CHAPTER 47
FIERCE'S POV
Nag-inat ako ng bumaba na kami mula sa van. Sumakit ang likod ko dahil hindi ko na napigilan yung antok ko kanina. Buti na lang hindi ako pinabayaan ni Cloak na kung saan lang sumandal.
Nakayakap siya sakin sa buong durasiyon ng biyahe. Buti na lang..kung hindi baka kung saan-saan ako gumulong gulong. ang bilis pa namang mag maneho ni Craige.
"HELLO WOOOORLLLD!"-thea
"Quiet."-craige
kumuha ng dalawang malaking box si Craige at parang wala lang na binuhat niya yon papasok. Inambaan siya ng suntok ni Thea ng nakatalikod na siya pero napatigil din siya at umakto na nag e-exercise ng biglang lumingon si Craige.
"get a box Althea and hurry up."
"Yes, sungit- boss!"
naningkit yung mga mata ni Craige pero tumalikod na lang siya at pumasok don sa Orphanage. Nagdadabog na bumuhat ng dalawang box si Thea at nagulat ako ng katulad ni Craige ay parang wala lang na binuhat niya yon.
Samantalang may laman na mga can goods at kung ano-ano pa na mediyo mabigat yon. Ibang kalase din si Thea minsan..parang amazona na ewan.
bubuhat na sana ako ng box ng biglang mawala yon sa kamay ko. Tinignan ko yung kumuha...si Cloak. Umiling siya at binuhat saisang kamay yung box na hawak ko kanina. Yung isa niyang kamay ay hinawak niya sa kamay ko.
"Cloak..."
"Hindi ka pwedeng mag buhat ng mabigat."
"but-"
"no buts."
nag kibit-balikat na lang ako. Ayoko din namang mapahamak si baby though alam ko namang hindi talaga mapapahamak si baby..maliit lan gnmaan yung box na kinuha ko.
pinasok namin yung box at binitiwan na ni Cloak yung kamay ko..lumabas siya ulit para kunin yung iba pa. Pagkaraan ay sabay sila nila hade at quin na pumasok dala-dala yung mga box.
kaagad na lumapit sakin si Cloak at umakbay sakin.
I think pareho kami ng nararamdaman kahit saglit lang kami mag kalayo. We cant stand to be apart. Para na nga kaming kambal na mag kadikit.
Binati kami nung mga madre na sumalubong samin. Ngumiti ako sa kanila at kinamusta ko yung orphanage. Sinabi ko din sa kanila kung ano yung totoong pangalan ko.
Ngumiti lang yung madre. Hindi na niya tinanong kung bakit..at sa tingin ko wala na siyang balak na mag tanong pa. Pinakilala niya ulit kami sa mga bata na naka line up.
halatang naguluhan sila pero hindi na din nagtanong. Siguro akala nila na nickname or kung ano ko lang yung pangalan na sinabi sa kanila.
Hinanap ng mga mata ko si Hermes pero hindi ko siya makita.
Nag-angat ako ng tingin kay Cloak pero mukang wala din siyang clue kung bakit wala si Hermes. Natatakot na tumingin ulit ako don sa mga bata pabalik ka cloak.
"Shhh.."-cloak
"C-Cloak...pano kapag..kapag pinaampon na siya sa iba? Cloak...do something."
bago pa makapagsalita si Cloak naramdaman ko na may isa pang kamay na humawak sakin. Napatingin ako don sa madre na nakangiti sa tabi ko.
"Hindi siya pinaampon..nasa kwarto niya lang siya. Iniintay niya kasi kayo at akala niya hindi niyo na siya babalikan."
napabuga ako ng hangin. Ngumiti narin ako at hinawakan ko yung kamay ni Cloak. Iginaya kami nung madre papunta sa isang pasilyo..bago kami pumasok sa pasilyo na yon nakita ko pa si Thea na titig na titig sa isang bata.
nung masulyapan ko yung bata..alam ko na agad na yon ang hinahanap niya. No wala silang similarity ni Thea...pero kahit bata pa lang siya..
makikita na na adonis nga ang kagwapuhan niya. Ang kaso lang...mukang tahimik lang siya na bata. Nakatingin lang siya sa sahig at parang ayaw niya na mapansin siya.
...
...
hawak-hawak ni Cloak yung kamay ko habang naglalakad kami sa pasilyo na tinatahak namin. Huminto kami sa isang kwarto at kumatok yung madre.
"Si Mother Irene to. Hermes? May mga bisita tayo."
"Ayoko po lumabas mother...ayoko mag paampon. Baka po balikan pa nila ako."
tumingin ako kay Cloak at napangiti siya. That's why its so hard to promise to a child. Cause they always remember. But I tend to keep this promise.
sumilip kami ni Cloak ng binuksan yon ni Mother at nakita namin na nakasubsob ang malit na pigura ni hermes sa kama. Nakatakip pa yung isang unan sa muka niya na parang ayaw niyang magpakita sa kahit na sino.
Lumapit ako sa kama niya at umupo at nakangiti at tahimik na nagpaalam samin si Mother. Pumasok narin si Cloak at umupo sa upuan di kalayuan.
hinaplos ko yung gilid ng muka ni Hermes.
"Bakit ayaw mong lumabas?"-me
"Kasi po-"
napangiti ako ng mapatigil siya...parang may spring na bigla siyang bumangon at tumingin sakin. Parang nagpakita sa kaniya si Santa Claus ng biglang umilaw yung muka niya..at ang mga mata niya.
"Hi there."-me
"Ate ja!"
napangiwi ako. Alam nga pala niya si Jarrice ako...pero sa tingin ko hindi pa eto yung tamang panahon para sabihin ko sa kaniya yun lahat-lahat.
yung pangalan ko muna ang uunahin ko.
"Amm...Fierce talaga ang pangalan ko."-me
"Po? Fear?"
"*laughs* Tawagin mo na lang akong Mama Fie."
nakangiting tumango siya at hindi na nag tanong pa ng kahit na ano. Yumakap siya sakin at napangiti ako...ilang beses ko pa lang siya nakikita pero ang gaan-gaan na ng loob ko sa kaniya.
lumapit samin si Cloak at ginulo niya yung buhok ni Hermes.
"Sasama ka na samin, sport?"-cloak
"Pwede na po?"
"I think so..malapit narin kaming ikisal ni Fie-..ng Mama mo. Kakausapin ko na lang yung head nitong orphanage."
siguro iba na talaga kapag marami kang connections...yung mahirap madali mo lang magagawa. Kinuha ni Cloak yung cellphone niya at lumabas.
binalingan ko ng tingin si Hermes na nakayakap parin sakin. Inangat ko siya at inilagay sa lap ko. Pumalibot yung maliliit niyang braso sakin.
"Hermes.."
"Po?"
"Bago ka lang ba dito? o baby ka pa lang nandito ka na talaga?"
"Sabi po ni Mother galing daw po ako sa ospital. Namatay daw yung nanay ko sa panganganak..wala na daw po siyang kamag-anak..kaya dinala po ako dito."
"Okay lang sayo kahit na halos dito ka na lumaki?"
"mabait naman po sila samin..saka sabi po ni mother..dadating daw po yung panahon na magkakaron kaming lahat ng pamilya. Hindi daw kami papabayaan ni Papa Jesus na maging malungkot."
nakangiting tumango ako.
kinarga ko siya dahil magaan lang naman siya. At saka ang liit niya. Muka namang malusog lahat ng mga bata dito. Kahit si Hermes mukang healthy.
lumabas kami at naabutan ko sila na nagkakagulo. May nagwawala na isang bata.
"Ayoko! ayokong mag paampon! ayoko! babalikan ako ng nanay ko!"
nanglaki yung mga mata ko ng makita ko na yung batang gwapo yung nag wawala. Si adonis. Natataranta si Thea at mukang nahihirapan siyang mag paliwanag.
narinig kong napapalatak si Hermes.
"Ganiyan po talaga si adonis. Ayaw nya kasi na mag paampon kasi babalikan daw siya ng nanay niya. Narinig ko po sila mother non..patay na daw po ang nanay niya. Pero ayokong sabihin kay adonis."
"Tama yon..dapat yung matatanda na ang mag paliwanag sa kaniya para maintindihan niya."
"Matalino po si Adonis..best friend nga po kami eh. Kasi ako lang ang kumakausap sa kaniya at ako lang po yung pinapayagan niyang lumapit sa kaniya."
napatingin samin si Adonis at nakita kong bahagya siyang nagulat ng makita akong karga si Hermes. May dumaan na pangamba sa muka niya..
he dont want to lose a friend.
nakita kong tumalungko na si Thea at hinawakan si Adonis sa magkabilang pisngi..dahil siguro nagulat siya samin ni Hermes...hindi siya nakaimik kaagad.
"Kapatid mo ko."-thea
nanglaki yung mga mata ni adonis.Pagkaraan ay sunod-sunod na tumulo yung mga luha niya at niyakap siya ni Adonis..umiiyak narin si Thea.
nag-angat ako ng tingin at napansin ko na nakatingin si Craige kaila Thea...and he's looking at her..fondly. Napangiti ako at nag lakad na ako papunta sa labas kung san ko nakita na kasalukuyang nag lalakad si Cloak.
Love is in the air talaga ang mga agents ngayon.
busy sa pakikipag-usap si Cloak sa cellphone niya pero napangiti siya ng makita niyang palapit kami ni Hermes. Binaba ko si Hermes at hinawakan ko yung kamay niya.
pa sway-sway pa kaming dalawa ng kamay at iniikot ko siya. Napapangiti ako kapag naririnig ko siyang tumamatawa.
...
...
huminto kaming dalawa ng makita namin yung isang babae na tingin ng tingin don sa mga bulaklak sa gilid. Nandon siya malapit sa wall. Si Quin.
napaangat yung tingin ko at tumaas yung sulok ng labi ko ng makita kong nasa bintana sa loob si hade at nakatingin kay quin na nasa labas.
look at that...yan ba ang hindi in love?
Nang mag-angat ng tingin si Quin biglang nawala si Hade don sa bintana...mukang nag tago. Pero mukang hindi naman siya yung tinitignan ni Quin..may inaabot siya na bulaklak na nasa mataas masyado.
nang yumuko siya para itali yung sapatos niya biglang sumulpot ulit sa bintana si Hade at inabot yung bulaklak..tapos hinayaan niyang mahulog yon kay Quin. Then nag tago siya ulit.
"Wow..hindi na kita kailangang akyatin..ang ganda-ganda mo naman."-quin
thats so.....sweet!
"Mama nanliligaw po siya don sa girl? bakit binato niya lang po yung flower po?"-hermes
tinakpan ko yung bibig ni hermes ng biglang lumingon si Quin..ngumiti lang ako at lumayo na kami at lumapit kung saan nandoon si Cloak.
"Shh..secret lang natin yon."-me
"bakit po?"
"Kasi masisira ang panliligaw nung boy kaya quiet lang tayo."
tumango si hermes. Biglang binuhat ni Cloak si hermes ng makalapit kami..inihagis-hagis niya pa sa ere si hermes na parang bola lang.
We look like a family.
"Sasama na po ba talaga ako sa inyo?"-hermes
"Oo..nakausap ko na yung head ng orphanage ninyo. Ifa-finalize na lang yung iba pero pwede ka ng sumama samin. Sila na ang bahala."
"pano si adonis cloak?"
"I know craige will do anything para makuha ni Thea si adonis."
kung sabagay...hindi pa lang siguro alam ni Craige pero mahalaga na para sa kaniya si Thea...though hindi pa siguro pagmamahal..pero malapit narin.
lalo na ngayon na napapansin kong lagi silang mag kasama.
Siguradong sooner or later..
...
...
may susuko na din sa kanila.
we just need to wait.
"You need to pack your bags."-cloak
"okay na po!"-hermes
napatawa kami ni Cloak..mukang matagal na talaga kaming iniintay ni Hermes at ready na ready na siyang sumama samin. Buti pala hindi na kami nag-intay pa hanggang matapos kaming ikasal.
he'll be devastated kapag nag intay siya ng ganong katagal. Malulungkot siya algi at tiyak na mangangamba siya na baka hindi na namin siya balikan.
I really hope na lahat sa ampunan..makahanap ng pamilya.
because thats what they need.
A family that will care for them. And show them whats the meaning of love. Kahit na wala man ang tunay nilang magulang..hindi naman yon ang mahalaga.
Ang mahalaga...hindi ka pinapabayaan ng taong nag aalaga sayo.
Hindi na mahalaga kung kadugo mo siya o hindi.
"Lets go inside."-cloak
binaba niya si Hermes at hinawakan yung kamay ni Hermes....hinawakan ko naman yung kabila. Ini-sway pa namin siya habang naglalakad kami.
pag pasok namin tahimik na lahat. Ang daming bata na naglalaro ng mga bago nilang laruan. At napansin ko na si adonis tahimik na yakap yakap ni Thea na hindi parin tumitigil sa pag-iyak.
kinindatan ko si Craige at nakita kong namula siya.
hmmm...
Tumakbo si Hermes at nakigulo don sa mga bata. Kung sana pwedeng kunin na lang namin silang lahat...pero hindi pwede. One day..
magkakaron din sila ng pamilya. I'm sure of that...and a bright future ahead of them.
"Papa!"
nakita kong nanlaki yung mga mata ni Cloak pero ngumiti din siya..kinarga niya s Hermes na biglang lumapit. Ngumiti siya sakin habang karga si Hermes.
"Thank you."-cloak
"For what?"
"For making me happy."
lumapit ako sa kaniya at yumakap ako sa kaniya. Naramdaman ko na yumakap din sakin si Hermes at yung isang braso ni Cloak...a family.
"You make me happy too."-me
"lets make each other happy, forever."
"I agree."
I ruffled Hermes's hair. He gigled at tuwang-tuwa na kumapit siya kay Cloak. Lumayo muna ako saglit para tulungan si Quin na kapapasok lang at may dalang box.
may natira pa pala.
"Tulungan na kita."-me
"kaya ko na to..hindi pwedeng mag buhat ng mabigat ang buntis-"
nagulat kami pareho ng biglang may umagaw don sa dala niya. Nakasimangot na muka ni hade yung nakita namin.
"Ang taba kasi..kaya hindi na makapagbuhat ng mabigat."-hade
"Abat! ang sarap mo talagang ilibing na palaka ka! monkey! frog! worm! Sinong mataba ang sinasabi mo diyan? Bulag ka kasi..ang gusto mo yung malaki lang ang hinaharap-...anyway..wala kang eye for beauty! bulag!"-quin
napapalatak ako.
kinalabit ko si Hade.
tumingin naman siya sakin.
"I know what you did there."-me
"Saan?"
"One word...flower."
namutla siya at nanglalaki ang mga mata na hahabulin sana ako bago ako tumalikod para pumunta kaila mother. Ang kaso may hawak siya.
napangiti na lang ako.
Nakita kong nakatingin sakin si Cloak at ngumiti siya. I blow a kiss to him and I smiled ng sinalo niya yon at inilapat sa labi niya. Fine..kami na ang cheesy.
I dont care..
we love being sweet.
^____^