုင္မႈ႕ေတြေၾကာင့္ ေျခေထာက္ေတြေခြက်ခ်င္သလိုျဖစ္လာသည္။ နမ္းေနရင္း သူ႕ရင္ဘက္ကိုတြန္းထုတ္လာတဲ့ TaeHyung ရဲ႕လက္ေတြကိုသူဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ကိုယ္လုံးေလးကိုပင့္ခ်ီလိုက္ေတာ့ TaeHyung ေျခေထာက္ေတြက အလန႔္တၾကားနဲ႕သူ႕ခါးတြင္ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲတြဲခိုသည္။ သူ႕ရဲ႕သန္မာတဲ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႕ TaeHyung ကိုယ္ကိုထပ္မံမခ်ီလိုက္ရင္း အခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။
သူကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ခ်လိဳက္ေတာ့ TaeHyung ကသူ႕အေပၚတြင္ထိုင္လ်က္ပင္ ။ ျပတ္လုစဲစဲအနမ္းေတြကို သူလက္လႊတ္မခံပဲ TaeHyung တစ္ကိုယ္လုံးကိုတင္းေနေအာင္ေပြ႕ဖက္လ်က္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုပိုမိုစုပ္ရႈမိျပန္တယ္ ။ အနည္းငယ္႐ုန္းေနၿပီျဖစ္တဲ့ TaeHyung ေၾကာင့္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို တေျဖးေျဖးလည္တိုင္ဆီသို႔ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္။ TaeHyung ပခုံးေလးအနည္းငယ္တြန႔္သြားတာ သူသတိထားမိေတာ့နမ္းေနရင္းၿပဳံးမိျပန္တယ္ ။
" အ! ..J..Jung Kook ေတာ္ေတာ့ေလ "
TaeHyung ကေျပာရင္းသူ႕အေပၚကဆင္းမည္လုပ္ေတာ့ သူ႕လက္ေတြနဲ႕ပိုတိုးဖက္ထားလိုက္သည္။ TaeHyung က႐ုန္းလ်က္
" JungKook မင္းေျပာေတာ့နမ္းပဲနမ္းမွာဆို ..အ !"
TaeHyung ရဲ႕ ကိုယ္လုံးကိုကုတင္ေပၚလွဲေစၿပီး အေပၚကေနအုပ္မိုးလိုက္သည္။
" မေျပာမိပါဘူး နမ္းပဲနမ္းမယ္လို႔ ..တစ္ခုခုလုပ္ရေအာင္လို႔ပဲ ေျပာတာ"
JungKook က TaeHyung အနားတိုးကပ္ရင္းေျပာလိုက္ေတာ့
" မင္း လူႀကီးအေပၚမယုတ္မာနဲ႕ေနာ္ .."
" ကြၽန္ေတာ္အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီေလ ယုတ္မာလို႔ရတယ္မဟုတ္လား "
" မင္း ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ဖယ္ !"
သူ႕အေပၚက JungKook ကိုယ္လုံးႀကီးကိုတြန္းဖယ္လိုက္ရင္း ထထိုင္လိုက္သည္။ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့သူ႕ဆံပင္ေတြကို သပ္တင္လိုက္ရင္း
" မင္းသြားလိုက္ေတာ့ "
" ဟာ Tae ကလည္း အေစာႀကီးရွိေသးတယ္ေလကြာ "
JungKook လက္ေတြက TaeHyung ခါးေပၚတဖန္ျပန္ေရာက္လာသည္။ JungKook မ်က္ႏွာကို TaeHyung ပခုံးေပၚတင္ေမွာက္ရင္းေျပာလိုက္သည္။
" မေစာေတာ့ဘူး မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ မင္းကိုယ့္အခန္းကိုယ္ျပန္စမ္းပါကြာ မင္းနဲ႕ေနရတာငါ့ကိုယ္ငါစိတ္မခ်ဘဴး "
" ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္လို႔လဲ ဟင္ "
" ဘာလုပ္လို႔လဲ ဟုတ္လား ငါေျပာလိုက္ရင္မေကာင္းဘူး "
" အင္း ေျပာၾကည့္ေလ "
JungKook က႐ႊတ္ေနာက္ေနာက္ေျပာရင္း TaeHyung ပါးကိုနမ္းလိုက္သည္။
" မင္းေနာက္မေနနဲ႕ သြားေတာ့ ငါအိပ္ေတာ့မယ္ Hoseok Hyung တို႔ျပန္လာရင္ ငါတို႔ကိုေတြ႕သြားရင္မေကာင္းဘူး ဟိုတစ္ခါျမင္ၿပီးကတည္းက.. ကဲ ျပန္ေတာ့ကြာ ငါရွက္တယ္ "
" မျပန္ဘူးဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ေမးတာေျဖဦးေလ "
" ဘာလဲ "
" ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ထပ္ၾကမယ္မလားဟင္ "
" ငါ ..ငါမစဥ္းစားရေသးဘူး "
" ဘာစဥ္းစားစရာလိုလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္ Tae ကိုအပိုင္လိုခ်င္ေနၿပီ "
" မင္းကေတာ့ေလ "
" ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႕ ဒီမွာအိပ္မယ္ေနာ္ "
JungKook ကေျပာရင္း TaeHyung အိပ္ယာေပၚလွဲခ်လိဳက္သည္။ သူ႕လက္ေမာင္းကိုဆန႔္ထားလိုက္ၿပီး
" လာ Tae ကိုယ္တို႔ဖက္အိပ္ရေအာင္ "
TaeHyung ဆက္မေျပာခ်င္ေတာ့၍ JungKook ေဘးတြင္ဝင္လွဲလိုက္သည္။
" မင္း ငါ့အခန္းမွာေန႕တိုင္းလိုလို လာအိပ္ေနတာပါ .." ဒီေန႕ " ေတြ ဘာေတြလုပ္ေနေသးတယ္ လူလည္ေကာင္ "
" အဟား ..ဟား.. မလည္ပါဘူးဗ်ာ "
" အပိုေတြ "
" Tae တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ပဲ "
TaeHyung ၿပဳံးေနလိုက္ေတာ့သည္။ JungKook ရဲ႕ရင္ခြင္က တကယ္ကိုေႏြးေထြးေနတာ သူေကာင္းေကာင္းႀကီးသတိထားမိတယ္ ။
" ငါမင္းကို ခ်စ္တယ္ JungKook "
" ကိုယ္လည္း ခ်စ္တယ္ Tae "
သူတို႔မ်က္လုံးေတြကိုမ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္ထားလိုက္ရင္း တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ပိုတိုးဖက္ထားလိုက္သည္။ ထိုညက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးအတြက္ အလွပဆုံးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
• My Little Wolf •
" အဟင္း .."
JungKook သူ႕လက္ဖဝါးေတြထဲကေန အျပင္ကိုျဖာထြက္ေနတဲ့ အျပာေရာင္အလင္းတန္းေၾကာင့္ေက်နပ္စြာၿပဳံးလိုက္သည္။ ထိုစြမ္းအားမ်ိဳးက သူတို႔မ်ိဳးႏြယ္စုတြင္ရရန္ခက္ခဲသည္။ အရင္ ဝံပုေလြမ်ိဳးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္ေတြေရးထားခ်က္ေတြထဲမွာ ဒီလို အျပာေရာင္မ်ိဳးကေတာ္ေတာ္ျပင္းထန္တယ္လို႔သိရတယ္ ။ သူလည္းေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေတာ့မည္ျဖစ္၍ သူ႕အရည္အေသြးကို သူကိုယ္တိုင္စမ္းသပ္ေလ့ရွိသည္။ သူေလ့လာထားသေလာက္ဆိုရင္ သူ႕ရဲ႕ခြန္အား စြမ္းအားေလာက္ဆို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္နိုင္တာထက္ ေက်ာ္လြန္ေနေလာက္ၿပီ ။ ဒါေပမယ့္ သူစိုးရိမ္တာက Dark ရဲ႕စြမ္းအားကိုမေက်ာ္လြန္နိုင္မွာကိုပင္ ။ က်န္တာေတြထက္သူအစိုးရိမ္ဆုံးကေတာ့ TaeHyung ..
KNOCK !! KNOCK !!
တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ JungKook အေတြးေတြရပ္တန႔္လိုက္ၿပီး ဝင္လာရန္ေျပာလိုက္သည္။
" Tae .."
သူအံ့ၾသစြာ TaeHyung ကိုၾကည့္မိသည္။ အၿမဲတမ္းသူကသာ TaeHyung အခန္းကိုဝင္ထြက္သြားလာေနတာ TaeHyung ကေတာ့သူ႕အခန္းထဲလာတတ္တဲ့သူမဟုတ္ ။ အခု TaeHyung ကသူ႕အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ သူအံ့ၾသ႐ုံတင္မက ရင္ေတြပါခုန္လာတယ္ ။
" မင္း မ်က္ႏွာကဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
" ထူးထူးဆန္းဆန္း Tae ကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲလာတယ္ "
" အင္း မင္းထမင္းစားၿပီးကတည္းက ထြက္မလာလို႔ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ "
" ဘာမွမလုပ္ပါဘူး အခုလုပ္ရင္ေကာင္းမလားလို႔ "
JungKook ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းစြန္းေတြေကာ့တတ္သြားၿပီး သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္တာေၾကာင့္ TaeHyung ေနာင္တရခ်င္သြားသည္။
" ဘာမွမလုပ္ဘူးဆိုလည္းၿပီးတာပဲ ငါသြားၿပီ "
လွည့္ထြက္သြားတဲ့ TaeHyung ရဲ႕ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ၿပီး JungKook ညစ္က်ယ္က်ယ္ထပ္ၿပဳံးမိသည္။ TaeHyung တံခါးနားမေရာက္ခင္ သူ႕ရဲ႕ကိုယ္လုံးနဲ႕အခန္းတံခါးေရွ႕ပိတ္ရပ္လိုက္သည္။
" ေနပါဦး ပိုင္ရွင္ခြင့္ျပဳမွထြက္သြားခြင့္ရမယ္ "
" JungKook မင္း ဘယ္လိုေသခ်င္လဲ ေျပာ!"
" Tae သတ္ရင္ေသရဲတာေပါ့ "
" လူလည္ေကာင္ !! ေခြးေကာင္ "
" ဟာ! ဆဲတယ္ေပါ့ "
" မင္း ေနာက္မေနနဲ႕ ဖယ္စမ္းပါ!! "
TaeHyung တြန္းထုတ္လိုက္ေပမယ့္အရာမဝင္ ။ JungKook ရဲ႕လက္ေတြနဲ႕ သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးကိုမခ်ီလိုက္ရင္း ကုတင္ေပၚပစ္တင္လိုက္သည္။ TaeHyung မွာ ကုတင္ေပၚပက္လက္အေနထားနဲ႕ ျပဳတ္က်သြားသည္။ ျပန္ထေပမယ့္ သူ႕အေပၚတက္ဖိကာ အုပ္မိုးထားတဲ့ JungKook ရဲ႕ကိုယ္လုံးႀကီးေၾကာင့္ အင္အားမမွ်ခဲ့ ..
" မင္း ဘာလုပ္မလို႔လဲ "
" မေန႕ညကထက္ ပိုတာေလး "
" မင္းေတာ္ေတာ္အရွက္မရွိတာပဲ "
" အင္း မရွိဘူး အဲ့ဒါေၾကာင့္ ..."
JungKook က သူ႕နားကိုလွ်ာနဲ႕ရပ္လိုက္ရင္းတိုးတိုးဆိုသည္။
" ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ေပးမလား "
TaeHyung မ်က္ႏွာေတြ ရဲတက္လာၿပီး JungKook ရဲ႕အၾကည့္စူးစူးေတြေအာက္မွာ ႐ုန္းထြက္ရန္ခက္ခဲလြန္းလွသည္။ JungKook ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြက TaeHyung ရဲ႕တင္ပါးကိုဖိေခ်ရင္း သူ႕လည္တိုင္ကိုႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕ပြတ္ဆြဲသည္။
" အ..JungKook!! ငါ ..ငါ အြတ္!! "
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုအတင္းနမ္းရႈတ္လာတဲ့ JungKook ေၾကာင့္ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕ JungKook ေက်ာျပင္က်ယ္ကိုဖက္တြယ္လိုက္သည္။
"အု..အင္း..J .Jung Kook !! "
ႏႈတ္ခမ္းေတြေပၚကအနမ္းေတြက သူ႕လည္တိုင္ေတြဆီဖိႏွိပ္လာျပန္ေတာ့ TaeHyung ထပ္မဲညည္းမိျပန္သည္။
" ေတာ္ေတာ့!!..."
TaeHyung ထပ္ေအာ္လိုက္ေပမယ့္အရာမဝင္ ။ JungKook လက္ေတြကလ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပင္ သူ႕ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႕တြင္ လႈပ္ရွားစဲ ။
" ခ်စ္လိုက္တာကြာ "
" ႐ူးေနလားကြာ မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ရပ္ေတာ့လို႔ "
သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ပြတ္သတ္နမ္းရွိုက္ေနသည့္ JungKook ေၾကာင့္ TaeHyung လည္းစိတ္ေတြမခိုင္ေတာ့ ..
( မင္း ေသၿပီမွတ္ )
* ဝုန္း! *
အသံနဲ႕အတူ JungKook ကိုယ္လုံးကကုတင္ေျခရင္းသို႔ ျပဳတ္က်သြားသည္။
ခရမ္းေရာင္အလင္းတန္း တစြန္းတစထြက္လာခ်ိန္ JungKook သတိထားမိလိုက္သည္။ သူ ဒီလိုမ်ိဳး TaeHyung ဆီကေနတိုက္ခိုက္ခံရတာ ႏွစ္ႀကိမ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ TaeHyung ကတံခါးအျပင္ဘက္ကေန ေခါင္းပဲေဖာ္ရင္းျဖင့္
" ငါက အခုလက္ရွိ Alpha မ်ိဳးႏြယ္စုရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာေမ့သြားတာလား မင္းအႀကံအစည္မေအာင္ျမင္လို႔စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြာ ..အဟား ...သြားၿပီ ေခြးေကာင္ !!"
TaeHyung ရဲ႕ ကေလးဆန္တဲ့အမူအရာေၾကာင့္ JungKook ရယ္မိသည္။ နာသြားတဲ့တင္ပါးကိုလက္နဲ႕ဖိကိုင္ရင္း JungKook ႏႈတ္ခမ္းထက္ Evil smile ကထပ္မံေပၚလာသည္။
" အေလ်ာ့ေပးထားတာကို Tae ကေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့ အဟင္းဟင္း .. ေနာက္တေခါက္ဆိုမင္းကိုယ့္လက္ကေနဘယ္လိုေျပးမလဲ ေစာင့္ၾကည့္မယ္ "
•• My Little Wolf ••
" အဲ့ဒါဆို ေခါင္းေဆာင္ဆီမွာအျမဳေတႏွစ္ခုေပါင္းထားတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိဘူးေပါ့ "
" အဟင္း .. သူတို႔က ငါ့လက္ခုပ္ထဲကေရေလာက္ပါပဲ "
"ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္ငန္းက ဟိုကေလးရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တင္ျမႇောက္ပြဲမွာေပါ့ "
"ဟုတ္တယ္ မင္းလက္ေအာက္က ဝံပုေလြေတြကိုေသခ်ာစီမံထား ငါတို႔ကိစၥလြဲေခ်ာ္လို႔မျဖစ္ဘူး "
" ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္သြားလိုက္ပါဦးမယ္ "
Dark ရဲ႕အၾကည့္ေတြက သားရဲတစ္ေကာင္လိုစူးရွေနခဲ့သည္။ ယုံၾကည္မႈ႕ျပင္းထန္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္ေတာ့မည္ဟု တထစ္ခ်ယဳံၾကည္ေနေလသည္။ ညအေမွာင္တြင္ Dark ရဲ႕မ်က္လုံးရဲရဲေတြသည္ မၾကာမီျဖစ္လာေတာ့မည့္ အေျခအေနေတြကိုပုံေဖာ္ေနေတာ့သည္။ ။
#####
HELLO😊
Come back with new ep!!
Sorry for Late😁
Thank U💙